yunuss48
09-11-2006, 05:31 PM
:smile: 10 Eylül 2006
Pazar
Bu bir veda mektubu (galiba)…
Nerden başladık, nerelere geldik. Diğer bir tabirle; neydik? ne olduk? Kimler ya da, neler girdi aramıza? biliyorum! Şöyle en başına gidersek ki gitmek lazım çünkü; yazım kurallarına göre bu gerekli:smile: giriş, gelişme ve sonuç… aslında sonuç ortada 2-1=1 bu kadar basit:smile: Matematiksel olsaydık; Ben sıfır olmak isterdim... Senin gözünde de olsa... Seninle‘‘1’’ olup her çarpıldığımda tekrar edeceksem sıfır olurum daha iyi... En azından koyun gibi sayılmamak için... bi biskrem versem??? Çok güzel günlerdi. Aslında burada (di) takısını kullanmayı hiç istemezdim ama yapacak bir şey yok!!! Sana gönlümün prensesi olmayı teklif ettim, sende sağolasın kabul ettin. İşte o gün bindik bir alamete yürüdük bu güne yani kıyamete:smile: hangimiz bilrdik ki bu raddeye gelecek? Ya da hangimiz tahmin ederdik ki bir gün ’’el tutmak’’ için bile birbirimizden izin isteyeceğimizi??? Tabiî ki de hiç birimiz! Neden böyle oldu? Demeye hiç gerek yok! Çünkü; her şey ortada:smile: gönül isterdiki seninle yarınlara koşsun ( çok mu edebi bir cümle oldu? ). Ama yapılacaklar çoktan tükenip bitti! Şu an bile kendime şu soruyu soruyorum; evet sen ona bu mektubu yazıyorsun ama, o bunu hak ediyor mu? Ama cevabım hazır! Her şeye rağmen; EVET! Yanlış ilişkiler, yanlış kişiler vs. bizi bu hale getirdi aslında. Ve saygısızlık!!! Maalesef ki bu gerçek! Hatta İbrahim Tatlıses’in ‘’acı gerçekler’’ parçası kadar gerçek:smile:
İnsan hayatında değişiklik aramaya başladı mı bitmiş, ya da bitmeye yüz tutmuş demektir! Hele insan gözü kapalı bir maceraya atılıyorsa; Allah sonunu hayır etsin de denebilir:smile: şimdi gidiyorsun ve gittiğin yerde seni nelerin beklediğini bilmeden! Daha acısı da geride bıraktıklarını bilmeden. Şimdi tatlı geliyor sana belki(?) çekici, vazgeçilmez vs. ama öyle değil aslında! Sen nereden biliyorsun deme! Evet belki ben müneccim değilim ama; bir çok müneccimle ilişkim oldu işin şakası bir yana, hayat… o öğretti bana da oradan biliyorum. Bir nevi tecrübede denebilir buna. Sana bir soru. Tecrübe nedir aşkım? Dur ben sordum ben söyleyeyim:smile: Tecrübe: hayatta yediğimiz kazıkların toplamı. Tecrübeli bir insan olarak (bkz. kazık mevzusu) bunu bilmek zor değil. Yani müneccim olmayada, onunla yatmayada hiç gerek yok:smile:
Bu gün bir şeyleri çok daha iyi anladım. Burada bahsettiğim bir şeylerden sana bahsetmeyeceğim. Onlar içimde kalsın! Çünkü bu mektupta tatsız olaylardan bahsetmek istemiyorum. Yazmamın amacıda şudur ki; bugüne kadar konuşmadım hep yuttum büyü bozulmasın diye. Bak yine konuşmuyorum yazmayı tercih ettim:smile: bundan sonrası benim için zor, senin içinse kolay olacak! Çünkü; kalan benim, gidense sen! Her yerde ve herkesle ( Sn. Bld. Bşk. Behçet SAATCI da dahil olmak üzere :smile: ) bir hatıramız mevcut bir ucundan diğer ucuna her yerinde izi kaldı aşkımızın. Aslında yazacak o kadar çok şey var ki ben beceremiyorum! Umarım gittiğin yer buradan daha iyi olur senin için. Her zaman yanındayım seni çok sevdim ve hala da seviyorum. Her mektupta yazılır, adettendir Beni unutma!!! Allaha emanet ol her şeyim…
KARAGÖZLÜN…
Pazar
Bu bir veda mektubu (galiba)…
Nerden başladık, nerelere geldik. Diğer bir tabirle; neydik? ne olduk? Kimler ya da, neler girdi aramıza? biliyorum! Şöyle en başına gidersek ki gitmek lazım çünkü; yazım kurallarına göre bu gerekli:smile: giriş, gelişme ve sonuç… aslında sonuç ortada 2-1=1 bu kadar basit:smile: Matematiksel olsaydık; Ben sıfır olmak isterdim... Senin gözünde de olsa... Seninle‘‘1’’ olup her çarpıldığımda tekrar edeceksem sıfır olurum daha iyi... En azından koyun gibi sayılmamak için... bi biskrem versem??? Çok güzel günlerdi. Aslında burada (di) takısını kullanmayı hiç istemezdim ama yapacak bir şey yok!!! Sana gönlümün prensesi olmayı teklif ettim, sende sağolasın kabul ettin. İşte o gün bindik bir alamete yürüdük bu güne yani kıyamete:smile: hangimiz bilrdik ki bu raddeye gelecek? Ya da hangimiz tahmin ederdik ki bir gün ’’el tutmak’’ için bile birbirimizden izin isteyeceğimizi??? Tabiî ki de hiç birimiz! Neden böyle oldu? Demeye hiç gerek yok! Çünkü; her şey ortada:smile: gönül isterdiki seninle yarınlara koşsun ( çok mu edebi bir cümle oldu? ). Ama yapılacaklar çoktan tükenip bitti! Şu an bile kendime şu soruyu soruyorum; evet sen ona bu mektubu yazıyorsun ama, o bunu hak ediyor mu? Ama cevabım hazır! Her şeye rağmen; EVET! Yanlış ilişkiler, yanlış kişiler vs. bizi bu hale getirdi aslında. Ve saygısızlık!!! Maalesef ki bu gerçek! Hatta İbrahim Tatlıses’in ‘’acı gerçekler’’ parçası kadar gerçek:smile:
İnsan hayatında değişiklik aramaya başladı mı bitmiş, ya da bitmeye yüz tutmuş demektir! Hele insan gözü kapalı bir maceraya atılıyorsa; Allah sonunu hayır etsin de denebilir:smile: şimdi gidiyorsun ve gittiğin yerde seni nelerin beklediğini bilmeden! Daha acısı da geride bıraktıklarını bilmeden. Şimdi tatlı geliyor sana belki(?) çekici, vazgeçilmez vs. ama öyle değil aslında! Sen nereden biliyorsun deme! Evet belki ben müneccim değilim ama; bir çok müneccimle ilişkim oldu işin şakası bir yana, hayat… o öğretti bana da oradan biliyorum. Bir nevi tecrübede denebilir buna. Sana bir soru. Tecrübe nedir aşkım? Dur ben sordum ben söyleyeyim:smile: Tecrübe: hayatta yediğimiz kazıkların toplamı. Tecrübeli bir insan olarak (bkz. kazık mevzusu) bunu bilmek zor değil. Yani müneccim olmayada, onunla yatmayada hiç gerek yok:smile:
Bu gün bir şeyleri çok daha iyi anladım. Burada bahsettiğim bir şeylerden sana bahsetmeyeceğim. Onlar içimde kalsın! Çünkü bu mektupta tatsız olaylardan bahsetmek istemiyorum. Yazmamın amacıda şudur ki; bugüne kadar konuşmadım hep yuttum büyü bozulmasın diye. Bak yine konuşmuyorum yazmayı tercih ettim:smile: bundan sonrası benim için zor, senin içinse kolay olacak! Çünkü; kalan benim, gidense sen! Her yerde ve herkesle ( Sn. Bld. Bşk. Behçet SAATCI da dahil olmak üzere :smile: ) bir hatıramız mevcut bir ucundan diğer ucuna her yerinde izi kaldı aşkımızın. Aslında yazacak o kadar çok şey var ki ben beceremiyorum! Umarım gittiğin yer buradan daha iyi olur senin için. Her zaman yanındayım seni çok sevdim ve hala da seviyorum. Her mektupta yazılır, adettendir Beni unutma!!! Allaha emanet ol her şeyim…
KARAGÖZLÜN…