GooD aNd EvıL
07-09-2008, 02:30 PM
"Mordan siyaha dönüsen kanepenin üzerindeyim. Bagdas kurmus oturuyorum, önümde masa var... Içerde, artik gözümde hiçbir degeri kalmamis, gözyaslariyla doldurdugum odada kocaman bir ates topu. Biraktigin kiriklar sanirim hâlâ yatagin üstünde... Artik bu evde bana ait hiçbir sey yok, zaten tüm izlerimin üzerinden benim kocaman aslinda benim olmayan yansimalarim geçmis. Benim oldugunu kabul ettigim tek sey, birazdan kül olacak su altimdaki zavalli kanepe...
Kapiyi kilitledim üzerimden... Bosuna çalma, her seferindeki gibi bakmayacagim. Yalniz, bu sefer kiyamayip kapi deliginden gözetleyen bir gölge olmayacak kapinin ardinda... Ruhumu bile birakmak istemiyorum bu sIkI$Ik, dört duvar arasinda...
Aglama-sizlama sesleri duyamayacak kimse, ben de -umarim- uguldamalari... Kül tablasinda bir sigara unuttum, yanmis sekilde, onu biri tamamlasin. Ilk sigarami yarim birakiyorum, bir daha içmemek ümidiyle... Su kagitla kalemi de sonradan yok ediversinler, elimin degdigi her seyin kül olmasini istiyorum...
Senle ilgili hiçbir hükmüm yok, son gün ne demistim: Kiriklari almadan DEFOL!... Evet, almadin... Üzerine yeniler eklemekte de gecikmedin, tesekkür ederim...Sana söyleyecek baska sözüm yok.
Uguldanmalar hâlâ kesilmedi, sinirlerim bozuluyor... Evet, sinirlerim hâlâ bozuk ve hâlâ olduk-olmadik herkese bagiriyorum: az önce telefonda beni merak ettigi için anneme bagirdim meselâ...
Bu duman da nefesimi kesmeye basladi, her sey kül olma yolunda ilerliyor... Bulduklarinda her sey kül hâlini almis olur...
Cümlelerimin sonuna geldim, zaten sen öylesini istedin...
O sevistigin ben degildim, lâkin bundan sonra yaninda olmayacak olan ben'im... Sensizligin kiyisindan yaziyorum, az sonra sensizlikte olacagim... Ugultulardan, saçmalardan, buhranlardan, zirvalardan ve kendimden nefret ediyorum. Senden degil..."
Son mektubun eline geçti mi, hiç bilmeyeceksin...
Kapiyi kilitledim üzerimden... Bosuna çalma, her seferindeki gibi bakmayacagim. Yalniz, bu sefer kiyamayip kapi deliginden gözetleyen bir gölge olmayacak kapinin ardinda... Ruhumu bile birakmak istemiyorum bu sIkI$Ik, dört duvar arasinda...
Aglama-sizlama sesleri duyamayacak kimse, ben de -umarim- uguldamalari... Kül tablasinda bir sigara unuttum, yanmis sekilde, onu biri tamamlasin. Ilk sigarami yarim birakiyorum, bir daha içmemek ümidiyle... Su kagitla kalemi de sonradan yok ediversinler, elimin degdigi her seyin kül olmasini istiyorum...
Senle ilgili hiçbir hükmüm yok, son gün ne demistim: Kiriklari almadan DEFOL!... Evet, almadin... Üzerine yeniler eklemekte de gecikmedin, tesekkür ederim...Sana söyleyecek baska sözüm yok.
Uguldanmalar hâlâ kesilmedi, sinirlerim bozuluyor... Evet, sinirlerim hâlâ bozuk ve hâlâ olduk-olmadik herkese bagiriyorum: az önce telefonda beni merak ettigi için anneme bagirdim meselâ...
Bu duman da nefesimi kesmeye basladi, her sey kül olma yolunda ilerliyor... Bulduklarinda her sey kül hâlini almis olur...
Cümlelerimin sonuna geldim, zaten sen öylesini istedin...
O sevistigin ben degildim, lâkin bundan sonra yaninda olmayacak olan ben'im... Sensizligin kiyisindan yaziyorum, az sonra sensizlikte olacagim... Ugultulardan, saçmalardan, buhranlardan, zirvalardan ve kendimden nefret ediyorum. Senden degil..."
Son mektubun eline geçti mi, hiç bilmeyeceksin...