Anne

[GooD aNd EvıL]

ANNE

Yüzüme ay tadında konunca gülüşlerin.
Nasıl uçururdu beni,
Kuşlar gibi kanat çırpar koşardın ya ben ardında.
O odadan o odaya,
Mutluluk oymuş, kanat çırpışın anne.
Öyle derin derin anlatırdın ya eskileri,
Gözlerin dolar, dalardın...
Yaşıyormuş gibi dinlerdim.
İlk öğretmenim senmişsin.
Tarih oymuş, senin anlatışın anne.
Çalıştığımda, bana acır hayıflanırdın,
Ben kızar yalan sanırdım.
Her ayrılışımda arkamdan uzun bakar kalakalırdın.
Gerçekmiş, gerçek sevgi oymuş,
Hayıflanışın, arkadan bakışın anne.
Hep ayrı kaldık ben umursamadım,
Sen neler çektin?
Sık sık telefon aç derken ağlardın,
Sesimi ilk duyunca candan can derdin,
Özlem oymuş, sesime iştiyakın anne.
Mutluluğu, tarihi, sevgiyi, özlemi
Senden öğrenmişim, sen yoksun.
Gülüşünün hayali mutluluğu vermiyor.
Zaman geçtikçe sevgin artıyor.
Seni çok özledim, sesin gelmiyor .
Ayrılık buymuş, yokluğun anne.