Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ölmeden sevilir mi?

Bu gönül usanır mı hiç,bıkabilir mi Senden,
Anlar mı gamdan,çileden yâhut derdi bilir mi?
Can çıksa da mecnun rûhum çıkabilir mi Senden,
Hasrettim,derdinleydim ben,ölmeden sevilir mi?

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ölüm denen can kirası

ölüm denen can kirası
bir nefeste öder insan.
ismi kadar kul mirası
onu koyup gider insan.

hal meçhulde kimse bilmez
diri olan senle gelmez
vakit tamam olur olmaz
terki diyar eder insan.

can ahrazi,canda kayıp
yaşar her gün dostu sayıp
bir gün bir elveda deyip
Sır peşinde gider insan.


Not:Can Dost Gozan’ın anısına.(Mevlam rahmet eylesin)

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ölüm toprağa düşürür

Hayat,kuşu uçursa da,
Ölüm toprağa düşürür.
Kanat,göğü geçirse de,
Ölüm toprağa düşürür.


Gül bahçesi güle mezar,
Kuruyan kök dala mezar,
Her yaprağı azar azar,
Ölüm toprağa düşürür.


Su,balığın tek cihanı,
Derya dini,derya canı,
Bir oltadan eni sonu,
Ölüm toprağa düşürür.


Zengin kefalet peşinde,
Kim var Hızır’ın yaşında?
Sultan da yazsa başında,
Ölüm toprağa düşürür.


Ahrazi,ruhu bil ruhu,
Sor bedene,kimdir şahı,
Pişman oldum diyen Ah’ı,
Ölüm toprağa düşürür.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ölümden bahset diyen dostlara

Kara toprağa koyulan beden,
Doğumun yırtılan zarı gibi.
Şekil bilmez,kalıbı terkeden,
Külünden ayrılan harı gibi.



Fakir yoldan asil yola varır,
Renk aynası,şeffaf gülü görür,
Hanesi cihan bir ilde durur,
Cevaba kavuşan soru gibi.



Ahrazi ruhum ordan dönmedi,
Bir kez olsun dünyayı anmadı,
Asi olmuş haine kanmadı,
Sır petekse,ölüm arı gibi.



(Ayrıca,Dost,Üstad Ensar Aktaş’ın acısına ortak olmak dileğiyle)

saygı ve hörmetlerimle

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ölümü tarif edeyim

Bir pınarın yatağına gir,
Su olup çağla içinde,
Rüzgar Azrail sıcaklık kabir,
Buluta giden yol kıldan ince

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Özlemin

Daha çok sevmiş ki rûhum özlemi
Gitmiyor rü’yâna aşkından çıkıp.
Niçin alsın yol diyor batmış gemi
Denizinden başka bir ufka bakıp.

Gözlerim daldıkça heyhat,uykuya!
Canlı bir hissin gücünden bahseder;
Neyi gömdüyse o an kalbim suya
Islanır az çok yüzümde bir keder.

Böyle sevsin böyle yansın isterim:
Olmasın kalbimde senden başkası.
Özlemindir bil ki canlıyken yerim
Yaşamam,tatmışsa aşk benden yası!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Pişmanlık

Aklınızın en sarp yerinden
Kayıp giderken fikriniz
Pişmanlığa vurmuş
Hangi rüzgardan bilmeli
Üflerken neredeydiniz..?


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Pişmek ve pişirmek

Beş on parçadan başka ne alır pazardan file
Pişmek ve pişirmekle geçmiyorsa ömrün
Yaşıyorsun demektir; zerzevat kadar ٥ nafile

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Renkler bile a cânım beni aşkımla tanır

dünyâma yeniden gir yeniden çehreme gül
yalnızca seni bilmek,seni! senden dilemek...
âh...işte o hayâl ki,her umuttan bir ödül
gelmen de yeni bir cân verecek sevgi demek!

hiç yanmasın ışıklar bu karanlıkta benim
hiç doğmasın o mehtâp batacakken.ne gerek!
bir toprağın içinden gün alırken bedenim
rûyâna dalarım ben güneşimsin diyerek.

anlar mı hiç efkârım yada münkir seneler
her ân yeni bir aşktır yeni baştan yaşanır
hicrân gibi nihâyet ve bütün mertebeler...
renkler bile a cânım beni aşkımla tanır!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Rüyâ

Ellerimde beyaz bir kefen,
Göz yaşlarımı sarıyorum,
Kim için,neden? bilmeden,
Kaç damla can veriyorum...


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sabır gerek

Sabır gerek


Yangın tez çıkar amma,
Kül olmaya sabır gerek.
Çiçek hoş kokar amma,
Bal olmaya sabır gerek.


Her bilene eren denmez,
Her güzele yaren denmez,
Hiç sebepsiz harun denmez,
Kul olmaya sabır gerek.

Taş gönüllü ağlarmı ki?
Nefsi köle eylermi ki?
Susuz dere çağlarmı ki?
Sel olmaya sabır gerek

Gör Ahrazim sen harını,
Yoktan say bütün varını,
Anlatmak için yarını,
Dil olmaya sabır gerek.


Ahrazi

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sâyende bin güneş var

Her nesnenin fıtratı sâyende yanmadı mı,
Sâyen cemâlden yandı,cihân uyanmadı mı?

***
fıtratAr.) Yaradılış, hilkat.
sâyeFar.) Gölge. ‘’Senin sâyendeenin gölgenin altında’’

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Seher usul usul ufku ararken(Cânan)

Seher usul usul ufku ararken,
Ben kendimi terke başlarım Cânan.
Güneş hasret ile günü sararken,
Ben sensiz cihânı dışlarım Cânan.


Uykum esâret hayâlin azadım,
Mahkumî dilimde ser vermez adım,
Cân devşirme vakti kurulur mezadım,
Ben beni garipser taşlarım Cânan.


Şimdi yol misâli yaşam gözümde,
Kül olur yiterim kendi izimde,
Yeşeren eceldir solgun yüzümde,
Ben toprağa mezâr işlerim Cânan.


Ahrâzi hâlimde devrân bulunmaz,
Ümit gözde ölür ferden alınmaz,
Rûhu firâk eden tene salınmaz,
Ben benden çok seni düşlerim Cânan.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Semâ dergâh gibi

Semâ dergâh gibi arzda bir hâl var,
Zamân Mevlâ ile OL’da derhâl var.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sev dedim hasrete,sev

Her hâli buldum da sevdâdan yana,
Hâl beni bilmedi hasrete yordu.
Çıkardım hasreti koydum kenara,
Sen kimsin diyene ‘’Sevdâ’’ diyordu…

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sevdâ’nın ufku

Yer mi var dünyâda gördüm diyecek,
Özleyen bir kalbe son mevkî nedir?
Yaşamak,ölmek veyâ gâipte gezmek
Hepsi bir âşığın ilk fecrindedir…

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Seven

Beklemek..Tâ ki son imsâke değin,
Düşmek,en sarp vakitten...hasretine
Kaç defâ defnolur mecnûn dediğin?
Ölmek neymiş? Ne bilsin,vâdesi ne?

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sever gibi,sevilir gibi yeniden

Dinliyorum;
İçimdeki sevgini
seslerin şeklini dinliyorum.
Sakin bir nehir gibi kıvrılan hislerimi,
çiseleyen ümitleri dinliyorum.
Nasılda mesudum,
nasılda mutluyum bir bilsen;
kuşlar var yanı başımda,cıvıl cıvıl
kıyısından bir hayat koparıp
beslediğim kuşlar ki
narin ve masum.
Ve ben seni dinliyorum;
Sever gibi,sevilir gibi yeniden
Çiçekler topluyorum,
Gönlüme serpilen isminden…

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sevgiyi giyebilmek

Sevgi dile düşer ise bakır olur,
Yarin gözü mavi dersen çakır olur,
Sevgi denilen bir beyaz elbisedir,
Giymesini bilmez isen kir olur.

Sevgi kıymet bilen için bir sır olur,
Saklamaya kalkar isen esir olur,
Sevgi denilen pek nadir ipektendir,
Sermesini bilmez isen hasır olur.

Sevgide ben, ben diyende kusur olur,
Sevmesini bilmeyen kalp kısır olur,
Sevgi karşılık bulursa pek güzeldir,
Karşılıksız sevgi canda nasır olur.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Seyr-ü sefer

Ölüm bir başka mevkîdir; ne semâdır ne toprak!
Ölüm; baktıkça bir rüyâdan aksetmiş kadar pak.
Kaçanlar,ağlaşanlar.Hangi yoldan gitse insan,
Ölüm en son duraktır,ölüm en mecbûrî sapak.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Seyreyle gönül alemi seyreyle

Bir garibin gözlerindeki ferden,
Seyreyle gönül alemi seyreyle.
Biçarenin boyun büktüğü yerden,
Seyreyle gönül alemi seyreyle.




Mecnuni sevdaya düşen dillerden,
Dert ile bağrına vuran ellerden,
Seveni hasrete süren yollardan,
Seyreyle gönül alemi seyreyle.



Hicran sofrasını açan kişiyle,
Vakti tamam eyle onun aşıyla,
Bir öksüzün kuruyan göz yaşıyla
Seyreyle gönül alemi seyreyle.




Ahraziyim,sükut ruhani şehrim,
Dostun dostluğunda yazılır behrim,
Bir nazar mühleti yaşantım,zuhrum,
Seyreyle gönül alemi seyreyle.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Seyyâh

Her nefes bir başka seyyahtır,gider,
Tâ rüyâlar vâdisinden kalkarak…
Kaç alâmet uykudan ihbâr eder,
Bağlanır kendiyle kul,gün sayarak...

Bir doğan yoktur ki bâkîyim desin,
Yol bunun idrâkıdır,sen nerdesin?


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sığınak

Yetişmek ister gibi doğumdan kabristana
Vücuda gelip niçin tabutla gider insan
Kim hükmeder o vakit senden ayrılan cana
Sana kim kucak açar putlara da sığınsan?

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sığındığın yer de sığıntı

Nurdan bir yön ki sende,neler var daha neler,
Lâkin seyretmek gerek,şeklin meydana dar mı?
Darlıktan başka nedir bu zindân bahâneler?
Kör desem kulak vardır,aklın bir harf kadar mı?

‘’Kendi bilmez ki nerde? boynunda farklı bir ip,
Ben de sultânım derken ilmekte kaldı garip.’’

***
Yurdun eyvahtır,ey dost! tek canlı Heyhât ise,
Bu inat kabrin artık ne fenâdır bu inat.
Yer bulsa da kalbinde unuttuğun hâdise;
Benim diyen bir baksın,acz içinde kâinat.

‘’Bir sabah vakti şimdi,akşam gelip çatacak,
Çok değil belki yarın dünyâ virân yatacak.’’


***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sır

Devranla batan varsa bahtıyla yatan benim,
Bahtıyla yatan varsa devranlı vatan benim,
Sırdan haber alsan da hem sırla nişan veren,
Hem sırdaki perdeyle gözler kapatan benim.


***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Son kavmin yok saydığı gün

Balığın ne bileceksin deryada ne bulduğunu
Tatlı su içiyorsun
Unutmak için Nuh kavmiyle boğulduğunu!

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Son kez gördüğüm gibi gel

Son kez gördüğüm gibi gel


Ey gül yüzlüm, candan sözlüm,
Seni gördüğüm gibi gel,
Kış gönlüme cemre gözlüm,
Işkın sürdüğüm gibi gel.

Sen filiz, ben kuru dalım,
Sen, bahara giden yolum,
Meçhule dönmeden halim,
Gönül verdiğim gibi gel.

Gözümden düşen her yaşı,
Yar, yar diye gezen başı,
Dün gece gördüğüm düşü,
Hayra yorduğum gibi gel.

Haftayı tamam etmeden,
Sabrım tükenip bitmeden,
Hasta olup ta yatmadan,
Dimdik durduğum gibi gel.

Şu ufkun bağrını eşip,
Set çeken dağları aşıp,
Biçare ruhuma koşup,
Sana vardığım gibi gel.

Bak Ahrazi’m nice oldun,
Can yurdunu gurbet bildin,
Melek yüzlüm, nerde kaldın?
Son kez gördüğüm gibi gel.


Ahrazi

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Son mısrâya kadar

Bugün,dirilsem diyorum,yeniden uyansam,
Ve yeniden öğrensem bir çocuğun hayâlini,
İlk güneşin doğması gibi şu pencereden,
Açsa diyorum bir ümit,açılmayan gözlerimi.

Bugün,uyansam diyorum,uyumasam bir daha,
Uzanmasam hani,yarın kalkacağım yerlere,
Ölüm de var diyen olmasa hiç,ve hatta,
Yaşamak bu deseler,ölüm başka sefere.

Bugün,vazgeçsem diyorum,vazgeçsem her şeyden,
Hiç anmasam adını,bir an bile duymasam,
İşte böyle bir insanım.(!) .diyenlerin ülkesinden,
Çoktan giderdim ben,yaşıyor olmasam…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Son nefesteki yol da Sen’sin

Baht misâli bu câna toplansa da korkular,
Derken efkârımla bir meyleden mâtem olsa,
Yüz yıllarca bekleyen tek ömürlük uykular,
Ayıramaz bu aşktan kabrim için ayılsa…

Hasretim bir nefesken,çekmiş olsan da bizzat,
Bağrım benim ülkemdir toprakta da sen varsın,
Satarken bir ümidi gözlerdeki son mezat,
Vuslat olur da yâdın ufuk gibi çıkarsın…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sorguya alasım gelir kendimi

Derdine talibim,yarendir payem,
Hükmüne salasım gelir kendimi.
Vuslata aidim kavuşmak gayem,
İsmine silesim gelir kendimi.


Gurbeti sıladan ayıran aklım,
Şimdi o da seninle benden saklım,
Meyline mani olmadan son şeklim,
Fikrine çelesim gelir kendimi.


Rüzgara mı varıp yönüm sormalı?
Yağmura mı eşik açıp girmeli?
Vakti sana miad edip vermeli,
Ah ile delesim gelir kendimi,


Gün ki zamana küs ebed neylesin?
Söz ki dilime dar sükut söylesin,
Ben bu yaşı nidem alan paylasın,
Kendime çalasım gelir kendimi.


Ahraziye ömür haram can haram,
Gönlüme açılan damar kan haram,
Yar adına yaşanmayan gün haram,
Sorguya alasım gelir kendimi.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Söz,dilime boşa gelmişsin bugün

Söz,dilime boşa gelmişsin bugün,
Fikrim aklıma dargın,aklım bana.
Boşuna kapımı çalmışsın bugün,
Zikrim şeklime dargın,şeklim bana.


Nefes senin hükmüne nasıl uysun?
Küslüğüm baştan başa,neyi saysın?
Hangi mevzuyu hangi yöne koysun?
Sırlar saklıma dargın,saklım bana.


Can Ahrazim bulsan da ilacını,
Zor toplarsın şu gönlünün gücünü,
Bir isyan sarmış hisler ağacını,
Yaprak iklime dargın,iklim bana.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Su

Sudur yaşamdan yol ummadan akan,
Sudur dolandıkça her mekâna kan,
Uzakta bir yerde hûrileşse de
Sudur o mehtâbı tâbeden mekan…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Su/vâri adımlar

Seyhan’dan Kıbrıs’a bir yol var gibi
Damla damla koşmakta gördüm suyu
‘’Ey Rum! ’’diyordu Akdeniz’in dibi
‘’Sen kimle bilirdin Anadolu’yu? ’’

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sûr gün eş'im

Bakmayın güneşin güleç yüzüne,
Zülfüne ak düşen yıllara benzer.
Biçare yaslanmış ufkun dizine,
Teselli arayan kullara benzer.
***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Suretle asıl arası

Bu kelamın yok tarafı,
Suretle asıl arası.
Sanmayın ki dil marifi,
Kayıp heceler sırası.



Sen yokluksun süre ismin,
Sen ebedsin ezel resmin,
Aksinden bak ayna cismin,
Su balığın gök deresi.



Dost,karşına al kendini,
Işıkla geç fer bendini,
Adım adım gez indini,
Gördün mü,dünya neresi?


Bak Ahrazi,cevap sual,
Söz susamış,bomboş meal,
Bir yol ki şimale şimal,
Suretle asıl arası.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sus

Beni senden sorana bende bihaberim de,
Dem vursa da hâlden laf sırra varınca sus.
Sevdâm şeklimdir benim,onla mûteberim de,
Dil,nefsin kulağıdır,laf da şaşkına mahsûs…

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sükut

Yamacında bir hayli gün eskittik,
Bir hayli yol aldık,yorulduksa da.
Ey sükut,sabırla imtihan ettik,
Ne sırlar bulduk sende,söz yoksa da.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sükût ve aşk

Şu gündüzün diline gece gibi düşmeden,
İki sabâh eyle de güneş seni dilesin.
Riyâ sana dolanıp huya mezâr eşmeden,
Son sözünü söyle de sükût neymiş bilesin
-***-
Sırlı gelen ilimler meydan okur âlime,
Nice âlim yarattı sabır diyen kelime,
Bâzı misâl gereği sırt çevirip kaleme,
Hâl yurdunu boyla da bin kitapla gelesin.
-***-
Toprak nişân verince güle lîsan ne gerek,
Açmış dalı boyunca lîsan rengim diyerek,
Ecel vakti başını yere doğru eğerek,
Gözden ırak ağla da her soluşta gülesin.
-***-
Ey ahrâzi niyetim eğer kulak sağırsa,
Duymaz olur sesini nefes onu çağırsa,
Bizden medet bekleyen dilin yükü ağırsa,
Bir kolaylık sağla da Aşk hepsini elesin.


*****
Not:3. Dörtlüğün son mısrasındaki mânâ; Gül solacağı vakit başını eğip toprağa tohumlarını döker,bir kez ağlaması onlarca kez gülmesine sebep olur.
4. dörtlüğün son mısrasındaki mânâ; Dilin yükünde Aşktan başka söz varsa sevginin azlığından kaynaklanır,bir kolaylık sağla da(aslında yergidir) bu şekilde sev.


*****

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sürgün

Eğer ki cihânda bir cennet olsa;
Günâhın bağrına,sevap düşerdi,
Âh…diyen olmazdı böyle derinden,
Ecel de başka bir hayat yaşardı,
Ve şeytan ağlardı Son kederinden.

Eğer ki bugünde bir cennet olsa;
Biriken yarınlar dünle yanardı,
Yutardı zamanı canlı bir kuyu,
Kudretin suyunu içen kanardı,
Bölmezdi kıyâmet bu Son uykuyu.

Eğer ki insanda bir cennet olsa;
İnkârın içinde akıl yatardı,
Vermezdi şeytana kutlu bir günü,
İnsanın vicdânı İNSAN kadardı,
Nasılda unuttu bu ‘’Son’’sürgünü...!

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Sürgün yeri, Fizan benim

Sürgün yeri, Fizan benim


Bir ömürlük yol üstünde,
Şaşkın şakın gezen benim,
Beher gece çul üstünde,
Derdi içip sızan benim.

Adım başı her toprağa,
Göğü delen dik doruğa,
Gah sararmış bir yaprağa,
Gel sevgili yazan benim.

Nidam yare varır diye,
Göz yaşımı görür diye,
Belki izim sürer diye,
Kalbi yere dizen benim.

Bir ayrılık türküsü bu,
Seven gönlün korkusu bu,
Bana, kader yazgısı bu,
Diyen dosta, kızan benim.

Nidem başım nidem seni?
Söyle nidem ben bu canı?
Yare hasret olan teni,
Rüzgar alsın, bezen benim.

Bir gün yerde kalır isem,
Gözü açık ölür isem,
Taştan mezar bulur isem,
Can bağını çözen benim.

Yürü can Ahrazim yürü,
Bul iki cihanlık yeri,
O gül yar solandan beri,
Sürgün yeri, fizan benim.

Ahrazi

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şâir

Şâir,hayâsında bulur harfleri,kendiyle birlikte,
Keyfiyattan çok,ruha rehberlik esastır şâirlikte…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şâirlik

Âh demekten başka bir söz dilersen,tâbirlik;
Sen,kırık parmak kadar bîçâresin şâirlik….


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şâirlik mevkîsi

Susmak,şiirin üst mevkîsidir ki,
Tecellî,yalnız,şâirini bekler.
Şâir öyle yüksek bir kişidir ki,
Konuşanlar,kimmiş,bilmeyecekler.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şefkatli ellere

Her gül layık olsun diye efsunlu ellerin
Böyle ak,böyle narin,böyle çift yaratılmış
Gördüm ki,ne varsa dünyada bahardan serin
Bir senin ellerinde yaz ve kış ılık kalmış.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şehit

Işıktan bir tepeydi sanki
Dün gece gördüğüm o yer:
Serviler içinde bir ay ışığı
Bir temiz suretti,besbelli ki.
Islaktı henüz toprağındaki hüznü
Dökülen yaşlardan mı? Kim bilir?
Kırmızı güllerle çevrilen mermer:
Beyaz bir örtüydü sanki,
Şehidin kanıyla örülmüş gibi yer yer.
Böyle kızıl değildi belki de
Şehit düştüğü akşam ki mevziler.
Kim bilir,kimleri bıraktı ardında
Hangi evinde bir yangın var şimdi
Koca dünyanın
Parçalıyor bir anne kendini belkide
Henüz körpe yaşında bir çocuk
Bir eş ki,açmış ellerini’’Şehidim! ’’diye.
Kim bilir kaç bayrak eğdi başını?
Kaybederken imanlı bir Türk askerini dünya
Kaç yüz ordu kaybetti bir anda!
Ağlamış bir anne…
Bir eş haykırmış…Çok mu?
Nasıl sığmış kabrine? Hayret!
Semadan bir kubbe yıkılmış gibi
Yatıyor ruhuyla bir şehit
Yatıyor en kızıl akşamlarda.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şiir(Tasvircilik)

Şiir bir havâdismiş ey vâdi;
Uzun yolun hikâyesi çok olsa da
Mühim olan
Hâdiseyi anlatmaktır vesselâm...

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Şu dünyayı götürmeye gelmedik ki

Bir su içimlik mühlette dünyadayız,
Nehri içip bitirmeye gelmedik ki,
Belki bugün belki yarın oradayız,
Şu dünyayı götürmeye gelmedik ki.


Bir lokma almak için buyur dendi,
Tüm sofrayı yemek için gelmedik ki,
Aç kalkıp da gidenlere fakir dendi,
O sofrada kalmak için gelmedik ki.


Ferman geldi, bir ömürlük yolcu olduk,
Bu kervanda yaşamaya gelmedik ki,
Doğru yolu göstermeye elçi olduk,
Yol olacak aşamaya gelmedik ki.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Temiz kal

Kirletme ne olur,leke sürme temiz kalbe
İnsanca yaşa,insanlık gibi temiz kal be!

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Terk-i diyâr vakti

Terk-i diyâr vakti ufka doğunca,
Gök açılır da yerde duramazsın.
Zamanın ardına gölgen değince,
Ten açılır da serde duramazsın.


Yokluğun içinde nûrun sîmâsı,
Âşikar çağırır yoktur îmâsı,
Sırları görünce fikir âmâsı,
Dil açılır da şerde duramazsın.


İdrâk yolu bu arama bedeni,
Nazarın bilmez bırakıp gideni,
Çözersen eğer ilâhi nedeni,
Göz açılır da ferde duramazsın.


Ahrâzi dil seni sana sormalı,
Çile dersen dertten derde sarmalı,
Sabır için vakti anda kırmalı,
‘’Gel’’açılır da ‘’Dur’’da duramazsın.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Tövbe ettik Sana geldik Ey Yüce Mevlâm

Tövbe ettik Sana geldik Ey Yüce Mevlâm,
Kalp kırmak değil maksadımız,
Hakkı batıldan ayıracak bir doğru kelâm.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ufka yârin doğar,tana hasretin

İkindi vaktine akşam çökerken,
Aya ismin doğar,bana hasretin.
Sînemden öte vuslata bakarken,
Dile hicrân sığar,yöne hasretin.


Çıkarım bedenden derdine doğru,
Dökülür göz yaşım yurduna doğru,
Seyre dalar ruhum ardına doğru,
Hâle ecel değer,tene hasretin.


Neylersin ki zaman dünden zifiri,
Aklımda son döngü hüzün seferi,
Ben beni unuttum gözümse feri,
Âhı nefes boğar,günü hasretin.


Terki diyâr ânı düşer peşime,
Bir eşik açılır gündüz düşüme,
Cellad gibi çöker gönül başıma,
Dünü mâzi eğer,sonu hasretin.


Ahrâzi dil aşka isim ararsan,
Var susamış suya,eğer görürsen,
Gönlü katre katre edip serersen,
Ufka Yârin doğar,tana hasretin.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ukteye muktedir olanlar

Varlıkta mahal kurup gâibte zaman ayan,
Kalbimdeki sırdır hem,terk etmeyen uktedir.
Cânıyla bakan değil,mahlûkatı anlayan,
Ukteyle duran kalbi sevk etmeye muktedir.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ulvî haykırışlar

Bir takım insan niçin ağlarsa kalben,
Kim için akmışsa gözlerden o yaşlar,
Aynı hicrân,aynı aşk,hep aynı yerden:
Hep bir ağızdandır ulvî haykırışlar.

Târihin nakşettiği bir sevgidir ki,
Tâ Kırım harbinde vardır,Kurtuluşta.
Önce rûh,İslâm kadar üstün,hakîki;
Sonra bir millet ki,tekbîriyle arşta.

En güzel iklim bu haldir benliğimde.
Her sabah,birkaç asırmış eksilenler;
Söyleyin ey ahlar! Evvelki nûr kimde?
Kaybolan îmânımın hırsızı kimler..?

Sâde bir akşam değil binlerce gündür,
Ufku linç etmiş karanlıklarca insan.
Gelmesin bir başka mevsim.Gül yüzündür;
Ey vatan! Cennetsin,birazcık arınsan..!


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Utansın

İnsanlık tacir gözlerde satıldı,
Ruhu mal yerine koyan utansın.
Sevdalar kirli tezgaha atıldı,
Aşkı pul yerine sayan utansın.



Sineden sineye gezdim pazarda,
Manalar çürümüş beher nazarda,
Hepsinin üstünde insan yazar da,
Gönlünün yolundan cayan utansın.



Maskenin ardında hayasız sima,
Ne kula benziyor ne de adama,
Beden kalıbında gezinir ama,
Bunlarda bizden diyen utansın.



Ahraziyim,sevda benim lisanım,
Dil eğridir diye söze küsenim,
Gönül zenginliğim kadar insanım,
Mevla’mı anmayan beyan utansın.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uyan ey kalem

(Hak'tan ayrıldığım bir an)


Tû sana şâir! Söyle âsî misin!
Hak demez mi oldun,mecûsî misin?

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uyanık mısınız

‘’Dün,bugün,yârın’’arıyorlar beni her yerde
Sâhibiymişim güyâ varlıktaki bir katın
Kalesi düşmüş olmalı şu sâniyelerde
Her katını çoktan boşalttığım hayatın.
Gözlerim,biliyorum diyecek:’’bu dünyâdaydı’’
Vücudum gösterecek bıraktığım izleri
‘’Hâyır! ’’ diyecek aklım; dünyânızda olsaydı
Böyle karanlık hatırlamazdım gündüzleri.
Doğarken verdiğim canı bulacaklar birden
Düş be düş kıracaklar nefsin hayâllerini
Ses soluk çıkmayacak parçalanmış ömürden;
Bir hâtıram yok ki,tutsun anne ellerini.
Öz vatanım bildiğim o sonsuz ufuklarda
Sâkin ifâdesiyle Hakka yakın bir kulun
Yaşamaktayım bir başka rûhu,anlarda
Yaşamaktayım en güzel hâlini mutluluğun.
Açlık,uykusuzluk,heves..velhâsıl tüm hisler
Yabancı bir siluettir; hiç taşımadığım.
Tat vermez diyeceksiniz insana böyle yer
Söylersem uykunuz bölünecek,neme lâzım!


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uyku

Hayrân iseniz en tatlı rûyâsına hayâtın
Uykunuz ziyân olmasın,mahşere değin yatın!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uykular

Kapanırken yavaşça göz kapakların,
Benliğin terk edip giderken aklını,
Kuytu bir yerdesindir.Açtığın kapı,
En yakın şehridir kaçak uykuların.

Bir rüyâ belki,ayrılık kadar uzun,
Belki bir mahşerin tam ortasındasın,
Kim bilir,belki de bütün zamanların,
Ertelenmiş sabahıdır bulunduğun.

Yapayalnız bir elvedâ,hüzün ve gam,
Takip ettikçe devleşen mesâfeler,
Gölgelikten ziyade birkaç izbe yer;
Uykular,bitmeyen kâbus ve intikam.

Cana ait ne varsa ukdedir o an,
Ansızın kaybolan düşünceler gibi.
Gör demiş yokluğun mimarı belli ki,
Köhne bir uykudur dünyada manzaran.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uykum diyâr diyâr seni dilenir

Ne vakit fikrimi ismine salsam,
Dilim hece hece sana dolanır.
Geceden gizlice düşünü çalsam,
Uykum diyâr diyâr seni dilenir.


Zaman kader olsa günüm kazâsı,
Hasrete meyleder ânın ezâsı,
Kana karışınca aşkın yazısı,
Gönlüm katre katre sana bulanır.


Sevdânın adı konalı buyana,
Âşığın hicreti ruhtan cânâna,
Mecnûn sılası varsa kınana,
Yönüm ufuk ufuk sana alınır.


Ahrâzi dil,beni bende bulursan,
Ecelim sözündür,nasıl bilirsen,
Hâlim,yârdan gayri mesken dilersen,
Tenim hasım hasım câna bilenir.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Uyu ey kâinat

Avcumda dünyâ var,sâyemde hayat,
Ardımdaki yoldur ufkundan bakan,
Uyu ey kâinat,kalkma daha,yat,
Benden bihaberdir insan tabakan…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Ülkendeki sır

Öylece dur! İzle bütün alemini göklerin
En güzel iklimini vermiş Hak,güzel ülkene.
En büyülü resmini târihteki tüm izlerin
Ülkene bakmış çizerken,resmeden eller,yine.

Gizliyor esrârını hâlâ,ta semâdan beri;
‘’Toprağı nurdan,halkı çok yüce bir halk.’’diye;
Çok sefer anlattı,geçen asrımızın külleri;
Sevinerek yandı o bir rûhâni esintiye.

Ayyuka çıkmış gibidir; İstemez başka yer;
Ruhumuz ülkende sever; Mâziyi,yârınları.
Der ki:’’Ölüm böylesi bir sevgiden bahseder,
Böylesi bir ülke içindir şehîdin kanları.’’

Kimlere küstün? Niçin ağlattı seni belleğin?
Ülkeni sarmış,kara bir gölge midir kaçtığın?
Yetti artık! Doğduğun günden son neffese değin,
Durma! İflâh olmıyan bir lekedir uğraştığın!

Anla ki,îmanla berâber kim gelirse yârın
Evvelce gönderdiği ruhtan vermiştir Yaradan.
Hak demiyen,kâbusa dönmüşse de uykuların
Kurtaracaktır seni,birkaç gecelik korkudan!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Üzme sen kendini İstanbul

Haçlı-vâri seferinden temin etmişse bile,
Renge muhtaç değil artık dökülen kanlar ile.

Giderek artacak elbet çoğalan kini gibi,
Çoğu bir şeytana benzer,melun ırkın takibi.

Bosna’dan Bağdat’a,İstanbul’a dek,bayrağını,
Örüyor bir,bir örümcek o bilinmez ağını.

Yetinir sanma sakın belli ki hiç durmayacak,
Bu savaştır; kavuşan Türk,vatanıymış sayacak!

Haliç’in miğferi gökler,toprağın giysisi biz,
Ne gerek var,savaşırken yüreğin kendisiyiz.

Bin asırlık istikamet düşüyor sanki,fakat,
Daha bir güçlenerek çıkacaktır kat be kat.

Gezdiğim onca yolun,onca hayalin sebebi,
Seni övmüş,seni göstermede halkıyla nebi.

Anla artık güzel İstanbul’um,ufkundaki yer,
Ülkemin alnı; rüyalar şehridir,fecre değer.

Tek hükümdar gibisin açtığın an kollarını,
Senden ayrılmayacak,tutsa da eller yarını.

Güldüğün yer dirilirken niçin ağlarsın o an,
Kalbimiz atmaya başlar,şehit etmişse vuran.

Böyle bir günde senin şarkını söyler,anarız,
Yaklaşan düşmanı boş ver,Fatih aşkıyla varız.

Üzme sen kendini İstanbul,A Halkım! diyerek,
Can umarsak yeniden varlığı sayende gerek.



* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vaktin ağırlığı

Hasret dolu yılların kendisiymiş,ne bilsin,
Dün yangına verdiğin kaygısız bekleyişler.
Ey meçhul eden zaman,sen kıyamet değilsin!
Velhasıl ağır gelen,sendeki iz ve düşler…

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Var sandığın gerçek nedir?

İnsanlığın bağrındasın,kalbinde nûrun var,
Kirlenmeden terk etmeyen,merdân onûrun var,
Bir hânelik toprak değil dünyâ kadar yerde,
Var sandığın gerçek midir? halen şuûrun var.

(Müstefilün/Müstefilün/Müstefilün/Fa’lün)
***
merdân:Mert,mert olan

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Var yada yok

Mizanda üç kefe olmaz,
Ya varsın yada yok dostum.
Bir sevapla küfe olmaz,
Ya azsın yada çok dostum.


Bak vakit gelip geçiyor,
Dün gelen,bugün göçüyor,
Can mezar yeri seçiyor,
Ya kumsun yada gök dostum.


Bana ne dersen,eyvallah,
Kalbi de kırsan,eyvallah,
Şerre de yorsan,eyvallah,
Ya açsın yada tok dostum.


Ahrazi,söz can borcumdur,
Yön gösteren yol harcımdır,
Sur mahkemem,Hak mercimdir,
Ya matsın yada ak dostum,
Hale dünyada bak dostum.


Ahrazi

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Varlık akdi

İhtiyaç yok,anla artık,evlâda
Anne,kardeş,sevdiğin her kim varsa
Gördüm ey aşk! hepsi varmış Mevlâ’da.

Gerçi,vazgeçmek değil,idraktir bu;
Hak için,kendinden ayrılmak demek;
Başka bir alemde bulmak bir kutbu.

Şimdi her şey belli; dünya bir ukte;
Varlık imandan geçen yolmuş,gördüm:
‘’Sağken âsiydim’’yazan bir günlükte.

Yoksa idrak,niçin istersin laftan?
Nefsi bul,binlerce anlam var onda;
Kurtulursan bitmeyen ihtilaftan.

Tek vaat Haktır,bu varlık akdinde….!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Varlık yokluğu beklemez

Benim bir adım var,bir de miadım,
Hangisine varsam öbürü bekler.

Derdim lisan olmuş mevzu feryadım,
Ah’tan arta kalan tabiri bekler.

Bu nasıl cihan ki attığım adım,
Dolandığı yerde kabiri bekler.

Riyadan ayrılan ahrazi yadım,
Adına kavuşan haberi bekler

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Varoluş isteği

Son zamanlar bende bir insan büyür;
Beslenir öz benliğimden sanki.Ah!
Başka bir insan kadar güçsüz görür
Ki,yatar kalbimde eski bir günah.
Ansızın baksan,kim desen cüssendeki
Tek utancımdır derim:’’Öfke bu,kin! ’’
Sen değilsin..Aşk değil..Kim bendeki?
Çok hazin bir serzeniştir velakin.
Endişem arttıkça her bir saniye
Istıraptır,ıstırap ah! Istırap…
Ben miyim,kimdir bu? Ey kalbim niye,
Böyle muhtaçsın,bu denli çok harap?
Ah! Benimdir şimdi her dert.Dinlesen;
Defnimin tam ortasında bir seda:
‘’Kurtuluş’’ diyor: ‘’Şu toprakta esen.
Mahvoluştur,istiyorsan dünyada! ''

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Varsın cânımı alsın

Varsın cânımı alsın


Neyleyim bu cihânı fâni ömrü neyleyim,
Tende hayat arayan varsın cânımı alsın.
Yaşam aşkın içinde hasretken ecelleyim,
O turabta çürüyen varsın cânımı alsın.
***
Zaman beyhûde süre hükmü benim elimde,
Hayâlim yârın ise en uzak gün dilimde,
Ancak bulduğu kadar madde kalır ölümde,
O ecele yarayan varsın cânımı alsın.
***
Her nefesim Yâr için odur rûhu ayanda,
Hicret yeri misâli hepsi aynı beyanda,
Bedenim gayrisinden medet umduğu anda,
O mezârı karıyan varsın cânımı alsın.
***
Sükût ehli Ahrâzi,kelâm seni bilir mi,
Deryâda suya eren bir damlaya gelir mi,
Âlimdir ölür ama ilim onla ölür mü?
Cânı Aşkta arayan,kalırsa ruhum kalsın

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vatan çağrısı

Aşkı tüm kalbinle dinle,sev yine,
Hellen ol,germen veyâ bir İngiliz;
Târihin göz nûru kim,rüyâsı ne?
Biz ki târihten ziyâde milletiz.

Hak bilen yurduyla bin defâ güzel,
Bin defâ şendir bu tekbîrin sesi.
Servetin kalsın da bir selâmla gel,
Son nefes vaktiyle görse de seni.

-
-
-
-

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vedâlar

Ne zaman yollara hasretle baksam,
Umudun bahtımı hicrânla dağlar,
Ne zaman meydana aşkınla çıksam,
Sarılır boynuma yurtsuz vedâlar.


***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vedâsı yakar

Dostun ellerinde hasret yangını,
Hoşça kal demeden edâsı yakar.
Ayrılık ne fenâ sorma dengini,
Bir oftur derinden vedâsı yakar.

Henüz akşam vakti yolum ecelî,
Âhım canı aldı gece mecali,
Dostun peşi sıra derdi içeli,
En tatlı yerinden sedâsı yakar.

Ahrâzi hâlime kelâm ne gerek,
Sükûta ermeli Dostum diyerek,
Dile laf geçse de anlar mı yürek,
Gözümün ferinden nidâsı çıkar.


********
Siz,Uzaklardan dostluğu yüklenip geldiniz ama Biz gereken saygı ve hörmeti gösteremedik, Üzerimizdeki mahçubiyet asılı dursun,gün gelir affettirmeye çalışırız.

Sonsuz saygı ve sevgilerimle

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vefakar gönül

Nice zaman sustun gönül,
Çile dedim,çilem dedin.
Saba gibi estin gönül,
Derdin varsa alam dedin.


Hasta iken sabır verip,
Her kabusu hayra yorup,
Anam,babam gibi sarıp,
Gel göz yaşın silem dedin.


Vefa sende hayır sende,
Hürmet ehli buyur sende,
Yar için can ayırsan da,
Yolun için ölem dedin.


Pay etsem ömrümü sana,
Hakkın çoktur kalmaz bana,
Renk veripte solgun tene,
Sen gül ki ben gülem dedin.


Ahrazi dil,gönül pirdir,
Sen sükutsan o da sırdır,
İş bu hale sebep yardır,
Gayrisi boş kelam dedin.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Vücûda gelen ilk âyet

Kaldırıp ruhunu düştüğü yerden
Baksan ayyûka anlarsın nihâyet;
Nefsin ibârettir günâh ve şerden
Akılsa vücûda gelen ilk âyet….!


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yâd ellere benzeyen tenim bana yabancı

Seyre daldım kendimi hâne hâne dolandım,
Yâd ellere benzeyen tenim bana yabancı.
Bir ben koydum geride bensizliğe bulandım,
Şu çöllere benzeyen cânım bana yabancı.
***
Meyil verdim gönüle aşka doğru yürüdüm,
Hali sardım huyuma izim diye sürüdüm,
Yolum kader yoluydu adım adım eridim,
Dar çullara benzeyen şânım bana yabancı.
***
Ey ahrâzi kelamım,hicret eyle Yârime,
Yâdı medet eylesin ümit olsun hâreme,
Şifâ arar değilim cihan rengi yâreme
Al küllere benzeyen kanım bana yabancı.

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yaklaşan tehlike

İntihar et ey vakit! bu devrin ismiyle bir.
Gelme hiç; ayinlerin sabahıdır sendeki.
Halkımız,ah! halkımız! bu denli cahil midir?
Taş mıdır,iman mıdır? bilinmiyor göğsündeki…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yal-nız-lık arasına harf bile kabul etmez

Dağ başında yalnız kalan ağacın,
Meyvasını kökündeki kurtlar yer.
Zaloğlu Rüstem’i andırsa gücün,
Dermanını gönlündeki dertler yer.



Yiğide bir yiğit lazım,sırt lazım,
Gardaşsız cenge gidene,fert lazım,
Avcı kartala bile bir yurt lazım,
Baharsız açacak gülü Martlar yer.

Can Ahrazim,sözler dilden ayrılmaz,
Parmak kırılsa da elden ayrılmaz,
Yaprak bile tutan daldan ayrılmaz,
Yalnız kalan dirense de şartlar yer.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yalan olmasa

Şu dünyâ âlemi yalan olmasa,
Zaman sürelenip yıla dönmezdi.
Can diye bedeni bulan olmasa,
Ömür kirâlanıp hâle dönmezdi.
***
Nice serhat var ki gizli ve saklı,
Rûha âşikar da göze yasaklı,
Ne eylersen eyle bir niyâz aklı,
Kelâm sıralanıp dile gelmezdi.
***
Hangi sîma benim yada ben neyim,
Sıla gurbet aynı,söyle nerdeyim?
Desem ki cânânım bâki yerdeyim,
Toprak paralanıp çöle dönmezdi.
***
Ufkun öte yanı aslî mekânım,
Hasımım kendime,benden bıkanım,
‘’Yan’’deseydi eğer yüce Hâkanım,
Ateş karalanıp küle dönmezdi.
***
Her gidişin sonu nûra varacak,
Şerde yaşayanda hayra yoracak,
Öyle bir misal ki bakan görecek,
Çiçek şirelenip bala dönmezdi.,
***
Ey ahrâzi dilim,uyma feryâda,
Canlı su göktedir ölen deryâda,
Ya bulut bihaber,fidan kör yada,
Tohum yaralanıp dala dönmezdi.

****

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yandım derdi

Aşka düşen derya olsa,
Katre katre yandım derdi.
Beher âlim tahlil alsa,
Közden çıkıp söndüm derdi.


Vuslat arşı garip eyler,
Göğü yarıp günü paylar,
Hasret çeken zengin köyler,
Bir haneye döndüm derdi.


Ufkun kadar sabrın sonu,
Hâl mecnunsa şaşar yönü,
Ruhun koyup beyaz teni,
Yar yoluna sindim derdi.


Gözden öte cihân nerde,
Mahşer isen cennet sırda,
Her bir hâle izan varda,
Mânâ aşka bend’im derdi.


Dost ahrâzi cana hasım,
Kaç cengi var kısım kısım,
Hasret desem,kara yasım,
Devâ kimde,yandım derdi.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yapayalnız bu sabah

Daha bir âh diyeceksin uyanırken
Utanıp terk edecek kalbini aksin.
Gözlerin rengini kâbustan alırken
Daha bir ağlayacak,inleyeceksin.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yarına hayrola demeden ulaş

Dünkü sefer bugün yerini buldu,
Yarına hayrola demden ulaş.
Zamanın berisi kimlere kaldı?
Öteye bir imam yumadan ulaş.



Ömür yük taşıyan hamal misali,
Tutmuş götürüyor sendeki hali,
Sofra zannettiğin nefsinin çölü,
İçinden bir lokma yemeden ulaş.


Ahrazi der ki,can neyime lazım,
Emanet toprakta emanet izim,
Ferden başkasını gizleme gözüm,
Mana alemine âmâdan ulaş.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yârınki sedâ

Sabahın ufkuna bir düş gibi yerleştiğin an
Göreceksin; güneş aksinle beraber doğacak.
Kara bir defteri tek,tek kapatırken hatıran,
Yüreğin mutlu ve sarhoş:ne hayaller kuracak.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yarin hasreti güzel ama Vuslatın hasreti köz gibi

Hasret sedasında gönlüm biçare,
Son nefesi alır gibi bakıyor.
Ecelin namına ecel bu yare,
Her zerremi siler gibi yakıyor.


İşte sırat işte ruhun mahşeri,
Ne yandım ne söndüm seveli beri,
Aşkımın üstünde vuslatın teri,
Canı kana bular gibi döküyor.


Üç ümidim var üçü de kayıpta,
Gülemedim huzur bende deyipte,
Gün aşırı hasret ismim sayıpta,
Bir mezara salar gibi yıkıyor.


Ah eylemem yaren darılır diye,
Aşk görülmez sitem görülür diye,
Hasret,peşim sıra yorulur diye,
Seri öksüz bilir gibi büküyor.


Ahraziyim,dilin hükmü yok bende,
Sükutu mesken eyledim dar günde,
Gör ki bu gün aklım terkte,sürgünde,
Sözden medet diler gibi bakıyor.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yaşamadım demek ki

Hangi zaman ola ki beni senden ayıran,
Hep yırtılan hayâtı,hasretinle yamadım.
Cân vermiştim halbuki,neydi içimde duran?
Sensiz gelen yıllara ben burdayım demedim.
***
Her gecenin ufkuna sürgü çekip uyumak,
Demir parmaklık gibi karanlığa el koymak,
Ve kırılan rüzgârın bedeninde yaşamak,
Sensiz gelen sabâhı güneşten istemedim.
***
Bir umuttu bekleyen o da sustu nedense,
Fayda etmez bilirim,umut geriye dönse,
Son nefesi verirken mâtem bile sürgünse,
Yaşamadım demek ki ve bu yüzden ölmedim.


***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yaşayan âyetler

Sana el açtı hayat,hep sana yalvardı mekân
Senin aşkınla yağıp besledi ırmakları su.
Evvelin yok.Sana eş olmadı hiçbir tabakan
Sen yarattın göğü,eşyâyı ve bâkî ulusu.

Güneşin âteşi,solgun hava,topraktaki nem
Seni göstermede her ân; ‘’Yaşatır Râb! ’’ diyerek.
Ne hayatmış ne zarâfet ne de canmış hazinem;
Seni bilmekmiş efendim,bana yalnız bu gerek!

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yitik yarınların gün batımı

Yitik yarınların gün batımında,
Sensizliğimle baş başayım yarim.
Kararan vuslatın son adımında,
Aşık gözlerin ilk yaşıyım yarim,


Şimdi gönlüm öksüz,sevdalar öksüz,
Yaşama yeminli kavgalar öksüz,
Susan sözcüklerde nidalar öksüz.
Karlı ümitlerin ilk kışıyım yarim.


Yitik yarınların gün batımında,
Nemli gözlerde endişeyim yarim.
Ölümün,bir vedalık yakınında,
Sensizliğimle baş başayım yarim.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yokluk

Gezmişsem o cevherin hemen her yerinde ben,
Birden bire kaybolup dolanmışsam âdemi;
Buhrânımı defneden o nûranlı merteben,
Dünyâda bulunmayan yol etmiş seccâdemi..

Bilhassa şu gözlerim uzaklarda bir yere,
Hep Sen,gene Sen deyip bırakmışsa kendini;
Tanlar yutacak kadar hudut koysa çembere,
Bir tozlu bulut sayar,ufuklar kemendini..

Îmânla hidâyetim ve hattâ şu heybetim,
Aşkınla mesûd ancak,hayâlinle yanmada,
Her ân semâya dönüp hayât bekleyen betim!
Bir nebze de olsa gel,gel,etrâf uyanmada…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yol körlükten yeğdir yürü

Bir yola baş koydun mâdem,
Hâli ona uydur yürü.
Âmâ gözü aydın mâdem,
Yol körlükten yeğdir yürü.

Meçhûl senden öte değil,
Yön aramak hatâ değil,
Bu can sende yata değil,
Rûh varlıktan sağdır yürü.

Her misalden pâye alsan,
Sırlı sözde mânâ bulsan,
Sen ecele ecel olsan,
An zamanda çağdır yürü.

Gel ahrâzi şehri nûra,
Gör ki yaşam orda sûre,
Özü izden gören hâre,
Bin cihândan yeğdir yürü.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Yürek ister

Sevdim demek dile mahsus,
Seven olmak yürek ister.
Çiçek vermek ele mahsus,
Gülsüz gelmek yürek ister.


Her can sevilme peşinde,
Her göz cennetin düşünde,
Şu ömrün gençlik yaşında,
Aklı çelmek yürek ister.


Gönlü baştan sona açıp,
En kahırlı yolu seçip,
Dost elinden zehir içip,
Candan gülmek yürek ister.


Bir gün kibire uymadan,
Yaptığın hayrı saymadan,
Her kötü sözü duymadan,
Gönül almak yürek ister.



Ey Ahrazi haline bak,
Eğri nerde? diline bak,
Git,Azrail eline bak,
Onsuz ölmek yürek ister.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Zaman

Zaman tâ uzakta; mahşer avlusu bir yerin,
Devâsâ yüküyledir; her parçası yıl tutar.
Geniştir ki,mâziden binlerce defâ derin,
Ve binlerce makberin,yarın ki hizâsı var…

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Zaman,beni günden güne pâyele(Nerem varsa senindir)

Zaman,beni günden güne pâyele,
Yâri anmayan nerem varsa senindir.
Her zerremi candan tene pâyele,
Aşka yanmayan nerem varsa senindir.


Beni,benden götür sürgün yerine,
İki gözüm hasret olsun ferine,
Vuslât derdinden sürüne sürüne,
Bana dönmeyen nerem varsa senindir.



Yüzüm hüzünden huzûra ermesin,
Göz yaşım dökülsün yeri görmesin,
Sözler çağlasın da dilde durmasın,
Sabır sunmayan nerem varsa senindir.



Ahrâziyim her parçam bir olmalı,
Dört yanım bir ağlayıp bir gülmeli,
Bir yaşadık,bir sevdik,bir ölmeli,
Gel,inanmayan nerem varsa senindir


Noton mısralar 12 hecedir,şiirin mânâsı gereği 11 hece yazamadım.



* * Aruz ölçüsüne göre yorumu * *



Gezer durur olsam dâhi ben dünyâ üstünde,
Cihânım ebed ömrüm nefes yurdum hâremdir,
Ben aslımı bulsam dâhi mâşuklar dostunda,
İbâdetim aşk kâbem gönül kıblem yârimdir.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Zikrin fikrim oldu caysam cayılmaz

Henüz dalmışım senlik uykusuna,
Sevdâlı gözleri aysam ayılmaz.
Düşlerin devâ gönül kaygısına,
Bendeki izleri saysam sayılmaz.


Yolun zamanda aşka sürelendi,
Ben oldu ufuk sana aralandı,
Vuslât deyince cihân yaralandı,
Güneşe elimi koysam koyulmaz.


Mecnûn dilimde ayrılık ezgisi
Bir adım boyu hasretin çizgisi,
Meyline düşmüş gönlümün yazgısı,
Adını anmaya doysam doyulmaz.


Ahrâziyim söz mânâda dirilir,
Seven kişi sevdiğine sorulur,
Mevzû yâren ise hayat durulur,
Zikrin fikrim oldu caysam cayılmaz.

Ahrazi