GhencThurk
03-25-2008, 06:52 PM
Barrakuda
Amerika' daki Woods Hole Oşinografi Enstitüsünde bir deney yapılmış . Bir akvaryumu camla ortadan ikiye bölmüşler . Olmuş iki akvaryum . Peki ya sonra ? Sonra bir tarafa yırtıcı barrakuda balığını koymuşlar , diğer tarafa da gariban bir " dubar " balığını yerleştir -
mişler . Bu arada hemen belirtelim , barrakuda bizim denizlerimizde pek sık rastlanan bir cins değil . Daha ziyade okyanuslarda yaşıyor . Bence köpek balığından daha tehlikeli . Nedenine gelince , insani bir lokmada yutmuyor , küçük küçük lokmalar halinde tadına vararak yiyor . Tam bir ' gurme ' anlayacağınız .
Neyse , konuyu dağıtmayalım , dubarı gören barrakuda ağzının suları akarak o yöne doğru hamle yapmış . Tabii kafayı aynen cama vurmuş . Birkaç denemede daha bulunan barrakuda kafayı gözü dağıtmış . Ne yaptıysa dubara ulaşıp afiyetle yiyememiş . Sonunda bakmış ki bu iş olmayacak , ava gittikçe avlanacak , bırakmış bu maceranın peşini . Araştırmacılar daha sonra aradaki cam engeli ortadan kaldırmışlar . Bizim barrakuda engel kalktığı halde gariban dubara hiç saldırmamış . Bu hadiseden sonra barrakuda sınırlarını öğrenmiş ve haddini bilmiş .
Aslında kendimizi araştırmada kullanılan bu barrakuda balığına benzetebiliriz . Bir şeye karar veririz , önce bir iştahımız kabarır ve hemen onu elde etmek isteriz . İlk denemelerimizde başarısız olabiliriz . Belki daha sonraki denemelerde de ... Ama bir gün o arzuladığımız şeye ulaşacak gücümüz ve imkanımız olduğu halde ve belki sözkonusu engeller de ortadan kalktığında , sadece umutlarımızı yitirdiğimiz , daha önce hep hayal kırıklığına uğradığımız için vazgeçeriz .
Ne kötü değil mi ? Küçük bir çocukken bize çok kötü resim yaptığımız , asla ressam olamayacağımız söylenir belki . Resim yapmayı çok sevdiğimiz halde bu sevdadan vazgeçiveririz . Ya da şarkı söylemeyi denediğimizde biri sesimizin ne kadar bet olduğundan söz eder , böyle böyle hep umutlarımızı kırar bazıları ... Böylece sınırlanır kalırız . Ben resim yapamam , şarkı söyleyemem , basket atamam , iyi yüzemem , kibar olamam , güzel konuşamam , romantik olamam diye düşünürüz . Tıpkı o barrakuda gibi oluveririz yani .
Gelin şimdi bunu değiştirelim ! Aradaki camın çoktaaan kalktığı bir çok durumumuz vardır belki de ... Tekrar denemeden hiç bilebilir miyiz ?
Amerika' daki Woods Hole Oşinografi Enstitüsünde bir deney yapılmış . Bir akvaryumu camla ortadan ikiye bölmüşler . Olmuş iki akvaryum . Peki ya sonra ? Sonra bir tarafa yırtıcı barrakuda balığını koymuşlar , diğer tarafa da gariban bir " dubar " balığını yerleştir -
mişler . Bu arada hemen belirtelim , barrakuda bizim denizlerimizde pek sık rastlanan bir cins değil . Daha ziyade okyanuslarda yaşıyor . Bence köpek balığından daha tehlikeli . Nedenine gelince , insani bir lokmada yutmuyor , küçük küçük lokmalar halinde tadına vararak yiyor . Tam bir ' gurme ' anlayacağınız .
Neyse , konuyu dağıtmayalım , dubarı gören barrakuda ağzının suları akarak o yöne doğru hamle yapmış . Tabii kafayı aynen cama vurmuş . Birkaç denemede daha bulunan barrakuda kafayı gözü dağıtmış . Ne yaptıysa dubara ulaşıp afiyetle yiyememiş . Sonunda bakmış ki bu iş olmayacak , ava gittikçe avlanacak , bırakmış bu maceranın peşini . Araştırmacılar daha sonra aradaki cam engeli ortadan kaldırmışlar . Bizim barrakuda engel kalktığı halde gariban dubara hiç saldırmamış . Bu hadiseden sonra barrakuda sınırlarını öğrenmiş ve haddini bilmiş .
Aslında kendimizi araştırmada kullanılan bu barrakuda balığına benzetebiliriz . Bir şeye karar veririz , önce bir iştahımız kabarır ve hemen onu elde etmek isteriz . İlk denemelerimizde başarısız olabiliriz . Belki daha sonraki denemelerde de ... Ama bir gün o arzuladığımız şeye ulaşacak gücümüz ve imkanımız olduğu halde ve belki sözkonusu engeller de ortadan kalktığında , sadece umutlarımızı yitirdiğimiz , daha önce hep hayal kırıklığına uğradığımız için vazgeçeriz .
Ne kötü değil mi ? Küçük bir çocukken bize çok kötü resim yaptığımız , asla ressam olamayacağımız söylenir belki . Resim yapmayı çok sevdiğimiz halde bu sevdadan vazgeçiveririz . Ya da şarkı söylemeyi denediğimizde biri sesimizin ne kadar bet olduğundan söz eder , böyle böyle hep umutlarımızı kırar bazıları ... Böylece sınırlanır kalırız . Ben resim yapamam , şarkı söyleyemem , basket atamam , iyi yüzemem , kibar olamam , güzel konuşamam , romantik olamam diye düşünürüz . Tıpkı o barrakuda gibi oluveririz yani .
Gelin şimdi bunu değiştirelim ! Aradaki camın çoktaaan kalktığı bir çok durumumuz vardır belki de ... Tekrar denemeden hiç bilebilir miyiz ?