Ayrılık
.............
Adamın elleri omzunda dolanıyordu. Kadın sert bir hareketle uzaklaştı. Kırılan kalbi adama çocukları için miras kaldı. Suçsuzdu o.... Kadın anlamaz aşktan. Gönül çalmayı iş sayar kendine. Kadın bağırıyor... Adam duymuyor ki...Adam seyrediyor.. Kadın ağlıyor, adamın içi kanıyor.
Aynı kumlarda uzansak yeniden
Aynı aşkla kavrulsa bedenimiz
Sen yine sever misin beni?
Bir şişe şarap ya da
Bir kadehte kaybolur musun yeniden?
Sevmedim seni
Hiç....
Hiç hayalin yok penceremde
Gel desem gelir misin?
Bana bak desem
Bana bak ve sadece
Gözlerin sarsın *******ce
Yıldızlar çok
Yıldızlar göz kırpıyor bu gece
Her gece mi?
Değil.....
Bu gece
Duyuyorum seni
Sesini alçaltma sakın
Duyuyorum seni
Susma sakın
Bak
Sevmesem seni
İstemesem de
Gel dersem gelir misin benimle?
Kanımda dolanıyor yalnızlığın
Ruhumda dolanıyor sevdasızlığım
Aşkım....
Sevmesem seni
İstemesem bile
Git dersem bakmadan arkana
Döner misin geldiğin yere?
Adam elini ceketinin cebine soktu. Buz kesti elleri... Yine de sıcaktı yüreğinden kadının. Kadın endişesiz. Kadın acımasız... Adam “biliyorum” dedi... ”biliyorum seni de”.... “Bir dizede anladım”... Adam uzaklaştı. Arkasına bakmadı. Kadın ardına baktı. Ardına düştü. Elleri toprakta... Elleri toprak tutuyor. İnce.. Uzun... Elleri toprak kokuyor. Şarap dolanıyor kadının gözlerinde.. Şarap kokuyor...
Git desem gider miydin böyle?
Ardına bakmadan.
Ardına bakma desem
Dönüp bir kez bakmaz mıydın hüzün kuşlarına?
Git dedim.
Ben dedim.
Ben çekeceğim gönül kuşlarını
Yemleyeceğim her sabah
Sularını verip besleyeceğim
Sen bakmasan da ardına
Onlar büyüyecek
Sen düşünme
Kal gittiğin yerde
Sakın dönme gözlerime
Yıllar var.. Görmedi yüzünü adam. Yıllar var bir yudum şarap içmedi şişeden. Kadın büyüttü gönül kuşlarını. Hüzün yollarında hala kanat çırparlar. Yıllar var görmedi yüzünü kadın. Yıllar var bir yudum şarap içmedi şişeden.
2002/İzmir
Evren Özyılmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|