bluekeys™
11-17-2006, 03:45 PM
Siyaseti kepaze etmek
İstanbul’un eski belediye başkanı Ali Müfit Gürtuna bir süre önce televizyon reklamlarıyla siyasete adım attı.
Adına “Turkuaz” denilen bir siyasi hareket başlatıyor ve yeni partinin adını halkın koymasını istiyordu.
Yaptığı başlangıcın fazla ilgi çektiği söylenemez. Bu siyasi girişimle ilgili haberler gazetelerin kıyısında köşesinde yer aldı.
Ama Gürtuna asıl “hamle”yi geçen hafta yayınlanan bir uzun konuşmasında yaptı. Konuşmada Gürtuna kamuoyunun tanıdığı birçok isim sayıyor ve onların da kendisiyle birlikte olduğunu söylüyordu.
Konuşmanın yayınlandığı gün gazetelere açıklama yağmaya başladı. Adı geçen kişilerin hepsi kesinlikle bu hareket içinde olmadıklarını, Gürtuna ile görüşmediklerini söylüyordu.
Anlaşıldı ki olay küçük bir “medya manipülasyonu”ndan ibaretti. Ancak Gürtuna bundan fayda umarken durum bir anda tersine döndü.
***
Bu yeni partileşme hareketini yorumlayanlardan biri de İstanbul Ticaret Odası’nın eski başkanlarından Mehmet Yıldırım’dı. Yıldırım, şunu söylemişti:
“Kendisinin parti kurabilecek bir çevresi yok. Ayrıca parasının kaynağını da gösteremez... En az 1 Milyar dolar parası vardır...”
Yıdırım ile Gürtuna arasındaki bu “para” tartışması dün de devam etti. İki tarafın söyledikleri bugün Vatan’da yer alıyor.
Olayın tümüne baktığımızda ülkemizde siyasetin düşürüldüğü çukuru görüyoruz.
İstanbul’un eski belediye başkanı parti kurmaya sıvanıyor... Onu tanıyan birisi “en az bir milyar doları vardır” diyor...
Bunun ne anlama geldiğini çocuklar bile anlar.
***
Bu suçlama karşısında Gürtuna’nın yapacağı tek bir şey vardır: Bütün servet beyannamelerini, birinci derecede yakınlarının servet beyannamelerini çıkarır ve belediye başkanlığı döneminde mal varlığında ciddi bir artış olmadığını gösterir.
Böyle yapılmadığı sürece siyasetin içine düştüğü çukurdan çıkabilmesi mümkün değildir.
Siyaset, bütün toplumsal kepazeliklerin bir araya toplandığı bir kurum, toplumdaki bütün sakatlıkların yansıdığı bir ayna olamaz.
Siyaseti bu çukura küçük köy-kasaba kültürü, çıkarcılığı düşürmüştür ve orada tutmaya çalışmaktadır.
Gürtuna olayı, Meclis’e silahla gelenler, Meclis’e silah sokan milletvekilleri hep bu köy-kasaba kültürünün ürünleridir. Ve halen aynanın önünü onlar işgal ediyor.
İstanbul’un eski belediye başkanı Ali Müfit Gürtuna bir süre önce televizyon reklamlarıyla siyasete adım attı.
Adına “Turkuaz” denilen bir siyasi hareket başlatıyor ve yeni partinin adını halkın koymasını istiyordu.
Yaptığı başlangıcın fazla ilgi çektiği söylenemez. Bu siyasi girişimle ilgili haberler gazetelerin kıyısında köşesinde yer aldı.
Ama Gürtuna asıl “hamle”yi geçen hafta yayınlanan bir uzun konuşmasında yaptı. Konuşmada Gürtuna kamuoyunun tanıdığı birçok isim sayıyor ve onların da kendisiyle birlikte olduğunu söylüyordu.
Konuşmanın yayınlandığı gün gazetelere açıklama yağmaya başladı. Adı geçen kişilerin hepsi kesinlikle bu hareket içinde olmadıklarını, Gürtuna ile görüşmediklerini söylüyordu.
Anlaşıldı ki olay küçük bir “medya manipülasyonu”ndan ibaretti. Ancak Gürtuna bundan fayda umarken durum bir anda tersine döndü.
***
Bu yeni partileşme hareketini yorumlayanlardan biri de İstanbul Ticaret Odası’nın eski başkanlarından Mehmet Yıldırım’dı. Yıldırım, şunu söylemişti:
“Kendisinin parti kurabilecek bir çevresi yok. Ayrıca parasının kaynağını da gösteremez... En az 1 Milyar dolar parası vardır...”
Yıdırım ile Gürtuna arasındaki bu “para” tartışması dün de devam etti. İki tarafın söyledikleri bugün Vatan’da yer alıyor.
Olayın tümüne baktığımızda ülkemizde siyasetin düşürüldüğü çukuru görüyoruz.
İstanbul’un eski belediye başkanı parti kurmaya sıvanıyor... Onu tanıyan birisi “en az bir milyar doları vardır” diyor...
Bunun ne anlama geldiğini çocuklar bile anlar.
***
Bu suçlama karşısında Gürtuna’nın yapacağı tek bir şey vardır: Bütün servet beyannamelerini, birinci derecede yakınlarının servet beyannamelerini çıkarır ve belediye başkanlığı döneminde mal varlığında ciddi bir artış olmadığını gösterir.
Böyle yapılmadığı sürece siyasetin içine düştüğü çukurdan çıkabilmesi mümkün değildir.
Siyaset, bütün toplumsal kepazeliklerin bir araya toplandığı bir kurum, toplumdaki bütün sakatlıkların yansıdığı bir ayna olamaz.
Siyaseti bu çukura küçük köy-kasaba kültürü, çıkarcılığı düşürmüştür ve orada tutmaya çalışmaktadır.
Gürtuna olayı, Meclis’e silahla gelenler, Meclis’e silah sokan milletvekilleri hep bu köy-kasaba kültürünün ürünleridir. Ve halen aynanın önünü onlar işgal ediyor.