Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Acayip iyi olmak nasıl bir şeyse
Öyle
Acayip işte
Her biten gibi bitecek acayiplikler de
Ortalama olacak yaşam
Sadece izler kalacak
Moda olduğu üzre
Estetik yaptırırız biz de
Görünmez olur acı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Acı Şiir
Sana diyecek sözüm vardı
Bana kaldı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Açamayan goncalar tarlasıdır yanaklarım
Damla damla sularım
Sessiz serininde *******in
Bir aydınlık yakalar da
Güneşlendiririm ara sıra...
Ama
Açmaz, açamaz güller
Dudaklarına hasret kaldıkça

eylül 93


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Terlikçi tezgahı
Rengarenk bakar.
Kestane kebabı
Buram buram kokar
yangın rengi dudaklı hazanın gamı,
Baharın taze zamanına
Nice dil döker
Çöker...
Saçakaltı korunağında
Alkış sesi gibidir
'Merhaba' sesi
'Şükür kavuşturana' denilmesi
Sizin oralarda böyle demezler mi?
Sizin oralar neresi

Haziran 99


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Dün bize geldin ya
Camda bir
Balkonda bir
İki çiçek vardı
Sevinçten ikisi de ağladı.
On dakikacık mutlu olmuşlardı
Narin bir gonca ile
Henüz açmamış cam güzeli
Öpmek istemişlerdi seni
Biri soldan,biri sağdan can sevgili
Tutsaklardı
Toprak bağlamıştı onları
Ondandı işte
Uğurlarken de ağlamaları.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ailevi Şiir
Onlar benim herşeyim
Biri kız
Biri erkek
İkisi de kardeşim
Yavrum sesli,
Sevgi nefesli
Melek ateşli
Yanık yürekli
Anneciğim
Ve artık toprak kokan babacığım....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Alay Eden Şiir
Ela, yeşil, mavi bakmalardan
Sarı sırma saçlardan
Yürek hoplatan
İnce narin endamlardan
Yoksunluğumla
Çırpınır gülünç olurum
Kahkahaların değer kulaklarıma
Alaylı
Oynamak öylesine zor ki
Aptallığı


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Bir savaştır kazanır
Sen çekersin o kaçar
Zafer sarhoşluğuyla
Sevgini yıkar
Özlemini yakar
Özverini talan eder giderken
Işıldar gözbebeği
Kanat çırpar yüreği öteki alemlere
Mutlanır
Gülümser
Sessiz,,,,
Süzülür uzağına
Oyum oyum oyduğu yaralar
Kabuklanır yeniden
Ellerin arar
Gözlerin ağlar
Artık hiç bir yerdedir
Bunu aptal kafan anlar
Gönül nerededir
Akıl nelerin peşinde
Bunu da anlayamaz....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aranan Şiir
Dün bir şiir yazdım
Öyle güzel oldu ki
Nereye mi gitti.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ara Sıra Gelen Şiir
Tüm solukların beni unuttuğunu,
Adımın dudaklarda kuruduğunu sezinlerim ya...
Her bir yüreğin ayrı bir yüeğe uyanışını
Yüreğimin ıssızlığında yuvarlanışını
Yağmurlu yanaklarla izlerim ya...
Kendi vucuduma kendi kollarımla sarılıp
Acı acı sıkarım ya...
Utanırım bazan.
Çıkıvermişindir,
Gelivermişindir
Yılların ardından.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Arzu Eden Şiir
Arzu Eden Şiir
Hırs ile kalkmış,
Zarara yatmış
Bir gönül
Arzu eder deli deli,
Niçin?
Neyi?


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Asalak Şiir
Solmaya gönüllüyüm diye
Soldurdun doyumsuz köklerinle
Pörsüdüm, donuklaştım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Bir sirk atı,
Bakımlı, iri yarı.
Bir kamçı;
Şıkır şıkır,pırıl pırıl alımlı.
Kamcıyı tutan bir el,
Bir de şeker
Ufak, tatlı, tadımlık.
At koşar,kamçı uçar havada.
Coşar kamçıcı
Alkışlar...Alkışlar...
Şeker dil altında biter
İnler yerler gökler, mutlanır.
At sırtını düşler...
Utanır


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Avlanan şiir
Bir çift kara gözdü kocaman
Büyülendi bir gün
Yıldız oldu
Kuyruklu yıldınız kuyruğuna takıldı
Güldü,
Sevdi
Dolaştı
Işıldadı sersem sersem
Yalnızlığa değdi birden
Büyü bozuldu
Aktı yıldız
Göklerden dökülürken parçacıkları
Dilekler diliyordu yeryüzünün insancıkları
Aldırmadı
Kaydı yıldız
Denize daldı
Sardı serin sular ateşi
Büyü yinelendi
Ateş balığı oluverdi
Yüzdü
Oynadı
Şımardı
Arındıkça arınıyordu ki
Balıkçı ağına takılıverdi
Çırpındı, yakardı,
Büyü bozulsun diye
Yakardı ulu bildiğine
Çırpınışı da
Yakarışı da işe yaramadı.
Soluksuz kalışını çouklar izlediler
Yürekleri sızıda
Onu oburlar mideye indirdiler
Habersiz, duyarsız katledildi
Yarasın dediler
Şerefe dediler
Şerefe...


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ay Çarpmış Şiir
Çarmıhta çivi
Erguvanda utanç çiçeği
Tesbihte
İlahına amade tane.
Köprü altı
Pabuçsuz ayaklı.
Somun ucu ısırık avurtlarında
Banka reklamı.
Aşkın kör gözünü
Ay çarpması aydınlattı.
Her yar ıslaktı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aydınlık Şiir
Şahlahır
Uçururum uçmazları
Gece her yer ova
Her yer dümdüz.
Ovamda koşturuşun
En aydınlık,
En gündüz.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ayıklanan Şiir
Yaşamımdan ayıklandın
Yağmur tanelerinin eğim açısı,
Vazodaki karanfilin acıtan yalnızlığı,
Altıyol kargaşası
Ve tanışmadığın duvarların kör bakışı ile
Başıboş söyleşmelerim sürer...
Yeni yaşam biraz da böyle gider..


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ayıp Eden Şiir
Kıvranıyor acılar içinde insanlar
Savaşmaların korkunç işkencesi
Ölümlerin illetlerin acımasız pençesi
Açlığın yoksulluğun
Perişan kol gezmesi bitmiyor.
Şiirler dkuyorum
Sevdam sevdalım diyor
Şiirler yazıyorum
Sevdam sevdalım tütüyor.
Atıp be
Utanıyorum.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aykırı Şiir
Çapları,
Kesenleri,
Teğetleri,
Aykırı doğruları sonsuz sayıdaki çemberi küçülttük.
Keseni,çapı,teğeti bütünleşti,
Aykırıları uzaklaştı....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Aynalıkavakta Gezinen Şiir
Bu mayıs başka mayıs,
Aynalıkavaktayız.
Koynunda suyu
Zevkten dört köşe bir havuz
Üstünden atmaya çalışıyor
Son kış uykusunun tatlı mahmurluğunu.
Dingin suların sakin dokunuşu
Nilüferlerin yaprağında okşayış oluyor.
Bir sevişmedir tutturuyor
Nilüfer çiçeğinin açık pembesi ile
Baharın dayanılmaz esintisi sere serpe...
Bu büyülü sevişmeye takılıp kalıyor
Sevgilisiz bir mor menekşe.

Ve çocuklarımız
Narin bedenleri
İncecik belleri
Duyarsız koşturuyorlar
Başlarında onbeşinci yaşın kavak yelleri...

Sevgime tutsaklığım,
Sevgisizliğine isyanımla
Havuzun başında ben
Heykellerin yıkıldığı
Şairlerin yakıldığı
Şiirlerin gömüldüğü
Ezgilerin gürültüye dönüştüğü
Efsaneler şehrinde yapayalnızdım elbette..

Geçmişle geleceğin,
Hüzünle neşenin
Sükunla karmaşanın
Yazla kışın dokunuşunda
İçime sığdıramadım içimi...

Sancılı bir günün orta yerinde
Bir bahar düşünden geçişimi,
Mutsuzluğu gönüllü seçişimi
Anlatayım derken istediğimce
“Değmeyin feryadıma
Figanıma değmeyin
Eğer sevmek bu demekse
Ben vazgeçtim beni sevmeyin” diye
Sertab seslendi birden bire...

Dinledim derinden
Haliç ağlıyordu kederinden..

Garip, zavallı, ihtiyar bir dilberdi o şimdi.

Kanadını titretti bir kuş
Bir laventenin açık penceresine tünedi
Bir Aynalıkavak kasrına baktı
Bir o perişan dilbere
“Müşterisi çoktan tükenmiş
Hey gidi altın boynuz
Kimdi seni ağlatan soysuz
Nerede asırlarca beklediğin
O ipeksi dokunuş” diye
Ağıt yaktı keder ile...

Çimenler saçlarından hüzün damlattı avuçlarıma
Okşanmayı bıraktı nilüfer yaprakları
Pembelikler vazgeçti sevişmekten
Sadece bir parça mutluluktu
Hepsini hepsi birden unuttu...

Süslü mü süslü
Gelin yüzlü duvarlara döndüm yüzümü,
Selam sandım hasretime,
Tutmak istedim o canım ellerini
Kırışık ellerimle...

Eskilerden kalan
Masalsı makamından
Son hoş seda çınladı kulaklarımda..

Perdelerinde....
Toprak olmuş,
İnce, narin, nazenin parmakların
Gezindiğini gördüm tamburun.
Ud, ney, kanun inlerken
Yoksundu her biri sazendesinden...

Nameler döküldü sıra sıra
Aynalıkavak ak polenler indirdi lapa lapa
Altınsarısı ince toprak yollardan
Akarken sana damla damla
Ahşap bir masaya tutundum
Eski bir filme girmiş gibiydim.
İstanbul’u yeniden sevmiş gibiydim.

TAMAY ÖNAL POLAT


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Başı Göğe Ermiş şiir
Başı Göğe Ermiş şiir

Bir mayıs akşamında
Damlalar altında
Cılız bir filiz
Karanlığa inat toprağı deliyor
Ve hemencecik
Başı göğe değiyor

Utan hala yorgan altından çıkmayan kafandan
Hatta
Yorganına göre uzatmaktan bıkmadığın ayaklarından

Gök o kadar uzak değil
Toprağın delindiği yerdedir.

Başarı
Toprağı delebilmededir.

Sevgi gök gibidir.
Sevgi sonsuz güzelliktedir.
Ve fırtınalı,
Yağmurlu,
Parçalı bulutlu,
Günlü güneşlidir.
Şimşekler geçirmek,
Yağmurla süzülmek,
Uçuşan kar tanelerince uçuşuvermektir,

Martılarca çığlıkların
Sonsuz titremelerinde
Kanunun telinden olma
Mızrabından doğma
Atonal inlemelerdir..

Gül ekip dikenine değmedir kimi kez
Bir akşam saatinde,
“Gitme” diyebilme,
Kalıvermedir.

Tanklar geçebilir
Postallar ezebilir tepesini...
Boynundan koparılıp bir anneye de verilebilir belki...
Büyükbaş bir boynuzlunun midesine de girebilir.
Kim bilir
Başı göğe değmeden ölmektense
Bir filizin ucu gibi
Sevgiden pay almasını bilmek
Yada oturup
Kendi kendini didiklemek....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Beceriksiz Şiir
Birbaşıma kaldım da
Göz attım satırlara.
Yaşadıklarımla yaşayamadıklarım arasında
Gidip gelişimin sarhoşluğu sarstı bedenimi
Sendeledim.
'Şair oldum' sandığım zamanların
Alaylı kahkahasını duydum
Ezildim.
Damar damar başarısızlık sızdı sözlerden
Mini mini çiğ taneleri düştü eteklerime gözlerimden
Üzüldüm.
Her şiirde senin için ağlayan bir dize gördüm
Güldüm.
Sevginden bir parça düşüresin istedim;
Açtım ellerimi
uzatım dudaklarımı
O soğuk boşluğu öpmekten
Bıkmadım usanmadım
Sadece çok yoruldum.
Böylesi reddedilmeye
En katıaçılmamışlarla küfredebilmek istedim
Ağız dolusu,
Aklımdan geçti
Aradım buldum küfürleri
Beceremedim.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Beş Para Eden Şiir
Bin kocamandı
Binnaz
Bin güzel
Binnur koyduk kızlarımızın adını
Beş küçücüktü
Beş para etmedi kocamanlar
Beşibiryerdeleri gerdanlarında
Beş para ettik sandılar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Buzlu Şiir
Kapat gözlerini
Arala yüreğini,
Hatta saçmala.
Özleminin eline bırak üşüyen ellerini.
Dünyanın en güzel pembesi yanaklarında
Yanakların yareninin ipeksi dudaklarında
Yan yana kol kola omuz omuza
Buzlu sokakları adımla
Olacağı yok ya bunların
Olsun varsın
Saçmalayarakta donarsın.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Bir Demet Şiir
Yunus diliyle sorgu suale çekilmiş
Sarı çiçek,
Kaçkarlardan sivrilmiş çiğdeme
İçini dökecek.
Buram buram nefes yakan şebboya
Burjuva bakışlı şakayıklar bakacak.
Aykırı tarafıyla gece sefası
Karanlıkta açacak.
Aruz şiirinen kaçan fettan nergis,
Halikarnas yalısına yapışmış begonvile
Abayı yakacak.
Zamanı geçmemiş zarif lale
İnat olsun diye belediyeye
Ful ile el ele
Fing atacak caddede…
Yar yolunu kollayan akasya
Seviyor, seviyor, seviyor diyen papatya
Öpücük atacaklar ağlayana
Hercaiden çok kendine küsmüş şair kardelen
(ki bu ben oluyorum)
Pembe beyaz sardunya bizim evden
Zeki Müren sesinden muhteşem bir yasemen
Bülbülü delirten ataşlı mavi gül
Oya ağacının dölgesinde
Bir Demete.
Bir demet ödül….01.03.2008 TAMAY ÖNAL POLAT


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Büyülü Şiir
Büyülendim.
Sen hiçbirşey yaptın.
Yarattım
Yaşattım
Sevgi tattım ben.
Sen hiçbirşey yaptın.
Çöktüm
Ezildim
Parçalandım ben.
Sen hiçbirşey yaptın.
Direndim
Savaştım
Sersemledim
Havlu attım ben.
Seni büyü tutmuyor
Sen hiçbirşey yaptın.
Hep sanin yaptığının
Tersini yaptım ben.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Çalışkan Şiir
Kendim çalıştım.
Emekler verdim.
*******i uykusuz kalarak,
Güneşin doğuşunu ardarda yakalayarak,
Her sınavın sonunda
Yeniden başlayarak çalıştım.
Nefessiz kaldım koşmaktan
Bedel ödedim
Yırtılıp parçalanarak.
Şarkılar söyledim çirkin sesli,
Adaklar tükendi,
Mumlar eridi,
Ömür bitti,
Bu yol hala bitmedi.
İçimde cocuk yüreğim
Ben sevmeyi hiç KOPYA ÇEKMEDİM.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Çimlendirilmiş Şiir
ÇİMLENDİRİLMİŞ ŞİİR

Köklerini saldığı toprağın,
Zehrini alıp
Soğanında sakladı.
Tutundu ince çıplak sapına,
Eğdi boynunu
İndirdi ışıklarını yere,,
Er kısmının dilinde,
Nergis-i Mahmur'dan
Nergis-i Şehla'ya
sonra da
Nergis-i Fettan'a
Dönüştüğünden habersizliğini
Çimlendirdi şairim
Gönül sulaklarında....
TAMAY ÖNAL POLAT
16.12.2008
Şair dostum NESRİN CANSEVER Hanım(L) a


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Delik Şiir
Sevgi
Biraz da yaratmaktır sevgiliyi.
Yarattım
Kendime
Kendimce.
Sen sen oldun hep
Üstüne pislenmiş bir çakıl taşı,
Yuvarlandın önümde
Her edalı yosmanın
Yapiştın ellerine
Gördüm
Zor geldi.
Gözyaşlarım gözbebeklerimi
Son kez deldi.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

E-5 te Ölen Şiir
Sana köpek dediler
Birçoğu köpektiler
Havlıyordun,
Kokuyordun,
Isırıyordun.
İstemediler seni
Sokaklar mekanın
Çöplükler tabağındı
Gördüler
Utanmadılar.
Attın kendini dört tekerli canavarın ağzına
Yere yapıştın
Ölümü sen seçmiştin
Onlar öldürdük sandılar
Bilmezsin köpek
Gerçek insanlar arkandan ağladılar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Emzirilmemiş Şiir
Sen benim emziremediğim,
Çalınan ve birtürlü çalınamayan
Bütün kapılarda beklenen,
Çıkan ve çıkmayan sokaklarda
Yolu gözlenen,
Ruyalarımın sunduğu
Şirlerimin bulduğu
Gözlarimin okuduğu
Yazılmamış romanlardaki beyefendim.
Hem hesretken
Hem gözgözeyken özlediğim.
Dayanamadığım açlığım
Canımın çektiği yürek tadım
Aklımın sadece tutulmaya erdiği
Tutkunluğum,
Değişik mutluluğum.
Her damlayla gelenim
Her kanatla gidenim
Beni ben gibi bilmeyenim
Hüzünlerimin rahmeti
Ağlamalarımın bereketi
Yasaklım
Sevgili kara oğlanım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Evire Çevire Yazılan Şiir
Ufuklarımda belireceksin
Dokunulmaz uzak.
Yokluğun boşluğum olacak.
Karanlığın zamanıdır
Mızrabım yasa vuracak.
Ağıtlarım uçuşacak.
Kara bulutlar arasından
Düşlerime kayacaksın.
Gece seninle sürecek.
Gündüz
Sensizliği evirip çevirecek.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Fitne Şiir
Endamı yoktu,
'Kaşla göz,gerisi söz' deseler de
Saçları 'ı-ıh' tı.
11. 02. 2000


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Giden ve Biten Şiir
Biri gider
Öbürü biter....


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Gönüllü Şiir
Gönül yana yana bir şarkı söyler
Gözümün içinde yıldızlar söner
Kor yürek umarsız sadece özler
Gönül yana yana bir şarkı söyler.

Utanır yaşından damlasız aşlar
Gönül sönmeden boşuna yanar
Alevi sadece yananı sarar
Yalan yalan diye bir şarkı söyler..
“içerim yanıyor
dudağım serin” ekim 99


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Gözbebeği Olan Şiir
GÖZBEBEĞİ OLAN ŞİİR
Değişeceksin.
Ak düşecek
Saçına, sakalına, kaytan bıyıklarına.
Sesin, sedan, edan değişecek.
Bin çöküntü içinde
Gözbebeklerini görecek gözlerim.
İçinde kendim,
Taptaze, dipdiriyim.
Direneme
Gözbebeğindim,
Gözbebeğinim.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Hayal Kuran Şiir
Bir yumak kara bulut
Yükseklerden bakıyor
Öyle çatık ki kaşları
Güneşe bile meydan okuyor
Bir rüzgarın pençesine düşerse
O da görür gününü
Adının yağmur olup
Yağmurca öldüğünü
Toprakta çamur
Denizde dalga
Hayal olur
Umarsız bir sevdalının penceresinde
Salak saçma.

5/3/1996


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Heceleyen Şiir
Eski mektupları yakmadım hala,
Yatağım taş şimdi haberin var mı?
Sırrımı şiire katmadım hala,
Her mevsim kış şimdi haberin var mı?

Zulümsün zalimsin vur derim sana,
Göçensin gidensin dur derim sana,
İçimde biriken sır derim sana,
Her yerim boş şimdi haberin var mı?


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Göz Kırpan Şiir
Görünür yeri şiir
Görünmezliği hortlaksı bir şair
Baba kalbinin
Parmaklarda titremesini verip
Oğul gamzesi alacak
Özlem kavruğu ufuk altında
Şiir büyüsü yapacak
Kazıdıkça -oy- kan
Durdukça -off- haram
Tortuları eritip
Yağmurlara salarken
Dingin Kaplumbağa
Dudağı gamzelisinde
Göz kırpacak hortlağa…


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Helal-i Hoş Şiir
AŞURENİZ GELDİİİİİİİİİİİİİ
olsuNur beldesinin
İzbe ambarlarından
Çağları aşan zenginlik,
Doğadan doğurganlık
Bir damla gözyaşı içine eklenen merhamet
Besinlerin halayında
Sevgi çeşitliliği,
Solgunluğu bilmeyen gökkuşağı rengi umutlar,
Sevgililerin gözlerinde yitirilmiş ay ışığı
Değeri yürek dibine indirilmiş anılar
Vefayı, şefkati öğreten,
Onur duyulan Yeter ana Hasan baba ve yarlar…
Hüzün süpüren yağmurlar
Ölü bir kar kristali
Hormonu bol kaçmış sevda mutluluğu
Sevgimizden yaptığımız kalkanımız içinde
Kondu ocağa
Umut getiren rüzgar körükledi ateşi.
Gençlerin karıştırarak tat kattığı emekler
Eteklerinde çanlar çalan telaşlı kelebekler
Dost sohbeti hatırına
Dibini yutturup
Kokusunu salarken ufuklara
Aşure çığırtkanları
Başladı bağırmaya
Arılar vızıldadıkça
Çiçekler kokularını saldıkça
Aşure dağıtılacak
Çocuklara ikram yapılıp
İnsanlığa barış lezzeti sunulacak
Yarasın
Helal-i hoş olsun
İnsanoğlu yası matemi unutmadan
Aşure tadıyla lezzet bulsun
Sohbet sofraları
Türlü çiçeklerle bezenip
Bereket sunsun! ! ! !
Çığırtkanın bu sesi
Nuh’un gemisinin yorgun güvertesinde topladı bizleri
Mert pirlerden el aldık
Saza zülüfü tel eyleyip
Türkü çaldık
Ağıt yaktık
Kırıldık
Kovulduk
Savrulduk
Asıldık
Acıyı bal eyledik..
Balı arıya verdik
Özümüzden olmadık
Bu sene biz aşureyi böyle paylaştık.(2008 aşure günü 18 ocak)

Nadir Sayın... Meliha Yüceaktaş... Eren Berk....
Fatoş Huy.... Mehmet Salih.... Cansu Keleşoğlu
Erol Duran.... Abdullah Gümüştakım..... Ali Akça
Tülay içen.... Eren Berk... Serap Özen
ve Tanay Önal Polat


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Hıçkıran Şiir
Hüzünden doğdu kıvanç,
Cimri bakışların mikro dalgası
Küpeşteler kırıyor...
Çingene falıdan çıkma yalan umutlarla
Şiirler şiirimsi boğuluyor....
Parmaklarımda hıçkırık.
27.05.2008


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Islak Şiir
En büyük okyanusların
En uzak noktasından
Koşa coşa
İne kalka
Sahile ulaştı dalga.
Saniyelik buluşma ile
Yaladı kumsalı.
Yorgun...
Sızdı derinliklere,
Sonsuz uykusuna daldı.
Şıpsevdi kumsal,
Binlerce yeni sevgiliyi
Yeniden kucakladı.
Islak dudakları
Hep ıslak kaldı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yaşam kısa
Teneffüsler daha da kısa
Daralttı bedenimi
Yoğun ıssızlığın
En kısalarda
Tıka basa
Ufaldım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Işıltılı Şiir
Çocuktum,
Işıltılar yağardı
Oyuncakcı tezgahlarına.
Genç oldum,
Işıltı düştü canıma
Canım yandı.
Yanık tenli kocadım,
Işıltı gördüm
Peşine düştüm
Yakalıyamadım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

İçerikli Şiir
Ufkun keskin sırtında
Dondurulmuş şamarlar ütüsünü bozdu mavinin.
Tabutta mezar kaçkını rüzgar,
Obalı,dağlı
Uygun adımlarla boşluğu adımladı.
Sınırsız ülkenin sınırlarında döşeli mayınları
Dudakları ayıkladı.
Ölünün tabutun dağlınnın soğuğunda
Üşüdü hırkalar.
İliksiz düğmeler kadar şık
Düğmesiz ilikler kadar açık
Yeryüzünün bütün böcekleri
Sapık.
Kan emiciler semireli beri
Hadleri belirlendi.
Fransız,
Türk kahvesinin telvesini düşünürken
Çürümüş köklerini saldı çamura.
Özümsedi kokuşmuşluğu
Artık legaldi.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

İtilen Şiir
Şehit kanı gibi aziz,
Evlat canı gibi değerli,
Dost yanı gibi güvenli,
El emeği gibi özenli belledim seni,
Yapıştım.
İtildim geri geri.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kalabalık Şiir
Adalar gibi bir başıma
Adalar gibi kökten bağlıyım
Kalabalığıma.

ekim1999


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kekemeleyen Şiir
Yaş döktü parmaklarım,
Gözlerim geçmediğin yollarda yürümekten yoruldu.
Feri kalmadı elime batan çiçeklerin.
Dikenler kokladım ben,
Kalbim yorgun argın yürüyorken
Ayaklarım çarpıyordu.
Defterim kalemime,
Bir şiir kekeliyordu.
'Özdelim
Çok özedelim' diyen dilim
Hiç sürçmezdi benim.
Sözlerime de kırağı çalmazdı
Şaşırmışsam yada karıştırmışsam a b c leri
Arasına ismin sıkışmıştır.
Aklımı başımdan Fırat almıştır
Ejderha köpüklerinın yuvarlayıp sürüklediği,
Sivri çakıl dişlerinle
Un ufak edilmişimdir.
Simurg kadar olan gerçekliğini
Tanrılara bırakıp
Suyunda boğulmuşumdur.
12.12.2007...............................TAMAY ÖNAL POLAT


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kocaman Bir Şiir
Kocaman Bir Şiir

Ağzı sakızlı
Ayağı topuklu
Satılık çiçekler ile parsellemiş caddeyi
Mini etekli bir erkek
Hem de isteyerek.

Mazgal kapaklarına çömelik
Gözleri yere eğik
Bakmayışları,
Bakamayışları,
Bakışlarından çok yakan
Tenleri tiner kokan
Şehirden olma,
Bizden doğma çocukların
Kusmuklarıyla dolu
Kocaman İstanbul’u
Motorize
Sirenli
Düzensizlik düzeninin bekçisine bekletip
Azıcık İstanbul isteyebilsem

Şehremini vapurunun
Tıklım tıkış güvertesinden
Bir oturumluk yer
Ve dilimde
Anadolu’dan göçmüş bir türkünün nakaratı
Hey babam hey!
22.11.2007


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kokmayan Şiir
Kokul mektup zarfları yerine geçti ya
Telefon su doğalgaz faturaları
Posta kutusuna bakmanın tadı kaçtı.
Yani demek isterim ki
Yazmassan yazma be.
'Telefon ediyoruz ya...' da deme.
Telefonler kırçiçeği kokmuyor,
Bakalit kokusu da
Çiçeklerin yerini tutmuyor
Diyeceğimi sanıyorsan aldanıyorsun.
Yatakodası sesi ile konuşmalarını da al
Senin olsun
Salaksinan mahallesi
Katibim Azizbey sokak
Bilmem kaç numarada
Artık beklenmiyorsun.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kutsal Sesli Şiir
Tohum olup
Düşeriz canına.
Canını yaka yaka
Tekmeler ata ata
Büyürüz onda
Saltanatla.
Sancılarla saplanırız sabırsız
Çığlıklarımızdır ilk selamımız.
Olmayı,
Doğmayı,
Kendimizi bulmayı becerebilelim diye
Birer anne verilmiş her birimize.

İlk dengesiz adımdan
Kanatsız özgürlüğe,
Anlamsız tek heceden son bilgeliğe,
Şımarık, coşkun, yorgun,
Küstah yada mahzun
Herkesin bir masalı,
Masalcısı bulunsun;
Bayramlıklar giyilmiş bayram sabahlarında
Kundaksıza kundak,
Oyuncaksıza oyuncak sunulsun
Her “Anne” dediğimizde
“Canım.” diyen kutsal sesler duyulsun diye
Birer anne verilmiş her birimize.

Damarlarda atıyorken deli kanlar
Aklımıza çakılacaktır ya yar,
Hani yer dardır o dem
Gökyüzü dar.
Semazen tennuresinin eteği gibi
Hem açık hem kapalı gönülle,
Bin dualı ömürle,
Sabrı da şükrü de öğrenip
Yaşayabilelim,
Sınırları çizilmemiş sevgiyle
Sadece yar koynunda yanabilelim diye
Birer anne verilmiş her birimize

Evlat uğruna can verme gönüllüsü
Ölümsüz sevgilerin aziz mi aziz ölümlüsü
Doğmuş her çocuğa
“Çocuğum” diyebilen,
Üşüyenler yerine kendisi titreyen,
Bastğı yeri cennete çeviren,
Anavatan gibi
Anadil gibi
Anadolu gibi Sevgili'den
Alabildiğimizce alalım,
Bir yanımızla yine de çocuk kalalım diye
Birer anne verilmiş her birimize.

Ve kimimiz
Deryadan pay almasını bilmeyen balık gibiyiz
Bazen sevgisiz,
Bazen sevimsiziz.
Açlara
Aç bırakılanlara
Canından canı alınıp
Anası ağlatılanlardaki avaza,
Sokak çocuklarına
Silahlara
Silahın kimyasalına
Hem sıcak hem soğuk
Savaştıranlara bakıp
Sonra ağzınıza bin zehir dolduğunda
Sığınıp yaratana
Kaçınsanız da bedduadan
Sanmayın ki insandır her doğan
Ve sanmayın ki anadır her doğuran.

06/04/2007 İstanbul


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Kuklalı Şiir
Yılların kuş canavarıydı
İşini bilen cinsinden
Zilli kuklalar yapar
Cilaya istediğince pırıltı katar
Fırçalar da fırçalar,
Kola bacağa bağladığı ipleri
Tek dişine takardı.

Bilinir de bilinirliği söylenemez
İyi saatte olsunlar tarafından
Doğmamış torununun içeceği sütü bile satıldı.

Kırat kişnemesi,
Tahta at bilmecesi ninnilerle
Sarıklı takkelilerin uydusu
Mezar taşı kafalı kadınların çoğalımı sağlandı

Aç, açık, sefil
Kasaba, köy, belde, şehir,
Kuklayı şakşakladı

Şakşaklamam ben diyen
Elektrikle şoklandı

Düşünce özgürlüğü olmasın diye
Özgürlük düşüncesi
Darağacına bağlanıp
Sobalarda yakıldı

Koskoca memleket meydanında
“Oyy anam oyy” ağıdı
“Ananı da al git” karşılaması aldı.

Ansını alınca geriye bir “oy”u kaldı
O da “oy”unu kuklaya bağışladı
“Oy” almış kıvırtık kukla
Bel üstü gerdan kırma
Gösterisi yaptı
Canavarın her kuşu kalkıp
Dişi sancıdığında.

Not:
Bu şiirin ilk K sı B ile değişebilir


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Mayalı Şiir
Erdemim,
Çıkın çıkın sevgi biçimlerim,
Kırılgan,ürkek, küstah, cesur devinimlerim,
Oturmuş sınırlarım,
Konulmuş kuralllarım gereği
Heybemde mayalanır
Yalnızlığımın çekirdeği.12.12.2007


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Mevsimsiz Şiir
Kararlı,
Uyumsuz,
Soygaz soysuzu hercayi bakışları
Ayazladı
Zaman kaçgını kardeleni.
Delik deşik köklerinde pıtırak dikenleri...
Yaktı mevsimsiz. 6 11 2007


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Meydan Okuyan Şiir
Sıska
Orta yaşın üstünde
Kısacık boylu
Değişken huylu
Öylesine biriyim
Güzeli herkes sever dostum
Sen beni sev de göreyim


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Mide Bulandıran Şiir
Mide Bulandıran Şiir

Bundan böyle beklediğin her noktada
Bir soluksuzluk saracak bedenini
Anlamsan da yalnızlıkla öpüşeceksn
Arkanı döndüğün tüm zamanların anısınadiktiğim anıtlardan
Çğlıklar yükselecek
Dudakların dişlerne çerçeve
Gülüyorm sanacaksın
Sesini ulaştıramadığın kahkahanla
İçinden atamadığın çıkarcılığınla da
Seviyorum sanacaksın
Sanacaksın ki 'yaşıyorum'
Herşey birbirine karışıp
Miden bulanırsa eğer
İnsan oluyorsun demektir
Sakın üzülme
İnsan olmaya değer
TAMAY ÖNAL POLAT


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Mum Olan Şiir
Mum Olan Şiir
Eskimiş zamanlardan kalma
Belki de domuz yağından yapılma
-yada kaburgasından yaratılma-
Sade ince bir mum
Sessiz, titrek, damla, damla eriyerek
Üflenmeyi bekleyecek
Hüznü sevgili
Sevgilisi hüzün tütecek
Tükenecek gecenin bir yerinde narin, narin
Fosforlu bir düğmeye uzanacak elleri yarin
Işıkları saçılacak avizelerin
Üzeri açılacak çirkinliklerin
Yağmurlar indiğinde,
Parçalı bulutlu gün bitiminde
Hüznüyle almış başını gitmiş,
Yanmış, yanmış sönememiş,
Belli belirsiz bir is geçecek gözlerinin önünden
Karanlık saatlerde
“Buralarda bir yerlerde bir mum olacaktı” diyeceksin
“Mum nerede? ”


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Müjdeci Şiir
Dostlara müjde
Yaldızlı çerçevenize sığdıramamıştınız
Sığmayacağıma inanmış
Sığdırmaya da uğraşmamıştınız ya
Neyse,
Müjde sizlere
Kurşunlandı sevgilerim
Törpülendi tüm sivriliklerim
Dilimi kestim,
Kuyruğumu kıstırdım bacaklarıma
Burnumu da düşürdüm
Yuvarlak oldum
Benzedim size
Alışkanlıklarınız,yargılarınız ve siz
Olduğunuz gibi kalmaya
Devam debilirsiniz


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ölümsüz Şiir
Bir çift göz değer gözüne
Gözün,
Gönlün,
Kuytulara gömdüğün ne varsa
Aydın olur.
Bir bakış yakalarsın
Aşk yanar.
Bir bakış kaçırırsın
Aşk donar.
'Aşk bu
Canı bir bakış kadar' dediğinde,
Gizli derin bir seyrime çöker
Hem de iki gözüne.
Şaşırıp kalırsın
Cansız aşkın ölümsüzlüğüne.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Papatyalı Şiir
Nazlı,
Edalı,
Narin parmaklarına
İnce saplı papatya taktı.

Masum,
Dalgın,
İçten dolu gözlerle
Besleniyorken beyaz,
Kokularını saldı nisan damlalarına.

Tane tane yolunup
Seviyor sevmiyor gönül bozanlar oyununda
Sağ elin sola ihaneti ritim tutturdu

Kanatsız çıplak
Okşanışsız
Tutunurken boşluğa
Kurutulmuş sonsuzluk düşlerini gömdüğü,
Sarısına sığındı Ay,
06.05.2008


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Paslı Şiir
Yokluğunda
Yoksunluğum alevlenirdi
Burnunda nanik işaretli cinler
Ve de ecinliler tayfası
Beynim pasını sürterken uçurum kayalarına
Çemberimde yuvarlanırdım meydan okurcasına sana.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Perdeli Şiir
Demlnl almış çay çekiciliğinle sen
Gözlerimde tüterken
Aramızda o duvar,
Camında perden.
8.8.2000


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Sevimsiz Şiir
Bütün Sevim'leri sevseydim
Anlamı olmazdı sevmelerimin
Her önüme geleni sevmedim.
Ondandır ki
Ara sıra sevimsizim.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Soluksuz Şiir
Eskiyi başa sardım, sona doladım
Doyasıya yaşayamadım da
Yaşamaya çabaladım.
Yoruldum,
Soluksuz kaldım.
Sıtmalı yellere saldım saçlarımı
Hırpalanışlarına sızladım tel tel.
Yağmurlarımın kucağıma düştüğü saatlerde
Ellerini parmak uçlarımla aradım.
Kapadım kirpiklerimin ağırlığını duya duya göz kapaklarımı
Karanlığımla biriktim.
Senden uzak yaşamanın resmini yapabilirdim
Çekindim.
Zifir karası gözlerindeki rengarenk evreni
Özgür fırçaların kaykay dansına bıraktım.
Her gün
ve
Her gece.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

vSom Şiir 2
Ezildi
Küçüldü
Dualara sarıldı
Utana sıkıla inançsızlığından
Sevgi dilendi
Yandı kaybetmişliğine
Som bir aşktı
Som bir hüzün bıraktı. 25 10 2007


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Son Şiir
kafatasında
kemirgen kurtcukları içinde beslemiş
ortaçağ oymalarından bezekler
devrik dudaklarında
kaktüs zehiri sütle beslenmiş kelebekler
zırh,
soğuk, güvenli.
harakiri
hortlağın son zaferi
iç kanamasıyla boyalı Ay kumları
yakar güzlerini gecenin her yerinde
yazık sana
gir hücrene
korun kaplumb.....06.02.2008


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Sorumlu Şiir
İnsanım
insanca yaşamayı ararım.
Benim gerçeğim bana önemli
Gene de kendimi en son düşünmeli.
Öyleyse haydi
Haydi sömürün beni.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Su Yürekli Şiir
Bir inatçı sancı yerleşti,
Canımın atan damarına.
Kan rengi bakışlar sakladım
Göz kapaklarımın ardına.
Öylesine yoktun ki,
Ve öylesine çoktum ki bu kış
ilhamımı kaybettim kalabalığımda.
Evim işimin,
İşim evimin yanıbaşında
Bu caddenin iki yakasında
Koştukça terledim,
Terledikçe koştum.
Üşüyüp titreyecek,
Ellerimi tutacak ellerin olsun isteyecek
Vaktim olmadı.
Yağmurlu,
Karlı,kışlı,ayazlı, yazlı
Ve de avazlı mevsimleri
Kendime kendim yasakladı.
Nezle olmadım,
Ateşim çıkmadı
Küçük hastalıklardı
Senin gibi uzağımda kaldılar,
Sen onlar gibi uzağımda durdun.
Haberin olsun su yüreklim
Bu kışta beni böyle vurdun


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Şairce Şiir
Tıkırtı rüzgardandır,
'Kim o? ' sorusu
Yanıtsız bir duvar gibi çarpar,
Efkardır her yön
Sadece efkar
Bu koma halidir şairin
Şairce sayıklar
'kim o? '
'kim o? '
'Hiç kimse'20 11 2007


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Süslü Şiir
Taşlı,kaşlı
Altın,gümüş, pırlanta.
Kuyumcunun ayaklı vitrini
Kulakları,elleri, gerdanı yetmedi.
Burnunu,kaşını, göbeğini de deldirdi.
Her parmağına en az ikişer yüzük takardı
Altıncı parmağı yoktu
Ona yanardı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Şişmiş Şiir
Sen,ben
Bir de 'biz' olamamanın acısı
Yıllarca kaynadı durdu
Aynı alevle.
Ne kaymak bağladık
Ne dibimiz tuttu.
Biraz sen şiştin
Biraz büzüldüm ben..
Çizik çizik oldu tenimiz
Zaman akarken
Biraz daha ihtiyarladık ikimiz.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Tekil Şiir
Radyosu teybi
Televizyonu
Telefonu şekil şekil
Hayatı yaşıyor tekil.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Tekleyen Şiir
Tekleme yüreğim
Acılar sırada
İzin ver çekelim
Tükensin onlar da
Deniz susar
Yıldızlar gözünü olurda yumarsa
Koyu kara karanlığımda
Ellerimle dinleyeceğim seni
Dost dudağı gezinirse ıslak yanaklarımda
Elimi senden alacak
Seni onun eline vereceğim.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Tiryaki Şiir
Zaman çok gerilerde
Yaşımızın yirmibir olduğu yerdeydi
Bir masa
Dört kafa
Dertleri dövüyordu
Dördü aynı havanda
Ne güzeldi yanık yürekli,
Sevmeleri sürekli yolcuların
Ayak sesleri
Biz bu derde tiryaki
Dert bize tutkun
Yakınmıyorduk
Suskunduk
Suskun mu suskun


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Ucurumdan Korkan Şiir
Bulgur bulgur terliyorm
Mayın tarlasında adımlarım
Depremlerin merkezüstü dudaklarım
Sarsıntılardayım
Tükenmez gidiş-gelişimin yorgunu
Geçmişimle umudum arasında
Uçurumlarımın en korkuncu.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Udi Şiir
Müzik sesi yok
Yok ama
Bir ud inliyor kulaklarımda.
Garip,acı,etkileyici
İçine alıcı,
İç delici
İçe işleyen bu sesin büyülemesiyle
Soruyorum
“Niçin ağlıyor ki” diye kendi kendime
“İçim çok boş ta onun için
İçimi boşalttırdım bak
Bak bomboş içim” diyiveriyor bir çırpıda.
“Ben bir dut ağacıydım ovada
Her rüzgarla salınır,
Islanırdım her yağmurda.
Bal damlatan dutlarla
Damakta tat olurdum
İnsanından saksağanına.
Kanatlılar uçuşur,ayaklılar koşuşurdu tanelerime.
Tepemedek tırmanır
Saçlarımı yolarlardı en acımasızları.
Etek uçlarımda,ellerimde, gözlerimde kalmayan dutlar
Saçlarıma yapışıp kalırlardı da son zamanlarımda.
Köklerimi örten toprağa oturturdum yorgunları
Bedenlerinde son baharlarının en son vurgunları.
Umutsuzca yaslanan
Düşünde kucaklanan
Sayısız yolcum vardı.
Yüreğimde amansız sevdamın çırpıntısı
Bülbülü beklerdim ben
Hem geç vakit
Hem sabah erken.
Ne işi vardı bülbülün dallarımda
Ağaçkakanlar dırurken.
Konmadı dallarıma
Yaslanmadı inatla.
Aklı fikri
Dikenli gülün şımarık goncasında!
O goncaya dil döker ben onu ezberlerdim.
Yaprağımın üstünde ipek böceklerine
Ipekler ördürürken
Sevdim...
Çok sevdim ama
Olmadı diyemedim.
Sesiz sakin
Kurumaya karar verdim
Kurudum.
Tabiki kestiler beni
Saçlarımdan tutuşturulmuş
Kara bir ocağa kunulmuş
Yanıyordum.
Ateşe anlattım sevdamı.
Utandı ateş
Yakmadı son parçamı.
Küller, közler,korlar içinde
Yüreğimi gördü usta
İhtiyar gözleriyle.
Yüreğimle işte bu udun gövdesindeyim
Dilim dilim.
İçimi derin ve boş yap dedim ustaya
Alabildiğince boş bırak usta
Sonra...
Sonrası meydanda.
Dizi dizi perdelerim var
Perdesizim.
Her perdede ayrı bir ses,
Her seset ayrı bir nefes
Her nefeste ayrı bir gizim.
İnliyorum artık
Bülbülüme duyuruyorum sesimi.
Beni dinliyor.
Hayin
Yine de goncasını rüyasında görüyor!
Tellerimi geriyorlar
Nekadar güzel gererlerse
0kadar güzel çağlıyorum.
Bir dokunuyorlar
Bin ağlıyor,
Büzbinleri ağlatıyorum.
Dedim ya sana
Bomboşum.
İnlemek ona yakışıyordu.
Bilmiyordum ud’un yürek olduğunu
Öpecektim aslında ama
Bir fiske de ben indirdim inadına
Tam ortasından bam teline
Öpmek yerine.
Seven koydum orda onun adını
Anlatsın sonsuza dek
Sevmesinin feryadını


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Unutkan Şiir
Bütün geçmişimi unuttum.
Bir donuk kare kaldı belleğimde.
Beyaz elbisen içinde dalgın yürüyen sen,
Uçuşan eteklerinle


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Uzak Şiir
Dört duvar
Zifir-i siyah
Zifirin ortasında
Sana uzağım
Uykuma uzak.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Umursamaz Şiir
'Canım'diye fısıldarım
Adını kendi kulağıma
Her sabah uyandığımda.
Bir ipek dokunuşu değer tenime,
Ellerin değil geceliğimdir
Ama aldırmam.
Bir bardak demli çayın
Buharında havalanırım.
Boş sandalyeye çakılı bakışlarım suratımda
Peçeteyi öyle bir sıkıştırmıştır ki avuçlarım
Kırış kırış olmuşluğumu anımsarım.
İşte böyle a 'canım'
Umurumda değil yalnızlığım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Üşüyen Şiir
Üşüdü.
Eleri boş ceplerinde
Yumruk kadar yüreğe
Böldükçe ağırlaşan
Bunca yükü yüklemek
Ayıptı işte.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yağan Ve Yanan Şiir
Hüzün çırılçıplak,
Enine boyuna yayılmış kumlara,
Biraz yaz kokuyor,
Biraz yazı kokluyor dalga dalga.
Kumsal gözlerini açıp yumuyor,
Yanıp sönüyor yere inmiş yıldızcıklar alaylı,
Sular bir başka fısıldıyor ayrılık şarkılarını,
Kireç tutmayan odalarda
Baştan gitmeyen sevdaları,
Bulutsuz havalarda
Boy veren dumanları
Bir de “Ayrılık ayrılık aman ayrılık”ları,
Balıklara atıyor ihtiyar yüreği,
Denizi tokatlıyor
Balıkçının küreği
Ağustos iniyor yüreğime,
Nisan düşüyor tenime tane tane,
Ellerime tespih böcekleri tırmanıyor
İskelede bir gemi
Direğinde mendili
Önce bir ileri bir geri,
Sonra hep geri geri sallayarak esenliyor
Hasrete gidenleri
Sevinç inanç güven ağlıyor
Rengi soluk.
Çıkarlar çıkarcılar yağıyor oluk oluk
Yangın sağanağa
Sağanak yangına uzatıyor elini
Ben de uzatıyorum
Önce dokunuyorum
Sonra dalıyorum
Islana yana yaşıyorum18 06 1994


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yanan Şiir
Aranışın çıktı gözbebeklerimden.
Taradı boşluğu ışın ışın.
Hasretin dolaştırdı dilimi.
Aktı yanaklarımdan özlemin
Yapıştırdım elimi utanca.
Boşluk,
Yokluk,
Sessizlik
Ve yangın vardı orada.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yanlız Kalmak Üzere Olan Şiir
Köpeğin de seni terk etmeden,
Dokun tüylerine inceden.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yarım Yamalak Şiir
Cananım olmalı benim
Canan olmalıyım hem de
Şiirlere yazılmalı
Şiirler yazmalıyım yarım yamalak şairliğimle
Ne işim var buralarda
Bu cilalı şehirden bana ne.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yasemin Kokulu Şiir
YASEMİN KOKULU ŞİİR
“Küçük sözlerle
Büyük aşkları anlatabilmek sanatı”
Demişti
Şiiri için.
Ve eklemişti;
“İnsanın sınırı insanla geziyor
Kendi sınırı içinde insan
En çok kendini eziyor”
Ağlamalarımı tepip
Gözlerimin içine,
Mendil sallayacağım
Gelemeden gidişine
Küfürler savurup sınırın çeperine
İsyansız ezilişimle.
Takılıp tutunacağım
Şairin dizesine.
Yaydan çıkan okları uçarken yakalayıp
O yayı kıracağım.
Çaresi yok
Bu sınırı ben de savunacağım.
Yasemin kokulu çaresizliğimle
Örtüneceğim perde perde.
Çam ağaçları gibi olacağım hep
Yemyeşil…
Köklerim toprağımda
Ve gene çam ağaçları gibi dokunulmazlığımı
Yapış yapış reçinelerle haykıracağım
Tenime uzanan ellere.
En çok ben döküleceğim
Yaprak dökmeyen iğne yapraklılar sınıfından sayılıp
Gizli dökülüşümün üstüne
Yeni bir dikencikle
Örtüler yapacak
Kendi doruğumda yaşayacağım.
Sorana sormayana
Yasemin kokulu çam ağacından
Aykırılık sunacağım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yaralı Şiir
Alaca karanlık zamanlarda
Çakırkeyif salınmakta
Yüreği açık
Dudakları kapalı
Bedeni sağlam
Kendisi
Boydan boya yaralı


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yaşlı Şiir
Bu yaşlar
Sebepli yaşlar
Baksana
Elli sene yaşamışlar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yazılmamış Şiir
Kan kızılı dört oda
Ritmini tamamlar
Sevdalıdan kopmuş titrek rüzgar
Kan kızılı saçlara;
Yazılmamış,
Ve
Son nefesten önce mutlaka yazılacak
Şiirlerini saklar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yere Düşen Şiir
Haykırdım
Gürültüye karıştı.
Fısıldadım
Duyulmadı.
Bir bakış attım
Yakalayan olmadı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yontulmuş Şiir
Nalıncı keseri gibi
Yontun kendine
Kötü anılar girdi
Daha birini onarmadan
İkincisi
Tenime değdi


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yüzsüz Şiir
Son sıradaki yerinde
Çiban sancısı,
'Hadi artık sen git' diyen dudak,
Durak,
Hep olmak istediğin anlamsız...
Tuzak,
Kendince oluşturduğun hınzır...

Kaplama dişlerden yayılan
Sinsi,çürük kemik kokusu,

Cebinde sakladığın
Yüzleşeceğin
Salak yüzsüzlüğün


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Zalim Şiir
Zalim Şiir
Umuda bir dalıp
Bin kere çıkmalar
Zalim mi zalim
Seni elimle
El’e teslim ettim.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Zehir Panzehir Şiir
Dudağımdaki yasak,
Elimdeki günah,
Beynimdeki çivi,
Sırtımdaki yük,
Boğazımdaki yumruk,
Gözümdeki diken,
Kısacası sen.
Hem zehir
Hem panzehirsin.
Bir ondan
Bir bundan içilen.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Zamansız Şiir
Hayat bu.
Beşinci mevsimin ikinci baharı...
Kimbilir
Belki de insan ömrünün en yaşanılası zamanı


Tamay Önal Polat