İhanet

[Stinq]

İHANET
Şimdi kar kesadı
Ve ölümlülerin dünyası
Yalçın kaya sessizliği sesim çatallaşıyor içimde
İçimde kalyon sessizliği

Aşkın ihanetin
İhanet;
Buzul çağı geçmiş zaman karanlığı
Yavaş yavaş yuvarlanıyorum doruklardan
Sana ve sensizliğe

İçimde anlatılmaz uçurum kilometreleri
Titriyorum , üşüyen kısraklar gibi
Ve şimdi ihanetin aynası
Geceleri yaşatıyorsun bana
Umut içimde parçalanıyor
Parça parça oluyorum sevgisizliğin parçalanmışlığım
Kendi kendisine yaşamasını bilen
Tek tabanca yalnızlığım

Sanal aşkı sunuyorsun bana
Uçurumlar büyüyor

Ulaşılmaz sözcüklerdeki gizem oluyorsun
Yorgun yolcuyum
Sevgiyi ve mutluluğu arıyorum
Kayıp şehrin kayıp zamanlarında

Ve mistik masal anlatıları dinliyorum Kirke’den
Senden umutsuz aşk
Şehirlerden ihanet fışkırıyor

Ölüm olgusuna doğru atılıyor adımlar
Sensizlik ölüm adını taşıyor
Unutulmak oluyor adın
Bu şehrin kara kaldırımlarında…