Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

sen ben

Sen ve ben
biz hüznü geceden aldık
yalnızlığı yıldızlardan çaldık
yaşamak deyince
masallar yazdık
ölüm değince
ayrılıklar
biz sevdayı efsanelerle yaşadık
ölümü hançerledik yüreğimizde
neden yazıyoruz diye çok düşündüm
sebebi:
kalemimizi dört nala koşturmak
cesurca bir iş
fakat beceremiyoruz sözcükleri
bir araya getirip konuşmayı
kelimelerimiz cesurca
yalın
keskin bir kılıç
ama sözcüklerimiz
korkak..
ürkek...
a.gencay

21/03/2003

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sen Ben Ve Bize Dair

balıkçı kasabasında doğsaydım
sen sırma saçlı kız, çillerinle
ağların çekilişini izleseydik seninle
yakamozlardan fal tutup
suda mehtabı tutsaydık elimizle
deniz kabuğu uğultusu
birde med cezir korkusu
ürkek çocuk yüreğimizle
büyümeseydik, kalsaydık öylece

her geçen gün daha serpildin sen
endamın gözümün önünde
halat çekmekten kabarmış ellerimle ben
dokunsaydım ipek saçlarına
sarılsaydım incecik beline
denize yüksekten bakan tepeden
batmadan güneş, gün devrilmeden
öpseydim utangaç buselerle lebinden

saçında zeytin dalından taç
elinde bir demet papatya
sensiz denizlere açıldığımda
uğurlasaydın hırçın dalgalarda
fenerim olsan yıldız kaydığında
yolumu bulsam, deniz patladığında
ıslanır avuçlarım sen ağlamışçasına
genzimde tuz kokusu
gözlerimde deniz mavisi
özlemin bin kat daha artsa
her martı çığlığında
selam yollasam sana yunuslarla
selamını alsam rüzgarla

sensiz kocaman yokluklarda
ayaklarım toprağa bastığı anda
karşımda olsan sarılsam boynuna
ne kadar seviyormuşum seni
duysan gözlerime baktığın anda
sensiz geçen o bitmez günleri
en uzun *******i saysam sana
yine kayıp olur musun
tuzlu dudaklarımda

senle yaşamak en büyük hediye
sensizlikse ölüm
gerisi hayat değil
hikaye

[GooD aNd EvıL]

Sen Yoksun

Gece korktum,dudağımda uçuklar
Uyku öldü,döşümde kalın yastıklar
Sen yoksun

Kağıdım,kalemim,bitti yazılanlar
Okudum,dinledi seni boş duvarlar
Sen yoksun

Camın önündeyim,dolaşıyor aşıklar
Yalnızlığım ve hasret sarmaş dolaşlar
Sen yoksun

Gelir üstüme,resmini çizdiğim duvar
Şarkılar aşkı söyledi,hüzzam çaldılar
Sen yoksun

Avutur belki adımladığım kaldırımlar
Açtım avucumu anlamadı beni falcılar
Sen yoksun

Dar geldi koca şehir,daraldı sokaklar
Neyleyim yalan dünyayı,beni kim anlar
Sen yoksun

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Senden Bana Kalan

Düştü rahminden birkaç damla kan
Ölen can değildi, aşktı sızıp kanayan

Üşüdü elleri, soğuktu ölümü çağıran
Bakmadı gözlerime gitti, sanki yalan

Değersiz *******de zevkmiş yaşanan
Tenimde ateşti, içimde kordu yanan

Uzaklaştı sıcak mevsim, şimdi hazan
Bir avuç kupkuru yaprak aşka kalan

Ne varsa sen, beni adam eden sevdan
Ayaklar altına aldığım gurur, kavgan

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

seni düşünüyorum

seni düşlüyorum falezlerin kıyısında
yüzün güneşe dönük
sırtın hayata
saçların dalgalanmıyor
gözün yeşil bakmıyor
bahar yağmurları gibi yağıyor
hüzün gözlerinden

seni düşünüyorum falezlerin kıyısınsa
bana dönüp bakmıyorsun
sesleniyorum
nafile
kulağında denizin fısltısı
gözlerinde ayışığından kalma
yakamoz parılıtısı

seni seyrediyorum falezlerin kıyısında
çıkıp gelmişsin romanlardan
boğuyorsun batan güneşi
saçlarının kızıllığı ile
ve gözlerinde
yüzyılardan kalma
mermer heykeler gibi
ağlıyorsun....
a.gencay

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Seni Özledim

Biliyor musun?

Seni gerçekten sevdim
Yangınlarım
Yıllanmışlığım
Sigaram
çayımda dudak payım
Geceye gizlediğim düşlerim
Kağıda dizdiğim şiirlerim
Hecelerim
Seni özledim

Biliyor musun?

Seni gerçekten istedim
Arzularım
Avuntularım
Kıvranışlarım
Şarkılara yatırılmış kulaklarım
Bak yine terliyor avuçlarım
Sevgilim
Seni özledim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Seni Özledim Desem

Ağlarsam göz yaşlarım mavi mi acaba
Olur ya ağlayamazsam,yağmur yağar mı acaba
Mavi koca bir okyanus olur
Martılar uçuşur mu masallar takıp kanatlarına
Beklesem çıkar mı deniz kızı
Uzun saçları,kalçasında
Yakamozlar serpiştirmiş dudaklarına
Seni özledim desem
Öper mi ölümsüzlük yok olsa da

Dolunaya soyunacak biliyorum
Ay her zamankinden daha parlak olur mu acaba
Yıldızlar yarıp gökyüzünü
Düşer mi acep saçlarına
Değdiğinde fil dişi tarağı suya
Gözlerine alıp yakamozları
Seni özledim desem
Bakar mı,gözlerim ışığına yansa da

Tutunsam martıların kanatlarına
Sokulsam yanına,yakınına
Utanıp güzelliğini saklar mı acaba
Dokunsam sudan berrak tenine
Korkuyorum dalıp derinlere ya kaçarsa
Seslensem yunus çığlığıyla
Seni özledim desem
Dönüp gözlerime akar mı acaba

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Seni Sevmek Gibi

I-

Ben
Sınırsızı severim
Uçsuz bucaksızı
Umarsızı, çıkarsızı
Ben hisleri severim
Kaba sığmayan düşleri
Ben ölümsüzü severim
Aşk gibi, sevda gibi
Tükenmeyen mürekkebi
Hiç bitmeyen cümleleri
Doğmayan güneşi
Ben uçsuz bucaksızı severim
Siyahı sever gibi

Hadi at kemendini zaman durdur
Ben kurulmayan zembereği
Kıpırdamayan yelkovanı severim
Ben hasreti severim
Yalnızlığa soyunmak gibi
Ben yıldızları severim
Sabahlara kadar sönmeyen mumları
Işık topla gözlerin için
Ben seni severim
Tut elimden yeter ki

II-

Sen
Sev beni
Benim kaba sığmadığım gibi
Denizde acemi balık gibi
Koca siyaha serpilen yıldızlar gibi
Sustur tüm acılarını
Sen sev beni
Ölümcül bir hastanın eceli beklemesi gibi
Sakın dur deme yüreğine
Sen sev beni
Bedenine zincirlerin bıraktığı izler gibi
En uçarı düşlerinle sev beni
Benim sevdiğim gibi

Yüreğinin ne istediğini bilmemek, koca bir tarlayı nasıl sulayacağını bilmemek gibi. Eğer ki bilmiyorsan her yer delik deşik olur, yüreğin gibi.

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sensiz Yalnızlıklarımda

kırılan sabahı izledim
gözlerim,morarmış şafakta
ben geceye,gece bana ağlamakta
söyle bana
hangi çiçekleri taktın saçlarına
sürdüğün leylak kokusu tüter burnumda
tenim yokluğunu duyar
sensiz gecenin koynunda
uyanırım yittiğinde her yıldız
tutarım şiirin ellerinden
gözyaşın avuçlarımda
gezinirim pervasızca
hasretin en essahında
dillenir türküler titrek dudaklarımda
Niceleri verdim sana
ahım bile olmadı öfke,kin tadında
bakma sen
dayanamıyorum sensiz yalnızlığıma

Göz kapaklarıma çizdiğim şafak
tüm dinginliği ile atmakta
Zerdüşt ateşe bir odun daha at
İmam minareyi çıkmakta
Kestim damarlarımı
Üşüyorum
Kırmızının ateşten alındığı yalan
Kıp kırmızı kan akmakta
Korkuyorum
öleceğim
Ya! !
cenaze namazım kılınmazsa

uyan sevdiğim uyan
uyanda boynuma dolan
tut bileklerimden
güneşsin şafağımda atan
kansın damarımda akan
hadi anne
beni yeniden doğur beni anadan üryan
yeniden sevmeliyim seni
ne bir gece,ne de bir yıl
bin ömür sana doyamam

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sensiz Zaman

yine zamanı durdurdum
oturup köşe taşına
geçtiğin o sokağın
elimden yuvaraldığım sigaram
ayaklarım belli belirsiz
bir ahenkle
vuruyor uçlarını yere
kafamı kaldırıp bakamıyorum
geçsen bile görmeyeyim diye
ama kulaklarım
hep bana sesleneceksin diye
sende
gelen geçenler oluyor
ayak sesleri yabancı
kokular burnumda
yada gülüşler
ama sen yoksun
sonra atıp sigaramı
eziyorum tabanımla
atıp ceketimi omuzlarıma
şöle bir dalıyorum
sokağına
hani kendinle konuşursunya
büküp büküp boynunu
alaycı bir tebessümle
dedimi! ! diyorum
gelirim diye
demedi ki........

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sensizlik

açılır kapılar,açılır da
ben kilitli kalırım
güneşi kovalarım,
sevda düşer peşime
gecede tutuklu kalırım
düşerim yollarında
dizlerim kan içinde
tut ellerimden
üzerime basıp geçerler diye
çok korkarım

senlik! !
giydiğim kalın urba
yalnızlığımda çıplak kalırım
hasret eser deli,deli
üşür tenim,donarım
ışığını ver yıldızlara
yırtılmazsa gecenin siyah perdesi
yolumu kaybeder izsiz kalırım


çocukluğumda vurduğum serçeler
kanatlarını takıp korkuluklara
çıkarlar karşıma
büzüşüp yatağımın bir kenarına
ağlarım! !
o an tut ellerimden,gir koynuma
isyanlardayım

anlıyor musun! !
sensizlik de yargılardayım
köşeye kurulmuş örümcek
ağı yağlı ilmek
geçirip kendi ellerimle boynuma
idamlarımdayım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sensizlik Risalesi

gömleğim ince bugün
yağmur iliğime işledi
yoksun sen
üşüyorum sensiz
boğazımdan lokma geçmedi
potinlerimin tabanı delik
buruştu, üşüdü ayaklarım
kan oturdu, acıyı hissetmedi

gözlerime morlar çizdim
saçlarımda ıslak
üşüdü soluğum
Sesim kısıldı
kimse dinlemedi
çok gezdim
çok geçtim aynı sokaktan
beni kimse fark etmedi
kaşlarımın altına saklandı bakışlarım
senden başkasına değmedi

fesleğenler açtı bahçemde
bülbüller hiç ötmedi
pencereme konan kumru
bu bahar hiç gelmedi
aynaya bakamaz oldum
sırrıma erişilmedi
dün dündü
bugün daha bitmedi
geceye sığındım
ay tepemde dikilmedi

seni sordum herkese
kimse tanımadı, bilmedi
uyuştu parmaklarım
kelimelerim dizilmedi
kıpırdadı dudaklarım
beni görenler
yazık, delirdi dedi

bu gariplik nedir
kangren oldu şehir
kördüğüm sokaklar
martılar tepemde dolaştılar
deniz delirdi hiç dinmedi
ebediden esti rüzgar
adamın elinden uçtu gazeteler
ben ölmüşüm sanki de
yüzeme kapandılar

gömleğimde ince bugün
yoksun sen
üşüyorum sensiz
ihanetim olur diye tenime
güneşin teni bile değmedi

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Serseri

Ufkun beyazını aldım
Denizin mavisine buladım
Çığlıklardan avaz topladım
Suskunluğun içine kattım
Hüznün gamını çaldım
Neşeli şarkılarda bile ağladım
En sarhoş *******e daldım

Sevdalar üfürük, adamım
Aşk iksir olmuş,bir yudumluk
Ya hayatta gariplik var,yada
Serde serserilik,anlayamadım

Elimde makas geceyi keserim
Topladım yıldızları
İpe süphanallahlar dizerim
Hu hular yükselir semaya
Ben abdal olur,asa elimde
Çöllerde filizlenirim

Dudağıma değdiğinde ismin
Yırtınır göğsüm,can çekişirim
Saçlarıma değdiğinde elin
Dirilir,çene bağımı çözerim
Kolsuz mintanım üzerimde
Metropollerde tombala çekerim
Bulamadığımda papazı
Bana ne,ben sevgilimi isterim

Sevdalar üfürük, adamım
Aşk iksir olmuş,bir yudumluk
Ya hayatta gariplik var,yada
Serde serserilik,anlayamadım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sevda Bahçesi

bahçesindeyim şiirin
aşk kokuyor çiçekler
uçuşuyor
binlerce kelimeden
kelebekler
uzanıp parmaklarımın ucuna
kanatlarında tutuyorum
rengini çaldığım karanfilleri
düşürüp kağıdıma
sevdayı yazıyorum
bir an
titriyor içim
korkuyorum
hepsi
tükenip
ölecekler

sevda
nesin sen
okyanusta
sonsuz mavi
ne derinsin
dalıyorum da
yetmiyor nefesim
yetmiyor diyeceklerim
kelebek kanadını çırpıyor
dökülüyor yaşam sırrı
tozdan zerreciklerim
kuruyor
vazoda çiçeklerim
akıyor suya renkler
yazık siyaha dizilecekler
bir günlük ömür bu
nasıl sevmeyi becerecekler
aşk ateşi
uzak olsa ölecekler
yakın olsa eriyecekler

halen
bahçesindeyim
ıslandım çisesindeyim
son kıta
şiir bitiyor
yine aşk kokuyor
susuyorum
kelebek kozayı yırtıyor
tomurcuklar açıyor
sevdanın demindeyim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sevgili

bugün sevgiliyi gördüm nisan giymişti
eteklerinde kiraz çiçekleri
başında beyaz bembeyaz bulutlar
ellerine kına yakmış
gözlerinde maviden mavi umutlar

bugün sevgiliyi gördüm nisan giymişti
papatya sürmüş dudaklarına
eğildim öpmeye,yaklaştım yanına
ürkeklik düşmüş bakışlarına
yağmur oldum düştüm tenine
sızdım güzel yüreğine

bugün sevgilimi gördüm nisan giymişti
oysa ben gittiğimde
güz yağmurları düşmüştü gözlerine
üzerine eylül sinmişti

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sevme Kahrolurum Diye

bir ben alıştım da sensizliğe
hiç kimse alışamadı
bendeki sessizliğe
hayat bir uzun yol
adımlayan benim
konuşsam çıkacak tek kelime
başlar ve biter
sen diye
hem ben seni sevdim
sana ne ki
dilindeki acı söz
sevme beni diye

uçurum kenarında unuttum
saçının tellini
savrulur rüzgarın elinde
uzak bir vapur geçer önümden
salep kokusu denizin üstünde
bir ben
bir sen
bir de İstanbul
felek, değme keyfime

seslenirim sana
gitsen de uzaklara
duyarsın
gittiğin yerden gelme diye
boşa sevmedi bu yürek
boşa yanmadı ateşine
içime bir kuyu kazmışım
benden önce ölürsen diye
şimdi gittiğin yerden sesin bile gelmez
oysa ben öldüm
sendeki bu sessizlik niye

üşüyorum kelimelerinin imgesizliğinde
kanıyorum mürekkebim bittiğinde
sen, sen olalı sevilmedin
ben, ben olalı sevmedim
o zaman söyle
bu sevgiden gitmeler ne diye

üzülme, sen üzülme
ben sana sitem ederim
sen yinede gülümse
yattığım sol yanıma
yürek olursun
sağ yanıma şilte
penceremdeki gölgeler
büyür, gelir üstüme
ah sevdiğim sen bilmezsin
seni tenine dokunmadan severim
sen bilmezsin gitsen de
yüreğim hapsederim
sen bilmezsin
başkalarını sevmediğim niye

işte sen
işte ben
sevme Allah’ını seversen
üzülür, kahrolurum diye

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Seyr_i İstanbul

I-

Aylardan eylül,
Gökyüzü bakıra çalar
Marmara’da çığlık çığlığa martılar
İstanbul melül
Havada gam, hüzün kokar

Taşında, toprağında büyütülen umutlar
Büyüdü misket yuvarlayan çocuklar
Büyüdü İstanbul, büyüdükçe daraldı sokaklar
Ne kadar kalabalık, sanki mahşer
Kalabalıkta ne kadar yalnız insanlar
Ne yana dönsem ter kokar

II-

Hani diyorum uçsam
Kollarımda mukavvadan kanat
Göğsüme rüzgârı doldursam
Kanatlarımın altında saltanat

Yalnızlığımın silueti, kız kulesi
Kalmadı yüreğinde eski şatafat
Yedikule zindanı göğsüm değil de neresi?
Ölsem de gömülsem yedi tepeye, bana taht
Bitmez bu koca şehir
Bitse de hayat

III-

Ne çok sevildin sen, sevdiler
Taşını toprağını mahrem bildiler
Haliç’te bir güzelin ayağı suya değse
Eteklerini kaldırsa rüzgâr
Kaşlarını çattı, kıskandı şairler
Bulutlar parçalanır göğsünde
Ağlar şarkılar, şiirler

Ey gözünü sevdiğim İstanbul
Senden büyük sevda mı var?

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sıdıka

Kuşlar sana ne söyledi Sıdıka
Rüzgar hangi mahrem yerlerine değdi
Kaç kez ıslandı dudakların yağmurlarla
Daha kaç kez terk edecek uykular seni
Aşk haram meyveydi,yedin mi
Kovuldun mu,terk ettin mi
Yüreğindeki cenneti

Bak sevgililer çiçek açmış
Dışarıda çatır ayaz,zemheri
Sıdıka,üşüyor musun,al ceketimi

Ellerin yine yumuşacık mı
Gözlerine aldığın yeşil
Baksam,bahar uyanır mı
Düşsem tenine çise vakti
Aşk mutluluksa,söyle
Söyle Sıdıka ağlanır mı

Şarkılar sana ne söyledi Sıdıka
Keman at kılında inim,inim inledi mi
Baktığın gözlerde kim var
Besteler sana beni söyledi mi

Gidemiyorum,mıhlı ayaklarım
Yazamıyorum titrek ellerim
Sıdıka üşüyorum ver ceketimi

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sın

çoğum yok
a z ı m s ı n,
azımla varımsın
hayatını verme
r a z ı m s ı n
de hadi
bir kez
daha de
yüreğime adın
k a z ı n s ı n
al ruhumu
bana
sen
l a z ı m s ı n
bulutları
çek üzerimden
güneşim
gökyüzüm
a r z ı m s ı n

[GooD aNd EvıL]

Siyahı Severim Ben

siyahı severim ben
geceyi kuşanır gibi
yalnızlığı severim
kendimi yaşar gibi
saatin geçti mi vakti
ellerimi sızlatan bir acı ile
uyanırım
ne baykuş sesidir beni ürperten
nede çocukça korkulan
göğü yırtan bir şimşek
kıvrılıp
dizlerimi çekerim göğsüme
sanki nefesimi kesmek için
perde sıyrıktır hep
ara sıra sönen sokak lambası
yada bulutlardan benim için sıyrılan dolunay
gözlerimi okşar
ve sen
yokluğunda
yaşanan sen
var mısın dolunay gibi
yoksa yok musun
vakti kaçırılmış zaman gibi
söyle şimdi bana
gözlerime seni aldığımdan beri
uyku neme deva olur
kulağımda yokluğunun saati vururken
akrep neresindedir yelkovanın
yada ne kadar korkutur beni
göğü ikiye bölen şimşek
ama halen ürpertiyor beni
gittiğin o geceki
baykuş sesi
a.gencay

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Son Mevsim Hazan

Önce ıhlamurlar yaprak döktü
Sonra atkestaneleri
Kim bilir nerde kimin dilinde
O çok sevdiğim sevda türküleri
Varsın olsun
Çoktan terk ettim aşk denen efsaneleri

Hiç sevmiyorum bu mevsim, bu şehri
Göğü kaplayan duman
Yırtıyor öksürüşler ciğerimi
Geçen yıldan aldığım kaşe kaban
Üzerimde yok evi terk et ettiğimden beri

Kimilerine göre şizofren olmuşum
Kimilerine gör iflah olmaz deli
Assam yüzümü kimse sormaz neyin var
Beceremiyorum herkese aynı gülmeyi
Üşür ayaklarım ıslak çoraplar
Botumu gariban simitçiye verdim vereli

Bir kadın sevdim, dünya güzeli
Gözleri bahar, saçları sam yeli
O yürüse, ben duysam
Kulağımda narin topuk sesleri
Saçlarına bir kez daha dokunsam
Öpmesem de çeksem içime nefesini
Ciğerlerime derman, silinir kükürt izleri
Yanar bedenim, ısınır ayaklarım
Bana neyler ki mart dokuzu
Neyler bana zemheri

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sonbahar

adın sonbahardı
hatırlıyorum da
her mevsim değişen
tadın vardı mısralarında
her sevda sonu dökülü verirlerdi
hüzzam tadında sari yaprakların
hatırlıyorum seni
o hiyabanda
her şeyi ardında bırakıp terk ederken
sevdalarınla
o sari mekanları
unutma...
bu yaşanan
son sonbahar değil
son değil bu acılar
terk etsen de ardına bakmadan
terk etmez o sarı odaların
ki... gönlü insanin
rahmidir sevdaların
her sonunda sonbaharın yeşerir,
yeniden yorumlar sevdayı yeniden
yudumlar hayati
sanma ki kök saldığı bu yeni mekan
yaşatmaz sonbaharı
iste o zaman
yeniden terk edersin o sari odaları
farklı bu
yasamak adına yaşanan
hayat değil
hayellerdir...
farklı bu
sevmek adına sevilen
sevgililer değil duygulardır...
farklı bu
her sararıp dökülen yaprakta
kaybolan sevdalar
değil mekanlardır.....
SONBAHAR a.gençay

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sorgu

Gece
Denize indim
İndim de
Senleydim
Parmaklarımın arasından fışkıran kum
Sahile serilmiş ruhum
Dalgaların okşadığı tenim
Sız içime
Senle dolsun bedenim

Kumdan kaleler
Çocuklar
Malsallar
Periler
Uzat saçını Rapunzel
hasretim
Sende deniz kokan düşler
Durun! !
kaçışmayın
Yıkılacak kuleler

Susun! !
Sussun betondan şehirler
Dalga sesleri kulağıma
Ninniler söyler

Zaman
Harcama kendini
Gece
gündüz
Deniz sahili hep sever

Sevgililer! !
Bir gecelik mi sevdanız
Köpürür deniz
Göğü yırtar şimşek
İhaneti
Kalbinden hançerler

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sorgu/II

Bilir misin yalnızlığı
Yüreği lime, lime edeni
Olup aslında olmayanları
Çocuğunu, karını
Evini barkını
Bilir misin
Hayatın anlamsızlığını

Tutmalı kolumdan biri
Çekiştirmeli, yenmeli seni
İçindeki isteksizliği
Gülerken gülen insanlar
Bir, bir gitmeli
Kalmasınlar
Acını bilmediler ki

Uzakları yakın edeni
Yakınken ırak düşeni
Bilir misin
Kalbin en derininde gizleneni
Sevmekmiş
Sevdim sevmeyeni
Kim sever benim gibi

Ağlarmış gökyüzü
Bilir misin baharmış
Çiçek açar
Aşk kokarmış ülkesi
Tutmadan ellerini
Erirmiş bedeni
Bilir misin
Benim gibi sevmeleri

Gücün yeterse gitme
Ve dayanırsa yüreğin
Seve bilme hadi
Ayrılığın ölüme eşliğini
Hasretin işkencesini
Bilir misin
Gecenin içi yakan ateşini

Eylülde sarı yaprak
Zemheride ak, pak
Nisanda salkım saçak
Bilir misin
Sevgilinin ne giydiğini
Karanfil kokan teninde
Başka çiçeklerin
Bendim diyen seslerini
Bilmedin/bilmeyecek/bilemezsin

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Sövgü

örtün üzerimi üşüyorum
acı biber sürün dudaklarıma,sövüyorum
ayaklarım saplanmış gözlerine
gideceğim,gidemiyorum
mıhlanmışım İsa’nın yerine
sen ölüm meleğim,
seni bekliyorum
kaçarken senden,sende kalıyorum
yaşamayı senle sevdim
ben koca adam, ellerine doğdum
hani yoksun ya!
büyüyemiyorum

dur!
bir nefes daha çekeyim sigaramdan
bir kaz daha söveyim,gelmişine geçmişine
bir kez daha söyleneyim mısralardan

yar pencerede beni bekler
elinde gergef,hasret işler
daldığında gözlerini
eline batar bir,bir iğneler

yar uykuda beni düşler
düşünde saçını okşar periler
kaçtığında uyku,kaçışır düşler
doğar fikrine özlemler

anlamsız tüm kelimeler
anlamsız tüm nefes alışlar
bırak beni!
yolum uzun,adımlarım yetmeli
olurda gelirsin vuslatıma
oyalama beni
söyleyeceklerim bitmemeli

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Söyle Bana

tutsam ellerinden
tutunsam saçlarına
gözlerine sürdüğüm bahar
uyansam sabahına
ellerim mi üşüyen
yoksa yokluğun mu üşüten
yıldız serpsem gök yüzünden
güler mi gözlerin yine derinden
sevişsem geceye doğan ay ışığıyla
tarasam saçlarını
kırılır mı fildişi aşkın
kırılır mı saçların
en hassas ağlamalarında

sen
sever misin beni
uzun yıllar sonra
atmacadan kaçan serçe misali
sığınsam yine sana
gözlerin ışıktan incinmesin diye
sürdüğüm kömür
silinir mi ağlamaklı sabah yağmurlarıyla
üşür müsün yokluğumda
yanar mısın istemelerinde
avuçlarına aldığın kordan aşkta

sen
sever misin beni
tüm varlığım ve;
hiç olmayacaklarımla
sakın!
bahar bu aldanma
ve sakın camını kapama
bakarsın konarım
umut olur pervazına
güvercin kanadında
yada süzülürüm
çiçeklerden uçuşan tozlarla

ben
ben ölür müyüm seni sevmesem
sevsem yeniden dirilir miyim
bir bardak çay
bir dilim ekmek beyaz peynir sabahına

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Şarkımda Aşk Var

Konuştu kendinle mırıldandı
Hayat dedi;
Gem vurulmaz arsız aygır
Koşar!
Kişnediğinde, yalnızlıklar korkar
Kısar gözlerini, gece olur
Hasret olur uzaklara bakar

Lila giydi
Paçasında mor salkımlar
Gözlerinde yıldızlardan aldığı yalnızlık
İncecik parmaklar
Dokunsa delinecek gece
Ağlayacak bulutlar

Saçları dokundu omzuna
İçinde titrek heyecan
Sanki uzanıp arkasından
Dokunacak sevda
Koca bir yalan
İçinde büyüyen rüya
Yıkılacak umutlar

Acısı var sevdanın
Ağlamak istedi
Yağmur bozdu tılsımı
Islandı özlemle saçlar
Haykırmak istedi
Susun yağmurlar
Dinleyin beni
Şarkımda aşk var

[GooD aNd EvıL]

Şaşkı

Yıldız saymakla geçti ömürüm
Lanet olsun tutturamıyorum
Birini mıhlasam gözlerime
Diğeri delik cebimden düşüyor, tutamıyorum
Ve saymak yerine artık seyri seçiyorum

Yakalamışken saçlarından hayatı diyorum
Biraz uyuyayım koynunda
Ve düşlerin kayganlığıyla
Sıyrılıp yorulmuşluğun elinden
Dirilmek istiyorum ölümsüzler diyarında

Islığa yatırdığım tüm şarkıların
Sözlerini hatırlamaya çalışıyorum
Aşkı yazmışlar, sanki abartmışlar
Ayrılığı yazmışlar, bilmiyorum sanki haklılar

Çocuklar çığlıklaşıyor kulağımda
Uçurtmalar koparıp iplerinden
Rüzgârla inatlaşıyorum
Kimi haylaz çocukların sövüyorlar
Kimileride ağlıyorlar
Ben mi?
Bilmiyorum

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Şavaş ve Çocuk

Dudak ısırmalarında korku gizleyen çocuk
Urbaların yırtılmış,dudakların mor uçuk
Sığındığın damlar,köhne in cin sokaklar
Kelebek misali hayatın bir kanat uçuşluk

Büyüklerin büyüdüler ellerinde tüfekler
Ruh satarlar tanrıya,bedenler çukurlarda
Bırak silahını tahtadan olsa da mavzer
Değilsin suçlu,bahçen tam ortası mahşer

Korku sırası onlarda büyüyor küçük çocuk
Hava ölüm kokar delirtir insanı bu koku
Siz ölümü camdan izleyenler nerde dostluk
Savaş mantıksız oyun,durun ölmesin çocuk

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Şehir

Sabahına uyandığın şehir,neden bu hüzün,kasvet nedendir
Kadınlar,çocuklar ve adamlar, neden ölüme yürümektedir.

Dilenci, tut yine köşe başını,ırgat, dök terini,at telaşını
Çöpçüler,süpürün kaldırımları,temizleyin kandan her taşını

Okuyun! ! Dizelere dökülen,mürekkep değil kandır
Unutmayın! ! Bir şehri acısıyla yıkan,canavar değil insandır.

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Şehir ve Gece

Ateş,düştü yaktığı yere
ve kelimeler
kuru dudaklarda bölündü hecelere
şehir uyumalı artık
sabaha ne kaldı
ne kaldı geriye
tenler satıldı heveslere
caddeler bölündü devriyelerce

rüzgar süpürüyor kaldırımları
uçuşuyor paltomun yırtmacı
takılıyor ayaklarıma
yeni solistin el ilanları
uçuk pembe dudak
rengi tutmamış kızıl saç
boşalıyor yaldızlı kapıdan insanlar
dillerde küfür
yüzlerde kandırılmış guya masum tavırlar

uyanmış bebek
inletiyor daracık sokağı
uyumamış komşu kadın
sızlıyor memeleri
hevesi emzirmek hiç doğmayanı
gözlerinden kan damlıyor geceye
susuyor bebek belli ki doydu
sessizlik bıçak gibi girdi sineye
gece acıya hiç doymadı

kırılmasın yuvarlanan şişe
peşinden koşuyor
son yudum,son endişe
fark ediliyorum
yaklaşıyor gölge
amca para
söz! ! İçtiğim son şişe
asılıyor eteklerinden
yırtıldı paltom üşüyorum
kaçıyorum senden
birleşince ne kadar kahpe
şehir ve gece

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Şu Tokat Dedikleri

Kar yağmış şu Tokat’ın başına
Kurban olayım yar hilal kaşına
Üşürüm, çatır ayazdır zemherin
Koyarsan beni sensiz tek başına

Gelinler al yazma bağlar başına
Kına yakar sürme çekilir kaşına
Sanma ki kalır sende güzelliğin
Kardan beyaz aklar düşer saçına

Türkü söylenir vurulur mızraba
Oynar delikanlılar kızlar aşkına
Gönlümde büyür senin hasretin
Kalkmaz kollarım düşer iki yana

Şu Tokat dediğin iki dağ arasında
Gül koymuşlar camdan bardağa
Benim gönlümün dermanı sensin
Kurban olayım yar seni yaratana

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Taştan Heykelin

I-
yok! !
yok oluyorum
her gün doğumu
yok
olduğunda

II-
Ah! !
bilsen kıvranışlarımı
dokunamazsın
göz yaşlarıma
tenimin buz kesmişliği
ürpertemez ki seni
ben
taştan yontulmuş heykelim
duyamazsın
kilit vurulmuş
mermer dudaklarım
bedenim


III-
Hani! !
Kaderim ya
hüzün dağının zirvesine dikilendim
göğüslenen zemherim miydi?
yoksa sensizliğim mi?
bilen
bendim
kuru yeller esti
yırttı tenimi
yağmurlar yağdı tepeme de
kupkuru kesildim
sarsıldı yer
salladım sersemliğimdi
üşüdüm *******i
ayaz değildi sebebi
sendin

IIII-
kırdılar
kollarımı,bacaklarımı
başım
kaç kıta uzakta
bilmem
yok! !
yok olmayacağım
olsa da bedenim
taştan mabedinin
temelindeyim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Terk Ediyorum Seni

‘’İşte gidiyorum çeşmi siyahım
Önümüze dağlar sıralansa da
Sermayem derdimdir servetim ahım
Karardıkça bahtım karalansa da,,

Göz kapaklarıma çizdiğim mor sancı
Avuçlarıma sıkıştırdığım berbat acı
Düğümler attım uzun ince yollarıma
Başım önümde terk ediyorum seni

Siyah gözlerin ******* boyu sevda bana
Sevda türküleri değdiğinde kulağıma
Bulunduğun şehirde yaşamak bela bana
Başım önümde terk ediyorum seni

Ben ağlamamalıyım kimse bilmemeli
Göz yaşlarım sel olur coşar hasretinle
Hasretim yok etmeden sevdiğim şehri
Başım önünde terk ediyorum seni

Yok başka çarem,çığlığım eyvahım
Gece olmadan kararır kara bahtım
Dertlerimi sırtına vurmadan gecenin
Başım önümde terk ediyorum seni

Bir kezim daha yok,servetim ahım
Yarınım yok,dünüm yaşanmışlığım
Ekmeğime sürdüğüm türkü katığım
Başım önümde terk ediyorum seni

Yazılanların,söylenenlerin ardındayım
Sana,içindeki ürperme kadar yakın
Adımların götürdüğü kadar uzaktayım
Başım önümde terk ediyorum seni

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Toprak Yüreklim

I-
rüzgarın
seslenişi
aklına yer eder
kurur tenin
toz,toprak savrulur
yağmur beklersin
çatlaklar parmak kalınlığında
beklenen damlalar
nergislere gebedir
bir kaç damla suda
nilüferler yüzer

II-
rüzgarım
sana değer
yağmur olur
düşerim tenine
mis kokulu
nergisler açarsın
yüreğinde
sevda denizi olur
hasretle
nilüferler yüzdürürüz
olta atıp
aşk çekeriz
yanıp sevdanın narından
soyup dalarız derinliklerine

III-
rüzgarınım
esişim
yağışım
sendedir
toprak yüreklim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Uçtu

pembesinden söktüğüm uçuklarım
dönün dönüp duranlarım
kelebek kanadında umutlarım
haydi şimdi yakala
uçtu uçacak diye elimde tuttuklarım
uçar demişti babam inanmamıştım
buydu çocukluklarım
neden aldım ki elime seni
ne bilirdim uğurun başkasına aldandıklarım
haydi şimdi uç
uçtu zaten uçacaklarım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Ulu Çınar

Gölgesinde uyuduğum ulu çınar
Dikilmiş avluya,kuşlar yuvalar
Her dalında yıllara şahitlik var
Üşüyorum sarın beni yapraklar

Avlu büyük,küçük kare taşlar
Ortada şadırvan su içer kuşlar
Bastonlara dayanmış ihtiyarlar
Namaz vakti geldi,saf tutarlar

Musallada gözyaşı ölen mi var
Avluna bırakılan yetim çocuklar
Sana helallik için mi tabuttalar
Söyle bu kaçıncı şahitlik çınar

Yıldırım düşmüş yarılmış çınar
İnadına yeşermiş körpe dallar
Salıncak kurulmuş sallanırlar
Bağlanmış çaputlar, paçavralar

Çakılmış mukavvadan ilanlar
Sanırsın acı çekiyor sessiz ağlar
Çiviler gömülmüş pasları akar
Yeşil yapraklarını rüzgar okşar

Yetişti minarelerinize mimarlar
Şimdi göğü şefkatiyle o kucaklar
İlahi söyler hafızlarla,dudular
Giden gider kalan koca ulu çınar

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Umut

I-
sen
denize atılan
umut
düşler dolu şişe
korkma sahile vurmaktan
nedir bu endişe
elbet biri bulur
okur
dudaklara dökülür
hece,hece
umutların
hayallerin
kimse bilmez
gizemli sır
efsane

III-
korkular
neyin
deliğinden çıkan
ince ses
geceyi yarar
inlercesine
gece
pare,pare
her paresi
katran
zifirce

III-
sen
duyduğum ses
aldığım nefes
seni dinliyorum
sessiz
öylece

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Unutmadım

hüznü senden sonra sevdim
avunamadım
yaşayan oldum
yaşattın
acıyı senden sonra buldum
unutmadım

yokluğunda
çocuklar gibi pustum
göz yaşlarımı gizledim
yağmurlar yağarken ağladım
yalnızlığı senden sonra buldum
unutmadım

aç avuçlarını
bak!
neyin kaldı?
göz yaşı mı?
Hüzün mü?
ne kaldı sevginden sana?
unuttun!
unutmadım

halen yoksun
şimdi
gününü gün eden utansın
ağlarım,utanırım da
hazan yağmurları yağsın
seni senden sonra buldum
o yüzdendir
unutmadım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Utanç

ürpertecek içini
dibini bilmediğin
kör *******
gözlerine ışık düşürmeyecek
nikotin kokan
kararmış perdeler
fahişeler değecek tenine
üstünde yatağın
satılık gülüşler
altında
hamamdan kaçan böcekler
bitirecek sigaranı
dudakları kırmızıya çalan
vesikalı bedenler
sahne bildik
ezberinde söylenecekler
telefon zili beklenen
giyilir yüksek topuklar
aşkım hoşça kal
ne kadar çok verirsen
o kadar çok
gömleğinde
rujdan lekeler
o kadar çok
aşk denen
tek heceler

bu mu
yalnızlığın
bu mu insanlığın
hederin
kederini yaşayansın
kaç kadın değdi tenine
kaç kez döküldü
dudaklara kiralık aşk
kırmızıyı şarapta
tanıyansın
at bahşişini
pezevenkler
havada kapsın

sokma kafanı
paltonun dik yakalarına
oturmuş seni izleyenler
köşe başına
utanma
gülmezler
onlarda benzer
senden daha çok
sana…

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Uyan Sevgili

Uyan sevgilim,
Hadi sıyrıl rüyalarından, uyan
Yaşat bana o muhteşem duyguyu
Gözlerinin açıldığı anlarda
İstediğim gibi gülümse bana
Ve sen
Düşlerine al beni
Dokunsam da sakın şehvetime soyunma

Saçlarına dokunup
Usulca fısıldayacağım kulaklarına
Aşk kokacak kelimelerim
Sevda tütecek tüm şiirlerim
Kuraklığının en çıldırtıcı anında
Olurda gök gürler uyanırsan
Damla olup düş dudaklarıma
Biliyorum korkarsın
Ama gök ağlayamaz ki haykırmadan
Sarıl bana tüm çocukluğunla

Uykulu titrek sesinle
Sevdiğini söyle bana
Bir bahane bulup dönersem arkama
Sakın ama sakın ağladım diye acıdayım sanma
Belki gök kadar cesur değilim
Ve belki asla sesim çıkmayacak da
Islanacak sevdam yağmurlarla
Ve sen
Koynuna al beni
Kadınlığının verdiği şefkat duygusuyla

Uyan sevgilim,
Kirpiklerimde yaş var
Uyan, düşlerimde isyan, telaş var
Yakışmıyor demi adama ağlamak
Ama büyümez ki insan ağlanmazsa

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Varyant

Gece üzerime kapanır
Kalın, kara yorgan
Dışarısı karanlık, dışarısı zindan
İçimde sıcacık düşün
Sanki geleceksin, içimde bayram
Cümbüşler, sazlar çalar
Âlem, âlem içinde

Saat zamanı çaldığında
An, gelip kapıya dayandığında
Nehirler duruluyor içimde
Bir adam soyunur
Çıkardığı urbalar ateşler içinde
Dalıyor aşk denen deryaya
Derya, mey olmuş bardak içinde

Arkamdan uzanacak bir el
Dokunacak kısa saçlarıma
Dönüp bakamayacağım
Beklenen sen olsan da
İçimde heyecan tutulacak dilim
Kapayacağım gözlerimi
Ayaklarıma inecek üşüme
Yüreğim yanar ateşler içinde

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yağmur Yağıyor

yağmur yağıyor
ama toprak kokusu yok
şehrin beton duvarları buz gibi
oysa
bir kır bahçesinde yağmurla ıslanıp
kokusunu duymak vardı damlaların
toprakla kavuşmasının
balkonlarda
bir kaç begonya var
renkleri solmuş
güneşi arıyorlar
daracık sokaklarda
bir karanfil
ilişiyor gözlerime
kıpkırmızı
öle mağrur ki
öle güzel
sen gibi
kokusunu içime çekmek istiyorum
dokunmak kadife tenine
uzun uzun seyretmek istiyorum
çöküp dizlerim üzerine
konuşmak istiyorum
sen gibi
hakkın değil diyorum
bu balkonlar
ben yağmurun toprakla seviştiği
bir kır bahçesinde
görmüştüm
düşümde seni
sonra
ellerim titriyor
uzatıyorum sana
avuçlarım yanıyor sen gibi

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalan

Ruhuma üflenen sevda
Kasıp kavurdun,bu mu aşkta sefa
******* boyu uyutmayan rüya
Hani yoksun,bu mu *******e reva

Örtün üzerini,üşümesin anılar
Mil çekin gözlerine,ağlayamasın aşıklar
Dönüp duran dünya,dur artık
Harcanmıyor biriktirdiğim zaman

İhbar var,öfkemi öldürdüm
Yüreğimin en derin yerine gömdüm
Bilinmesin diye katilliğim
Olmadık şeylere güldüm

Yalan,ne desen yalan
Güneştir doğudan doğup batıdan batan
İnsanlar yüzlerinde maske
İnsanlar,riyalar üzerine saltanat kuran

Biten yok,bitmeyecekte yaşam
Elimde her acıdan arta kalan kavgam
Yüreğimde yaşanmamış sevdam
Yıkılacak bir gün elbet yalan

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığım

gecenin bir yarısında
tüm ışıkları sönmüş kırık camlı viraneler
vurup kapıyı içeri giren bir nefes efsaneler
kibritin ucunda bir sigara yakımı alevler
dudakları titrek bir mırıltı nağmeler
saçlarım ıslak sığıntı bu haneler
ayaklarıma takılan geceden kalan düşler dolu şişeler
ve yalnızlığım
soğan kokan yalnızlığım
boş boş yuvarlanan yalnızlığım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Ayı

Evin kırık camları
Rüzgar izinsiz girer içeri
Sallanan mum alevi,titretir gölgeleri
Duvara vurur gölgem
Rüzgar dur!
Yoruldum titremekten

Çatlar soğuktan ellerim
acıyor sövmekten dilim
Sevme beni istemem
Geceyi sen diye sevenim

Tutuşmamış sobam
Tüter, is gözlerime siner
Sevdiğim yalnızlık
Hadi vur tüm darbeleri
Çıkar torbandan biriktirdiğim keş keleri
Dudaklarımı çatlatan zemheri
Ayaz kor olup tenime düşer

Şubat yalnızlığımın ayı
Sevgililer sevenden neyi beklerler
Bir güne sığmayan sevgi,süslü paketlere girer
Dudaklarda paralanır iki kelime
İnanmıyorum
Aşk her şeyi bir günde mi affeder

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Dehlizleri

Zaman oluyor çıkarıp kalbimden
Kokluyorum ıslak gülüşlerini
Gölgelerin suskunluğunda büyütülen
Hikayeler anlatıyorum kendime
Hikayeler ki sevda dillenmeleri

Gözlerim dağ zirveleri çatıyor
Kar, tipi, boran üşütüyor
Üşütüyor artık rüzgarın sesi
Çocuklaşıyorum ansızın
Hayaller kuruyorum düşlerime
Hayaller ki yalnızlık dehlizleri

Lale gölge çiçeği, papatya fal beklentisi
Kime inansam, kime güvensem
Bilinmiyor dünden öncesi
Karanfiller büyüyor beynimde
Karanfiller, kan kırmızı aşk çiçekleri

Acemiyim halen bakışlara
Anlamak bir sokak ötesi
Gülsem gülecekler bilirim
Bilmediğim neye güldükleri
Heveslenip uslanmaz yüreğimle
Sevsem sevecekler bilirim
Bilmediğim ne mi sevdikleri

Zamanı geldi gizliyorum seni
Son kez öpüp gözlerinden
Gölgelere gömüyorum bedenimi
Sanki yeryüzü alev kusuyor yüzüme
Ölüyorsun sevdiğimi söylediğimde
Susuyorum o zaman ölüm sessizliğiyle
Laleler fışkırıyor gölgeler ülkesinden
Gülüyorum işte o zaman, ölüme

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Senfonisi

İzlerini taşıdığım yıllar
Gözlerimin altına çizgiler atmakta
Dalmışken en derinine gecenin
Kaçan uykular düşleri satmakta
Masamda yarısı sönmüş sigara
Yaprakları ufalanmış karanfil
Koparılmışlar dalından,ağlamakta
Göz yaşları bağrımı deler
Yazık! bir kez bile koklanmadan
Kuruyup gitti boşa
Boğuyor beni odam
Dört duvar daralmakta
Sırtlanıp kalın paltomu
Çıkıyorum kalabalık sokaklara

Dışarıda çatır ayaz
Zemheri güneşle inatta
Düşerde kayarım diye ayaklarım
Gıdım,gıdım adımlamakta
Önümü kesiyor çiçekçi kız
Kucağında kasımdan kalma patlar
Bilmez ki yalnızlığımı
Yalnızca karanfiller anlar
Ne yapsın yavrucak
Satamazsa,babası azarlar

Koşuşuyor insanlar
Kimisi halen saçını taramakta
Tıka basa kalkıyor otobüs
Yapışıyor soluklar camlara
Küçük elleriyle çocuk
Bir şeyler çiziyor buğulu cama
Serçeler kırıntıları
Kediler serçeleri kollamakta
Boğazına oturmuş tasmasıyla
Mini minnacık köpek ipini zorlamakta

Tezgah arkasına gizlenmiş surat
Kısık sesiyle simit satmakta
Soğuktan kızarmış burnu kadının
Çantanın ta dibine dökülmüş bozuklukları aramakta
Üşüyor kulaklarım,ellerim
Bana inat fırıncı çıkarmış kabalarını
Ateşin karşısında caka satmakta

Koltuğumun arsına sıkıştırdığım demet
Burnuma bahar kokmakta
Gülümsüyor çehrem
İnsanlar yalnızlığımı bin kat daha artırmakta
Duruyor adımlarım
Saatler duruyor, duruyor şehir
Oysa yüreğim her zamankinden hızlı atmakta
Ne bu heyecan,neden bu telaş
Zaman her an ömürden hep çalmakta

Yaklaşıyor falcı
Biliyorum işinde usta
Yalanına binlerce yalan katmakta
Açılıyor avucum
Duymak istiyorum yalanda olsa
Düşüyor elinden kemikler,fasulyeler
Çıkacak sanki dudaklarından en feciler
Ürperiyor içim ellerim zangırdamakta
Gelecek diyor çok yakında
Ah koca karı bilmiyorsun
Benim aklım çocuk
Buna binlerce ümit katmakta
İnanıyorum
Dönmeliyim evime
Ne işim var benim sokakta
Yüreğim,beynime fitne sokmakta
Ya! dönerse
Yalan!
Falcı geleceği parayla satmakta

Görürse biri,çekiniyorum
Niye bu adam kendi kendine konuşmakta
Kaçıyorum şehirden
Kaçıyorum kendimden
Her yanım yığınlarca insan
Çıldıracağım
Yalnızlık beni boğmakta

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Türküsü

dilimde yalnızlık türküsü
elimde kırık mı kırık bir kalem
yalnızlığı yazıyorum
yaşanan ardından acılar bırakan
yalnızlığı yazıyorum
ilahi bir sıfat tanrıya ait
yalnızlık
kelimelerimin yetişemediği
tarifsiz bir acı
yalnızlık
kimi zaman eş tutarsın kendine
şehrin en kalabalık yerinde
o sogukdan demir heykeli
kimi zaman eş tutarsın kendine
anlaşılamaz mantıkla
görünmez olan çizgi filim
kahramanlarını
yalnızken
hiç bir şeyin
anlamını taşımadığını
hiç bir şeyin
sana ait olmadığını
ve hiç bir şeyin
onu tamamlamadığını
anlarsın
yalnızken

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yangın

Mahpus yedim,yok zulamda tütünüm,
hayatın darındayım

Karanfili sevdim,güz oldu soldu gülüm,
güllerin ahındayım

Salın kafesten,ah eder vah eder bülbülüm,
Gül_i zara yanmaktayım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yanmışım

Günler gelmiş, geçmiş, dalmışım
Saatimin bileğimde lekesi beyaz
Tenim de esmerleşmiş, yanmışım
Sevdam, yine sensiz geçti bu yaz
Serin avuçlarına hasret kalmışım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yar

düştüm elinden,
düştüm yar dilinden
ben beni dedim,
dinledin kendi dilinden

koca acın,
ateş kusan ejderha devasa sancın
ne kadar incesin içimde,
dağ deviren ince sızın

iki omzum,meleklerin
biri kal der diğeri sen bilirsin
evet ben bilirim
bildiğim yanan hasretin

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yarım

hala aynı şarkı var
kısıp gittiğin radyo da
hala aynı koku var
buruşuk bıraktığın yastık da
hala aynı korku var
ıstanbul da
sanki hala söylenmemiş
yarım kalan sevda gibi
büyüyen sevdayı
büyük bir şehre gömüp gidişinle
hala aynı korku var
İstanbul'da
ellerimi buz kesen bir hüzne
baka kalıyorum sessizlikle
yudumlanan şarkıların güftesinde
bir demet papatya janjanlı
ve şaşalı
birde papatya falı
belki masum koparışında ki yaprağı
belkide yalancı
o şarkıdaki gibi
''biz hiç ayrılamayız''
kısık bir sesle
yalancı
yarım kalan bişey var
o koca yürekli şehirde
gökyüzüne serpilmiş yıldızlar kadar tam
ansızın kayıp gider gibi yarım
yedi tepesine böldüğüm şehirde
en yükseği yıkılır sesimle
elimde Nebi'den kalma bir kalem
yazdığım şiirler ve
Sen
sanki halen yarım bu şehir
bu yedi tepe
bu şiir ve
Ben
suskunluğumla duyarsın beni bilirim
en yüksek tepe yüreğindir
yıldızlar gözlerin
halen çalan güfte
kokan yastık
anlamıyorum düğümleniyor boğazım
söyleyin bana
neden kalan bende herşey
yarım..
a.gençay

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yaşım Kaç

Fütursuzum
Dolaşıyor dilim
Kalmadı mecalim
Söverim, sayarım
Konuşturmayın

Şuursuzum
Ele geçirdi zihnimi acı
Kaç kez unutuldum
Kim bilir hangi kadını
Kaç kez yeniden sevdim
Bilmiyorum söyleyin
Hangi yaşamın gözdesiyim
Hem; hangi mevsimdeyim
Yaşım kaç

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yazgı

Ruhuma düşen kor, yakmalı beni
Beden dinmeyen arzuyla istemeli
Al koynuna uykularında uyut beni
Sensizlik rüyalarda bile zor sevgili

Çığ düşerde dünyama yaz *******i
Kalırım yokluğunun altında sevgili
Kesemem kangren olmuş hasretimi
Ölüm bana senden önce gelmemeli

Ey saçlarını güneşten alan sevgili
Ellerimde uzanamamanın kederi
Yetmiyor nefesim sensiz *******i
Aşk bu her zaman vurmaz ki beni

Binsem buluta taşır mı bu bedeni
Söylesem rüzgara, kuşlara ismini
Bulup söylerler mi seni sevdiğimi
Acizlikle istemek ne zormuş seni

Çığlıklarla yazdığım senli dizeleri
Okursun hece, hece her kafiyeni
Tükenirse kalemimim mürekkebi
Sensizliği ben seçmedim affet beni

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yazık! !

Yazık!
Dönüp baktığımda dünlere
Acırcasına düşüyor tek kelime
Yazık!
Sensiz harcadığım *******e
Nerdeydin?

Uzansam yanı başına baksam gözlerine
Sen miydin? O
Gecem miydin?
Yar sen sayıkladığım hecem miydin?
Eteklerine bahar takıp beklediğim sen!
Nerdeydin?

Şiirden kalelerim
Hecelerle seni ördüm
Hırçınlaştım, köpürdüm
Kayaları döven dalgalar gibi
Bağrımı dövdüm
Kâh cilveleştim, kâh öptüm
Havada asılı kaldı buselerim
Aldandım her seferinde yalancı güneşe
Ayaz vurdu bir kez daha öldüm
Nerdeydin?

Şimdi önümde senli yıllar
Yazık!
Yensiz geçecek zamana, anıma
Dudaklarımdan dökülen hecemsin
Soyunduğum gecemsin
Yar!
Şimdiye dek nerelerdeydin?

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yemen Öyküsü

Ferman okunur
tutuşur kelimeler
alev olmuş yanar gönüller
Yemen’e sefer var
çöle düşer neferler
kumanya
bir lokma ekmek
özlenecek tandır kokusu
matarada tuzlu su
maksat fazla içmemek
susuzluk korkusu

yol uzun
çarık yırtık
özledi yari
ağlayamıyor
gözler kum dolu
sevdiği mendil işlemiş
perçemi gedikleşmiş
dudaklarını çiziyor
terinin tortusu

sırtlanlar sırtarıyor
çıldırtıyor çölün uğultusu
burnunda tütüyor anası
sinesi
göğüslerinin süt kokusu
yırtınır yürek
gurbet
seni hançerlemek gerek

kahpe pusu
barut kokusu
mavzer ateşlendi
matara delindi
çaldı ölüm borusu
düştü civan
devrildi cihan
salavatlar getirdi
kana bulandı mendili
kan damladı
anaların göğüslerinden
yemen
ben de öldüm gitmeden

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yenildim

Hatalarım ve ben
İnsanım..
Yüreğime kurduğum dünya
İskambil kağıdında falım
İnansam umutlanacağım
İnanmasam kahırlanacağım
Tut elimden ağlarsın

Kadehlere yazılan şarkıların
Bitti güftesi, gece yarım
İndirip yıldızları semadan
Geceyi karartacağım
Tut elimden kaybolacaksın

Zamana pusu attım
Kazağımın boğazını tırtıklamış sakallarım
Kaşlarımın ortasında hain bakış
Gözlerime inen kin
Tut elimden vurulacaksın

Aşık atıştığım çocuklar
Eneklerimi çaldılar
Peşlerine koşsam
Biliyorum kaçmayacaklar
Neden bıraktın ki elimi
Neden uzaklara gittin
Bak işte şimdi yenildim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yıllar

Dişlerini kırdığım yıllar ansız çıkar karşıma
Bilirim köpek dişlerin arsız biter damağında
Salyalarını bulaştırdın,zehrin damarlarımda
Gücüm dermanım,erir zaman avuçlarımda

Korkuyla yaşamam asılmalıyım dar ağacına
Katili olduğum yıllar sorun hesabınızı bana
Ölüm dolaşır sevdiğim şehrin sokaklarında
Ölmeliyim sevdan ben,sen sevda olduğunda

Gündüz zifiri karanlık gecemin aydınlığında
Ateş buzdan da soğuk sevdanın yangınlarında
Yıldızlarda inadına şenlik en yalnızlıklarımda
Gömülmeliyim çelişkilerimin en berbat anında

Ne kadar kahır dolu sözler en yaşamışlığımda
Ne kadar acılar çekiyorum zamanın kollarında
Ben kıymet bilmeyen adam hak bu hakkım da
Örtün üzerimi,yeniden dirileceğim topraklarla

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yine

yine akşam oldu
yine gece siyah geceliğiyle karşımda
yine yıldızlar dizmiş gerdanına
yine tüm şehvetiyle şehir gösterişte
yine vurulacağım kaldırımlara
yine basmadan çizgilerine varacağım sokağıma
yine markette kuyruk bekleyeceğim
yine elimi kesecek içi yaşam dolu poşetler
yine kapatmıştır çiçekçi tezgahını
yine fırça yiyeceğim sitenin bahçıvanından
yine çiçek götüremeyeceğim
yine yetişemeyeceğim akşam yemeğine
yine karnım aç değil deyip buzdolabı karıştıracağım
yine uzanıp koltuğa azar işiteceğim
yine borçlar,ödeyemediğim aidatlar aklıma gelecek
yine sevmediğim diziler
yine ekşiyecek midem
yine akşam oldu
yine sabah olacak
yine yinelenecek yinelerim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yiten Yıllar

yiten yıllar
yiten kavgalar

ilk sevdiğimde on sekiz yaşındaydım
daha terlememiş bıyıklarım
saatlerce aynanın karşısında
bıyıklarımı burma peşindeydim
saçlarım limon kokardı
arka cebimde dişleri kırılmış tarak
cüzdanımda ta uzaklardan bir resim
ne babam ne de rahmetli dedem
üzerinde che yazan militan
işportadan aldığım ucuz kokum
o sene moda olmuş kısa kaban
çekti mi sırtıma
dar sokaklarda partizan
kalabalıklarda sev genç
kahve köşelerin hızlı kumarbaz
sinemalara giderdim
en arka koltukta filmi izler
en karizma tik anlarında çirkin kralın
ışıklar gidince makiniste söverdim
içimi korku sarardı matine bittiğinde
kapıyı kesmiş devriyeler sanki beni arardı
yavaşça açılan kapıdan attığımda dışarıya adımı
saçları sakallarına karışmış şarapçı karşıladı beni
sabah minibüs bileti için ayırttığım paramı
kaptırmamak için bir şişe şaraba
yakalarıma saklardım kafamı
her gece dönerken eve
saatini kurmuş bekçi gibi
geçerdim sokağından sessizce
ışığı yansa merak ederdim
sönene kadar sigaram sönmezdi beklerdim
kimlik diye seslendi polis
bilmezdim ele verecek
cüzdanımın en dinine soktuğum kafa kağıdım
telsizden soruldum
fısıldadı memur amirine,kaçakmış
ivedi yapıldı evraklarım
aldığım paket tükenmeden
kalk borusu çaldı,sabah içtiması
nöbetler devirdim,
şafak tükettim
tükendi karavanam
düşüldüm kazandan
kapındaydım.sigaramın bittiği an
sönmüştü lamban


ilk sevdiğimde on sekiz yaşındaydım
şimdi otuz üç yaş

yitti yıllar
yitti kavgalar
şimdi seni kim okşar…

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yokluğuna Dair

yokluğun bana neler etti bir bilsen
önce saçlarımı döktüm, yastıktan topladım
sonra yemekten tükendi tırnaklarım
acısından hiçbir şeye dokunamadım
avucuma alıp kalemi
binlerce şiir yazdım
perdeleri çekip odanın
orta yerinde şiirleri yaktım
boğuldum sensizliğin dumanından
şehrin dar sokaklarında dolaştım
üzerime devrildi cumbadan bakan gözler
sis dolsun diye gökyüzüm yalvardım
bilmemeli kimse nerdeyim
çekip kabanı, dik yakalarına saklandım

yokluğunda ben neler ettim bir bilsen
o en sevdiğin arabayı sattım
cebimdeki bozukluklar denize fırlattım
çaycıya borcum da çoğaldı
bulaşık yıkayıp garsonluk yaptım
önünden gelip gidemiyorum çiçekçinin
bir kez geçtim, sevdiğin çiçekleri aldım
yeniden getirmişler bana güvenip
utandım, arka sokaktan dolaştım
sen yoksun, ben aşık olmadım
kimi sevmek istesem
hep bir sevdiği vardır deyip
kızarıp, bozarıp uzaklaştım
kime baksam gözlerinde yangın
kendimi ateşten zor kurtardım
kalabalık otobüste, metroda
saçları değdi kadınların
sövdüm, saydım
keşke arabayı satmasaydım

yokluğun bana neler getirdi bir bilsen
tükettiğim şarap şişelerini kırdım
yepyeni bir bahara uyandım
yeni birde araba aldım
gündüz güneşin saçlarına
gece ayın bakışlarına sevdalandım
belki gelirsin diye ansızın
boşalttığım evin kapısını açık bıraktım
salonun orta yerine
küllerle ‘sensizlik diye bir şey yok’ yazdım
ama biliyor musun
hiç ama hiç ağlamadım

[GooD aNd EvıL]

Yokoluş Risalesi

Unutsam, unutulsam
Kayıp olsam, eskise zaman
Güneşin saçlarından okşasam
Bakir sabaha uyansam
Belki rahatça ölürüm o zaman

Umudun adı yolculuk
İçimde garip suskunluk
Patlasa hava, kaybolsam
Benimkisi ben içinde yokluk

İçimde suratsız adam
Homurdanıp duruyor
Aslında içimden hiç gelmiyor
Kimseye merhaba demek
Nedense her seferinde
Başım istemsiz sallanıyor

Kendimi paralıyorum ne için
Kalemden akan kan siyah
Beyazda lekeler, günah
Bitmeden şiir ben gitsem
Hecelenir yazılırken dizeler
Yaşanmışa biçilmez matrah

Yalnızlığın uzun *******i var
Sürme çekilmiş ayın gözlerine
Yıldızlar da bir, bir kaydılar
Son yıldızı beklemeli miyim
Beklemekle ağarır mı saçlar
Ağarmazsa gamsız sanacaklar

Gri gökyüzü, yıldızlar halen saklı
Birazdan siyah çekerim üzerime
Sanırsın yıldızlarla döşenmiş halı
Öpsem dudaklarında gecenin
Binlerce güzelin bende kalır aklı

Dokunmayın herkes sussun
Sussun fabrikalar, dursun çarkı
Olurda uyursam koyununda
Göz kapaklarımda masal saklı

Buğday saplarına dayanmış dünya
Bir yel esse
Yada değse paslı orak diplerine
Siz kaçın, kurtulun
Yıkılacak hayat enseme

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Yüreğindeyim

bırak öle kala kalayım
yüreğinde
ellerim üşüdüğünde
gözlerimi kapayıp
ellerini ellerime vermeliyim
ve gece düşlerime
girmelisin
seni seyretmeliyim
saçlarının düştüğü yerleri kıskanıp
gözlerinin
daldığı yerde olmalıyım
hani
oturup
pencerenin kenarına
nefesinle buğulanan
o pencerende
dokunup
çizdiğin resimim ben
bir gölge
belirdiğinde
o lambanın altında
çırpınıp duran yüreğinim
kalbinin
sesini duyuyorum
çok uzaklarda olsan da
yüreğinin
yandığı yerdeyim ben
güldüğünde
dudaklarında açan karanfilim
yumduğunda gözlerini
hayalinim
işte bu
benim sende olanım
sen
bende büyüyor
ben sen oluyorum
ellerin titrediğinde
götür dudaklarına
parmaklarını
parmak uçlarındayım ben
sen rahat ol
sevdiğim
senin yüreğindeyim ben

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zaman

zaman
kimi zaman
yıpratır eşyayı çürütür
eti kemik den ayırır öldürür
yaprağı düşürür dalından süründürür

zaman
kimi zaman
rahme döl düşürür
el kadar sabiyi gün olur süründürür
geceyi güne katar yürütür
kah yalnız bırakır hüzünlüdür
kah eşin olur güldürür

zaman
kimi zaman
unutulursun
düşündürür...... a.gencay

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zaman/Ayrılık Şiiri

Bu şarkı sana
Sonlanmamış hayallerin
Yitirilmiş umutlarınla
Kulağına fısıldayacak rüzgar
Belki arayacaksın rüyalarında
Ne kadar çok istesen de
Çıkmayacak papatya fallarında
Saat, her saat başı vurduğunda
Beni unutma

Geçmişe bir bak, hatırla
Bir bahar günü hisarcık yolunda
Ulu çınar, küçük şadırvan altında
Tutulmuş iki yürektik biz
Demlenmiş çay tadında
Kimilerine göre zır deliyiz
Haklıda olsalar esasında
Unut tüm söylenenleri
Beni unutma

Koynumda bulduğum sarı saçlar
Sımsıcak güneşe eş bakışlar
Gözlerinde hareli ela
Dudaklarında kıpraşan sevda
Dinmez, dinmeyecek
İçinde akan hayat/derya
İşte gidiyorsun çeşm_i afet
Beni unutma

Sen vazgeç sevdandan
Ama benim sevdama dokunma
Sen sus, istersen
Hiç konuşma
Ben konuşurum kalemle/kağıtta
İstersen bana aldırma
Zaten göz yaşlarım dokunmaz
Dokunmayacak parmak uçlarına
Yine, her o şarkı çaldığında
Beni unutma

Ne ilk, ne son şiirim sana
Olurya kalemim kırılırsa satır ortasında
Bil ki ölüm dayanmıştır kapıma
Affet beni kadınım, bağışla
Mevsim hazan olduğunda
Çiçekler açıp bahar uyanırsa
Yine saat, her saat başını vurduğunda
Beni unutma

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zaman/Senin Sızın

Aşkına dur yok ölüm olsa da açıktır bağrım
Sözümde yalan yok, yalan yakışmaz adıma
Son nefeste bile adını sayıklar dudaklarım
Sesin, gülüşün ve bakışın düşer rüyalarıma

Belki çok zaman sonra ölümle biter masalım
Düşler ülkesinden kalkar Zümrüt_ü Anka
Açılır kanatları, gagasından sızar al kanım
Süzülüp başımın üzerinden, dalar ruhuma

Hep mi hayal, hep mi masaldı yaşadıklarım
Dizimin üstünde gövdem, avuçlarım duada
Düşün peşimden, bağışlanmayan hatalarım
O boş, kırgın bakışların öç alır rüyalarımda

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zaman/Senin Şiirin

Saati; Sana kurdum
Her saat başı öp beni

Sabahın er vakti
Karanfil/Kadife tenli
Gecenin kör vakti
Günahkâr/Cüretkâr, hevesli
Dayanılmaz ateşli
Fırlattım yorganı
Aylardan zemheri
Kısaltıyorum süreni

Saati: sana kurdum
Her yarım saatte bir öp beni

Gölgelerde
Kıvrak, saklı gülüşmeler
Sessizlik/Suskun istemeler
Kapanan göz kapaklarında sevişmeler
Katlanılmaz seni beklemeler
İki de bir,
Elim/Saat/Kurma pimi
Parmak uçlarımda tırtıllı izi
Kısaltıyorum süreni

Saati; sana kurdum
Her on beş…

Bu böyle olmayacak
Kaldırıyorum süreni
Ayırma dudaklarını benden
Karanfilde çiğ gibi
Kurulmamış, durmuş saatte
Yelkovan/Akrep üst üste durur gibi
Sonsuza dek ölüm gibi

[GooD aNd EvıL]

Zaman/Sensizlik Şiir

Git/mi diyorsun
Gideceğim yer senden çok mu uzak
Sus/mu diyorsun
Yüreğimdeki çığlıkları kim duyacak
Mutlu ol diyorsun
Bilmiyor musun
Sensizlik/ölüm/ben
Mutsuzluğa esir/tutsak

Uzaksın artık bana
Kısık gülüşlerin yok
Havadan sudan konuşuyoruz
Sevda sözcüklerin yok
Uğruna büyüttüğümüz hayaller
Uykusuz geçen *******
Uyandığım güne günaydınım yok

Cesurduk hani
Hani korkusuzduk
Sen/ben/gelecek, mutluluktuk
İşte dönüyorum dünyama
Yalnızlık
Beni terk etmeyen tek dostluk

Belki nice tenlere soyunur
Beklide hiç giyinmem
Kim bilir beklide hiç sevmem
Gündüz güneşte tararım saçlarını
Gece heveslere yenilmem
Islanır uzun kirpiklerim
Sen bilmezsin/bilmeyeceksin
Yağmurlar yağana dek silmem

Seni alacak her şeye küfrettim
Uzun sensiz/sessiz zamanlarda
Çıldırmamak adına
Sık, sık adını zikrettim
Yetmedi
Duvara/masaya/bardağa/ışığa
Resmini çizdim
Sana demiştim
Büyüktür benim yüreğim
Açtın kapısını
Ben üzerine kilitledim
Sana demiştim
Tektir benim güneşim
Işığını sen verdin
Artık senden gayrı
Kör, görmez gözlerim

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zaman/Şehrin Şiiri

Kızılca gün batıyor ufuktan
İstanbul kederli
Üsküdar da yangın
Beyoğlu’nda ince saz, keman sesleri

Tadı yok sazın, faslın
Çalınmış şarkıların güftesi
Daracık sokaklar
Işıklı/loş/kasvetli
Karanlıkta herkes sana benziyor
Kadınlar kıvrak/beyaz tenli
Kulaklarımı dövüyor yüksek ökçelerin
Cümbüşü bastıran sesi
Edalı/işveli/cilveli

Kıvrık perdesinden bakor madam
Yitirdiği yıllar, endişeli/kederli
Karaca Ahmet’te uzun/serin serviler
Zamanı geldi artık
Uzanıp altına, konstantini dinlemeli

Çanlar çalıyor Rumeli’de
Sultan Ahmet’te ezan sesi
Eriyip kayboluyor ruhum
Yedi tepenin orta yerinde
Loti de kaldırıp kollarımı
İstanbul oluyorum
Her nefes çekişimde

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zemheri

avuçlarımda zemheriden kalma çiğ taneleri
bak yine sabaha uyandım
gözlerim de geceden kalma yakamoz ışıltıları
ayaklarım bugün beni nerelere götürür
ve aklım hangi mevsimi özler bilmem
ellerim yandığında kara gömerim
üşüdüğün de yüreğim
ne ısıtır beni
onu hiç bilmem...

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zimmet/Aşk

Ne çok yazıyorum seni
Kıvrılan harflerin çizgileri
Dudaklarına dönüşüyor
Sevmediğim, olmadı dediğim
Karaladığım kelimeler, çizgiler
Sanki saçlarına benziyor

Parmaklarıma sıkıştırdığım kalem
Zimmetlenmiş aşkına, amade
Hani isyan edilmez ya kadere
Alnıma okunmaz beyazlar kazıyor

Tek bacağı mıhlanmış tahta masa
Bana kırmızı y harfini hatırlatıyor
Yangın çıksa öncelik ne
Önce can mı canan mı?
Çıkan duman sigaramdan mı?
Burnumda koku almıyor

Denize akıttım maviyi
Geceyi boyadım siyahla
Kırmızı beni çok kötü çarpıyor
Mesai saati dolmadan
Aşkın rengi anlaşılmıyor

Bu kalemi
Kırsam, idam aklıma geliyor
Kırmızı bulaşıyor parmaklarıma
Aşk beni sarhoş ediyor

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zimmet/İtiraf

Sen benim neyimsin
Uçuk dudaklarıma sürdüğüm
Islak, hazan öpücüğüm
Derya, deniz, kaç mil
Kaç kulaç içime attığın kördüğüm

Sen benim neyimsin
Uyurken, inceden süzdüğüm
Saçlarını atkuyruğu ördüğüm
Küçük bebek, narin kelebek misin?
Öpsem uyanırda
Dokunsam ölecek misin?
Hayal misin gördüğüm

Sen benim neyimsin
Hasreti döşüme gömdüğüm
Sol yanımda yürek
Sağ yanımda buz, pürçek
Varlığında baharsın
Ürkek ceylanımsın
Yokluğunda ecelimsin
Acının inadına güldüğüm

Sen benim neyimsin
Dudağımdan düşen ilk sözüm
Bilmemeli kimse
Neremde ne izin var
Görmemeli, duymamalı
Okunmamalı senli şarkılar
Son sözüm, son nefesimsin
Zimmetledim fikrime seni
Sen benim her şeyimsin

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zimmet/Mahpus

Ucuz kelimeleri var fahişelerin
Dumanı tütmez yıkık fabrikalı şehrin
İnan çekip gitmezdim
Ama yüzsüz gülüşleri var
Beni benden edenlerin

Ruhum soyunur yalnızlıklara
Bebeğin muhtaçlığı yansır ağlamama
Bakarım alnımı kaldırıp yarına
Gündüz güneşin çocuğu
******* devrilir art arda

Ne garip yıllar sonra düne bakmak
Resimler hep karalanır
Arkalarında tarih
Bana kalan tek fotoğraf
Tarih; 1973 Nisan
Babamın kucağında masum bakışlarım

Artık üşümüyorum parmaklarım
Yangınlarla kuşatılmış her yanım
Haram dokunuşlarım
Acı kahvede unutulmuş hatırım
Bende unuturdum
Lakin zimmetlenmiş fikrime
Yüreğimde pıhtılaşmış kanım

Terk etmek cesaret
Bende varım!
Kalmak esaret
Ayakları prangalı cesur tutsağım
Özgürlük bedeninse
Mahpustan daha berbat mahpusluğum

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zimmet/Şehir

Uçurulmuş çoktan güvercinler
Ve terk edilmiş caddeler
Bir İstanbul çiziyorum
Birde ben, derbeder

Haliç’e atılmış altından taç’ım
Balıklar oynaşır ıslak düşlerimde
Ezik kaldırımlarda, dimdik başım
Yüreğinle yargıla beni
Tut elimden deniz bakışlım

Birde ben yapsam diyorum
Serin suların tam ortasına
Sırçadan yalnızlık kulesi
Bilirim yılanların öcü
Mahpusluğumda da bulur beni

Şehri bana zimmetlemişler
Yuvarlansa çöp tenekesi
Kaçışacak itler köpekler
Karınlık içinde sallanan
Çığlık çığlığa şimendifer
Sığınsam, yansa iskeleler
Pahalı, olmadı pazarlık
Üç beş, on birli kopuk
Taş atsa dulun penceresine
Bana kesilecek ceremesi

Bu şehirde
Tütün içmeyi mi yasaklasam
Sarhoş gezmeyi mi?
Ya da delirecek kadar sevmeyi mi?

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zimmet/Yalan

Güven, arkası görünmez perde
İnanmak, inanın elinde
Delindiğinde ne sır tutar
Ne de kapanır yeminlerle

Koştur şimdi
Tanrılardan çaldığı atları
Kırılacak bilekleri yalandan
Kırılacak en güvendiğin yerde

Ben yalancı mıyım?
Kalemşorluk var meziyetimde
Edebi laflar dolaşır dilimde
Duyulmaz acılarımla
Ben dünyayı pembeye boyarım
Köpek gibi inlesem de

Zimmetlenmiş yalan
Şehrin orta göbeğine
Bilet satıyor talih tüccarları
Ya çıkarsa, temennimizle
Hele o falcı kadın
Palavra sıkıyor kuru kemiklerle

Yalan!
Yalan içinde yalansızım
Düşürdüm maskesinin riyanın
Perdeye düşen ayın şavkıyım

Ali Gençay

[GooD aNd EvıL]

Zulüm

Zalim zulüm eder
Mazlumların ahı göğü deler

Ruhu ateşe atmışlar
Bedenler buz keser
Pranga vurulmuş ellere
Ölüm kusar
Silah verilmiş eller
Kurşunlar,mavzerler
Göğsü deler,

Gözlerde korku
Ellerde titremeler
Bakın çocukların gözlerine
Korkuyor sabiler
Beni de vuracak mı?
Vahşiden daha vahşi
Kan emici bedenler

Yıkılıyor dünya,
Yerle bir bedenler
Bakıyor dünya,
Dillerde lanetler
Ajanslarda alt yazı
Bir avuçtular, direndiler
Yüzlercesi kurtarmak için geldiler
Binlerce öldürdüler…

Ali Gençay