Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Aşk Masalı
bir sevgilim var gönlümce.
buluştuğumuz her gece
boğulurduk sevince.
yaşamak öyle güzel ki
mecnun olup sevince.

gün dağ ardında solunca
yıldızlar da olunca.
dolunayın şahitliğinde
bülbüllerin eşliğinde
ve leylakların dibinde
buluşurduk gizlice.

el ele göz göze
diz dize biz bize
gönül gönüle verirdik.
sevda alevlerinde kavrulup
vuslatın volkanlarında erirdik.
saçları olurdu didik didik
mehtaba inat
******* boyu sevişirdik.

gönül bahçemizde ki gülleri derdik
böylece muradımıza erdik
bıraktık hayatı akışına
darısı tüm sevenlerin başına
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Dört İşlemi
güneşi yıldızları
mehtabı ve ay’ı
yakamozu dalgayı
mis kokulu havayı
daldaki çiçeği
uçuşan kelebeği
yüreğimizde toplayalım...

hüznü kederi
kini nefreti
savaşı gözyaşını
aklımızdan çıkaralım...

bir dilim ekmeği
bir yudum sevgiyi
yağmur yüklü bulutu
yarına olanumudu
soluduğumuz nefesi
aşk fısıldayan sesi
bölüşelim...

sen ve ben
bir bedende
tek yürek çarpalım...

gel hadi...
sen topladıklarını koy ortaya
ben de çıkardıklarımı
tartalım aşkın terazisinde
tamamlansın sağlama...

Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Atatürk
Ata'nı iyi tanı
Verdi sana vatanı
Kurduğu Cumhuriyet
Yaşamın güzel yanı...

Şimdi Atam olaydı
İşler daha kolaydı
Vatan için hizmeti
Şerefli bir olaydı...

Severim ben Gazi'mi
Bahar etti güzümü
Kahraman Türk oğluyum
Unutamam özümü...

Şirin yurt Anadolu
Orası mertlik yolu
Atatürk sevgisiyle
İçim bak ana dolu...

Vatan şeref,namustur
Çağdaşlık yolu ustur
'Yurtta Sulh Cihanda Sulh! ..'
Atatürk'e mahsustur....

O'nun yaptığı devrim
İnsanlık için evrim
Türk olduğum için de
Tanrı'ya şükrederim...

Yobazlık kara leke
Yakışmaz hiç bir Türk'e
Şerefini kurtardı
Saygı duy Atatürk'e...

Kara çarşaf ve peçe
Gününü eder gece
Geri kalmış uluslar
Koyun sürüsü bence...

Tarım, eğitimi, sağlık
Değişti giyim,kılık
Ata'mın armağanı
Özgürlük büyük varlık...

Dünya duydu ünümüzü
Bayram ettik günümüzü
Ata'mızın sayesinde
Kaybetmedik dinimizi...

Vatana verdik şehit
Onlara melek şahit
Toprağın namus bilir
Milletin seven yiğit...

Onlar gonca güldüler
Yurdu şeref bildiler
Vatan için savaşıp
Şehitliğe erdiler...

Yiğitlerimiz merttir
Toprağımız cömerttir
Ata'ma dil uzatanlar
Hak'tan korkmaz namerttir...

Atatürk'üm büyüktür
Şerefli ulus Türk'tür
Atam izinde giden
(H) er kişi Atatürkt'ür...


11Şubat 2005. İstanbul
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Atmak
Bu dünya böyle be kardeşim!
Kimisi
Bin bir yalan dolanla
Hile,riya, haramla
Yatıp kalkıp
Ona buna kazık atar.
Orman içi,sahilde
Villâ,köşk,yazlık yapar.
Garip,yetim yoksul
Bir kuru ekmeğe muhtaçken
Kendisi de
Deveyi havutuyla yutar.

Siyasetçi meydanlarda nutuk atar
Bin sallayıp bir tutar.

Koltuktakiler postu atıp
Yan gelip yatar.
Üç kuruşluk iş yaparsa
Beş kuruşluk hava atar.
Sallar başını, alır maaşını
Görmez vatandaşın işini.

Okullarda
‘Ali top at’ 'At topu at 'diye diye büyüdük.
Şimdi
Birlikte,dostlukta,ticarette
En önemlisi sevgide
Kartla,cartla,curtla
Topu attık biz yine.
Düşmüşüz milletçe geçim derdine.

Kurşun ata ata bitmiyor.
Düğünlerde,bayramlarda,maçlarda
Vs. vs. kutlamalarda
Sloganlarla atılan serseri kurşunlarla
Nice canlar gidiyor.

Bir deli kuyuya taş atınca
Yetmiş iki akıllı çıkaramazmış.
Diğer bir deli de atom bombası atar
Tüm dünyayı yakıp yıkar.

Kimileri meteliğe kurşun atar.
Kimileri bankaları hortumla yutar.

Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm.
Ah bu yoksulluk!
Vallahi namerde ettirir kulluk.
Yoksa paran pulun
Kırılır kanadın kolun.
Yoksulluk işte bu ya.
Ev sahibi kiracıyı
Hastabakıcı hastayı
Nâçar ana bebeyi
Atar yazık sokağa.

Kimileri
Hıçkırıklarını atarken içine
Çöpten topladığı ekmeğin
Kırıklarını atar
Kuruyan midesine.
Kimisi de;
Önünde İskoç viskisi
Yanında da
Para babası yetmişlik sevgilisi
Atar kahkayı umarsızca.

Kimi düşeş atar
Kimi de hepyek
Bu dünyanın gam yükünü çek babam çek.

Vurguncu, talancı,yalancı
Hapçı,gaspçı
Külhanbeyi,maganda
Cirit atar meydanda.
Laf atıp,çatar ona buna
Kaşarlanmıştır kavgaya.
Namuslu vatandaşın
Sokar başını belaya.
Tepesi atınca
Hiç yoktan hır çıkarıp
Atar azgın dalgaya.

Ha bir de;
Son nefesin verdiğinde
Dinleneceğin kabirde
Düşer iş, eş dostuna.
Toprak atar üstüne.


Fısıltı gazetesi geçenlerde
Sekiz sütuna manşet
Flâş bir haber atmış:
Bundan böyle herkesin
Atı
Katı
Yatı
Dört de avratı
Ömür boyu saltanatı olacakmış…
Aşsıza aş
İşsize iş
Eşsize eş
Köşksüze köşk
Daha da neler verilecekmiş neler...
Memleket güllük gülistanlık olacakmış inanın.
Biliyorum ne diyeceğinizi şimdi:
‘ATMA RECEP DİN KARDEŞİYİZ! ..’
Ata ata kül bırakmadın mangalda
Kül yutmayız artık biz…
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Av
bir bahar sabahında
yalçın kayalı dağda
ve en kuytularda
yaşanıyordu bir telaş
bir heyecan...
doğum yapmıştı ceylan
ilk adımı atmıştı analığa
yavru cereni emzirip
basıyordu bağrına..

aynı vakitlerde
bir dağ köyünde
avcı hasan’ın evinde de
mutluluk yaşanıyordu...
hasan’ın oğlu olmuş
herkesi sevince boğmuştu.

hasan da o sıralar dağdaydı
tutkunu olduğu avdaydı...

zaman öğleyi bulmuştu.
yavru ceren doymuş
mışıl mışıl uyumuştu...

acıkmıştı ana ceylan
ayrılıp yuvadan
en otlu yerlere gitti.
en taze yerlerinden
en sevdiklerini yedi...

hava da sıcaktı...
içi yanmış susamıştı.
koşarak indi ırmağa
su içti kana kana...

hasan ceylanı takipteydi
onun suya indiğini gördü.
tüfeğe fişekleri sürüp
kaya ardında pusu kurdu.
gözünü kırpmadan bastı tetiğe
ceylanı can evinden vurdu.
zavallı cansız düştü ırmağa
hasan da başladı çılgınca bağırmağa...
kayadan gözü kara atladı
elindeki tüfek yüzünde patladı
avının yanı başına yuvarlandı.

ortalık hep kan revandı
ne yazık ki giden iki candı
ırmağın soğuk suları
kızıla boyanmıştı...

vakit bir hayli geçmiş
güneş ufukta çoktan batmıştı.
gecenin sessizliğini
öksüz ceylanla
yetim oğlanın
feryatları sarmıştı:

anneeeeeeeeee! .............
babaaaaaaaaaaa! ..............
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Ay Bakışlım
düşlerde görürüm seni her gece
adın dilimde lnan, hece hece
ay bakışlı yürek yakışlı yarim
gözlerin çözemediğim bilmece...

leylaklarda, sümbüllerde kokun var
dünyam sensizliğinde oluyor dar
gül nefesli, bülbül sesli dilberim
senden başkası olmaz ki bana yar...

hasretini çektiğim yıllara sor
sevdan içimde alev alev bir kor
ceylan gözlü, melek yüzlü güzelim
senden ayrı yaşamak inan çok zor...

baharlarda güller bülbülsüz olmaz
hazanlarda dalda çiçeğim solmaz
sırma saçlı, hilal kaşlı sevdiğim
sen yoksan; bu can artık bende durmaz...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Aysun Aşar'a...
baharda açan gülsün
dostlarına ödülsün
dilerim ben tanrıdan
senin hep yüzün gülsün...

nice gönül aşarsın
hep dostluğa koşarsın
gönül bağlarımızda
gonca gonca açarsın...

dost dostlarını yermez
gönül sevmeden durmaz
sevgili dostum AYSUN
namerde aman vermez...

sen gönülde bir aysın
vazgeçilmez bir huysun
sevdiğine can veren
gerçek dostsun sen AYSUN...

sevgiyle dolup taşar
çağlayan olup coşar
iyi ki de sen varsın
sevgili AYSUN AŞAR...


(__) & (__) &

'gönül ne çay ister ne çayhane
gönül bir dost ister çay bahane...'
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Bağda Bülbül (1)
bağda bülbül ötüyor
yar gönlümde tütüyor
yeter ki bir gülüver
o da bana yetiyor...

bağda bülbülüm hasta
gonca güllerim yasta
yarim bize gelecek
gözüm kulağım seste..

bağda bülbül şakıyor
yüreğimi yakıyor
bugün ben yari gördüm
miski amber kokuyor...

bülbül güle gelince
şakır kendi dilince
feryat figan bu gönlüm
yardan ayrı kalınca...

bağda bülbül ötmüyor
yarsız yürek atmıyor
yar elim tutmayınca
yangınlarım bitmiyor...

güle bülbülüm kondu
gülün aşkıyla yandı
nazlı yarım gelince
gönül fırtınam dindi...

bülbül ağlar gül ağlar
talan oldu bu bağlar
dünya malın olsa da
gönül yarsız ne eyler...

bağda bülbül uçmuyor
gülüm yaslı, açmıyor
yarsız bir yudum lokma
boğazımdan geçmiyor...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Bağda Bülbül (2) ....
bülbül öter seherde
düşürür gönlüm derde
artık hiç gülemem ki
ayrılık var kaderde...

güle bülbülüm konar
gülün narıyla yanar
gonca gülüm solunca
göz yaşım olur pınar...

bülbül şakır sancılı
nazlı gülüm goncalı
dün gece yarim geldi
ak gerdanı incili...

bağda bülbül dem çeker
güle derdini döker
gonca gülü ‘ah’çekip
gözünden yaşlar akar...

bağda bülbül şakıyor
gonca gülü açınca
göz yaşlarım akıyor
yar aklımdan geçince...

bülbülün aşkı güldür
gülü mest eden dildir
kurban olduğum mevlam
sevenleri sen güldür...

gülün bağına girip
öter bülbülüm garip
bu dünyadan göç eyler
güle canını verip...

abdullah atay der ki:

dök yürekten duyguyu
at içinden kaygıyı
insanlığı bilene
göster sevgi saygıyı...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Bağda Bülbül (3)
el bağlarına varıp
ötme bülbülüm ötme
başka goncalar sarıp
gülün bırakıp gitme...

bağımda bülbül gezer
güle nağmeler dizer
gonca gülü solunca
garip canından bezer...

gül açar deste deste
bülbül öter aheste
nazlı yare kavuştum
darısı eşe dosta...

bağda gülüm açmıyor
bülbülüm ötmeyince
gönül yardan geçmiyor
can tenden gitmeyince...

bağda gülüm soluyor
bülbülü olmayınca
gönle hüzün doluyor
nazlı yar gülmeyince...

bağda bülbülüm ötmez
gonca gül kokmayınca
dertlerim de hiç bitmez
gül yarim bakmayınca...

bağıma girdi bülbül
gülünü gördü bülbül
şakıyıp da coşarak
murada erdi bülbül...
Abdullah Atay