Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Bana Bir Şey Söyle
Bana bir şey söyle Aylin,
İster taştan, topraktan olsun,
İçinde suskunluğun haykırışıyla,
Bir de ferahlamanın rahatlığı olsun!

Bana bir şeyler söyle Aylin,
Yağmur damlasının toprağa vefası gibi olsun,
Öyle sadık ve samimi,
Öyle içten ve derin olsun!

Hadi Aylin, durma,
Bir şeyler anlat bana...

Bir parça bulut olsun anlattıklarında,
Biraz da kar tanesi,
Ve bir sevda olsun meleklerin kanadından çalınan,
Az bir şey de sevda olsun!

İstemeye hakkım var mı bilmiyorum sevdayı,
Olmasa da anlat sen kimselere belli etmeden,
Bilmeseler de olur sevdayı aradığım kişiler,
Sevdaya bu kadar aç olduğumu...

Etrafımda insanlar var Aylin!
Çok insan var hem de...
Ama bunlar değil,
Bunlar olamaz beklediklerim,
Ben kalabalık istemiyorum,
Kalp istiyorum Aylin...

Bana bir şeyler anlat Aylin,
Son olsun,
Bir de içinde gül...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Atakan
Gel şöyle karşıma Atakan!
Sen anlarsın beni yalnız,
Gel de biraz dert yanalım şu hayattan...

Bilirsin çocukluktan beri hep beraberdik biz,
Ayıramadı kimse...
Ne mahalle maçlarında ayrı takımda olmamız,
Ne sokakta kimsesiz kalan bir kediyi paylaşamamız,
Ne senin benden hızlı koşman ve benim her seferinde düşmem,
Ne de harçlıksız kaldığımız bir bayram sabahı ateşle oynamamız...

Her zaman birlikteydik, bilirsin,
Eminim anlattıkça da özenirsin...

Zamanla büyüdük Atakan, sessizce büyüdük!
Sormadık kimseye, onun için de herkese küstük...

Nereye büyüyecektik peki?
Başımız arşa çarparsa ne oalcaktı?
Hiç elimizden tutmayan insanlar o zaman mı destek olacaktı?
O zaman mı bizi kurtaracaklardı?

O zaman geldi Atakan, başımız çarptı arşa,
Kimsenin elimizden tutmasına gerek kalmamıştı ama,
Belki anlamamışlardı bizi, belki duymamışlardı olsun!
Biz birbirimizi duymanın ve güçlü olmanın yolunu bulmuştuk...

Apar topar evden çıkar gibi çıktık çocukluktan,
Attık kendimizi bir hengâmenin içine,
Eser kaldı mı bir yokla bakalım o yıllardan,
Bende var bir parça, o da bazen pus oluyor gözlerime...

Biz bayağı büyümüştük Atakan!
Bir kızı sevecek kadar büyükümştük...
Hatta ben biraz fazla mı büyümüştüm Atakan?
Gece seni uyutmazdım, hani birlikte sabahlayıp üşümüştük...

Derya'yı hatırlıyor musun sen Atakan?
Hani her gece beklerdim ya bir sesini,
Bir nefesini,
Bir düşünü,
Bir gülüşünü...

Hani seninle birlikte beklemiştik sabahın beşinde otogarda,
Senin gözlerinde biraz uyku,
Benim yüreğimde kırık bir sevda...

Gelmemişti değil mi Atakan?
Boşuna sürüklemişti bizi otogara...
Aslında boşuna değildi Atakan,
Bana çok şey söylemişti farkında olmadan Derya...

Kaç gece Derya'yı düşünüp de uyutmamıştım seni desen hatırlar mısın?
Acaba o kara ve dipsiz kuyudan farksız *******i saymış mıydın?
Tek tesellimiz yine birbirimizden ibaretti galiba Atakan!
Yoksa sen beni o sabahsız *******de duyar mıydın?

Şimdi neredesin Atakan?
Neredesin kardeşim?
Araya başkaları da girdi deme Atakan!
Ben o aradaki herkesi çoktan silmiştim...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Bekleme Artık Aşkı
Bekleme artık aşkı kalbim, ömür feda edilmez aşka,
Bir hayaldir, bir seraptır aşk denen şey aslında,
Boşver başkaları kansın o aldatıcı rüyaya,
Sen kendini ferah tut, sakın ola ki kanma...

Bak neler oldu geçmiş günlerinde,
Ne darbeler aldın, ne çileler yok yere,
Şimdi yoksun o hayallerin yüreğinde...

Çok gördün sen bunları kalbim, seni yıkmaz,
Yıkmaz ama yaralar, olsun yaran kanamaz,
Daha önce hatırlıyor musun olmuştu defalarca,
Her seferinde daha sıkı bağlanmıştın hayata...

Belki yeterince bağlanamadın hayata,
Bir sineğin bala yapıştığı gibi yapışamadın,
Bu keder de Tanrı'dan bu yüzden armağan sana!
Hadi bakalım! Bu sefer hayata tutunursan yapacaksın...

Gönüllerde aşk yoktur diyorsan da içinden,
Sen yine de aşkı yere serip geçme üstünden,
Tamam, aşk yalan, sevgi dolandır ama
Yine de sıkıca sarılmak gerekiyor hayata...

Hayatta yalan, hayatta hep palavra,
Bu da doğru, doğru evet ama
Yaşıyorsak sarılmaktan başka çare yok,
Beş harften ibaret olan şu kısa hayata...

[GooD aNd EvıL]

Bekleyince Gelecek mi?
Bekle diyorsun bana,
Beklememi istiyorsun durmadan,
Bir şeyler vaad ediyorsun,
Bunları alacağımı söylüyorsun beklemem karşılığında.

Sadece beklememi istiyorsun ama,
Ne durumda olduğumu,
Nasıl beklediğimi bilmiyorsun.

Burada çoktandır bir umut yok,
Bir ışık yok beni çağıran,
Bir çift göz yok bana gülümseyen,
Bir dudak yok tebessüm eden...

Her şey sanki bana karşı,
Herkes bana düşman.
Senden başka 'bekle' diyen de yok.
Umut veren de!
Peki söylesene,
Ben nasıl ve neyi bekleyeceğim?
Neye, nasıl umut bağlayabileceğim?

Beklemek acıdır, belki bilmezsin,
Çünkü beklediğin zaman kendini şartlandırırsın,
İyi birşeylerin olacağına.
Oysa insan hayatında hiç iyi bir şeyle karşılaşmaz,
Sadece yaşadıklarından iyi bir şeyler çıkarır,
Mutluluğun sırrı da işte burada saklanmaktadır.

Bekle diyorsun sen şimdi bana,
Peki biliyor musun ne acıdır bağlanmak,
Gerçekleşmeyecek bir umuda...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Ben Oradayken
Susuzdu bütün ağaçlar,
Otlar suskundu,
Ve durgundu daha geçen gün gürleyen gök,
Deniz ise yorgundu,
Yıldızlar sönüktü, ben oradayken.

Hayat her zamankinden farklıydı sanki,
Demek ki burada böyle oluyordu;
İnsan kendini, bilindik yaşamdan çıkmış gibi hissediyordu,
Çevresindeki hiç bir şeyi tanımıyordu,
Ve hatırlamıyordu mutsuzluğun tadını,
Burada aslında her şey mutluluk veriyordu insana,
Tabi sadece mutlu olmanın yolunu bulanlara.

Burada bir deniz vardı gece olunca kayalara çarpan,
Dalgalar vardı burada insanın ayaklarına kapanan,
Ve balıkçı tekneleri vardı fütursuz,
Vefalıydı bu balıkçı tenkeleri,
Gecenin bu soğuk ayazında,
Hiç şikâyet etmeden sahiplerini bekliyorlardı,
Üstlerine çıkıp oturan aşıklara tahammül ederek,
Bitmiş boş bira şişelerinin üstlerine atılmasına aldırmadan,
Bekliyorlardı kendilerini buraya bağlayıp giden balıkçıları.

Sonra buranın akşamı da başka oluyordu;
Güneş, batarken bile insana umut veriyordu,
Belki de buranın en efsunlu tarafı bu oluyordu.

Ben oradayken aşık oldum işte,
O başka olan dünyadayken...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Benim Değildin
Ben kendimi avuttum *******ce,
Çünkü sen hiç benim olmamıştın,
Aslında hiç kimse hiçbir zaman benim olmamıştı,
Her şey bir yağmurdan sonra gelen,
Gökkuşağı gibiydi;
Öyle parlak ama geçici...

Ben hayal görmüştüm,
Senin benim olduğunu düşünmüştüm.
Bunun gerçek olmadığını bilsem de,
Her zamanki hayallerimden biriydin işte!

Seni görüyordum sen beni görmezken,
Belki sana baktığımı bile fark etmiyordun,
Sadece gözlerini suskunca karşıya çakıp,
'O'na bakıyordun...

Ben kendime soruyordum,
'O'nda benden hariç ne var diye?
Cevap da bulamıyordum,
Ama demek ki benim görmediklerimi de görüyordun.

Her şeye rağmen umut kesmiyordum,
Sana küsmüyordum,
Çünkü bir şiirin son dizesi çınlıyordu kulaklarımda;
'Gerçek aşk karşılık bulmadıkça artar' diyordu bana...

Ben seni seviyordum,
Biliyordum benim değildin,
Zaten ihtiyacım olan aşkın değil,
Sendin...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Benim Olur musun?
Bir gün ansızın karşına çıksam,
Kalbimi kalbine doğru açsam,
Bütün sakladıklarımı yalnız sana açsam,
Benimle tek göz göze gelir misin?

Yollarına güller döksem,
Ayaklarına dağlar sersem,
Ay'ı yüzünde eritsem,
Tek bana gülümser misin?

Yıldızları tokan yapsam,
Bulutları tacın kılsam,
Rüzgârı tenin etsem,
Bana bir dönüp bakar mısın?

Minareleri kibrit çöpü,
En yırtıcıları birer ölü,
Ağıtları mutlu türkü,
Yapsam bir kez güler misin?

Sorsam sana: Ne dilersin?
Desen: Gökyüzünü delmelisin!
Gözümü dikip de çıksam arşa,
Delip geçsem gökyüzünü, bana gönül verir misin?

Haydi desem, haydi sana,
Gidelim düşümdeki dünyaya,
Bir hışımla yürüyünce kalkıp da,
Yâr gelip benim olur musun?


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Bensiz Yaşayacaksın Öyle mi?
Her zerren benimle dolmuşken,
Bakışların bende kalmışken,
Gülüşün bana saplanmışken,
Gideceğim diyorsun bana öyle mi?
Yani bir daha gelmemek üzere hayatımı,
Terk edip kaçacak değil mi?

Yani artık beni görmeyeceksin,
Yani bir daha gözlerimde erimeyeceksin,
Yani bundan sonra gözlerimin içine gülmeyeceksin
Ve yani şimdi o yaşadığımız her bir an ölüp bitti öyle mi?

Karşıma geçip şimdi gideceğim diyorsun,
Gidenin ardından koşmam biliyorsun,
Yalnız bir düşün derim;
O *******i gözlerinde sabahladığın,
Her acılandığında sarılıp ağladığın,
Her ağlayışında biraz daha bağlandığın,
Ömrünü, hayatını bağladığın adam gittiğinde,
Sen nasıl mutlu olacaksın?

Demek şimdi gideceksin,
Hiçbir şey olmamış,
Hiçbir gün yaşanmamış,
Gözlerimizden hiç yaş akmamış gibi...

Eğer gidebileceksen zaten her şey yalanmış demektir,
O zaman bir şey diyemem 'güle güle'den başka...
Hadi bakalım, ver kararını,
Bak ben gözlerimden akan tuz ruhuyla bakıyorum sana...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Bırakıp Giderken Beni
Gerçi gülüyor arada yüzüm,
Çok eskileri düşününce,
Bir de görünce rüyamda seni,
Gülüyor uyandığım zaman,
Gülüyor inadına;
Beni bırakıp giden hain vefasızlığına.

Acıyor içim evet,
Hem de çok acıyor,
Kolay beri de geçecek gibi görünmüyor,
Ama olsun!
Sen yine de her gece benim,
Hayallerime girip, düşlerimle sevişiyorsun.

Eminim,
Şimdi görmüyorsun beni,
Nerede olduğumu bilmiyorsun,
Muhtemelen de hatırlamıyorsun,
Haberin yok her gece seni düşündüğümden,
Yüzünü yüzüme sürdüğüm,
Saçlarını öptüğüm,
Günleri özlediğimden de habersizsin.
Ama bilme, böyle daha güzel,
Eminim bu aşk böyle sonsuza dek gider.

Sorsam bilmezsin şimdi buraya geldiğin ilk günün tarihini,
Bilmezsin sana verdiğim o ilk hediyeyi,
Ya da hatırlamazsın ilk gönderdiğim mektubu,
Umursamazsın beni çok sevindiren o büyük umudu.

Oysa sen şimdi bilmesende aklımdasın,
Ve ant olsun arşa hem aklımda kalacaksın,
Gururuma ihanet edemediğimden yüzüne söylemesem de,
Sen yüreğimden hiç ayrılmayacaksın.


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Biliyorum Artık
Öğrettiler bana zamanla,
Gökyüzünün hep mavi kalmayacağını,
Denizlerin üstünde hep martıların uçmayacağını,
Gözyaşının her zaman sebepli akmayacağını,,
Öğrettiler kafama vura vura.

Bu yüzden olmayacak şeyleri umut etmiyorum artık,
Gelmeyecek şeylerin peşinden koşmuyorum,
Ve böyle çok daha mutluyum.

Biliyorum artık çoğu şeyi,
Mesela aşkla insan yüzü gülmeyeceğini,
Senin sevdiğin hiç kimsenin seni sevmeyeceğini,
Her umut edişin sonunun acı bir keder olacağını,
Ve daha pek çok şeyi artık biliyorum.

Gitmeyi de biliyorum artık,
Vaktinin geldiğini anladığımda,
Arkama bakmadan,
Yüzümü asmadan,
Gözyaşı akıtmadan gitmeyi,
Öğrendim nihayet, biliyorum.

Yalanları öğrendim bir de,
Gerçi söylemeyi öğrenemedimse de,
Duymayı çok iyi öğrendim.
İnsanların ne kadar alçalabildiğini öğrendim,
Verilen sözlerin nasıl denize atıldığını,
Seven insanın nasıl yalnız bırakıldığını,
Ve bir de hıçkıra hıçkıra ağlamayı öğrendim.

Öğrendim pek çok şeyi,
Ama sana kendimi sevdirmeyi;
Bunu öğrenemedim daha...


Sadi Saçak