Ufuk Nazım
 

17Ağustos

Uğulduyor dünya,
Bütün kapılar çalınıyor.
Bu sefer kapıda değil misafir,
Ve bütün kapılar çalınıyor.
Bu sefer dosttan değil misafir,
Ölüm çalıyor kapıları.
Ölümün rengi gözlerimde,
Kapkara bir çığlıktır ölüm,
Kulaklarımda uğuldayan.
Bu sefer ölümü hissediyorum.
Kırk beş saniyeyi,
Kırk beş seneye sığdıramıyorum.
Gökyüzünde ışık,
Karanlığa inat yükseliyor.
Ölüme inat gülüyorum.

Ufuk Nazım

Açacak

Her gizemin
Bir anatomisi vardır.
Her sessizliğin
Bir gizemi.
Ne yücedir
Bilinmeyenin çekimi.
Anlayamadan
Kapıldığın anaforun
Sahteliğini.
Açacak ayrık otları
Açacak:
İnat inat
Yaşam yaşam
Açacak
Sevda sevda
Türkü türkü
Maddenin en sert
Teninde
Tutuşmuş bir yalımın
En sıcak anında ki gibi,
Tutunacağız yaşama.u

Ufuk Nazım

Ağlama

Ağlama sevgilim;
Göm acını göğsüme.
Hadi gel;
Sarayım seni,
Kollarımla.
Acını emeyim;
Dudaklarından.
Ağlayıpda yıkma;
Göğü yüzüme.
Yağmur yağmur yığılma;
Çaresiz uzaklığıma.
Gül hadi gülümse.
Yüzünde gene çiçekler;
Gönlünde sevdamız açsın.
Sesin uzak değil sevgilim.
Ve göz yaşlarının tuzu;
Dudaklarımda.
Dudakların ürkek bir ceylan;
Sesin titrek bir;
Mum ışığı.
Benmiyim sesini titreten;
Deli poyraz.
Bilmezmisin değerini;
Zümrüt gözyaşlarının.
Ağalayıpda kabartma;
Gönlümün nehrlerini.
Başını omuzuma yasla;
Yüreğimde taşıyayım seni.
Seni yüreğinde taşıyan biri var;
Unutma sevgilim.
Umutlarım gözyaşlarında;
Ağlayıpda azaltma umutlarımı.
.

Ufuk Nazım

Ağrı Dağı

Şimdi Ağrıda kar var
Upuzun başında bulutlar
Çabanlar evlerinde kaval çalar
İnce bir ses yayılır karın yuzune.

Bir çocuktur Ağrı Dağı
Küçük kardeşinin elinden tutmuş
Bir türlü yol alamamış
Heybetinde donmuş çocukluğu saklı

Ve asidir Ağrı Dağı
Eğmez başını anlamaz dinlemez
Bir çocuk gibi coşkuludur
Her bahar aşar gider

Sanki Nuh un Gemisinden inmiş de
Gözlere hürmet edip
Öğlece kalmış yükseltilerde
Yüreklerin baş tacı olmuş Ağrı.

Ağrı kimin çocuğudur bilinmez
Kimedir bakışlarındaki öfke
Yenilmezliğindeki giz
Ve sakladıği destanlar kimindir bilinmez.

Ufuk Nazım

Ah O Sokaklarda

Geçmişin
Büyülü sokaklarındayım
Şimdi günlüğümden
Derin çığlıklar yükseliyor
Gözlerim takılmış
Geçmişin gizemli sokaklarına.
Dostlarla kahkahalarla
Yan yana omuz omuza
Hayatın içine akıyoruz.
Bir kadın
Yoksulluğunu asıyor
Çamaşır iplerine
Balkondan bize bakıyor
Gülen gözleriyle.
Yanımızdan geçiyor
Yaşlı bir işçi
Çürümüş meyveler
Yapışmış gömleğine
Omuzları sanki
Gövdesine çekilmiş
Ceplerimizden yayılan
Taze yemiş kokularını duyup
Bakıyor bize gıptayla.
Mutluluk oraların
Çok uzağında büyüyen
Bir bebek gibi
Çok uzaklarda aranan
Bir cennetti.
Ah o sokaklara
Bir daha çıkmak
Kahkahalarımızla
Çamaşır asan kadınımızla
Yorgun işçimizle
Dargın umutlarımızla.

Ufuk Nazım

Ak Buluta

Göğümde gezinen;
Ak bulut.
Gölgenle hüzünleniyorum,
Şu ışıklı günümde.
Ne mümkün;
Yanına çıkmak.
Pamuk tarlanda,
Bir ırgat olmak,
Ne mümkün.

Ufuk Nazım

Akarken

Şimdi kitaplarınla uzandın;
Yeşilin en güzeline.
Koynunda günün sıcaklığı,
Gönlün de ben varım.
Unutma;
Her gün bir ufuktan doğar.
Sonsuzda ki ufuk;
Sanma ki,
Uzak sana.
Sen akarken bana;
Ben doyarken sana.

Ufuk Nazım

Akbaba

Akbabaların koynundaki haç.
Bu ölen kaçıncı çocuk aç.
Ey iyilik sever leydi;
Dudağındaki kıpkızıl kan.
Ve sırtındaki deri,
Ölen çocukların derisi.
Tırnaklarında açların et parçaları.
Cesetlerle dolu bankaların,
Ceplerinden yayılan leş kokusunu,
Duymuyor musun?

Ufuk Nazım

Akıyor Düşleri

Dalgalar dalgın
Vapur nazlı nazlı
Köpüğüne katıyor
Yaklaşan ayrılığını
Mavi bir söylencesin şimdi.

Martılara dargın
Kaçırıyor gözlerini.
Bakışları ürkek
Martılar gibi
Çırpınıyor yüzünde.

Yüreğin kabarmış
Denize karışmış düşlerin.
Dalga dalga
Köpük köpük
Akıyorsun denizine.

Gülüşlerin
Dalgın bir mavide
Dalıyor uzaklara.
Dost ufuklara uzanıyor,
Gülümseyen gözlerin.
Dostum uğurlar olsun.

Ufuk Nazım

Aldanma

Aldanma;
Suskunluğuma.
Sakın unutma;
Umutlarını.
Suskunluğum;
İnancımdır gülüm.
Umutlarımın doğacağı ana.
An ki;
Bir ezginin yükselişi,
Ve senin bana gelişin gibi.

Ufuk Nazım