CaKaLBoT
08-28-2006, 11:19 AM
Sen Yoksan,Hayatta Yok
Ölüme bekler oldum
Kırık kanatlarında zamanın.
Zorlayarak gülmek zor,
Seni gördüğüm akşamlarda.
Bıktım yaşamaktan böyle,
Boyun bükmekten kadere.
İçimdekilerle savaşmaktan,
Kaderi,alnımda yaşatmaktan.
Ve utançtan
Unutamamanın...
Bir mevsim sensiz nasıl geçti,
Hiç düşündünmü?
Çaresizlik
Yollarını çizerken gözlerime.
Elimi her attığımda bulduğum da seni
Yüreğimde,
Bilemediğin gecelerimde
Yaşadım mı,öldüm mü?
Ardında kaldı artık,
Koca bir kül yığını.
Sana sensiz son vedam aldı
Bu defa gerçekten canımı.
Sen düşünme beni
Yaşa gönlünce.
Sen kendine iyi bak,
Unutma;
Sen yoksan,hayatta yok
Bu şiirin hikayesi:
Sana neler neler anlatmak isterdim biliyormusun gül yüzlüm.hayat bu kadar derdi üstüste vermeseydi bana.Şimdi desen ki anlat bana,şaşırırım,hangisinden başlarım bilemem,susarım belkide karşında.Bir lal gibi,bir çocuk gibi,şaşırıp kelimelerim,solar cümlelerim.Kimbilir sarılır ağlardım sadece boynuna sadece...
Kırmışım hayatımda ki tüm dalları,basıp geçmişimde üstüne,acımamışım kimbilir.Ezdiğim,koklamadığım çiçeklerim yok şimdi,arasam da,yalvarsam da,vakti geçmiş,zamanı bitmiş.Uzanan elleri ne çok görmemezlikten gelmişim ne çok,ellerim uzanır da kalır boşluklarda.Ne sahip olduğum bir değer kalmış hayatımda,neden benim diyebileceğim,gözle görülür bir şeyler.
Bir de gözyaşlarımı bile istemez yanağım,hep içime akar durur göz pınarlarım,hep içime kanar yaralarım.İstemem benim gibi olmanı,istemem benim yolumda harcanmanı.Yaşa olurmu,mutluyum diyebileceğin kadar.Yaşa olur mu,bende hayatın içinde varım diye haykırabileceğin kadar.
Çok zor inan karanlıkta kaybolmak,bulamamak kendini...Ceplere sığmayacak kadar ufalmak yalnızlığın karşısında.Tırnaklarını kemirmek anlamsız,boş tavanları izlerken.Eriyip,yok olmak hiç hayatında,boşuna hayaler kurarken.Olmayacağını bile bile,geleceğini düşlemek fena,zindanlarda sarıp sarmalamak gibi sevdanın bebeğini..
sana neler neler anlatmak isterdim oysa,başımı yaslayabilseydim omzuna,tıkılıp kalmasaydım,hasta yatağım****alkabilseydim ayağa,koşabilseydim sokağına.Bir değil binlerce kez yalvarıp yakarsaydım
sana.ve sen affedebilseydin beni,tutup ellerimi,gölzerime bakabilseydin,ve
-Aşkım! diye sevebilseydin...
Ama yinede bakma sen bana,yürü,başın dik olsun,alnın açık.Dönüp bakma sakın ardına,.Sana doğacak bir yığın gün var aslında,sen hepsinde her defasında,hep mutluluğu yakala.Senin için ettiğim dualarım,sürecek son nefesime kadar.Hayat gücüme gitsede,sevdanı gözüm görmesede.
Sana neler neler anlatmak isterdim bir bilsen,ama ben bu kez gerçekten sustum.Boşver bunları........................................... ............................................
SEN KENDİNE İYİ BAK,SEN YOKSAN HAYATTA YOK...!
Ölüme bekler oldum
Kırık kanatlarında zamanın.
Zorlayarak gülmek zor,
Seni gördüğüm akşamlarda.
Bıktım yaşamaktan böyle,
Boyun bükmekten kadere.
İçimdekilerle savaşmaktan,
Kaderi,alnımda yaşatmaktan.
Ve utançtan
Unutamamanın...
Bir mevsim sensiz nasıl geçti,
Hiç düşündünmü?
Çaresizlik
Yollarını çizerken gözlerime.
Elimi her attığımda bulduğum da seni
Yüreğimde,
Bilemediğin gecelerimde
Yaşadım mı,öldüm mü?
Ardında kaldı artık,
Koca bir kül yığını.
Sana sensiz son vedam aldı
Bu defa gerçekten canımı.
Sen düşünme beni
Yaşa gönlünce.
Sen kendine iyi bak,
Unutma;
Sen yoksan,hayatta yok
Bu şiirin hikayesi:
Sana neler neler anlatmak isterdim biliyormusun gül yüzlüm.hayat bu kadar derdi üstüste vermeseydi bana.Şimdi desen ki anlat bana,şaşırırım,hangisinden başlarım bilemem,susarım belkide karşında.Bir lal gibi,bir çocuk gibi,şaşırıp kelimelerim,solar cümlelerim.Kimbilir sarılır ağlardım sadece boynuna sadece...
Kırmışım hayatımda ki tüm dalları,basıp geçmişimde üstüne,acımamışım kimbilir.Ezdiğim,koklamadığım çiçeklerim yok şimdi,arasam da,yalvarsam da,vakti geçmiş,zamanı bitmiş.Uzanan elleri ne çok görmemezlikten gelmişim ne çok,ellerim uzanır da kalır boşluklarda.Ne sahip olduğum bir değer kalmış hayatımda,neden benim diyebileceğim,gözle görülür bir şeyler.
Bir de gözyaşlarımı bile istemez yanağım,hep içime akar durur göz pınarlarım,hep içime kanar yaralarım.İstemem benim gibi olmanı,istemem benim yolumda harcanmanı.Yaşa olurmu,mutluyum diyebileceğin kadar.Yaşa olur mu,bende hayatın içinde varım diye haykırabileceğin kadar.
Çok zor inan karanlıkta kaybolmak,bulamamak kendini...Ceplere sığmayacak kadar ufalmak yalnızlığın karşısında.Tırnaklarını kemirmek anlamsız,boş tavanları izlerken.Eriyip,yok olmak hiç hayatında,boşuna hayaler kurarken.Olmayacağını bile bile,geleceğini düşlemek fena,zindanlarda sarıp sarmalamak gibi sevdanın bebeğini..
sana neler neler anlatmak isterdim oysa,başımı yaslayabilseydim omzuna,tıkılıp kalmasaydım,hasta yatağım****alkabilseydim ayağa,koşabilseydim sokağına.Bir değil binlerce kez yalvarıp yakarsaydım
sana.ve sen affedebilseydin beni,tutup ellerimi,gölzerime bakabilseydin,ve
-Aşkım! diye sevebilseydin...
Ama yinede bakma sen bana,yürü,başın dik olsun,alnın açık.Dönüp bakma sakın ardına,.Sana doğacak bir yığın gün var aslında,sen hepsinde her defasında,hep mutluluğu yakala.Senin için ettiğim dualarım,sürecek son nefesime kadar.Hayat gücüme gitsede,sevdanı gözüm görmesede.
Sana neler neler anlatmak isterdim bir bilsen,ama ben bu kez gerçekten sustum.Boşver bunları........................................... ............................................
SEN KENDİNE İYİ BAK,SEN YOKSAN HAYATTA YOK...!