CuGoLaS
12-07-2006, 02:36 PM
Ey gönül devletinin ebedi misafiri
Sen ki aşk ülkesinin kalbimdeki sefiri
Şairde kelimeler ve neyzende ney güzel
Benimse yüreğimde sen güzelsin ey güzel
Sen yüce dağlarda açan taze bir yaban gülü
Bense çorak toprakların güle hasret bülbülü
Ateşe ver gönlümü sevdan ile tutuştur
Bu aşk kor bir demiri çıplak elle tutuştur
Bazen ay kadar parlak bazen zifiri kara
Bazen pürüzsüz bir ten bazen kanlı bir yara
Bir ceylan kadar ürkek bir kaplan kadar vahşi
Bir şeytan kadar zalim bir melek kadar yahşi
Gönül hanemde hükmün sürecektir bir ömür
İkimiz de insanız; sen elmassın, ben kömür
Kahrolası yüreğim sevdi seni bir kere
İmkanı bulunsaydı kalbimi yerden yere
Sevmesin seni diye acımadan vururdum
Karı alevlendirir, güneşi dondururdum
Sevmiyorsan bu kalbi ateşim ol yanayım
Yine bana düşman ol bense senden yanayım
Alev saçıyordun sanki yanmıştı içim dışım
Gözlerini gördüğümde eriyordu bakışım
Damarımda kanımdın, ciğerimde nefestin.
Damarımı kuruttun ve nefesimi kestin
Sen her savaşta galip, ben her sevdada mağlup
Sende zafer sabahı bende hazin bir gurup
Sabah birkaç dilim ekmek yanında bir soğuk çay
Gece birkaç damla hüzün, ürperti ve dolunay
Aşık fena yanıyordu oysa habersiz maşuk
Yüreğim çağıldıyordu heyhat dilim uyuşuk
Birden çözüldü dilim şelale akıyordu.
Ne çare ki ateşin suyumu yakıyordu.
Benim başımdakine karşılıksız aşk denir
Bedeli ömür boyu mutsuzlukla ödenir
Oysa bir gülümsemen dünyalara değerdi
Bu divane aşığın sana boyun eğerdi
Kararımı vermiştim sevmeyecektim seni
Güneşe yazdıktan sonra buzullarla ismini
Viran etmiştir sevdan kim bilir kaç gönülü
Kim bilir kaç yürekte senin aşkın gömülü
Kara yazı yazılmış, yolumu bağlamışlar
Hikayemi duyanlar oturup ağlamışlar
Sen seviyorsun diye İstanbul’u severdim
Şimdiye kadar benden ne istedinse verdim
Sen gözümden akmayan nazenin bir damlaydın
Seher vakti güneştin, ayın on dördü aydın
Sen bunları bilmiyordun yaşıyordum aşkını
Sen Kaf Dağı prensesi, ben sevdanın şaşkını
Ben unutulmaya mahkum karanlıklar delisi
Oysa sen bin bir gönülün rakipsiz sevgilisi
Hayalimde sürekli sen dilimde daima adın
Gözlerimin önündesin yeşil gözlü güzel kadın
Kelime için şiir, nefes için ney güzel
Benim içinse yalnız sen güzelsin ey güzel
Asırlarca yaşasam asır geçse aradan
Yine unutturmasın seni bana Yaradan
.....ALINTIDIR.....
Sen ki aşk ülkesinin kalbimdeki sefiri
Şairde kelimeler ve neyzende ney güzel
Benimse yüreğimde sen güzelsin ey güzel
Sen yüce dağlarda açan taze bir yaban gülü
Bense çorak toprakların güle hasret bülbülü
Ateşe ver gönlümü sevdan ile tutuştur
Bu aşk kor bir demiri çıplak elle tutuştur
Bazen ay kadar parlak bazen zifiri kara
Bazen pürüzsüz bir ten bazen kanlı bir yara
Bir ceylan kadar ürkek bir kaplan kadar vahşi
Bir şeytan kadar zalim bir melek kadar yahşi
Gönül hanemde hükmün sürecektir bir ömür
İkimiz de insanız; sen elmassın, ben kömür
Kahrolası yüreğim sevdi seni bir kere
İmkanı bulunsaydı kalbimi yerden yere
Sevmesin seni diye acımadan vururdum
Karı alevlendirir, güneşi dondururdum
Sevmiyorsan bu kalbi ateşim ol yanayım
Yine bana düşman ol bense senden yanayım
Alev saçıyordun sanki yanmıştı içim dışım
Gözlerini gördüğümde eriyordu bakışım
Damarımda kanımdın, ciğerimde nefestin.
Damarımı kuruttun ve nefesimi kestin
Sen her savaşta galip, ben her sevdada mağlup
Sende zafer sabahı bende hazin bir gurup
Sabah birkaç dilim ekmek yanında bir soğuk çay
Gece birkaç damla hüzün, ürperti ve dolunay
Aşık fena yanıyordu oysa habersiz maşuk
Yüreğim çağıldıyordu heyhat dilim uyuşuk
Birden çözüldü dilim şelale akıyordu.
Ne çare ki ateşin suyumu yakıyordu.
Benim başımdakine karşılıksız aşk denir
Bedeli ömür boyu mutsuzlukla ödenir
Oysa bir gülümsemen dünyalara değerdi
Bu divane aşığın sana boyun eğerdi
Kararımı vermiştim sevmeyecektim seni
Güneşe yazdıktan sonra buzullarla ismini
Viran etmiştir sevdan kim bilir kaç gönülü
Kim bilir kaç yürekte senin aşkın gömülü
Kara yazı yazılmış, yolumu bağlamışlar
Hikayemi duyanlar oturup ağlamışlar
Sen seviyorsun diye İstanbul’u severdim
Şimdiye kadar benden ne istedinse verdim
Sen gözümden akmayan nazenin bir damlaydın
Seher vakti güneştin, ayın on dördü aydın
Sen bunları bilmiyordun yaşıyordum aşkını
Sen Kaf Dağı prensesi, ben sevdanın şaşkını
Ben unutulmaya mahkum karanlıklar delisi
Oysa sen bin bir gönülün rakipsiz sevgilisi
Hayalimde sürekli sen dilimde daima adın
Gözlerimin önündesin yeşil gözlü güzel kadın
Kelime için şiir, nefes için ney güzel
Benim içinse yalnız sen güzelsin ey güzel
Asırlarca yaşasam asır geçse aradan
Yine unutturmasın seni bana Yaradan
.....ALINTIDIR.....