Hİndİstan'in Kudretlİ VahŞÎ KÖpeklerİ

[F@sTaLaFisT@]

HİNDİSTAN ormanlanndaki yeşil renklerin arasında bazen parlak kızıl postlu hayvanların sürü halinde koşuştukları görülür. Bunlar Hindistan'ın «vahşî köpek» leridir (Cuon alpinus) ve çok kere bir geyiği kovalamaktadırlar. İngilizcede «dhole» (dol) denilen bu hayvanlar fazla hızlı koşmaktan çok, düzgün bir tempo tuttururlar ve. avlarının etrafını sarmakta gecikmezler. Fakat arkasını büyük bir ağaca
veya kayaya veren geyik, hayatını hig de ucuza satmayacaktır. Daire olan vahşî köpekler her yönden üzerine saldırdıkça, o da boynuzlarıyla savunur, böylece fazlaca cesur bir köpek arada bu boynuzlara saplanır ve geyiğin bir silkinişiyle cansız olarak arkadaşlarının arasına yuvarlanır. Daha tecrübeli köpekler, avlarının ihtiyatsızlık edeceği anı beklerler. Lider mevkiindeki köpek o zaman geyiğin boynuna atılırken, öbür köpekler de kendilerine sinyal verilmiş gibi hücuma geçerek avın işini bitirirler.
«Vahşî köpek», diye tanınmasına rağmen, bu hayvan daha çok kızıl postlu bir kurda benzer. 20 kilo ağırlığmdadır. Baş ve vücut uzunluğu 75 santim kadardır, ayrıca 35 santimlik kuyruğu vardır. Öyleyken gerçek bir köpek değildir. Öbür köpeklerin aksine alt çenesinde sonuncu azı dişi yoktur.
Vahşî köpekler gün doğar doğmaz hatta daha erken saatte geceyi geçirdikleri kayalık mağaralardan çıkarlar. Sürünün bazı üyeleri sık çalıların arasında veya toprağın içindeki bir oyukta kıvrılarak gecelemiş olabilir, fakat sabahleyin ıslığa benzer çağrılmalarıyla birbirleriyle bağlantı kurup, yine sürü olmakta gecikmezler. Avcılar çok kere bu sesi taklit ederek bu hayvanları açığa çağırır ve böylece kolaylıkla vururlar.
Bu vahşî köpeklerin arkadaş canlılığı ana, baba ve çocuk arasındaki uzun süreli bağdan ve birkaç ailenin birleşmesinden ileri gelir. En faal zamanları gündüz saatleri ise de arada sırada *******i avlanıp gündüzlerini uyumakla geçirirler.
Çiftleşme zamanı gelince, sürüler dağılır, çiftler ise aile yetiştirmek işiyle meşgul olurlar. Bazı dişiler belli bir mağara seçip ortak bir bebek koğuşu kurarlar. Dişi çiftleşmeden dokuz hafta sonra ocak veya şubatta dörtten altıya kadar yavru dünyaya getirir. Yavru köpekler doğuşta çıplak, kör ve kendilerine bakamayacak durumdadırlar. Sütten kesilince, annelerinin kustuğu yiyeceklerle beslenirler ve bu hal doğrudan doğruya et yiyecek hale gelinceye kadar devam eder.Yavrular yedi veya sekiz aylik oluncaya kadar aralarında devamlı olarak dövüşürler. Bu tarihte içlerinde ötekilerden daha iri ve daha kuvvetli olanı lider sayılır ve ötekiler ona boyun eğerler. Yavrular bir yılın sonunda yetişkin sayılırlar ve üremeye hazır olurlar.
Hindistan vahşî köpekleri, ormanlardan ayrümazlarsa da, Tibet ve Ladak gibi ormanı olmayan yaylalık memleketlerde açık arazide dolaşırlar. Bu hayvan geyik, yaban domuzu ve keçi gibi hayvanları avlar. Kalabalık bir sürü bazen yetişkin yaban sığırlarına saldırır. Ayılara ve leoparlara dahi saldırdıkları söylenir.
Hindistan'da bu yabani köpeklerin kaplan öldürdükleri yolunda bir inanış vardır. Bir keresinde bir kaplanın kalıntısının etrafında üç tane de vahşî köpek ölüsü görülmüştü.
Vahşî köpeklerin arada, bir ava sahip çıkmak için, kaplanlarla ve leopar'larla dövüştükleri olmuşsa da, bu mücadelenin kaplan veya leopardan ziyade köpeklerin ölümüyle sonuçlanması ihtimali daha kuvvetlidir.