Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Acı Haber

Güller derdim demet demet, beyazdı,
Yar bana gurbetten acı bir haber yazdı,
Yüreğim sızladı, ağrılarım azdı.

(Perşembe,24.12.1998)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Ağladım Sönmedi Ateşin

*******imi sana ayırdım
Yıldızlara bakıp seni göreyim, diye
Her şey karanlıksa bile
Bir sen varsın ışığıma ışık veren;
Mehtabın ahbabı gözlerinle
Denizler kadar güzelsin,
Mazinin sandalına binip de
Geçmişe doğru küreklediğimde
Anlamsızlığa saptığımı görürüm hep,
Bir sen varsın ışığıma ışık veren
Ağladım sönmedi bile ateşin.

Kimi acılar puskun olur
Kimisi yorgun,
Zehir gelir dostun olur
Bir kerecik gülemezsin.
Ağladım
Ve ağlıyorum,
Şu ıssız odalarda
Hala seni özlüyorum;
Seni *******le, yıldızlarla
Seni mehtabınla seviyorum.

Hergün seni söyleşiriz;
Başını göğsüme koyduğunda
Kalbimin sesini duyacaksın...

Ağladım sönmedi bile
Kalbimdeki ateşin.

(Pazartesi,16.08.1999/02:15)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aks

-authantic crash after the dream-

aynamdaki aksım
gözlerime düşmüş
yüreğim
ağzımda şarkılarla
nağme nağme
suskunluk notaları
haykırışlarımla coşmuş

bir gece
gece o gecedir
kayan bir yıldızı vardı
baktım suretim donuk
gözlerimde
geceden bir ben kalmışım
sönen meşale
sancılar çarşısındaki yüreğim
ve adı belirsiz şarkılara
kapı açtığım kulağımmış
o gece
suskunluk vardı bende
masumluk
isyanlarımı kültablasına
basan parmaklar
ve aynamda nem
nem var dedim
nen yok öylesine
öyleyse bu suskunluk niye
doğuştandır
ölesiye

şafak söksün bir hele

kapılar
tırmanılmaz duvarlarla mı kilitli
ağlar
balıkların hücresi mi
siyah mı her zaman siyah
yoksa seçicilikten mi
niyazın gülmek mi
bitab ve bedbinsin
susma
küsme
zehrin çoksa da tut
mezara götür
orda temizlenirsin
buraya sakın kusma

susma
aynan haline
bırak gülsün
gülümset kendini sen bir bülbülsün
gülümset kendini
en ak güle değersin
gel bak ne de güzelsin

aynamda gün ışığı
gözlerimde neş'e
sabah böyle olurmuş

(Mayıs-Eylül 1999)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Alev

Sen bir çiçek,
Sen sevgi deryası,
Parmaklıkların ışık sunan noktası,
Kavrulup yere çöktüğümün takvimlerinde
Savrulup göğe uçtuğumun duası;
Zehrimi içmen için geldim,
Açmaz mısın?

Düşler diyarında gözünle konuştum,
Hisler diyarında gönlünle konuştum,
Sevda diyarında aşkınla konuştum;
Seni diri istedim ben,
Açmaz mısın?

Liğme liğme yüreğinde dolaştım,
Nağme nağme kulağında dolaştım,
Pare pare lisanında dolaştım;
Ateşin kısık dediler,
Açmaz mısın.

Okyanusların ürktüğü tufandan geldim,
Ağacın küllendiği yangından.
Ben geldim, toprağın bittiği cihandan!
Yanıp yanıp sönen manadan;
Derinden çıktım da geldim,
Açmaz mısın?

Bir demet gülsün bahçende, fidan;
Bir cihan aleviyle geldim,
Açmaz mısın?


(04.05.1999)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Alma Benden Kendini 1, 2, 3

Bir feryat kopsa içinden,
Bir ceset görmüş gibi,
Bir beden çürümüş gibiyse
Bir sevdadır bunu eden.

Alma benden kendini,
Sakın, öldürme beni!

İki dakika düşün o an,
İki candır ortadaki.
İki kalbe aşkı yazan,
İki bebektir gözlerdeki.

Alma benden kendini,
Sakın, öldürme beni!

Üç yıl gibi gelir
Üç dakika yokluğun,
Üç saniyede öldürür
Üç yabancıya gülüşün.

Alma benden kendini,
Sakın, öldürme beni!

(1995-1996)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aradım

Az yer dolaştım
Çok şeye ulaştım
Seni unutamadım
Yad ellerde
Başka yar bulamadım

Senden güzelini aradım
Uyduramadım
Başkalarına benzettim
Tutturamadım
Yad ellerde
Başka yar bulamadım

Gözleri siyahtı
Kapkara ve çekik
Saçları da siyah
Teni esmerdi
Boyu yetik
Sana benzettim
Olur sandım olmadı
Bu boşluğun dolmadı
Yad ellerde
Başka yar bulamadım

Başkasına baktım
Narıma yaktım
Önce koştum peşinden
Sonra onu bıraktım
Kendimi aldattım
Veya ben öyle sandım
Usandım
Yad ellerde
Başka yar bulamadım

Göz uzak olunca
Gönül de olurmuş
Bu sözden yola çıktım
Yanıldım
Seninle tokmuşum
Sensiz acıktım
Aradım seni
Aradım
Yad ellerde
Başka yar bulamadım

(1996)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Armağan

Yalnızların yaşadığı ıssızlıktır benimki de
Ne vakit bir sigara yaksam
Dumanı dostça sarar ciğerlerimi
Kimbilir fırsatçıdır
Kimbilir masum
Kimbilir duman duman
Ve benim gibi bilir ezildiğini

Çok üzgünüm demek
Eski mutluluklarıma ihanet değil
İkiye bölünmüş bir resmin
Kültablasında yakılan parçasıyım
O günler dolu doluydu
O günler huzurdu
Kimbilir fırsatçıdır
Kimbilir masum
Kimbilir eskimek de vardı
Kimbilir duman duman
Bir albümün sayfalarında

Mevsimler devriliyor tepemden
Yıkılıyor ümitlerim bir daha
Kimbilir bitmek de varmış
Sıram geçti yolumu yeni nesle bıraktım
Kimbilir fırsatçıdır
Kimbilir masum
Kimbilir duman duman
Yeni kuşak savaşır
Ve benim gibi bilir ezildiğini

(Cumartesi,15.01.2000/00:35)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aşk Sensin

Yine düşündüm sahili...
Deniz dalgalanıyordu, sen vardın aklımda,
Sular coştukça 'Sensin! ' diyordu,
Derya senin için dalgalanıyordu...
Altımda kum,
Sıcağı yakıyordu, 'Sensin! ' diyordu.
Üstümde güneş,
Senin için parlıyordu, yansıyordu denize,
'Sensin! ' diyordu.

Kalbimde sen,
'Sensin! ' diyordu, 'yanıma gelsen...'
Yanımda düşman,
'Hain...' diyordu, 'beni görsen! '
Kördü gözlerim,
Sağırdı kulaklarım.
İkisi de ' Devamız Sensin! ' diyordu.

Güneş batarken, aşkım solarken
Beynim 'gitsin' diyordu,
Kalbim yolunu bilmiyordu
Ama
Ruhum 'Sensin! Sensin! Sensin' diyordu,
Beynim bir silah aldı eline,
Kalbimi taraftar etti kendine,
Haykırarak 'kes, bitsin! ' diyordu,
Vurdukça silahla ruhuma
Ruhum 'gel, sev, Sensin.' diyordu;
Mahkum olmuş sana bu ruh, bilmiyordu.

Ruhum rencide,
Kalp sessiz...
Beyin nefrette...

Beden sensiz,
Ruh sensiz.

Seni isteyen:
Aşk dolu ruhum, garip kalbim, intikamcı beynim.

Hepsi bir arada,
Karanlık bir sokakta, kimsesiz.
Tek durakları senmişsin;
Yoksa adressiz...

(1996-1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aşk Tezatı

İçiyorum yokluğunu, kırdığım kadeh sayısız,
Biçiyorum ektiğimi, kaç dekar tarlam kayıtsız,
Arıyorum benliğimi, sensiz ruhum kimliksiz,
Veriyorum hesabımı: seni terk eden benliğim kişiliksiz.

Bekle, geleceğim, sözlerini maziye sattım,
Çok seviyordum seni, şimdi ise bıraktım,
Bırakmazdım asla, sen bıraktırdın,
Madem sevmeyecektin niye umut bıraktın?

Çek git, çek git etrafımdan, unutana kadar,
Kes ilişkini çevremle, yaşantımı çerçeveleme,
Sendin çerçevem, camım, resmim; aşkım ve canım,
Gittin kırıldı kalbim, çekil, kırmayayım!

Yokluğun beddua ettiriyor, eski sevdiğim, benden yana,
Eskiyor hayalimdeki gelinlik giymişliğin, yakışmıyor sana,
Yakışmıyor gezmen, tozman, eğlenmen ben olmadıkça yanında,
Varsayımlar günahı bana yüklüyor hala, kişilik kimde ya?

Kusura bakma, kalbim istemese de tutacağım aklımın sözünü,
Bırakacağım geçmişi, yansın ruhum aşkından dolayı, dinlemeyeceğim özümü,
Daha kırılacak çok kadeh var, öz bağında toplayacağım üzümü,
Sen vermedin ya gerçek aşkı, bulacağım ve ona harcayacağım ömrümü.

(1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aşk ve Acı

Aşk, aşk olalı
Bunca güzelleşmedi bir gönülde,
O kadar çetrefilin içinde
Kurumadı çeşmesi,
Yüreğim kavgalarla/doludizgin susamış,
Her şeye kapanmışlara düşman göğsümde
Acılardan kurtulamam/lakin tozdurmam sevgimi
Siper kuyuları çökse/çökse bile tepeme.

'Vah! dedim, zamanı değildir,
Bu ne saygısız dalgı!
Zırhlanmış, şahlanmış, üstüme gelir
O amansız silahlar,
Başımı kaldırsam keser, acımaz, dağlarlar;
Eğsem... Eğmem, sevdamdan, başkasına ki
Susamış.../kendine/çöl görmemiş aslanlar.
Bir aşkım var yüce mi yüce
/Kimse sezemez olmayanıyla/
Görse, utanır, büyüklüğüyle övünen
Derin okyanuslar,
Gözümden çekilmiş,
Kalbimde saklı aşkımdan.'

gözler güle, acılar bite!

(Pazar,02.01.2000/00:35)

Rıfat İlkaya