Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Dürtüler

Yalnız başına,
Kaçıncı kalışı.
İçindeki arzuyu,
Kaçıncı bastırışı.
Karanlığın içinde,
Yalnızlığın kollarında;
Kendiyle sevişiyor gene.
Gene kendini seviyor.
Dışarıda bastırılmış,
Yalnızlık ayyaşı,
Milyonlar.
Acılarla sevişiyorlar,
Bastırıp dürtülerini,
Sapıtıyorlar.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düş

Sokuldu bir düş
Üşüşüp kokusuna
En güzel günlerin
Taşındı en iğrenç böceklerle
Dünyanın yüzüne
Tüketin ne bulursanız
Diyordu düs
Böcekler yiyordu
Düş büyüyordu
Bir gün tükendi yiyecekleri
Ama bitmedi düş
Lakin yaşam çoktan bitmişti.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşerken

Şatolar düşerken
Yalnızlığının içinde kendisi yok
Uzak kalmış yıldızlar goğe
Uzak sevgi
Bir tutam inci gibi
Kayıp deniz diplerinde.
Tanınmayan milyonlar
Kimsesizlik gibi yalın
Boğazına dolanan düğüm.
Şimdi gecenin içinde
Ne işi var?
Sonsuzluğun ortasından
Cekilmesi gerek.
Yoksa susmak ve unutmak
Ve sonra unutulmak mı?
Yalnız ve yalın ikilemlerde
Bilinmezlık kadar derin
Uçurumlar büyüyor içinde.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşlere Düşme

Düşlere düşme;
Düşüp de üşüme.
Her şeyin;
Bir hikayesi
Ve sonu vardır.
Düşlere düşme;
Düşüp de üşüme.
Hayallere kapılıp;
Unutma yüzümü.
Kırlangıçların;
Kapkara yüreklerindeki
Hüznünü bilir misin?
Göç edip ıraklara,
Uzaklardan sever;
Kırlangıçlar.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşmüş Denize

Akıyor su
Ayın kavsinde;
Kim oturur.
Oltasını salmış,
Denize;
Çekiyor şiir.
Düşmüş denize;
Sonsuz bir tebessüm.
Yansır durur,
Yakamoz yakamoz.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşten Gerçeğe

Bir orman düşlüyorum,
Büyük küçük,
Binlerce yüz binlerce ağaç,
Binlerce ayrı cins,
Binlerce ayrı renk ayrı yaprak.
Biri yaprak döker,
Biri dökmez.
Biri göklere çıkar,
Biri çıkmaz.
Ama hiç biri;
Diğerini yıkmaz.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

DüştenGerçeğe

Bir orman düşlüyorum;
Büyük küçük,
Binlerce yüz binlerce ağaç.
Binlerce ayrı cins,
Binlerce ayrı renk,
Ayrı yaprak.
Biri yaprak döker,
Biri dökmez.
Biri göklere çıkar,
Biri çıkmaz,
Ama hiçbiri,
Diğerini yıkmaz.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düştü Göğe

Düştü göğe gün
Hırçın kızıl
İnadına alev alev
Gözlerinde kan damlaları;
Ağlıyor gün.

Denize düştü gün
Ağır ağır yayıldı
Dalgaların köpüğünde
Kızıl bir vals başladı
Maviye daldı gün

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düştü Gün

Iradı uzak bir sarıya
Sarıda balkıdı gün
Denizin üstünden indi
Geceye düştü gün...

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşünmek

Düşünmek
Neleri değiştirmez ki.
Şimdi gecenin bir yarısı.
Martı sesleri arasın da
Sabahı beklemekteyim.
Dışarıda serin bir yaz.
Gecenin florasından
Ritmik ve ahenkli
Sesler yükseliyor.
Şimdi
On metrekarelik
Bir gökyüzüne sığamıyor
Düşlerim.
Olgun bir mahpus gibi
Gün ağardığında
Usulca süzüleceğim
İnsanların arasına.
Renklerden kamaşan gözlerimi
Ova ova yürüyeceğim
Işığın büyülü dünyasında.
Ağustos böcekleri
Gecenin içinden
Sesleniyorlar
Bildik şarkılarını.
Düşüncelerim
Düşlerimden uzakda.
Derinlere dalmakda
Devire devire
Uzaklarlara ağmakda
Yırtılan ne varsa geçmişde
Umuda dair
Onları yamamak da.

Ufuk Nazım