Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Adını Koyamadım Yalnızlığımın

Her yeni doğan günden seni diledim.
Beklemenin sabırsızlığı yaşadım
Tenha ve sen kokan sokaklarda.
Oysa biliyordum yine gelecektin bana
Yüzünde masum gülümseyişin
Elinde ufak kırmızı çanta
Ya çok yoruldum taşısana diyecektin.
Yorulana kadar umarsızca dolaşacaktık yollarda
Çamlıca’nın ardından güneş tepeye doğru yol alıyor
Saat ayrılığı çoktan geçmiş
Ve ben hala seni bekliyorum
Biliyorum her gün daha da ağaracak saçlarım
Biliyorum her gün daha da ağır gelecek yaşamak
Oysa bana söz vermiştin, sana söz vermiştim
Bir Perşembe gecesi gittiğin gibi gelecektin
Bende vuslat gününe kadar seni bekleyecektim.
Ne çok dualar ettim tanrıya
Bir kez daha göreyim diye rüyamda seni.

Sevdiğim, günüme doğan güneşim benim.
İstanbul artık bana dar geliyor.
Sigaraya da başladım yeniden.
Her nefeste seni çektim içime
Her nefeste seni düşündüm.
Bu yüzdendi sigaraya düşkünlüğüm.
Tam da mutluluğun şifresini çözmüşken
Anlayamadın bu acele gidişin neden....
Toplamadan valizini, düşünmeden sensiz beni
Henüz çizmemiştik ki mutluluğun resmini
Oysa biraz umudun mavisinden katacaktık
Birazda gözlerindeki kahverenginden
İçine kalbinin beyazından koyacaktık
Ve birazda ilk bahar yeşilinden...
Daha bitmemişti ki resmimiz
Bu acele gidişin anlamadım neden...
Yine sensiz uyandım
Kaç gün oldu sevdiğim alışamadım
Ben senin yokluğuna dayanamadım

Geçen zamanın inadına daha bir arttı acım
Yalnızım sevdiğim yalnızım
Kimse anlamıyor beni
Kimse dindiremiyor içimdeki sensizliği,
Oysa “hiç adı koyulur mu yalnızlığın derdi” Sevil hanım
Ama ben hala adını koyamadım yalnızlığım
Annem “Onlarca dostun var ya etrafında oğlum” diyor
Oysa ben sensiz yapayalnızım annem bunu bilmiyor.
Ne çıkar ki etrafımda binlerce insan olsa
Sensiz olmak, yalnızlık demektir benim lügatımda...

Kaç zaman geçti sevdiğim sen yoksun
Biliyorum dönemezsin gittiğin yerden
Biliyorum sen daim beni beklersin
Gece uyurken rüyama gelir
Gündüzleri her an beni izlersin.
Ben sensiz doğan her güne lanet ettim.
Her gece tanrıdan seni istedim.
Mezarının başında ne dualar ettim.
Sana gelmeyi de beceremedim sevdiğim..
Sana gelmeyi de beceremedim.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Adsız Aşk
Kalbimde açan zehirli bir çiçeksin
Açmasan kim bilir sende öleceksin
Bırak ruhumuz acıyı çeksin
Filizlensin kalbimizde sevda yangını

Bembeyaz teninde yaşamak böylece
Aşkı görmek yüzünde gizlice
Ve sana sarılmak böyle her gece
Her gece hissetmek bin çiçekte tadını

Mahkumuz istemesek de bu sevdaya biz
Ağla sevdiğim ağla gözyaşını sileriz
Yaramıza bizden başka yoktur çaremiz
Varsın olsun koymayalım bu sevdanın adını


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ağla İstanbul

Ey be İstanbul, ey taşı toprağı altın
Sevdaları yalan, sevenleri hain şehir.
O boğazının mavileri yetmedi mi sana
Gözyaşımı da istedin benden.
Aksın sevdiğimin uğrunda gözyaşlarım ne çıkar ki
Varsın durmasın sonsuza kadar
Senin mavilerin yetmiyorsa sana
Ağlarım yetene kadar aklımda sevdiğim var.
Ağıt yaksın yaşlı teyzeler ardımdan
Yalnızım ey gökteki yıldızlar.
Ağla be kahpe İstanbul
Sende ağla biraz benim ardımdan.
Bahara soyunan taze çiçek kokan ormanlarını
Bindiğim vapurun ardından uçan martılarını
Ve beni sevmeyen o kadını
Çıkarıp anılarımdan gideceğim şehrinden
Çantama biraz umut, çok az dostluk ve biraz da vefa aldım
Bütün kötü anlarımı sana miras bıraktım.
Dedim ya İstanbul biraz da sen ağla.
Benim acım zaten yeter bana.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ağlar gibi

Gün ışığına hasret bir gül gibi
Öyle mahzun öyle solgundu yüzü
Büküktü boynu güneşsiz bahar gibi
Gözlerinde bir telaş bir korku vardı
Sanki yaşamaktan korkar gibi
Sonra bir siren sesiyle
Değdi gözlerimiz birbirine
Gözünü kapattı bir şeyler saklar gibi
Vapur yanaşınca iskeleye
Hızla indi vapurdan bir şeyden kaçar gibi
Soru işaretleriyle birlikte
Düştüm o bilinmezin peşine
Birden döndü baktı bana
İçimdeki o ateşi yakar gibi
Bende bir telaş başladı
Sandım birden dünyam karardı
Geldi durdu yanımda bir şey hatırlar gibi
Dedi tanışıyor muyuz biryerlerden
Bana öyle geldi dedi başını eğerken
Sustu anlamsızca bir anda
İçinde bir yerler yanar gibi
Dedi neyse karıştırdım herhalde
Elbet benzer insan insana değil mi
Ve sen dedi gözlerime bakıp sustu
Sanki benden birşeyler umar gibi
Lal oldu dilim konuşamadım
Baktım anlamsızca gözlerine o yabancının
İçerimden bir yerle kopar gibi
Gitti bir meçhule bakarak arkasına
Sildi gözyaşlarını hırkasının ucuna
Unutamadım o günü ömrümce hatırlarım
Hatırladıkça dönerim arkama
Sanki o sesi duyar gibi
Gönlümde o kız sessizce ağlar gibi...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ahmak Islatan

Rüzgarların koynuna bıraktığın saçların
Hala öyle divane hala öyle deli midir.
Ya hovarda yüreğin sonbaharın ardından
Yine öyle umarsız yine serseri midir

Acıtır mı kalbini verdiğin bütün sözler
Acıtır mı söylesene aşkımızın şarkısı
Senden bir şey kalmasa da silinse de tüm izler
Ben seni unutamam kalbimin vefasızı

Ahmak ıslatan yağmurlarını bilirim ben
Yakalanmadım desem yalan olacak
Bilemezdim ayrıldığımız gün sen giderken
Bu yağmurlar yüreğime yağacak
Yüreğimde aşkımızı boğacak...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Aşk Neydi

Karanlık bir sonbahar akşamında
Aniden içime bir sızı düştü
Yoksa aşk dedikleri bu muydu
Ya da bir anlık sevinçten sonra
Gözlerde oluşan nemim adımıydı aşk
Her aşkta ayrılık
Her aşkta acı
Her aşkta gözyaşı
Olmasa aşk yaşanmazmıydı
Neydi aşk dedikleri anlayamadım
Kalbimin hızla çarpması aşk sayılmazmıydı
Aşık olmak için ne gerekiyordu
Aşk duygusunu yaşamak için
Sabaha kadar onu düşünmekmi lazımdı
Aşk sadece güzel birine mi bağlanmaktı
Ama ben sabaha kadar düşündüm
Ağladım ayrıldım acıyı tattım
Ama bir kız için değildi
Bunun adı aşk değilmi şimdi
Aşk sadece birinimi sevmekti
İnsanları doğayı,hayvanları
Allah’ı sevmekte aşk değil miydi
Gökyüzünü,yağmuru,baharı,kuşları
Sevmek aşka sığmaz mıydı
Sonunda ayrılık olmayan sevgilere
Aşk denmez miydi sizin oralarda
Aşk vuslata ulaşamadan ölmek miydi sence
Aşk güzellikle acıyı
Bir arada yaşamak mıydı
Aşkı bulmak için
Bazı şeylerden vazgeçmek mi lazımdı
Aşk imkansızlık mıydı
Kucaklaşamadan vurulmak mıydı aşk
Ya da kurşunların önüne geçip
Uğruna ölmekmiydi
Eğer aşk buysa arkadaş
Zor rastlanır bu devirde
Aşka düşene


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Adresi Yoktur

Aşkın adresi yoktur
Karambolde bulursun onu
Aşka dair bilinen tek yer var
Yürek denen o sonsuz diyar
Hangi köşededir bilinmez sevda
Sana gelir uzak diyarlardan
Uzak diyarlardan kalbine akar.

Aşkın zamanı yoktur
Zaten aşk zamansızlık değil mi
Apansız, amansız gelir
Toparlanmaya bile vaktin yoktur
Geniş zamanlar istersin oysa sen
Geniş zaman bulunurda aşk kaybolur.

Aşkın mantığı yoktur
Mantığın bittiği yerde başlar aşk
Aşka dair hiçbir şey bilinmez
Aşk yaşanır hissedilir ama söylenmez
Anlatılamaz aşk aşkı tatmamış insana
Aşk meydan okumaktır dünyaya

Aslında aşk yoktur
Biz duygularımıza aşk demişiz
Bir şeyler hissetmişiz de
Ne olduğunu bilememişiz
Aşk demişiz adına bu bilinmezin
Bu bilinmezde yönümüzü kaybetmişiz...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ateştir Sana

Bu sitemim sana değil
Sakın yanlış anlama
Binlerce kez yenil
Boyun eğme hayata

Her aşkın bir sonu varmış
Sevenler elbet ağlarmış
Aşk akıllara zararmış
Sakın sevme bir daha

Ümitlerim bitmez dersin
Kapıldın sele gidersin
Sonra hayata küsersin
Ümidin kalır bahara

Çabuk geçer durmaz zaman
Uğraşma boşa vermez aman
Azrailin gel dediği an
Zaman ateştir sana..



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ayak Seslerin

Bir acı vardır sanki
O tenha kaldırımlarda
Sessizdir oysa gündüzlere inat
Sonra sessizlik bozulur
Ayak seslerin gelir
Beklerim ardından sen gel diye
Sen gelmezsin benim ölesim gelir
Ve artar bu acı
Her ayak sesinde
Ayak seslerini öldüresim gelir



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Azılı bir kaçağım

Tozlu ve boş yollarında sevdanın
Kaybettim bütün yarınlarımı
Hüzünler biriktirdim kumbaramın içinde
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın

Ne bir ses duyulsun, nede açılsın kapım
Varsın gelmesin mezara kimseler
Cezam müebbet olsun, göz yaşlarım durmasın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.

Sokak lambaları aydınlatmasın yolumu
Benim olduğum kentte artık sabah doğmasın
Gülün dikeni batsın, yüreğimi kanatsın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.

Ne çıkar ki bir ömür gelmesin sevdiğim
Ne çıkar ki bekleyim bütün gece yolunu
Kapım parmaklık olsun, gözlerinse celladım
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.

Viran olsun bağlarım yıkılsın dört bir yanım
Kovalasınlar beni, arasınlar her zaman
Yollarımı kessinler, ümitlerim kalmasın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.

Yazılmasın şiirler söylenmesin hiçbir söz
Bırak sabah olmasın bu yalancı dünyada
Acılarını aldım, mutluluk sana kalsın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bana Yetim Deme Anne Yetim Değilim

Yüzüme bakıp acıma bana
Tuz basma kanayan yaralarıma
Aldırma gözümden akan yaşlara
Bana yetim deme anne, yetim değilim...

Ne gözlerim sevgiyi göremeyecek kadar kör
Ne de yüreğim mutluluğu bulamayacak kadar fakir
Böyleyim ben işte bakışlarım ok sözlerim zehir
Bana yetim deme anne, yetim değilim...

Her gece gelir babam, saçımı okşar
Sabahlara dek seyrime dalar
Yetim lafı yüreğimi parçalar
Bana yetim deme anne, yetim değilim...

Hamdolsun her işe gücüm yetiyor
İşte babam tam karşımda yatıyor
O lafı duyunca aklım yitiyor
Bana yetim deme anne, yetim değilim...

Beyaza boyadım tüm karalarımı
Sana verdim işte yarınlarımı
Anne döktürme göz yaşlarımı
Bana yetim deme anne, yetim değilim...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bayram yalanları

Bir bayram günü
Çengelköy’e kar yağıyordu
İnceden ince
Şeker topluyordu çocuklar
Yüreğinde karşılıksız sevgilerle
Ne eski bayramlar kalmıştı
Ne de eski sevdalar
Hepsini kopan takvim yapraklarıyla
Yitirmiştik birer birer
Sahipsiz kalmış bir çocuk yüreğiydim
İstanbul’un yalan kalabalığında
Tarih bile tekerrür etmiyordu artık
Oysa düşler kurardık mutluluk üstüne
Yalanın yeri yoktu sanırdık düşlerimizde
Meğer en büyük yalanları
Düşünmüşüz düşlerimizde
Ne yaşamak mutlulukmuş
Ne de dünya bir cennet
Yıllarca bu yalanlarla uyutulmuşuz
Umut sözleriyle avutulmuşuz.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ben Aşkı Ağlarken Gördüm

Eninden boyundan ölçtüm ben aşkı
Tam yüreğin hizasına geliyor.
Tarttım en yoğun zamanında aşkı
En ağırı bir bakışla eriyor.

Ben sokak ortasında gördüm aşkı
Hiçte anlattıkları gibi değildi
O da bizim gibiydi her haliyle
Kahverengi saçları vardı
Beline kadar uzanmış.
Gözleriyse tedirgindi
Bakışlardan utanmış.
Hızlı ve ürkek adımlarla
Arkasına bakmadan yürüyordu aşk.
Ve yalanlarcasına hakkında anlatılanları.

Sonra tanıştım ben aşkla
Yaşı henüz on altıymış.
Hayallerim yıkıldı birden
Hani her dönemde aşk vardı?
İmrendiğim o hikayeler
Ya Leyla ya Mecnun?
Meğer anlatılar hep yalanmış.

Ben konuştum aşkla
Her hafta sinemaya gidermiş,
Zaman buldukça da müzik dinlermiş.
Oda sıkılırmış yalnız kalınca
En çokta yağmurda yürümeyi severmiş.
Ama rahat bırakmazmış insanlar
Kimi sever, kimi kızar, kimi de küfredermiş.

Ben buluştum aşkla
İncecikten bir yağmur yağıyordu
İstanbul sokaklarına
Şimdi tam onun mevsimiymiş.
Aşk gezermiş her yağmurda.
Eşlik ettim ben aşka
Gezdik İstanbul’u yağmurda
Bir uçtan diğer uca.
Boğazda balıkçıları seyrettik
Nargile fokurdattık tophane kıyılarında
İstiklalde yürüdük el ele umarsızca
Simit attık vapurdan martılara.
Her şey çok güzeldi ama tedirgindi aşk.
Bilemezdim ki martıların ayrılığın habercisi olduğunu.

Ben aşkı ağlarken gördüm.
Mavi gözlerinden bardaktan boşalırcasına
Dökülüyordu gözyaşları.
Öpmeye kıyamadığım yanağı sırılsıklamdı şimdi.
Ve bakmaya doyamadığım mavi gözleri
Kan çanağı gibiydi
Oysa beni duygusuz sanıyordu aşk.
Ne bilirdi, tenimin kavrulan sıcaklığında
Göz yaşlarımın buharlaştığını.
Bilemezdi ki canımı ne çok yaktığını
İçime yağdırdığım o damlaların.

Ve yollarımızı ayırdık biz aşkla.
Ona son kez sarılıyordum
Bostancı – Kadıköy dolmuş sırasında
Ve hep öylece kalmak istiyordum.
Sıkı sıkıya sarılıp hiç bırakmamak
Ve ağlamak istiyordum
Erkekliğe toz kondurarak.

Ve vedalaştım ben aşkla.
Erkekliğe toz kondurmadan.
Bir lahza olsun fark ettirmeden acılarımı
Vedalaştım ben aşkla.
Oda her fani gibiymiş.
Gönül sahnesinde rol alıp bir zaman
Sonrada çeker gidermiş
Virane bıraktığı o yüreğe bakmadan.

Bu benim aşkımdı.
Bu benim yaşamımdı.
Ama bir an bile pişman olmadım.
Yalnız kaldım karanlık ve soğuk *******de
Ateşiyle ısındım.
Sinirlendiğim kızdığım anda
Gözlerinde duruldum.
Hastalandım, yaralandım
Hayalinde derman buldum.
Ve sonunda anladım ki
Şahsa münhasırmış aşk.
Bir görünür, bir kaybolur
Bir gerçek, bir yalanmış.
Ama her yüreğin tatması gerek bu duyguyu
Çünkü; Aşk yaşamadan anlaşılamazmış.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bir Aşk Hikayesi Bu

Ne umutlarım vardı gelecekten
Seninle,hep elele,hep birlikte
Sen benim,ben senin herşeyi olacaktık
Şimdi,şimdi gidiyorsun gerçekten
Ve bana unut diyorsun beni
Farzet ki seninle elele gezmedik
Farzet ki öpüşen biz değildik
Şehrin dar sokaklarında
Hiç tanımadık say birbirimizi
Hiç görmedik say herşeyi
Yıldızların altında elele
Dolaşan başkalarıydı de
Dizine yattığın ben değildim
Dizime yatan da sen değil
Sahilde,çıplak ayaklarla
Elele dolaşmadık hiç
Artık ben seni,sende beni
Hiç tanımayacaksın
Seni seviyorum demedin say
Beraber sabahladıklarımızı
Es geç hatıralarımızı
Olmadı hiç elim elinde
Olmadı hiç gözün gözümde
Ve hiç olmadı dudaklarımda
Senin kırmızı dudakların
Saçlarıma dokunmadın
Dokunmadın vucüduma
Öpmedin beni doyasıya
Öpüşmedik birkere de olsa
Beraber şarkı söylemedik
Dinlemedik say
^Nasıl geçti habersiz^şarkısını
Söylemedik say
Hiçbir şarkıyı
Çimenlerde uzanan sevgililer
Biz değildik de
Hiç gezmedik biz
Beraberce elele
Kucağımda taşıdığım
O güzel sarışın sen değildin
Sen değildin beni saran
Beraber yemek yemedik
Su içmedik kana kana
Ağlamadık yana yana
Sana hiç şiir okumadım
Şiir de yazmadın bana
Farzet ki sevmedik birbirimizi
Diyorsunda güzelim
Kolaymı unutmak seni
Öpüştüğümüzü,sahilde
Koşup,sonra düştüğümüzü
Koyunları sevip,karanfil aldığımızı
Dizinde yattığımı
Söylediğimiz şarkıları
Uzandığımız yatağı
Yediğimiz yemekleri
Gittiğimiz ırmakları
Yaşadığmız o günleri
Unutabilirmiyim sanıyorsun
Say ki unuttum
Ya gözlerini nasıl unuturum
Sözlerini saçlarını
Söylesene seni nasıl unuturum
Sanma ki sen gidersen unuturum seni
Gidersen resimlere bakarım
Gezdiğimiz yerlerde izini ararım
Avare olurum uğrunda
Divane olurum
Ama unutamam seni
Say ki unuttum
Kalbim nefret eder benden
Çinki kalbimde yalnız sen vardın
Gözlerim küser bana
Hep sana bakardı ya
Kulağım işitmez beni
Senin sesini dinlerdi ya
Dudaklarım kıpırdamaz
Senin dudaklarını tattıktan sonra
Ellerim hareket etmez
Sana bir kez dokunursa
Şimdi söyle bana güzelim
Seni nasıl unuturum
Sözler yeter mi unutturmaya seni
Ya da mesafeler yeter mi
Ne farkeder sen gitsende
Unuturmuyum sanıyorsun seni
Seni unutmanın tek yolu var
O da yaşamı unutmak güzelim
Eğer unut diyorsan hala
Hazırım,hadi bitsin şimdi
Sensiz bu hayat
Ölümden de beter be sevgilim


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bir Ayrılık Öyküsü

Gitmek istiyorsun öyle mi sevdiğim
Sen söylemesende gözlerin söylüyor
Git bir elveda yeter bana
Bir hoşça kal çok bile git
Boşver beni düşünme sen
Sanma sen gidersen yaşayamam
Sanma sen gidersen üzülürüm
Sanma sen gidersen ben ölürüm
İlk ve son ayrılan biz değiliz
Dudaklarıma seninkinden önce
Kaç kırmızı dudak değdi bilirmisin
Ve senden sonra kaç tane değecek
Merak etme ayrılık çok zor değildir
Unutulur zamanla herşey git
İşte kapı çık herşeyi bitir
Git ardında herşeyi götürşimdiden alıştım bak sensizliğe
Bakmıyorum gözlerine birkaç dakikadır
Ve tutmuyorum elini uzun zamandır
Merak etme kızmıyorum sana
Dostuz biz sonsuza kadar
Git artık git ne olursun
Ağladığımı görmeni istemem
Erkekler ağlamaz derdin
Ama gideceğini söylemedin
Ne söylesem boş
Ne söylesem yalan
Ne söylesem anlamsız
Ağzımdan çıkan birkaç söz
Hepside sensizliğin sarhoşu
Git desemde sana sakın inanma
Üzülme diye söyledim
Ağzımla git desemde sana
Kalbim ağlıyor ardına
Bakamıyorum gözlerine
Sırf sen üzülme diye
İlk sözünü hatırladınmı
Ayrılmayacağız
Şimdi ne oldu bilmem
Ben seni böyle seviyorken
Git herşey değişmeden
Arkana bakma git
Elveda demenede gerek yok git
Git eğer anılarımızı unutabilirsen
Git gözyaşlarını tutabilirsen
Git yaşamadık seninle diyorsan
Git git git artık
Gözyaşlarım engel olmasın sana
Ben alışkınım yalnızlığa
Ve ben alışkınım acılara
Ben ve sensizlik duygusu yanyana
Git diyorum sana sakın geri dönme
Beni bu halimle sakın görme
Kalbinin sesini dinleme git
Alışırım yalnızlığa
Yanımda sen olmasanda


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün Anlarsın

Bakmaya doyamadım o gül yüzüne
Gönül gözü doymaz bir gün anlarsın
Değişmez hiçbir sesi, senin sesine
Başkasını duymaz bir gün anlarsın...

Geceden sabaha yürekte sancı
Tarifi olmayan bir garip acı
Gülüşünmüş sadece bunun ilacı
Aşkta sabah olmaz bir gün anlarsın...

Uzanmışım yatağa boylu boyunca
Kendimi kaptırmışım efsunlu bir duyguya
Rüzgarların koynunda dalıp derin uykuya
Bir daha kalkılmaz bir gün anlarsın...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bir Şiir yazalım Seninle

Bir şiir yazalım seninle gel üstad
İçinde sevgilerin en temizi olsun
Ve yanına dostluğumuzu da koyalım
Her yudumda hissedelim gurbeti
Sevda türküleri söyleyelim
Bağıra bağıra,avazımızın çıktığınca
Sonra aşktan konuşalım biraz
Kadehlerden vakit kalırsa
Bu gece uyumak istemiyorum üstad
İçimde mahşer kalabalığı
Ve yüreğimin içine işlemiş yalnızlık
Bende bir yangın var ki sorma üstad
Yalnız kalmayanların anlayacağı türden değil


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bitmiyor

Resimlerdeki her çizgide bir anlam varmış
Söyleyebilir misin alnımdaki çizgilerin anlamını.
Özellik şu derin olan neyi anlatıyor
Herkes anlıyor seni sevdiğimi
O derin çizgi bile anlıyor
Senin ruhun feryadımı duymuyor.
Orhan baba söylüyor bir taraftan
Bir taraftan Doğukan söylüyor
Gitmiyor sevdiğim gitmiyor
Sevdan ruhuma işlemiş
Git desem de gitmiyor.
Umut bende bitmiyor...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bitsin Bu Aşk

Uykuların kaçar *******i
Sınav döneminde çalışamazsın
Gah ceza dersinde mükerrir bir aşık olur
Gah borçlarda akit yapar kalbini kiralarsın
Uyumasan da tüm gece boyu
Yeni bir güne uyanamazsın
Her şey çok farklıdır o anda
Ne eski sevincin kalmıştır
Ne de umutların
Sen sadece bittiğini düşünürsün
Ve gönül perdende bir daha olmayacaktır.
Saçlarına dokunamayacaksın
Kollarınla saramayacaksın
Diye düşünürken bu hayal son bulacaktır
Evet bir rüya görmüşüz aynı anda
Sen bir peri kızı ben isimsiz kahraman
Bir aşk yaşamışız kimselere aldırmadan
Ve gecenin sonunda rüyamız bitti
Tüm bu yaşananlar 3 renkle başlayan bir ilişkinin
Terastaki nihayetiydi
Şimdi mi? Kalbim hızlı hızlı atmıyor
Duvarlar gelmiyor üstüme üstüme
Kim bilir belki de, bir aşk bekliyor beni yine
Demiştim ya güzelim
Bizde kapanan kapılar tekrar açılmaz
Veda sözleri dökülürken dudaklarından
Keşke tanımasaydım seni dedim
Her şey bitti dediğimde sen kendin geldin
Ve şimdi de gidiyorsun
Dayanamasam da ayrılıklara git
Ben bu senaryoda çok oynamışım
Unutma en derin yaralar bile kabuk tutar
Ve vücut bir zaman sonra kabuğunu atar
Ve geriye sadece bir iz kalır
Ama sen giderken o izi de götür
Hiç kimse bilmesin ilişkimizi
Bu aşkı yak küllerini savur
Beni anılarının en ücra yerinde sakla
Ki sen bile arayıpta bulama
Yaşananlar bir yıldız kaymasıyla oluşan
Hayallerden öteye gidememişti de
Ve usulca uzaklaş yanımdan
Bitsin bu aşk daha başlamadan.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Biz Sevmeyi Beceremedik Sevgilim

En nadir mücevherleri andırırdı
Bana bakınca gözlerin
O anda benden uzaklaşırdı
Elime değince ellerin
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim

Halbuki yeni açılmıştık limandan
Sonsuz bir meçhule gitmekte aşk teknemiz
Seni seviyorum demedim sana hiç yalandan
Bende ki bu aşk çiçeklerden de temiz
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim

Ben mecnun değilim sende değilsin leyla
Sadece masum bir aşk yaşıyorduk seninle
Ne zaman dinecek bilemem gönlümdeki vaveyla
Aşkımız hiç bitmeyecek sanıyorduk seninle
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bizim Sevgimiz

Neden hep böyle oluyor anlamıyorum
Oysa ben seni kendim kadar sevmiştim
Birkaç küçük olay birkaç tartışma
Anlayamadım ki seni birden değiştin
Seni gördüğümde kalbimde güller açardı
Şakaklarımdan ince bir ter akardı
Belki sevda değildi bilemem ama
O garip duygu yüreğimi yakardı
Ellerimiz ayrılırken farklı yollara
Geri dönemem bir daha asla
Sevgi denen nesne o kadar saydam
Beni tekrar sev desen sevemem inan
Kapanan kapılar açılmıyor ki tekrar
Mecburi istikamet geri dönüşü yoktur
Sevgimin değerini bilmiyorsa bir insan
Ona değer verecek biri elbet bulunur
Sevgi ısrarcıdır ama asla gurursuz değil
Sevemeyiz bizi sevmeyen sevgiliyi
Ağlamayız her biten aşkın ardından
Her biten aşkın ardından üzülmeyiz bil
Sen leyla değilsin ki mecnunun olayım ben
Elbet unuturum sevgimin değerini bilmezsen
Zaman en büyük yargıç çözecektir her şeyi
Benim büyük aşkımı kaldıramazsın sen.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bu Akşam Rüyalarınıza Gireceğim.

Öfke dolu paletimi aldım elime
Bu akşam İstanbul’u resmedeceğim.
Fırça fırça dokunacağım yüreklerinize
Bu akşam rüyalarınıza gireceğim.
En acı resmini çizeceğim İstanbul’un
En kuytu yerlerini keşfedeceğim.
Adalet zalimin eline düşmüş
Çözemezsem bende delireceğim.
Bu akşam İstanbul’un güzelliklerinden bahsetmeyeceğim
Hislerini kaybetmiş insanlardan söz edeceğim.
Haydi durmayın eleştirin beni
Bu gece sizlerden bahsedeceğim.
Nasıl umarsız oldunuz bir anda
Nasılda duygusuz
Çaresiz bıraktınız bizi bu koskoca kentte
Çaresiz ve uykusuz.
Sıcacık yataklarınızda uyurken
Düşündünüz mü hiç kaybolan bir gençliği
Düşündünüz mü hayallerini yitirenleri.
Oysa durmadan konuşursunuz hayat üstüne
Şiirler yazarsınız kara sevdaya
Siz hiç genç bir kızın damarlarından süzülen
Kanın üstünde mehtabı yansımasını gördünüz mü?
Ben gördüm.
Kelimelerim tükendi, kalemim bitti,
O genç kızla birlikte bende öldüm.
İlk okuldan beri gönlümde biriktirdiğim umutlarımı
Bir kapkaççıya çaldırdım,
Ve insanlardan yıllarca sakladığım masumluğumu
Bir mafyaya kaptırdım

Ve kan gölüne döküldü kızın
Masum gözlerinden akan yaşları.
Haydi durmayın eleştirin beni.
Suçlulara söylemediğiniz ne varsa içinizde
Söyleyin bana.
Haydi durmayın eleştirin beni.
Ben sizi anlatıyorum mısralarımda.
Umarsız, duygusuz, sevgisiz insanlar
Bakın bir etrafınıza şimdi.
Ne oldu, değişen ne var.

İstanbul’un güzelliklerinden bahsetmeyin artık
Yeter bu yalancı gülümseyişler.
Ben hiç sevemedim yalancı baharları.
Ben hiç sevemedim bu insanları.
Susmayın ne olur susmayın artık.
Konuşun, konuşun devamlı ki dinsin karanlık.
Ahhh İstanbul, Yar İstanbul biz sana ne yaptık...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bu Aşkta Buraya Kadar

Şehir karanlıklara gömülür
Ve yürek sevdaya susar
Sonra bir acı duyulur
Ardından şarkılar susar

Belki bugün belki yarın
Gelin aşkı bana sorun
Aklından yok ise zorun
Aşk alevi seni de yakar

Bu beden taşımaz beni
Sevenin acı kaderi
Elbet bulacağım seni
Desem artık neye yarar

İhtiyacım yok sana
Ne sen beni ne de anla
Zorla adam olunmaz ya
Bu aşkta buraya kadar

Son otobüs gelmez artık
Benden adam olmaz artık
Bu senede bitti artık
Önümüzde yine kış var...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bu Şiiri Sana Yazdım

Merhaba; ömrüme doğan güneş
Şiirlerim sana yazıldı bu defa
Gönlüme yağdırdığın yağmurlar
Aşk oldu, çoştu bu defa...

İlk bahar de bu mevsimin adına
İstersen sevda de benim duygularıma
Varmış gözüm bir kere sana bakmanın tadına
Umrumda mı yağan kar, umrumda mı sonbahar....

Nedeni olmaz sevmenin, mantığı olmaz.
Bırak sorgulamayı tut ellerimden
Sonsuz bir meçhulde kaybolurken anılar
Bana gel vakit kaybetmeden...

Eskiden kalma alışkanlıklarını bırak
Seni seven bu oğlana umut ver
Ellerimi tutmasan da olur
Gözlerime bakıp gül yeter...

Yazılmış kaderime sevdan
Yüreğime kazınmış adın gizlice
Gel sevdiğim kimseler görmeden gel
Bari rüyalarıma gir bu gece....

Adını koyamamıştım ya yalnızlığımın
Artık adını çok iyi biliyorum
Senin olmadığın her yerde
Ben yalnızım diyorum...

Lal olurdu dilim seni görünce
Sensiz geçen anlarıma lanet ederdim
Ahh dört mevsim öteden gelsen bana
Seni sen gibi değil, kendim gibi severdim...

Dertlerimizi paylaştık da seninle
Bir tek seni sevdiğimi söyleyemedim.
Hayalin gitmedi gözümün önünden
Her duada tanrımdan seni diledim...

Issız sokaklarda dolandım durdum.
Dinmedi içimdeki asi rüzgarlar
Gel sevdiğim, doğ kalbime güneş gibi
Gel ki yaşansın gönlümde bahar...

Zindan olur ******* sen gelince aklıma
Gün ışığı kapıma boş yere gelir.
Bilmez ki sen gelmeden dinmez karanlık
Sensiz her yer benim hücremdir.

Leyla’yı ararken ben seni buldum.
Mecnun oldum çöllerde bırakma beni
Beni çölün sıcağı etkilemezde
Aşkının ateşi yakar sinemi...

Ilgıt ılgıt esen rüzgarlarla gel
Gir gönlüme sevdiğim, sonum ol benim.
Tut ellerimi meydan okuyalım ölüme
Anla artık beni, canım ol benim
Senliğini at bir yana, benim ol benim...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Bugün İstanbul’dan Ayrılacağım...

Boğazıma düğümlendi yalnızlık
Gönlüm bir namlu şimdi
Tam şakağından vuracağım sensizliği
Asi ezgilere aldırmayacağım.
Küçük bir yavru ceylana verip umutlarımı,
Bugün İstanbul’dan ayrılacağım.
Anadolu’nun tezek kokan yollarına vuracağım kendimi
Artık biraz da kendime yaşayacağım.
Seni hatırlatan her şeyi dağıtıp sokak çocuklarına
Artık adını unutacağım.
Seni doğduğun yere bırakıp
Bugün İstanbul’dan yani senden
Yani sevdiğimden ayrılacağım.
Yazdığım şiirleri duymayacaksın artık
Ve sana yük olan sevgimi
Vapurdan martılara atacağım.
Sileceğim adını gönlümden
Biraz da kendime yaşayacağım.
Bugün İstanbul’dan ayrılacağım...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Çelme Aklımı Sevdiğim

“Bugün eski mektupları karıştırdım sevdiğim
Seni seviyorum yazmışsın titreyen ellerinle
Asi bir serüvenciymişsin sen, beni görmeden
Bende durulmuş bana vurulmuşsun
Söz vermişsin bana her şey güzel olacak diye
Yalnız kalbin kalmış, bana vereceğin hediye
Benimle pay çıkarmışsın bütün güzelliklerden
Sadece ben varmışım senin yüzünü güldüren
Biz diye başlarmışsın her söze
Benimle yol alırmışsın her doğan güne”

Şimdi bir Aralık gecesinde
İstanbul ayazında üşür ellerim
Yalnızlığın dost olduğu bekar evinde
Bana söz veren sevgiliyi beklerim

Seni unutturmak imkansızdı gönlüme
Geçmişe sünger çekip silmiştim oysa
Yeni aşklar yaşayacaktım sil baştan
Bitti tüm aşklarım daha başlamadan
Bir şairin öksüz mısralarında seni buldum
Seni buldukça aşk çıkmazında kayboldum
Hayallerime girme artık sevdiğim
Çelme aklımı gecenin bir yarısı
Beni bana bırak, git artık düşümden
Git ki artık dinsin aşkın sancısı
Çelme aklımı sevdiğim gecenin bir yarısı.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Dostluk

Hüzün kokan *******de
Hissetmek isterdik
Bir dost elini yüreğimizde
Koca yıllar vardı paylaşılan
Dostluğun sıcak evinde
Hiçbirimize gülmemişti kader
Biz miyadsız sevdalar beklerdik
Beklenmeyesi anlarda
Her limana uğrayan aşk gemisi
Transit geçerdi beklediğimiz limandan
Bakakalırdık arkasında
Saatlerce kıpırdamadan
Yüreğin bam teline dokununca bir şair
Yaşlar dökülürdü gözlerden gönüllere
Yemin ederdik son olsun derdik
Son olmayacağını bile bile
Bir meçhule giderdik
Şimdi saat tik taklarıyla harcanan ömrün
Belki de son dönemecindeyiz
Doğduğumuz gün gibi yalnızız
Ama doğduğumuz gün gibi temiz değiliz
Artık zamanım doldu
Biliyorum bu sahneyi
Kapattım gözlerimi
Beklerim son perdeyi....


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Erirdi Yüreğim

Ve erirdi yüreğim
Değince gözlerime gözlerin
Sense baharı yaşardın
Görmediğim
Tatmadığım baharı
Sahi baharların vardı senin
Yüreğine kattığın
Aşkı yaşattığın
Beni aldattığın
Baharların vardı
Unutmuşum!!!


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Eylül

Firari bir aşkın külleri bunlar
Kamufle etmeyi beceremedim ben
Aşkta yasak mı olurmuş sevdim işte ne var
Bari deşifre etmeseydin giderken

Pusular kuruldu yalan sevdaya
Eylülle geldi bu ok bu yaya
İnsan sevmek için gelmiş dünyaya
Aşkın değil bakışındır sinemi delen

Gölgeler gölgeler kara gölgeler
Her gittiğim yerde benden öndeler
Soysuz eylülle başlar *******
Fırtına değildir gündüzdür biten

Karanlıklardan sonra güneş doğarmış heyhat
Sevilmekte değil sevmekte sanat
Emrinize verilmiş sonsuz kainat
Var mı içinizde kullanabilen

Sevdim dedim işte var mı ötesi
Gönül bir sanatçı duyar her sesi
Diline dolanmış olmaz bestesi
Beden değil ruhtur ölümü seçen



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gece Ve Ayrılık Üstüne

Gece yine karanlık yine sensiz
Bu kaçıncı geçen gecemdi sensiz
Yoksun sen ne hayalin ne de bir iz
Böyle bitmemeliydi aşkımız bence

Sen gittin ben bir günde kocadım
Sensiz hiçbir yerde rahat bulmadım
Belki de şimdiden silindi adım
Bilmem sende ağlar mısın her gece

Her ayrılık benim ruhumu yıkar
Sen gidersin ardından canım çıkar
Sanma yıllar geçince şu gönül senden bıkar
Sensiz her an hayat bana işkence

Düşün ben miyim sen misin unutan
Sadece bendim sözlerini tutan
Benden değilse bile Allah’tan utan
Nasıl gideceksin ahrete ölünce

Sen gittin hala kurumadı gözümde yaşım
Sen gittin şimdi başladı gönül savaşım
Sen gitmeyecektin nerdensin yoldaşım
Ben bir kez severim sevince.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Anatomisi

Asi bir haykırıştı gönlümde sevdan
Ansızın susuverdi fırtınanın içinde
Ardından dökülüverdi iki damla mutluluk
O yeşil o sonsuz pınarların içinden

Kadehler ardı sıra kalkarken şerefine
Yitirdim o büyüyü kadehlerin içinde
Umut dolu yarınlarım var benim
Her an sevmeye hazır bir de yüreğim
Gamla dolu geçirilmez ki bir hayat
Zaten yaşayacağımız kaç sene var ki

Garsonların bıkkın bakışlarından sonra
Daldım o boğazın yalan manzarasına
Düşündüm dostlarımı neredeler kimbilir
Kimbilir yollarımız tekrar nerde kesişir.
Bulur muyum eski sıcaklığı
Yoksa unutulur muyum
Düşündükçe dostları hasretten kurtulur muyum
Yusuf benden çok uzak Samsun denen şehirde
Rıza’yı bulur muyum Antalya’nın içinde
Yakup ne yapar Hatay’da yine öyle deli midir.
Ya Ramazan yanında öyle serserimidir.
Düşünürken bunları unuttum sevdiğimi
Zaten beni sevmemişti böylesi daha iyi
Doğukan’la beraber bindik sarı dolmuşa
Sen olmadan Doğukan sıkıysa burda yaşa
Boğazdan geçerken anladım dedim
Aşkın zamanı yoktu
Beliriverirdi ansızın ellerinde
Zorlamaya gelmezdi sevgi
Yitirirdin o zaman bakışların birinde
Geriye dönemem artık
Bütün yollar kapanmış
Sana mutluluklar güzelim
Kısmetimiz bu kadarmış.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Bir Yarısı

Gecenin bir yarısı;
Bir acı düşer yüreğine
Çırpınırsın,kanarsın boyuna
Sonra yer çekimine uyarsın
Gözünde damlalarla.
Yaşamı hatırlarsın
Çocukluğunu
Dönsen sanki uzanacaksın
Bıraksan sanki ömür boyu kopacaksın

Gecenin bir yarısı;
Yağmur yağmaya başlar
O tenha sokaklara
Her cama vuran damlada
Gidersin uzaklara
Sonra yer çekimine uyarsın
Gözünde damlalarla.
Sevdiğini hatırlarsın
Dönsen sanki öpeceksin
Bıraksan sanki hiç göremeyeceksin

Gecenin bir yarısı;
Bir sigara yakarsın
O karanlık odanda
Yalnız kalırsın
Yapayalnız
Sonra yerçekimine uyarsın
Gözünde damlalarla.
Anneni hatırlarsın
Acıların koynunda
Dönsen sanki sarılacaksın boynuna
Bıraksın sanki öldüreceksin onu da

Gecenin bir yarısı;
Gideceksin uzak diyarlara
Korkma...sakın ha korkma


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gel

Gökyüzü yeniden mavi olsun
Yeşillensin dört bir yan
Üsküdar bahara doysun
Şarkımızı söylesinler bırak
Martılar vapura konsun
Çevir yüzünü güneşe
Dünya aşkımızı görsün

Gel
Solmadan güller vazoda
Umudumu yeşert elinle
Sensiz bomboş bu oda
Gel ki gönlümdeki ezgiyi dinle
Sende olmalıydın bu baloda
Zümrüt yeşili kıyafetinle

Gel
Sevdiğim gel vakit dolmadan
Kırmızı güllere düşmeden hazan
Göreyim yüzünü belki de son defa
Yetiş sevgili ne olursun yetiş
Azrail şu canım almadan
Gel gökyüzüm kararmadan



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Geleceğim

Belki de söğütlerin yeşerip
Kokular saçtığında geleceğim sana
Belki bir ilkbahar yağmurunda
Taze açılmış çiçek gibi çaresiz geleceğim
Ama yıllar değiştiremeyecek beni
Yine eskisi gibi ıslığım dudağımda
Yine eskisi gibi kunduramın arkasına basarak
Yine eskisi gibi sevmelerden korkarak geleceğim

Güz mevsimi rüzgarlarla gelebilir
Ya da yaz mevsimi trtden gelen alçak basınçlarla
Hep gelebilirim her an gelebilirim yanına
Kışın kartopu oynayama
Yazın ırmakta balık tutmaya

Geleceğim birgün geleceğim
Yeminle söylüyorum
Gökyüzünde yeniden seyahat edeceğim
Eminönünden vapura binip
*******i sahilden boğazı seyredeceğim
Martılara simit atacağım yine
Koşarak geçeceğim bütün yolları
Unutacağım burada geçen zamanı
Medrese-i yusuf dediler girdim
Böyle olduğunu nerden bilirdim.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gelincik

Sen papatyalar arasında
Gelinciktin ne oldu
Bir güle değiştin beni gamsız
Söylemiştiler o yar çok vefasız
Lokmam boğazımda kaldı
Hani hani ölümsüzdü aşkımız
Beni neden terkettin anlayamadım
Ya da bizansın bu olayda ne rolü vardı
Yoksa aşkımız hepatit-b mi olmuştu
Aşkımızın viagraya da ihtiyacı yoktu
Beni neden terkettin anlayamadım
Kurumuş gül kadar değeri yokmu sevgimin
Önce yere attın sonra çiğnedin
Ama boşver üzülme ben seni sevdim
Kaprisini sevdim.
Benim inat sevgilim.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Geri Verebilir Misin?

Umutlarım vardı, gökyüzünden daha mavi
Temiz bir kalbim vardı sevdanın esiri
Gülüşlerim vardı kahkahalar misali
Şimdi bana bunları geri verebilir misin?

Uğruna akıttığım onca gözyaşından bir damlasını
Seni düşündüğüm anların bir dakikasını
Sevdanla büyüttüğüm gülümün goncasını
Şimdi bana bunları geri verebilir misin?



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Geride Kalan

Umuttu hayatta yaşatan bizi
Zemheride yazı beklerdik beraber
Bilemezdim böyle bir son bekliyor sevgimizi
Aşk ikimizi de aldattı bu sefer
Işığı bıraktın hiç değilse gönlümde
Gökyüzünü alsanda benden
Gitmek çözümmüydü bilemem ama
Çok şeyide götürdün giderken
Bir beni bıraktın geride
Birde beraberken yaşadığımız anları
Birkaç yırtık resim kaldı artık senden
Birde hayalin gözümün öünde gitmeyen
Birde yüreğimde sevgin
Sen beni bırakıp gitsende
Asla beni terketmeyen
Sevgin kaldı geride
Onu olsun sakınm götürme...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Giderken

Umuttu hayatta yaşatan bizi
Zemheride yazı beklerdik beraber
Bilemezdim böyle bir son bekliyor sevgimizi
Aşk ikimizi de aldattı bu sefer
Işığı bıraktın hiç değilse gönlümde
Gökyüzünü alsan da benden
Gitmek çözüm müydü bilemem ama
Çok şeyi de götürdün giderken
Bir beni bıraktın geride
Birde beraberken yaşadığımız anları
Birkaç yırtık resim kaldı artık senden
Birde hayalin kaldı gözümün önünden gitmeyen
Birde yüreğimde sevgin
Sen beni bırakıp gitsen de
Asla beni terketmeyen
Sevgin kaldı geride
Ama onu olsun sakın götürme...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gittin;

Gittin;
Yağmurlu bir sabahtı
Benim içimde
Akşamdan kalma hüzünler
Yaşadığımız hatıralar vardı
Neler vermezdim seni döndürmek için
Çıktığın yani beni terkettiğin
Yani beni terkettiğin
Yani beni mahvettiğin
Yoldan seni döndürmek için neler vermezdim

Gittin;
Sebebebini bile söylemeden
Sevmemişmiydim seni gönülden
Aşk nağmelerini hiç düşürmüşmüydüm dilimden
Ve sen,bir an olsun çıkmamıştın kalbimden
Avutulurmu sanıyorsun bu yürek
Zamanda sensizliği yaşayabilirmiyim

Gittin;
Ardında kaldı bu deli çocuk
Neden giderken beni götürmedin
Neden giderken bu aşkı bitirmedin
Ben bu filmi çok izledim
Hadi şimdi kendini de bitir
Aşkımız,aşkımız gibi bitir...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gönül Aşka Doymuyor

Galiba unuttum seni
Gözlerin hayalime girmiyor
Hani derdim ya çok güzelsin diye
Saçların gözünün önüne gelince.
Artık gelse bile beni etkilemiyor.
Duruşun belki eskisi gibi sakin
Ama beni artık dindiremiyor
Yeni bir aşk arıyorum kendime
Eski aşklar bir bir tarih oluyor
Görünce seni hayatın bir yerinde
İçimden hep gülmek geliyor
Bu çılgınlığı nasıl yapmışız biz
Sen ve ben! Aklım almıyor
Ben bir sevda delisiyim aşk çıkmazında
Sen bire gerillasın insan avında
Ne güzelde bırakmışız aşkı tadında
Artık bize söyleyecek laf kalmıyor.
Görüyorum seni herhangi bir anda
Maşallah boyun uzamış bu ara!
Hala seviyor diye bakma arkana
Aşk sönünce bende külü olmuyor
Arifim hayatından çok kadın geçti
Gönül kimleri sevdi kimlerden vazgeçti
Zaten geldiğimiz yerde bir hiçti
Onlarcasını sevsen de gönül aşka doymuyor.
Herşeysiz oluyordu bir sevdasız olmuyor.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gönül Koğuşuna Kapattım Seni

Gönül koğuşuna kapattım seni
Artık benden kurtulamazsın
Aşkıma dayadım bahtsız sineni
Artık sende bensiz yaşayamazsın.

Sevda akıntısına kapıldım şimdi.
Sen benimlesin ayrılamazsın
Sana hediye ettiğim şey kalbimdi
Sevmeden değerini anlayamazsın.

Saçların gönlüme yara açtı
Sen bu kanamayı durduramazsın
Kalbim senin aşkına kaçtı
Ne yapsan bu aşkı solduramazsın.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Gördüm Abi

Sevgiyi gördüm abi
Öksüz ve minik bir kızın gözlerinde
Annesiyle giden çocuklara bakarken
Gördüm abi gerçekten gördüm
Karşılıksız bir sevgiydi bence
Kendi için değildi bu sevgi onlar içindi abi
Değerini bilsinler diye
Onun sevinemsi düşlerdeydi abi
Rüyasını bile göremediği düşlerde
Yaşamak kadar kendisine uzakta olsa
Sevginin değerinin biliyordu abi
Belkide sevgi için dayanıyordu
Küçücük bedeni bu zor hayata

Sadakati gördüm abi
Bir sokak çocuğunun yüeğinde
Nasıl da sahip çıkıyordu
Kader arkadaşına
Görmeliydin abi görmeliydin
Soğuktan morarmış elleri
Belkide yeni tanıştığı
Kader arkadaşı için
Havadaydı
İnmedi abi yere
Haksızlık bitene dek
Haksızlık bitmeden
Yüreğindeki sadakat volkanı sönmedi abi
Belki yalnız
Belki sahipsiz
Belki sevgisiz
Ama gururluydu
Ama sadakatliydi
Belkide çoğumuzun yapamadığını
O küçük sokak çocuğu yaptı abi
Karşılık beklemedi sevgiden
Hiçbirşey beklemedi kimseden
Sokak kanunlarına uymalıymış abi
Tek başına yaşamasını öğrendi
Paylaşmayı öğrendi
En önemlisi abi
Herşeye rağmen yaşamasını öğrendi


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Güneş Doğuyor Ben Ölüyorum

Kapatmak istiyorum bütün saatleri
Geçmesin artık zaman
Ne bir tik tak sesi ne bir çığlık
Ne de gecenin sessizliğini bozan bir ses istemiyorum.
Sende kaybettiğim diğer yarımı arıyorum.
Bütün sandıkları karıştırdım.
Ve bütün fotoğraf albümlerine baktım
Bulamıyorum.
Kendimi bulamıyorum.

Hep bir yanım eksik kalmış
Şarkıları bile tam ezberleyemiyorum.
Kalbimin acısını dindiren tek şey gecenin sessizliği,
Ne yapayım senin yokluğunda onunla idare ediyorum.
Var mısın, Yok musun?
Bilemiyorum.

Gözyaşım yer çekimine yenik düştü yine
Geçen zamana yenik düştüğü gibi saçlarımın.
Ve kalbimin sana yenik düştüğü gibi.
Kırk beşlik bir plak içinde mahkumum şimdi.
Son bir kez dünya gözüyle seni görmek
Aşk mahkumu bir hükümlünün son isteği.
Vazgeçtim her şeyden.
Ne yaşamdan bir haz duyuyorum.
Ne de dinlediğim şarkılardan
Her şeyden vazgeçtim de
Bir senden, bir senden vazgeçemedim.

Hep söylemek istemiştim oysa sana,
Seni ne çok sevdiğimi
Eğer bir fırsat verseydin eğer
Neler söyleyecektim bir bilsen neler.
İşte şimdi son arzum yerine geliyor.
Dünya gözüyle son kez görüyorum seni.
Tutuyorum, tutuyorum ellerini
Her şeyi söylüyorum da sana
Bir tek seni sevdiğimi söyleyemiyorum.
Elveda masum kız elveda
Güneş doğuyor ama ben ölüyorum.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Hayatımdan Teğet Geçiyorsun

Yeni dağılmıştı gönlümün
Hüzün yağdıran bulutları
Ve ben küçüktüm daha
Katlanmak için büyük acılara.
Zamanla parmaklarım sigara,
Yüreğim sen kokmaya başlamıştı.
Asi bir kısraktı sevgi.
Ben onunla çok diyarlar gezdim.
Konya’nın bozkırında kurudum,
Ankara’nın soğuğunda titredim.
Ama bir an olsun sevginden vazgeçmedim.
Heyhat, zaman su misali akıyordu
Çocukluktan gençliğe...
Her şey değişiyordu da
Bir seni seven çocuk yanım aynı kalıyordu.
Şiirler yazıyordum, utanıyor sana okuyamıyordum.
Seviyordum ölesiye ama sana söyleyemiyordum.
Dedim ya çocuktum işte.
Ve çocuklar bilmezdi iki yalanın arası kaç saatti.
A kalbinden B kalbine gidecek bir seyahatin
Kaç saat süreceğini hesaplayamamıştım
Çünkü ben senin kalbinde esir kalmıştım.
Neden sevilmezdi mahpusluk bu yüzden anlayamadım.
Kaldırıp kafamı gökyüzüne
Derin siyahı ve yıldızları seyrederdim her gece,
Üşürdüm yokluğunu hissedince
Ben her nefeste seni düşünürdüm...
Bir tarafı yamalı yorgan ısıtmıyor ki yüreğimi,
Mısır tarlalarında garip uğultular çıkaran rüzgar da anlamıyor beni,
Bahçemizdeki havuza su içmeye gelen güvercinlerde.
Ne bilsin yağmur sana olan sevgimi
Avutmaz, avutamaz beni hiç kimse
Ağır aksak yürüyorum sokaklarda
Sırtımda her daim artan aşkımın yükü
Eziyor beni nefes alamıyorum
Oysa sen buna sebep olarak sigarayı gösterip
Bırak artık şunu diyorsun
Bir bağımlılıktan kurtulmak için
Yenisi gerek bunu biliyorsun
Biliyorsun da hayatıma girmiyorsun.
Hep hayatımdan teğet geçiyorsun....


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Hayır Anne Hayır Ölmedi Babam

Bana ölümü anlat anne
Bedeni tamken nasıl ölür bir insan.
Hayır anne hayır, ölmedi babam
Bak işte, uzanmış boylu boyunca
Uyuyor yatağında...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Sonra her zaman ki gibi
Hanım bir çay yapta şöyle
İçelim kendimize gelelim diyecek.

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Yine ne toplandınız diye kızacak millete
Gürültüyü sevmez babam anne
Göndersek mi misafirleri
Sonra kalkınca kızmasın bize
Haydi anne sil gözyaşlarını
Babam ağlamana dayanamaz bilirsin
Ve bunu söyleyemez sana
Zaten hasta adam, birde biz üzmeyelim...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Olum hazırla formaları, maça gidiyoruz.
Her zaman ki gibi sinirlenip maçta
Küfredip sahayı terkedecek.
Sonra geçip ırmağın kenarında
Türküler söyleyecek...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Ne olur gönder şu ambulansı
Zaten teni buz gibi babamın
O morg denen yerde uyuyamaz ki
Korkuyorum, uyanır hastahaneyi birbirine katar yine
Bilirsin, sinirlenirse durduramaz hiç kimse

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Ne olur kaldırın o musalla taşından
Zaten teni buz gibi babamın
Sevmez babam öyle soğuk yerleri
Hatırlarsan Sivas’tan o yüzden taşınmıştık
Haydi anne, babamı kaldıralım musalla taşından

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Boşuna okutma salasını
Millet gerçek zannedecek
Yalan söylüyor o imam
Kıldırmasın söyle o adama namazı
Birazdan kalkacak babam, eve gelecek ardından...


Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Koymayalım onu o tahta kutuya
Dar yerde nefes alamaz babam
Zaten hasta adam, kızdırmayalım yine
Haydi anne, babamı çıkaralım tabuttan...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Her zaman yaptığı gibi, tarlaları gezecek
Sonra vurup kendini yollara,
Sensizliği dinleyecek
Anne, babamı koymayalım mezara
Kefeni toz-toprak olacak
Bilirsin dikkat eder kıyafetlerine
Haydi anne, babamı çıkaralım mezardan...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Saklayalım kürekleri, toprak atmasınlar üzerine
Sıkıntıya gelemez babam, sinirlenir yine
Anne, o tahtaları koymayın mezara
Babam çıkamaz, altında kalır sonra
Atmayın toprakları, atmayın üzerine
Babam, babam uyanacak değil mi anne?

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Gel bırakmayalım mezarlıkta onu.
Bak hoca efendi başında bekliyor.
Bak o da benim gibi, uyanacağını biliyor.
Haydi gitmeyelim anne
Bak babam hala bizi bekliyor...

Anne üzerinden seneler geçti.
Babam hala neden eve dönmedi.
Hayır anne hayır ölmedi babam.
Hem bana söz verdi. Sende şahittin,
Bu hastalığı yeneceğim demişti.
Bana verdiği tüm sözleri tutardı babam.
Öldü deme şimdi adamın ardından
Hayır anne hayır ölmedi babam.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Herşeyde Biraz Sen Varsın

seni anlatıyorum tüm sevdiklerime
seni dinliyorum şarkılarda
seni duyuyorum tüm sözlerde
herşeyde biraz sen varsın
seni yaşıyorum
seni anlatıyorum
seni konuşuyorum
herşeyde biraz sen varsın


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Hukukçunun Aşkı

Kalbimin dolaysız zilyediydin sen
Şimdi sana istihkak davası açamıyorum
Elimle devrettim kalp taşınmazını
Hukuksal bir çıkış bulamıyorum

Hukukçunun aşkında yalan olmaz sevdiğim
Ben sevdim mi bir kere madde madde severim
Aşkın tanımı yoksa da ceza kanunlarında
Aşkın kanunu vardır gönül çıkmazlarında

Sen benim kalbimde müebbet hapis yedin
Kanuna karşı gelinmez çekmeliyim dedim
Bir ara bu cezayı erteletmeyi denedim
Tekerrüre düştüm bakışlarında

Sen kötü niyetli zilyettin
Bense bu aşkta mağdur
Bu aşkın adaleti
Artık musallada bulunur...

[GooD aNd EvıL]

Itır Şahi'ye Cevap

Mevsimlerim açmaz oldu
Itır Şahi bile soldu
İman kadar gerçek ama
Itır Şahi gelmez oldu
Kapım daim açık ona
Mor ışığı al koynuna
Itır Şahi gelmez bana
Resimlerim elde kaldı
Pencereme rüzgar vurdu
Harflerimi hep götürdü
Şiirleri geldi bana
Itır Şahi yolda kaldı
Sevdam büyüdü geceyle
Gönlümdeki bilmeceyle
Itır Şahi gelse bile
Sevdamı sular götürdü.
Zaman dediğin kördüğüm
Damarımda seni gördüm
Itır Şahi yaktın beni
Vuslatı görmeden öldüm
Şiirlerin pınarında
Itır Şahi hep yanımda
Ateşlerin arasında
Itır Şahi seni gördüm
Gülümsedim kırılmadım
Yalnızlığa darılmadan
Herkes Leyla’sını buldu
Itır Şahi sensiz kaldım
Kaf Dağını aştım bile
Hep seni bulma hissiyle
Kenetlendim ben menzile
Itır Şahi sen yok oldun
Ben seni bulmak istedim
Çöllerde kalmak istedim
Başlangıçlar sensiz oldu
Yollarda ölmek istedim.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

İki Bin İkinin Yazıydı

İki bin ikinin yazıydı
Henüz kurumuştu vişneler ağaçlarda
Sevda hastalığım yeni nüksetmişti
Ben böyle değildim önceleri biliyorum
Ne avare adımlarım vardı kaldırımlarda
Ne de serseri ıslığım vardı dudağımda
Sadece bir çocuktum yalan oyunlarda
Kalabalıklarda yalnızdım her zaman
Bir türküm vardı sözlerini unuttuğum
Takılmıştı sevdan gibi yüreğime
Sonunda sözleri buldum ama
Ne yazık ki sen kayboldun

Dedim ya iki bin ikinin yazıydı
Ve ben daha çok küçüktüm
Doğum günlerime inat
Ben hiç büyümüyordum
Konyanın bozkırında yemyeşildi yüreğim
Tıpkı gözlerin gibi, tıpkı gözlerim gibi
Her baharın sonu hazandı
Bunu da iyi bilirdim
Bir şansım olsaydı inan
Biteceğini bile bile
Yinede seni severdim
Şarkılar ne kadar vazgeçilmiyor desede
Ben vazgeçtim bu sevdadan
Şarkılar değil sevdalar yalan...

İki bin ikinin yazı kısa sürdü
Çabuk terkettim konya yollarını
Yok ettim bu aşkın tüm kırıntılarını


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

İstanbul

“Bayramın neşesine katılmıştı İstanbul
Biz büyüdük ve kirlendi dünya diyenleri yalanlarcasına”

Beşiktaş başkaydı, Taksim bir başka
Boğazı daha güzel, mavisi daha mavi
Başkaydı Kadıköy, başkaydı Maçka
Gecesi bile aydınlık, yıldızları besbelli

Bekar evimin karanlık odalarından
Karşının ışıkları damlardı yüreğime
Şairin ilhamının tek kaynağı ışıklar
Yıldızlı *******de kazınırdı belleğime

Asi bir rüzgara bırakmıştım kalbimi
Delikanlılığa attığım ilk adımlarda
Rüzgar bir bayramda geri getirdi sevgimi
Bir bayramda bulmuştum kendimi kaldırımlarda

Dudağımda ıslığım, kalbimde senin adın
Üsküdar sahilinde dilekler tutuyorum
Yıllar yılı sende bu sevdayı aradın
Kendimi yalnız senin sevginle avutuyorum

Bir kadından işveli, daha taze bahardan
Yıldızdan daha parlak, bir parçadır anadan
Sana tüm bu güzellikleri layık görmüş yaradan
Tek sevdiğim İstanbul, ey sevdiğim İstanbul
Bütün dertlere çare yalnız sende bulunur....



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kadıköy Rıhtımında

Yorulmuştuk artık herşeyden
Zaman mefhumunu yitirmiştik
Zayi oldu yaşananlar
Ve yirmi yılı harcadık boşuna
Annem hatırımda şimdi
Sabah ezanında duaları yanımda
Ve babamın ruhu
Her zor anımda arkamda
Kadıköy sahilindeyim
Karşıda ayasofya’nın ışıkları
Ve rıhtımda gecenin aşıkları
Denizden rüzgar esiyor
Ve beni de götürüyor
Ruhumu arındırıyor yalandan
Unut diyor bana hiç yaşamadan
Aklıma şiirler geliyor
Bir Necip Fazıl dan, bir Nazım Hikmet ten
Şafak söküyor istanbul sırtlarından
Tüylerim diken diken oluyor
Artık haydarpaşada sabah oluyor
Bir hikaye daha burda bitiyor
İstanbul adamı şair ediyor...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kasımı Saklardı Yüreğim

Kasımı saklardı yüreğim
Yağmuru hüznü ve aşkı
Kasım bir başkaydı
Bir aşktı kasım
Bir sevgiydi
Taze gelinlerdeki telaş
İlk sevgideki büyüydü
Kasımda günler böyle geçerdi
Biraz stresli biraz sıradan
Biraz da hüzün vardı kasımda
Kalbin içine işleyen bir acı!
Aşk mı? Belki
Ama aşktanda öte
On sekiz yaşın verdiği büyüklük
Ve delikanlılığa ilk adım
Kasımda günler böyle geçerdi
Bir telaş bir telaş
Hayallerde üniversite vardı
Bunun için yaptığımız bir sürü uğraş
Herşey boştu belki
Para,mevki,şöhret değersizdi
Kırk yıllık hayat için
Bu zahmete değermiydi? Bilinmez
Kasımda günler böyle geçerdi
Zaman içinde kaybetmek herşeyi
Dakikaların saldırısına uğramak
Ve üzülmek herşey için boşu boşuna
Ne kadar manasız
Ne kadar üzücü
Ne kadar boş
Herşeyin yalan olduğu bu dünyada
Aşkta sevgide kinde
Herşey sadece zihinde
Kasımda günler böyle geçerdi.....


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kıraç Toprakların Çocuğuyum Ben

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Seninle biz
Aynı kutuplar gibiydik bir mıknatısın ucunda
Sen devamlı sıkıştırıyordun beni
Bense direniyordum durmadan
Aşkının mengenesinde yıpranırken hayallerim
Kaçtım işte arkama bile bakmadan

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzden ellerim yarık yarıktır
Gel tut ellerimi diyecektim ama
Sevda ile yaşamak en büyük hamallıktır.
Taşır mı bunca yükü benim o küçük kalbim
Taşır mı söylesene senin ağır sevdanı
En iyisi söyleme gerçekler çok acıtır.

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Acıtamaz tenime sapladığın hançerler
Ne bir sitem ne de bir bakış kadar.
Sevda dediğin yol beş şerit bir otoban
Geri dönüşü ise bir şeritten daha dar.
Bura meşakkatlidir dikenlidir yolları
Sonunda sana çıkar bu yolun kıvrımları.

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzdendir adını garipseyişim
Bu yüzdendir anlamsızca bakmam yüzüne
Bizim sevdalarımız İstanbul gibidir
Her bir yanımıza işler bırakamayız.
Bu yüzdendir sevdalarınıza sırt çevirişim
Bu yüzdendir sizlere serzenişim


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kaybettiklerimiz

Gençliğimizi takvim yapraklarında kaybettik
Onurumuzu onursuz aşklarda
Tebessümü bir aşkta yitirdik
Sevmeyi ise boş bakışlarda

Sende önceleri böyle değildin
Güldünmü çiçek açardı dört bir yan
Yazık ki bir aşka yenildin
Artık bir günün bile geçmez ağlamadan

Ne gözlerinde eski sevincin kalır
Ne kalbinde yaşam isteğin
Ömür işte bu çıkmazda yaşanır
Engelleyemezsin bu senin kaderin



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Küçük Dünya

Asi bir bahardı koynumda sakladığım
Belki de hiç gelmeyecekti beklenen
Kardelenler arasında bir hayaldin sen
Küçük dünyalar kurmuştum
Sen gelince büyüyen
Ve benide büyüten
Küçük dünyalar kurmuştum
Ama senin haberin yoktu ki dünyalarımdan
Bende ki seni hiç görmemiştin
Ve hiç bende ki kadar sevilmemiştin



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Mavi Gece

Maviydi gece esrarlıydı
Boştu sokaklar
Kalbim kadar
Buhrablıydı yine gece
Her sitemin öncesinde
Yorulmuştu artık gönül
Melankolik oyunlardan
Figürandık sadece biz
Zayi oldu bu sevgimiz...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ne Güzel Tesadüf

Bir aşkın çığlıklarını silerdi
Yeni bir aşkın fısıltıları
Nasıl tanışırki tanışmayanlar deme
Kendini bırka kaderin ellerine
Damdan düşer gibi aşık olmak ne güzel
Ne güzel vurulmak böyle birine
Böyle bir tanışma nasipmiş bize
Tesadüfler içinde istasyon gişesinde
Bilet bulma teleşıyla seni görmek
Sonra dalmak o yeşil gözlerine
Tren hızla yol alırken haydarpaşaya
Garip bir titreme sardı beni
Sonra tuttum ellerini
Evet bir serseriyim belkide
Ya da bir deli kimbilir
Ben yoldaş arıyorum kendime
Artık bütün yollar sende kesişir
Demiştim ya aşkın zamanı yoktur
Yine apansız geldi yine amansız geldi
Ben aşka çoktan tövbe etmiştim ama
O yeşil gözlerin aklımı çeldi...

Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Nerdesin

“Mutluluğu uzakta arama,o her daim yanı başında”

Yıllarca hayaller kurup durmuşum
Kaf dağını aştım gayrı yoruldum
Kalbimi açtım da sana vuruldum
Şimdi gönül seni arar, Nerdesin?

Gelmiyorsun bana, bir engel mi var?
Duy artık sesimi, ey vefasız yar
Yokluğunun gamı gönlümü sarar
Gönül yalnız seni arar, Nerdesin?

Pusulası kayıp şaşkın kaptanım
Seni bulamazsam dinmez ki gamım
Gel artık sevgili bitsin hazanım
Göz yaşlarım durmaz akar, Nerdesin?



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Neye Yarar

Değseydi yüreğimiz bir kere birbirine
Söndüremzdi bu aşkı ne yağmur ne kar
Gülseydin bir kere dokunuca ellerine
İnan zemheride bile olurdu bahar

Yine sardı gönlümü sebepsiz bir sızı
Yüreğimde bir aşk var güller kadar kırmızı
Sen gönül sarayımın son vefasızı
Sevin işte oldum yine tarumar

Senin için uykumu boşa harap etmişim
Senin için boşuna bu dünyadan geçmişim
Ardından boş yere kahırlanıp içmişim
Bu tatlı rüyada buraya kadar

Seni tekrar anarsam tutulsun bu dilim
Seni tekrar yazarsam kırılsın kalemim
Sen değilmisin ölüm sebebim
Sanma gönül kuşu tekrar sana konar

Yenilgide tattım bu aşkın zaferini
Zevk-ü sefaya kattım gönlümün kederini
Ne de olsa sen yazdın bu aşkın kaderini
Şimdi bana dönmüşsün neye yarar...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Olmadı

Yağmur oldum yıkadım saçlarını
Güneş olup kuruttum göz yaşlarını
Olamaz deyip çattın kaşlarını
Ne yaptım ne ettimse olmadı...

Rüzgar oldum saçlarını taradım
Irmak oldum göz yaşımla çağladım
Arı oldum bin bir çiçek topladım
Ne yaptım ne ettimse olmadı...

Zehir oldun yemeğime kattım seni
Ateş oldun ellerimde tuttum seni
Keder oldun göz yaşımla ektim seni
Ne yaptım ne ettimse olmadı...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Otuz Beş Yaş

Yaş otuz beş değil ama
Yolun yarısına geldik
Hayat yıprattı bizi
Yirmimizde tükendik

İnsanlardan korkup ta
Sokaklara çıkmadık
Yüzleşemedik kendimizle
Aynalara bakmadık

Kabus görmemek için
Uykulara dalmadık
Kaybolup ta yaşamda
Kendimizi bulmadık...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Oyun

Sahipli sokaklarda, sahipsiz çocuklar
El ele vermiş bir oyun oynuyorlar.
Yaşamakmış oynadıkları oyunun adı
İçlerinden bazıları, yeniliyorlar...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ölmek Bana Kaldı

Ne yapayım olamam sensiz
Gidiyorsun ha benden habersiz
Ne yaptım sana terkettin beni
Bakışlarım buğulu bakışlarım çaresiz

Birgün sende beni ararsın
Belki pişman olur ağlarsın
Seni ne kadar sevdiğimi bilsen
Neden terkettim diye yanarsın.

Sen gittin hasret bana kaldı
Sen sevdin nefret bana kaldı
Seni unutamadım sarı gülüm
Sen yaşadın ölmek bana kaldı.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Özgürlügün Yansıması

Özgürlüğün yansımasıydı yüreğimize sevda
Ki özgürlük için canlar verirdik
Aradık bir bakış zaman aralarında
Daha bakışı görmeden erirdik
Daha güzeldi seninle baharlar
Biz aslında sonbahara yenildik
Taşır mıydı bunca yükü küçük bir kalp
^Bizaslında hiç biz değildik^.

Uçurumlar konuldu yolumuza
Hayın zaman ne çabukta geçti
Her adımda daha da yaklaştık sonumuza
Kader bu senaryoya ikimizi seçti
Aman yoktur bu hayat oyununda
Her yalanın içinde bir gerçek gizli

Camların buğusuna adını yazardım
Silinirdi camdan bir zaman sonra
Ama yüreğime demir atmış bu sevda
İskele verilmiş nafile gitmeyecek
Ölüm gelse de sevdan beni terketmeyecek
Bilmesende adımı görmesende yüzümü
Beni tanıyacaksın ürkek bakışlarımdan
Beni hatırlayacaksın bir mahşer dönüşü
Adın hala okunacak dudaklarımdan
Gözünü kapat artık içine çek geceyi
Düşünde ruhlarımız çözsün bu bilmeceyi...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Saçımdaki İlk Aktın

Gözlerin gönlümde açan kan çiçekleri
Kan çiçeklerine ihanet etmişlerdi ama
Yüreğim gözlerine ihanet etmedi.

Ürperten bir geceye soyunurdu istanbul
Bir rüzgar eserdi Çamlıcadan
Biterdi bu aşk daha başlamadan.

Bir güvercin gibi omzuma konardı aşk
O yeşil gözlerinle kalbimi yaktın
Ne yazık saçımdaki ilk aktın.

Titrerdi yüreğim sen gelince hatrıma
Şimdi senden kalan saçımdaki ak
Beni sevme artık beni burada bırak.

Yalnız seni sevdiğimi unutma
Issız bir gecede ağlarsan tek başına
Seni ne çok sevdiğimi düşün ve anla.

Boşver ödeme sen bu aşkın vebalini
Ben ikimiz içinde tüm vebali öderim
Aşkımı alır yanıma buralardan giderim



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sana Dair

Azılı bir sevda sanmıştım başta
Pas tuttu yüreğim anlayamıyorum
Bir bir uzaklaşıyorum sevdiklerimden
Gözlerime yaşlar doluyor ağlayamıyorum
Bir şarkı geliyor aklıma
Sözleri hançer gibi
Deliyor şu kalbimi
Dünyaya meydan okuyorum ama
Sana dayanamıyorum
Şiir yazmaya çalışıyorum
Her mısrada sen çıkıyorsun karşıma
Karanlık bir gecede
Karların arasında bir kardelensin
Karları bilemem ama
Şu kalbimi delen sensin
Bir an umut doluyorum
Bekliyorum seni istanbul çıkmazlarında
Dalından koparılan gül misali soluyorum
Umutlarım tükeniyor
Sonra sen geliyorsun aklıma
Hemen olgunlaşıyorum
Siliyorum akamayan gözyaşlarımı
Sana verdiğim sözü tutuyorum
Ağlamıyorum..



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sana yakışır

Gecenin karanlığa soyunduğu bir yerde
Seslerimiz değmişti birbirine bir kere
Klasik laflarla başladık söze
Sonra hayatın akışına bıraktık kendimizi
Ve sen yeşil gözlerinle mest ettin beni
Gülmek sana yakışır...

Zamanın patavatsız bir anında
Tartışmaya başladık sebepsiz yere
Sende sebepsiz kıskançlıklar
Bendeydi bütün hatalar
Ama yinede söylemiştim hata bende olsa bile
Kalmak sana yakışır...

Gittin sonra, zamanın sonsuzluğuna
Ve ben senden sonra yaşayamadım
Uyanamadım yeni güne sen yoksun diye
Kalbim acırdı kırılırdı kalbim
Şu kalbimi lime lime
Dilmek sana yakışır...

Bilirdin seni ne çok sevdiğimi
Senin için nelerden vazgeçtiğimi
Sensiz günlerin ne zor geçtiğini
Bilirdin duygusallığını bu yüreğin
Şimdi ağlıyorsam eğer gözyaşımı
Silmek sana yakışır...

Yalnız sende vardır derdime derman
Ne olursun dön artık geçmeden
Olmuyor işte sen olmadan
Derdime çare bulunmaz sevdiğim
Birgün seninle dolduğum anda ansızın
Gelmek sana yakışır...

Yaşıyorsam eğer senin içindir
Umutlar senin güller senindir
Hala bıraktığın gibi beklerim seni
Her kapı çalışında sen geldim derim
Şimdi ne haldesin diye sorma
Bilmek sana yakışır...

Büsbütün gidiyorum bu yerlerden
Ne hatıralar kalacak ne iz kalacak
Hayatım bir meçhulde son bulacak
Adresimi vermeyeceğim kimseye
Döneceksin yerimi bilmeyecek kimse ama
Bulmak sana yakışır...

Birgün ölüm haberimi duyarsın
Gözlerinle inciden yaşlarla
Sonra kendine kızar tasalanırsın
Nasıl yaptım diye bunu ona
Haydi bekletme artık sevdiğim
Ölmek sana yakışır...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Selin

Uzun ve yorucu bir yoldu sevda
Ki onda her türlü ızdırap vardı
Sevgisiz geçen bütün anlarda
Garip bir duydu beni yakardı.

Yalnızlık derlerdi kalbimin acısına
Oysa ben seninle daha da hürdüm
Fani olarak yanımda olmasan da
Karşılaştığım her yüzde seni görürdüm.

Nereden çıktı bu kalbin çarpıntısı
Dün bir düşündüm nasıl başladı
Saçları açık sarı ve elinde çantası
Vapurda tanışmıştık Selindi adı

İyi günler diyerek ayrıldık iskeleden
Ben sirkeci yönüne oda dershanesine
Ve başka bir gün karşılaştık yeniden
Koydu o anda beni gönül hapishanesine

Konuşmaya başladı hayatını anlattı.
Lise sondaymış henüz çok yolu varmış
Elindeki simidi martılara fırlattı
Vapurda her sabah martıları okşarmış

Böylece zaman geçti alıştım gül yüzüne
Her sabah sekiz on beş vapuruna binerdik
El ele tutuşup haykırıp gökyüzüne
Ayrılmayacağız diye Tanrı’ya söz verdik.

Ne oldu bilmem uzaklaştık birbirimizden
Elleri eskisi gibi yakmıyordu tenimi
Bu sayfayı silemezdik kaderimizden
Kalbim seviyor aklım kaçırıyordu bedenimi

Saçlarını bırakıp rüzgarların eline
Sigarasından derin bir nefes çekti
Uymalıyım dedi bu aşkın kaderine
Sigarası bitmeden bıraktı ve gitti.

Yalnızlık meleği tutup elimden
Beni fırtınanın içine attı
Nasıl sileyim bu anı kaderimden
Bu anki her an beni ağlattı...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Selam Sana Sevgilim
Selam sana;
Baharın koynunda bekleyenim
Sonsuz sevgilerimle kalan sevgilim,selam sana
Üç ay oldu görüşemedik seninle
Ben mahpus türküleri tutturmuşum
Küçük hücremin penceresinde
Sense sonsuzluğa kucak açmışsın
İçinde sınırsız sevgilerle
Beni beklemenin ızdırabını yaşamışsın
Ve sonra geleceğimi düşünüp rahatlamışsın
Selam sana;
Gözyaşlarıyla umudumu büyüten sevgilim
İnadıyla baharı getiren sevgilim,selam sana.
Resimlerin elimde şimdi
Veda buğsen aklımda
Ve hayalin yanımda
Küçük penceremden sana açılıyorum
Büyüyorum ,
Yıldızlar kaplamış gökyüzünü
Onları tutmak için büyüyorum
Ve tuttukça yıldızları sana yaklaşıyorum
Kavuşmamıza az kaldı sevgilim
Aç kollarını,söyle umut şarkılarını
Sevdiğini haykır insanlara
Ben geliyorum...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

SEn ALdın Benden

Rabbim akıl vermiş doğrudur amma
Kullanma kılavuzunu sen aldın benden
Karşı koymak gerçekten zordur zamana
Savaş tutkusunu sen aldın benden

Sevda bir güldür ki dalı dikenli
Sevmeyene aptal derler sevene deli
Böyledir ben kendimi bildim bileli
Sevda duygusunu sen aldın benden

İnsan unutur mu hiç anasını
Ruh çıkmadan çıkarır mı canını
Satar mı üç kuruşa yarını yarınını
Ölüm korkusunu sen aldın benden

Sen aldın benden tüm her şeyimi
Canımı almadın ama aldın sevgimi
Ne oldu işte yaptığına değdi mi
Ahiret sorgusunu sen aldın benden...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sen ve Ben

Dört kitabın içinde aradım durdum
Bulamadım bu aşkın kanununu ben
Zalim sevdan ile yandım tutuştum
Göremedin bu aşkın mağdurunu sen

Eyyüpten Yunustan dersimi aldım
Issız sokaklarda hep yalnız kaldım
Aşkı arar iken ben seni buldum
Kıramadın bu garip gururunu sen

Ne yeminler ettim, aman vermedin
Seni sevdiğimi hiç fark etmedin
Beni uçuruma elinle ittin
Paramparça ettin onurumu sen

Yalnızlığı yaşattın, kıydın hep bana
Bir an bile dönmedin bakıp arkana
Merhamet diledim yalvardım sana
Dindirmedin gönlümün yağmurunu sen…


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sende Bilirsin Sevmenin Manasını

Sen de bilirsin sevmenin manasını
Seninde kalbinde açar sevda gülleri
İnadına susarsın oysa
Sevgin yüreğini acıttıkça
Sevgini saklamaya çalışırsın kendince
Ama bakışlarını kaçıramazsın
Konuşmanın en anlamsız yerinde
Birden düşünmeye başlarsın
Sanırsın ki yalnız sen hayal kurarsın
Sevda üstüne,
Şiirleri yalnız sen okursun
Tüm içtenliğiyle
İçinde ne duyguları saklamışsındır
Kaç kez söylemekten vazgeçtiğin
Ne duyguları saklamışsındır kimbilir
Belkide o duygulardan
Bir buket yapmışsındır sevgiliye
Sunmaktan çekindiğin,
Aşkınla büyüttüğün
Sevda güllerinden oluşan bir buket


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Senin Sevdaların

Umudun bile soğuktan titrediği
Bir İstanbul akşamında
Birleşiverdi ellerimiz
Sen ebruli *******in güzeli
Ben ebediyetlerin delisi
Senin sevdalarının miyadı
Gün ışığıyla biter
Benim sevdalarım ise
Benimle kabre gider
Hadi şimdi çık hayatımdan
Ben geldiğim yere dönüyorum
Aşkın olmadığı bir diyardan
Gerçek aşka göçüyorum
Bir koltukta iki karpuz taşınmazda
Bir gönüle nasıl sığar iki sevda
Yaprakların dansettiği bir sonbaharda
Gönlümü koydum işte kara tabuta
Git artık git de çözülsün bu kördüğüm
Ben değilim cesedim son gördüğün



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sessiz bakışmaların ardından

Sessiz bakışmalarda sevmiştim seni
Sen ki bir ipekböceği kadar narin
Bir kardelen çiçeği gibi eşsizdin
Titreyen sesinle iyiyim derken
Eşsiz gülüşünle beni mest ettin

Resimlere inat uzaktın benden
Yazık ayrıldı ellerimiz birbirine değmeden
Gözlerini kaçırırken san her bakışımda
Sevgimi de götürdün o bakışlar ardında
Hataydı seni sevmem söylemiştim herkese
En azından anladım vakit çok geç olmadan
Bu gönül yeniden birini de sevse
Hep buruk kalacaktır senin yerin dolmadan
Belki bir gitarın tellerinde bulacağım seni
Belki bir aşkın ellerinde bulacağım seni
Ama üzülmeyeceğim buna eminim
Bulduğum yerde kaybedeceğim seni
Seni kaybettikçe delireceğim
Belki bir gün dönersin diye
Seni mahşerde bile bekleyeceğim.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sevdamın Yolları

Bir kuş kondu sevdamın yollarına
Adı martı idi.kararlı ve sakindi
Yanımda eş oldu kederli yıllarıma
Ayrılmadı benden vefalı idi.

Gün geldi tuttu elimden beni
Gün geldi öptü alnımdan beni
Göğsümdeki yara izinden beri
Bırakmadı beni kararlı idi.

Yıllarını yanımda geçirdi sonra
Meydan okumuştuk geçen yıllara
Göğsümden vurulup düştüğüm anda
Onunda yüreği yaralı idi.

Önce yaramı sardı bir anne gibi
Ellerimden tuttu sevdalı gibi
Bana öğütler verdi bilge han gibi
Yapacaksın dedi ısrarlı idi.

Derken kayboldu gitti çaresiz bir anımda
Böyle bir dostu görür müyüm yanımda
Öldüğüm gün mezarımın başında
Azrailim bana sevdalı idi.


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sevdiğim

Susma sevdiğim;
Bırak bana gecenin karanlığından bahsetmeyi
Yıldızlarına bak seyret gökyüzünü
Çıkar gizemli kalbinden sevdayı
Haykır artık yüzüme söyle hüznünü

Kısma sevdiğim;
Gönül ezgisinin yükselen sevgisini
Azap olmasın istiyorsan o karanlık *******
Anlat insanlara bu aşk hikayesini
Anlat ki çözülsün çözülmeyen bilmeceler

Küsme sevdiğim;
Zamansız açtı diye sevda çiçeklerine
Onlar ki senin için umut oldu her zaman
Dönme artık hayat gerçeklerine
Uzat ellerini yüreğin bam teline
Yeşillensin dört bir yan

Esme sevdiğim;
Asi rüzgarlara uyupta sevdamdan kaçmak için
Senki pervasız yüreğimde kardelensin
Yeşil gözlerinde bu yaşlar niçin
Bırakta bu yaşlarda yüreğim son nefesini versin
Sen son nefesimde bile tek isteğimsin....



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sevmiştim Seni Ben

Sevmiştim seni ben
Yeni baştan yaşar gibi her şeyi.
Tenimin sıcak ve kurak iklimlerinde
Buharlaşırken akıttığım inciler
Hep seni yaşamıştım sil baştan.
Taze ve demli bir çay kıvamında
Yaşayamasam da bu aşkı
Sevmiştim seni ben.

Saklı ve hiç keşfedilemeyecek bir kent gibiydi
O masum ve umarsız yüreğin
Yüreğimin en kuytu yerinden çıkardığım
Küçük bir inci tanesiydin sen
Oysa ben yüzme bilmiyordum
Boğuluyordum bakışlarında,
Çırpınıyordum.
Dedim ya sevmiştim bir kere seni
Hangi silgi silebilirdi ki alnımdaki bu yazıyı
Ve hangi güç unutturabilirdi ki gözlerini
O yeşil gözlerini
Hani hep dalardım ya uzaklara sana bakarken
İşte bu yüzdendi, işte bu yüzden
Sonsuz olurdum gözlerinde
Eksik yanlarımı koyup bir köşeye
Seni düşünürdüm.
Aklıma gelmezdi yaşayamadığım çocukluğum.
Aklıma gelmezdi kaçırdığım trenler
Ve aklıma gelmezdi bu aşkın sonu.

Dedim ya sevmiştim ben seni
Umurumda değildi yenilmesi fenerin
Umurumda değildi masum yalanlarla bileyip
Tenime sapladığın hançerin.
Ne çıkardı ki sel olsa İstanbul’da
Ne çıkardı ki doğmasa bir daha güneş
Seni sevdim ben, seni sevmek demek dünyalara eş.
Haydi söndür şimdi masum yalanlarını
Gönlümün ıslanmış kül tablasında.
Haydi yeniden kandır beni,
Yeni baştan yazar gibi kaderimizi.

Seni sevdim ben, seni hiç bilmeden
Tanımadan içindeki seni
Görmeden perdenin arkasındaki o halini
Oysa ben seni değil sana yüklediğim anlamı sevmişim,
Aldanmışım boyuna



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Sokak Çocuğuyla Söyleşiden

‘Bir kalemin mürekkebinden sızan
Asi bir haykırıştı yaşamak
Oysa hep gökyüzü mavisi adında yaşamak isterdik
Sonsuz ve sınırsız bir dünyaydı hayalini kurduğumuz
Yıldızlarımız vardı altında dilekler tutup oturduğumuz.
Birileri gelip yıldızımızı çaldı
Birileri gökyüzünden mavimizi söküp aldı.
Öksüz bir çocuk gibi sokaklardaydık
Ama ne yıldızlarımız kalmıştı
Ne gökyüzünde mavimiz’
Saatler hep yalnızlığa vururdu
Mevsimler hep sonbahar
Minicik ellerinde yaralar vardı
Yaralar ki çocuğun kendisi kadar
‘Kaldırımları da alamazlardı ya elimizden
Üstümüze örttüğümüz yalnızlığı da
Hangi güç silebilirdi bu anı kaderimizden
Hangi güç silebilirdi gördüğümüz yalnızlığı da
Her gece hayalini kurarak bir anne dizinin
Kafamı dayadım soğuk kaldırım taşlarına
Ben sokak çocuğuyum aldırmayın siz gönlümün yaşlarına
Gönlümün yaşlarına.’
Çocuğun hikayesi bu kadardı
Ardına bile bakmadan gitti
Ne bir yardım bekledi
Ne de bir şey istedi
Onun tek dileği tanrıdandı
Gözyaşını gizledi.
Ondan anne istedi.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Son Gece

Aşkın gözyaşlarıydı dökülen ellerine
O bodrum katındaki son gecede
Sen umarsız uyurken o daracık odada
Elimizden kaçıverdi sevda kuşu bir anda
Örterken saçların o bembeyaz tenini
Bir anda unutmuştum şu gölün matemini
Son sigaramın son nefesi gibi
Bir anda içime çekmiştim seni
Sigarayı bırkatım dumanında sen vardın
Her gördüğüm yüzde karşıma sen çıkardın
Şimdi söyle bana sevdiğim
Bilir misin senden sonra ben ne haldeyim
Son gecede ilk defa seni öpmüştüm
Senden sonra acımı *******le bölüştüm
Bana çılgın diyordun ya öperken dudağından
Bir bebek kadar üzgündüm anasından ayrılan
En güzel bölümüde kapattın bu perdeyi
Aşk sayfam yırtık yapıştırıcımı almışlar elimden
Ne mümkün seni unutmak son geceyi silmek kaderimden
Nadasa bıraktım gönlümün tarlasını
Bıraktım ki rahatça yaşayayım yasını...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Şimdi

İmkansız aşklara kucak açıp ta
Sevmekten zevk aldım sevilmekten değil
Ne olurdu bir kere gözlerime bakıpta
Olamaz deseydin unuturdum kimbilir
O karanlık gecede düşündüm iyice
Artık kovalamaca bitti bunu bil
Sebepsiz fırtına dindi gönlümde
Sende yeni aşklara açıl da sevil
Hicaz makamında kaldı son hatıran
Şimdi gülüşünde umrumda değil
Yoruldu deli gönlüm basit aşklardan
Ben artık mecnunum bunu böyle bil
İster uzaklaş ellerimden meçhule doğru
İster gir kalbime hissetmem artık
Üzülmek eski bir hatıra şimdi
Giden sevgiliye boşa ağladık
Zamanın bilinmezinde kaybettim seni
Beni bulsan bile zaman çok geçti
Şimdi aşkımı buldum ona yaklaşıyorum
Ona yaklaştıkça senden uzaklaşıyorum
Azrailin peşinden ölüme koşuyorum



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Uçurum Olurdu Gözlerin

İnciden göz yaşların süzülürdü yüzünden
Bir tiyatro gecesinde, soyunma odasında
Yüreğimden bir yer koparak sana bakardım
Uçurum olurdu gözlerin

Pazarları iple çekerdim
Kırık dökük yollardan sana gelirdim
Bir kahkaha atıp bana bakardın
Uçurum olurdu gözlerin

Aslında karşılık beklerdim aşkıma
İşine olan aşkından bir parça dilenirdim
Sen resme dalardın, ben seyrine
Uçurum olurdu gözlerin

Yalnızlık zor imiş anladım sonunda
Tanrımdan tek dileğimdi, olman yanımda
On dokuz temmuzda gelince bana
Yine uçurum olmuştu gözlerin
Ben o güzel gözlerini özlerim...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Uzak Diye Bir Yer Yok

Bir uçtan diğer uca gezdim İstanbul’u
Sanırım seni arıyordum sokaklarda.
Erken kaybettiğim gençliğimi buldum.
Ve anılarımdan bile silinen çocukluğumu.
Bir seni bulamadım sevdiğim buralarda.
Sen zaman aralarında kaybedilmiş bir hayatsın benim için.
Noktaları koyuyorum bitmiyorsun.
Çek git diyorum rüyalarımdan gitmiyorsun.
Oysa baktığımız gökyüzü aynı değil mi?
Benimki biraz daha karbondioksitli olsa da aynı havayı soluyoruz
Bana şimdi uzaktayım deme sevdiğim.
*******i aynı yıldızları görmüyor muyuz?
Ve mehtaba bakarken aynı şarkıları söylemiyor muyuz.
Bana şimdi uzaktayım deme sevdiğim.

Belki de şimdi sen sere serpe yatağa uzanmışsındır.
Ve bakışların tavanda bir noktaya dikilmiş,
Hep söylediğimiz şarkıyı söylüyorsundur avazın çıktığınca.
Seni bilmem ama ben öyle yapıyorum şu anda.
Elimde senin var olduğuna dair tek delilim olan fotoğrafların
Baş ucumda yanımdan hiç ayırmadığım o küçük pabuçlar.
Zamanın en kuytu yerindeyim şimdi.
Sevgilinin ne zaman geleceğini bilmediğim gibi
Günün de ne zaman ağaracağını bilmiyorum.
Zamanın en kuytu yerindeyim sevdiğim.
Belki gelirsin diye seni bekliyorum.

Uzak diye bir yok sevdiğim.
Sen her zaman yanımdasın.
Yavru bir kedinin gözlerindeki masumlukta bulurum seni.
Sonra kaybolursun.
Bir sokak çocuğun hayalinde karşıma çıkar
Derken yok olursun.
Ama zor olan aşk, aşkların en güzeli değil midir?
Yoksa Haluk Levent yalan mı söylüyor?
Sen gelmesen ne olur ki sevdiğim
Ben hep seni içimde yaşıyorum.



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Vuslat

Vuslat mıdır sence
Bedendeki birleşme
Ya da ayrılık mıdır?
ebedi görüşmeme...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ülküyü Seçtim

Marksist bir teorinin
Sosyalist akımıyla
Biten bizim aşkımızdı
O güneş batımıyla

Sen lenin kitapları
Okurken gündüz gece
Ben ülküye vuruldum
Senden seneler önce

Şimdi bana seç diyorsun
Bunlardan birisini
Ben ülkümü seçtim
Boşverdim gerisini

Ülkü bizim sevgimizdir
Ülkü bize bir ışık
Gönül sevgiliye değil
Büyük davaya aşık

Biz ebediyetler isteriz
Fanide yoktur gözümüz
Bildiğimiz tek gerçek var
Kuran'dır tek sözlüğümüz

Aşk denen o gizemin
Esrarını biz biliriz
Ahiret bahçelerinden
Sevgiliye gül veririz

Başbuğumun yolundan
Neferler yetişiyor
Çarpık siyaset çarkının
Hareketi değişiyor

Tanrıdağından başlayıp
Dünyaya dağılmışız
Biz bu turan uğrunda
Yollarda yaya kalmışız

Azap değilki bize
Olmasın evdeşimiz evimiz
Biz bu dava uğrunda
Ne canları vermişiz...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yağmurlar Dinene Dek

Benim ona baktığım gibi
Bana bakmıyorsa bir insan
Bu ilişkiye hiç başlamamak
En iyi seçimdir inan

Ya da gökyüzündeki bulutlardan
Yağmur yerine hüzün yüreğine yağacaksa
Boş ver bırak gökkuşağını omzuma
Yaksın bu aşk bizi yakacaksa

Hiç kimsenin olmadığı boş sokaklarda
Serseri mayındır benim adım
Bir üsküdarda el ele geçirdiğimiz günleri
Bir de omzuma koyduğun gökkuşağını unutmadım

Benim baktığım gibi bakamazdın bana
Ben mecnun olurdum sen leyla olsan
Benim baktığım gibi bana bakamasan da
Bu yağmurlar dinene dek yanımda kalsan...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Kaderimdir

Tedavülden kalkmış bir sevda benimkisi
Çoktan silindi tüm izler akıllardan
Sanki üzerine topraklar örtülü
Bir hiçle başlayıp her şey olmuştun
Küçücük damlalarla yüreğime dolmuştun
Rüzgarların elinde çaresiz bir yaprağım
Her şeyi bitirsem de silinmez gönül bağım
Yalnızım şimdi bu gurbet *******de
Hep sana rastlarım isimsiz hecelerde
Koskoca istanbulda ne beni anlayan bulunur.
Ve de seni unutmak için sarhoş olunur
Yalnızlık kaderimdir her kadehte artar
Bilmem bu kalp senden sonra ne için atar...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yanlış Adresler

Kıvılcımlar filizlendi yüreğimde
Sönmedi yağmurun inadına alevlendi
Sevenler aldattı rüyalarımda
Ateşi vardı ama külü gizlendi
Yanlış adreslerde aradık umudu
Fersiz bakışlarda kaybettik onuru
Bir yer vardı yüreğimizde kara günler için
Umudu bulamadan kaybettik onu

Her sorduğumuz adres çıkmaz sokaktı
Takatsiz kalsakta aradık sevdayı
Anlamsız bakışlar yüreğimizi yaktı
Birkaç tatlı söz böldü rüyayı
Uyandık irkilerek gerçek hayatı gördük
Düşlerimiz gibi bizde yeniden öldük
Neden sonra düşündük düşünemediklerimizi
Aylar geçmiş üzerinden seneler geçmiş
Hayat dediğin mefhum acı bir gerçekmiş
Hatırlar gibi olduk sevdiklerimizi
Yazık artık çok geç kaybolmuş izi
Ne eski bir insan var ne de eski istanbul
Sevgi kayıp bir kent erkeksen gel de bul
Asıl gerçeği bulduk yalanlardan kaçarak
Bekliyor bizi ölüm kucağını açarak
Kapattım gözlerimi yattım sonsuz uykuya
Sen gelince bitecek asıl bu acı rüya...


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yaprağın Aşkı

Hoyrat rüzgarların ucuna
Sonbahar yaprakları gibi
Takılmıştı kalbim
Ben senin rüzgarınla savruldum
Yaprak sonbaharın rüzgarıyla
Ben senin yokluğunda vuruldum
Yaprak yeni gelen baharla
Sen beni yeni bir sevdaya değiştin
Mevsim yaprağı taze bahara
Oysa ben sana kuru bir yaprağın
Ağaca olan tutkusuyla bağlanmışım
Ne ağaç yaprağa sevdalıymış
Ne de sen bana
Ben bu yalanlara aldanmışım
Şimdi yüreğim yapraklar gibi
Dağılmış dört bir yana
Kırılmış bin bir yerinden
Umarsız insanlar çiğneyip
Geçmiş acımasızca üzerinden.
Uzanmışım yatağa boylu boyunca
Bütün güllerimi sana dermişim
Son yaprakta ihanete uğrayınca
Son nefesimi yapraklara vermişim
Son nefesimi yapraklara vermişim...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yontulmamış Acılar Bıraktın

Yontulmamış acılar bıraktın
Gönlümün buzul çağlarına...
Oysa ressamdın sen.
Heykeltıraştın
Sanatçıydı bir adın.
Tuvale dokunduğun her fırça darbesiyle
Beni yaraladın.
Benim de şairdi bir adım
Seni anlattığım her mısradan sonra
Ağladım....

Kirpiklerinde asılı
Darağaçları bıraktın...
Yaşanmamış zamanlar
Yarım kalan dualar
Ve asla gelmeyecek baharlar bıraktın.
Bense aşk dedim
Dört bilinmeyenli bu acının adına…
Senden kalan anılara sarıldım
Ağladım….



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Yüreğime takılanlar

Seni düşünmek miydi gecenin bir yarısı
Efkarlandıran beni
Yoksa zamansız nükseden
Sevda hastalığım mıydı bilemiyorum.
İki gecenin içinde saklanmıştı gündüzler
Karanlıkları içimden silemiyorum
Sonbahar gerçekten ayrılık mevsimi miydi
Yoksa insanlar ayrılmak için
Sonbaharı mı bahane ederdi
Tam da terennümünü unutmuşken aşkın
Sevdan ellerimde beliriverdi
Umutlar kuşanıp yola çıkmıştım
Sırtımı sonbahara dayamışım
Kalbimi emanet edip köylü kızına
Bilmeden bu son için hazırlanmışım
Bırak herkes umarsız bilsin beni
Bırak aksın göz yaşlarım uğrunda
Sonu olmayan bir mayıs akşamında
Bırak ta yüreğim gelsin yanına
Ben ne karanlık ******* bilirim
Ne çok seviyorum deyip de gidenleri
Sanma sen gidersen ben devrilirim
Merdiven dayarım umudun gökkuşağına
Sevdanı satarım bir eskici çırağına
Umutlarını kiralarım bir sevda şairinin
Yelken açarım gelen her bahara.....



Arif Baltacı