GooD aNd EvıL
02-07-2008, 10:31 AM
Bir arkadaşım vardı hatırlarmısın
Menfaatçiydi sevmezdin
Menfaat bilmezdim
Ayrılığa yakındı
Sıkı dostları ayıkladığım bir mevsimdi
Hınçlandı bana
Dost oldunuz sonra
Tanıklık yaptı sana arkadaşının nikahında
Koltuklarımda şarap içtiniz
Oğluma masallar anlattınız
Hançer yaralarım iyileşmedi hala karagözlüm
Beyaz bir hayattı seçtiğim
Benim hayatım
O neyi kutsadı
Hangi vasıfla giydi yargıç cüppesini
Az örtmedim uykularında üstünü
Annesizken ve savunmasızken
Vijdanını tanımamışım
Yoluma durmasın
İntikamım olur ikili hayatı
Geçmiş namertmiş meğer
Oğlumun özgüvenini düşünmedinizmi hiç
Hesaplamadınızmı ruhunda açılan yaraları
Yargısız infaza giderken
Ve ben ağır hastayken
Oğlumun babası olmak gibi bir ayrıcalığın var
İlk aşkım olmak gibi bir naifliğin var
Ben seni bu halinle hatırlamayı tercih ederim
Ben hatalarınla senin yaşamanı tercih ederim
Ellerini vijdanından çekme sakın
Ellerin ellerimi tutmadıki hiç karagözlüm
Haberin yokken ayrıldık bilmiyorsun
Yağmurlu bir akşamdı
Mahsundun, üzgündün, ergendi oğlum
Gözlerine baktım , vazgeçtim senden
Söz dedim oğluma içimden, sensiz asla
Kedime gizlice ,beni affet dedim
Gözüm görmedi, evime bakmadım
Yağmurlu bir akşamdı
Tusso ilk kez ağlıyordu
Islaktı emeğin sokakları
Ipıslak
Kaderim gibi, sensizliğim gibi, ilk adımım gibi
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,
Düşümde gördüm seni
Kapının kilidini
Yanımda yoktun
Soğuktu ve karanlıktı
Şölen vardı emekte
Balonlar, uçan balonlar
Patlayıp iniyordu yeryüzüne
Düğünündü gördüğüm karagözlüm
Atmışlardı masamı bahçeye
Bir ölününki gibi
Hani paylaştığımız
Üzerine soda şişelerini koyduğun
Eşyalar biçaredir hani insansız
Ayrılık ölümden beterdir ya
Ağladım
Çok ağladım ardından
Sensizlik sığmadı hesabıma kitabıma
Önce Allah, sonra sen, yine sen
Dünyayı yakarım bir kibritin ucunda
Sensizlik ağır geldi kanıma
..........................4
Aydınlık bir yol buldum sonunda
Her şeyi terkidiyar ettim kendimi alıp yanıma
Önce yaşadım
Bir kilim serdim toprağa
Üzerine bir taht koydum en kralından oğluma
İnciler dizdim sonra
Ev yaptım
Birde ekmek alacak fırın karagözlüm
Yeni hayatımın dehşetini
Yeni atlatıyorum ben
Alnıma silahta dayadılar
Projelerimide çaldılar
Ürettikçe çoğaldım
Çoğaldıkça kurtlar sofrasında çakaldım
Tekme yedikçe savruldu yüreğim
Şaşkınlığım geçmedi hala
Çalıştım, kırık elektirik ocağımın sıcağında
İnsanlar boza içerken soğuk kış akşamlarında
Kasap şeref bile kovdu cennetin kapılarından beni
Cennetin hükümdarı oydu
Ben ise kimsesiz bir kadın
Dört koltuk, bir tas yoğurtla
Gireken evimden içeri
İlk sandalyem boya tenekesi
Küllüğüm konserve kutusuydu
Ve üzerimde
Ağır izleri vardı çocukluğumun
Ve aşksız
Ve muhtaç
Ve sensiz evliliğimin
Yaraları iltihap iltihap
Akıyordu bağrımdan
Ve hiçbir ilaç icat edilmemişti henüz
Ve ağırdı hayat
Ve parasızdım
Ve namus belasıydı yaşamak
Ve türkü okudum *******ine
Dağ başındaki yalnız evimin
Ve yaşlı annem babamdan başka dayanağım
Oğlumdan başka umudum yoktu
Hayat bu kadar üzerime gelmişken
Ve buna sende dahilken karagözlüm
Aşık olmak gibi bir lüksüm yoktu
Darbe darbeyi doğururdu biliyorum
Koyun pazarında satılmış et gibi
Yaşamak yaşamak değildi
Aşksız yaşamaksa intiharların en intiharıydı
Ben intiharı seçtim
Ruhumu çekip aldım bedenimden
Ve biyoniktim savaşırken yaşamaya
İlk tekgözlü çimadamı koydum oğlumun odasına
Çocukluktan kalma birkaç kırık eşya
Ayakkabı dolabı buldum annemin bodrumundan elli yıllık
Sarı laciverte boyadım
Oğluma dik güvenli bir anneydi yaşattığım
Tek bildiğim sevgiyle inanarak baktığımdı gözlerine
Dönüşü muhteşemdi bir yaz akşamı
Tahtına oturdu incilerin içinde
Oğluma ilk kez
Oğluma son kez
Ömrümce bağırdım
Geceye bağırdım
Oğluma bağırdım
Oku başka yolun yok
Sana fedayım
Tersiyse seçimin
Bunu bize yapma dedim
Önce Maden
Sonra Elektirik müh. olmağa kalktı
Ben yolları hasrete bağlasamda
Takdir belgelerini odasına dizip
Bir bardak çay yudumluyorum kumandan edasıyla
Paldır küldür halini görmüyorum ben
Hem sensiz
Hem onsuz
Hem aşksız yaşıyorum
Kaderin tecellisine sözüm yok artık
Hayat geri dönüş yaptı bana
Bir bir iade etti Tanrım benden aldıklarınızı
Her şeyimin sahibiyim artık
Birgün otururken boya tenekemin üstünde
Pencereye baktım
Hayat yağmurdu
Hayat sağanaktı
Gökkuşağı geçti gözlerimden
Işıktı aşktı
Ben bu yoldan dönmem birdaha
Ben kendiliğimden ölmem birdaha
HOŞÇA KAL karagözlüm……
Menfaatçiydi sevmezdin
Menfaat bilmezdim
Ayrılığa yakındı
Sıkı dostları ayıkladığım bir mevsimdi
Hınçlandı bana
Dost oldunuz sonra
Tanıklık yaptı sana arkadaşının nikahında
Koltuklarımda şarap içtiniz
Oğluma masallar anlattınız
Hançer yaralarım iyileşmedi hala karagözlüm
Beyaz bir hayattı seçtiğim
Benim hayatım
O neyi kutsadı
Hangi vasıfla giydi yargıç cüppesini
Az örtmedim uykularında üstünü
Annesizken ve savunmasızken
Vijdanını tanımamışım
Yoluma durmasın
İntikamım olur ikili hayatı
Geçmiş namertmiş meğer
Oğlumun özgüvenini düşünmedinizmi hiç
Hesaplamadınızmı ruhunda açılan yaraları
Yargısız infaza giderken
Ve ben ağır hastayken
Oğlumun babası olmak gibi bir ayrıcalığın var
İlk aşkım olmak gibi bir naifliğin var
Ben seni bu halinle hatırlamayı tercih ederim
Ben hatalarınla senin yaşamanı tercih ederim
Ellerini vijdanından çekme sakın
Ellerin ellerimi tutmadıki hiç karagözlüm
Haberin yokken ayrıldık bilmiyorsun
Yağmurlu bir akşamdı
Mahsundun, üzgündün, ergendi oğlum
Gözlerine baktım , vazgeçtim senden
Söz dedim oğluma içimden, sensiz asla
Kedime gizlice ,beni affet dedim
Gözüm görmedi, evime bakmadım
Yağmurlu bir akşamdı
Tusso ilk kez ağlıyordu
Islaktı emeğin sokakları
Ipıslak
Kaderim gibi, sensizliğim gibi, ilk adımım gibi
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,
Düşümde gördüm seni
Kapının kilidini
Yanımda yoktun
Soğuktu ve karanlıktı
Şölen vardı emekte
Balonlar, uçan balonlar
Patlayıp iniyordu yeryüzüne
Düğünündü gördüğüm karagözlüm
Atmışlardı masamı bahçeye
Bir ölününki gibi
Hani paylaştığımız
Üzerine soda şişelerini koyduğun
Eşyalar biçaredir hani insansız
Ayrılık ölümden beterdir ya
Ağladım
Çok ağladım ardından
Sensizlik sığmadı hesabıma kitabıma
Önce Allah, sonra sen, yine sen
Dünyayı yakarım bir kibritin ucunda
Sensizlik ağır geldi kanıma
..........................4
Aydınlık bir yol buldum sonunda
Her şeyi terkidiyar ettim kendimi alıp yanıma
Önce yaşadım
Bir kilim serdim toprağa
Üzerine bir taht koydum en kralından oğluma
İnciler dizdim sonra
Ev yaptım
Birde ekmek alacak fırın karagözlüm
Yeni hayatımın dehşetini
Yeni atlatıyorum ben
Alnıma silahta dayadılar
Projelerimide çaldılar
Ürettikçe çoğaldım
Çoğaldıkça kurtlar sofrasında çakaldım
Tekme yedikçe savruldu yüreğim
Şaşkınlığım geçmedi hala
Çalıştım, kırık elektirik ocağımın sıcağında
İnsanlar boza içerken soğuk kış akşamlarında
Kasap şeref bile kovdu cennetin kapılarından beni
Cennetin hükümdarı oydu
Ben ise kimsesiz bir kadın
Dört koltuk, bir tas yoğurtla
Gireken evimden içeri
İlk sandalyem boya tenekesi
Küllüğüm konserve kutusuydu
Ve üzerimde
Ağır izleri vardı çocukluğumun
Ve aşksız
Ve muhtaç
Ve sensiz evliliğimin
Yaraları iltihap iltihap
Akıyordu bağrımdan
Ve hiçbir ilaç icat edilmemişti henüz
Ve ağırdı hayat
Ve parasızdım
Ve namus belasıydı yaşamak
Ve türkü okudum *******ine
Dağ başındaki yalnız evimin
Ve yaşlı annem babamdan başka dayanağım
Oğlumdan başka umudum yoktu
Hayat bu kadar üzerime gelmişken
Ve buna sende dahilken karagözlüm
Aşık olmak gibi bir lüksüm yoktu
Darbe darbeyi doğururdu biliyorum
Koyun pazarında satılmış et gibi
Yaşamak yaşamak değildi
Aşksız yaşamaksa intiharların en intiharıydı
Ben intiharı seçtim
Ruhumu çekip aldım bedenimden
Ve biyoniktim savaşırken yaşamaya
İlk tekgözlü çimadamı koydum oğlumun odasına
Çocukluktan kalma birkaç kırık eşya
Ayakkabı dolabı buldum annemin bodrumundan elli yıllık
Sarı laciverte boyadım
Oğluma dik güvenli bir anneydi yaşattığım
Tek bildiğim sevgiyle inanarak baktığımdı gözlerine
Dönüşü muhteşemdi bir yaz akşamı
Tahtına oturdu incilerin içinde
Oğluma ilk kez
Oğluma son kez
Ömrümce bağırdım
Geceye bağırdım
Oğluma bağırdım
Oku başka yolun yok
Sana fedayım
Tersiyse seçimin
Bunu bize yapma dedim
Önce Maden
Sonra Elektirik müh. olmağa kalktı
Ben yolları hasrete bağlasamda
Takdir belgelerini odasına dizip
Bir bardak çay yudumluyorum kumandan edasıyla
Paldır küldür halini görmüyorum ben
Hem sensiz
Hem onsuz
Hem aşksız yaşıyorum
Kaderin tecellisine sözüm yok artık
Hayat geri dönüş yaptı bana
Bir bir iade etti Tanrım benden aldıklarınızı
Her şeyimin sahibiyim artık
Birgün otururken boya tenekemin üstünde
Pencereye baktım
Hayat yağmurdu
Hayat sağanaktı
Gökkuşağı geçti gözlerimden
Işıktı aşktı
Ben bu yoldan dönmem birdaha
Ben kendiliğimden ölmem birdaha
HOŞÇA KAL karagözlüm……