Sevilmeyi, Sevilmeyi

[Kéan aRs]

SEVILMEYI, SEVILMEYI

Güzel ne güzel olmuşun
Görülmeyi görülmeyi
Siyah zülfün halkalanmış
Örülmeyi örülmeyi

Mendilim yudum arıttım
Gül dalında kuruttum
Adım ne idi unuttum
Sorulmayı, sorulmayı

Benim yarim bana küsmüş
Zülfünü gerdana dökmüş
Mehabbeti benden kesmiş
Sevilmeyi, sevilmeyi

Çağır Karacoğlan çağır
Taş düştüğü yerde ağır
Yiğit sevdiğinden soğur
Sarılmayı sarılmayı