Guantanamo Cehennemi

[parlayan güneş]

Guantanamo Cehennemi

Mehmet Şevket Eygi

11.04.2007


GUANTANAMO... Bu kelime insanın tüylerini ürpertiyor, vicdanını titretiyor, gözlerini yaşartıyor, ruhunda fırtınalar estiriyor. Guantanamo bir yeryüzü cehennemidir. NAZİ’lerin Toplama Kampları, Stalin’in Gulag’ları Guantanamo’nun yanında çok mâsum kalır. Guantanamo’da insanlık yoktur, adalet yoktur, hukuk yoktur, insaf yoktur, vicdan yoktur, merhamet yoktur.

O cehennemde, dindaşımız olan nice insan yıllardan beri kan kusuyor. Orada savaş esirlerinin durumunu tanzim eden uluslararası Cenevre konvansiyonları geçerli değildir.Orada çeşit çeşit işkenceler uygulanmaktadır. Orada “Savunma hakkı kutsaldır” prensibi ayaklar altına alınmıştır.

Ey hürriyet, rahatlık, az veya çok huzur içinde yaşayan insanlar!.. Guantanamo’yu bir an için bile hatırınızdan çıkartmayınız. Siz orada çile çekenlerin yardımına koşamazsınız ama en azından üzülebilirsiniz. Bu üzülme var ya, imanın ve insanlığın asgarîsidir. Yani orada inleyen hemcinslerimize acımazsak Müslümanlıktan, insanlıktan istifa etmiş oluruz.

Dört beş sene en ağır işkenceler çektikten, o korkunç zindanlarda çürüdükten sonra serbest bırakılanların hiçbirinin, evet hiçbirinin suçu olmadığı anlaşıldı. Geri kalanların çoğu da öyledir.

Yüce Allah merhamet edenlere merhamet ediyor. Merhamet etmeyenlere merhamet edilmiyor. Guantanamo’daki mazlum, perişan, çilekeş insanlara merhamet ediniz.

Size iki internet sitesi adresi veriyorum:

(1) chroniquedeguantanamo.blogspot.com (Fransızca)

(2) cageprisoners.com (İngilizce)

Çok rica ediyorum, yabancı dil bilenler bu sitelere sık sık baksınlar ve Guantanamo’daki insanlık ve medeniyet facialarını okusunlar.

Okusunlar ve ağlasınlar.

Orada en ağır ve zâlimâne işkencelere mâruz kalanlar bizim din kardeşlerimizdir.Peygamberimiz ne demişti: “Doğudaki bir Müslümanın ayağına diken batsa, Batıdaki Müslümanın, o dikenin acısını kalbinde duyması gerekir.”

Oradaki mazlumlar Müslüman olmasalar bile biz onlara yine acımalıyız, yine mânen destek vermeliyiz.

Suç işleyenler varsa elbette onların âdil muhakemeler huzurunda muhakeme edilmeleri ve suçları sâbit olursa ceza çekmeleri gerekir.

Guantanamo’da böyle bir durum yoktur.

Guantanamo’da adalet yoktur, hukuk yoktur, insaf yoktur, insanlık yoktur.

Bu satırları kaleme alırken yüreğim darlık ve sıkıntı içinde.

Oradakiler için dua edelim.

Oradaki zulümleri protesto edelim.

Lisanımızla ve kalbimizle emr-i mâruf ve nehy-i münker yapalım.

Zalimleri lânetleyelim.

Guantanamo’daki zulümleri protesto eden uluslararası kuruluşları destekleyelim.

Peygamberimiz ne buyuruyor:

“Mazlum (zulme uğramış) kişinin duası ile Allah arasında bir engel yoktur. Hattâ o kişi gayr-i müslim bile olsa...”

Haksızlıklara isyan etmek, acımak, mazlumları desteklemek, acı çekenleri teselli etmek biz Müslümanların temel prensiplerindendir.

Zulmü protesto etmezsek, acı çeken Müslüman kardeşlerimizi mânen bile olsa desteklemezsek biz de suçlu oluruz.

Peygamber ne diyor:

“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.”

Allah’ın geniş rahmetinin gölgesinde gölgelenmek istiyorsak mazlumlara, işkence çekenlere, zindanlarda inleyenlere, kan kusarak can verenlere merhamet edelim.

“Men lâ yerham lâ yurham = Merhamet etmeyene merhamet edilmez” buyurulmuştur.

Helâli Haram,Haramı Helâl Yapan Kâfir Olur

MUHTEREM kardeşim... Mektubunuzu aldım, cevap vermekte çok geciktiğim için beni bağışlamanızı istirham ederim.

Bendeniz din âlimi değilim, hele müftü hiç değilim. Binaenaleyh dinî konularda kendi kafama göre konuşamam, “Benim görüşüme göre şu meselenin hükmü şöyledir veya böyledir” gibi hezeyanlar sarf edemem.

Türkiye’deki en son iki büyük müftü, eski İstanbul Müftüsü ve Diyanet Reisi dersiâmdan Erzurumlu Ömer Nasuhi Bilmen ile Bulgaristanlı Ezherî Ahmed Davudoğlu hocalar idi. Kendilerine rahmet diliyorum.

Hanefî fıkhına ve mezhebine göre tabakat-ı fukaha yedi derecedir. Birincisi mutlak müctehidlerdir, yedincisi ashab-ı fetva, yani müftülerdir. Bu devirde ülkemizde gerçekten fetva verebilecek icazetli din âlimlerinin sayısı üç beş kişiyi geçmez.

Şimdi konuya geçiyorum:

(1)İslâm dininde ve Şeriatında helâller de bellidir, haramlar da.Helâli haram ilân eden, haramı da helâl yapan kâfir olur.

(2)Helâl ve haram olduğu kesin şekilde bilinemeyen, muhtelefun fih yâni ihtilâflı konularda kesin konuşmamak gerekir. Abdestli iken vücuttan kan çıkması konusu mezhepler arasında ihtilâflıdır. Hanefî mezhebine göre kan çıkması abdesti bozar, Şafiî mezhebine göre bozmaz. Binaenaleyh kendisinden kan çıktığı halde abdestini tazelemeyen bir Şafiîyi, abdestsiz namaz kılmakla suçlamak câiz olmaz.

(3) Henefî fıkhında sularda yaşayan balık cinsi dışındaki midye, istiridye, istakoz, karides, kalamar gibi şeyleri yemek harama yakın şekilde yasaktır, tahrimî kerahattir. Şafiîlikte ise bunlar yenebilir. Bu yüzden bu ihtilâflı konuda Hanefîlerle Şafiîlerin tartışması doğru değildir.

(4) Alkollü içkiler sınıfında olmayan üzüm şırası, ekşi ayran, nebiz ve bunlara benzer meşrubatın (içeceklerin) içilmesinde bir sakınca olmaması gerekir. Zira bunların azı da, çoğu da içenleri sarhoş etmez. Dindeki kural şudur: “Çoğu sarhoş edenin azı da haramdır.” Her hâl ü kârda, bu maddedeki açıklama şarap, bira, rakı, viski, cin, şampanya.... gibi alkollü içeceklere râci değildir; meşrubat ile ilgilidir. Şarap ve alkollü içkilerin katresi bile haramdır.

(5) Alkol çok az miktarda (eser miktarı) birçok tabiî içeceklerde, meyvelerde bulunur. Bunları yemek ve içmek sarhoş etmez, binaenaleyh bunların tüketilmesi haram olmaz.

(6) Hanefî mezhebinde nebiz meselesi vardır. İçenleri sarhoş etmemek şartıyla Hanefî mezhebine göre nebiz içilebilir. Nebiz nedir? O hurma veya arpadan yapılan bir tür şıradır. Üzümden veya başka yaş veya kuru meyvelerden yapılan şıralar da nebize kıyas edilir.

(7) İhtilâflı bir dinî konu hakkında müftüler birbirini tutmayan fetvalar verdiler ise o mesele muhtelefun fihtir ve isteyen kişi, uygun gördüğü fetva ile amel edebilir. Yeter ki, kabul ettiği fetva gerçek ve icazetli bir müftü tarafından verilmiş olsun. Müftü olmayanların verdikleri fetvalara itibar edilmez, onlarla amel edilmez.

(8) İhtilâflı meselelerde taassub iyi bir şey değildir.

(9) İçinde alkol bulunduğu için eline limon almamak, limon sıkmamak gerçek ve sağlıklı dindarlık değildir.

(10) Biz Müslümanlar dinimizin müttefekatün aleyh, yani üzerlerinde ittifak edilmiş hüküm, öğreti ve kurumlarına sımsıkı sarılmalıyız. Onları bırakıp ihtilâflı meseleleri esas almak fitne ve fesada yol açar.

(11) Birtakım ucuz dindarlık nümayişlerinden uzak durmalıyız. Kur’ân’a, Sünnete, dine, hikmete aykırı olarak tıka basa yemek yiyen bir müsrifin bid’at olduğu için çatal kullanmaması ve bununla övünüp kasılması gerçek dindarlık tezâhürü değildir. Sahiden dindarsa Sünnete uygun olarak az yesin, ölçülü yesin, doyduktan sonra yemesin, yeme içme konusunda Peygambere uysun.

(12) Taze sirkede alkol olduğu ilmen tesbit edilmiştir. Hamurda ve ekmekte de maya dolayısıyla alkol bulunmaktadır. Portakalda alkol vardır... Bunlara alkol sonradan ilâve edilmemiştir. Kendiliğinden tabiî olarak mevcuttur. Bu saydığım yiyecek ve içecekleri, içlerinde çok az miktarda tabiî alkol var diye haram ilan etmek, dinin sınırlarını zorlamak olur. Böyle bir zorlama “sağlıklı ve dengeli” dindarlığa yakışmaz.

Mümkün olduğu kadar dinî konularda polemik yapmamalı, taassuba ve aşırılığa kaçmamalıyız. Polemik, taassub, aşırılık fitne ve fesada yol açar, mü’minleri birbirine düşürür.

Selâm ve hürmetlerimle...