Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Acele İş

Deve ağır gider, çok yol alırmış.
Acele yürüyen, yolda kalırmış.
Acelede hayır olmazmış, çünkü:
“Acele işe şeytan karışır”mış.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Adın Bir Sığınak

Adın bir sığınak bir umut bize
Tutunmak güvercin kanatlarından

Bir gül kokusunu armağan eder
Dökülen gözyaşı yanaklarından

Yürekler beslenir denizler gibi
Düşlerin bembeyaz ırmaklarından

Dikenler gül olur gülistan olur
Çağlayan boşanır parmaklarından

Bir ışık yükselir mavi göklere
Billur düşüncenin ufuklarından

Rahmet bulutundan taşan sözlerin
Süzülen bir dünya dudaklarından

Bir dünya bir sabır bir muştu seli
Ve bir destan kıyamın şafaklarından

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ah Erzincanım

Onüç Mart, ramazan teravih vakti,
Müminler sel gibi camiye aktı,
Şehir secdelerle yıkanacaktı,

Yıkılarak viran oldu Erzincan,
Gül idi, sarsıldı, soldu Erzincan.

Binalar yıkıldı, kurudu bağlar,
Gözyaşı dikmekte bulutlar, dağlar,
Fırat coşkun Fırat, hüzünle çağlar,

Ah ü figanlarla yandı Erzincan,
Çileye boyanan candı Erzincan.

İçli bir ağıtı yaktı Şelâle,
Tutuştu yürekler, Erzincan ile.
Günler gece oldu, ******* çile,

Ah derim, yanarım, canım Erzincan,
Kurudu: gözyaşım, kanım Erzincan.

Kimi vefat etti, muhtaç duaya,
Kimi hasret kaldı, ana babaya.
Yüzlercesi birden Terzibaba’ya,

Beyaz kefeniyle girdi Erzincan,
Yüklendi; acıyı, derdi Erzincan.

“Erzincan’da bir kuş...” kolu kanadı,
Kırılmış, göklere çıkar feryadı,
Yanık bir destandır,Erzincan adı,

Adın acım, dört bir yanım Erzincan,
Dualar seninle canım Erzincan.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Akşam Sofrasında

Her akşam sofrada beraber olur,
Akşam yemeğini birlikte yeriz.
Ve sonra açarak ellerimizi,
“Çok şükür Ya Rabb’i! ”
“Çok şükür! ” deriz.






Nasıl anlatayım bilmem sizlere,
Bizim soframızda bin bereket var.
Soframızda paylaşırız her şeyi,
Babamın yorgunluğu birden azalır.
Annemin sevgisi sofraya taşar.

Her pazar birlikte çıkarız babamla,
Pazardan yiyecek şeyler alırız.
Annem sevgiyle pişirir yemekleri,
Öylesine tatlı, öylesine lezzetli ki,
Bayılırız.



İsterim her yemek vaktinde yine,
Her sofrada bir araya gelmeyi.
Ne var ki babam işe gider erkenden,
Ben kardeşimle okula.
Annem bizleri yolcu eder her sabah,
Unutmaz öpmeyi, gülümsemeyi.


Dilerim sonsuza değin mutluluk,
Evimizde sevgi hiç eksilmesin.
İsterim herkesin sofrası da,
Bezenerek sevgiyle,
Bizimkine benzesin.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Akşam Yemeğinde

Her akşam sofrada beraber olur,
Akşam yemeğini birlikte yeriz.
Ve sonra açarak ellerimizi,
“Çok şükür Ya Rabb’i! ”
“Çok şükür! ” deriz.

Nasıl anlatayım bilmem sizlere,
Bizim soframızda bin bereket var.
Soframızda paylaşırız her şeyi,
Babamın yorgunluğu birden azalır.
Annemin sevgisi sofraya taşar.

Her pazar birlikte çıkarız babamla,
Pazardan yiyecek şeyler alırız.
Annem sevgiyle pişirir yemekleri,
Öylesine tatlı, öylesine lezzetli ki,
Bayılırız.

İsterim her yemek vaktinde yine,
Her sofrada bir araya gelmeyi.
Ne var ki babam işe gider erkenden,
Ben kardeşimle okula.
Annem bizleri yolcu eder her sabah,
Unutmaz öpmeyi, gülümsemeyi.


Dilerim sonsuza değin mutluluk,
Evimizde sevgi hiç eksilmesin.
İsterim herkesin sofrası da,
Bezenerek sevgiyle,
Bizimkine benzesin.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Analar

Analar toplumun en güzel gülü,
Onunla şenlenir, coşar evimiz.
Ayağında cennet, sevgi bülbülü,
Ve onunla mutlu yaşar evimiz.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Anlayana

Ömür geçer, bahar gider, güz gelir.
Bir dert biter, arkasından düz gelir.
Anlamazsa davul zurna elbet az,
“Anlayana sivrisinek saz gelir.”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Anneciğim

Yüzün ne kadar güzel!
Ah canım anneciğim.
Sensin beni saran el,
Ah canım anneciğim.

Kolların kucak bana,
Ne kadar sıcak bana.
Ak içime, ak ana...
Ah canım anneciğim.

Yıllar yılı bıkmadan,
Bana baktın durmadan.
Gönülcüğüm yıkmadan,
Ah canım anneciğim.

İçimde sevgin derin,
En güzel yerde yerin.
Ve...Sımsıcak gözlerin,
Ah canım anneciğim.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Anneciğim Seninle

Anneciğim seninle,
Kuşlar ne güzel büyür.
Babam, kardeşim, herkes,
Daha mutlu görünür.

Anneciğim seninle,
Çiçekler daha canlı,
Daha güzel açmakta...
Dünyamıza misk gibi
Kokuları saçmakta.

Anneciğim seninle,
Sevgiler kuşlar gibi,
Kanat çırpar,
Canlanır.

Çoğalır güzellikler,
Çirkinlikler yıkanır.

Anneciğim seninle,
Güne beşlemek güzel.

Ve uyku pırıl pırıl,
Gökyüzüne akan sel.

Hep sevginle büyüdüm,
Sevinçle dopdoluyum.

Anneciğim seninle,
Seninle,
Çok mutluyum!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Arzu

İsterim ufuklar bir başka güzel,
Güneş, tepelerden bana doğrulsun.
Ey beni öteye çağıracak el,
Ebedi çağrınla yüreğim dolsun.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ayıp Değil mi

Sen çalış, sen didin eğlensin onlar
Olur mu kardeşim, ayıp değil mi?
Sen üzül, sen ağla, şenlensin onlar,
Olur mu dostlarım, ayıp değil mi?

Rezalet diz boyu, utanmaz yüzler
Hep yalan dolanla kirlenmiş sözler
Kinle düşmanlıkla sulanmış özler
Olur mu kardeşim, ayıp değil mi?

Sen aç ve yoksul, onlarsa toktur
Köşe dönen, üç kağıtçı pek çoktur
Aldığı rüşvetin hesabı yoktur
Olur mu dostlarım, ayıp değil mi?

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Babacığım Seninle

Babacığım seninle,
Evimize can gelir.
Yürek dolusu sevgi,
Bize heyecan gelir.

Babacığım seninle,
Güven dolar evimiz.
Mutlulukla yıkanır,
Sevgiyle yüreğimiz.

Babacığım seninle,
Umutlar kucak kucak.
Doldurur evimizi,
Bizi sarar sımsıcak.

Babacığım seninle,
Apaydınlık yüzümüz.
Huzur bulur seninle,
Gecemiz, gündüzümüz.

Babacığım seninle,
Yarına umutluyuz.
Annemle kardeşlerim,
Seninle çok mutluyuz.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bahar Sevinci

Soğuk kış günleri elveda dedi
Şimdi bir misafir geliyor:Bahar.
Artık her tarafta yemyeşil örtü
Artık her tarafta bir canlılık var.

Toprakta hareket ağaçta yaprak
Dereler canlanmış, çağıldar sular.
Kuşlar kanat vurmuş mavi göklere,
Yeşile boyanmış artık duygular.

Biz minik bir fidan, küçük bir pınar
Şen şakrak çağlayıp, akar coşarız.
Bahar sevincini herkesten önce
Küçük yüreklerde bizler duyarız.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bahar Türküsü

Bahar türküsüdür söylediğimiz
Sıcak gönüllerin yanık sesinden
Yunuslayın yankılanan sesimiz
Canlanır baharın ak nefesinden

Bu sonsuz, duqduru bahar yükünü
Elimiz, dilimiz, kalbimiz almış.
Yüzyıllar söylemiş anmış ününü
Bir çınar halinde kök budak salmış.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Balcı Dede

Tatlı dilli, güler yüzlü,

“Al satarım, bal satarım”
Der balını satarmış.

Her gün güleç yüzü ile,
Karşılanmış sevgi ile.
Her gönülde taht kurarak,
Tatlı dille bal satarak,
Geçinerek gidiyormuş,
Hakka şükür ediyormuş.

Çocukların dillerinde,
Onun adı şarkı olmuş:

Al Dedemiz
Bal Dedemiz
Bize güzel
Balından ver
Bal Dedemiz..

Balcı Dede, Balcı Dede,
Güler yüzlü tatlı dede!

Gül yüzünden gül kokusu,
Sanki bala akıyormuş.
Onun balı daha tatlı,
Daha tatlı çıkıyormuş.

Balcı Dede bal satarak,
Kazandığı servetine,
Yoksullara dağıtarak,
Hayatını sürdürürmüş

Kıskanarak bir gün biri,
Demiş: “Ben de bal satayım! ”
“Parama para katayım...”

Adam tezgahını açmış...
Açmış ama satamamış.

Çatık kaşla, asık yüzle,
Satılır mı kaba sözle?

Günler geçmiş, ne satış var,
Ne de ilgi çekmiş ballar.

Hanımına demiş: “Hanım,
Niçin satılmıyor balım? ”
Hanım: “Asık yüzünle sen,
Evet balı satamazsın.
Güler yüzlü olmaz isen,
Elbet balı satamazsın.
Balcı Dede, güler yüzlü,
Bal satmakta tatlı sözle.”

Hatasını bilmiş adam,
Olmuş güler yüzlü insan.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Beyaz Gemiler

Ötelerden ötelerden...
Beyaz gemiler geliyor.
O mesut ülkelerden,
Beyaz gemiler geliyor.

Beyaz oldu mavi sular.
Düşlerde beyaz duygular...
Ufuklardan, semâ kadar,
Beyaz gemiler geliyor.

Muştu gelir uzaklardan,
Yelken nurdan, tekne nurdan,
Götürecek bizi burdan,
Beyaz gemiler geliyor.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Beyaz Kuş

Avcılar bir kuş vurdular:
Beyaz beyazdı kanadı.
Ve çırpındı, uçamadı.
Beyaza kan dondurdular,
Ama kimse anlamadı.

Ah beyaz kuş, beyaz kuş!
Duyamadı, duyamadı.

Seslerinin kanat kanat
Dinleyerek nefesini
Ve en güzel bestesini
Altımızda bir yağız at
Dinletmiştik nal sesini.

Neydi ah kuş, beyaz kuş!
Unuttuk güftesini.

İçimizde yaran derin,
Kan ağlıyor gözlerimiz.
Ve duyulmaz sözlerimiz...
Ah beyaz kuş, nerde yerin?
Nerede bizim özlerimiz?

Nerede ey kuş, beyaz kuş,
O tertemiz ellerimiz?

O eller ki kıydı sana,
O eller ki senden uzak...
Ey ak renk, ey tertemiz ak
Ne olur anlasana!
Gövdemize bir kanat tak!
Ey beyaz kuş, beyaz kuş!
Gövdemize bir kanat tak!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Beyitler

Göklere yükselen şerefelerden
Ezan, kurtuluşa çağrı sesidir.

Şahadet parmağı şu minareler
Yerlerin göklere seslenmesidir.

Şadırvanda şırıl şırıl akan su
Abdestle günahın dökülmesidir.

Şu masmavi, yeşil, renkli çiniler
Solgun bahçelerin yeşermesidir.

Günde beş kez kılınan namaz
Ruhun ötelere yücelmesidir.

Gönül gönül, dil dil söylenen tekbir
Ezelin ebede seslenmesidir.

Secdeyle yıkanan müminin yüzü
Kulluğun ışıkla bezenmesidir.

Tövbe, sonsuzluğa açılan kapı
Günahsa, ruhların kirlenmesidir.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün

Bir gün güneş doğar doğmaz,
Kanatlanıp göğe uçsam.
Yıldızlara el ederek,
Yüreğimi göğe açsam.

Gökkuşağı renk yumağı,
Ondan renk renk sevgi sağsam.
Yağmur yüklü bulutlarla,
Çorak topraklara yağsam.

Işıl ışıl güneş, ayı,
Minik kanadıma alsam.
Bir şarkıdır söylediğim,
Ayyıldızla kardeş olsam.

Benek benek kelebekle,
Yıldızlara sunsam şiir.
Mutlu olur bütün dünya,
İnsan, sever ve sevilir.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bir Kalemin Dileği

Duygular düşünceler,
Benimle dile gelir.
Kağıtlara dökülüp,
Gönüllere seslenir.

İyi şeyler yazmak,
Güzel resimler yapmak isterim.
Evde, okulda, her yerde...

Kimi zaman ağlar,
Kimi zaman gülerim.

Yaramaz bir çocuğun elinde,
Her yanı karalarım.
Silgi siler tertemiz,
Bense durmaz yazarım.

Sevgiler dile gelir benimle.
Dere olur coşarım.
Bir yelkenli olup; engine,
Sonsuzluğa koşarım.

Analar, babalar, çocuklar...
Dinleyin beni!


İsteğim: Hep iyi şeyler yazmak.

Bir içli mektup, bir güzel şiir,
Varsın bir cümle,
Bir dört mısra olsun.

İyilikte, güzellikte,
Benim de imzam olsun!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bir Sevgi Kelebeği

Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur,
Yüreğimi dolduran, yeşilin kokusudur.
Bu koku ki dervişin niyazı, “hu hu”sudur.
Bir dertli dolap inler, Yunuslayın konuşur:
Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur.

Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...
Gökyüzü pırıl pırıl bir kapı açar birden,
Ve yıkanır gönüller, temizlenerek kirden,
Gözyaşı döker bulut, gülistan olur bağlar.
Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...

Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...
Kararan yeryüzüne sevgi taşır, can verir,
Umutsuz yüreklere konup heyecan verir.
Bir sevgi tomurcuğu fışkırarak topraktan,
Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...

Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...
Aşığa derman olur, içi dışı nur eder,
Ve Taptuk Emre “Bizim Yunus”a buyur eder,
Derviş Yunus bir sarı çiçekle olur sırdaş...
Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...

Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...
Sevgiden... Hep sevgiden türküler söyler durur
Her varlığın kalbine sevgi mührü vurulur
Bir yaprağı titretir, bir rüzgâr serin serin.
Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...

Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...
Kapısını açacak, ebedi saltanatın.
İnsanlığın özlemi, en güzeli hayatın:
Yunuslayın severek, yalnızca O’nu anmak,
Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Biz Küçük Fidanlar



Biz, yeşil bahçenin küçük fidanları,
Gün gelince dal dal büyüyeceğiz.
Gölgemizde oturup dinlenenlere,
Büyük büyük ağaçlardan duyduğumuz,
Masallar söyleyeceğiz.

Biz küçük fidanlar, her gün dinleriz,
Büyük ağaçların anlattığını...
Ferhat’la Şirin’i, Battal Gazi’yi,
Tilkinin kargayı aldattığını.

Bir rüzgar esiverir birden,
Bükülürüz, kırılırız, ah deriz.
Uzanır dallarıyla büyük ağaçlar,
Tutup kaldırırlar ayağa bizi,
Teşekkürler ederiz.

Büyük ağaçlardan öğrendik elbet,
Büyük ağaç olmayı, meyve vermeyi...
Bizden küçük, bizden körpe fidanlara,
Kol kanat germeyi...

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Boncuk

Kahverengi benekli,
Tüyleri yumuşacık,
Mırıl mırıl mırıldar,
Ne sevimli sıcacık,

Her yemeği beğenmez,
Binbir oyun binbir naz,
Ben nerede, o orda,
Peşimden hiç ayrılmaz.

Oynatır kuyruğunu,
Sevildiğini anlar,
Kurulur pencereye,
Sokağı seyre dalar.

Ben içeri girince,
Gözlerim onu arar,
Otururum o gelir,
Beni sımsıcacık sarar.

Gözleri ışıl ışıl,
Mırlıyor, miyav diyor,
Ses veriyor sevgime,
Beni mutlu ediyor.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bosna Acısı

Bosna sokakları feryad ü figan
Bosnalım boğulur, suçu:Müslüman
Nerede insanlık, nerede vicdan?

Ne biçim bir dünya? Zalim, medenî (!)
Utanmaz bir yeni dünya düzeni.

Irzlar kirletilmiş, kırılmış eller...
Kesilmiş hunharca; ağızlar, diller.
Sönmüş, ocaklarda yanan kandiller,

Ne dense; anlamaz, hissetmez, zalim...
Dünya'nın önünde kahpe mezalim.

Camiler yaralı, taş pare pare
Dertleşir göklerle, yıkık minare.
Şadırvan kurumuş, susmuş, biçare...

Çil çil kubbelerde sessizlik çınlar,
Nerede zaferler, şanlı akınlar?

Bir çocuk... Gülüşü yarıda kalmış...
Mavi gözlerini sonsuza salmış.
Anası; çaresiz, süzülmüş, dalmış...

Körpecik vücuda bakarak ağlar,
Ahından sarsılır, yıkılır dağlar.

Dua kanatlanır, rahim Allah'a
Melekler yol açar, sonsuz sabaha.
Mazlum gözyaşları, dönerken aha...

Bosna'mın yarası sarılır elbet!
Ebede bir kapı açar; şehadet.

Bosna; şehadetle, gözyaşı, kanla,
Dirilir, yücelir, coşar imanla.
Bir tarih yazılır; şerefle, şanla...

Bir tohum, bir fidan, bir devlet olur...
Duayla, cihadla gün gün yoğrulur.

Şüheda nefesi zulmeti boğar,
Bir hulal yükselir, bir güneş doğar.
Duada, Murad-ı Hüdavendigar...

Rahmet yağmurları ruhlara iner
Ve mazlum Bosna'mın acısı diner.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bu Işık

Doldu içerime bir sabah vakti
Bu ışık, bu ışık, bu yeşil ışık
İçimde canlanan temiz duyguda
Dualarla, dualarla karışık.

Benim oldu o an bütün duygular
Bambaşka göründü bu gök, yeryüzü...
O zaman anladım, ******* neymiş,
O zaman anladım güzel gündüzü.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bugün Onüç Şubat Bayram Günüdür

Yıllar önce düşman, yurttan atılmış,
Sevin Erzincan’ım, düğündür bugün!
Yüreklere ap-ak sevinç katılmış,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Yürekler bilenmiş bir kış gününe...
Halit Paşa, düşmüş asker önüne.
Rus’u, Ermeni’yi katmış önüne,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Halit Paşa, bayrak olmuş en önde...
Hiddetlenmiş, coşmuş, taşmış bugün de
Asker, yiğit, Erzincanlı düğünde,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Gözler ışık, yanıyor bugün,
Hemşehrim o günü anıyor bugün.
Yiğit Halit’leri tanıyor, bugün,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Aradan şu kadar seneler geçmiş...
Dedeler, amcalar, nineler geçmiş.
Ecdadım, bu güzel ovayı seçmiş,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Dört yanını siper etmiş dağların,
Coşkun sular, yeşil yeşil bağların.
Gerilerde kalmış acı çağların.

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Bugün On Üç Şubat, dostlar gülelim!
Bu günü bir bayram günü bilelim!
Ecdadın ruhuna dua edelim!

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Cami

Çiçek çiçek, nakış nakış
İçimizde çinilerin.

Pırıl pırıl, ışık ışık
Yanar durur kandillerin.

El ele, omuz omuza
Küçük büyük kubbelerin.

Duyulur nefesleri
Fatihlerin, Selimlerin.

Minareler gökyüzüne
Doğru çıkan merdivenin.

Saf saf olmuş “Yâ Rab! ” diye
Dua eder müminlerin.

Sanki Yesârî’den çıkmış
Sülüslerin,celilerin.

Kirimizi yıkar durur
Ezanların, tekbirlerin.

Diri, canlı bir ruh taşır
En güzeli şekillerin.

Bir ahenk ki şırıl şırıl
Şadırvanda su seslerin.

Kubbelerin öyle eşsiz...
Arkadaşıdır göklerin.

Hangi el eşyaya ruh
Mana vermiş böyle derin.

Yüzyıllardan sesi gelir
Ölümsüzlük bestelerin.

Bir izi var her taşında
“Allah... Allah “ seslerinin.

Abidesin içimizde
Bir bilinmez yerde yerin.

Kanat kanat uçar durur
Bembeyaz güvercinlerin.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çanakkale Destanı

Çanakkale tarihim, Çanakkale destanım.
Şehidimin türküsü, toprağım, suyum, kanım.
Şüheda nefesiyle dirilen gülüm, canım...

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Mehmetçiğin yüreği, düşman zırhını deldi.
O, önünde durulmaz, bentleri aşan seldi.
Seyyid Çavuş misali, imanıyla yüceldi.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Kayıt düştü tarihler: On Sekiz Mart gününü.
Mehmetçiğin mermiye, ölüme güldüğünü.
Gördü bütün bir dünya, inanmanın gücünü.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Çanakkale, ecdadın değerli hediyesi,
Unutulmaz bir destan, şanlı bir zafer bestesi,
“Çanakkale geçilmez! ”: gerçeğin ifadesi.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Ey bu cennet vatana kanıyla can verenler!
Şehadet bahçesine bir gül gibi girenler!
Size selâm ve dua, ölüp de ölmeyenler!

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çiniler

Çiniler açmada, canlanmada gül
Bir huzur bestesi çağlar derinden
Tutarak tarihin elinden gönül,
Dinliyor sonsuzu kuş seslerinden.
(aruz vezniyle)

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuk ve Sabah

Çocukların gözlerinde mavilik
Yüzlerinde pırıl pırıl ışık var.
Bu gözlerde şekillenen ufuklar,
Ufuklarda özlenilen sessizlik.

Çocukların gözlerinde umutlar
Ak bir çağın özlemine eklenir.
Ve Eyyüp sabrıyla sabah beklenir,
Gece sınırından taşar hudutlar.


Çocukların gözlerinden bembeyaz
Bir dünyanın ışıkları uzanır.
Kuyulardan Yusuf gibi uyanır,
Ve çocuklar sabahlara dolamaz.

Çocuk sabah *******in üstüne
Bir beyaz örtüyü alarak gelir.
Bir hitabı dinleyerek yücelir,
Ve kavuşur ölmeyecek bütüne.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuk ve Umut

Bir umut, bebeğin emeklemesi
Bir seyir, adımı ve beklemesi.
Gözleri yarına bir ışık yakar
Ve bir mutluluktur gülümsemesi.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar

Çocuklar bir güldür vatan bağında
Kurur yaprakları ağladığında
Bugün, küçücük bir pınar belki
Yarın bir şelale çağladığında

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuklarım

Şu masmavi gökyüzünün
Gülüsünüz çocuklarım
Hece hece tatlı sözün,
Dilisiniz çocuklarım.

Çiçek çiçek, öbek öbek...
Yağar yağmur, açar çiçek.
Renk renk uçan bir kelebek
Selisiniz çocuklarım.

Yeşil yeşil ovaların,
Gülücüğü yuvaların.
Misk kokulu dünyaların,
Yelisiniz çocuklarım.

Bir tomurcuk açmakta bak,
Ruha koku saçmakta bak.
Ve sevginin tertemiz, ak,
Gülüsünüz çocuklarım.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuklarla

Mis kokulu, gül yüzü,
Bahar edecek güzü.
Daha mavi gökyüzü,
Çocukların gözünde.

Kelimeler, heceler...
Çözülür bilmeceler.
Gündüz olur *******,
Çocukların sözünde.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Daha Güzel Bir Dünya

Her şey güzel, her şey temiz
Gül gül koksun hep çevremiz.
Pırıl pırıl bir yeryüzü,
Daha mavi engin deniz.

Şu bahçede açan çiçek
Pır pır uçan şen kelebek
Gözümüze gönlümüze
Sevgi taşır benek benek.

Çer çöp, atık yığılmasın
Sokaklara dağılmasın
Şu gökyüzü parlak güneş,
Dünyamıza darılmasın.

Atalardan öğüttür bil:
Didin, uğraş, ara ve bul!
Artıkları değerlendir,
Savruk değil, ölçülü ol.

Çevre ile her an barış
Güzellikte olur yarış
Gerektiği kadar harca
Tüketmekte ne bu yarış?

Yeşermekte sevgiyle bak
Dal ucunda solan yaprak
Her gün “daha temiz çevre”
Hepimize olsun kucak.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Damlaya Damlaya

Küçücük bir tohum, bir gün dal olur
Yol yürüne yol yürüne yol olur.
Hiçbir an müsrifçe davranma sakın,
“Damlaya damlaya bir gün göl olur.”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Dediler

Titreşir bir bir ışıklar
Karanlık kaplar her yanı.
Bir büyük yıldız kaşıklar,
Göklerde sonsuz zamanı.

Ve üçler, kırklar, yediler,
'Sofraya buyur' dediler.

Zaman pırıl pırıl bir renk
Işığına hasret gözler.
Gözler, bir âleme denk,
Kapanır ağızlar, sözler.

Çağırdılar, seslendiler,
'Ruhunu doyur' dediler.

Yaprak yaprak gökyüzüne,
Kanat çırpan bir filizsin.
Karanlığın kör gözüne,
Saplanan mavi denizsin.

'Gönül sonsuzluk diler,
Âleme duyur dediler.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Deniz Hasreti

İçimde dalgalı bir sonsuz deniz,
Yıllardır özlemle yaşamaktadır.

Beni buralardan alıp götüren
Gemiler sonsuza taşımaktadır.

Dalgalar, dalgalar, hırçın dalgalar
Durmadan içimde çalkanmaktadır.

Masmavi gökyüzü kaldırıp beni
Mavinin rengine bırakmaktadır.

Rüzgarlar denizin arkadaşları
Rüzgarlar saçımı okşamaktadır.

Ufuklara akıp giden yelkenli,
Beni sonsuzluğa çağırmaktadır.

Eşyalar, bırakın ayaklarımı!
Ruhum mavilikte yıkanmaktadır.

Denizler ne olur beni buradan
Kurtarın! Gözlerim kararmaktadır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Derler

Bülbülün yanında gül olur derler
Sonbahar gelince kül olur derler
Küçücük damlalar birikir bir bir,
“Damlaya damlaya göl olur” derler.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Dilek

Kötülüğün ateşini
Söndürecek yel ol yavrum!

Mutluluğun denizine,
Akacak bir sel ol yavrum!

İyiliğe, güzelliğe,
Doğruluğa dil ol yavrum!

Şu fakire bir sadaka,
Verecek bir el ol yavrum!

Her yan diken olsa da sen,
Mis kokulu gül ol yavrum!

Ve Allah’ın rızasını,
Kazanacak kul ol yavrum!
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Doğruluk

Dokuz köyden kovulsan da doğru ol!
Eğri olma, dövülsen de doğru ol!
“Doğruda aç, eğride tok bulunmaz”
Kırılsan da, dökülsen de doğru ol!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Doğudan Gelen

******* ardından bir yolcu gelir,
Gözlerinde pırıl pırıl bir zaman.
Gökyüzünden kanat kanat seslenir,
Güneşin bir mızrak yükseldiği an.

Yeniden bir doğuş, bir dirilişti...
Doğudan bir ışık gibi gelerek
Her şeyi doğuya alıp götürür,
Doğunu rengiyle biçimleyerek.

Ey öteden gelen yolcu! Durmadan
Doğunun ruhunu anlat bizlere.
Ya bizi götürüp buradan doğuya,
Ya doğudan ışık uzat bizlere! ..

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Doktor Bey

Hastalık dünyamı perişan etti
Dinle beni, anla beni doktor bey!
Ayın ilk gününde maaşım bitti,
Dinle beni, anla beni, doktor bey!

Günlerce bin türlü kapıyı çaldım
Her yerden yalnızca hep hava aldım
Ne olur, insaf et, çaresiz kaldım,
Dinle beni, anla beni doktor bey!

Maaşım yetmiyor, beş çocuğum var
Ev kira, dert büyük, beni kim duyar?
Hastalık gün be gün içimi oyar,
Dinle beni, anla beni doktor bey!

İlaç, film, röntgen... Dayanabilirsen,
Ya para? Nerede? Bulabilirsen.
İnsanlık sesini duyabilirsen,
Dinle beni, anla beni doktor bey!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Dost Mektubu

Ruhumun en güzel gıdası kitap
Odur benim candan dostum, yoldaşım.
İlme el, mutluluk,en güzel hitap,
Tükenmez hazine ve arkadaşım.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Dünyanın Ortası

Bir gün Hoca'ya sorarlar:
'Hocam sen çok bilgilisin,
Sana sorsak söyler misin?
Bu dünyanın tam ortası,
Neresidir söyler misin? '

Hoca bir an düşünür, der:
'Şu eşeğimin sol arka
Ayağını bastığı yer.'

Bu cevaba herkes güler:
'Bu ne biçim cevap hoca? '

Hocada bir gülümseme
Der: 'İnanın, inanmayın,
Açık ve nettir cevabım:
İnanmayan ölçsün canım! '

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Düş Yollara

Öteye hasret ruhum...
- Düş yollara yollara!
Orda mesut olursun,
- Düş yollara yollara!

Uçursa beni rüzgar,
Uçursa diyar diyar.
Ah...Orada neler var
- Düş yollara yollara!

Ora dağdır içimde,
Ve en güzel biçimde...
Yollar yumak içimde,
- Düş yollara yollara!

Kilitli kabukta öz...
Eşyadan yıldı bu göz.
Ufuk, ellerimi çöz!
- Düş yollara yollara!
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ebedi Sevinç

İnsana son toprak, “kara toprak”tır.
Mezarsa, dökülen, solan yapraktır.
İyiyle, doğruyla, güzelle dolan,
Ebedi sevinçle yıkanacaktır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

El Kaldırma

Sev küçüğü dostum sevgin incelsin
Sevgiyle, saygıyla duygun yücelsin!
'Kendinden büyüğe el kaldırma! ' hiç,
Saygı duy, olgunlaş, ruhun yükselsin!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

En Hayırlı

İyiyle, doğruyla, güzelle donan!
Hayırda yarışıp, insanca davran.
En hayırlı insan kimdir? Elbette:
İnsanlara en çok yararlı olan.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

En Tatlı

Bir uyusan
Ninnilerle.
Bir büyüsen
Ninnilerle.

Kömür gözün,
Ne de güzel!
Tatlı özün,
Işıktan sel.

Kirpiklerin
Islak ıslak.
Gül ellerin,
Yaprak yaprak.

Yanakların,
Bir gül, açan...
Ayakların,
Koşan, kaçan.

Yumuk elin,
Okşar beni.
Tatlı dilin,
Süsler seni.

Menekşe, gül,
Nefesindir.
Öten bülbül,
Şen sesindir.

Neşe dolar,
Senelerim.
En tatlı yar:
“Yavrum” derim.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Erken Uyan

Haydi yavrum, güzelim kalk!
Minik kuşlar uyandı, bak!
Saat çalar:Tik tiki tak...
Erken uyan!
Erken uyan!

Uyku bitti, güne yürü,
Hakka edip teşekkürü.
Horoz öter: Ü ürü ürü...
Erken uyan!
Erken uyan!

Cıvıl cıvıl bir kuş sesi...
Düşün, mutluluk gölgesi.
Minarede ezan sesi,
Erken uyan!
Erken uyan!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Erzincan'ım

Ayrıyım, dertliyim gurbet ilinde,
Erzincan, bir hasret oldu dilimde
Bir hasret, bir ateş yanar gönlümde,

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Kazankaya, burcu burcu kokuyor.
Şelale çağlıyor, zikir dokuyor...
Ayrı kalmak yüreğimi yakıyor,

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Ilgıt ılgıt eser tatlı rüzgârın.
Dört yanında, sıra sıra dağların...
Yeşil yeşil, canlanıyor bağların,

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Yüce tepesiyle sarar insanı,
Munzur Dağı, sonsuzluğun mekânı...
Ekşisu, Beytahtı, güzel dört yanı,

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Terzi Baba, öte dünya kapısı,
Mezar taşlarıyla, derviş kokusu...
Pir-i Sami, Paşa Dede... Hepisi...

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Salih Baba, aşkla yazmış divanı,
Tasavvuf kokusu kaplar her yanı,
Manevî bir alem sarar insanı,

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Salihoğlu, der ki yetmez bu sözler!
Erzincan gönlümden hiçbir an gitmez!
Onu anlatmaya satırlar yetmez;

Gönlümde tutuşan bir odsun canım,
Erzincan, Erzincan, ah... Erzincan’ım! ..

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Filiz

Çilenin tohumu toprağa düştü,
Eridi kabuğu çekirdeğinin.
Işıklar yakıldı, kuşlar ötüştü,
******* içinde bir geceleyin.

Uzandı toprağı deldi bu filiz,
Saplandıgöğsüne sessiz gecenin.
Uzaktan uzağa bir ses:Geliniz!
Sırrını çözelim bir bilmecenin.

Yemyeşil rengiyle kızıl toprakta,
Büyüdü çiçekle, tohumlar verdi.
Çağlayan pınarda, düşen yaprakta,
Gölgesi görünen bir şaheserdi.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

*******

Eser içerime bir rüzgâr gibi,
Doldurur ruhumu serin *******.
Gündüzün elinden çekerek beni,
Uyutur göğsünde derin *******.

Gece ki döşeği tatlı uykunun,
Akan gözyaşının, derin duygunun,
Kanayan, sızlayan, taşan ruhumun,
Üstüne perdeyi gerin *******.

Sararken ruhumu derin düşünce,
İçimde bir rüzgâr esiverince,
Gitgide yollar da ikileşince,
Bana düşünceyi verin *******.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gelişin

Ve bir gün bir koşu başlar doğudan
Bir koşu ki gece geride kalır.


******* ardından kopan sabahlar
Yüreğimde derin renginiz kalır.

Ve o renk içimde çalkanır durur
Dirilen, canlanan ruhum yıkanır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gemiler

Gemiler yol alıyor
Sular yine dalgalı
Gözler ufka dalıyor
Gözler ufka dalıyor

Ufukta bir kızıl iz
Ruhlarda bir ürperiş
Canlanır mavi deniz
Canlanır mavi deniz

Ve nihayet uzaktan
Görüldü parlak ışık
Artık ağarmakta tan
Artık ağarmakta tan

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gider

Yollar kıvrım kıvrım bükülür gider
Acılar, özlemler, dökülür gider
İnsan çilelerle yoğrulur her dem,
Ölüm ötesine sökülür gider.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gidip de Gelmemek

Hayat bu, neler olur:'Gün doğmadan ne doğar! '
Herkes bilir yokuşun elbette inişi var.
Ne çıkar önümüze: Hayat, ölüm, ayrılık...
'Gidip de gelmemek var, gelip de görmemek var.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gidişin

Sen gittin ve götürdün gündüzümüzü
Her yanda gecenin izleri kalır.

Eller kir pas içinde, bir yığın ettir yürek
Durulan gözlerde şaşkınlık kalır.

Tutar karamsarlık bütün yolları
İçimde bir tutam burukluk kalır.

Yollar uzar da uzar, akşamlar uzar
Göklerde yalancı ışıklar kalır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gidiyorum

Gecenin yalnızlığı beni alıp giderken
Ufuklardan göründü sallanan beyaz mendil
Gitgide yüreğimde irileşen karanlık,
Silindi birden bire yandı içimde kandil

Yalnızlığın tutmuştum acılı hayatını
Yalnızlıktı dayanan boğazıma çelik el
Karanlığı titretti içten içe yankılar
Yankılardan bir hayal: dedi “haydi durma gel! ”

Gösterdi hasretine yandığım diyarları
Yalnızlık sana veda ben sevgi kucağına
Gidiyorum sevinçle oraya gidiyorum
Gidiyorum ümitle sonsuzluk ocağına

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gizlenmez

Duman tüter, ateşte köz gizlenmez
Gerçekleri yansıtan söz gizlenmez
Ne kadar saklanmak istense de bil:
'Ağaran baş, ağlayan göz gizlenmez.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Görünce

Uçan bir kuş görünce
Ben de onunla göğe
Uçarım kanat kanat
Engine maviliğe

Solan bir gül görünce
Üzülür dertlenirim
Birşeyler kopar benden
Bir mum gibi eririm.

Açan bir gül görünce
Umutlara can gelir
Topraklardan yemyeşil
Bir heyecan yükselir.

Bir kelebek görünce
Pırıl pırıl, rengârenk
Kanadında uçuşur
Yüreğimde bir âhenk.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Götürün

Yıldızlar kaldırın götürün beni,
Orada saadet, sevinç, huzur var.
Işık ışık salkım salkım dökülen,
Ruhları yıkayan, sönmeyen nur var.

Oranın hasreti beni yakarken,
******* yarama saplanır kalır.
Acılar, acılar durmaz akarken,
Gündüzler dost olur, beni uyarır.

Ey hasreti yüreğimde toplanan,
Ey gelişi bize bayram olan yâr,
Karanlık elinden kurtarıp beni,
Götürün, götürün beni yıldızlar.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gurup Vaktinde

Güneş ışığını uzatmış bize,
Yüzlerde bir tatlı tebessüm izi...
Ufuk, ince bir yol, bizi götüren,
Ve alıp kuşatan sonsuz denizi.

Deniz dalga dalga kucaktır bize,
Ninniler söylenir martı sesinden.
Sandallar, gemiler, süzülür gider...
Karaya tutulan iskelesinden.

Bir gurup vaktidir şimdi bu saat
Güneş ufuklara dalıp gidiyor.
Dalgalar el ele tutuşaraktan,
Karaya, bizlere veda ediyor.

Deniz, dalga, güneş gurup vaktini
Tatlı bir özlemle seyrediyorum.
Ufuklar ardından batan güneşi,
Her sabah en önce görsem diyorum.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gül Bestesi

Gül mevsimi geldi mi her şey bize yâr olur
Gönüller gül kokarken ******* nehâr olur

Bad-ı saba getirir diyâr-ı gülden koku
Figan eden bülbüle şifayâb rüzgâr olur

Gözyaşıyla yoğrulur şebnemler yanağında
Dönüşür yağmurlara damlalar cuybâr olur

Yağmur damlalarıyla yıkanırken gülistan
Dile gelir goncalar çiçekler gülnâr olur

Gül derip gül yüzünden armağanlar taşısam
Çoraklaşan şu dünya yemyeşil diyâr olur

Gül renginle boyanır kuşanır özlemini
Kalbim aşkınla yanıp tutuşarak var olur

Ey bülbülün sevdası sultanı gülistanın
Sensiz bütün mevsimler bize sonbahar olur

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Gün Olur

Gün olur, neşeyle dolar ruhumuz
Gün olur, acıyla solar ruhumuz
Gün olur, kabına sığamaz olur,
Sonsuz saadete dalar ruhumuz.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Güvercinim

Bulutlardan mı aldın,
O bembeyaz rengini?
Güvercinim al getir,
Bize uzat engini!

Hu diyerek kulak ver,
Yıldızların sözüne.
Beyaz güvercinim uç!
Masmavi gökyüzüne.

Birlikte kanat vurun,
Uçuşun dizi dizi!
Güvercinim taşıyın,
Göklere sevgimizi.

Sevgimiz gök çiçeği,
Kokusu mis, rengi ak.
Güvercinim al beni,
Uçur, maviye bırak!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Güzel

Pırıl pırıl gökyüzü
Masmavi, parlak, güzel...
Benek benek kelebek...
Açan çiçek, ne güzel!

“Aydede, parlak dede!
*******i bize gel!
Birlikte seyredelim,
Doğan günü, ne güzel!

Lapa lapa yağan kar
Kıştan sonra ilkbahar.
Yaz ayları, sonbahar...
Her mevsim başka güzel!

Dallarda yeşil yaprak
Dağ, deniz, ufuk, toprak...
Sen her şeye güzel bak,
Göreceksin, “Ne güzel! ”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Güzel Kuşum

Küçücük gagası var
Sevinir kanat çırpar
Her gün öter cik cik cik
Güzel kuşum minicik
Nasıl da güzel sesi
Evimizin neşesi
Onu öper severim
Neler neler söylerim:

Can kuşum, güzel kuşum
Sende sevgi bulmuşum
Cıvıl cıvıl öterek
Hadi bana gel kuşum

Kafesinden çıkınca
Kanat vurup çırpınca
Pır deyip uçuşunda
İçim içime sığmaz
Omuzuma konunca

Tüyleri yumuşacık
Sarar beni sıcacık
Gözleri nokta gibi
Mini mini minnacık

Yem yiyip su içince
Durmadan, ince ince
Ötünce sevinirim
Her sabah seslenirim:

“Güzel kuşum, gül kuşum
Kafeste bülbül kuşum
Bizi mutlu kılarsın
Sende her gün gül kuşum.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Halimiz

Her yer bir başka alem, dert üstüne dert verir
İnsan bir mum misali, gün gün yanarak erir.

Evler ateş pahası, kira ödenmez ücret
Yaşamak güç bir sınav, çalış, didin ve sabret.

Çarşı, Pazar çıkmak zor, fiatlar el yakıyor
Sanki dört bir tarafta, zam ırmağı akıyor.

Bakkala borç yığılır, rakam üstüne rakam...
Ne zaman bir araya gelecek iki yakam.

Sana cevap vermeye tenezzül etmez memur
“Bugün git, yarın gel! ” le geçmektedir bir ömür.

Sen emek vermektesin dökerek alın teri...
Köşeleri dönmekte, rüşvetle birileri.

Sözü uzatmak kolay, işi yapmak ise zor,
“İnsan” olayım dersen, önce vicdanına sor.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hasret

Sen o mesut ülkede,
Ben ise buradayım.
Gündüz gelip geçse de
Ben hâlâ uykudayım.

Beni yanına sesle
Geleyim bin hevesle
Ruhuma o nefesle
Üfle ki uyanayım.

Bir ses ki mesut eden
Kurtarır bu geceden
Çözülmez bilmeceden
Manaya uzanayım.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hasret II

Dostlar beni götürün
Sonsuzluk ülkesine.
Yalvarsam yana yana
Yüceler yücesine.

Karanlığı çıkarıp
Atsam deniz dibine.
Aydınlığın sarılsam,
Sımsıcak bileğine.

Susadım busuzluğa
Susadım hasretine.
Kavuşmak istiyorum,
Hakikat çeşmesine.

Bela kabında pişmek
Sarılmak şiltesine.
Ortak olayım artık,
Yunus'un çilesine.

İçimde bir yöneliş
Sonsuzluk bestesine.
Gitsem artık diyorum
Öteler ötesine.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hatıralar

Âlem bir başka âlem oldu baharla
Ve güller çiçeklendi, yeşillendi baharla.
Gurbette özlemi yaşadım bir bir,
Geçmiş günlerdeki hoş hatıralarla.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Havacıya

Açıl maviliğin sonsuz katına
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Kurulup sonsuzun saltanatına,
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!

Sen yüksel içime sonsuzluk dolsun
Sen yüksel uçuşun, mutluluk olsun
Sen ki ötelere uzanan kolsun,
Ey havacı bize, el göz, kanat ol!

Dağlar öbek öbek sıralanırken
Bulutlar, çözülüp aralanırken
Gün sanki dünyaya küstü sanırken,
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!

Bir kuş gibi kanat kanat coşup gel
Ovalardan, yaylayardan aşıp gel!
Irmaklardan denizlere koşup gel!
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!

Ümitler doğuran gökyüzü senle
Bir coşku taşıyor yere, gölgenle
Göklerden en güzel besteyi dinle;
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hesaplaşma

Bir iç hesabına dalıver artık,
Doğruyu, güzeli alıver artık.
Alıp hakikatten sönmez ışığı,
Huzur deryasında kalıver artık.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hicret Bestesi

Hicret bestesidir söylediğimiz,
Mekke sokakları artık bize dar.

Apaydın Medine özlediğimiz…
Dillerden kalplere akar dualar.

Adım adım kum, zikir, sabır, ter…
Eyyub’un evine uzanır yollar.

Mağara Yusuf’un kuyusuna eş,
Örümcek yuvası onları saklar.

Kuyudan, zindandan, Mısır’a sultan
Yusuf’un önüne çıkar kapılar.

Ensar bir topraktır, muhacir tohum,
Ekilir…Ardından bir filiz çıkar.

Ve büyür bu filiz, filizler büyür,
Mekke’den Medine anıtı çıkar.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Huzur

İçimde canlanan temiz duyguda
Ümit var, ışık var, sevinç var artık.
Yeşeren ağaçta, çağlayan suda,
Bir başka ahenk var, bir başka ışık.

Günlerim aydınlık, günlerim güzel
Her yanım, saadet, her yanım huzur
Ve bütün ruhumu kuşatan güzel
Dol ey içerime halka halka nur.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Hüzün Gazeli

Dört bir yanda zulüm, vahşet, acı, kan...
Yüreğim yaralı, yüreğim kandır.

Bir hüzün şarkısı tutuşan ahlar,
Gitgide büyüyen bir heyecandır.

Gözyaşı sel olur söndürür zulmü,
İman, gürül gürül bir çağlayandır.

Dua kanadıyla el açıp yalvar
Tövbe edip arınacak zamandır.

Türkistan, Filistin, Mescid-i Aksa,
Kudüs yüreğimde kanayan candır

Kendine gel, silkin derin uykudan,
Uyan ve herkesi artık uyandır!

Zulüm ateşiyle yanan mazlumlar,
Seni beklemekte nice zamandır.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

İnsaf

Ne ahlâk, ne vicdan, ne namus tanır...
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”
Ne Allah'tan korkar, kuldan utanır,
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Hakaret diz boyu, saygısız diller...
Utanmaz bir çehre, karanlık eller.
Güllere kelepçe, suskun bülbüller,
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Bir yanda, yürekler dağlayan açlar.
Bir parça ekmeğe, aşa muhtaçlar.
Bir yanda kibirli, doyumsuz başlar,
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Hak hukuk değersiz, sürünür yerde.
'Kim güçlü, haklıdır' düşüncelerde.
Mazlumlar “ah! ” eder, “adalet nerde? ”
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Düşünce, hoşgörü, uzlaşma bir bir
Göç etmiş; özgürlük, suçludur fikir.
Ruhlarda, zihinde, hayalde hep kir...
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Saygının sevginin en temel taşı.
Vicdanın, yüreğin, aklın yoldaşı.
Toplum huzurunun, her şeyin başı:
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Gözü aç, gönlü aç ruhun şifası.
Olgun insanların zevk ü safası.
Ve fânî dünyanın bâkî “vefa”sı:
“İnsaf! ” derim, “insaf! ” derim, “el insaf! ”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

İnsan

İnsan; doğar, büyür, yaşar...
Düşer kalkar, dağlar aşar.
Günahıyla sevabıyla,
'İnsan beşer bazen şaşar.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

İnsanı Yaşatan

Ruhunu her zaman umutla doldur.
Duygunu yaşatan umutla doldur!
'İnsanı yaşatan umuttur.' inan,
Umut, mutluluğa götüren yoldur.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

İşleyen Demir

Çalışan kazanır, perişan olmaz.
Bir ömür boyunca; çalış, oku, yaz!
Tembellik yakışmaz insanoğluna,
Derler ki: “İşleyen demir paslanmaz.”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Karac'oğlan'a

Gurbet elde ılgıt ılgıt yel ile
Destesi derilir Karac’oğlan’ın.
Bazen dere, bazen ırmak, sel ile
Güftesi örülür Karac’oğlan’ın.

Çıkar sılasından gurbet ellere...
Dolaşır, dert çeker, düşer dillere.
Bir gül bahçesinde açan güllere
Yüreği vurulur Karac’oğlan’ın.

Yücelerden turnalara el eder
Yeşil başlı sunalara “gel” eder.
Aşkı onu yakıp yıkar, kül eder
Fermanı verilir Karac’oğlan’ın.

Bahar gelir, tabiata can gelir.
Çağlar pınar ovalara kan gelir.
Yüreklere; sevinç, neşe, şan gelir
Gülleri dirilir Karac’oğlan’ın.

Dağ başında şıvgaların kırılır
Sümbüllerle yardan haber sorulur
Yalan dünya hasretlerle sürülür,
Dertleri dürülür Karac’oğlan’ın.

Gurbet acısını içten duyarak
“Bir ayrılık, bir yoksulluk...” diyerek
“Bir ölüm” le gam gömleğin giyerek
Divanı kurulur Karac’oğlan’ın.

Kederi, sevinci, coşmalarıyla
Semai, varsağı, koşmalarıyla
Üç yüz yıl dillerde... mısralarıyla
Sanatı görülür Karac’oğlan’ın.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Kitap

Ruhumun en güzel gıdası kitap
Odur benim candan dostum, yoldaşım.
İlme el, mutluluk,en güzel hitap,
Tükenmez hazine ve arkadaşım.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Küçük Çeşmenin Tatlı Suyu



Çeşmeden şırıl şırıl
Nereye koşuyorsun?
Kimsecikler yokken yanında,
Susuyorsun.

Ama,
Eğilip avuç avuç
İçince coşuyorsun.

Susuzluktan ağzın kuru.

Koşup yanına gelince,
İki kardeş gibi özlemle,
Elimi, yüzümü
Ve sonra
Yüreğimi okşuyorsun.

Kim bilir kaç yıldır böylesine,
Hiç bitmez türkülerle seslendiğin...
Ağaca, toprağa, çiçeğe.

Bana ümit ve mutluluk,
Onlara kan taşıyorsun.

Bir elin kaynaklara uzanmış,
Arkanda kır çiçekleri.
Yanı başında ağaç, bahçede meyve,
Az ötede şu oynayan çocuklar...

Dostça, kardeş kardeşe,
Ne güzel yaşıyorsun!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Masal Penceresinden

Dünya bir başka güzel,
Masal penceresinden.
Doğruya koş, canlan, yücel!
Masal penceresinden.

Kötülüğe yoktur yer,
Kulağını iyiye ver.
Yemyeşil bir demet der,
Masal penceresinden.

Devlere, cücelere,
Bir yol bul yücelere.
Veda et *******e,
Masal penceresinden.

Gün ışığı ve bahar...
Hava mis gibi kokar.
Mutluluk, ruha akar,
Masal penceresinden.

Şu dağdaki beyaz iz,
Sesleniyor, “Geliniz! ”
Deniz bir başka deniz,
Masal penceresinden.

Koşun; göğe, denize!
Kötülük gelsin dize.
İşte bir Dünya size,
Masal penceresinden.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Masallarla

Anneciğim, ninnilerle,
Masalları anlat bana.
“Az giderek uz giderek”,
Kavuşalım Kaf Dağına.

Bir varmışla bir yokmuşla,
Uçsak mavi gökyüzüne.
Pınar olup çağlayarak,
Aksak masal denizine.

Salkım salkım bulutlarla,
Gökyüzünü dolaşalım.
Sevgi yüklü yağmurlarla,
Dağlar, denizler aşalım.

Benek benek kelebeği,
Kuş gülüşü, kanat sesi...
Konuk etsek evimizde,
İyi kalpli prensesi.

Anneciğim, herkes duysun,
Kardeşlerim duysun bizi!
Masallarla büyütelim,
Sonsuza dek sevgimizi.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Mavi Deniz

Mavi deniz, dalga dalga içimde
Sonsuz hasretinle beni an diyor.
Bir yelken, bir tekne olup enginde,
Ruhum uzakları aşmak istiyor.

Ey gemi, götürüp beni buradan,
Sahilsiz bir umman ötesine at!
Yetmez mi çektiğim bu dar karadan?
Orada mutluluk, orada hayat...

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Meyveden Çocuğa

Bir dal ucunda küçücük iken,
Gün gelir büyüyüp, meyve olurum.
Henüz olgunlaşmadan koparırlarsa,
Üzüntüden,
Kahrolurum.

Öbek öbek toplarlar
Diğer meyvelerle beni.
Bekliyorum, bir güzel,
Bir iyi çocuk
Tarafından yenilmemi.

Helal olsun!
Afiyet olsun!

Yiyen tadımı unutmaz.

Dilerim yedikten sonra beni çocuklar,
Yaratana teşekkürü
Unutmaz.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Mışıl Mışıl

Mışıl mışıl yatağında,
Uyu yavrum, uyu yavrum!
Sonsuz sevginin bağında,
Uyu yavrum, uyu yavrum!

Işıl ışıl gözlerini,
Kapat kara gözlerini.
Uyku dinler sözlerini,
Uyu yavrum, uyu yavrum!

Sıcak, tatlı, şen sesinle,
Gül kokulu nefesinle.
Minik kuşum, beni dinle:
Uyu yavrum, uyu yavrum!

Düşlerime aldım seni,
Ninnilere saldım seni.
Haydi n’olur üzme beni,
Uyu yavrum, uyu yavrum!

O gül yüzün sararmasın,
Gülücüğün bizi sarsın.
Tatlı dünyam kararmasın,
Uyu yavrum, uyu yavrum!

Ninnilerin hepsi sana,
Armağandır sevgin bana.
Haydi artık, uyusana,
Uyu yavrum, uyu yavrum!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Mimar Sinan'a

Kubbeleri sonsuz mimarisine
Açtım yüreğimi ezan sesine.
Koştum taşlarla bestelediği,
'Süleymaniye' adlı ilahisine.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Mini Mini Çocuklarız

Evimizin çiçekleri,
Mini mini çocuklarız.
Fıkır fıkır, neşe dolu,
Mini mini çocuklarız.

Kıpır kıpır gülüşümüz,
Evimize neşe saçar.
Gözlerimiz ışıl ışıl,
Mutluluğa kapı açar.

Bir değerli hediyeyiz,
Babamıza, annemize.
Cıvıl cıvıl sözlerimiz,
Bir şarkıdır evimize.

Çevremize kucak kucak,
Hoşgörüyü biz taşırız.
Sevgi katıp yüreklere,
Mutluluğu yaşatırız.

Siyah, beyaz ve sarışın,
Mini mini çocuklarız.
Saygı, sevgi ve barışın,
Armağanı çocuklarız.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk

Yemyeşil bir bahçe ortasındayım,
Dört yanımda, öbek öbek çiçekler...
Rüzgarın eliyle titrer yapraklar,
Bilmezler ne zaman dökülecekler:

Güneş ışığını vurmuş üstüne,
Baharın yeşili sarmış her yanı.
Bulutlar dökerek yağmurlarını,
Ki yeşil bir kucak alır insanı.

Kokular karışmış birbirlerine,
Yemyeşil bir halı üzerindeyim.
Gözlerimde çiçek çiçek derilmiş
Bir kutlu alemin eşiğindeyim.

Sanki bir ziyafet ortasındayım,
Ağaçlar vermişler meyvelerini.
Geçirsem diyorum herkesten uzak,
Bu yeşil bahçede senelerimi.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ne Güzeldir

Bir kuş gibi kanat kanat,
Uçuvermek ne güzeldir!
Gökte maviliği kat kat,
Aşıvermek ne güzeldir!

Seyri başka ufukların,
Gün gün büyür umutların.
Üzerinde bulutların,
Koşuvermek ne güzeldir!

Yakın olup güneşe,
Ay isimli kardeşe.
Mutlulukla pür neşe,
Coşuvermek ne güzeldir!

Yüksekten; tarlalar, bağlar...
Küçülmekte sıra dağlar.
Mini mini evler, yollar,
Aşıvermek ne güzeldir!

Yıldızlarla birlik olup,
Sonsuzluğu seyre dalıp,
Mavilikle her an dolup,
Taşıvermek ne güzeldir!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Nineciğim

Masalların dilimde,
Sevgin her an kalbimde.
Bir ömür hayalimde,
Kalıver nineciğim.

Nu mutluyduk seninle,
Büyümüştük seninle.
Bembeyaz tülbentinle,
Gülüver nineciğim.

Bir yıldız gibi akıp,
Gittin, bizi bırakıp...
Bir gece düşten çıkıp,
Geliver nineciğim.

Baldan tatlı sözünle,
Sevgi taşan gözünle.
O tertemiz yüzünle,
Kalıver nineciğim.

Okşayarak başımı,
Dindir ağlayışımı.
Akarken gözyaşımı,
Siliver nineciğim.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ninni



Kara gözlerine uykular insin,
Göklerden en güzel duygular insin
Korkular dağılsın, ağrılar dinsin,
Benim tatlı yavrum, güzelim uyu!
Sevgiyle, ninniyle, uyu da büyü!

Gülücükler, gül gül olup açılsın,
Yanağına yaprak yaprak saçılsın.
Kafdağı’na gökten bir yol açılsın,
Benim tatlı yavrum, güzelim uyu!
Sevgiyle, ninniyle, uyu da büyü!

Sensin, rüyalara süzülüp akan,
Sevginin tacını gönlüme takan.
Nefesinden, beşiğinden gül kokan,
Benim tatlı yavrum, güzelim uyu!
Sevgiyle, ninniyle, uyu da büyü!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

O Geldi

'Kutlu doğum' nedeniyle...
O, insanlığa uzanan eldi
Zulmü, haksızlığı söndüren seldi.
Ondört asır evvel bir kutlu haber:
'Allah'ın resulü dünyaya geldi.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

O’nu Anlatmak

Zaman bir başka zaman, dünya ‘Dünya’ değildi...
Zulmün önünde dallar yaprak döktü, eğildi.
Gitgide çirkinleşen, kabalaşan duygular,
Her yanda cahiliye, her yanda kötülük var.
Kapkara bir çağ içre, gerçeği görmeyen göz...
Küfür kokan bir mekân; cehennemden gelen köz.
Gökyüzü yere küskün, put evi olmuş şehir...
Denize doğru değil, tersine akar nehir.
Ve ruhlar kilitlenmiş, taşlaşmış, başkalaşmış...
İçlerde günah mührü, yüzlerde donuklaşmış.
Gün sana hasret kaldı, hasret kaldı sana çağ...
“Gel” dedi yürek yürek, haber saldı sana çağ.
Atılan taşlar seni, şerha şerha yaralar
Tutar beni elimden, derinden sana bağlar.
Bilâller, Sümeyyeler, her yanımı dağlasın,
Cihat ırmaklarıyla, şelâleler çağlasın.
Çile ve sabır ile, yeşerdi gün gün fidan,
Mekke’de gözyaşıyla aklandı kıpkızıl kan.
Destanlaşır Bedirler, bir hüzün taşır Uhud
Döner gözyaşlarına, başındaki ak bulut.
Çilelerle, sabırla, Sıddık’la sürer Hicret
Eyub’un evi nurdan, bir ev olur nihayet.
Kanat kanat yükselip, göklerden güller derdi
Mekke’de açan çiçek, Medine’de renk verdi.
Gül yüzünden gül saçtı, kızgın çöle sundu su
Öteleri getirdi, bülbüllerin “Ya hu! ”su.
Bu sesler, “Hû hû! ” diye, beni sana bağlasın
Gül gül yeşeren bahçe, kokularla çağlasın.
Gözlerim aydınlansın, ışıktan gözlerinden
Şu taşlaşan yüreğim, incelsin sözlerinden.
Sözlerin ki mümine hayat verir, can verir
Şahadet iklimine; istek, heyecan verir.
Işıktan bir yol çizer, ışıtır derin derin...
Ruha kapılar açar, o mübarek gözlerin.
Güzel, seninle güzel; iyi, seninle iyi...
Gönül gönül taşısam, sana olan sevgiyi.
Seninle güzelleşir, toprağımız açar gül,
O’nsuz hayat anlamsız, anlasana ey gönül!
Seni nasıl anlatsın; bu mısralar, bu kelâm...
Ey Allah’ın Resulü! Sana salât ve selâm!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Olurum

Yüce dağ başında kaynayan pınar,
Sevginin bağında bir gül olurum.
Toprağa kök salmış koca bir çınar,
Bir gülün aşkına bülbül olurum.

Ruhlar çorak, hasta, bîçare, fakir,
Yolsuzluk diz boyu, dört bir yanda kir,
Zulmü alkışlamam, zalime bir bir,
Gerçeği haykıran bir dil olurum.

Bende insanlığın çektiği çile,
Gözyaşım can olur kuruyan güle,
Taşlaşan yüreğe, kekeme dile,
Fakire uzanan bir el olurum.

“Yakma! ” emiriyle ateş, zikirden,
Bir gül bahçesine dönüşür birden,
Bendine sığmayan coşkun nehirden,
Ateşi söndüren bir sel olurum.

Onun sevgisiyle canlanır dünyam,
Gerçeğe dönüşür, hayalim, rüyam,
Ne acı, ne keder, ne çile, ne gam,
Yalnızca sabreden bir kul olurum.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ölüm

Ölüm, ötelere açılan kapı,
Uhrevî âlemden derin bir izdir.
Bir ömrün sonunda, bir toprak yapı,
Mezar, acılarımız ve sevincimizdir.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ölüm Kapısında

Gönül, hayalleri gerçekmiş sandı,
Hep hayal içinde, tutuştu yandı.
Ağaran saçlarla irkildi ilk kez,
Ölüm kapısında düşten uyandı.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ölümsüzlük Şarkımız

Geceleyin gökyüzünde bir yıldız
Işık saçar, bir mutluluk gönderir.
Yıllar yılı ölümsüzlük şarkımız
Söylenir de yıllar yılı söylenir.

Söylenir de yıllar yılı söylenir
İçimizde yankılanır bestesi
Zincirler kırılır, kırılır bir bir
Duyulur içerden bir muştu sesi.

Duyulur içerden bur muştu sesi
Yayılır dört yana yayılır birden
Karanlığın ezilirkean gölgesi
Aydınlığa kavuşulur yeniden.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Özledim Sılamı

Yıllardır içimi yakmakta gurbet
Özledim sılamı, sevdiklerimi.
Bir ırmak misali akmakta gurbet,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Günlerim geçmiyor, ******* bitmez,
Köyümün hayali, gözümden gitmez,
Umudum kül olmuş, ümidim tütmez...
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Nerede o dereler, tepeler, dağlar,
Nerede yemyeşil bahçeler, bağlar?
Gurbetin acısı yüreğim dağlar,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Nerede türküler çağıran pınar?
Nerede yüzyıllık tarihi çınar?
Ve gönlüm hep seni, hep seni anar,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Sılam, güzel sılam, solmaz gülümsün!
Sen benim yüreğim, solmaz gülümsün.
Vatanım, toprağım, canım ilimsin...
Özledim sılamı, sevdiklerimi.
SEN MİSİN?

Derinden derine çağlayan pınar,
Yoksa benim gözyaşlarım sen misin?
Tatlı tatlı saçlarımı dağıtan,
Çılgın rüzgar parmaklarım sen misin?

Sen misin, benliğimi yakıp yıkan yıldırım?
Sen misin, yüreğimi yüreğime bağdaş kurup oturan?
Sen misin, yapayalnız dolaştığım kaldırım?
Paramparça dökülen yapraklarım sen misin?

Gittikçe uzaklaşan bir hayal gibi birden,
Kayboldu ufuklardan el sallayarak bana,
Nur gibi parlayarak ayrılan hemen kirden,
Ruhumu dinlendiren bakışlarım sen misin?

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Özleminle

Senin özleminle yaşadım her an...
Senin özleminle, yanmış, durmuşum
Seni düşünmekle canlanır zaman,
Ve seni anmakla huzur duymuşum.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Pınar Gibi

Pınar gibi coşarız
Başarıya koşarız
Bilgilerle yoğrulup
Mutluluğu yaşarız

Sevgiyle, hoşgörüyle
Dikenler döner güle
Birlikte yürüyoruz
İyiliğe, güzele

Çiçek çiçek biz varız
Tükenmeyen pınarız
Kitaplarla el ele
Karanlığı kovarız

Kuşlar gibi uçarız
Güller gibi açarız
Her birimiz bir yıldız
Yurda ışık saçarız.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Rüya

Geçen akşam rüyamda gördüm güzel annemi...
Dedi:
Yavrum üzülme!
Dersine çalış, emi!

Hayat budur:İnsanlar doğar, büyür ve ölür,
Geride kalanların gözyaşları dökülür.

Ve sonra yeni baştan, hayat devam edecek,
Ölüm, er geç herkese, el edip, gel diyecek.

Yalnız arkasında hayırlı bir eser, iş,
Bir hayırlı evladı bırakanlar ölmezmiş.

Büyüttüm, çok şükürler...İstedim ben de seni,
İnançlı, temiz çocuk halinde yetişmeni.

Şimdi oğlum, ah yavrum, belki senden uzağım,
Ama senin sevginle, sımsıcacık kucağım.

Hiç ağlama, dua et, anacığına her an,
Beni mutlu edecek, iyi bir çocuk olman!

Güzel yüzünde o an, tatlı gülümsemesi...
Uyandırdı rüyadan, “Bana gel! “diyen sesi.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Selam Sana

Hakkı andım, seni andım
Aşk narında piştim, yandım
Nur yüzünden aydınlandım
Şefaat ya Resulullah

Ey sultanım, gönül tacım
Sevgin büyür biter acım
Şefaatine muhtacım
Şefaat ya Resulallah

Cümle varlık hayran sana
Olsun canım kurban sana
Salat sana selam sana
Şefaat ya Resulallah

İki cihan serverisin
Nebilerin nebisisin
Sen Allah’ın Habibisin
Şefaat ya Resulallah

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sen

Senin ak örtünde beyazlığında
Kirlenen duygular, ruhlar yıkansın!
Ve dünya tertemiz aydınlığında
Enginin, sonsuzun tadına kansın.

Sensin içimizde solmayan çiçek
Dört mevsim kokular saçar durursun
Al bizi maddenin kucağından çek
Götür uzaklara artık n’olursun!

Işığına muhtaç görmeyen gözler
Ruhlar gıdasını hep sende bulur
Seni anlatamaz bu diller sözler
Ve sevgin bizlere bir destan olur...

Çekiyor bizleri sıcak duruşun,
Taze ufuklara, mavi göklere...
Bir gün ak güvercin gibi uçuşun
Kanadında götür ak ülkelere.

Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sen misin?

Derinden derine çağlayan pınar,
Yoksa benim gözyaşlarım sen misin?
Tatlı tatlı saçlarımı dağıtan,
Çılgın rüzgar parmaklarım sen misin?

Sen misin, benliğimi yakıp yıkan yıldırım?
Sen misin, yüreğimi yüreğime bağdaş kurup oturan?
Sen misin, yapayalnız dolaştığım kaldırım?
Paramparça dökülen yapraklarım sen misin?

Gittikçe uzaklaşan bir hayal gibi birden,
Kayboldu ufuklardan el sallayarak bana,
Nur gibi parlayarak ayrılan hemen kirden,
Ruhumu dinlendiren bakışlarım sen misin?

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sev

Yeşili sev, çiçeği sev, gülü sev!
Gerçeği haykıran sesi, dili sev!
Saygı göster, hizmet sunan insana,
Yardım eden öpülesi eli sev!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sevgili Yavrucuğum

Gönlümde altın taçsın,
Sen gül ki güller açsın,
Gül yüzün güller saçsın,
Sevgili yavrucuğum.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sevginin Gülleri

Sevginin gülüdür çocuklarımız
Evin bülbülüdür çocuklarımız
Kundaktan ölüme, açılan, solan,
Gülen sümbülüdür çocuklarımız.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sevince

Gökyüzü ışıl ışıl
Döner mavi sevince
Kaygılarım yok olur
Annem gülümseyince.

Annem diyor ki her gün
Sende büyürsün yavrum
Okula başlar mısın
Kardeşim yürüyünce.

Yeşillik bahçemizden
Sevgiler yeşerecek
Suladığım çiçekler
Çimenler büyüyünce.

Hepimizde bir neşe
Evimiz aydınlanır
Mutlulukla yıkanır
Babam eve gelince.

Ve tertemiz bir dünya
Şekillenir yeniden
İnsanlar hep birlikte
Allah için sevince.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sılaya Doğru

Derin bir özlemle tutuştun mu hiç?
Çileli yollarda koşuştun mu hiç?
Gurbet kuşu gibi sılaya doğru,
Kanatlar çırparak uçuştun mu hiç?

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Sonsuz Huzur

Sil gönlündeki çirkinlikleri,
Eşya ötesine ruhunu uzat!
Çöz gönlündeki derinlikleri,
Ve sonsuz huzura elini uzat!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Söyleyin

Söyleyin,söyleyin, kuşlar söyleyin
Ne zaman gelecek. bahar ne zaman?
Sevincin çevreyi kuşattığı an,
Bir ışık doğacak, bir geceleyin.

O gün çiçeklenir; bağlar, bahçeler
O gün hava tertemiz, çiçekler hür...
Dört bir yandan, hep mutluluk dökülür,
Nokta nokta aydınlanır *******.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Şehit

Allah aşkı yüreğinde,
Nakış nakış halkalanmış,
Kahramanlık coşmuş sende,
Bayrak olmuş dalgalanmış.

Sonsuzluğa kanat vurup,
Uçmaktasın maviliğe...
Şehit olup gökyüzünü,
Çevirmişsin şehrayine.

Sen dirisin, ölü değil.
Gökyüzünde açan çiçek.
Gülistanda dört bir mevsim;
Solmayacak, ölmeyecek.

El açılır yaratana,
Yürek yağmurla yıkanır.
Şahadetin gönderinde,
Şeref ve şan dalgalanır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Talkım/Salkım

Her zaman ahkam keser, eleştirir, söylenir...
Dediğini yapmaz o, ama herşeyi bilir(!)
Herkese yol gösterir, 'ele verir talkımı,
Kendi yutar salkımı.' Böylesine ne denir?

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Tek Kanatla

El ele verince yollar aşılır,
Dostlarla birlikte seller aşılır.
Elbette ki; 'Tek kanatla kuş uçmaz',
Çift kanatla tüm engeller aşılır.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Topkapı'da

Canlanır koskoca tarih yeniden
Mehterin haşmeti tuğlarla yürür
Duyulur bestesi; Itri, Dede’den,
Ve Sinan’lar ötelerden görünür.
(aruz vezniyle)

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Tükenir

Sbaret dostum, günler geçer dert erir
'Sabra sarıl, sabır şifadır' denir.
'Zaman her yarayı tedavi eder,
Zaman geçer, sıkıntılar tükenir.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Uçur Bizi

Gözler beyaza hasret
Tertemiz rüyalara
Acı, bize yardım et,
Götürüp uzaklara...

Uçur bizi beyaz kuş,
Götürüp uzaklara...

Al bizi buralardan
Uzak diyarlara at!
Şu derin uykulardan
Uyandır kanat kanat...

Uçur bizi beyaz kuş,
Uyandır! Kanat kanat...

Sesliyor yücelerden
Bir ses bizi; tık, tık, tık...
Bu karanlık geceden,
Ah! Bunaldık, bunaldık.

Uçur bizi beyaz kuş,
Ah! Bunaldık, bunaldık.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Uçurtmalar

Kuşlar gibi kanat açıp,
Uçun, uçurtmalar uçun!
Gökyüzüne neşe saçıp,
Uçun, uçurtmalar uçun!

Kimi yeşil, kimi beyaz...
Kimi atak, kimimde naz.
Bulutlara koşup biraz,
Uçun, uçurtmalar uçun!

Gökyüzünde dizi dizi...
Anlatayım sevginizi.
Maviliğe çekip bizi,
Uçun, uçurtmalar uçun!

Gökyüzünü uzat bize,
Olarak kol kanat bize.
Öteleri anlat bize,
Uçun, uçurtmalar uçun!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Uyu Yavrum

Bir gül gibi kokarsın,
Işıl ışıl bakarsın.
Güllerden güller derip,
Yüreğime akarsın.
Ninniyle uyu yavrum,
Dillenip büyü yavrum.

Rüyalarla el ele,
Aydede gelsin dile.
Korkular bir bir dinsin,
Dikenler dönsün güle...
Ninniyle uyu yavrum,
Dillenip büyü yavrum!

Kulak ver ki sözüme,
Uyku girsin gözüne.
Mutluluk pul pul olup,
Dökülsün gül yüzüne.
Ninniyle uyu yavrum,
Dillenip büyü yavrum!

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Ümit

Sensin günden güne büyüyen tohum
Sonsuz denizlere akan ırmaksın
Ey mavilikte dinlenen ruhum,
Temiz ümitlerle yıkanacaksın.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Vakitsiz Açan Gül

Her şeyin bir vakti, saati varmış.
Her çiçek, zamanla açar solarmış.
Her iş zamanında doğru, güzeldir.
'Vakitsiz açan gül, çabuk solarmış.'

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Veda

Gecenin yalnızlığı beni alıp giderken,
Ufuklardan göründü sallanan beyaz mendil.
Gitgide yüreğimde irileşen karanlık,
Birdenbire eridi, yandı içimde kandil.

Yalnızlığın tatmıştım acılı hayatını,
Yalnızlıktı dayanan boğazıma çelik el.
Karanlığı titretti içten içe yankılar,
Yankılardan bir hayal dedi: Haydi durma gel!

Bu ses beni çağırır, bu ses beyaz ufuktan,
Yıllardır hasret hasret andığım ülkelere.
İçimde dinmez arzu; sonsuzluk, ölümsüzlük,
Kuş gibi kanat kanat uçmak maviliklere.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yağmur

Bir yağmur altında, ıpıslak, serin,
Düştüm uzaklara, anılarıma...
Yürüdüm durmadan, koşarcasına,
Eski anıların dünyalarına.

Yağmur damlaları düşerken bir bir,
Yola, insanlara, toprağa, taşa...
Titreşir yapraklar, kımıldanarak,
Ve bir serçecik, başlar uçuşa.

Temizler gönlümde çirkinlikleri,
Yağmur taneleri yıkar her yeri.
Dinmeyen bir şarkıdır duyduğum;
Kulağımda yağmur, yağmur sesleri.

Yağmur günleridir, beni götüren
Yağmur sularıyla ta uzaklara...
Bir damla misali düşsem diyorum,
Denizlere akan ak ırmaklara.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yalancıda

Doğruluk her zaman yalanı kovar.
“Yalancıda vefa olmaz, ne de ar.”
Atalar demiş ki: “Yalancının, yalanın,
Ne semtine uğra, ne yanına var.”

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yaş/Baş

Akıl insan için ne büyük nimet!
Onu veren Yaratana şükret!
Her zaman her yerde aklını kullan,
“Akıl yaşta değil baştadır” elbet.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yeniden

Aşkın gömleğini üstüme giyip
Sabrı kuşanmalıyım yeniden
Yüreğimi ellerimle taşıdım yıllar yılı
Kör karanlık *******e inat
Yağmur sularına hasret
Gökyüzü türküleriyle
Yoğrularak her ikindi vakti
Ellerimde şekillenmiş sokaklar
Ellerimde büyümüş tohum
Ellerimde taşıdım en soylu eylemi
Biliyorum

Gel seninle
Dağ özlemleriyle birlikte
Umutlarımızı devşirerek
Yeniden
Şaşkın bakışlar arasında
Silik ve fersiz gözlere karşın
Yeni türküler söyleyelim

Ses verip ötelere
Suskun zamanlara bir ömür boyu
Seslenerek yeniden

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yıldız Yağmuru

Bir yıldız yağmuru ıslatır beni.
Düşerken damlalar o gül yüzüne...
Her damla gözyaşı sorarken seni,
Yıldızlar döşerim ayak izine.

Kuruyan dallara gözyaşı yürür...
Yapraklar titreşir yol verir dağlar.
Yıldız kümeleri yere dökülür,
Şehrayine döner karanlık yollar.

Artık ne gam keder ne acı ne dert...
Umutla yeşeren her mevsim bahar.
Ve gün gün ruhlarda büyüyen hasret,
Solgun yürekleri sonsuza boyar.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yunus Emre'ye

Yüzyıllar ardından gelen nefesin
Kalbime sonsuzluk aşkını bağlar.
Yunusum, Yunusum sımsıcak sesin,
Duru ikliminde gönüller çağlar.

Kırk yıllık çilenin penceresinden
Gönül sonsuzluğun koynuna girer.
Ve büyür yücelir, muştu sesinden
“Gözü dolu yaş”ın sırrına erer.

“Bana sene gerek” diyen gözyaşı,
Çile dergâhından taşan bir ırmak.
Vahdet ikliminin doyulmaz aşı,
Sonsuzluk, ziyafet, O’nu çağırmak

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yuvamıza Can Katan

Gözlerin ki, ışıl ışıl
Yuvamıza can katıyor.
Uyuyuşun, mışıl mışıl,
Yuvamıza can katıyor.

Düşe kalka yürüyüşün,
Kulaç kulaç sürünüşün,
Her gün biraz büyüyüşün,
Yuvamıza can katıyor.

Tatlı dille hecelenen,
Su içişin, yemek yemen,
El açarak, “gel... gel! ” demen,
Yuvamıza can katıyor.
Gülücükler... gülen sensin,
Gözyaşıyla solan sensin,
Sımsıcacık tatlı sesin,
Yuvamıza can katıyor.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Yüreğim Yoksul Yetim

Bir yoksul çocuk görsem,
İçim yanar derinden.
Titreyen yüreğimi,
Alamam gözlerinden.

Bir yetim çocuk görsem,
Kimsesiz ve çaresiz.
Elim ayağım donar,
Ağlarım sessiz sessiz.

Tadı kaçar her şeyin,
Işık söner, gün batar.
Yaralıdır yüreğim,
Yoksul ve yetim atar.

Rıfkı Kaymaz