Söylermisin

Türküm diye gezinen ey genç!
Senin nerende kalmış Türklük, söylermisin.
Hergün biraz daha giderken çamura,
Türk kanında bu var mı? söylermisin...

Senin haline ağlayayım mı? Güleyim mi?
Gülmek yaraşmaz bana ağlamak gelir içimden
bir hevesle tutuşmuşsun sevdaya
Rotanın sonunda ne var? Bana söylermisin?

Gözümden yaş akar seni gördükçe
Kendimden utanır oldum sana bakmak işkence
Hergün meyhane kapılarında durursun
Bu yolun sonunda ne var? Söylermisin?

Suç Mu

Mezar başıma gelipte ağlama ne olur
Bu dünya zehroldu yeter bana
Su getiripte dökme ağlayarak
Mahşerde zehrolur unutma sakın.

Sakın ha! Çiçek koparıp getirme
Üzerimdeki dikenler güldür bana.
Mutluluk kalmadı diye kendini bitirme
Çektiklerim iki alemde de yeter bana.

Teselli

Bir Meyhane köşesi
Benim en güzel yerim
Ancak kadehler unutturur seni
Bazen kendimi bile yerim
Bir kadeh içki benim tesellim
Nerde benim o güzelim
Pembe güller, al yanaklar nerde?
O mor menekşelere koştuğun an
Nerde kaldı hani onlar
Unutayım bunları artık
Gelmesin aklıma diyorum
Lakin kendi kendimi yiyiyorum.
Bunlar aklıma geldikçe
Ben meyhane köşelerinde
Bir teselli arıyorum.

Teşekkürler Anne

Bir küçük bebektim Rabbimin sana hediyesi
Beni sen büyüttün kuş tüylerinde annem.
Gözlerimdeki yaşı öperek sildin
Sen ağladın beni ağlatmadın anne

Bugün anneler günüymüş haberlerde duydum
Seni ve sesini eklemişim annem.
Birden aklıma geldi çocukluğum
Sen gittiğinden beri sana doyamamışım annem.

Gemi yaklaşıyor galiba artık limana
Ne gelirki rabbime karşı gelmek elden
Ağzımın dolusunca anne demek geliyor içimden
Çok özledim seni, sana doyamamışım annem.

O güzelim sabahlar geldi aklıma
Seccadeyi açıpta namaza duruşun.
Çocuklarına dua ederken, yalvarışın.
Aklıma geldi, Seni çok özlemişim annem.

Saçlarım gitgide senin saçına benziyor
Sana teşekkürler ediyorum her zaman
Bu günde yanımda yoksun ama anneler günün kutlu olsun
Ben seni ne kadar çok sevmişim annem...

Toprak

Kara Toprak ört artık üstümü
görmeyeyim bu düyanın kötü gününü
Yeter artı bu dünyanın zulümü
Ört kara toprak kimse görmeden üstümü

Ört Kara toprak yeter artık
Kalmadı dünyada; anam, bacım
Ne dostum belli, ne düşmanım
Ört kara toprak kimse görmeden üstümü

Yeter artık kara toprak
kapat artık şu naçiz vücudumu
Bu dünya artık haram bana
Ört kara toprak kimse görmeden üstümü

Kara toprak geldim sana
At tozu, toprağı üstüme kaybolayım
Kimse bulmasın beni buralarda
ört üstümü artık adımda kalmasın
Bu zalim dünyada....

Tuzak

Bir pınar akıyor, berrak mı? Berrak.
Bir güneş doğuyor parlak mı? Parlak.
Bir dağ duruyor, yüksek mi? Yüksek.
Bir yağmur yağıyor, Hızlı mı? hızlı

Bir ozan söylüyor, aşık mı? aşık.
Bir beste yapıyor, uzun mu? uzun
Bir kavak göklere uzanmış, yüksek mi? yüksek
Aşkı sorma hiç. Hep bunlardan bir tuzak...

Türkiyem

Taşınla toprağınla sen ömürsün
Çiçeğinle yaprağınla yemyeşilsin
Uçuşan kelebeğinle, Cıvıl cıvıl kuşlarınla
Turizm cenneti Türkiyemsin.

Teşekkürler..