Sevgiliye Mektuplar...(:

[styla45]

Canım sıkılıyor; ne ellerime, ne zihnime engel olabiliyorum. Her an yaşananlar umutsuz bırakıyor benliğimi. Çevermdeki türlü çirkefe rağmen bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Hayat her ne olursa olsun, herkese ve herşeye rağmen hala yaşanılası, hala keyif dolu. Bütün bunlardan bir katrede benim hakkım var.

Hep ürkek yaşıyorum her anını yaşamımın. Hani koşup koyversem diyorum, kopamıyorum. Her hücremle bağlanmışım yaşama.

Seviyorum diyorum bir garip, bambaşka halde; aşık diyorum, hiç bilmediğimce. İçim içime sığmıyor benim dışa vuruyorum coşkumu. Amaçsız diyorum kendime bazı bazı, sonra yaşıyorum, "işte amacım bu!"diyorum.

İlk defa bunca bencilleşiyorum, gamsızlaşıyorum. Bir ben varım, bir sen diyorum, gerisine eyvallah. Bazen argo damarım tutuyor sövüp sayıyorum. Derken kahkaha atarken tıkanıp kalıyorum.

Dalıp gidiyorum uzun uzun, herşeyden herkesten umarsız. Özlüyorum seninle olan anlarımı, hani o bakıpta doyamadığım kahkaha fırtınaları coşan bakışlarını. Farkediyorum, senin yanında kaygısızım, gamsızım, bir sen varsın diyorum, bir ben. Geride kalanlara bakıp bakıp anlamaıyorum.

Saplantılarım oluyorsun gün geçmeden. Sesindeki titreme uyutmuyor geceleri, bırakmıyor hayalin geceler boyu beynimi. Kısır döngüler yaşıyorum sana özlemimde.

Başım belaya düşüyor, aldırmıyorum. Herşey boş görünüyor bana, ama herşey...bir sen varsın diyorum, bazen coşup tatlı belamsın sen diyorum, sonra vazgeçiyorum... tatlı bile olsa veremiyorum sana bela tanımlarını.

Yazıyorum da bilmem anlatabiliyr muyum?

Hep telefona götürüyor beni ayaklarım, her telefondan gelişimde. Yanına kadar gidip telefonun tuşlarında dolaştırıyorum beynimi, cesaretim kırılıyor geri dönüyorum oyuncağı elinden alınmış çocuklarcasına mahsun. Lakin coşmuyor yaşlar bu defa gözümden. Hep konuşuyorum kendimce her hüsranımı, biliyorum ki konuşurken ağlamıyorum.

Vakit geçiyor son sürat, insanlar konuşuyorlar hiç bıkmadan, ben bıkamıyorum senin hayalinden, her an daha manidar bakıyor gözlerin. Oturmuş karşıma beni seyrediyorsun şu an. Neden gülmek bir tek sana bunca yakışıyor, yaraşıyor? Sadece gülüyorsun...

Sana güzel demek istiyorum boş kalıyor, hafif kalıyor anlamı. Komik buluyorum anlatmaya olan çabamı. Çünkü, sen zaten kendi muhteşemliğini duyumsuyorsundur diye çıkmaya çalışıyorum açmazlardan.

Neden böyle oluyorum ben bu defa? Neler yapıyorsun bana? Bilmiyorum. Merak mı? Merak etmiyorum. Öyle hoşuma gidiyor ki bu halim, her ne yapıyorsan çok iyi yapıyorsun, sen bana çok iyi geliyorsun.

Radyoda şiir dinliyorum sen geliyorsun aklıma. "Bin kere filizlenir çiçekler" diyor şair kızıyorum. Ben yazsaydım diyorum, bin kere milyon kere, milyar kere sen...

Birden utanıyorum, ne yapıyorum ben diye. Gülüyorum. Bir garip oldum ben artık. Ben bile anlamıyorum, bilmiyorum, sanırım anlatamıyorum aynı zamanda .

Klişe geliyor kelimeler. Sana yepyeni lügatlar yazmak geliyor içimden. Kararımı veriyorum, ki yeni lügatın hazır olana dek eskileriyle idare etmen gerekecek. Hep bu anlatmaya çalıştıklarım beni buna ulaştırıyor, hep anlatmaya çalıştığıma... Anlatmaya mecburmuyum bilemiyorum. Ama bir tek şeyi bilyorum bu aralar;

Seni Seviyorum! Bilmem anlatabiliyor muyum?

[styla45]

Başım belaya düşüyor, aldırmıyorum. Herşey boş görünüyor bana, ama herşey...bir sen varsın diyorum, bazen coşup tatlı belamsın sen diyorum, sonra vazgeçiyorum... tatlı bile olsa veremiyorum sana bela tanımlarını.




Neden böyle oluyorum ben bu defa? Neler yapıyorsun bana? Bilmiyorum. Merak mı? Merak etmiyorum. Öyle hoşuma gidiyor ki bu halim, her ne yapıyorsan çok iyi yapıyorsun, sen bana çok iyi geliyorsun.

Radyoda şiir dinliyorum sen geliyorsun aklıma. "Bin kere filizlenir çiçekler" diyor şair kızıyorum. Ben yazsaydım diyorum, bin kere milyon kere, milyar kere sen...



Seni Seviyorum! Bilmem anlatabiliyor muyum?

[styla45]

Gök yüzü zifiri karanlıkken pembe bir dünyada el ele bu sevdanın içineydik dünyada el ele bu sevdanın içindeydik biz seninle ve hep birlikte olmaktı temennimiz. Pembe düşlerimiz vardı, içinde sadece ikimizin bulunduğu. Bu kısacık aşkımızda en güzel akşamları en güzel sevinçleri paylaştık. Sevmeyi öğretin sen bana. Yüzün gülerken, içinde mutlu olabileceğini öğrettin sen bana. Yüzün gülerken, içinde mutlu olabileceğini öğrettin... Yaşamanın seninle güzel olduğunu gösterdin.

Sevdim ben seni kimsenin sevemeyeceği can verip kan dahi olamayacak kadar çok. Uykularımızı paylaştık. Bir gece değil gecelerce uykusuz kaldık sevdamız için. Ben seni düşledim hep ışıl ışıl gözlerinle yanımda. Dünyalara sığmayacak aşkımızı küçük yüreklerimize sığdırdık. Ayrı geçen dünümüze yaşanmamış saydık. Hep birlikte olmalıydık biz öyle güzel oluyordu hayat. Sözler verdik birbirimize tutamayacağımızı bile bile. Bir sen söz vermedin sigarayı birakamayacağına. Oysa her eline alışında yüreğim hançerlendi benim. Çiçeğimdin sen incinirsin boyun bükülür diye dokunmaya dahi kıyamazken ben o seni zehirliyordu. Bir bunu anlatamadım sana.

Ayırmaya kalktılar bizi.kimse benim yüreğimi yakan sevdamı düşünmedi. Sensiz hayat yoktu, söz vermiştim sevdama daha önemlisi sana. Yaşayamazdım, ikimizi içime gömüp seni bırakamazdım. Aldırış etmedim kimseye, ayrılmadım senden. Çünkü yaşarsam, senin için yaşarsam, sevdam için yaşayacaktım


Ama sonra sen beni istemedin bana sevdamın taşıyamayacağı şeyler söyledin. Yüreğimi hançerledin. Benim kadar düşüp “sevdiğim ne yapar?” demedin. Şimdi ise ayrıldığın ikinci yılında kara sevda oldu aşkımız. Sen beni unutmadın, benim seni unutma gibi bir çabam olmadı zaten .

Ama birlikte olmamız için çaba sarf etmemiz dünyayı hiçe saymamız , boşuna. Düşlerimizde kaldı bizim sevdamız. Sözümüzü tutamadık. Sevdamız ve bir birimiz için yaşamadık.

Şimdi ikimizde başkaları için yaşıyoruz sevdamız da sadece içimizde yaşıyor.
Ben sana söz vermiştim sevdamla ve seninle yaşayacağıma. Sen kendi çıktın hayatımdan. Sevdam hala yaşıyor. Bir gün üzerine çimenler bitiğinde yine yaşıyor olacak sevdam. Beni öldürdüğün gibi onu öldürmedin. Sevdayı öldürmek kolay değil Hiç öldüremesin ki zaten ..

[styla45]

Eskiden derim hep, değişen bir şeyler var hayat yenilenirken…
Aslında her günaydında bir şeylerimi feda etmişim…
Sevgilerim neden sorunlu derdim, yada neden tıkanıyor illa ki?
Anladım ki, içtenliğimden kayıp vermişim…
Herkese dağıtırken kepçe, kepçe kendime seçtiklerime azaltmışım güvenilmezlikle..
Oysa eskiden çok içten ve işin güvensizlik tarafını düşünmeden koşardım…
Şimdi diyebiliyorsam sana sevgilim! Ki, uzun bir aradan sonra…
Anlarım ki, ben seni çok derinlerden başlayarak sevmişim ve eskidende çok eski gibi….

Bazen yatak odasında bırakılan 3-5 kağıt peçete ve kirli bir çarşaf şekline de girdi…
İşte bu kadar benden saydıklarında insanın varolan eksikler ne kadar büyükmüş?
Şimdi daha iyi anlayabiliyorum masumiyetin bekaretini…
Duş aldıktan sonra gidenlerden değil senden sinen koku…
Hele ki, bal yedikten sonra en son bal tadı gelenden hiç değil lezzetin…
İçime bıraktıkların,sadece zevkten arda kalanlardan ibaret değil.
Tohumlaşan bir şeyler, kirlenerek değil ama,
Sana sevgilim diyebiliyor isem! Anla ki,
Körlüğümde, binlerce kişiye de dokunsam, hiçbirinin sen olmadığını anlarım…
Binlerce dudak da tatsam, hiç birinin sen olmadığını bilirim..
Ki, dudaklarım senden başkasına açılmayacak kadar sıkıdır…
Çünkü, burnum senin kokunu alabilecek kadar keskin sevdalı…

Dünya üzerinde ki, bütün varsayımları hiçe sayarak seni kabullenmektir sevdam..
Ve sende başlamaktır…. Eskiden kalma tek bir yardım almadan..!
İşte, sana sevgilim diyebiliyorsam, her şeyi elimin tersi ile sıyırmışımdır!
Seni doldurup,doldurup boşaltmışımdır ve hiç bıkmadan…
Kendimce, binlerce soru işaretine sokmuş ve hepsini yok saymışımdır…
Sana gelene dek, karşılaşılan tüm labirentleri aşmışımdır…
Bugüne dek kaybettiklerimi umursamadan seninle yenilenmişimdir…

Yok olmanın kahrını ilk kez sende çekmiyorsam…
Bu sevdamız’dan, emin oluşumdandır..
Cesaretim kardelenlerden daha beterdir, ben çığ’lara dahi yenilmeden severim…
İnancım ise, arıların kisin den daha kuvvetlidir..
Onlar ufacık kanatlarının bedenlerini taşıyamayacağını bile, bile nasıl uçabildiler ise,
Ben ölümsüzlüğü bulacak kadar daha çok inandım sana…
Sana sevgilim diyorsam şimdi,
Anla ki, ey sevgilim! Ben ölümsüzlüğe erdim seninle…

Çünkü, ben beni dünde bıraktım.. Ben, dün öl’düm.
Seni bugünde buldum ve yeniden doğdum toprakların da…
Beni kay-bet-me!
Nedeni? Ben bu yolları bilmiyorum sevgilim..

[styla45]

AŞK SÖZLERİ...



***Sevgi,karşılıksız olunca seven acı çekmeye mahkumdur.



***Sen çölde çiçek olsaydın,Seni kaybetmemek için ölene dek aglardım.


***Dünyada iki gül olsun kırmızı ve beyaz.Ben seni unutursam kırmızılar

solsun,Sen beni unutursan Beyazlar kefenim olsun.


***Sen bir kelime olsaydın ,sonuna nokta koymazdım.



***Hafif hafif çiseleyen bir yagmurda kalırsan.saçını okşayan her damlada beni hatırla.



***Bir gün bir yerde aglarsan her düşen gözyaşında beni hatırla.(ama ağlama).



***Hiç aşık oldunmu diye sorarlarsa olmadım derken beni hatırla.



***Ayrılığın zor oldugunu anlatırlarsa yalancı kahkalarla beni hatırla.



***Onu unuttunmu diye sorarlarsa unuttum demeden önce beni hatırla.(elin mahkum ne demişler unuttum demen bile beni hatırlatır).



***Senden başka hiç bir şeyi olmayan ben,benden başka herşeyi olan sana acıyorum.(ve bu olaya çok yanıyorum).



***Bu dünyada iki kör var biri senden başka hiç bir şeyi görmeyen ben.digeri benden başka herşeyi gören sen.



***Delice sev,haince terket ama ALDATMA...(yoksa...)



***Ağrıma gidiyor sensiz geçen günler yüregime kazınmış o güzel gözler,sözler,günler!!!

[styla45]

Artık başka bahar bana çok uzak
Yaşlanıyor gözlerim bak ne haldeyim
Bana bir bakışın yeter SANA BİR SÖZÜM VAR....
Bilirim en sevdiğin şarkılardan biridir bu. Eskiden devamlı bu şarkıyı dinlerdin...Şuan benim de dilimde bu şarkı...Özellikle bu kısmı...Sana bir sözüm var...Ama...Bazı kelimeleri içinde biriktirip biriktirip söyleyememek ne kadar kötü bir şey. Acı veriyor insana...Söyleyeceğin kişi karşında ama söyleyemiyorsun... Ya söyleyecek zamanın olmuyor ya da söyleyecek cesaretin...Sonuçta, söylenecek sözler söylenmemiş olarak kalıyor. Oysa neler neler söylemek istiyorum sana...Seni çok seviyorum ve sensiz yaşamak çok zor demek istiyorum örneğin...Sensizken zaman bir türlü akıp geçmiyor demek... Ellerimi tut sıkıca ve bırakma... Üç günde sürse bu rüya bırakma ellerimi ve uyandırma beni bu rüyadan demek... Ve daha neler...Ama olmuyor diyemiyorum... Terslenmekten ya da hayır cevabını almaktan değil seni incitmekten korkuyorum...Seni incitip kaybetmekten...Ve bir daha gözlerini görememekten... Orada dinlenememekten... Sevgimin sana yetmemesinden ve bu aşkın da diğerleri gibi anlaşılamamasından... Hani bir gece, çok az keşkelere düştüğümü söylemiştim ve örnek vermiştim sana...Şimdi de o keşkeleri yaşıyorum. Bu sefer binlercesi var beynimde...Keşke, daha genç olsaydım... Keşke, daha erken karşılaşsaydım seninle...Keşke... Keşke... Bitmiyor bu keşkeler, beynimde dinmek bilmiyor... Nerdesin şimdi, keşke yanımda olsaydın..Ellerimi tutmasaydın ama gözlerinden kalbime akan sıcaklığını hissetseydim... Varlığınla, varlığım çoşsaydı... Ben olduğumu bilseydim seni hissederek...Çocuk gibi şımarsaydım yanında... Yüzüm kızarsaydı söylediklerinden... Pot kırsaydım, arada küsüp sana dayanamayıp mesajlar atsaydım...Yüreğim deli gibi atsaydı...Ellerim terleseydi...Liseli aşık kızlar gibi elim ayağıma dolaşsaydı karşında...Yine, o keşkeler... Oysa bana bir bakışın yeter sana bir sözüm var...

[styla45]

Evet sevgili üşüyorum,benden alip gittigin sicakliginin biraktigi boslukta üşüyorum.

Ne dolar dedigim o bosluk doluyor,ne de diner dedigim acim diniyor.Zaman dedikleri ilac beni her gun daha dipsiz bir karanliga suruyor...

Anilarla yasamak cok zormus,her yerde sen varken yalnizliga alismaya calismak,gittigini kabullenmeye calismak imkansizi istemekmis megerse..Icimdeki nefret buyudukce sevgiminde bitip tukenmeden yorulmadan her seferinde daha guclu darbelerle kalbime kazindigini gormek en buyuk caresizlikmiş...

Sigaramdan cektigim derin nefeslerle bogmak istedigim dusuncelerim,aciz ruhum ve kirgin kalbim bir olup beynime hukmediyorlar ve artik tamamen kontrolumden cikmis olan mantigim işlevini yitirdi.

Bu sensiz gecen kacinci gecenin ortasinda uyanisim artik saymiyorum,gozumdeki yaslar ne zaman diner,anilar ne zaman silinir,gonul yuzum ne zaman guler bilmiyorum sevdigim..Çok ozluyorum inan..Kokuna muhtacsesine hasret yasiyorum...


Umitlerim tukeniyor sevgilim,umitlerim tukendikce daha da korkuyorum yasamdan...Simdiye kadar hic olmazsa az da olsa umidim,belkilerim vardi.O benim icimi gulduren,yuregimi isitan,gozlerimin isigi olan yuzunu birdaha gorebilme umidim vardi..

Yoklugun cok acimasiz....

Seni soranlara gittigini soylemeye dilim varmazdi,simdi ben soyleyemesemde herkes biliyor oksuzlugumu..Unuttum diyorum,artik canim yanmiyor,guluyorum bile,ama yuregim agliyor be sevgilim..
Ne zaman basimi egmekten kurtarabilirim seni soranlara diye beklerken birde baktim umitlerim yok artik..

Umitler tukeniyor icimdeki sen tukenmiyor ,omrum tukeniyor sana olan askim tukenmiyor..Ben bitiyorum sevdam buyuyor..

Evet sevgili benden alip gittigin sicakliginin biraktigi boslukta usuyorum....oksuzumm...hala bekliyorum..

SENI SEVIYORUM...

[styla45]

insanlar tanıdım yıldızlar gibiydiler hepsi parlıyordu, hepsi göklerdeydiler ama ben seni yani güneşi seçtim Bir Güneş için Bin Yıldızdan Vazgeçtim
---- 0 ----
Seni gökyüzüne benzetsem Gün kararır, karanlıkta kalırsın SENİ; güneşe benzetsem Güneş batar sen de batarsın SENİ; yıldızlara benzetsem Yıldız kayar sen de kayarsın ADINI; denizlere yazacak olsam Dalga çıkar korkarım kaybolursun ADINI; kumlara yazacak olsam Rüzgar eser korkarım savrulursun BEN CANIM senin adını GÖNLÜME yazıyorum Ben varoldukça benimle olursun BEN sevdamı ise RUHUMA kazıyorum Ben ölsem de SEN VAROLURSUN
---- 0 ----
Gülmek "SAFTIR" denme riskini göze almaktır Ağlamak ise "DUYGUSAL" görünme riskini...
Birine yakınlaşmak "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini göze almaktır Sevdiğini söylemek "SEVİLENİ YİTİRME" riskini...
Duygularını açmak "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini göze almaktır Düşüncelerini söylemek ise "DOKUZ KÖYDEN KOVULMA"riskini...
Umutlanmak "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini göze almaktır Sevmek ise "KARŞILIK GÖREMEME" riskini
---- 0 ----
İKİMİZDE de herkes GİBİYİZ neden KENDİ bakışlarını BIRAKIP YAPMACIK gözlerle BAKAR neden ÇERÇEVESİNİ bozarsın DUDAKLARININ allı pullu TAVIRLARA kim KANAR?
SÖZ ARAMIZDA İKİMİZDE HERKES GİBİYİZ
---- 0 ----
bu gece bütün acilarimi içip bitirecegim şerefime ey şişe, ey kadeh, bir de ben.
ne kadar sarhos olursam inadima o kadar ayilacagim ne kadar kacarsam o kadar yakalayacagim..
ben kah yemyesil bir bahcede dimdik bir agac kah kiyilari sevgiyle köpükleyen bir parca deniz olacagim..
bu gece yalnizligima inat ben ben cogalacagim...
içimde siz ölürken bir bir ey sevdiklerim..
bu gece ben nefes alacagim....
---- 0 ----
karanlık aydınlıktan , yalan gerçekten kaçar güneş yanlız da olsa , etrafa ışık saçar..
üzülme doğruların kaderidir yanlızlık...
kargalar sürüyle , kartallar yanlız uçar...


---- 0 ----
dilimi bağlasalar, anmasam hiç adını gözümü dağlasalar, görmesem hiç yüzünü elimi bağlasalar, tutmasam ellerini silemezler gönlümden ne aşkını ne seni dünyamı karartsalar görmemem için seni büyüler yaptırsalar sevmemem için seni gurbete gönderseler kan doldursa içimi silemezler gönlümden, ne aşkını ne seni
---- 0 ----
yemin ettim bir kere dönmem geri bunu bil hatırandan ismimi hayalinden beni sil
---- 0 ----
yıllar sonra birgün seni anarsam kulakların değilde kalbin çınlasın ardımda bıraktığın maziye baksam gözlerimde donmuş iki damlasın
---- 0 ----
herkes bir şey alıp götürdü benden kimi sevinçlerimi, kimi gözyaşlarımı kimi en güsel duygularımı herkes bir şey alıp götürdü benden kimi bugünlerimi, kimi yarınlarımı kimi en güsel anılarımı sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal, hep böyle kal hep cana yakın sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal, hep böyle kal hep bana yakın ...
---- 0 ----
bence artık golgesız günes gibisin bence artık yankısız ses gibisin bence artık soluksuz nefes gibisin bence artık sende herkes gibisin
---- 0 ----
kimini sevgi kimini nefret kimini hasret alır ya ; kimi bir gün kimi bir ay kimide senin gibi YILLARCA KALIR YA !!!!!
AYRILIK DİYE BİŞEY YOK Bİ TANEM PAYLAŞTIĞIMIZ GÖKYÜZÜ KAVUŞTURUYOR BİZİ
---- 0 ----
Gitmesin Gözlerinden Pırıl Pırıl Arzular Eksilmesin yüzünden o tebessün o bahar Tanrım seni korusun kem gözlerden saklasın Ağartmasın saçını şu geçen zalim yıllar Tuttuğun altın olsun,gönlün neşeyle dolsun Kader hep gülsün sana,mutluluk gölgen olsun Layıksın övülmeye,layıksın sevilmeye Seni üzüp ağlatan hasret kalsın gülmeye

[styla45]

Seni, senin anlayamayacağın bir biçimde seviyorum ben. Benim olmak zararlı ya senin için, acı çekersin ya, işte bilerek bu gerçeği benim olmamanı isteyecek kadar çok seviyorum seni. Uzaklaş istiyorum kıyılarımdan, kayalıklarıma toslama, oturma karama... açıl, açıl, açıl. Uzaklaş benden, engin sularda ol. Lacivert mavilere dik gözlerini. Yosun yeşillerimden ıraklara düş. Yunuslar eşlik etsin yol alışlarına, hadi git artık, ne olur git. Baştan çıkartma beni. Uğurlar olsun. Gitmeni arzulayacak kadar deli bir kimlikle seviyorum seni.

Seni, senin anlayamayacağın bir biçimde seviyorum ben. Hani bir baba kızar ya, öfkelenir, döver ya hatta... arkasında ayıplarla dolaşan evladını. Ve ama yine de umutsuzca sever ve uzatır ya ellerini ne zaman düşse dara. Hani hem reddeder onu evlatlıktan ve hem de ama içten içe kanar ya baba yüreği. Kanayan içini de sever ya evladıyla birlikte. Hayırsız, huysuz ve hatta topluma zararlı olsa da bile; ister ya içten içe onun toplumun en mutlu insanı olmasını. Ve hatta döner döner de bakar ya kendine: “Ben nerede hata yaptım.” Diye. Çocuğunun tüm hatalarından sorumlu tutar ya kendini. İşte öyle. Sorumlulukların acı, sızı mutsuzluklarıyla... evlatlıktan reddedecek bir inatla seviyorum seni.

Seni, senin anlayamayacağın bir biçimde seviyorum ben. Çok ama çok uzaklarımda olduğun zamanlarda bile kimi zaman... milimetrik ölçümlerle nefesimdesin. Sana dokunmak kadar yakın olsan da çoğu zaman... milyon kilometreler öteden duyulmuyor sesin. Seni, senin anlayamayacağın bir biçimde seviyorum ben. ‘Her hareketinin sırrına varacak kadar sen olmak, nerede ne yapacağını öngörebilecek kadar ben olmak’ gerçeklerinle seviyorum seni.

Ey güzel sevgili çok sağlıklı bir beden değil artık bedenim. Beynim de öyledir belki. Ben bir hasta yatağını ‘sen’ sanacak kadar... can yakan bir iğne ucuna ‘sevdalanacak’ kadar... hastalıklı bir ruhla seviyorum seni.

Seni, senin anlayamayacağın bir biçimde seviyorum ben.

[styla45]

Yine mi dönüyorum hüzünlü saatlere? Oysa geceye beş kala
çağırışlarını duymuştum. Belki sensindir diye bir umut kapladı içimi.
Nafile, sana uzanan bütün yollar kapalı...öğrendim, evet geç de olsa
öğrendim bunu. Çok geç olsa da...

Uzaklardan bir ses olmak istedi bir dostum, uzaklardan bir el...
Üşüme diye. Olamadı, olamazdı, yokluğun her şeyden daha soğuktu.
Yokluğun soğuk, yokluğun buz gibi...

Hani; öyle üşürsün ki, artık hiç bir şey hissetmez uzuvların,
uyuşur kalır da manâsız bir donukluğun çizgileri oluşur, ardından
bir kabuk içindeki parçalanmayı döker, ezip de geçer tüm bedenini,
acısı en derinden gelir de yakar her yerini...

İşte ben de öyle üşüdüm gece yarısını beş geçe...
Manâsız buluyorum sanki artık her şeyi.

Sevgi deseler sadece bir iç çekebilirim,
sonra gülüp geçerim gibi geliyor.

Aşkı sorsalar, aynı dili mi konuşuyoruz diye
anlamsızca bakabilirim gözlerine...

Anlatın derim durmayın, bırakın tüm şiirleri, şarkıları, masalları...

Dokunabilir miyim aşka, dokunabilir miyim ellerimle diye sorarım,
geçer mi üşümesi yüreğimin, geçer mi üşümesi içimin...

Aşk dediğiniz şey gelince ansızın, anlar mı beni aşkla gelen,
beni ben oldugum için mi, kendi var ettigi için mi ister...
Varolanlara, benden kalanlara hoş geldin mi der,
yoksa bir iki zaman sonra herkes gibi o da mı çekip gider...

Bakışlarım dondu sanki, yüreğim donunca. Nasıl da manasız
bakıyorum etrafa. Görmesin istiyorum hiç kimse gözlerimi,
görmesin hiç kimse hüzün tanelerimi...

Susuyorum artık derin derin. Nasıl da konuşmak istiyorum oysa.
Saatlerce susmadan konuşmak istiyorum. Tüm biriktirdiklerimi
en başından başlayıp sonuna kadar anlatmak istiyorum.
Anlatmak yetmez biliyorum, anlaşılmak da istiyorum...

Bir el istiyorum başımda...
Saçlarıma dokunsun istiyorum, tüm bedenimden söküp alsın
yalnızlığımı tılsımıyla... Bir el istiyorum dokunsun saçlarıma
yumuşacık ve alsın tüm donuklukları usulca.

Bir göz istiyorum gözlerimde...
Anlamsız bakan gözlerimin içini görsün, hâlâ arkalarda kalmış
ışık huzmelerinin içine dalsın, çıkarsın tüm umutlarımı
eski sandığın içinden, açsın da ışığı ile umut olsun yollarıma,
yolum olsun yordamım olsun istiyorum...

Bir omuz istiyorum...
Başımı yaslayıp uzun uzun ağlayabileceğim. Yıllardır biriktirdiğim
hüzün tanelerini tek tek dökebileceğim bir omuz istiyorum.
Ona yaslanınca her şeyi unutmak istiyorum, sıcacık olmak...
İçimi huzur kaplasın istiyorum, hiç konuşmadan saatlerce
orada kalmak, hiç konuşmadan anlaşılabilmek istiyorum...

Biliyorum, ne de çok sey istiyorum...
Bunların sadece puslu bir hayal olduğunu da biliyorum.

Seni bende var edişimi, aslında sadece bende olduğunu,
aslında sadece bir hayal olduğunu çok iyi biliyorum.

Ama yine de seni çok özlüyorum,
yine de çok üşüyorum, ve yine de seni istiyorum...

Ben, hüzünlerime geri dönüyorum...