Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Sakatlık

İlahi imtihan gelip çatınca,
Gelirde bedene bir özür olur.
Mevla verdiğini geri alınca,
Kahreder de suçu felekte bulur.

Bütün nimetleri veren Allah’tır,
Birini alınca, kul mahzun olur.
Verdiğini almak Mevla’ya haktır,
Burada anlatmak çok uzun olur.

Katlanıp sabreden ecrini alır,
Sabırlı, şükreden, mümin kul olur
Kimisi dünyaya küsmekle kalır,
Bu, isyana giden, kötü yol olur.

Mevla bir alırsa ikide verir,
Bunları bilirse kul memnun olur.
Sakatlar cenneti görse sevinir,
Anlamazsa çoğu bir mecnun olur.

Sakat Yaratana şükür etmeli,
O zaman Mevla’nın hoşuna gider,
Diliyle kalbiyle zikir etmeli,
Yoksa çektikleri boşuna gider.

Özür insanlara büyük afettir,
Gelirde çok zaman kulları vurur,
Özürlüye yardım dini adettir,
Kaza; sadakayla, duayla durur.
Kasım Kaplan
(Belirli Gün ve Haftalar)

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Samsun’a Yolculuk…

Samsun toprağında bir büyük lider
Limana yanaştı yaşlı gemiyle
Millete bir ümit millete önder
Çıkmıştı karaya tüm heybetiyle

Umut taşımıştı yaşlı gemiyle
Yürekler dolusu Anadolu’ya
Yürüdü vakarla tüm görkemiyle
Yeniden hayat verdi yorgun orduya

Samsun böyle bir gün hiç görmemişti
Altın harfler ile yazdı tarihe
Böylesi bir yiğit hiç girmemişti
Yetmez kelimeler sığmaz tarife

Vatana sevdalı bayrağa âşık
Yiğitler toplandı ayak izinde.
Doğmuştu Samsun’a en parlak ışık,
Bulunmaz böylesi tüm yeryüzünde.

Anlaşıldı artık aşkın kuvveti,
Yürüdü ardından sormadı niçin.
Asaletli kandan Türkün kudreti,
Yarıştı vatana can vermek için.

Kazım Karabekir ve Fevzi Paşa,
Sırt sırta Ataya destek verdiler.
Böylesi başlandı kutlu uğraşa,
Dünyaya yiğitlik dersi verdiler.
Kasım Kaplan
Belirli Gün ve Haftalar

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Savaş Çocuğu

Perdeyi aralamış
Ufka hayale dalmış
Bir çocuğa bakıyor
Bir başını sallıyor
Gelecek, gelmeyecek
Belki hiç dönmeyecek
Karanlık yavaş yavaş
Kahrolası bu savaş
Sanki hiç bitmeyecek
Bir tanecik kocası
Ve çocuğun babası
Yol bekliyor bu yaşta
Tek babası savaşta
Başka babası yok ki...
Artık olmayacakta...
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Sılaya Hasret

Kaç yol oldu memleketimden ayrıyım,
Bir ömürlük yıllar girdi araya.
Derman yok ki dizlerimde varıyım,
Ömür bitti gidemedim sılaya.

Uyamadım havasına suyuna,
Hasret kaldım yârin selvi boyuna.
Ekmek dedim geldim kötü oyuna.
Gençlik gitti gidemedim sılaya.

Çoluk çocuk kapıları beklerler.
Kapanmayan yarama tuz ekerler.
Gün geçtikçe derdime dert eklerler.
Gurbet aldı gidemedim sılaya.

Derlerim çok kimselere diyemem.
Hasret çöktü yüreğime gülemem.
Kaç bayram, kaç seyran geçti bilemem.
Bu bayramda gidemedim sılaya.

Tıkandı yollarım doludan kardan.
Haber bekliyorum esen rüzgârdan.
Ulu Mevla’m kurtar beni bu dardan.
Rüzgâr dindi gidemedim sılaya.

Yıllarca ağladım kısıldı sesim.
Hastalık çoğaldı, vurdu serime.
Sılayı görmeden çıkmaz nefesim.
Gurbet feryat etti benim yerime.

Ulu Mevla’m artık bitsin bu hasret,
Tat vermez ağzıma ne yağ nede bal.
Bitsin yüreğimde kahreden kasvet,
Ya sılama gönder, ya kendine al.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Sokak Çocuğu

Gezdiği sokağın parke taşları,
Ökçede delikten öper ayağı.
Ya sekiz, ya dokuz ancak yaşları,
İtmiş karanlığa baba dayağı.

Yorganlar karanlık, döşekler toprak,
Üst üste giriftar yorgun bedenler.
İrkilir, üstüne düşse bir yaprak,
Korkuyla yarına isyan edenler.

Kaos halka halka, boynunda zincir,
Yokluk kelepçesi bileklerinde…
Umut, kayıp duygu, gün gün gecikir,
Dudağından kopan dileklerinde…

Avuçla toplanan sıcak nefesi,
‘Seni benden başka saran yok diyor.
Ökçeyi kemiren farenin sesi,
Mekân ortağına ümit veriyor.

‘Kim demiş yaşanmaz, işte gökyüzü,
Bak toprak bize de kucak açıyor.
İşte insanlığın öteki yüzü,
Kimisi görmüyor,kimi kaçıyor’.

Adını koymuşlar sokak çocuğu,
Nerede çocukluk,nerede gençlik.
Sokağın koynunda bulmuş yokluğu,
Tek serveti olmuş sonunda hiçlik.

Onlar sokaktayken kaygısız yatıp,
Uyuyan, insanlık suçu işliyor.
Çocuk sa ne bilsin, hayale dalıp,
Ona uzanacak bir el bekliyor. 11.01.05
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Şehidi Bugüne Besler Milleti

Vatan sevdalısı, bayrak aşığı,
Cennet yollarının öncü ışığı,
Allah dostlarıdır, Resul maşuğu,
Vatan kurbanıdır, şehidin canı.

Şehit cephededir, hain korkarken,
Özgürlük ateşi yürek yakarken,
Her insanın kanı yere akarken,
Yukarıya akar şehidin kanı.

Ölüm bir nimettir vatan korurken,
Peygamber cephede yara sararken,
Yürek yangınıyla Hakkı ararken,
Şehadettir ancak hasret dermanı,

Ölü değil onlar, şehitler ölmez
İlahi haberdir, cühela bilmez,
Cennete girenler geriye gelmez
Bir tek şehitlerdir, özler vatanı.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Türkçe Korur Türkleri

Atanı anlamazsın
Geçmişi tanımazsın
Dağılırsın bir iken
Tam devlet olamazsın

Kaybeder ünümüzü
Şaşırtır yönümüzü
Tarihle övünürken
Siler kültürümüzü

Yabancı kelimeler
Onunla ölür diller
Güzel Türkçe dururken
Nemize yaban diller

Türkçe korur Türkleri
Ozanı şairleri
Türküler söylenirken
Susturur bülbülleri
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Vatan için...

Türküm, korkmam kimseden, fıtratımda yok benim
Tanımam haksızlığı, korkum Hak’tandır ancak
Arkada kalmaz gözüm, çürüsede bedenim
Artık mahşere kadar dalgalanır bu sancak.

Kara sevdalı gibi, vurgunum bu vatana
Değişmem tüm dünyaya, bir karış toprağını
Yalnız yaşayan değil, bu toprakta yatana
Yemin ettim, çiğnetmem, düşmana yaprağını.

Harikalar diyarı, bu cennet vatan için,
Milyonlar şehit verdik, milyona daha değer.
Dalgalanan bayrağım, şerefli ordum için,
Kurbanlar kesin bana, şehit olursam eğer.

Kanımla suladığım, ilmik ilmik ördüğüm,
Taşına toprağına, kurbanım ben yurdumun.
Onun için yaşayıp, onun için öldüğüm,
Sonuna dek askeri, neferiyim Ordumun.

Toprak mı O sadece, ağaç mıdır, taş mıdır?
Ne manalar gizlidir, Türkiye’min isminde.
Uğrunda verilmezse, o taşınan baş mıdır,
Boşuna gezer durur, leş bir gövde üstünde.

Rahat olun, sevinin, hasta aslan dirildi.
Altın nesil yetişti, başladılar koşmaya.
Atamızdan emanet, bu gençliğe verildi.
Hazır olun birlikte, dünyayla yarışmaya
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Yanmış Ellerim

Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim
Uçtu hayallerim tutamıyorum.
Yaprak yaprak oldu yandı umutlar
Koyduğum dert küpünde
Dibe çökmüş dertlerim
Benden çok uzakta pembe bulutlar
Toplandı hayaller yağmur sesinde
Uçtu hayallerim tutamıyorum
Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim.

Vurgunlardan nasip almış dillerim
Son bir söz umudum diyemiyorum
Toprak toprak koktu yağdı yağmurlar
Duyduğum o sesler kendi içimde
O kutlu daveti her gün beklerim
Benden çok uzakta açık kucaklar
Tıkandı nefesim tekbir sesinde
Son bir söz umudum diyemiyorum
Vurgunlardan nasip almış dillerim

Çok çabuk eskidi gençlik günlerim
Nerde son bulacak bilemiyorum
Çok geride kaldı süslü şafaklar
Bulduğum cevheri o hazinede
Umut zincirine halka eklerim
Benden çok uzakta şefkatli kollar
Bütün korkularım son nefesimde
Nerde son bulacak bilemiyorum
Çok çabuk eskidi gençlik günlerim.
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Yaşasın Cumhuriyet

Türklerin karşısında iki kat eğilenler,
Yeniden baş kaldırdı, tarihte pes edenler.
Karıştı Osmanlı’nın gecesi ve gündüzü,
Unutmuş olmalıydı Türk tarihi bilenler.

İşgalci askerleri, paylaştı yurdumuzda,
Topladı silahları, dağıttı ordumuzu.
Yurduma yönelmişti düşmanın dönmüş gözü,
Çakallar çevirmişti bu hasta kurdumuzu.

Bir aslan doğdu kurttan, mavi göz, sarı yele,
Daldı vahşi sürüye olanca heybetiyle.
Çeliktendi yüreği, cevherdi onun sözü,
Zafer zafer dolaştı ardında milletiyle.

Kahretti düşmanları, canlandırdı millet,
Başşehir Ankara yeniledi devleti.
Işıktı onun yolu, yere düşmezdi sözü,
Ve Millet Meclisinde kurdu Cumhuriyeti.

Bayram edin çocuklar hakkınız bayram sizin,
Bu gün en kutsal günü, bayramı ülkemizin…
Al yıldızlı bayraklar Mavi Semanın süsü,
Sonsuza dek başlarda tacımız hepimizin.

Cumhuriyet bizlere ulaştı bin çileyle,
O kahraman ordumuz birleşti milletiyle.
Artık mahzun değiller, şehidi ve öksüzü,
Yaşasın Türk milleti bu yüce devletiyle.

Kasım Kaplan