Dinle Gönül

[GooD aNd EvıL]

Gönül dur desem de, sözüm nâfile
Yine güzel peşinde koşarsın gönül
Çok açıldın denizde dön şu sâhile
Bir hayâlî sevdayla coşarsın gönül.

Artık yeter desen, yatsan dinlensen
Benden başka sana kim kanar gönül?
Uzanıp kumsala, şöyle demlensen
Ölürsen kim ağlar, kim yanar gönül?

Devir gönül değil, gösteriş devri…
Seni kim dinler ki, kim anlar gönül?
Bu hayâli sevdanda, fevrisin, fevri
Süslü yatlar dolu, limanlar gönül.

Dinlemezsen beni, yaşarsın hüzün
Yatın yok, katın yok, atın yok gönül
Kış olur da Ağustos, donarsın yazın
Havyarın, viskin yok, etin yok gönül.

Bileceksin haddini, haklı da olsan
Yoksa çôk karalar bağlarsın gönül
Görünmez bir yerde, saklı da olsan
Kapanmaz yaralar, ağlarsın gönül.