Ayrılık Sendromu

[zakir]

AYRILIK SENDROMU

*******in yoğun sessizliğinde,
Göz yaşım suluyor uykularımı.
İp oldum,eğrildim zaman iğinde,
Kâbuslar bölüyor uykularımı.
***
Başımı yastığa koyduğum anda,
Sabaha dek,su döverim havanda.
Ecinniler sinsin oynar tavanda,
Korkular yalıyor uykularımı.
***
Baktığım noktada neler var,neler;
Gördüğüm her cisim,beni inceler.
Tuhaf vesveseler,kem düşünceler,
Cımbızla yoluyor uykularımı.
***
Sanki sağım solum hep dikenli tel,
Özel muhafızım,devasa heykel.
Göğsümün üstünde bir sihirli el,
Burguyla deliyor uykularımı.
***
Aynada yüzümü dişleyen biri!.
Yaralı sinemi şişleyen biri!.
İliğime kadar işleyen biri!.
Askıya alıyor uykularımı.
***
Kaç kez “mâvera”ya gider gelirim,
Yorulurda,bir gün düşer ölürüm.
Beynimi zonklayan “firkat”,bilirim,
Taşlara çalıyor uykularımı.

Ahmet Süreyya DURNA

Şafak Taarruzu (Şiirler)