Arkadaş
Otuz yıl dolaştım, gurbet ellerde,
Beni sen de garip görme, arkadaş.
Çoktan unutmuşum, sılamız nerde?
Nerelisin diye sorma, arkadaş..
Sen beni dinlersen, söyleyim sözü,
Ağlamaklı bakar, gönlümün gözü.
Kendi destanımla çaldığım sazı,
Elimden alarak, kırma arkadaş.
Gurbette yitirdim, bütün varımı.
Fırtına dağıtmaz, bulutlarımı.
Bağışla, verdiğin umutlarımı,
Geri alacaksan, verme arkadaş.
Çok yıllar önceydi, sevdim derinden,
Binbir yaram kanar, onun yerinden.
Gönlümün yıkılmış bahçelerinden,
Son sevgi gülümü derme, arkadaş.
Halbuki, yürekten sevmiştim, onu.
Hala hazmedemem, unuttuğunu.
Sen de bahtım gibi aşk yumruğunu,
Felekle bir olup, vurma arkadaş.
İşte ben böyleyim, yıllardan beri.
Benim bu dünyanın en derbederi.
Şimdiki halimden daha serseri,
Külhan yapacaksan, durma arkadaş..
30.07.2004
Bu şiir gurbetçi Handan Koral hanfendiye ithaf edilmiştir
Mehmet Nacar
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|