Emel Can

[jockeя]

Ah! ! can


Ah! ! can

Ah can yaralı yüreğim
Hangi karanlık *******e sakladın yanlızlığını
Sustukça kendi icinde boğuluyorsun
Nereye gitsen
Hayallerini kazıyorsun
Acılarımı tazeleyip
Yüreğimi dağlıyorsun…

Hayat ihanet!
Hayat acı.
Dinmiyor ki sızım..

Ah be can
Kırgın bir serçenin
Donuk bakışlarında
Bulutları çalınmış
Yetim bir coçuk gibiyim.

Ah be can ah!
Yaralı yüreğim…

Her gece arzıs korkularına,
Esir olmus yüreğim.
An ve an savruluyorsun
Kaybolmuş mevsimlere,
Kendi içinde kuruyan bahçeler gibi
Ah be can yaralı yüreğim…

Sorma bu nehir neden durgun
Yasam nerede
Ölüm’mü yakın
Neden sustu diller…

Uzak dağların doruğunda
Salkım saçak dökülür acılar
Yüreğin’de hala ‘’o’’
Yarım kalmış şiirler.
Kanayan bir yaradır,
Ilgıt ılgıt süzülenler…

Ah be can ah! ..
Yaralı yüreğim.
Uzak bir yolcusun icimde
Bir uçurum kenarında gibi,
Zaman yetmiyor.

Her dem içimde bir sızı,
Sızım sızım,mevsim kış


Soğuk ve ayrılık
Ayrılıksa yalnızlık
Anılara sığındım
Şimdi..

Suskun ve caresiz
Sen…
Sen! .
Sen yoksun,
Yoksun yanımda…




Emel Can

[jockeя]

Anla Ve Ağla Beni






Anla Ve Ağla Beni

Ay gecenin koynunda uyurken üşürdüm.
üşüdükce sarıldım yokluğuna.
ışıktan titrerdi yazgımın kimsesizligi,
ölümcül bir ürperiş yanıp sönerken tenimde.

şimdi gökyüzünün
dilime dökülen tenhalığında.
gözümün elleri uzanıyor kör yalnızlığa.
sağır yıldızlar geceyi yarılıyor durmadan içimde.

güneşi tutuyorum eteklerinden sıcak sarısına.
yalnızlığı yalnız kalmayı konuşuyoruz uzun uzun.
yanık ve buruk bir ezgi gibi yüreğimde oturuşunu,
kirpiğimde kelepce yüzümde sonsuzluk ovası oluşunu.

saçlarında ateşten *******e sığınırım caresiz.
yangının değdiği yerdir oysa cehennem.
duvarlarım yıkılıyor, kalbimin duvarları. ah sen.

tutunduğum güneşin eteklerinde. aklım düşüyor bazen güpegündüze.

yalnızlıkla öpüşen ıssız ormanlar kaybolurken içimde,
elleri yüzünde bir adam resmi düşüyor ayak uçlarıma.
gölgemi sabahlara dökerken, ırmaklar içiyorum ellerinden.
gözlerinde yaşattığım irili ufaklı güvercinlerin,
ıslak ve titrek sesinde hüzne yatıyorum her gece.
içimde bir adam yarasından hüzünler boğuyor soluğumu.

durup durup güneşi tutuyorum eteklerinden.
incindim belki, daha çok hüzünlü bir ağrı benimkisi.
ah! yüreğime düşen ömür kuşum.
ah! günebakan çiçeğim.
ah! sevda pınarım.
kışı yaşarken üşüyorum hayata.
uzak merhabalara söz yetişmiyor.
içime haykırıyor sarı sızım.
anla. ve ağla beni,
bir ömürdür yanlızlığım....


Emel Can

[jockeя]

Anne
ANNE

Yanlizligim ve ben,
Ya uzakligin?
Kanatlarimda bir agri bir sizi.
Ah bir öpsen gececek biliyorum anne.

Kimbilir eskisindende iyi olacagim...

Sana siginmak varya,
Kokunda kaybolmak gibi.
Hani tutunacak bir dalin olmadiginda,
Hani salkim sacak döküldügünde,
Rüzgarin esip esip savurdugu anlarda....

Uzaklar uzar icimde kivrim kivrim.
Sana özlemli özleyislerde,
Bir aci ciglik zamanin ortasinda vefasiz gurbet.
Sana uzayan yollar, gücümün yetmedigi zamanlarda.

Ah anne
Bir sizi var kanatlarimda...
Sana uzak agrilardayim..
Bir öpsen,
Bir öpsen sen!
Gececek
Biliyorum
Anne....! ! ! !



Emel Can

[jockeя]

Al Başını Git Gurbetden
Al başını git bu yerden.....
Kuşluk vakti, kimseler duymadan, kimseler görmeden!
Gurbetin ağrıtıp, acıtdığı yüreğini al ve git diyorum.

Git! bu yad ellerden..

Saçlarımda gümüş aklarla,
Yarım asrın hüzün rüzgarlarinda,
Zamanlar yanlızlığımı saklıyor her gece.

Gurbet sisleri boğuyor beni,
Içimde büyüyor hasretim damla damla.

Yüreğim yol ver bana.
Sargısı yok zaten acılarımın.

Üzerime düşmeden kara topraklar,
Gün toplamak istiyorum.

Sızlamasın yüreğim
Yanmasin! ...hasret diye sılaya

Diyorumki birgün
Al başını git bu yerden.
Git gurbet ellerden....


Dalgın bir balıkçının
Oltasına takılı kalmiş
Ve unutulmuş sanki yüreğim.
Çırpınıyor sıla diye diye

Dudağımda hasret türküleri bitmiyor,

Kokusunu özlüyorum
Yeşil bağlarımın, mor dağlarımın

Anıları erteleyip, ardına bile bakmadan
Zalim gurbet ellerden git diyorum...

Göğsümde yıllardır tatlı bir ağrı gibi sıla.
Güvercin kanatlarında asılı kalmış hasretlerim.
Küskün selamlarımı yolladım hiç durmadan vatana.
Göz yaşlarımı kurutuyorum kuytularda.

Al başını git buralardan
Git! bu gurbet ellerden

Coşarak bir sel gibi, git
En hırçın dalgalara karışıp
Git! ... bu yerlerden gidebildiğince

Git....

Git....





18.12.2006


Emel Can

[jockeя]

Annem

Hayatımın kelimesi can annem.
rüzgarlar getirir kokunu,
içime çekerim tazelenir ruhum.
******* sensiz bin gurbet tadında,
gözyaşlarım ince bir sızı benzer nehire.
akar annem diye diye,
yalnızlığımın arkadaşı,
dertlerimin ortağı,
cennet hanem can annem.
saçları sümbül teni güller kokulum,
ne zaman gözlerime yaşlar dolsa
gülüşünü kokunu soruyorum rüzgarlara.
sığındığım kucağın gölgen yok yanımda.
Sarıl rüyalarımda, koynuna al beni anne.
muhtacım sıcacık bakışlarına,
nasıl özlediğimi bilemezsin,
nasıl sevdiğimi bilemezsin anne.
muhtacım şefkatine,
nazlı sesinle ninniler söyle.
sayki küçük kızım, büyümedim daha.
dokunmasa elin elime,
elem gelir yüreğime.
hasretine azar azar,
hergün ölüyorum anne.
tut ellerimden sılama döneyim.
kınalı ellerin - öpeyim
seni çok özlüyorum anne,
seni çok seviyorum,
canevim ciğerparem,
cennetim, meleğim, güzel annem.
biliyormusun anne?
bir seni birde çocukluğumu özlüyorum,
tekrardan yaşamak istiyorum anıları.
karanfil kokulu bahçemizi,
beyaz badanalı basma perdeli evimizi.
bez bebeklerimi, renkli oyuncaklarımı,
tozlu sandıgımda sakladıgım
üç beş elbisem hala duruyor.
onlardan birini ah giyebilsem,
baktığım aynalarda görüyorum işte kendimi.
yine onlara anlatabilsem dertlerimi,
çocuk düşlerime sığacak kadar küçük değilim artık.
ah nazlı annem, payıma düşen hayallerimle,
sesimde hep gecikmiş şiirler,
gurbet türküleri dizilir yüreğime.
nazlı annem, canım annem,
can annem.........


Emel Can

[jockeя]

Bahar
Tükeniyor takvimde yapraklar

Mor dağlardan vadilere sesleniş bahara

Bir mevsimin içinde aşkların sancısı

Gök kuşağı seyrine dalmış birden

Yeşile boyanmış bahara selam

Aglamayı bilen duru bir nehir

Kıyılarında alı yeşili

Mavi mor sümbüle bürünen

Fırtınası durmuş kavak yelleri

Mevsim bahar kumrular sevişte

Yüzümde belirir o billur akşam güneşi

Alnımdan sızar tenime bahar terleri

Bir nefessin sen içime çektiğim

Hangi şiire baksam

Nemini alıyorsun topraktan

Biliyorum biraz daha yaklaşıyor bahar

Çiçek çiçek renk renk açacak umutlar

Aheste aheste geçsede zaman...


Emel Can

[jockeя]

Bilemez yok oldugumu
Zamanın gölgesinde siliniyor herşey
Kırılıyor içimde ince bir saz
Yanlızlıgım aglıyor
Ellerim yüzümde ******* boyu.
Yüregimde binlerce yıldız akıp gidiyor
Uçurum rüzgarlarına karışıyorum
Gözlerimin derinliginde kaybolurken
Gitmeliyim gün batımında
Kayalar çarpmalı yüzüme
Ezilmeliyim parça parça
Soluk soluga uçan güvercinler
Kanatlarına takıp götürmeli yorgunlugumu
Umutsuzca geçiyorum kendimden
Son kez titreyişim gökyüzüne
Düşlerimin tutuştuğunu
Kimse bilmez bilemez
Sel olduğumu
El olduğumu
Sessizliğin kucagında
Yaralı bir ceylan gibi
Yanlız ve yarınsız kaldığımı
Kimse bilmez
Bılemez
Bilemez...


Emel Can

[jockeя]

Cumhuriyet
bu gün
hepimizin cumhuriyet bayramı
cumhuriyet vatandır
cumhuriyet bayraktır

gözlerde sönmeyen bir ışık
atamızdan yadigar

destanlar yazılıp vatan uğruna
kanını topraga katandır

yurdumun en büyük bayramı bugün

şehit kanınla yıkanmış bayrağımız
sıcaklıgı tutam tutam binlerce elde
ışık ışık dalgalanır göklerde

anaların yüreğine batsada diken
acısını saklar hep yüreğinde
elinde silah nöbet tutar mehmetcik


günün ilk rengidir dalgalanan bayrak denizi
birlik beraberlik vatan sevgisi gönüllerde

bugün cumhuriyet bayramı
topraktan vatana uzanan
ırmak gibi her gönülde

selam olsun cumhuriyete
selam olsun şanlı bayrağımıza
vatanıma taşıma toprağıma



(NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE)


Emel Can

[jockeя]

Düşler
yalnız bir geceyim artık
hüzünler kanıyor her sabaha
siyah düşlerin girdabında
ne kaldı ki geriye yıllardan
kimi zaman efkarlı bir hıçkırık
kimi zaman ağlamaktır
yavas yavaş silikleşen anılardan…

dudaklarımda son hülyalı cümleler
hasret-i hicaz derin bir hüzün düşer yüreğime
ıslak soğuklar üşütür tenimi kör kuyular…


kahve gözler süzülür yangın kızılı akşamlardan
bütün acıyan yanlarımın yürek haykırışlarda
ömür çarkımın bittiği yerde soluksuz savrulur
kül duman olurum kendi içimde…

yoksa ben miyim
sarı sıcak damlayan gözlerimin pınarı
yoksa ben miyim ağlayan? ! ..

söndür gecenin ışıklarını
söndür ve terket gecenin koynuna
telaş yapma acıma sakın…

uzun bir sessizliğe kurban et beni
karanlıklar içinde düşlerde kaybolayım
hangi yıldıza astıysan beni
ışığı sönmüş mumlar gibi olayım…

o acı sözler
ah o acı sözler
bir duman gibi yüreğimden süzülüp gider…

umut kırıntılarım
aşk rüzgarım
tarumar anılarım
hergün biriken sen…

korkma
o kadar sıradan ki ölümüm
sisli bir bulut gibi dağılacağım
daha çok ölmek için
bir şeyler
bir yerler
diri
kalsın
diye...


Emel Can

[jockeя]

Düşler çıkar yollara
Çoştu bu gün gönlüm seninle,
Güller gibi dermeye geldim.
Oyy gülüşlerine kurban olduğum
Oy süzülüşüne hayran olduğum
Aşk denizim benim…

Aşılmaz yarım kalan sevdalar
Pervasız çağlar seller sular
Pıranga vurmuş yollar dağlar
Aşk yarım kalınış, acıtır bizi…

Dertler sızım sızım sızlatır
Sızladıkça yara olup kanatır
Kanadıkça ağlatır bizi..

Dilim dönmez artık anlatmaya
Deli divaneyim yollarda
Ah bu gurbet ellerde
Dertler ağlatır bizi…

Kim bilir bir gün,
Düşler çıkar yollara.
Düşler çıkar yollara..


Emel Can

[jockeя]

Düşlerim Sevda Halayı
durmaz bu yürek

düşer kalemimden anlık dizeler

bir sen kokarsın

birde içli bir şiir

belki sevdanın alıcı bir düşüdür

bu kurulan köprü

anlık yazılarımın içinde

bir can çıkar gelir

süzülür yıldız gece arasına

sen ordan açarsın pencereni

şekillendirirsin yıldızları

sahi hangisi ben

hangisi sen geçtin

yada ne kadar gecikmiştik gecenin peşine

başı-boş sevdanın dayanılmazlıgı

gözlerim gözlerinden geçiyor

düşlerim sevda halayı işte

bir ses olursun

sesim sağanak olur

dökülür sevda sevda

dökülür hece hece

bu kentte ayak izilerimin kaybolduğu

sana düştüğü yerde.............



Emel Can

[jockeя]

Ey yâr
Sana sunuşlar sana susayışlar var gönlümde
Derdimin dermanı sende ey yâr
Biçare gönlüme ol dildar
Hasret sana yürekten sevişler
Bitsin artık gamlar kederler
Söylesin hep aşk ile diller

Sana koksun hep güller
Sen bahar kokulum
Sen sardığım leylak
Renk renk yedi verenim
Heyecanım canım
Sen sen varsın
Tutup saramadığım
Sen varsın yüreğimde

Bitsin artık gamlar kederler
Söylesin hep aşk ile diller
Ömrümüzün şu son deminde
Eğilişler var bilki önünde


Emel Can

[jockeя]

*******
......

Sabahlara
ayarladim
yüregimi......

*******
uzuyor
siyah
ve
büyülü intihar.....

Cüce
baykuslar
tünemis
damlarda
*******
puslu...

Ah ******* bilki
yılanlar
kıvrım
kıvrım
sinsi tislayışlarda.....

Ates böcekleri
yanıp sönüyor
lal sesli
geceye tutsak.....

Ah be can
sabahlara
ayarladım
yüreğimi.....




Emel Can

[jockeя]

Gurbet Bayramları
gözlerimde cocuklugumdan kalma bir hüzün
kıpırdamıyor içim eskisi gibi
her bayramda artar gönül efkarım
yaralı bir şiirdir gurbette bayram

vuslattır gönülde bayram sabahı
üşürüm kendi içimde gurbet olurum

sızlar yüregimin köşesi içimse buruk
hüzündür bayram hasret heryanım
dudagımda gezinir bir garip türkü
gözlerim dolar biçare iç çeke çeke


Emel Can

[jockeя]

Gül
Hasretti çektigi bülbülün güle.
Bülbül mahsun,derinden ah cekişte.

Özlemler vardır arada kavusamayışlık.
Mevsim mevsim şekillenir gerçeklere.

Adı güldür güller gibi magrur.
Yüreğine atar anlatamadığı sevgiyi.

Dolup dolup taşar ve sızıntılar başlar.
Dökülür damlacıklar süzülüp sele karısır.

30 Ekim 2006


Emel Can

[jockeя]

Hasret
Bir gül dikeni batıyor yüreğime her gece
Sararmış sayfalarda güller kuruttum
Kırık dökük anılar hiç düşmüyor dilimden
Çöl bir cehennem şimdi kavruluyor yüreğim
Gün ışıgı bilir *******im şahit
Ay şahit tutkularıma yıldız şahit
Hasrettir adı onca çekilen acıya
Dalgalandı gönlüm denizler gibi
Deniz öykümü çoğalttı ben ağladım
Bilmeni isterim canım seni buluta yazdım
Yağmur olup ıslaklıgını toprakla yaşadım


Emel Can

[jockeя]

Maziyi Anarken
Karşılıklı evlerimizin,
sarmaşıklarla sarılmış penceresinden
bakışan iki utangaç sevdaydık seninle.
daha çocuktuk o yıllar,
sen gülüşü afacan bakışlı,
ben içi yangın kanarya sırdaşlı.
serin bir ıslık gibi girerdin düşlerime.
geceyi donduran haylaz soguklarda,
buz tutmuş saçak altlarına sinen
ürkek kediler gibiydik seninle.
saçımın kakülünü kaldırıp,
dokunurdun alnımın terine.
yüreğim düğümlenir mavi masal olurdun içimde,
kar sana yağar ben donardım,
alnımızdan öpüp geçerdi deli rüzgar.
yalnızlıgın ıslak duvar diplerinde titrer,
üşüyen ellerimiz kilitlenir savrulurduk kavrulurduk.
annem bahçe kapımızın önüne çıkar,
hadi eve artık akşam oluyor derdi.
ben gözleri eda nazıyla sana bakıp,
sesim soluğum kısık biraz daha kalalım derdim.
ayaklarım ne zaman bahçelere yönelse,
incir ağaçlarının gölgesinde
uyuyan yüzünü saatlerce seyrederdim.
kalbim çarpar aklım durmadan iç çekerdi.
ah bu yüz öldürecek beni der,
kirpiklerim batardı gölgelerime.
günler ay olanda, aylar yıl.
karlı bir kış sabahı taşındınız mahalleden,
oysa ne çok şey vardı yaşanacak.
o gurbet rüzgarı esmeseydi,
koymasaydı seni uzun bir ayrılıga,
bir yıldız gibi kayıp gitmiştin ellerimden.
çok aglamıştım ardından.
o gizli hüznünü koparıp benden,
çekip gitmiştin çaresiz.
dönmedin yıllar yılı.
her sene mahallemize ugrar,
mazide yaşadıgımız incir agacına yaslanıp,
yapraklar gibi dökülürüm köklerine.
içim titrer ve bir film gibi anılar geçer gözlerimden.
hep asılı kaldı yüreğimde düş sevmelerim.
anılara dair ne varsa yansıtıyor hala aynalar.
çocuk ellerimizle hazırlamıştık ilk sevda ateşini,
gece yarılarına sıyrılan aşkımız şimdi nerde?
neden samanyolu bizden habersiz göklerde?
çaresizligim bırakmıyor bir türlü seni anmadan.
damla damla düştün yine geçmişten gözlerimin nemine.
sana bakabilme ihtimalini sargılayıp içime;
doya doya ağlayamadım!
aglayamadım.........


Emel Can

[jockeя]

Kırılgan Bakış
Kirilgan Bakis

Bilmedigim bir sehrin ortasinda
Aniden düser omuzlarima aksam
Aglamakli gözlerimi ariyorum
Yitirdigim maviliklerde
Tutsam öldürsem kendimi
Siirler ayaklansa üstüme
Hislensem hiclensem
Bir sabah rihtima vursa cesedim
Masum yüzümü bulsalar kendimi kaybettigim yerde
Alir koparir bizi bizden
Belki öc biter yarim kalir dizeler
Isiklar yanar kent sana güler
Isiklar yanar ve ayaga kalkar ölü cesedim
Solgun yüz
Kirilgan bakis
Ve geride
Bir kadin gider
Denize....

19 ocak 2007


Emel Can

[jockeя]

Ne Çare

Şarkılar dinliyorum eski bir radyodan.
kanımı titreten feryadı figan şarkılar.
küskünüyüm bu yerlerin - mavi akşamlar efkarı ben.
yapışkan bir sis bulutu yer etti gözlerime.

ıslak ve titrek, yerinden sökülürken *******.
içimin ince zar sesinde kayıp düştüm maviliklerden.
dikilen göz uçlarımda seke seke yazdım şiirler.
hangi duraktan geçer mutluluk, sen yoksan eğer?

ilk hangi garda inmeliyim, geçip giden zamana inat.
oysa en kalabalık yolculuğumun tenha köşesinde.
çiğdem bakışlı gözlerimin, bir yol tuzagında.
ve saçlarımda sahte gülüşlerin,
sahte bir rozet gibi takılı kalışını nereden bilirdim.

kızıl hıçkırığımı gizlerken kırgın yüreğimde,
yüzümü mavi dalgalara savursam ne çare?
ışıksız fenerler ve karanlıktı denizler,
ağında çırpınan küçük bir balık gibi.
karaya vurmuş duygularıma ne çare?

gözlerimden ağır ağır düşen damlalar,
bir çiçek solarken ömrümden,
yüreğimin gölgesinde üşüsem - ne çare?

bir fidan kırılıyor mavi bahardan,
oysa ne çok severdim şarkıları.
aşkın kırmızı rengini,
saksıda mor menekşeyi,
şimdi acılar ayaza kesiyor.
aşk kanatır yarayı ne çare?

hüznüm fırtınalı göl diplerinde
ve adımı bile bilmediğim
bir yolcuyum her yere uzak.
pembe umutlar, mavi düşler
ve rengim yok artık.

bağıramadıklarım şiirleşirken,
maviliklere kayıp gitsem ne çare?
yar ne çare? ne çare? ...


Emel Can

[jockeя]

Öğrendim
Düşünmeye başladım artık akıllı bir biçimde

Sağ duyu ile duygularımı gömerek görme adına

Nostaljilere yer vermeyenleri aşka ihanetleri

Sahte dillerde sevişip yüreklerin ne kadar kaypak

Sözlerin yalan dolandan ibaret oldugunu öğrendim...


Bir ömrün nasıl elimizin altından uçup gittiğini

Seviyorum derken sevisizlikte kaldığını kandırıldığını

Etrafın nasıl bir ihanet çemberi sardığını yaralandığını

Dostum derken yüzüne gülüp sırtını dönen

Hiç bir şey olmamış gibi tekrar yüzüne gülücükler veren

Hiç hakkı olmadığı halde hakkı savunup haklıyım diyen

Sahte yüzler sahte sözler olduğunu öğrendim...


Saygıdan söz edip saygısızlığın alasını yapan

Yüzüne gülerken ısıran dişleri içinsiz hiçsiz

Sözler sarfeden dillerin olduğunu olacağını

Hayatın her kademesinde an ve an karşına çıkacağını

Kendinden başkasını düşünmeyip hep benim diyenleri

Saygı sevgi yoksunluğunda kimliklerin olmadığını öğrendim...


Emel Can

[jockeя]

Sağanak Gibi
Ne zaman ahlarda kalsam, yağmurlar yağar yüreğime.
Soğuk bir taş gibi dikilir gözlerimin içine yanlızlık.
Dökerken içimin karanlığını boşluga,
Salıncak kurup sallanır hüzünlerim.
Gülüşlerin dar ağacında.

Sokak lambası sarı ve solgun,
Öyle yanlız, öyle sarhos ki ıslak kaldırımlar.

Bazen hüzün, bazen yılgın.
Acemi suslarda yüreğim.
Nedensiz küsmeler.
Sebebsiz affetmeler.
Yaşarken ölmeler.

Herşey bitti derken,
Gün ağarır ansızın.

Fısıldaşır seninle yürek atışlarım.
Tutmaya çalıştıkca acılarımı,
Hüznün kanatdığı duvarlar yıkılır üzerime.
Su-sa-rım suslarda şimdi.

Bütün şarkıları sığdırmaya çalışdığım,
Yorgun yüreğimin sessizliğinde.
Gör içimde düş kırıklarını.
Kırılgan yanlarımı
Süslü sözcüklerine
Yağmurlar katarak
Sağanak sağanak
Vur gecenin karanlığına
Hadi gel
Aniden
Ama
Mutlaka
Gel...


Emel Can

[jockeя]

Ölümün Soğuk Yüzü
Ölümün Soguk Yüzü

Ölümün soguk yüzü vurmus.
Buz tutmus sanki bedenim,
Nefes durmus,
Gözler solgun,
Sanki yakınım sana ölüm.
Hissediyorum seni.
Iste o an üsüyorum.

Kaskatı olmus bedenimle.
Sana yaklasıyorum ölüm.
Şu dünyada sadece,
Beş dakikalık ömrüm kalsa.
Koskoca bir asrı sığdırsam içine,
Hayal adına,
Mutluluk adına,
Son bir dilek adına,
Beş dakika bile olsa,
Yasamış olmak adına.

Gözlerim kapalı düşünüyorum.
Bulamadığım mutlulugu,
Olmayan sevgiliyi,
Yaşayamadıklarımı
Ömrümün şu son deminde.
Hayal bu işte,
Yanan ateşde alev gibi.
Gök yüzünde parlayan güneşin,
Gündüzünde seni ısıtan güneşın gibi,
Seninle olmak isterdim.

Bes dakikaya sığdırılan
Hayal ve mutluluk işte.

Göz kapakları agırlasan,
Buz gibi üşümeye yüz tutmuş bir beden.
Agır agır çekilen bir kanda,
Ölümü yaklaşan bir canın.
Son arzusu gibi..... işte,
Hayal ve mutlulugu
Sende bulmak isterdim.



Emel Can

[jockeя]

Seni Gömdüm

Duygularımın en köreldigi andı.
Yüreğimde bir mezar yaptım sana
Göz yaslarım acılarım hüznüm
Kazma ile kürek oldu sanki
Vurdu vurdu vurdu yüreğime
Ellerimle kazdım derinlikleri
Tirnaklarım kanarcasına
Çıkan rüzgar savurmayacak
Yagan yagmur islatmayacak topragını

Ne bir mezar tası diktim
Nede çiçekler gelecek
Kimse görmeyecek kimse bilmeyecek
Çünki yüreğime gömdüm seni.
Hissedeceksin zaman zaman
Gözyaslarım aktıysa yüreğime
iste o an
Benim sana olan ziyaretimdir



Emel Can

[jockeя]

Sensizlik Çiziyor Gözlerimi
Ey hüznümün düş ırmağında akşam yelleri.
ey yapraksız ağaca düşen çiğ, güne asık çiçekler.
ey ******* boyu yanık türkülerde gurbet kuşlarım.
ellerim yıldızlara bağlı yumruklarım hıçkırık.
siğamam zamana gözlerim varmadan uykuya.

kaç kez karanlıklar düştü üstüme,
kaç kez yokluguna saklandım.
kaç kez rüzgara korkular sardım,
dagılmışım ya sana.
ne yana dönsem sen,
ne zaman üşüsem sen.
tükenip azaldıkça zaman,
dudaklarımda üşüyor ay.
saçlarım gibi uzuyorum yokluguna.

ey hayat saklama yüzünü.
gamdan bir dağ gibi oturma yüreğime.
türküler inlesede gönlümün sokaklarında,
kaybolup gitsemde öksüz kalır gülüşlerim.
gözlerim nemli yumruklarım hıçkırık.
yaşlandık mı? yorulduk mu?
zamanlı zamansız kaybolduk inatla.
yoklugun sabah,aksamlar beterim oldu.
sensizlik çiziyor gözlerimi.
şimdi hüznü içime döküp,
çiçege düşen çiğ misali.
iki damla yaş gibi,
kedere
gömüldüm
bu
yüzden...


Emel Can

[jockeя]

Sensizlik
Bir gönül titremesi
Keskin bir yarayım yürekte
Gözlerine düştügüm günden beri
Her gün daha çok kanatıyor yokluğun

İçimde hep bir yağmur kokusu
Nerede durup sana ıslansam
’0’ toprak biz kokuyor

’’Aldırmıyorum’’
Denizlerin çılgın dalgalarına
Yosunlar benim için ağlasada
Düş toplar yüreğimiz göz göze

Kırık bir kemanın sesinde
Mahur bir bestesin sen

İnadına havada bahar sıcaklığı
Ve kanayan yanlarımın ahu özlemi
Ellerim üşüyor gözlerimde sen

Bir gül dalı kırılır kirpiklerimde
Bir yerlere sıkışır durmadan ruhum
Yağmur kuşları koşar imdadıma
Ve hüzünlü gözlerime şebnem düşer

Islak bir ışık süzülür içime
Uykularımı unutsam düşte
Gördüğüm rüyalar sen olur birden
Ve sevdalar aşkına sensizliğin
Sessiz cığlığında
Çiğ düşen gözlerimde
Bilki sanadır bu özlem....


Emel Can

[jockeя]

Serçe Kuşum
Yağmur damlaları düşüyor alacakaranlıklarda.
Islak ve nemli kanatlarında üşüyorsun.

Serçe kuşum pencereme konmuş.
Esintilerde ürkek ve hüzün doluşun.

Için üşüyor zemheri soğuk,
Penceremin önünde gölgeni saklıyorsun.

Gecenin ciğinde camımı silince
Göz göze geliyorum, anlıyorumki ikimizde

Karanlığın öteki yüzünde sen ben, bense sen.
Sana benzetiyorum kendimi SERÇE KUŞUM!

Kahretsin aklımdasın! Yine yağmur tanelerinde
Kahretsin! üşüyoruz ikimizde........




Emel Can

[jockeя]

Sokak Çocugu Adı Yalnızlık
Karanlıklar örtüyor her yeri,
yalnızlığın ortasında dilek tuttugum şarkılar.
gözlerime gömüyorum yarım kalmış şiirlerimi,
sokakları geçiyorum yüreğimde ızdırap.
ardıma bakmadan yürüyorum,
soğuktu kar yağıyordu,
bir sokak çocugu tuttu ellerimden.
ağlıyordu masum gözlerini sakınarak.
bedeni buz yüreği yalnızlık parçası.
güvercin tedirginliğinde karınca yorgunluğu,
çaresiz gözlerinde utangaç çığlıkları,
çıplak ayaklarına düşmüş ıslık çalan yoksulluğu,
sığınacak tek bir dal yok. aradığı sıcak bir şefkat.
pis bir duman çökmüş yorgun omuzlarına,
yalnızlığının camları dövdüğü *******de.
ah o gözlerinde vuslat ayazlı çocuk,
nereye dönse çıkmaz sokak.
her sabah burnunda tüten taze ekmek kokusu.
demli sıcak bir çayda ısınmak gibi,
mahsun yüzünde acı bir hayat.
o bir sokak çocugu.
kasım yagmurlarında,
bulutlar resmediyor annesizligini.
bütün yanlızlıklarına kar yağıyor,
ıssız sokaklar yorgan gibi düşmüş üzerine.
küçücük bedeninde süzülüyor kimsesizligi.
hasretin koynunda ağlıyor çocuk.
o bir sokak çocugu,
adı yalnızlık.
rüzgar soluklu,
bir avuç maviye hasret,
güneşi yaralı doğan çocuk.
öyle mahcup bakma,
tut ellerimden,
ısıt yüreğini yüreğimde.
ağlama n'olur,
üşüme çocuk.....


Emel Can

[jockeя]

Şehidim
acı düştü yüreklere,
analar yandı, tutuştu.
Ağıtlar sardı yurdumun dört bir yanını.
Vatan millet elele hep birlikte.
Vurgun yemiş cephede şehidim.
Bayrağa, hilale kan veren yiğitler.
Seher rüzgarlarının körpecik fidanları.
Türkü gözlü Mehmetcikler,
Analar yolunuza kurban.
Vatan uğruna kan veren şehidim.
Kendilerini vatana feda eden kınalı kuzular.
Sılamın divane er şehitleri,
ardınızda binlerce mehmetcikler var, rahat uyuyun!
Tabutu bayrağa sarılı cennet çiçekleri.
Divanesi olunmuş Türkiyemin şanlı askeri.
Düşerse şehidim toprağa,
analar ağlıyorsa,
gelinler yasdaysa,
gözü yaşlı bebeler yetim kalmışsa,
unutma DÜŞMAN,
büyük dağın,
büyük karı olur, sakın unutma!
Şanlı bayrağın altında,
iman dolu türk ordumuz.
Vatan türkülerinle
cephede el uzattı hilale.
Sakın unutma DÜŞMAN

VATAN BÖLÜNMEZ,
BAYRAK INMEZ
EZAN DINMEZ
ŞEHITLER ÖLMEZ!

Emel Can

[jockeя]

Umutlar
Kelebeğin ömrü sadece bir gündür
O bir gün tüm ömürdür yaşamda
Birazdan hava kararacak
Çıkacak düssel yolculuğa
Elveda derken hayata
Umutları olacak
Bir sonraki bahara


Emel Can

[jockeя]

Vay ömrüm vay
Taa.. şuramda
Adını koyamadığım bir acı var.
Soframda yanlızlık yoksulluğun,
Ağrım
Sızım..
Uzaklığım,
Dağlarda
Buzul buzul
Kar suyum…
Aha..
Şuramda ağrım
Garip yüreğim..
Fersiz gözlerimde düşüyorum
Saçlarım tarumar
Sol yanımın demir soğukluğu
Yorgun yaralı yüreğim
Bitiyor
Gidiyor…..

Vay…
Ömrüm
Vay! .

Titreyen ellerimin acı yazgısı
Irmak ırmak dökülen gözyaşım
Bedenimin kıyılarında esir
Ahım kül yangınım
Yüregim..

vay…
Ömrüm
Vay! .

Ahh ismini veremediğim,
Sızlatan yokluğun
Yoksulluğun
Yokluğun ki yokluğum
‘’Vay ömrüm vay’’….


Emel Can