Oguz Kaan Mirzabeyoglu

[GooD aNd EvıL]

Gri yanlızlıklar merhaba...

gri yanlızlıklar merhaba...
özlettim sizi değilmi?
bensiz nasıldı yanlızlık?
gidişimin böyle sessiz oluşu üzdümü sizi?
hadi nazlanmayın itiraf edin özlediğinizi!
kızgınlığınızı anlıyorum...
böyle sessiz gitmek istemezdim
ama inanın size veda edecek zamanım yoktu?
geldiğime pişman etmeyin
gülün biraz,size gülmek yakışmasada...
gene sessiz buralar,gene çaresiz,gene kimsesiz...
inanın bende çok çaresizim!
bakın sizinle dertleşmeye geldim
söz bir daha sessiz çekip gitmek yok
bir daha sizi terketmek yok.
sanki ben sizden daha çokmu mutluyum?
sizin gibi kimsesiz sizin gibi hiç birşeyim...
bakın sevda çiçeğim dalında kırıldı
bakın şurası onarılmaz kırıklarla dolu,hala kanıyor...
ne olur böyle yapmayın
en çok size ihtiyacım olduğu demde
bakın bu kadar sitem fazla değilmi?
bu kadar çokmu kırdım sizi?
konuşmayacakmısınız...
sadece sizlersiniz beni anlayacak
yanlızlığıma yanlızlık katacak
bakın adınızı değiştiririm
vefasız yanlızlıklar koyarım!
sizi çok seviyorum
hem o kadarda uzun sürmedi ki ayrılık!

efendim?
sevdiğim kadar zavallılaşmışmıyım?
umarsız,kaygısız dolu bakışlarla alçalmışmıyım?
düşlerim yarım kalmışlığın isyanında mı?
gurursuz ve çaresiz mi görünüyorum?
haklısınız...
ama sizde biliyorsunuz...... gurur olmaz!
beni tekrar kabul ettiğiniz için sağolun
size yanlız gelmek isterdim
ama yüreğimde bir yarayla geliyorum
bitiremedim hiç birşeyi...
bitirmeyi beceremiyorum,beni affedin!
bir rahatsızlık vermez size
sessiz sedasız bir köşede
gri gözyaşları dışında...

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Günahımsın

Yakınlaştıkça kaybolan
bir kente dönüştürdün
keşfedilmezim olurdun
içinde yolculuk etsemde...
Günahkar mevsimimdin.

Hiç umut yoktu sende,
o yüzden vazgeçilmezdin,
vazgeçilmezimdin...

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Hüzün

Gittikçe tuhaflaşan tavırlarımın,
Azalan ideallerimin,
Alışkanlık haline gelen sıradanlıkların
Birbirine benzeyen her günün
Adı hüzün olsun!
Ey hüznümün kızı Asude
Ayrılık eski bir hikaye
Bir varmışım bir sen olmuşum
Böyle dalgınlık mı olur
Kendimi sende unutmuşum

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Sen Bende Kaldın!

Sevgim ancak seni düşünebildiğim kadardır....
Hiç yaşamamış olmayı,dünyaya gelmemiş olmayı istiyordum.Ölüme atamazdım kendimi ama,çokça kaybettiklerimden dolayı yaşamımı sıfırlamayı arzu ederdim.Baştan sona sileyim hayatımı.

Başladı.! Siliniyor...silindi! Merak etme fazla zor olmadı.Dileğin gerçekleşince ne kaldı geriye? Heyhat! Bomboşsun.Bildiklerin,öğrendiklerin,seni ayakta tutan doğruların,hepsi,hepsi gitmiş.Lakin hayat devam ediyor.Uğruna burayı terk ettiğin güzel diyardan,çağırınca geri geldin,ve sıfırlandın.Görüyorsun,silerken niteliği ünlem olan dikkat işareti baştaydı.Silindikten sonra ise,sonda.

Neyse ki izlerin kaldı gözlerimde.En sade,en güzel halinle sen,bende kaldın.Söyle,kendini bilmek istermisin.Ayrıca,ilk cümlemi kendine bir kaç kez,soru cümlesi biçiminde değil,normal olarak yüksek sesle söylemelisin benim yerime.Zamanla anlarsın...Yine de düşünmüş müydün,hayat sana ne verirse mutlu olursun.İkisini de ben söyleyeyim.Sen verilmiş bir mutluluktun.

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Sen benim sol yanımsın

sen benim sol yanımsın,
en isyankar,en çaresiz,
en aciz,en kırılgan,
sen benim en sessiz çığlığımsın.
sen,dünyamda ki;
en onurlu kavgamsın,
iyileşmez yaram,en utangaç sevdamsın
gözlerinde boğulduğum;
gülkurusu denizimsin.
sen
unutmanın unutulduğu,
en güzel sonbaharısın gönlümün.
benim çelişkili dünyamın,
en tutarlı ve gerçek anlamasın,
ve eylemisin dünyamın.
sen
vazgeçilmez;
devinimisin evrenin.
sen beni ben yapansın.
anlamısın yıllardır,
anlayamadığım, dolduramadığım,
yaşamın ve insanlığın...

ve sen
hiç benim olamadın
ve hiç bilemedin
ne derece sevildiğini
ve hiç bilemeyeceksin sol yanımdaki isyanları...

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Şimdi mutlu yağmurlar

Dayanamadın,çıktın artık
Seni sakladığım derinliklerden
Işık yağıyor,şimdi mutlu yağmurlar
Kan sızan tebessümüne...
Öyle yitiksin ki
Alıp götürebilirsen beni ve hayatımı
Ardımızda ne bu akşam
Ne de kan sızan tebessümün...

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu

[GooD aNd EvıL]

Yasak Kelime! ! !

Sensizliğimde
Umutlarımı meze yaptım
Sessizliğimde
Acılarımı sükût yaptım
Vurgun yemiş gönlüm
Alışıyor hasrete her gün
Şiirlerimde
Hep acı ayrılık varken
*******im de
Sensizlik kâbus oluyorken
Sen şimdi bana diyorsun
Unut beni
Unutmak kolaymıydı

Seni herşeyim yapmışken
Yüreğimden kurşunlayıp
Gitsen yine unutamam
Buharlaşıp damla damla
Bitsen yine unutamam
İnsan hiç nefes almayı unutabilir mi?
İnsan hiç kalbinin kaldığı yeri unutabilir mi?
Senin için bilmem ab-ı hayat gözlüm ama benim için sensizlik demek
En özet haliyle yaşarken ölmek, ölüyken sevmek demek...
Dilersen bir daha çıkmam yoluna
Bir merhaba bile beklemem senden
Her şeyi unutur silerim ama
Seni unutmamı isteme benden.

Gözlerin
Gözlerimi tutsak ettiği günden beri
Ağlatıyor bütün şarkılar
Sana kavuşmanın imkânsızlığı
Hiç kavuşamayacağımın acısı
Ve bu hasret kasırgası
Korkutuyor beni
Unuturum desem de inanma
İnan bu yürek unutamaz seni

Hadi sen git işine
Ben yaşarım sensizliğinde

Oğuz Kağan Mirzabeyoğlu