Saat 11.00, günlerden Salı

[GooD aNd EvıL]

Saat 11.00, günlerden Salı
Şu anda bir elimde sığara
Bir elimde kalemle karalıyorum hatıraları
Umutlarımı yazıyorum
Yarınlarda okuyacak duygulara
Yarınları düşünerek bekleyen umutlara…


Saat 11.10
Sen geldin yine aklıma
Sen çarpı verdin kalbimde yine
Sendeki hatıralar tütüyor yine cızgaramın dumanında
İçime çekiyorum bir of çekerek,
Unutmaya çalıyorum.
Ama unutamıyorum…
Sen nesin kimsin?
Nasıl bir duygusun ki
Beni böyle kendine bağladın.
Nesin sen ha?
Unutamıyorum bir türlü…


Saat 11.15
Yine senle devam ediyorum duygularıma
Senle düşünüyorum.
Seni
Senle yazıyorum
Senle unutuyorum anılarımı…


Saat 11.20
Öğle bir düşündüm beş dakika seni
Nerede olduğunu
Ne yaptığını
Nasıl hareket ettiğini
Benim hakkımda şu anda ne düşündüğünü
En önemlisi dün geceki mesaj aklıma geldi,
Düşündüm,
Sanki hala unutmamışsın beni;
O kavgamızdan sonra.
Bir daha aramıyacagını düşündüm
Hâlbuki yanılmışım
Yanlış düşünmüşüm
Kısıtlamışım kendimi senin duygularında
Yasaklamışım…
Kızıyorum şimdi kendime,
Bana dün mesajı çeken sendin
O ezbere bildiğim tek numara senin numarandı.
Senin numaran…
Sevindim gerçi,
Sonrada inanmayarak şaşırdım
Unuttum derken yeniden ümitlendim.
Yine daldım seninle uzaklara
Seninle yattım yine dün gece mesajından sonra
Sen yanımda olmasan bile
Hayalinde uyudum
Hayalinle sarıldım yastığıma
Daldım rüyalara…


Saat 11.30
Gülüyorum şu anda kendime
Niye diye sorma
Bende bilmiyorum
Niye
Neye güldüğümü tanıyamadım
Anlayamadım sadece
Öğlece sırıttım sadece içimden…


Saat 11.35
Gözlerim ranzamın üzerine dikildi,
Resmine baktım gözlerim kamaştı
Öğlece gülümsüyordun bana
Masum, masum,
Bir elinde bira şişesi
Bir elinde çerez kabukları dökülüyordu yere
Sevinçliydin.
Gülücükler saçıyordun etrafa
En güzel günündü galiba o gün
Güzelliklerle süslenmiş efkârlı bir gün
Efkârlığın sevincindendi
İçiyordun hiç yok demeden…
Her gece o gülücüklerden bir pay çıkarıyordum kendime
Bana gülümsüyordun,
Bana bakıyordun,
Benim için o kadehi kaldırıyordun diye.
Kendime her gece bir pay çıkarıyordum
Bir çocuk gibi.
Ama gerçek olduğunu düşünemiyordum
Tanımlayamıyordum
Varsayımlarla kandırıyordum kendimi sadece
İnandıramazdım ki,
Çünkü sen yoktun yanımda,
Yoksun artık rüyalarımda,
Yoksun *******imin karanlığında,
Yoksun sen yok…
Öğlece boş düşüncelere dalıyorum
Öğle avutuyorum kendimi
Seni sensiz yaşıyorum her zamanki gibi
Neyse boş ver,
Boş ver gitsin…


Saat 11.40
Yine saate baktım…
Saat hiç benim gibi olduğu yerde durmuyor
Su gibi akıyor durmadan
Su gibi eritiyor beni.


Umutlarıma doğru uzamış
Yarınlarda olacak duyguları aramaya çalışıyor
Saat bile benim gibi düşünmüyor artık
Benim gibi yaşamıyor bu dünyayı
Hâlbuki ömrü, hayatı benim elimde,
Umutları
Yarınları benim elimde
İstediğim an yok edebilirim her şeyini

İstediğim an öldürebilirim umutlarını
Ama
boşver
niye yapayınki
senin gibi!
Niye bitireyim ki yarınlarını,
Niye ayırayım ki sevdiklerinden,
Niye ha? Niye?
Yarınlarda bulacağı ümitlerini niye yok edeyim ki aniden,
Neyse boşver.
Utandırmak istemem seni
Kırmak istemem yine haklı olduğum konuklarda kalbini
Boş yere beklediğim umutları zedelemeyeyim yine,
Umutlarım için diyorum da sana
Umutsuzluklarla doğmuşum bir kere
Neyimdeki senden beklediğim umut,
Neyimdeki
Söyle neyime ki senden beklediğim umut
Neyime ki…

Saat 11.50
Şu anda kalemi bırakıyorum
İşim var gitmem gerek
Ama geleceğim yakın zamanda.
Geleceğim yazacağım umutlarım için
Geleceğim özellikle senin için.
Geleceğim gülüm
Bekle beni…

Saat 22.40
Aşağıda birini gördüm,
Öğle büzülmüş bir köşede sigarasını içiyordu
Yanına yaklaştım ansızın
Ne oldu dedim usulca
Yavaşça kafasını yerden kaldırıp baktı suratıma
Yok, bir şey dedi kafasını yere eğdi
Israr ettim biraz
Neyin var dedim
Tekrar kafasını yavaşça kaldırıp baktı bana
Ayrıldık kardeş dedi
Nasıl? Kimden? Niye dedim?
Sevdiğimden dedi
Niye diye bir daha sordum
Bende tam bilmiyorum
Olmuyormuş galiba
Ben burada o orada
Bekleyemezmiş dedi.
Bende üstelemedim bir daha
Ağlamaya başladı
Onunda umutları yok olmuştu
Onunda artık yarınlarda bulacağı bir duygu yoktu
Beklentisi umudu kalmamıştı
Kahrolmuştu zavallı
Hüngür hüngür ağlıyordu
Bitmişti artık onun için hayat
Çünkü sevgisinin değeri çoktu onun için
Onun için her şey yapabilirdi
Yok, edebilirdi kendini acımasızca
Boş ver dedim takma kafana
Her sevginin bir karşılığı vardır
Ve usulca uzaklaştım oradan
Sonra düşündüm öğlece
Bu hayatın gerçek yüzü bumuydu
Bumuydu yaşantı şekli
Bumuydu inandıkları güvendikleri umutları
Herkes düşüyor hiç acımadan bir duygu uğruna
Yanlış düşünceler içerisinde boğuyorlar kendilerini
Neye taptıklarını bile bilmeden dalıyorlar…
Neyse!

Bir tek ben çekiyorum
Ben seviyorum
Ben ağıt yakıyorum
Ben kâğıtlara döküyorum diye
Meğer
Ne yaşantılar,
Ne duygular,
Ne hayatlar varmışta anımsamamışım
Bencilleşmişim bir anda
Boşver!
Boşver kapılma sen yine eski günlere
Her şeyin bir karşılığı vardır
Her umut bir gül gibi, açtığı gibi solar
Her solan gülün yerinede
Bir gün yenisi biter…

Saat 00.55
Sana olan sevgim hala dünkü gibi
Kalbimin;
Yüreğimin en derin köşesinde açan bir gülün
Koparılan yaprakları gibi
Solgun ve bitkin…
Çaresiz
Umutlarını arıyor köşe bucak
Yarınlarda artık bazı gerçekleri bekliyor
Bazı duyguların olumlu olumsuz
Yaşayış tarzını bekliyor…
Artık,
Artık bu son saat im sana
Bu son saat yazışım
Son duygum
Son olan bütün sevgilerim sana
Benim olabilmen için yetiyorsa sana
Sarıl boynuma hiç durma
Sarıl yüreğimdeki sevginin güzelliğine
Sarıl sevdiğim…
Son saniyelerim atıyor durmadan
Seni bekliyor yüreğindeki sevgiyle
Umutlarını bekliyor…
Banim için doğacak son güneşin
Doğuşunu düşünüyor
Seninle geçecek son anı
Son sevgiyi
Son öpücükleri bekliyor…
Damarlarımdaki kan durmak üzere
Aldığım nefes bitmek üzere
En önemlisi içtiğim son sığara seninle birlikte
Sönmeden gel sevdiğim gel
Umutlarımın ışığı ol,
Sigaramdaki güzleklik ol gel
İçtiğim çektiğim son nefes ol
Dayanamıyorum gel artık
Seviyorum seni…

........! Ve sigaram bitti
Umutlarımdaki ışık söndü
Doğacak ola güneş doğdu
Ve beklediğim son an geldi
Seni seviyorum…
Ağlarsam gözyaşlarımı silme…