Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Arzu Eden Şiir
Arzu Eden Şiir
Hırs ile kalkmış,
Zarara yatmış
Bir gönül
Arzu eder deli deli,
Niçin?
Neyi?


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Asalak Şiir
Solmaya gönüllüyüm diye
Soldurdun doyumsuz köklerinle
Pörsüdüm, donuklaştım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Bir sirk atı,
Bakımlı, iri yarı.
Bir kamçı;
Şıkır şıkır,pırıl pırıl alımlı.
Kamcıyı tutan bir el,
Bir de şeker
Ufak, tatlı, tadımlık.
At koşar,kamçı uçar havada.
Coşar kamçıcı
Alkışlar...Alkışlar...
Şeker dil altında biter
İnler yerler gökler, mutlanır.
At sırtını düşler...
Utanır


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Avlanan şiir
Bir çift kara gözdü kocaman
Büyülendi bir gün
Yıldız oldu
Kuyruklu yıldınız kuyruğuna takıldı
Güldü,
Sevdi
Dolaştı
Işıldadı sersem sersem
Yalnızlığa değdi birden
Büyü bozuldu
Aktı yıldız
Göklerden dökülürken parçacıkları
Dilekler diliyordu yeryüzünün insancıkları
Aldırmadı
Kaydı yıldız
Denize daldı
Sardı serin sular ateşi
Büyü yinelendi
Ateş balığı oluverdi
Yüzdü
Oynadı
Şımardı
Arındıkça arınıyordu ki
Balıkçı ağına takılıverdi
Çırpındı, yakardı,
Büyü bozulsun diye
Yakardı ulu bildiğine
Çırpınışı da
Yakarışı da işe yaramadı.
Soluksuz kalışını çouklar izlediler
Yürekleri sızıda
Onu oburlar mideye indirdiler
Habersiz, duyarsız katledildi
Yarasın dediler
Şerefe dediler
Şerefe...


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ay Çarpmış Şiir
Çarmıhta çivi
Erguvanda utanç çiçeği
Tesbihte
İlahına amade tane.
Köprü altı
Pabuçsuz ayaklı.
Somun ucu ısırık avurtlarında
Banka reklamı.
Aşkın kör gözünü
Ay çarpması aydınlattı.
Her yar ıslaktı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aydınlık Şiir
Şahlahır
Uçururum uçmazları
Gece her yer ova
Her yer dümdüz.
Ovamda koşturuşun
En aydınlık,
En gündüz.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ayıklanan Şiir
Yaşamımdan ayıklandın
Yağmur tanelerinin eğim açısı,
Vazodaki karanfilin acıtan yalnızlığı,
Altıyol kargaşası
Ve tanışmadığın duvarların kör bakışı ile
Başıboş söyleşmelerim sürer...
Yeni yaşam biraz da böyle gider..


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ayıp Eden Şiir
Kıvranıyor acılar içinde insanlar
Savaşmaların korkunç işkencesi
Ölümlerin illetlerin acımasız pençesi
Açlığın yoksulluğun
Perişan kol gezmesi bitmiyor.
Şiirler dkuyorum
Sevdam sevdalım diyor
Şiirler yazıyorum
Sevdam sevdalım tütüyor.
Atıp be
Utanıyorum.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aykırı Şiir
Çapları,
Kesenleri,
Teğetleri,
Aykırı doğruları sonsuz sayıdaki çemberi küçülttük.
Keseni,çapı,teğeti bütünleşti,
Aykırıları uzaklaştı....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aynalıkavakta Gezinen Şiir
Bu mayıs başka mayıs,
Aynalıkavaktayız.
Koynunda suyu
Zevkten dört köşe bir havuz
Üstünden atmaya çalışıyor
Son kış uykusunun tatlı mahmurluğunu.
Dingin suların sakin dokunuşu
Nilüferlerin yaprağında okşayış oluyor.
Bir sevişmedir tutturuyor
Nilüfer çiçeğinin açık pembesi ile
Baharın dayanılmaz esintisi sere serpe...
Bu büyülü sevişmeye takılıp kalıyor
Sevgilisiz bir mor menekşe.

Ve çocuklarımız
Narin bedenleri
İncecik belleri
Duyarsız koşturuyorlar
Başlarında onbeşinci yaşın kavak yelleri...

Sevgime tutsaklığım,
Sevgisizliğine isyanımla
Havuzun başında ben
Heykellerin yıkıldığı
Şairlerin yakıldığı
Şiirlerin gömüldüğü
Ezgilerin gürültüye dönüştüğü
Efsaneler şehrinde yapayalnızdım elbette..

Geçmişle geleceğin,
Hüzünle neşenin
Sükunla karmaşanın
Yazla kışın dokunuşunda
İçime sığdıramadım içimi...

Sancılı bir günün orta yerinde
Bir bahar düşünden geçişimi,
Mutsuzluğu gönüllü seçişimi
Anlatayım derken istediğimce
“Değmeyin feryadıma
Figanıma değmeyin
Eğer sevmek bu demekse
Ben vazgeçtim beni sevmeyin” diye
Sertab seslendi birden bire...

Dinledim derinden
Haliç ağlıyordu kederinden..

Garip, zavallı, ihtiyar bir dilberdi o şimdi.

Kanadını titretti bir kuş
Bir laventenin açık penceresine tünedi
Bir Aynalıkavak kasrına baktı
Bir o perişan dilbere
“Müşterisi çoktan tükenmiş
Hey gidi altın boynuz
Kimdi seni ağlatan soysuz
Nerede asırlarca beklediğin
O ipeksi dokunuş” diye
Ağıt yaktı keder ile...

Çimenler saçlarından hüzün damlattı avuçlarıma
Okşanmayı bıraktı nilüfer yaprakları
Pembelikler vazgeçti sevişmekten
Sadece bir parça mutluluktu
Hepsini hepsi birden unuttu...

Süslü mü süslü
Gelin yüzlü duvarlara döndüm yüzümü,
Selam sandım hasretime,
Tutmak istedim o canım ellerini
Kırışık ellerimle...

Eskilerden kalan
Masalsı makamından
Son hoş seda çınladı kulaklarımda..

Perdelerinde....
Toprak olmuş,
İnce, narin, nazenin parmakların
Gezindiğini gördüm tamburun.
Ud, ney, kanun inlerken
Yoksundu her biri sazendesinden...

Nameler döküldü sıra sıra
Aynalıkavak ak polenler indirdi lapa lapa
Altınsarısı ince toprak yollardan
Akarken sana damla damla
Ahşap bir masaya tutundum
Eski bir filme girmiş gibiydim.
İstanbul’u yeniden sevmiş gibiydim.

TAMAY ÖNAL POLAT


Tamay Önal Polat