Dostsuzum

[GooD aNd EvıL]

ömrüm boyunca bu
kadar

çile ve sıkıntı çekmedim;

ellerim ayaklarım
bağlıydı bazen

ama burdaki gibi tüm bedenim,

yaşlanıp
yıpranan ruhumla tutuklu olmadı.



mecburi mekanda va zamanda

aldığım
ilaçlar bedenimi yıpratıyor

yavaş yavaş yıkıyor
beni.

bu da çekilmez acılar çekmeme sebep
oluyor!



beynim durmuşcasına bomboş
ademlikler içinde

ilaçların esaretinde virane
bedenimle.

beynim maziye takılıyor ve anlıyorum
ki

burda dostsuzum!..

bir ses bile olmuyorlar
olamıyorlar ıraktaki dostlarım...

yapayanlızım bir sese hasret
kalarak.



dostsuzum
dostsuzum...

neredesiniz konuşacak

birinize ihtiyacım
varken

şu kafesten

çıkamazsam kimse
ağlamasın

çünkü ben ağlıyorum

ıssız yanlız
*******de

esen karadenizdeki yelle

karaya vuran
denizin dalgalarıyla



dostsuzum
ademlik içinde

limanına sığınacak biri yok

oturup
dertleşeceğim biri yok

ruhumu oksayacak bir ses yok beni bu
halden kurtaracak biri yok

kötü biriyim galiba sevilmeyen
biri

boşluklar içindeyim dostlar neredesiniz
demiyorum

zira ... günüm var burda çileli

siz bana
gelmediniz

gelebilirsem ben geleceğim

bugünkü sıkıntım
ezelidir anlık değil

bu anlar son damlasıdır ömrümün labirentli
sokakalarında yaşananların...

sakın gelmeyin dostlar bir ses
bile olmayın

ben sizi unutmaya başladım

beni
unuttuğunuz gibi

bir gün adımı duyarsanız bir yağmur damlasının
yere çarpışında

bilin ki ordayım kimsenin
bilmediği

sevdam olan gökte ve ağlamaktayım kimse duymaz
hıçkırıklarımı

kimse anlamaz

düşen damlaların benim
gözyaşlarım olduğunu

herkesten uzakta ve yapayanlız
beklemekteyim

şu zalim dünyanın sonunu

dostsuz değil o
zaman dostlarım yanımda olacak o vakit.