Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Yankılanış
Çok yoruldum,
Bundan suskunum...

Anlamıyor bu et yığını kalabalık insanı,
Bundan büyüyor gönlümün dinmez gamı,
Sanki farklı yaşıyor hepsi ben hayatı,
Kalbim bir türlü 'o'nu duymuyor...

Kalbimi açarım, gelen bulunmaz,
Kapatırsam da bu sefer acım duyulmaz,
Başımdaki bu duman hiç dağılmaz,
O duman sürekli başımı sarıyor.

Titreme gelir birden içime,
Derim; 'bendeki bu hâli kimler bile? '
Ben çekiyorum onlar bilmeseler de,
Çekmekten başka yol bana görünmüyor.

Yolların dizilse de karşıma yüzlercesi,
Aşacağıma inanıyorum, yıldıramaz beni,
Dinmek bilmese de gidenlerin matemi,
Yüreğim yine de 'ileri' diyor.

Şimdi ne yapacağım bilmiyorum,
Yol nereye gidiyor görmüyorum,
Bir sıcak bakış, bir güler yüz de ummuyorum,
Ruhum da galiba yavaş yavaş sönüyor...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Yaşayacaksın Bu Hayatı
İyisiyle kötüsüyle,
Doğrusuyla yanlışıyla,
Hediyesiyle, kalleşliğiyle,
Yaşamak zorundasın dostum bu hayatı,
Yaşayacaksın tüm sürprizleriyle...

Bazen sevindirecek bu hayat denilen şey seni,
Bazen üzecek,
Bazen gülümsetecek,
Bazen ağlatacak...

Olsun! Sen hepsini kabul edeceksin,
Hepsine göğüs gereceksin,
Ağlamalarını, mutluluklarına karşı bedel olarak göreceksin,
Çünkü bedava gülmek olmaz insana,
Her gülüşün bir karşılığı vardır,
Bu bedeli ağlayarak ödersin çoğu kez,
O yüzden her gülmenin kıymetini bileceksin...

Hayat çok değişkendir,
Sözünde durmaz,
Hatta verdiği sözleri de hatırlamaz.
Çok tuhaf bir yapısı vardır,
Sana çok vaadlerde bulunur,
Ama hepsini unutur.
Sen yine kendinle baş başa kalırsın,
Bu yüzden hayata inanmayacaksın...

Birisi çıkar karşına,
Umut ve mutluluk doldurur hayatına,
Gözlerinin içi güler,
Yüreğin kabarır,
Kalbin taşar!
Ama sonra tek bir kelimeyle veda eder:
'Gidiyorum'
İkinci bir kelime dahi duymazsın,
Öylece bakakalırsın.

Neden böyle oluyor peki?
******* boyu bunu sorarsın kendine,
Sorarsın ama cevap bulamazsın,
Çare yok: Kimselere belli etmemeye uğraşarak ağlarsın!

'Gidecekse neden girdi hayatıma' dersin,
Her biten aşkın ardından söylenen sözdür bu,
Düşünmekten hatta kafayı yersin,
Ama olmaz bir türlü sana yetecek bir cevap,
Gelir, gider, koşar ve yok olur,
Sen ise kendi kendine yetmelisin..

Onun için kimsenin sevgisine inanmayacaksın,
Bugün seni sevdiğini söyleyen kişinin,
Yarın ne diyeceğini bugünden çünkü anlayamazsın...

Acılar olacak hayatında,
Tarifi zor tamiri imkânsız kederler,
Buhranlar...
Sen bunların hepsiyle başa çıkacaksın,
Dereye düşen kedi yavrusunun yüzmesi gibi yani,
O ana kadar hiç yüzmesen de,
Yüzmeyi o anda öğrenmelisin.
Eğer bu beceriye sahip değilsen de,
Öleceksin...

Zordur yaşamak,
Bir de yürek ister,
İstediklerini vermiyor hayat adama,
Her dileği kabul etmiyor,
Her aşığı kavuşturmuyor,
Her uğraşı sonuçlandırmıyor...

Pes edersen,
Yorgun düşersen,
Ve yenilgiyi kabullenirsen bu iş olmaz!
Durmadan ve dinlenmeden koşacaksın,
Çünkü durduğun anda yorulduğunu anlarsın,
Arkanda kalanlara ve yanından geçenlere bakmak için bile,
Duraklamayacaksın,
Her ilerlemeye devam edeceksin.

Bu dünyaya geldiysen yaşayacaksın,
Yaşayacaksan da savaşacaksın...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Yine Karanlık Hava
Yine gece oldu,
Yine hava karanlık!
Yine anılar içime doldu,
O hayal ile ruhum zındanlık.

Bir ırmak coşup çağlıyor içimden,
Bir nehir taşıyor umuda doğru,
Umut alıp götürüyor beni bu hayattan,
Sonsuzluk denen yere doğru.

Aynı *******den biri yine,
İrkilerek uyandım az önce,
Gece denen şey neden böyle?
Efkârlandırıyor insanı sessizce.

Şimdi yanıma gelmesin sevdiklerim,
Gerek yok! Kendime yetebilirim,
Şimdi değil çünkü onlara ihtiyacım,
Üç yıl önce gelselerdi sevinirdim.

Artık *******i yalnız karşılamayı öğrendim,
Bir de ses çıkarmadan hüzünlenebilmeyi,
Bak dün gece de kendim geçiştirdim,
Ah ne vardı o zaman bulabilseydim sevdiğimi.

Şimdi yürek yaralıdır,
Anılar ise saldırır,
Geçmiş alay eder benimle,
Dalga geçer, güler hâlime.

Artık bunları yok etmem gerek,
Mutluluğu edebiyen bulmam gerek,
Sevdayı kalbime hapsetmem gerek,
Ama önce paslanmamış bir yürek gerek.


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Yolcu
Uzaklardan gelen genç yolcu,
Ne gördün gittiğin şehirlerde?
Bana bin bir düşümü anlatan yolcu,
Bir damla sevinç var mı içinde?

Yollar hep soğuk muydu?
Yüzlerse soluk muydu?
Konuşmalar yine boğuk muydu?
Moralin bozuk muydu yolcu?

Gece yolculuğu yamandır,
Tepen dolu hep yıldızdır,
Sadece sessizlik aklındadır,
Yalnızlık kötüdür be yolcu!

Gündüzü özlüyorsun,
Sabahı düşlüyorsun,
Hep saate bakıyorsun,
Ama yol bilmiyor, değil mi yolcu?

Hayat da yol gibi işte,
Bazen gündüz bazen gece,
Yine de gidiyorsun hedefe,
Ama mola vermeden yolcu...

Şimdi hayat yola benziyor,
Virajlar ve tozlu yollar oluyor,
Ama her yolun da nihayeti oluyor,
Sona gelince ineceksin yolcu...


Sadi Saçak

[GooD aNd EvıL]

Yolunuz Açık Olsun
Hey gardaşım,
Can yoldaşım başın düşmesin yere,
Yüreğin kabarmasın,
Yüzün hep baksın göğe.
Bak! Bak bir ulu millet alkış tutuyor,
Senin cepheye gitmene...

Kişioğlu doğar başikte,
Ve büyük eşikte.
Ardından koşar gider cepheye bu kanundur,
Bu kanuna uymayanlar ancak onursuzdur.
Senin de geldi sıran işte gideceksin şimdi,
Gözlerini düşmana çakıp, fırlayacaksın şimdi.

Düşünme ardındakileri, neden düşünüyorsun?
Başı dik bir evlat, yağız bir eş bırakıyorsun.
Anneninse akacak yaşı çok değil, üç beş damladır,
Sonra elbet o da şehit anası olmanın hazzını duyacaktır.
Baban sessizce seviniyor oğlunun şehadetine,
Kızkardeşin papatyalar armağan ediyor abisine.

Düşündüğün ne? Neden bunlusun? (*)
Yoksa üç beş zibidinin sözlerine mi takılıyorsun?
Onlar konuşsun, boşver sen, düşünme,
Bir kaç soytarının sözleriyle sakın kendini üzme.

Cenk milletin içindir, bunun bilincinde ol,
Savaş yarınların içindir, sen vatan aşkıyla dol,
Korkaklarla hainler ancak kaçar cepheden,
Türlü bahane bulurlar, kurtulmak için ateşten.

Seninse üstünde oysa ataların duası var,
Babanın ve dedenin kanı, geçmişin yâdı var,
Cümle Türk ulularının sana nasihatı var,
O zaman cepheden ölmeden dönme, yoksa yüzün karası var.

Sebepsiz yaşar ancak hayvanlarla otlar,
Oysa varlığını bir değere armağan eder insanlar,
Sen de insan olduğu belirt ki düşmanı ürküt,
Bileğindeki gücünle bütün dünyayı püskürt!

Oku tarihi, ibret çıkar hadiselerden,
Çek kılıcı, kuşat dünyayı Türk cephesinden,
Gittiğin dağlardan kelle almadan dönme sakın!
O kelleler senin şanındır, elinden düşürme sakın!

Şimdi görevin Kuzey Irak`tır, vur vatan düşmanına,
Şimdi işin vuruşmaktır, öldür ha sakın koma,
Kanını akıtmaktan hainin sakın yılma,
Onların çünkü mecburdur pis kanları akmaya.

Savaş bir düğündür, Türk`üm diyen her er`e,
Cenk bir şölendir, cehennem ruhlu askere,
Sen hem Türk`sün hem savaşçı, bunu bil!
Yalnız bu ruhun dünyayı tek başına mahvedeceğini bil!

Savaşmak kanında var, soyundansın Oğuz`un,
Kan dökmek ırkında var, boyundansın Yabgu`nun,
İşte dünyanın en şerefli olan bu ordusunun,
Bir askerisin sen de, Yüce Türk Ulusunun.

O zaman geç harekete, en öne ilerle,
Durmasın kılıcın kınında bir an bile,
Çek kılıcını, vur hainin tepesine,
O zaman ecdad rahat uyuyacak, belki bir kere!

Bak Mustafa Kemal de izliyor seni, hadi vur!
Güldür Başkomutanın o mücella yüzünü!
Öldürene, yok edene, vatan haini silene kadar vur!
Türk olmanın özünü göster, dağıt hainin özünü.


Sadi Saçak