passion
03-22-2006, 07:32 PM
>İHTİYAR BALIKÇI
>
>
>İhtiyar balıkçı, Karayibler'de 85 gün olta salladıktan
>ve eve eli boş döndükten sonra bir gün iyice açılıp
>"büyük balık"ı yakalar.
>
>Lâkin kıyıya dönerken, yedeğine aldığı, teknesinden
>yarım metre daha büyük olan bu kılıç, yol boyu kan
>kokusuna gelen canavar köpekbalıklarınca didik didik
>edilir. Bu korkunç mücadeleden elinde kala kala
>dev balığın iskeleti kalmıştır.
>
>Kan revan içinde, uykusuz ve bitkin sahile yanaşırken
>"Beni adamakıllı yendiler... Hem de ne yeniş." diye
>geçirir içinden. Sonra silkinir ve yüksek sesle şunu söyler:
>"Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."
>
>Hayat yolculuğumuz da öyle değil midir?
>Kimi için güzel bir kadındır "büyük balık", kimi için
>zengin bir damat... İyi bir hayat... Hayırlı evlat...
>Ya da müstakil ev, son model araba, sınırsız servet...
>
>Kimi, "büyük balık"ı hiç göremeden ölür. Kimi, bir kez
>tuttu mu, bir daha açılmaz hiç... Onunla gömülür.
>
>Kimi ise; yaşam denilen, şakaya gelmez deryanın dalgalarında
>yalpalana yalpalana arar büyük balığı bir ömür boyu...
>
>Açıldıkça bulma şansıyla birlikte artar, yitirme ihtimali...
>Zor bulanlar, çabuk yitirir bazen...
>Acımasızca yağmalanır ve sonuçta elde bir kılçıkla kalakalırlar.
>
>Yenilgi değildir onlarınki aslında...
>Olsa olsa biraz fazla açılmışlardır.
>
>Ama insanlık, kısmen de, onların fazla açılması sayesinde ilerler.
>
>***
>
>Ünlü romanın esin kaynağı olan Kübalı balıkçı Gregorio
>Fuentes 104 yaşında ölmüştü.
>
>"Ensesinde derin kırışıklıklar olan sıska adam,"
>Küba'da dünyaya veda etmeden önce, Ankara'da hafızama
>son bir ağ atıp geçmişti.
>
>Bir şişe rom karşılığı çektirdiği son fotoğraflarına
>bakarken, "Keşke bu fırtınalı yolculuğun sonunda
>hepimiz aynı şeyi yüksek sesle söyleyebilsek"
>dedim kendi kendime:
>"Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."
>
>
>
>İhtiyar balıkçı, Karayibler'de 85 gün olta salladıktan
>ve eve eli boş döndükten sonra bir gün iyice açılıp
>"büyük balık"ı yakalar.
>
>Lâkin kıyıya dönerken, yedeğine aldığı, teknesinden
>yarım metre daha büyük olan bu kılıç, yol boyu kan
>kokusuna gelen canavar köpekbalıklarınca didik didik
>edilir. Bu korkunç mücadeleden elinde kala kala
>dev balığın iskeleti kalmıştır.
>
>Kan revan içinde, uykusuz ve bitkin sahile yanaşırken
>"Beni adamakıllı yendiler... Hem de ne yeniş." diye
>geçirir içinden. Sonra silkinir ve yüksek sesle şunu söyler:
>"Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."
>
>Hayat yolculuğumuz da öyle değil midir?
>Kimi için güzel bir kadındır "büyük balık", kimi için
>zengin bir damat... İyi bir hayat... Hayırlı evlat...
>Ya da müstakil ev, son model araba, sınırsız servet...
>
>Kimi, "büyük balık"ı hiç göremeden ölür. Kimi, bir kez
>tuttu mu, bir daha açılmaz hiç... Onunla gömülür.
>
>Kimi ise; yaşam denilen, şakaya gelmez deryanın dalgalarında
>yalpalana yalpalana arar büyük balığı bir ömür boyu...
>
>Açıldıkça bulma şansıyla birlikte artar, yitirme ihtimali...
>Zor bulanlar, çabuk yitirir bazen...
>Acımasızca yağmalanır ve sonuçta elde bir kılçıkla kalakalırlar.
>
>Yenilgi değildir onlarınki aslında...
>Olsa olsa biraz fazla açılmışlardır.
>
>Ama insanlık, kısmen de, onların fazla açılması sayesinde ilerler.
>
>***
>
>Ünlü romanın esin kaynağı olan Kübalı balıkçı Gregorio
>Fuentes 104 yaşında ölmüştü.
>
>"Ensesinde derin kırışıklıklar olan sıska adam,"
>Küba'da dünyaya veda etmeden önce, Ankara'da hafızama
>son bir ağ atıp geçmişti.
>
>Bir şişe rom karşılığı çektirdiği son fotoğraflarına
>bakarken, "Keşke bu fırtınalı yolculuğun sonunda
>hepimiz aynı şeyi yüksek sesle söyleyebilsek"
>dedim kendi kendime:
>"Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."
>