An

[GooD aNd EvıL]

AN

ayı çalan ellerim
yeltenirken
aya çalan göğüslerine
masa üstünde
mumu eskitiyordu zaman
haylaz bir çocuğun
ezberinden okuduğu şiir gibi
virgülsüzdü
yakalayamadığımız
o AN