Ne işveler var bilseniz onda

[GooD aNd EvıL]

Ne işveler var bilseniz onda
Giderim ellerim olsa da kanda
Gülün gonca, gonca açtığı zaman da
Gönül bağımda deremedim kız seni

Kıymetini bilemedim zamanında
Türkü oldun her bir ahla vahım da
Düğüm, düğüm edip aşk tezgahımda
Nakış, nakış öremedim kız seni

Perde, perde dökülürsün sazımdan
Benle bir bütünsün ayrılmazsın özümden
Bir an ayırıp ta yar sağ gözümden
Sol gözüme veremedim kız seni

Gönlümü yareleyip cana yettiler
Düğün dernek seni alıp gittiler
Hangi ilde kime canan ettiler
İzlerinde süremedim kız seni

Takatım yok koca dağları aşmaya
Zorlama beni peşinden koşmaya
Gözüm hicran ile döndü çeşmeye
Aylar oldu göremedim kız seni

Adımların zorla attı dediler
Sevmemeye yemin etti dediler
Birileri alıp gitti dediler
Kimselerden soramadım kız seni

Yıllar geçti hala dolmadı çilem
Bir dost bulamadım gözyaşımı silen
Sordum soruşturdum çıkmadı bilen
Hangi elde aramadım kız seni

Ardın sıra uzak yollara bakan
Bu kara sevdayı ben idim çeken
Yeni filizlenmiş taze gül iken
On beş’in de saramadım kız seni