Acılara Acı Kattım

[F.S.Mehmet1453]

Acılara Acı Kattım

Acılara, acı kattım; acıdı...
Acım benim; gönül başa tacıdı..
Yıllar geçti; sayamadım; kaçıdı?
İlk gözağrım; düşte gördüm toyunu...

Hayallere yalan düştü; yandılar...
Gözyaşlarım katık oldu; bandılar!.
Bir de; “Bağrı yanık” diye andılar!.
Göremedim yârin “Suna” boyunu...

Güldürmedi bizi devrânın çarkı;
Bakanlar kör; fark etmediler farkı...
Suyum gitmez; “ayrık” kaplamış arkı!!
Gitti gençlik; oynadılar oyunu...

*******e yoldaş oldu nefesim;
Her adımda, engel buldu hevesim...
“Baba Yurdu”; hiç gelmedi göresim...
Sığınağım; “Kor gurbetin” koyunu...

Gökçe çiçek, mor sümbülü dermeden,
Yazlar geçti; baharları görmeden...
Eren erdi; biz murada ermeden;
Vereler dudağa “ecel suyunu”..

“Çekmeye gam” dedi, Dallı Mustafa;
Muradım: “Ahretim ola hoş safa..”
Güzel Mevlâm; yazsın kulunu “af”a..!
Çün; yazan O; kem kulunun huyunu...