Efsanelerimiz

[CaKaLBoT]

ALİ YAVAŞ
Karagümrük'ten Karabük'e, oradan Altay'a ve sonra da Galatasaray'a gelen Ali Yavaş, Galatasaray'da maalesef 5 yıl oynayabildi. Oynayabildi diyoruz, çünkü o güzel futbolu ile daha uzun yıllar hizmet verebilirdi. Ne var ki talihi yaver gitmedi ve Doğu Almanya ile oynanan Milli maçta sakatlanarak 26 yaşında futbola veda etti.

Ali Yavaş oyunu ile takıma güven verdiği gibi, özel hayatında da tutum ve davranışları ile daima güvenilen bir insan olarak tanındı. Altay'dan Galatasaray'a gelirken Fenerbahçeliler tarafında önü kesilmiş,
kandırılması için her türlü çarelere başvurulduğu halde "Ben Galatasaray'a söz verdim" diyerek sözünden dönmemiştir.

Para pulla işi olmayan gözü tok bir insandı. Kulübünden jübile falan istemedi. Sadece "Karabük ile benim adıma bir maç yapın, hasılatı sizin olsun ŞAN'ı bana kalsın.Çünkü, Karabük halkına Galatasaray benim için maç yapar demiştim" diyerek bir ricada bulundu. Profesyonel, materyalist ve acımasız dünyada Ali Yavaş ve onun gibi Galatasaraylılar herzaman göğsümüzü kabartmaktadır.

AYHAN ELMASTAŞOĞLU
İzmir'de yetişen futbolcuların büyük bölümü nedense hep kalburüstü
tabir eidilen cinsten oluyorlar.herhalde bu bir ekol meselesidir. Elmastaşoğlu da bunlardan birisidir.Teknik üstünlüğü ilk başta göze çarpan özelliklerindendi.Top alışı , verişi rahat ve göz okşayıcıydı.Futbolu zora sokmadan oyunuyor,pasları sanki önceden hesaplı.

Ayhan Elmastaşoğlu, Galatasaray'da her maçını güzel oynadı.Kapris ve egoizmden uzak oyunu ile takımına faydalı oldu.Bilinçli futbol oynadığı için daima üst seviyelerde kaldı.

BODURİ
Asıl adı Nikola Büyükvafiadis' tir. Boyunun kısalığı nedeniyle kendisine takılan " Boduri " lakabı ile bilinir. Futbola Beyoğluspor'da başlamıştı. İnanılmaz derecede yetenekli ele avuca sığmaz bir oyuncuydu. O kadar iyi bir ayak hakimiyetine sahipti ki, yağmur yüzünden salonda yapılan çalışmalarda topu eliyle atar gibi basket yapardı.

Galatasaray'a 1938-39 sezonunda gelmişti ve ne yazık ki üçüncü sezonunu bile tamamlayamadan, vefat etmiştir. Boduri'nin ölümü tam bir trajedidir.

O sırada asker olan Boduri, birliğinden izinli olarak gelip
oynadığı Beyoğluspor maçından sonra kışlasına dönerken, kar altında yürüdüğü uzun yol nedeniyle zaatüreden ölmüştü! Boduri henüz 21 yaşındaydı.

O yıllarda henüz pek çok ilaç bilinmediğinden, zaatüre öldürücü bir hastalıktı ve Boduri çift taraflı olanına yakalanınca kurtulamamıştı.
Son maçını, yetiştiği takım olan Beyoğluspor'a karşı oynamış olması da, ilginç bir rastlantıydı.

Onu izlemiş olanlar, daha sonraki yılların büyük yıldız'ı Lefter ile kıyaslamışlardır. Bu kıyaslamada oyunu Boduri lehinde kullananlar da çok olmuştur.

Boduri İstanbul Karması' nın Taksim Stadı' nda Budapeşte karması ile yaptığı karşılaşmada oynadığı futbolla Macarların bile hayranlığını kazanmıştı. Büyük Fikret gibi bir yıldızla yan yana oynayan Boduri, rakip takımı adeta sürklase etmiş ve İstanbul karması maçı 5-0 kazanmıştı.
Macar takımını kaptanı ve dönemin büyük yıldızı olan Dr.Saroşi,
" Hayatımda ilk kez bir maçta aciz kaldığımı hissettim. Bu kadar büyük iki yıldızın karşısında oynamaktan daha büyük bir şanssızlık olamaz" demişti.

BOSKO KAJGANIÇ
Erkek güzeli kalecinin talihsiz sonu...

Kajganiç denince, onu hatırlayanların gözlerinin yaşardığını biliyorum...
Elimde, Kajganiç'in Profesyonel Futbolcu Bilgi Fişi var.

Tarih: 9 Eylül 1977. Adı: Bosko Kajganiç
D.Yeri ve Tarihi: Stara Pazova -1949,
Profesyonel Lisans No: 9241
Kulübü: GALATASARAY.

Onun geldiği günü , oynadığı maçları ve vefat gününü dün gibi hatırlıyorum. Galatasarayımızın unutulmaz kalecisi Yasin Özdenak'ın Amerika'nın Cosmos takımına transfer olmasıyla, yöneticilerimiz Yugoslav Kajganiç'i getirmişlerdi.

Aslında Kajganiç'i, Fenerbahçe de istiyordu. Ancak onlar Ivançeviç'i alınca, Kajganiç de Galatasaraylı olmuştu. Yugoslavya'nın en köklü kulüplerinden Partizan'dan gelen Kajganiç, 28 yaşındaydı. Gerçekten mükemmel bir kaleciydi. Aynı zamanda çok da yakışıklı ve sempatikti. Kısa zamanda herkesin sevgisini ve güvenini kazanmıştı...

Galatasaray ile çıktığı son maç Samsun'da oynadığımız bir deplasman maçıydı. Oradan döndükten sonra tatil için verilen aradan faydalanarak ülkesine gidiyordu ama ecel onu Trakya'da yakalamıştı. Trafik canavarı kılığına bürünen Azrail onu hayattan çekip almıştı... Kajganiç'in öldüğünü haber aldığımda ne kadar da çok ağlamıştım... Hala da hatırladıkça tüylerim diken diken olur. Onun yerine kaleye gelen Nihat Akbay bir müddet, göğsünde 'Kajganiç' yazan bir kaleci kazağıyla maçlara çıkmıştı...
Galatasarayımıza uzun yıllar hizmet edebilecek nitelikteki bir kaleciyi ve herşeyden önemlisi, insanoğlu bir insanı kaybetmiştik...

BÜLENT EDİZ
O acımasız hastalığın pençesinden kendini sıyıramayan talihsiz Bülent Ediz.Yüzünün güzelliği,ruhunun temizliği.sanki futboluna aksetmişti.ne kadar da güzel oynardı,denk kuvvette iki ayağı ve rüzgar gibi sürat ile kaleye akışı,sağ-sol şutları hasmını kolayca geçişi, seyredilmeye doyulmazdı. Bütün bir lig boyunca gol yemeyen Fenerbahçe kalesine attığı gol güzelliği kadar anlamlıydı da...
Mekanı Cennet olsun.

GHEORGHE HAGI
O hala bir efsane..
FATİH TERİM
JUPP DERWALL'DEN

Terim'e övgü

"... takımın kaptanı Fatih (Terim) kişilikli bir insan, tepeden tırnağa bir spor adamıydı. Herzaman başkalarına yardıma hazırdı. Onu zor etki altına alabilir, ancak doğru bir dava adına her zaman yanınıza çekebilirdiniz. Herkes için iyi bir örnek, cana yakın bir dost ve can yoldaşıydı...
Sporun kurallarına uymayanların ise ondan çekecekleri vardı. Yüksek görev bilinci, aklı ve hayalperestliğe düşmeyişi, başka bir şeye müsaade etmiyordu.

Sanırım, ondan pek hoşlanmayanlar da vardı. Bazıları onu pek saydam bulmuyorlar ve ayrıca kendini beğenmiş biri olarak tanımlıyorlardı.
Ben ise onu yeterince tanıyordum ve çevresine koruyucu bir kalkan ördüğünü, bu şekilde, özellikle kaybedilmiş ya da kötü oynanmış maçlardan sonra karmaşık duygular içinde futbola sırtını dönenlere cansıkıntısını yansıtmamak adına, herkese, alçakgönüllü ve ağırbaşlı tarafını göstermediğini biliyordum."

Eski hocalarımızdan Jupp Derwall, Fatih Terim hakkındaki düşüncelerini "Türkiye Anıları" adını verdiği kitapta aynen böyle kaleme alıyordu.
Bersay Yayıncılık tarafından yayınlanan bu kitabın arka kapağında ise "Teşekkürler İstanbul... Teşekkürler büyük ülke Türkiye... Yaşamama izin verdiğiniz sayısız harikulade gün için teşekkürler..." diyordu büyük usta Jupp Derwall...

Taraftarlar içn de çok güzel şeyler yazıordu... Kendisini taşayan, yuhalayan taraftarlar için bile.. O muhteşem taraftarımız için, "Bazıları o kadar yüklüydüler ki, Galatasaray'ı düşününce bile gözleri yaşarıyordu" diyordu. Yaklaşık 250 sayfaya sığdırmaya çalışmıştı Türkiye'de geçirdiği seneleri Derwall... Ama her cümlesinden, bizi ne kadar iyi tanımış olduğu adeta akıyordu...

Sadece yukarıda verdiğim Fatih Terim, Türkiye ve taraftar konularındaki örneklerden bile ne kadar büyük bir bilge olduğunu anlamak mümkündür...
Türkiye'nin belki de gelmiş geçmiş en büyük teknik adamı Fatih Terim hakkında basınımızda yazılıp çizilenleri okuyunca, sadece taraflı değil, kendi içimizden bazılarının bile ona karşı nasıl cephe aldığını görünce...
Elin Alman'ının "Büyük ülke Türkiye" dediği cennet vatanımıza atılan iftiraları ve hainlikleri gördükçe...

Galatasaray taraftarına yapılmış olan bazı ithamları hatırladıkça...
Ne bileyim vallahi... İsterseniz boşlukları siz doldurun...

Haa, bir de hatırlatma yapİyordu kurt Hoca, "Benim Türkler'im günlük yaşantılarında çok hareketli, becerikli ve içe dönüktürler. Bir yerde anlaşmazlık ya da yanlış anlama söz konusu olduğunda arabuluculuk, yatıştırıcılık yapmak yerine meseleyi bir trajedi haline getirmeyi çok iyi bilirler..."

Helal olsun hocam...

TURGAY ŞERENSüleyman tekil anlatıyor :
Turgay şeren... Zannederim 1949 yılında bir kuyruklu yıldız gibi geçti futbol semalarından. Ama önce Grand Cour'dan Galatasaray'a dogru akarken görüldü. Sonra en güzel görünümü Berlin'den seyredildi. Berlin Panteri ünvanına boşuna sahip olmadı Turgay. Bütün Alman seyircisi onu ayakta alkışlarken o seçkin Alman 11'i Turgay'ı aşamamaktan çılgına dönmüştü.
Bir gün FC Köln kulübünde takım kaptanı Schaffer ile sohbet ediyorduk, Türk futbolundanbahsettim. Dudak büktü, birşeyler söylemek istemedi, sonra şöyle söyledi :
"İstikrarsız bir takım. Kondüsyonu yetersiz, tekniği az. Kollektif oyuna hiç itibar etmiyor. Ama bir kaleci var ki, Avrupa'nın hiçbir memleketinde eşine rastlamadım. 1951' de Berlin'de çok çektirdi bize ve Alman Milli Takımının yenilmesine sebep oldu. Attığımız gollük şutların hepsini kurtardı. Ve bu doksan dakika sürdü. İstikrarlı futbolcu budur işte. Kalede Turgay olmasaydı sonuç bizim lehimize çok farklı olurdu."

Bu olay o kadar yaygın bir hale gelmişti ki Almanya'da Turgay'ı tanımayan yok gibiydi. Nitekim Galatasaray'ın 9 yıl sonra Stuttgar'da yapacağı bir özel maç için gazeteler kalede Turgay'ın yer alacağını yazıyorlar ve 90 bin kişilik stadın yarısı Turgay'ı seyretmek için geliyordu.

Galatasaray'da 19 yıl oynadı. Bu 19 yıl içinde kötü günü seyredilmiş değildir. Bir sporcunun bu durumu muhafaza etmesi oldukça zordur. Ama şu var ki Turgay'daki yetenek üstünlüğü onu uzun yıllar aynı seviyede tutmuş zaman zaman da ilahlaştırmıştır.

Turgay'ı ilk kez 1949'da seyrettim. İlk maçı olmalıydı. Basın tribününde otururken baktım, yanıma Erdoğan Atlıoğlu geldi. "Ne o oynamıyormusun ?" dedim. "Turgay çıkacak abi, çok iyi kaleci benden de iyi..."

Yıllarca Galatasaray kalesini koruyan Erdoğan kendisinden sonra gelen kardeşine yeşil ışık yakıyor ve geleceğinin yolunu açıyordu. Turgay'ı o maçta ilerisi için çok şeyler vaadeden bir kaleci olarak seyrederken Erdoğan'ın da rakibi için söylediği sözleri iyi niyet örneği olarak tüm sporculara duyurmak gerekir.

YASİN ÖZDANAK

İstanbulspor'dan geldiği günlerde düşündürücüydü. Nasıl kendini toplar, nasıl olgunlaşır diye.. Zaman geçti kendine gelmeye başladı. Zaman geldi kale emniyetini sağladı. Daha sonra o kadar güvenilir bir kaleci haline geldi ki kurtardığı amansız şutlarla takımın moralini yükseltti.

Yasin de kaleci olarak aranan bütün vasıflar vardı. Olduğu için de rakip forvetler için düşündürücü hale gelmişti. İyi yer tutuşları, top takibi ve blokajları ile akınları etkisiz hale getiriyordu. Ona gol atmanın mesele olduğu günler oluyordu. Hem de pek çok.. İlk iki yılını bir kenara itersek oynadığı maçlarda daima başarılı olmuş, Avrupai bir kaleci görünümü vermiştir.

Gün geldi Yasin Özdenak Amerika'nın dünyaca ünlü kulübü Cosmos'a transfer oldu. Ve burada uzun yıllar futbol oynadı.

UĞUR KÖKEN
Sürati, hasımdan top kaçırışı, kanatlardan kaleye akışı, yalnız temaşa yönünden değil, futbol kalitesi yönünden de alkışlanacak hareketlerinden di. İki ayağındaki aynı derecedeki kuvvet ona her iki kanatta da eşit oyun imkanı veriyordu.

Köken, bugünkü futbolun icaplarına en kolay uyabilecek futbolculardan birisiydi. Çalımdan daima kaçınan ver kaçı kolaylıkla benimseyen ve kanatlardan orta yapan, icabında kaleye mükemmel şutlar atabilen bir futbolcuydu.

Ayrıca onu abideleştiren bir özelliği de karakteri idi...

DAHA NE YILDIZLAR GELDİ GEÇTİ BU TAKIMDAN!!

[bluekeys™]

ne efsanelerimiz varmış beee saol

[CaKaLBoT]

daha fazlasıda var kardeş onlarıda elime geçirincde ekleyeceğim