Şerafettin Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Duymaz mısın?
Bülbüller güle geldi, güller ki dile geldi
Heyhat sana dökülen bunca göz yaşlarına
Püryan olan halime, lal diller dile geldi
Nedir bu yaptıkların, sen hatır saymaz mısın?

Taşlar bile ah’ım dan erim, erim erirken
Asuman’a yükselen, Ah’ımı duymaz mısın?

Dinmeyen göz yaşımın, sebebi müsebbibi
Hani sen yaran’ımdın, söyle ne oldu böyle
Neden davranışların şimdi artık el gibi
Dinmiyor gönül sızım, arşa çıktı avazım

Taşlar bile ah’ım dan erim, erim erirken
Asuman’a yükselen, Ah’ımı duymaz mısın?

Yakışıyor mu sana, böyle hoyrat oluşun
Vedasızca gidişin, vefasızca gülüşün
Kullara mı yarandın, yoksa Hak’ ka mı düşün
Sana ne demek lazım, sen hala aymaz mısın?

Taşlar bile ah’ım dan erim, erim erirken
Asuman’a yükselen Ah’ımı duymaz mısın?

Şeref’imden eksilmez, varsın olsun yanayım
Bir İlahi pınardan, içip, içip kanayım
De kimlerden yanasın, ben hep Hak’tan yanayım
Sen hala şereflenip, Hak tacın giymez misin?

Taşlar bile ah’ım dan erim, erim erirken
Asuman’a yükselen Ah’ımı duymaz mısın?

[GooD aNd EvıL]

Dünya Bize Emanet
Var etti kainatı yoktan Rab bil Alemin
Gidin dedi cümleniz onda edin ikamet
Biz dünyada misafir dünya bize emanet
Yakışır mı dostlar hiç emanete hıyanet
Gereksiz ve boş yere kirletmeyelim onu
Oda döner kirletir kirlettikçe biz onu
Yaradılışında vardır türlü çeşitli hikmet

Biz dünyada misafir dünya bize emanet
Yakışır mı dostlar hiç emanete hıyanet

Öyle bir ünvan verdi bize yüce Yaradan
Şüphe ve şek yok bunda değiliz biz sıradan
Halifesi Kainatın hem de en şereflisi
Hak yolunda Hak için yaşayanın cümlesi
Hor görüp horlanamaz yaratılanın zerresi
Ayrıcalıklı değil hiçbir ırkın zümresi
Görmesini bilene vardır türlü alamet

Biz dünyada misafir dünya bize emanet
Yakışır mı dostlar hiç emanete hıyanet

Dedi kodu dırdırlarla asılsız vır vırlar la
Geçip gitmesin ömür yok yere hır gürlerle
Alınacak yol olmalı tutunacak dal olmalı
Koklanacak Gül olmalı kırmayalım dallarını
Şöyle olmuş böyle olmuş fark eder mi şekil şemal
Kamil olup İman ile işlemeli Salih amel
Şeref’im in hakkı için hedefim bu ila nihayet

Biz dünyada misafir dünya bize emanet
Yakışır mı dostlar hiç emanete hıyanet

[GooD aNd EvıL]

Elhamdülillah
Elhamdülillah

Şereflendim
Elhamdülillah
Rabbimin
Azametiyle
Faziletiyle
Esma ül hüsna’sıyle
Telkiniyle
Tekbiriyle
İnayetiyle
Nebiyullahıyle

Yoktan var etti
Işıttı abat etti
Lal idim
Dil dar etti
Isıttı, yaktı kül etti
Zatı şahaneleri beni kendine kul etti…Elhamdülillah…

[GooD aNd EvıL]

Esridi Bu Canım Yine
Esridi bu canım yine arar seni döne, döne
Sordum düne ve bu güne söz dinlemez şu gönlüme
Bu kaçıncı avarelik dediler senmisin yine
Aradığım bende imiş meğer gönül divaneymiş

Baktım gördüm dağa taşa döner dünya bir temaşa
Görmiyenler görsün diye yazmış adın arza arşa
Rızk’ın vermiş kurda kuşa divanem dövünür boşa
Aradığım bende imiş meğer gönül divaneymiş

Arayanlar boşa arar olma gönül hep bi karar
Hep ortada arananlar ayan beyan ve gün gibi
Hak’tan gayrısı hep yalan gerçek olan ölüm gibi
Aradığım bende imiş meğer gönül divaneymiş

Şeref dediler adıma yanarım kendi od’uma
Azrail çöker sadr’ıma sormaz kızıma oğluma
Evvel iman ahir iman yoktur ondan başka derman
Aradığım bende imiş meğer gönül divaneymiş

[GooD aNd EvıL]

Ey Garip Bülbül
Senmi divanesin benmiyim bilmem
Neyin var de hele ey garip bülbül
Bölüştüm seninle kaç seherimi
Neyin var de hele ey garip bülbül

Feryadı figanın varmı çaresi
Serkeş şimdi gönül dost avaresi
Olmadıkmı dosta aşk pervanesi
Neyin var de hele ey garip bülbül

Sen idin çalıya vatanım diyen
O bana ben ona yeterim diyen
Dalında doyunca öterim diyen
Neyin var de hele ey garip bülbül

Eritir bu figan dağdaki taşı
Mest olmazmı seni dinleyen kişi
Yeter akıttığın didemden yaşı
Neyin var de hele ey garip bülbül

Sezerim birazcık sitemlerin’den
Dağlanmış sinenden tütenlerinden
Ver bana payıma düşenlerimden
Neyin var de hele ey garip bülbül

Sanma ikimiziz bu yolda yolcu
Kime sorsak o yolcudur gül hancı
Vuslat olmayınca bitmez bu sancı
Neyin var de hele ey garip bülbül

Öyle kolay değil gül ile vuslat
Yalnız sana değil bu güzel haslet
Sen seçtin bu yolu gayrı var sabret
Neyin var de hele ey garip bülbül

Şeref’im muzdarip zaten bu halden
Her ne çekti isek belayı dilden
Deme sakın bana daldaki gülden
Neyin var de hele ey garip bülbül

[GooD aNd EvıL]

Ey İnsan Oğlu
Nedir bu ahvalin ey insan oğlu
Silkelen de gel kendine, gel artık
Hangi asırda var böyle bir dehşet
Bu kadar şaşaa, bu kadar vahşet
Her gün bin rezalet oluyor manşet

Silkelen de gel kendine, gel artık
Arada kendini, ara bul artık

Yok ettin tabiat’ı kendi elinle
Batsın medeniyet bu ise yere
Sonradan pişmanda olsan bin kere
Kapanmaz elinle açtığın yara
Dileğim Hünkar’ım hidayet vere

Silkelen de gel kendine, gel artık
Arada kendini, ara bul artık

Kurunun yanında hep yanmış yaşlar
Rabbim koru sen iblis’in şer’inden
Çöküyor insanlık en hassas yerinden
Herkes mesul kendi alın ter’inden
Şeref’im endişem vardır yarından

Silkelen de gel kendine, gel artık
Arada kendini, ara bul artık

[GooD aNd EvıL]

Eyvah Ne Günlere Kaldık Yarabbi
Eyvah sarmış her tarafı
Dünyayı kendinden menkul sananlar
Hidayet et Allah’ım sen cümlemize
Onlar bizi ne kadar yok saysalarda
Başka olsada mezhepleri ve dinleride
Kardeş bildik ezelde biz onlarıda

Eyvah ne günlere kaldık yarabbi
Hidayet et Allahım sen cümlemize

Hanı apartmanı varlık sananlar
Her fikri kendiyle birlik sananlar
Ecdadını yıldan yıla ananlar
Gördüğü her menfaate u gibi dönenler
Saman alevi gibi yanıp sönenler
Bir bilseler insanlığın kadrini

Eyvah ne günlere kaldık Yarabbi
Hidayet et Allahım sen cümlemize

Şeref’im dayanmıyor yürek bunlara
Yaşanan her olumsuzluk keder canlara
Dönüşüyor ihtimaller zanlara
Muhabbetler dönüşüyor kinlere
Bunca örnek göz önünde dururken
İnsan gibi insan olmak var iken

Eyvah ne günlere kaldık Yarabbi
Hidayet et Allahım sen cümlemize

[GooD aNd EvıL]

Garibin
Bir kere tersine dönmeye görsün
İşi düzen tutmaz hele garibin
Ne kadar izini sürerse sürsün
Geçirmez avını ele garibin

Sevdası uğruna düşer çöllere
Yapışır damağı dile garibin
Selamını yükler salar yellere
Savrulur dimağı yele garibin

Çırpındıkça batar heyhat boşuna
Yediği içtiği çile garibin
Bulamaz ki derman sürsün döşüne
Karışır göz yaşı sele garibin

Şeref’im elaman dermansız dertten
Gitmez başından velvele garibin
Ayrı düşer birde sıladan yurttan
Zaten ömrü hep zelzele garibin

[GooD aNd EvıL]

*******e Yaran Oldum
*******e yaran oldum yaranlar
Gülemedim ayrı kaldım kalalı
Selam söylen dost eline varanlar
Kopup ta sıladan geldim geleli

Kaynaya, kaynaya döndüm buhara
Serimi sevdaya saldım salalı
Umutları ektim başka bahara
Vefasızı dostum bildim bileli

Şeref’im ne desem kar etmez artık
Sinemi aşkınla deldim deleli
Açtı döşümüze her gün bir kertik
Aşkın deryasına daldım dalalı

[GooD aNd EvıL]

Geçmiş Günler

Babam semerci oğlu Muslahattin.
Anam Cobuk kızı Fadime. ebem yani Baba Annem Akdağ lı kızı Fatma.
Beş evladın anası Dört gelinin kaynanası…
Sanki kaynana değil Anam… Gelin...
Dört gelin. Anamın kaynanası…Anam…
Anamın kaynanası dedim de geldi aklıma zaten hiç çıkmadı ki aklımdan.
Ebem yani Anamın kaynanası bir Osmanlı kadın..
Namı diyar Akdağ lı kızı Fatma ebem yani baba annem..
Hey gidi günler hey, hey ki hey…
Baba annem konuşur herkes onu dinler..
Düğünlerin aşçısı ve evleneceklerin dünür başçısı..
Arası açılanların ara bulucusu. Ya Fatma yenge üç gündür gitti bizim ki.
Gelmedi yine şuna bir daha gidiver ne olur ulen bu kaçıncı bir daha gitmem bak..
Bu son olsun yahu güzel, güzel geçinmesini bilmezmisiniz hiç derdi.
Bir ocaktı Nazar okur ve Temriye keser..
Velhasılı o bir gönül işçisi ve lakin sevmezdi haksızlığı..
Hele damarına basılmaya görsün aman Allah ım kaç önünde durma…
Eve gelen misafir sofra kurulmadan gider mi hiç nerde görülmüş.
Vay ki yemeyeceğim diyen misafire.
Vay ki sofra hazırlamayı azıcık geciktiren geline.
Nur içinde yat cümle geçmişlerle beraber emi nur içinde yatın…
Elime bağlamayı aldığımı görünce anlardım bakışlarından da
Biraz başka havalara takılsam haydi gayri..
Yemen türküsünü bir daha deyver yavrum derdi ne çok göksünü geçirirdi…
Ve başlardı gözlerinden yaşlar süzülmeye kıyamazdım bilirdim..
Her seferinde böyle ağlayacağını onun için pekte istemezdim.
Yanında çalıp söylemeyi Baba yüzü görmemişti hiç çünkü..
Umutsuzca sorardı yavrum yemen çok mu uzak diye her seferinde.
Uzak ebe uzak derdim dedem yemen harbinde kalmıştı çünkü.
Yani Babası o yetim büyümüştü Dedemle evlendiğinde henüz on altı yaşlarında..
Dedem mi semerci oğlu İbrahim Muhtar olmuş sene bin dokuz yüz otuzlu yıllarda.
O zamanlar salma adında bir vergi varmış köylülerden alınan o güne kadar.
Pek adet değilmiş Muhtarların verdiği o yıl dedem listenin en başına kendisini Yazmış görenler ya hu Muhtar eski köye yeni adet getirme nerde görülmüş. Muhtarların kendisine salma saldığı değince komşular ben bu köyden değimliyim? Yoksa Muhtar olunca komşuluktan çıkarttınız mı? beni der.
Hala söylenir ihtiyar lar bilir köyde ya hu bu kadar saf olma semerci oğlunun.
Kendisine salma saldığı gibi ne bu böyle derler..
Ne kadar doğru bir iş yapmışsın Dedem nur içinde yat …
Fakat zamanın yanlış anlayışına göre üzerine birde kuma gelmiş..
Ebemin oda başka bir yara ya uzun olur anlatması başka sefere kısmetse..
Yetmezmiş gibi kırk yaşında da yedi çocukla kalakalmış ortada..
Dedem de göçmüş bu fani dünyadan henüz kırklı yaşlarındayken..
Mübarek Takmıştı bir kere bana sen daha erken dedikçe
Bunlarda iyice yatıyorlar kulaklarının üstüne.
Ya ebe şu işi gücü yoluna bir katalım hayırlısı ile o da olur inşallah..
Dünyanın işi bitmez. Ulen oğlum vallahi bekar kalacaksın bu gidişle
Sen ateşine yanıyorsun geri kalan kor’ unda ısanıcak.
Olsun ebem olsun dedikçe ulen oğlum olsun amma evlen artık derdi.
Korkma ebem korkma bekar kalmam dedikçe.
Kalmazsın belki amma ben dünya gözüyle göremedikten sonra ne faydası var.
Gördü çok şükür ikide torun gördü ölmeden..
Ve lakin son zamanlarda üç buçuk senesi yatakta geçti ebemin..
İşte öncekiler bir yana bunda emeği çok hakkı ödenmez… Anamın..
Öyle ya hiç kalkmadan tam üç buçuk yıl dile kolay doksanında ebemin..
Ve aynı dirayetle gelin nerdesin dedi mi istersen hemen orada olma..
Allah her ikisinden de binlerce defa razı olsun..
Son günlerinde artık sene bin dokuz yüz doksan bir haziran ayı.
Babam başında beklemekte sorar çocuklar bayramda gelecekler değil mi.
Babam evet der gelecekler ana öyleyse der hazırlıklarını yap.
Hayır olsun ana ne hazırlığı geldiler mi torunlarımı sünnet ettir.
Babam yahu ana bakalım bize soracaklar mı belki orada yaptırırlar.
Öyle ya kendilerine göre çevreleri eş dostları var oralarda da.
Malum bizlerde gubetteyiz anca bayramlarda falan gidebiliyoruz.
Olmaz der sen dedesin söyle çocuklara hem onlar senin sözünden çıkmazlar..
Çıkmadık ebem çıkmadık sen rahat uyu nur içinde yat nur içinde..
Ve on haziran günü bir telefon oğlum ebeni kaybettik.
Yetiştik cenazeye şükürler olsun..Kurban bayramına on gün kala.
Ertesi günü babam oğlum dedi yahu söylemeden yapamadım..
Eben ölmeden bir gün önce böyle, böyle söyledi yani sünnet meselesi..
Ne demek baba tabi ki artık o bizim için bir vasiyet olmuş..
Hamd olsun Mevlaya yerine getirdik son arzusunu.
Anam mı hala aynı işte sağolsun ebemden devraldığı..
Bayrağı gelinlerine devretmek için yoluna devam ediyor.
Bir safra kesesi illeti vardı o amaliyatla biraz işte eh birazda dizlerinin sısızı..
Allahım feyz i, bereketi bol Hayırlı uzun ömürler ve Hayırlı ölümler nasip etsin.
Cümlemizle ve cümle annelerle beraber..
Hala koşar koşturur yorulacakmış ne gam…Allahım nazardan saklasın..
Yaşı dayanmış yetmişe sevinir hayırlı her düşe…
Zor bulunur dostlar zor anaların anası…
Ve bu gün itibarı ile on iki torun…
Altı evlat torununun Ebesi zor bulunur zor dostlar Ebelerin böylesi …
Ah Anam ah o mübarek ellerin binlerce öpülesi…Anam…
Her derdime derman, Her sırrıma sırdaş …Anam…Babama yoldaş Anam.
Öpüyorum o mübarek ellerinizden..Babam…Anam…
Kolu komşu eşe dosta velhasıl cümlesine çok,çok selam..Hakkınızı helal edin..