Mehmet Bozkurt Esenyel

[F.S.Mehmet1453]

26 Mart *

Oy Meriç'im, oy Meriç'im
Ne akıyon bozbulanık?
Yine gamla doldu içim
Senin de mi bağrın yanık?

Düşman eli değdi bugün
Benim temiz soyuma oy!
Yirmialtı martı düşün,
Düşman çöktü kıyıma oy!

Tunca'm yine derdin büyük
Öksüz müsün boynun bükük?
Eski derdim deşildi oy!
Bağrıma taş basıldı oy!

Nazlı gelin, şirin Ardam
Yine bugün yaralısın.
Yaraşmıyor sana hiç gam,
Ağlatıyor beni yasın.

Gözüm yaşla doldu benim,
İnilderim inim inim
Suyum paktı, kirlettiler
İnlemezdim inlettiler

Duvağımı yırttı düşman
Ben bir nazlı gelin iken.
O günleri düşün bir an,
Çiçeklerim oldu diken

İy'olur mu el yarası
Unutulmaz hatırası
O karanlık acı günün
Var içimde bir yarası

Aşık Mehmet ağlamaktan
Usanmıştır ey üç kardeş!
Bu gün bizim aziz vatan
Olmalıyız neşeye eş.

* Edirne'nin kara günü

Edirne - 1946
Kaynak: Damla Dergisi Mart 1946

[F.S.Mehmet1453]

?

Akşam oldu gelmedin
Yine boynum büküldü
Gözyaşim yagmur oldu
Yüregime döküldü

Bu aciyi çekmek için
Niye geldim dünyaya?
Gözyaşim yagmur oldu
Yüregime döküldü

Kabataş - 19.02.1972
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Acilara Tutsak

Neden bu yaşam böyle
Soguk kuru buruk?
Neden gecem, gündüzüm bir,
Işiklar.. kopuk kopuk?

Içimdeki bu hiçlik
Uzar da gider, uzar da gider.
Yaşamak istiyorum bir sevmelik
Bu kadari bana yeter.

Mutsuzlugun karanlik yollarinda kör,
Zaman gerçegine tutsak olmuşum.
Yenik düştüm acilarima durdu asansör
- Dört duvar arasinda -
Kendime yasak olmuşum.

Umutlarimi yiyorum
Işiksiz, neş'esiz, tedirgin.
Ve ben yalnizligimda tek.
Acilar sonsuz, acilar geniş, acilar zengin.

Zaman gerçegine tutsak olmuşum,
Kendime kendim yasak olmuşum.

Ankara - 11.01.1976
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Aciya Tutsak

Bülbülün nagmesi feryada benzer
Bir gönül aciya tutsak olunca.
Güneşin renginde karanlik sezer
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Bir çiçek koparsan eline batar,
Güneşler yüzüne siyah tül atar,
Neşeyi pazarda bedava satar
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Insanin gençligi bahara benzer,
Mutluluk eriyen bir kar-a benzer,
Didar-i istirap bir yar-a benzer
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Aç Çocuk

Anneciğim üşüyorum...
Yağmur içime yağıyor
Kapat şu pencereyi.
Karnımda çok ayaklı bir hayvan
Kemiriyor kemiğimi etimi
Yavaş, yavaş...
Ne pişmez şeymiş, şu ateşteki aş.
Gel anne gel bak
Dışarda ben kadar bir çocuk.
Ne güzel paltosu var,
Ayağında cici papuçları
Değil çıplak.
Anne!
Benim paltom, ayakkabım
Ne zaman olacak?
Anne beni duydun değil mi
Anne! anne! bir şey, birşey var içimde
Parçalıyor midemi.
Anne acıktım!
İnan ki yiyeceğim onu da
Doyursa beni
Şu kara bahtım

Afrika'da çocuklar açlıktan
ölüyormuş televizyonda gördüm
Bu şiiri yazdım.

Ankara - 1986
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Aglayan Melal

Bulutlar yeryüzüne melalim dökerken
Bütün hicranlariniz kalbe döktüm, sakladim.
Akşamlarin hüznünü durgun sular emerken
Bir yetim sonbaharin sinesinde agladim.

Bir tanidik çehre yok yurdumun garibiyim;
Ne baharlar dost bana, ne teselli elverir.
Gündüzlere yabanci, gecenin sahibiyim;
Benim öksüz yaşamim melal içinde erir.

Gülerken agliyorum, öz yurdumda yalnizim,
Uyuturum koynumda geceyi yavrum gibi.
Bana da ninni söyler dinmeyen engin sizim
Budur öksüz ruhumun mutluluktan nasibi.

Eşini kaybeden kuş dönerken yuvasina
Koyarim istirabin dizlerine başimi.
Bürünür garip gönlüm tükenmeyen yasina,
Uyurum dinleyerek ben de aglayişimi.

Kayseri-Incesu - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Akşam Olunca

Akşam olunca,
Sarinca yüregimi gariplik.
Bir şeyler çekilir içimden
Iplik iplik...

Istesem de aglayamam,
Kahrolsun kahrolsun
Böyle erkeklik.

Şarap gelir aklima
Içmek isterim.
Yok cebimde bir beşlik.

Anilar yetişir imdadima
Hayallerde yitik.
Dokur yeniden beni
Mekik mekik.

Istesem de aglayamam
Kahrolsun kahrolsun
Böyle erkeklik.

Ankara - Mart 1972
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Akşam Vakti

Gurbet elde akşam vakti
Daha fazla duyar insan.
Gurbetin hüznünü bu an
Gurbet elde akşam vakti.

Hayal uzanir silaya
Bir gölgenin peşi sira.
Talih ezelden kara,
Kanamadik aglamaya.

Insan evini hatirlar
Bir iki göz olsa bile.
Mektuptaki boş satirlar
Avuntu olmuyor nafile.

Göz nemlenir birden bu an,
Gelir akla aşkin ilki.
Ve aglayabilse insan
Bir hoş olur güler belki.

Akşamin hüznünü emer
Çeşmelerden akan su,
Içli bir türkü söyler
Dalda kumrunun huhusu.

Gurbet elde akşam vakti
Gönül aglar gurbet aglar,
Neşe aglar, hasret aglar
Gurbet elde akşam vakti.

Kayseri - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ankara Otobüsleri

Otobüsler insan taşır
Dert taşır, gam taşır.
Öpesim gelir çileli şoförleri.
Benden sana selam taşır,
Dizilirler arka arkaya
Yenimahalle-Kızılay-Çankaya,
Hele bir kısmı var ki
Giderler Karşıyaka’ya
Kıskanırım bunları.
Seni taşırlar kucaklarında, doya, doya.
Geçerler İvedik’ten
Selam yollarım sana yavrum
Sessiz, sedasız... Yürekten.
Dururlar sizin evin önünde
Seni indirirler, seni bindirirler
Benim bedbahtlığımca
Mutlu otobüsler.

Dert taşır, gam taşır
Ankara otobüsleri.
İvedik’ten her geçişte
Benden sana, selam taşir

Ankara - 05.11.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Antalya

Burdur’a dedik elveda
Otobüs sarsıla, sarsıla çıktı yola.
Virajla kıvrım kıvrım
Gurbete uzayan yollar gibi.
Sağ tarafta çamlı dağlar
Sol yanımız derin bir uçurum.
Ölüm, dirim arasında ilerliyorduk.
Bucaktan geçtik
Garip öldüren-suyundan içtik
Ama ölmedik.
Antalya göründü uzaktan
İnince kepezden.
Sevgilinin saçlarına değmişçesine
Sarhoş eden bir rüzgar
Geliverdi denizden.
Antalya’nın yolları asfalt
Pırıl pırıl, temiz mi temiz
Bir kadın sinesi gibi.
Denizin dibi
Belkıs'ın rüyalarını aksettirmede,
Güneşin ışıkları,
Dalgaları kıvrım kıvrım
Dansettirmede.
Portakal, limon okaliptüs
Kokuları içime sinince;
Sen Antalya’yı git gör
Yağmur dinince.
Limonata gibi bir hava
Hem de bedava.
Ölmek istersin hemen
Zevkini duymak için
Aşkın doya doya...
Böyle bir diyar Antalya.

Mehmet,
Boşa zahmet
Antalya'ya şiir yazmak
Senin harcın değildir
Çünkü Antalya
Kendisi bir şiirdir.

Antalya - 20.08.1957
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ardindan

Mesafeler tükendi, kalbi durdu zamanin,
Sonsuzluklar agliyor-eyvah tükendim diye.
O muhteşem gururun esir oldu sevgiye,
Hala rengi gözümde seviştigimiz anin.

Denizler katre oldu, içime doldu sanki,
Yildizlar yüz sürüyor gezip bastigin yere.
Senenin dört mevsimi etrafinda çepçevre,
Hala rüzgarlar beste saçlarinda inan ki.

Ümitlerim yumuşak nisan sabahi gibi
Açilmadi; dalinda hala o gül tomurcuk.
Ben hala gözlerini gökte arayan çocuk
Ve hala bekliyorum gelmiyecek nasibi.

Hala güneşte o renk, hala agaçlar yeşil
Koparmadigimiz meyva hala agaçta.
Hala kuzular meler o çiçekli yamaçta
Sen nerdesin bir içmem mezarin belli degil..

Farkedemiyorum hiç kara kişla bahari
Hala kulaklarimda o muhteşem çagiriş.
Bulabilsem; dünyayi gezerek kariş kariş
Kible yapsam kendime seni alan mezari.

Vize - 12.11.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Aşkin Eseri

Sesini duyuran feryat olayim,
Daglari deleyim, ferhat olayim.
Elinden çektigim yetmez mi canan?
Aç artik gönlünü azat olayim.

Kalmadi kalbimin yanmadik yeri
Sanci baglandigim o günden beri.
Sevenler görsünler işte sonunda
Bir yigin et, kemik aşkin eseri.

Maraş - 1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Atamam

Vefalı Eşime

Onda sevgi ve özlem, onda aşktan bin yara.
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.
Sözüm geçmese bile saçımdaki aklara,

Son umudum da bitse dalsam karanlıklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bitmeyen çilelerim tatlı azabım onda,
Beraberce ağladık, güldük gecekonduda.
Nasıl terkederim ben onu yolun sonunda

Gücüm var tırmanırım geceden şafaklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Soframızda her akşam katık ettik bin derdi,
Her mevsim aşk rüzgarı ondan bana eserdi.
Ayaklarım güçsüzken o bana omuz verdi.

Var olmaktan sıyrılıp karışsam da yoklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Elli yıldır yaşamda beraberce yol aldık,
*******i sabaha mısralarla bağladık.
Sevginin sofrasında yiyemedik aç kaldık.

Buna rağmen kıskanmam, gıpta etmem toklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bir kadehi bölüştük bir dilim ekmek gibi,
Tek yazgıya çizilmiş ikimizin nasibi,
O benim can yoldaşım, ben onun tek sahibi.

Aynı güzeli sevdik, ikimizin bu yara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Mutluluk kadehini sunmadı bize yaşam,
Gözyaşımızı içtik tek kadehte her akşam,
Aşktan yana ikimiz, ikimiz de sırsıklam

Şarkımızı okuduk gece karanlıklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bu iki garip aşık işte böyle yaşadı;
Biri kırık kaldı hep, birinin şair adı.
Yar elleri yerine bizi acı okşadı.

Ölümedek kanasa ikimizin bu yara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

* Şiir "Selçuk Alagöz" tarafından bestelenmiş;
"Selçuk-Rana Alagöz" tarafından kayda alınmıştır.

Ankara - 11.07.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Atatürk

Karanlık *******de parlayan yıldızımız
Aydınlattığın yolda bitmeyecek hızımız,
Senin ilkelerinle, aktır alınyazımız.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Senin emrinle erdik bu uygarlık çağına,
Seni yazdık vatanın her karış toprağına,
Devrimin ulaşacak ölmezlik kucağına.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Türküm diyen çok mutlu, eserinle dopdolu,
Yürüyoruz dipdiri, sen gösterdin bu yolu,
Bir çizgiye getirdik düz ettik sağı-solu.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Seni okur yazarlar, okullarda çocuklar,
Üzmesin hiç ruhunu sapıtanlar, sapıklar,
Mehmetçik hazırolda, bak bitişik topuklar.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Anadolumda sabah, sen batmayan güneşim,
Mutluluğum seninle, özgürlük benim eşim
Yaktın onu ruhumda, sönmiyecek ateşim.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Edirne’den selamlar, Ardahan’dan selamlar,
Çanakkale’den, Van’dan, tüm vatandan selamlar,
Damarında dolaşan, asil kandan selamlar.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Ankara - 07.02.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bahar

Hayati sevmeyi ögretir bize
Yeşil buseli bahar
Zevk sarhoşu çiçekler,
Mavi sema.
Ufuklara yol aldi gemimiz
Teselli yüklü
Ümitten dokunmuş bayraklar serende
Küçüklü, büyüklü.

Dalgalar
Sahilleri öper, kucaklar,
Martilar
Aşki taşir gagalarinda,

Beklemeden geldi bahar
Sen gelmedin hala.
Gözlerinin rengini getirdi bana
Seyrettim doyuncaya kadar...
Beklemeden geldi bahar.

Uzunköprü - 05.04.1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bana Karamsarsin Diyorlar Nasil Olmayayim

Ulug Turanlioglu’na

Çekmedigim çileyi yazmadim bu güne dek,
Özlemleri büyüttüm bahçemde çiçek çiçek,
Ari çiçek olmasa, nasil olur bal petek?
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Yalnizligima dokunma birak özgürce büyüsün,
Sicaklarda kavrulsun, ayazlarda üşüsün,
Isterse aşkimdan da daha büyük görünsün
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Karamsarsin diyorlar, nikbin olsaydim keşke
Yar olmadi hiç kimse bana derdimden başka.
Nasil şiir yazilir başka türlü bu aşka?
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Bin dert ile yogruldum, kederimle yaşadim,
Yazin sicakta yandim, kişin karda üşüdüm,
Yarin saçini degil yalnizligimi okşadim.
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

O kadar muhtacim ki bir sevgiye bu anda
Bir dost gelecek diye gözlerim hep kapida.
Dört duvardan ibaret bu dört köşe dünyamda
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

İstanbul - 26.10.1983
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Başim

Yeter içime aktigin
Biraz da dişa dökül gözyaşim.
Kalk istirabin dizlerinden
Biraz da dik dur özgür ol başim!

Sayende bir olsun içim dişim,
Kipirdan çek resti felege.
Kahkahalar da bogulsun
Benim de aglayişim.

Yaz kadar, sicak olsun kişim
Nüfus kütügünde
Yazildiginca, bilinsin ki
Ben de vatandaşim.

A benim içi boş
Boynu bükük
Zavalli başim

Ankara - 23.01.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Benim Dünyam

Hasret kokulu veda,
Arzu dallarda çiçek
Kalplerde güler sevda;
Aşk vuslatı öpecek.

El açık göğe doğru,
Dudaklar bir duada.
Gönül bekler huzuru,
*******e elveda.

Can çekişiyor keder
Parçalandı yalnızlık.
Tanrıdan geldi haber,
Benim dünyam aydınlık.

Edirne - 1948
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Beyaz Güvercin

Bir gün bir güvercin
Müjde getirecek,
Işik serpilecek dünyaya
Kanatlarindan.
Çimenler daha yeşil
Çiçekler daha güzel olacak.
Köy kizlari orak biçecek tarlada
Ve çocuklar yine
Çevirecek kir yolunda çemberini.
Beyaz güvercin
Beyaz güvercin
Getirdigi gün haberini.

Edirne - 1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bilir Misin?

Bilir misin nedir, kanatsizlik kuşlara,
Son deminde hastaya ilaç,
Nasil özlem duyar, bir dilim ekmege
Aç..

Düşündün mü nedir umutsuzluk
Bitik insanlarin yaşantisinda.
Yolcuya bir yudum su
Çöl ortasinda.

Duydun mu nasil aglarmiş toprak
Yagmur öncesi?
Nasil terler yaprak sikintidan
Neden çözülmez kader bilmecesi?

Bilir misin nedir, vatan için bayrak,
Mefluç çocuk için sokak
Ve neler düşünür gece yarisi
Tutsak.

Bogazlandikça özgürlük meydanlarda
Hangi şarkilar söylenir buruk.
Çelik bileklerde nasil sikilir
Yumruk.

Bilir misin sen güneşi
Ve bilir misin sabah işiklari aktir.
Kanlar aksa da oluk oluk
Tarih akişinda mecrasini bulacaktir.

Ankara - Şubat 1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bir Sevgiye Bin Ömür Yetmez

Günlerimiz hatıra
Gamla yandı bu gönül,
Talihin bahtı kara
Ömrümüz bir avuç kül.

Vuslata sevinmedik
Sonu yine ayrılık.
İçimizde dinmedik
Sızıdır bahtiyarlık.

Bülbül öter ve susar
Güle hasreti bitmez.
Sevmeye bir tane yar
Bin tane ömür yetmez.

Zamana köle olduk,
Kul olduk aşkımıza.
Zevki kederde bulduk
Başladık şarkımıza.

Saadeti kitapta
Okuduk kana kana;
Yine karlı hesapta
Hiç gelmeyen cihana.

İki kazma bir kürek
İşte yaşamın sonu.
Binbir çile çökerek
Bitirdik bu oyunu.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Boşluk

Sevmeyi unuttuk çoktan
Kaya döşemekteyiz, hayat kaldirimina.
Içimiz titreyerek geçiyoruz
Bugünden, yarina.

Nasirlaşti zamanin kalbi,
Çöl güneşi ümitler.
Yikildi duvarlari asalet çatisinin,
Küflendi kilitler saadet kapisinda
Bir saman çöpünden farkimiz yok
Denizin ortasinda.

Bakiyoruz göklere: yildiz yildiz
Içimiz delik deşik.
Feryadimiz yetmiyor
Dualarimizda ulaşmiyor sana,
Kime yalvaralim, TANRIM!
Boguyor bizi boşluk.

Gelibolu - 14.03.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Böyle Demiştin

Hülyalar kadar ince,
Mehtaplar gibi parlak
Günler sona erince
Dedin ki aglayarak:

Bir bakiş kadar derin
Içimdeki melalim,
Senin yeşil gözlerin
Emelim istikbalim.

Kalbim bir neydir kirik
Besteleri hiçkirik
Öldürme ümidimi
Bitsin artik ayrilik

Ankara - 19.08.1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bu Vatan

Kimisi can sever, kimisi canan
Benim de sevgilim bu yüce vatan.

Bu Vatan!
Çanakkale, Edirne
Ankara, Kars, Van
Bu Vatan!
Her zerresinde, hepimizden
Avuç, avuç kan.
Bu Vatan!

Bazen, Kars kalesinde bayrak olur,
Bazen, Edirne köprülerinde bir şarkı
Bazen Çanakkale'de bir destan.
Budur Vatan�

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Bülbül

Feryadin boşuna bülbül!
O sevgi demleri bir masal oldu.
Benimki unuttu, seninki soldu.

Seni destan destan yazdim sevdigim.
Sanma ki aşkindan bezdim sevdigim
Süs olsun diyerek beyaz gerdana
Gözümün yaşini dizdim sevdigim.

Kirilan gönüller tamir edilmez
Sen onu kerpiçten duvar mi sandin

Rakiyi içene kiziyorum ben
Ne yazik her akşam siziyorum ben.

Aglamak neye yarar Gözde yaş olmayinca,
Bilinir mi bu hayat kalbe dert dolmayinca?

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Cumhuriyet

Sen benim dünyamsın Cumhuriyet,
Sende ulusal mutluluk
Sende sonsuz hürriyet,
Seninle yüceldi devlet
Seninle vardır millet/ilelebet.
Seninle yaşamalı evren,
Seni yazmalı ozanlar mısralarında,
Seni söylemeli bütün şarkılar,
Seni bestelemeli piyanolar/tuşlarında.
Lacivert akşamlarda
Söylenirken istiklal marşım
Sen dolmalısın içinme/hüzün hüzün,
Doğmalı her sabah yurduma
Güneşlerce yüzün.
Seni konuşmalı milyonlarca insan
Kendi dillerinde,
Kendi bayrakları altında.
Sen oturmalısın tüm dünyada
Ulusların tahtında.
Seni taşımalı askerler
Bayrak bayrak ellerinde,
Sen açmalısın baharın güllerinde,
Sen süslemelisin çocukların rüyalarını,
Seni düşünerek sevmeli
İnsanlar yarını.

Senin gözlerinden doğmalı renkler,
Seni kıskanmalı çiçekler,
Senin şarkını söylemeli
Hudutları beklerken askerler.

Sensin Atamdan kalan
En büyük miras,
Seni içmeli çöldeki insanlar tas, tas.
Atatürkle var olduk, seninle yaşıyoruz,
50 milyon seninle bütünleşmiş
Hazırolda bekleyen, çelikleşmiş bir orduyuz..
Atatürk'üm sana şükran
Seninle dopdoluyum
Atatürk demek, cumhuriyet demek.
Türk demek, hürriyet demek.
Cumhuriyet, cumhuriyet, cumhuriyet
Seninle koyun koyuna yaşayacak
Bu millet, sonsuza dek.

Ankara - 29.10.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Çekilmezdi

Seni sevmek bir tanem mutlu olmaya yeter
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.
Dikenler arasinda pembe güller de biter
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Gözlerimde her an sen, terkettim ben uykuyu,
Yele verdim uçurdum içimdeki arzuyu,
Seni sevdim yaşadim, inan ki ömür boyu
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Içkiyi biraktim artik, içmeden de sarhoşum,
Seni sevdim seveli dönüp duruyor başim.
Ben hala genç sevdali, kemale erdi yaşim.
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Ankara - Mayis 1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Dar Geçit

Bütün yollar tenha, geçitler dar,
Çirkin çirkin bakiyor yüzüme aynalar.
Açtim yaşanti kapisini ardina kadar...
Tek ziyaretçim, yalnizlik, kolunda rüzgar

Gençligim unutulan bir şarkidir artik.
Anilar beni aglatmaktan sanik.
Gökyüzü çizgi çizgi, baştan başa yirtik
Bütün yollar tenha, geçitler dar.

Gülmek istiyorum, birakmiyor anilarim.
Yoklugun ortasinda, yine de varim,
Umutlarim gibi sevgim de yarim
Çirkin çirkin bakiyor yüzüme aynalar.

Baharsiz, çiçeksiz olsan da yine gel,
Kirik bir misra olsan da güzelsin güzel.
Gel hayallerimle büyüyen, ey son emel
Açtim yaşanti kapisini ardina kadar.

Yaşlandikça muhtaçtir insan,
Susamişligi artiyor an be an.
Açik biraktigim kapidan, geliyor
Tek ziyaretçim, yalnizlik, kolunda rüzgar.

Istanbul - 12.10.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Davet

Başak saçlim benim ey lale gözlüm,
Gönülde taht kuran ezelden nazlim,
Bülbüle ders veren ey tatli sözlüm,
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Avuntu vermiyor şu kirik sazim
Gittikçe büyüyor içimde sizim.
Alnima yazilmiş ey kara yazim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Hastayim yastiktan kalkmiyor başim,
Sönmüyor bir türlü gönül ateşim,
Son demim, ecelim, ey mezar taşim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Çiftligim, çubugum, harmanim benim,
Katlime yazilmiş fermanim benim.
Kalmadi takatim dermanim benim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Aşik Mehmet der ki: yalan bu dünya.
Her şeye dayanir gönül bir kaya.
Gelmeden azrail canim almaya
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Kayseri-Incesu - 31.07.1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Deniz ve Sen

Denizi düşündüm
Seni hatirladim bir tanem.
Denizi çok severim bilirsin,
Sen de deniz gibisin.
Ikinizde de vefa dalga dalga
Merhamet köpük gibidir.
Aşkim denizler enginliginde olsun isterdim.
Denize benzedi aşkim...
Fakat
Sen de son dalganin
Beyaz köpükleri gibi kayboldun.
Deniz ve sen:
Ikinizde de vefa dalga dalga
Merhamet köpük gibidir.

Denizi göremiyorum bir tanem
Sen gel onun yerine,
Bakayim doya doya
Mavi gözlerine
Ümitlerim dalga dalga kirilip
Rüzgar, rüzgar uçmadan.

Uzunköprü - 08.10.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Dolmayan Boşluk

Torunum Ebru'nun Ardindan

Şiir okumak istiyorsan gözlerime bak
Gözyaşlarimdir dökülen misra misra.
Ben'im sonbaharda düşen ilk yaprak.
Benim içim çöl, bagim bahçem çorak
Ben söylüyorum, özlem türkülerim yollara.

Ezilmişligin acisi içimde dügüm dügüm,
Yorgunlugum tonlarca gözkapaklarimda.
O günü unutamam-seni ilk gördügüm.
Çözülmeyecek ömür boyu bu kördügüm.
Seni ariyorum adim adim
Mezara giden sokaklarimda.

Agaçlarda tüm dallar kirik / kurumuş özsuyu,
Rengini kaybetmiş çiçekler / acisindan kurumuşlugun.

Yaşantim bomboş, özlemine serdim uykuyu.
Mezar desem degil, ya nedir bu kör kuyu
Dolmuyor bir türlü, dolmuyor boşlugun.

Ankara - 25.19.1979
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Dörtlük

Acılar ve neş'eler hepsi de insan için

Edirneli Aşık Mehmet
Gülemezsin etme zahmet
Boşa gider bütün gayret
Derdi bitmez dünyadır bu.

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Dörtlükler

I

Herkesin sevgilisi, eşsizdir birtanedir,
Tüm insanlar kahraman yaşami efsanedir.
Hepimiz bir deliyiz, sen delisin, ben deli
Fazla söze ne hacet dünya timarhanedir.

II

Her insan bir aşiktir, nedenini bilemez.
Gülmege özlem duyar nedense hiç gülemez.
Çünkü aglamak kolay, gülmek ise çok zordur.
Mendili olsa bile gözyaşini silemez.

III

Sevmeden sevilmeyi, aşki bulmak isteriz.
Seller gibi çaglayip kalbe dolmak isteriz.
Hiç kimseye mutluluk kapisini açmadan
Bu geçici dünyada mutlu olmak isteriz.

IV

Binyil yaşasak bile deriz ki ömür kisa.
Içimizde tükenmez keder, aci ve tasa.
Dünyada her şey güzel türlü türlü zevk de var
Alinlarda bu yazi, ölüm gerçek olmasa.

V

Bir degil binbir tane dünyadaki arzular.
Koyun dogurur inler, sonra meler kuzular.
Her yer günlük güneşlik, her taraf beyaz, pembe
Niçin kara yazilmiş alnimiza yazilar?

Ankara - Ocak 1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Düşünce

Baktim ufuk kara, firtina deli
Aklima ölümüm geldi nedense,
Koptu canevimde nedamet teli
Sevilmek olmuyor nasip herkese.

Aklima ölümüm geldi nedense,
Vurdukça camlara sessizce yagmur.
Bir hayal seni de sevdim ben, dese
Kucaklar ruhumu belki de huzur.

Koptu canevimde nedamet teli
Yazik ki hayatin mahkumuyum ben.
Isterdim boynuma sarilsin eli
Karanlik dolmazdi içime birden.

Sevilmek olmuyor nasip herkese,
Ölmek de insanin elinde degil.
Hayat bir cendere bana nedense
Gözlerim islak, elimde mendil.

Uzunköprü - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Düşünceler Ardından

Ömrümüz uzanır yıllar boyunca
Teselli bekleriz her fani günden.
Ümitler peşinde koşarız... Neden?
Neşeyi ararız acı duyunca.

Ufuklar ardına giden yol uzun
Sonsuza hasretiz öyleyse niçin?
Takılıp ardına bir pembe hiç’in
Tutmuşuz yolunu hep ruhumuzun.

Günler gelir, geçer, yillar tükenir.
Huzuru arariz pembe şafakta,
Gönlümüz takilir, kalir uzakta.
Beyhude bekleriz dogmaz o fecir.

Emelden beklenen sükun yalandir.
Mutluluk faniye çocuk rüyasi.
Öpelim huzuru, atalim yaşi,
Insana teselli; elde kalandir.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ebedi Sir

Sonsuz zannetmiştim her geçen ân-i
Ufukta güneşler sönmeden evvel.
Düşünmek iyi şey, yaşamak güzel
Nafile aradim her kaybolani.

Yaşanan yillarin annesi kimdir,
Kimler eritiyor yillari böyle?

Varlik ile yokluk vermiş el-ele
Nereye çekiyor günleri bir bir?

Görülen her rüya olmasin yarim
Günleri bogmasin içinde gece.
Niçin seviyoruz bilmem delice
Bu aşkin manasi nedir ey Tanrim?

Hürriyet kapanmiş benim içime
Bense hürriyetin elinde esir.
Istirap neşeden daha cihangir
Girmez mi bu dünya başka biçime?

Sonsuzluk agliyor tükendim diye,
Her yolun sonunda bir kalin duvar.
Ardinda bilinmez, bilinmez ne var
Huzuru aramak öyleyse niye?

Edirne - 01.09.1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Edirne Özlemi

Gözyaşımla büyüdü içimdeki bu hasret
Kuruyan gözlerimden ak, pınarlaş ey Meriç!
Baharımı soldurdu, kışa çevirdi gurbet.
Yeşile bürün, yaklaş, içimde taş ey Meriç!

Sularınla temizle bu hasretin pasını
Beni sonsuza götür, bir kefen olup sar da.
Sen doldur şiirimin bomboş kalan tasını
Edirne'nin neş'esi, tarihin kızı Arda.

Kıyın olsam uzansam, ben de boylu boyunca,
Söğüt olsam yeşersem kucağında her sene.
Vakarın timsali hasret kokulu Tunca!
Sen olmasan Edirne, olmazdı Edirne.

Tanrıya varan yolu burada buldu Sinan,
Burada minareler Türkün çelik süngüsü.
Yıldırımda, kıyıkta tabyalar birer destan,
Köprülere yazılmış Edirnenin türküsü.

Yeşil bülbül adası, keder bilmeyen ada,
Bülbüllerin özyurdu, nağmelerin vatanı.
Sevdalıyım sevdalı bu sevda başka sevda
Türkoğlu bu elleri iyi bil iyi tanı!

Mavi Tuna hasreti içinde tutuşunca
Sakın gölge düşmesin yeşeren gözlerine.
Bağrına basar seni Arda, Meriç ve Tunca
Götürür dalga dalga mavi denizlerine.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Edirneden Çanakkaleye Selam

Uluğ Turanlıoğlu'na

Kim demiş Çanakkale’desin
Kim demiş evinden uzak
Çok uzaklardasin.
Sabahlari Ayşekadin camiinde
Okunurken ezan;
Rüzgarlar getirir sana
Yemyeşil çinarlardan,
Her derde deva Pinarlardan
Binlerce, yüzbinlerce selam.

Hale'li *******le
Lacivert akşamlarda
Öpüşürken güneşle Meriç
Köprülerde akseder
Neva makaminda bir şarki.
Dolaşir misralar Lale dudaklarda
Ve bir nazire olur Israilin meyhanesi
Ömer Hayyam tekkesine.
Bu loş meyhanede
Titrek bir mum işiginda
Üç-beş kafadar, kulak verir senin
Eski yillardan kalan sesine.

Kadehler konuşur,
Misralar uyanir uykusundan.
Anilir devr-i saltanat-i Esbak-i
Fakir Edirne'nin,
Şair Edirne'nin,
Ardindan okunur destan-i kebir-i
Çanakkale'nin,

Nice Ulug-lar Nice Mehmet'ler
Gelir geçer... Alin yazisi gibi,
Bir masal olur maceralar
Bir varmiş bir yokmuş.
Yine sen Çanakkale'de
Bizler Edirnedeyiz.

Aslinda bu vatan:
Ne Çanakkale Ne Edirne
Ne Ankara, ne Ardahan, ne Van.
Bu vatan:
Bazan.. Kars kalesinde bir Bayrak olur
Bazan.. Edirne köprülerinde bir şarki
Bazan Çanakkale’de bir destan.

Not : Pınar, Çınar Uluğ Beyin oğullarının Lale-Hale kızlarının ismidir.

Edirne - 25.02.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Edirnem

İçimin sızısı fakir Edirnem
Yoksulluk içinde şiir Edirnem;
Babam, kızkardeşim, torunum Annem.

Bir güvercin olsam kanadı kırık
Doldursam çilemi kubbelerinde camilerinin
Bu kadar yakmazdı beni ayrılık.

Tabyanda vurulmuş şehit gibiyim,
Kırılmış bir dal'ım bahçelerinde,
Bir mezar taşında beyit gibiyim.

Bahardır Edirne, Anlı Edirne!
Yırtıklar içinde şanlı Edirne!

Ben senin aşkınla geldim cihana,
Bu gönül vurulmuş bir kere sana.
Dönemez geriye yollar kapanmış.

Ne çıkar inlesem de inim inim,
Ümidim, sevgilim, gayemsin benim
Varlığım sevginle tutuşup yanmış

Nerdesin ey ecel, nerdesin ölüm
Beni siz kurtarın son ayrılıktan,
İşte budur arzum niyazım Hak'tan.

Bu bir ölüm değil bir ayrılıktır
Sevginle erimek bahtiyarlıktır.

Not: ikinci dünya savaşı içindeyiz

Edirne - 1940
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Garip Kuşlar

Daglara hüzün çöker,
Gökyüzünden yaş döker,
Gurbet diye dem çeker
Garip akşam kuşlari.

Silayi hatirlatir
Insana satir satir,
Gurbeti de aglatir
Garip akşam kuşlari.

Sanki gönül yarasi,
Bilmez derdin çaresi,
Gurbetin avaresi
Garip akşam kuşlari.

Neş'e sevinç zevk yalan
Aglar gurbette olan
Gurbeti gurbet yapan
Garip akşam kuşlari.

Uzunköprü - 1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Geçim Derdi

Senin için gittigim diyar diyar
Ey yar...!
Kamyonun güvertesinde
Üçüncü mevki kompartumanda.
Senin için.

Senin yüzünden
Pantolonum ütüsüz,
Boyasiz ayakkabim,
Traş olamadigim haftalarca
Senin yüzünden.
Yabanci sokaklarda dolaştigim öksüz,
Otellerin binbir kişiye kucak açmiş
Yataklarinda yattigim,
Gurbet pazarlarinda,
Sevincimi, derdimi bedava sattigim.
Aşina bana artik her istasyon,
Sicacik yuvamdir artik
Üçüncü mevki her vagon.
Mecnun ettin beni saldin çöllere
Muhacir kuş misali
Düşürdün yabanci ellere.
Yetişir sürükledigin vagon, vagon
Bu yollar bitsin, bitsin artik,
Bu yollar olsun
SON

Bilecik - 1962
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gibiyim

Kimseler geçmedi gönül yolumdan
Ayak basılmamış orman gibiyim.
Yalnızlık şarkısı düşmez dilimden,
Koyunsuz, kavalsız çoban gibiyim.

Talihtir derdime bin dert ekleyen,
Ne soran bulunur, ne bir yoklayan.
Yıllardır her gece konuk bekleyen
Yollardan çok uzak bir han gibiyim.

Bilmem ki fakirin nedir günahı,
Kurumadı gitti derdin kaynağı.
Ömrümce gülmedim, bayram sabahı
Kasabı bekleyen kurban gibiyim.

Kırk yılda bir olsun soranım yoktur,
Tıp ilminde yazılmış dermanım yoktur,
Bir durmuş saatim kuranım yoktur,
Bir türlü geçmeyen zaman gibiyim.

Edirneli aşık Mehmedim der ki
Var mı bu hayatın ölümden farkı?
Böyle devam eder gider bu türkü
Yeminli sözlerde yalan gibiyim.

"T.R.T.nin 1971 yılında tertiplediği yarışmada I.ci başarı ödülünü kazanmıştır."

Ankara - 16.02.1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gibiyim II

Akşamdan ses gelir batinca güneş,
Aglayan bulutlar gözyaşima eş,
Yandikça içimde dert, ateş ateş
Tikanmiş bacada duman gibiyim.

Bu anda yalnizlik benim eşimdir
Anamdir, babamdir ve kardeşimdir.
Içim degil size, gülen dişimdir
Ruhunu uçurmuş bir can gibiyim.

Kurumuş tarlayim yagmur bekleyen.
Talihtir derdime bin dert ekleyen.
Hasretim bir sese, bana gel diyen,
Dostum yok, herkese düşman gibiyim.

Çaresiz garibim, nerde tababet?
Hep beni buluyor kötü akibet,
Kanayan bir yara içimde gurbet
Tikanmiş damarda alkan gibiyim.

Aşkim bilmecedir, çözenim yoktur,
Kirilmiş bir sazim düzenim yoktur,
Bir uzun destanim yazanim yoktur
Cönklerde yaşayan divan gibiyim.

Edirneli aşik Mehmet'tir adim,
Anadan garibim garip yaşadim.
Dert yanmak degildir benim muradim
Derdime ben kendim, derman gibiyim.

Ankara - Mart 1973
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Giresun

Burada gördüm mavinin en delisini,
Dağlar örneği yükselişini,
Bu dağlara vermiş Tanrım
Yeşilin en güzelini,

Bu dağlarda keder yeşil, aşk yeşil.
Öyle bir yeşil ki:
Güneşte bulmak mümkün değil.

Burada her şey korkunç yeşil,
Burada deniz felaket mavi.
Haşmet haşmet, tüm güzellikler
Yakıyor güzellerde kara sevda alevi.

Burası Karadeniz, burası Giresun.
Yazmış Tanrım en büyük şiirini dağlara
Gelsin demiş kullarım okusun.

Dağlara kurmuş doğa
Bir yeşil konak.
Duvarlarında mısralar konuşuyor
Çotanak, çotanak.

Giresun - 29.06.1970
Kaynak: Yeni Giresun Gazetesi

[F.S.Mehmet1453]

Gönül Bu

Gönül bir pervane döner durmadan
Sevdanin elinde oyuncaktir o.
Bir yorgun kuş gibi kanat vurmadan
Sevdadan sevdaya akacaktir o.

Sevinçle arkadaş, kederle kardeş
Gece göklerde ay, sonra bir güneş.
Şimdi bir irmaksa, sonra bir ateş
içimi durmadan yakacaktir o.

Uyudu hayalde, gezindi yerde,
Agladi neş'ede, coştu kederde,
Nihayet bir mesken kurdu göklerde
Artik yalniz sana bakacaktir o.

Balikesir - 12.10.1938
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gönül Sesidir Bu

Sana

Bana göre değil, kestane gözlüm
Hüzünlü bakışlım, gölgeli yüzlüm.
Sevmişim bir kez, artık unutamam,
Söndüremem bu ateşi içimde.
"Meğer çok sevilenler birgün unutulurmuş
Gözden ırak olanlar, gönülden de olurmuş"
Söyleye dursun plak, istediği kadar bu eski şarkıyı...
Bana göre değil bu, kestane gözlüm,
Hüzünlü bakışlım, gölgeli yüzlüm.

Yıllar geçti aradan
Hayalini bile unuttu hafızam
Fakat seni unutamadım, unutamadım,
İçimdeki aşkını uyutamadım.
Mesafeler can verdi artık,
Sildim lugattan sevmeyi, sevilmeyi.
Ben sana uzak yıldızlar kadar
Sen bana yakınsın ismim gibi.
Gençliğime mezar yaptım aşkımı.
Seni unutamadım, unutamadım
İçimdeki aşkımı uyutamadım.

Zaman zamanı büyüttü,
Beni öğüttü cemiyet değirmeninde
Mağlup oldum nihayet.
Karım var, etrafımda pervane
Çocuğum var iki tane
Seni unutamadım yine.
Herkes mutlu bilir beni;
Ne bilsinler içimi.
Yıldızlar kalesinde hapsedildi saadetim
Anahtar sende kaldı
Kestane gözlüm
Hüzünlü bakıştım, gölgeli yüzlüm.

Ne olurdu, ne olurdu
Ya şair olmasaydım
Ya seni unutsaydım...
Hüzünlü bakıştım, gölgeli yüzlüm.

Uzunköprü - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gurbet Çocuklarinin Şarkisi

Kara yazi yazilmiş ezelden alnimiza
Bu gurbet yollarinin ebedi yolcusuyuz.
Bahar nedir bilmeyiz, eremedik hiç yaza
Acimayin siz bize, ne yapalim biz buyuz

Çiçek nedir bilmeyiz, kuş sesi dinlemedik,
Sessiz akan pinari andirir gözyaşimiz.
Içimiz keder dolu, biz aşkla inlemedik
Anne dizi görmedi bu serseri başimiz.

Hayat denen muamma bizim için bir hiçtir
Çünkü arayan soran bulunmaz bizleri.
Kana kana aglamak bize sonsuz sevinçtir
Unutun dostlar bizi, biz gurbetin esiri.

Sevgilimiz gurbettir, istirap şiirimiz
Unutun dostlar bizi bu sonu yok yollarda.
Mutlulugu görmedi içimizden birimiz
Size kalsin sevdalar, gidiyoruz - elvada.

Maraş - 28.10.1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gurbette Düşünceler

Hülyalarimdan güzel, ümit gibi yumuşak
Evim nerede şimdi? mesafeler ardinda.
Ne hazindir yaşamak sanki bir kör kuyuda
Bir köşeye serilmiş, daginik kirli bir yatak.

Hasretle küf kokusu karişmiş birbirine,
Hüznüm sanki agliyor benim garip halime,
Perişanlik dört yanda, olmuş da lime lime
Bir nazire oluyor bu garip şairine.

Içimde bir şeyler var tarif edemedigim,
Dumanlar var içimde ve dişimda çepçevre.
Günlerim istiraptan çizilmiş bir daire
Tutunacak dalim yok, bir boşlukta gibiyim.

Duvarlarda hasretlik misra misra yazilmiş,
Ev, bark yok yatak soguk, düşünceler serseri,
Bütün eşya bir ceset, acilarim dipdiri,
Ak alnima talihim ne de kara yazilmiş.

Nerde şimdi her zaman bana açilan kucak
Gözlerinde hayati seyrettigim can karim?
Nerde küçücük odam, nerede çocuklarim?
Yarap bu uzun çilem galiba dolmayacak?

Kirklareli - 05.10.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Gururlanma

Eş ettim kendime buruk acıyı,
İstedim ak etsin kara geceyi,
Derinde aradım daha yüceyi
Dikenle geçinmek güle mahsustur.

Yürüdüm ömrümce güzele doğru,
Özlemde aradım beyaz huzuru.
Buluttan dilendim çölde yağmuru
Tanrıya yalvarmak kula mahsustur.

Postacı o mektup benim olmalı,
Yazılan adreste beni bulmalı.
Ak kağıt üstünde kara damgalı
Okşanıp, öpülmek pula mahsustur.

Yaşadım diyenler elbet ölecek,
Ömürler solmayı bekleyen çiçek.
Yasa bu, çaresiz, birgün bitecek
Kaybolup bitmemek yola mahsustur.

Anılır insanlar soylu eserle,
Eserler yücelir dökülen terle.
Tokası ufacık ince kemerle
Sarıp sarmalanmak bele mahsustur.

Gururlanma, daha düşmedin dara
Senin güzelliğin bence on para.
Sabahı sevdirmek tüm insanlara
Serin serin Esenyele mahsustur.

Ankara - 12.02.1988
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hani Nerde

Hani Osman Atila, nerde Basri imece!
Üstlerine örtüldü, kapkaranlik bir gece.
Var mi hatirlayanlar onlardan birer hece
Kalbimizde bir aci-buruk silik-sadece.

Yapisinda unutmak vardir insan oglunun
Gelecegi malumken hepimize bu sonun,
Cümlemiz kurbaniyiz, bu yalanci oyunun
Yine de unuturuz ve sifirdir netice.

Ankara - 01.10.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hasret

Hastayim yastikta gömülü başim,
Teselli oluyor kanli gözyaşim.
Nerde dertli anam, öksüz kardaşim
Daglarin dumani çözülmez oldu.

Hasretlik kurt gibi içim kemirir,
Felekte sillesin başima vurur,
Rüzgarlar arzumu alir, savurur
Dertlerim çok büyük yazilmaz oldu.

Kanayan yarami sarin dostlarim
Gurbette olmasin benim mezarim.
Ben de aranizda ölmek isterim
A... dostlar gurbette gezilmez oldu.

Yurdumdan ayrildim düştüm gurbete
Katlandim mihnete, zorlu zahmete
Yar olmaz Neş'eler aşik Mehmet'e
Talihin kafasi ezilmez oldu.

Maraş - 09.07.1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hasret

Yildizlar kadar uzaksin bana şimdi.
Gögsümde çarpan kalbim kadar yakin.
Suyumda, ekmegimde, aşimda
Sen varsin.
Içime doluyorsun
Her nefes alişimda
Fakat yoksun.

Kirklareli - 05.07.1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hatıralarından Kaçan Adam

Yaşamak istiyorum
İçinde bulunduğum An-ı
Binbir ışık içinde
Biten güne inat
Başlayan güne karşı...

Bırakın... terkedin beni hatıralar
En çok kendime yakın olmak
Kendi kendimi yaşamak istiyorum
Her şeyden uzak;
Bir dağ çeşmesi sessizliğinde
Özgürlük ve mutluluk içinde
Akmak...

Duymak istemiyorum
İlk göz ağrımın sızılarını,
Dünü unuttum,
Düşünmek yok artık yarını...
Terkedin, terkedin beni hatıralar
Açtım ömrümün kapılarını
Ardına kadar.

Keçiborlu - 1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hayal Dünyasi

Saadet hülyasi, gönül huzuru,
Yildizli göklerden elenen sükun
Ve dogan yepyeni emel dolu gün,
Şadirvan başinda bir garip kumru.

Ümidin kolunda uyanan arzu,
Sonsuz mavilikten beklenen rüya,
Sevgili gözünde aranan dünya
Hayata çagiran körpe bir kuzu.

Denizde öpüşen mavi dalgalar,
Martilar teselli yüklü bir gemi.
Aşki renklendiren sevda alemi
Uykular dagitan esrarli diyar.

Edirne - 03.01.1946
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hayat

Yaşamak: hicranlardan bir mutluluk duyarak,
Yildizlara ermeyi düşünerek yaşamak.
Hayatin kitabini okuyup yaprak yaprak
Hürüm diye sevinmek, köle gibi yaşamak.

Her sevilen insanin yilan oldugunu görmek,
Egilmek riyakarin, yalancinin önünde.
Istirabi başina bir çelenk gibi örmek
Binbir işi düşünmek her allahin gününde.

Gül diye dikenleri toplamak bahçelerden,
Insanligi unutmak, yikmak gönül evini.
Mehtap dilenmek bizim olmayan *******den
Söndürmek Tanrinin o mukaddes alevini

Söndür artik Allahim gözümdeki nurumu
Çaldilar huzurumu, götürdüler uykumu.
Allahim bu mu hayat, Allahim hayat bu mu?
Kaçirdilar sevdigim en mukaddes uyku mu?

Maraş - 16.02.1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Helaldi Artık

Helaldi bu sabah helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemal artık.

Yalçın sinelerden dökülen kanlar
Hürriyete ölüm saçan kurşunlar
Bir kara emirle sönen ocaklar
Kırılan kemikler, kopan bacaklar.

Hürriyete aşık vatan evladı
Boğuldu zincirle söndü feryadı
Hürriyet istemek büyük günahı
Sabırla bekledik pembe sabahı

Helaldi bu sabah helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Copların altında inleyen feryat
Bir kahpe kurşunla tükenen hayat
On yılın zulmeti yok oldu artık
Zalimin beyninde şakladı tokat

Hürriyet zincire vurulmuş canan
Bir mahpus gibiydi bu cennet vatan
Asırlar boyunca özgür yaşayan
Nasıl katlanırdı buna Türk olan.

Ne kara günlerdi onlar Yarabbi
Bu muydu Türklüğün şansı nasibi
Bu yurdun biz iken asıl sahibi
Olmuştuk vatanda vatan garibi

Başımızda şahı kara iblisin
Cop oldu elinde kanun, polisin
Korkuyla doluydu kalbi herkesin
Konuşsan zindanda kesilir sesin.

Helaldi bu sabah, helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Reva mıydı bunlar şanlı millete
Katlanmazdı artık böyle zillete
Bir lokma ekmeğe muhtaç olsak da
Bin can feda olsun, bir hürriyete

Kırılsa kollarım, kopsa bacağım
Bir kişi kalsam da sönse ocağım
Hürriyet hürriyet, hürriyet diye
Türküm ben durmadan haykıracağım

Helaldi bu sabah helaldi artık.
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Bu gelen şehitler, yurt bahçesinden
Sana sunduğumuz çiçektir Atam
Mazur gör bizleri kanla boyadık
Onun adı Ayşe, Mehmettir Atam.

Türk olmak en büyük şereftir bize
Sen öğrettin bize hür yaşamayı
Dünyalar yıkılsa gelmeyiz dize
Sen öğrettin bize hür yaşamayı

Helaldi bu sabah, helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Eskişehir - 27.05.1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hep Ayni Dert

Yaşamak sevinci içimizde bir kördügüm
Ne çare ki ölmek için gelmişiz dünyaya.
Biraz, mutluluk bekleriz yaşadigimiz andan
Mecbur oluruz sonunda yine aglamaya.

Arzular sonsuz, ulaşmak mümkün degil
Kaldirimlamiş yolumuzu istirap taşlari.
Para hükmediyor dünyaya,
Yaşanti sefil.
Yikayamaz oldu yagmur
Gözümüzden dökülen yaşlari
-Allah büyüktür- demekten başka çare yok;
Son teselli budur insanlara
Toplum çamurdan kara
Çamur toplumdan ak.
Rastlanmiyor huzuru bulanlara.

Ozanin kalemi kirik, ressamin boyasi yok.
Derman bekleyen dert, ne kadar çok.
Artik kolayca yazilmaz oldu.
Bu sefil dünya gezilmez oldu.

Degirmen dönüyor.
Taşlari arasinda ezilen kim?
Hangi macera sardi ekmek derdi kadar insanlari?
Bu nesil neden müstahak bu çileye rabbim
Hayal etmekle geçiyor, günler geri gelmez anlari.

Madem ki toprak olmak cihana gelmekte gaye
Bu bilinci, bu kalbi taşiyoruz biz niye?
Ekmek, su düşünmekten tanrim
Seni anamiyoruz bir saniye.

Bu mu hayat?
Yaşamak midenin sesini dinleye dinleye.
Tanrim ne zaman yol gösterecek
Ruhumuzun sesi düşünen insanlara
Neden gözlerde dinmez bu yaş
Ne zaman bitecek
Ruhla, beden arasindaki bu savaş

Istanbul - 10.11.1955 23:45
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hepsi Senin

*******in bitimi sabahlarca ak,
Gönül dolusu umutlar sularca berrak.
Üç ögün sofranizda çeşit çeşit yemekler
Isimlerini dahi bilemedigimiz.
Taze ve sicak...
Uzun kiş *******inde yanan şömine ocak
Cennet isimli yataklar yumuşak
Sizindir bütün bunlar
Apartmanlar hanlar.
Banyolar şofbenle isinmiş.
Limonata bardagindaki kamiş
Şampanyalar viskiler...
Para akar ceplerinizden oluk oluk
Yetmiyor, yetmiyor bunlar
Gözlerinizde göremiyorum
Bir avuç mutluluk.

Ankara - Kasim 1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hizmetçi Kiz

(Bir yalida hizmetçidir Feride-onyedi'sinde)
Feryad edemezsin yok buna hakkin;
En güzel çaginda sen bir tutsaksin.
Rüyalarinda yaşarsin çocuklugunu,
Içinde duyarsin mutlulugun yoklugunu.
Denizlerce sonsuz mutsuzlugun,
Edemezsin şikayet böyle çizilmiş yolun.
Sana yasak gülmek kahkaha;
Aci çekmek, aglamak senin kaderin.
Nasil ki yildizlar ulaşamazlarsa sabaha.
Anlamazlar, bilemezler acilarin çok derin.
Yorgunluk akarken gözlerinden
Anlatamazsin, duyuramazsin bunu,
Zorunlusun kan aksa da dizlerinden
Durduramazsin zamani böyle çizmiş yolunu.
Ilik ilik akar içine gözyaşin;
Mukaddes bildigin ne varsa tümü boş.
Bükülmüş bir kez dik duramaz başin.
Umutsuzluk - beyefendi, hanim sarhoş-
Şimdi sen mişil mişil uyumalisin
Içinde ilik bir yatagin.
Irkilme, çare yok-istirabinla isin-.
Rüya iklimlerinde, yitti en güzel çagin
Ince düşünme ilk degilsin ve son olmiyacaksin.

Izmir - 05.08.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hoş Bu Dünya

Günler koşuyor istirap rayinda
Geceye, geceye...
Dilenci bir dilim ekmek peşinde,
Hasta son deminde.
Yine de mesut anlarin
Rüyasi çekiyor insanlari
Hayata... hayata...
Keder doluyor içimize
Her saat, her dakika,
Neş'eyi göremedigimiz oluyor
Seneler boyu...
Bunun da zevki başka.
Ufuk mavisi ümitler piril piril
Hoş bu dünya.

Uzunköprü - 02.03.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Huzur

Göklerin önünde dizçöken ufuk,
Bir dua halinde uzanan engin,
Bir ezan sesinde ulvileşen din,
Allaha varan yol mavi sonsuzluk.

Allahı anan dil, sonsuz heyecan,
Bir huşu içinde doğan saadet,
Eridi gözleri bağlayan zulmet,
Hükmedemez artık ruhuma zaman.

Kırıldı çemberi şüphelerimin,
İçimde buhurdan, ruhumda iman,
Kul etti kendine beni yaratan
Artık sahibiyim fani gölgemin.

Selimiye Camii-Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Içimizden Biri

I

Onikiye beş var...
Yaşamin ucundasin
Ha bitti, ha bitecek
Kaderin avcundasin.

Sirrini çözemedinse burçlarin
Suçlama başkasini.
Anahtarini erken yitirmeseydin yalnizliginin
Kapardin şimdi alin yazina
Yaşanti kapisini.

Çirpinma yüce dalgalar örnegi,
Yipratma kendini boşuna
Mezar kazilmiş bir kez
Degmez kahroluşuna.

Son damlasina kadar
Içmişti mutlulugu
Yine kuruydu dudaklari
Pare, pare... susuzdu.
Oturdu bir gün
Yaşanti öyküsünü yazdi
Tirnak, tirnak yanik tenine.
Kerpiçle onarilmişti kalp duvarlari
Içi, dişi düzdü.
Oysa umutlari vardi yalin,
Gel gör ki yine umutsuzdu,
Mutluluk demişti bunca yil
Mutsuzdu...
Yurdu vardi cennet misali
Kişiligince sonsuz
Şimdi yurtsuzdu.
Piril, pirildi gökleri
Maviydi, bulutsuzdu.
Bitiremedi öyküsünü bir türlü.
Son istasyonda
Son çiglik sustugunda
Söyliyecekleri hudutsuzdu.

III

Bir kuş uçtu mavi çizgisinde
Sabah işiklari kadar ak'ti,
Bulutlar gerindi düşünde
Evren güneşlerce sicakti.

Içinden uçmuş gibiydi,
Göklerdeydi şimdi kanat kanat,
Koparmişti baglarini günlük yaşantisindan
Yer çekimine, inat.

Özgürlügü bayrak, bayrakli
Yükseliyordu durmadan
Yildizlar birer basamakli.
Tükenmek bilmeyen bu yolda
Döndü, bir kez ardina bakti.
Dünya uzakti,
Evren küçülmüştü artik
Dünyasi bir avuç toprakti.

IV

Dogdu... Agladi.
Iyi kötü yaşadi.
Herşeyi ögrendi
Yalniz ögrenemeden gülmeyi
Öldü.

Ankara - Eylül 1966
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Içleniş

Dogdugum günden beri nedendir bilemedim.
Bir dert yitip giderken, bin dert geliyor bana.
Bu günedek savaştim bir çare bulamadim
Bir dert yitip giderken, bin dert geliyor bana.

Küçücük bir evdeyim, yaşam genişliginde,
Gökyüzü tamam degil, bir cam genişliginde,
Yaşadigim bu dünya odam genişliginde
Bir dert yitip giderken, bin dert geliyor bana.

Tüm dertler bana çatmiş, vurup belimi bükmüş,
Kime çiçek sundumsa, bende bir ateş yakmiş.
Kalbimin dert deposu ne kadar da büyükmüş...
Bir dert yitip giderken, bin dert geliyor bana.

O kadar muhtacim ki söyleşiye bu anda
Bir dost gelecek diye gözlerim hep kapida.
Dört duvardan ibaret, bu dört köşe dünyamda
Bir dert yitip giderken, bin dert geliyor bana.

Ankara - 15.12.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Içleniş

Mihrabi yikilmiş bir mabet gibi
Her arzu can verdi yanan kalbimde.
Boşuna baglandim pempe ümide
Özlemdir gurbette ruhun nasibi.

Kederin kolunda gördüm rüyami,
Sabahsiz bir gece her geçen günüm.
Her emel içimde çözülmez dügüm,
Bir mumdur isitan şimdi odami.

Ne kara bir talih çizmiş yolumu
Eridi her zerrem dert potasinda.
Aşkimi yaşadim gönül yasinda
Hayatin manasi bilmem ki bu mu?.

Kayseri - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ihtiyar Şairin Şarkisi

Yaş altmişbeş yolun sonuna geldik,
Kalmadi aşina, kalmadi bildik.
Bir zaman köpüren, çaglayan seldik
Sessizce kuruyan dereye döndük.

Içimiz doluydu çünkü severdik,
Her gözü yaşliya neşeler verdik,
Dikenler içinden ne güller derdik,
Nerelerden geldik, nereye döndük.

Ankara - 26.01.1985
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Insanlar

Arzular umman misali
Bir bugday tanesi ömrümüz,
Kimimiz degirmende ögütülür
Kimimiz toprakta çürürüz.
Boynumuzu büken, yaşamanin vebali.

Rüzgarda savrulan bir yaprak
Uzayan yillar,
Yagmur bekleyen toprak kalbimiz,
Bazan kirik bir dal,
Bazan hasrete varan bir yol
Olur nasibimiz.
Yaşamayi isteriz
Ölüm kadar.

Yagma yagmur, yagma ne olur
Gözyaşimiz var bizim.
Kirik da olsa bir kalbin,
Bir kör nasibin, sahibiyiz.
Yagma yagmur,
Ne olur. Dur.

Gelibolu - 12.01.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Istek

Isterim ruhumu kabzeyleye ecel
Bir kuşe-i meyhanede.
Yalniz sen benim ol
Sen benim ol ey güzel,
Isterse ismim okunsun
Liste-i divanede.
Böyle öksüz bir macera
Yaş döktürdükçe gözlerime;
Ne farki var olsam da
Sarayda veya viranede.
Gamküsarim olmadikça
Beni kendine bendeyleyen kafir;
Daim baykuşlar figan edecek
Yikilasi gamhanede.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Istemem Gelme

Artik seni sevmiyorum,
Vaktim yok seni sevmeye.
Özlemini ektim bahçeme
Onu büyütüyorum.

Yalnizligim ve yoklugun
Verdik üçümüz el ele,
Bekçilik ediyoruz
Özlemine.

Sen gelmiyeceksin biliyorum,
Yoklugun yaşam boyu uzayacak,
Avuntum umut umut...

Özlemin bir gün çiçek açacak
Gözyaşimla suladim köklerini.
Gün gelecek koklayacagim
Çiçeklerini.

Seni beklemiyorum
Istemem gelme artik.
Özlemini ektim bahçeme
Onu büyütüyorum.

Ankara - Mayis 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

İzmir’de Akşam ve Sen

Sonsuzlugun şarkisini söyler dalgalar,
Özlemin mavi mavi büyür denizlerde.
Yeni bir dram başlar,
Güneş batar, açilir yeniden perde.
Simsiyah bir gök, piril piril yildizlar,
Milyonlarca inci serpilir baştan başa,
Deniz dalgalarla uzatir semaya kollarini
Mavi ile siyah kucaklaşir.
Böylece başlar temaşa.
Mehtap aryaya başlar,
Karişir birbirine neş’eyle hüzün,
Sonra sen görünürsün.
Ayın dağılmış saçları arasından.
Tümünden güzel ve müstesna senin yüzün.
Seslenirsin bana dalgalardan,
Ak yaşlar dökülür ağlayan Karapınar’dan.
Yokluğun sarar tüm varlığımı,
Dolar içime kara sevdan denizlerce
Bir şeyler kırılır yüreğimde
Damarlarım sızlar ince ince.
Bir rüzgar eser karşıyakadan
Seninle dolu, fakat sensiz.
Yas tutmuşçasına morarır dağlar
Mordoğan’da.
Sensiz ağlarım, yalvarır deniz
Karapınar, Karaburunda.
Özlemin büyür göklercesine
Dalga dalga derinden,
Şarkılar kolkola açılır denize
Davud'un yerinden.
Tümünde sen varsın;
Denizde, dalgalarda,
Güzelbahçe’de, Karapınar’da;
Sensin büyüyen şimdi, sevda, sevda
Mordogan’da.

Uzatırım kollarımı denize
Seni tutamam.
Umutlarım kırık, bükük boynum
Sen yoksun diye ondan.
Ak yaşlar dökülür
Şimdi benimle ağlayan
Karapınar’dan.

İzmir - 05.08.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kara Sevdam - Ak Özlemim

Torunlarım, çocuklarım
Kara sevdam, ak özlemim.
Ömür boyu yazdıklarım
Kara sevdam, ak özlemim.

Özlemlerim çiçek çiçek
Sevdalarım ballı petek.
Yaşayacak mezara dek
Kara sevdam, ak özlemim.

Alınyazım, çekilecek
İster demir, istek ipek.
Bir saksıda iki çiçek
Kara sevdam, ak özlemim.

Karakışa darıldılar,
Yaşadılar bahar bahar,
Birbirine sarıldılar
Kara sevdam, ak özlemim.

Mısralarla uyuttuğum,
Şiirlerle, büyüttüğüm,
Bağlandılar düğüm düğüm
Kara sevdam, ak özlemim.

Aktır benim kara sevdam,
Özlemsiz de yaşayamam.
Bu ikisi benim dünyam
Kara sevdam, ak özlemim.

Ankara - Mart 1987
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kara Şiir

Mutlu olmak ne mümkün keder keder üstüne,
Yigin yigin yoksulluk, karanlik düşünceler.
Parça, parça umutlar, aydinlik hasret güne,
Gündüzler aglamakli, kara kefen *******.

Ömür boyu bir feryad kulaklarda çinlayan,
Çocuklar boynu bükük, unutmuşlar gülmeyi,
Kalmadi insanligin manasini anlayan,
Nice nice milyonlar bekliyorlar ölmeyi.

Kim çaldi *******in o parlak yildizini?
Gülmek kelimesini kim sildi bu lugattan?
Kim kirdi ozanlarin aşk üreten sazini?
Sen kurtar ulu Tanrim bizleri bu azaptan.

Böyle bitkin çaresiz, uzayip giden ömür
Ha bir saat, ha bin yil sürse ne çikar bundan?
Insan daha dogarken, söyleyin nasil ölür.
Kara kara dikenler bitmiş insan ruhundan.

Güneş kara, aşk kara, dert kara, derman kara,
Inanmiş davasi yok, başi boş insan kara.
Çiçek kara, kuş kara gönülde iman kara
Cananim kaybetmiş, cansiz kalmiş, can kara.

Ankara - Aralik 1966
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Karabasan veya Gel Artik

Sen geldigin akşam
Yalnizligimi sunacagim sana
Soframda tabak, tabak,
Gözyaşlarimi içirecegim
-Şarap yerine -bardak, bardak.

Haydi gel, sessizce gir içeri.
Bu ani bekliyorum dogdugum günden beri.
Ürkütmesin seni yikilmişligim,
Yitmişligim,
Bitecek gelişinle hiçligim.
Kurut gözlerimden akan bu nehri
Bu an-i bekliyorum.
Dogdugum günden beri.

Silivri - 01.07.1977
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kelimeler

HÜZÜN: Ümitlerin yorgun düşmesi
TALIH: Bu dünyanin boş tesellisi
GURBET: Insanlarin alin yazisi
EYLÜL: Hastalara ecelin sesi
NEŞ'E: Istirabin gözyaşidir.
SEFALET: Hayatin binek taşidir
HÜRRIYET: Uçmayan kuşlara kanat
ÖMÜR: Uzun bir feryat
TOPRAK: Ebediyyen açliga mahkum
MEDENIYET: Vahalari örten kum.
DERT: Düşüncelerin seviye farki
MENFAAT: Kurnaz bir tilki
YAŞAMAK: Hayat kapisinda bir kilit
AHIRET: Gönüllerde bir ümit

Edirne
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kırkından Sonra

Yaşadık bir tadımlık zevkini ömrümüzün
Bazan bir hüzün peşinde,
Uzayan yıllar boyunca bazan,
Görüntülere tutsak.
Anladık tüm gerçek
Ömrün geçişinde.

Gurbet doyurdu karnımızı,
Zemheri de kızılcık şuhu içtik
Kıpkırmızı.
Hayal kurduk, hayat biçtik.

Ömür dedik yaşadık
Hancının tavuğu misali,
Kendimizi mutlu saydık.
Son kadeh kırılınca elimizde
Aydık.
Yaşantı ne? tüm görüntü
Anladık ama... çok geç anladık.

Afyon - 25.02.1963
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kimliğim

Nereden bileceksiniz beni?
Basılmadı şiirlerim dergilerde,
Çıkmadı resmim gazetelerde.
Benim ismim yazılı
Bilir misiniz nerde?
Bakkalın, fırıncının
Veresiye defterinde.

Ankara - 25.02.1971
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kitap

Tükendi kadehte içtigim şarap,
Yerini doldurdu çile, istirap.
Gülmek istiyorum yetişir Yarab!

"Kalbe yagmur gibi yagdi istirap
En fena kapandi en güzel kitap." *

Gözlerim aglarken gülüyor gurbet,
Bir derya içimde tükenmez hasret,
Nasil dayanayim diyorlar sabret.

"Kalbe yagmur gibi yagdi istirap
En fena kapandi en güzel kitap."

Doldur meyhaneci üzülme bana
Çile çekmek için geldim cihana,
Aglamak kar etmez dertli olana.

"Kalbe yagmur gibi yagdi istirap
En fena kapandi en güzel kitap."

* Ulug Turanlioglu

Ankara - 18.11.1977
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kumrular

Ufuklar mavi bir tüle bürünür
Akşamin hüznünü emerken sular.
Hayalin buluttan çikar görünür
Öterken dallarda dertli kumrular.

Bir vefa aradim yeşil gözlerde
Onlarda merhamet iman hile yok.
Bagladim gönlümü bitmeyen derde
Susun ey kumrular istirabim çok.

Derdimi deşmeyin, susun kumrular
Gözyaşim akmasin, içim yanmasin.
Çökerken içime hazin duygular
Unutan yarimi gönül anmasin.

Edirne - 15.06.1941
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Kurtuluş

Bekleyiş hasreti bitmeyen beste,
Uzaklar içimde çözülmez düğüm,
Uyuyor günlerim mavi heveste.

Ufuklar ardında büyüyen zaman
Derdimi eritti aşk potasında.
Gündüzler vermedi geceye aman.

Diz çöktü önümde gurbet ilahı,
Kırıldı neşemden sabırlar bile.
Getirdim dünyama beyaz sabahı

Kırıldı hasretin kara çemberi,
Bekleyiş eritti gurbeti bende,
İşte sabredenin parlak zaferi.

Uyanan bahara benden bin selam
Varlığın içinde eridi yokluk.
Göç etti dünyamdan azad oldu gam.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Maniler

I

Güzellerin başi yarim
Yildizlarin eşi yarim
Ne ilahi kudretin var
Bahar yaptin kişi yarim.

II

Gözlerin bir çini yarim
Köle yaptin beni yarim
Dudaklarin kipkirmizi
Gül mü öptü seni yarim.

III

Kirik olur aşik sazi
Ona nimet yarin nazi
Gözyaşimi inci yap da
Tak boynuna dizi dizi.

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Mecburiyet

Bir mukaddes mabedin kölesi olan ruhum
Için için yanarken tükeniyor huzurum.
Şu bitmeyen yollarda madem ki yürüyorum,
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Hayatim uzun bir yol, degişmeyen manzara,
Ak alnima yazilmiş şansimin bahti kara.
Niyazim ulaşmiyor şu mavi ufuklara
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Pinar olsaydi gözüm yine kururdu elbet.
Bir taraftan dert ezer, bir taraftan da gurbet
Yildizlar kalesinde tutuklandi saadet
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Kalbimi saksi yaptim o çiçege ezelden
Rengine bin renk kattim ruhumdaki emelden
Bana feryattan başka ne kaldi o güzelden
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Güneşten renk dilendim ona şiir dokudum,
En içli saf şarkimi yalniz ona okudum.
O bana zehir sundu, içtim ben yudum yudum,
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Misra misra mehtabi sundum avuçlarina,
Rengarenk yildizlari süs yaptim saçlarina,
Ortak oldum her türlü günah ve suçlarina...
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Aradan yillar geçti, izlerinin peşinde
Koşuyorum, yanmak için sevginin ateşinde.
Mana kalmadi gögün, ayinda güneşinde...
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Yildizlari basamak yapip yükseldim ay'a,
Derdimi yagmur gibi döktüm sarhoş dünyaya.
Erimedi lugatin vicdan dedigi kaya...
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Yine ismim yabanci, yine neş'em dert bana.
Kara sevdali gibi baglanmiş gurbet bana.
Huzurumu çaldilar kalan bir hasret bana...
Inan ey gamküsarim ben feryada mecburum.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Mektup

Hatirlar misin bir tanem!
Bir sabah, henüz uyanmayan
Dar yollarda gezinmiştik,
Görmüştük, mavi bahçelerde
Penbe güllerin uyanişini.
Kuşlar körpe dallarda
Söylemişlerdi bize en güzel şarkilarini.
Uzanmiştik
Yeşil ümit halilarinin yumuşak kucagina.
Ve sen
Saçlarini okşayan
Emel yüklü, umut kokan
Sabah rüzgarinin
Duymak için şafak renkli şiirini
Dayamiştin başini koluma.
Ben de.. Içmiştim ilahi gözlerinden
Yudum, yudum... Aşkin en tatli şarabini
Nerde şimdi o günler?

Hatirlar misin bir tanem
Akşamdi,
Aglarken sular:
Içli bir şarki dinlemiştik dallardan.
Çirpinan sularin kayalarla öpüştügü o demde;
Mehtap uyutmuştu sinesinde bizi,
Hülyanin rüyadan örülmüş kanatlari ile
Uçmuştuk göklere.
Saadet bahçelerinden çiçekler toplamiştik.
Gülümserdi ay bize uzaktan...
Nerde o *******?

Nerde o günler yavrum?
Şimdi o günlerden uzak
Isimsiz diyarlarda yaşiyorum seni anarak.
Hasret şarkisiyla ürperen yapraklar
Ismini söylüyor rüzgara...
Görüyorum seni
Mavi tahtinda, bana uzak yildizlarin...

Ankara - 1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Milyoner

Sen milyonersin
Benim değerim on para,
Beni satın alamazsın;
Milyonların içinde
On para bulamazsın

Ankara - Aralık 1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Minnacik Sari Papatyam

Seniha Kuşlar’a

Yaziktir gözyaşina
Ömrünün baharinda.
Bu dert arkadaşina
Ayrilik eş yarinda.

Aglasan da gidecek
Gurbetin kucagina,
Artik veda edecek
Şu sönen ocagina.

Ayrilik şarkilari
Diline dolaniyor,
O şen dakikalari
Kalpler yine aniyor.

Fakat ansa ne çikar
Onlar bir mazi oldu.
Gönül yansa ne çikar
Madem çiçekler soldu.

Sevilmek ve unutmak
Ne iki zit kelime.
... Buraya bak
Bir kalp düştü elime.

Edirne - 23.09.1939
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Mustafa Kemal

Siyahın beyaza özlemini
Dindirdin içimizde.
Kurtardın yedi rengi
Kavsi kuzahın* çerçevesinden,
Bize ümit, bize vatan, bize can
Nabzımıza kan verdin,
Sildin geceyi ufkumuzdan.
Bulut bulut yağdı mutluluk
Vatan topraklarına.
Özgürlüğümüz seninle büyüdü
Deniz deniz, ova ova, dağ dağ,
Seninle bayraklaştı alnımız.
Sen öldün.
Türk milleti sağ.
Hem de dipdiri ayakta.
Türküm diyen herkes, eserinle dopdolu.
Seni kucaklamış sine sine Anadolu.
Çiçek çiçek yazdık seni
Vatanın her karış toprağına,
And içtik, götüreceğiz sevgini
Ölmezliğin kucağına.
Sen batmayan güneş, yurdumda sabah,
Bayrağımda hilalsin.
Türksün, büyüksün, bizimsin
Mustafa Kemalsin

* Kavsi kuzah = Gökkuşağı

Sivrihisar - 10.11.1958
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Müjde

Tohum fişkirdi topraktan
Tomurcuk açildi güle güle.
Tükendi yeşile hasret içimizde
Sabirsizlik yoruldu emeklemekten,
Ari aldi nasibini petekten
Kuşlarin kanatlarinda hürriyet.
Yuvalar boş degil eskisi gibi
Sikilmiyorum artik
Bahar geldi dünyaya.

Kayseri - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Nerdesin

Karima

Yeryüzüne tüm haşmetiyle akşam
Benim kimsesiz ruhuma
Yalnizlik çöktü.
Hatiralarim uzandi hayaline
Yorgun başim çaresiz.
Boyun büktü.
Olmasaydi mutlu olma arzusu
Hatta cebimde param.
Sen olsaydin.
- Yalniz- diye çagirdilar beni.
Bilsen bu akşam, içim yana yana
Ne kadar, ne kadar
Aradim seni.
Çocuklarim diye baktim
Etrafta oynaşan çocuklara
Ve çaresiz
Gözlerin diye daldim
Gökteki yildizlara.
Unuttugum bir şarki oldu
Şimdi sesin.
Bütün gücümle bagirmak istiyorum
Nerdesin?..

Dinar - 1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Nerdesin

Bir alevdin, ufkumda bir anda yanıp söndün
Fakat hala kalbimde inan, yangın gibisin.
Çözümün bebeğinde sanki bir kor gülüşün,
Ömür boyu bitmeyen en uzun gün gibisin.

Yolun sonuna geldim, hala seni ararım.
Bir sararmış yaprağım kırık bir dal ucunda.
Renksiz bütün baharlar, ümitler sensiz yarım,
Özlemin bayrak bayrak her kalenin buramda.

Sen yoksun diye ağlar o sahilde dalgalar,
Martılar kanat kanat seni söyler engine.
O köhne iskelede tüm yıkılmış anılar,
Baştan sona, sen dolu, bürünmüş kan rengine.

Sensiz naçar kalmışım, önümde bir uçurum.
Haykırmak istiyorum: sevgilim sen nerdesin?
Boşuna bu çırpınış, nafile biliyorum
Başka yerde yoksun ki her zaman içimdesin.

Ankara - 24.12.1970
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ninni

Torunum Aysuya ve Tüm Türk Çocuklarına armağan

Şimdi uyumak gerek
Uyu çocuğum uyu.
Yıldızlardan al örnek,
Uyu çocuğum uyu.

Baban sınırda asker,
Göğsün yurda bir siper,
Senin yarın her zafer.
Uyu çocuğum uyu,

Senin bu gök, bu toprak,
Senin şu altın başak,
Senin bu nazlı bayrak
Uyu çocuğum uyu,

Varlığınla ulusun,
Zaferlerin yolusun,
Erdemlikle dolusun
Uyu çocuğum uyu.

Türk olmak büyük nimet,
Seninle yaşar millet.
Vatan sana emanet
Uyu çocuğum uyu.

Yüce dağlardan esen
Rüzgarlarla yarış sen.
Neşe taşsın kalbinden
Uyu çocuğum uyu.

Köle olma hülyaya,
Korkma olsan da yaya.
Bir destan ol dünyaya
Uyu çoçuğum uyu.

Engelleri yık devir.
Seni bu dünya bilir.
Tehlikeler vız gelir
Uyu çoçuğum uyu.

Türklük kalpte iman;
Mertlik miras Atan’dan
Senin yarın bu vatan
Uyu çoçuğum uyu.

Karakışlar yaz olur,
Türkoğlu yılmaz olur.
Köroğlu, Ayvaz olur
Uyu çoçuğum uyu.

Bugün tarlada rençber
Yarın orduda nefer.
Sonra mezarın siper
Uyu çoçuğum uyu.

Kılıcın paslanmadan
Vatanın yaslanmadan
Kirpiğin ıslanmadan
Uyu çoçuğum uyu.

Kaynak: Karınca Dergisi Nisan 1984/568

[F.S.Mehmet1453]

Ninni

Sükutun sesi dinmiş, hülyaya dalmiş daglar,
Yorulan gönüllere ninni söylüyor rüzgar
Ninni... Ninni...
Yavaş, yavaş eriyor derinleşen duygular,
Gökteki yildizlara uyuyun diyor sular
Ninni... Ninni...

Kimisine yalnizlik duyuruyor bu sesi,
Kimisine çok eski bir sevdanin nagmesi
Ninni... Ninni...
Kimine bir derenin çocukça şariltisi
Kimisine bir mumun duvarda pariltisi
Ninni... Ninni...

Benim ise kimsem yok gurbet elde yalnizim;
Bana da ninni söyler dinmeyen engin sizim
Ninni... Ninni...
Koyarim istirabin dizlerine başimi
Dinleyerek uyurum kendi aglayişimi
Ninni... Ninni...

Balikesir - 17.10.1939
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Nokta

Mesafe yiginlari ardinda
Uzak ve yitik anilar,
Meçhul diyarlarin rüya iklimlerinde
Uçmayi çoktan unutmuş kuşlarin kanadinda
Çocuksu gözyaşlarinda.
Aglamayi özlemek.

Terk edilmiş bir dünyanin
Sabahi özleyen gecesinde,
Musalla taşinda yarim kalmiş bir rüyanin
Nemli bir mezara sinen sesinde
Zerre zerre erimek.

Varligin, yokluga köle oldugu,
Tüm renklerin siyahta boguldugu
Yaşanti masalina
Son noktayi koydugumuz anda
Bütün çabalara paydos diyerek
Ölmek...

Zamanin alinda çizgileşen izinde
Bir gül yapragina hasret,
Kaderin son besteledigi şarkiyi duya duya
Geçivermek, herkesin geçecegi, o köprüden
Uyanilmaz uykuya.
Sonsuzlugun önünde dize gelmek.

Işte gerçek yasa, alinyazisi
Son vazife, son siginak.
Işte son satiri bitirdik mektubu
Tüm çabalara paydos diyerek
Ölmek...

Isparta - 1962
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Nokta

Bütün sevenlerde sicaktir gözyaşlari
Özlem, özlem kokar çiçekler.
Ve bir masal dinler gibi
Mutlulukla dolmak ister yürekler.

Yirtilmada şimşek ardinda bulutlar gibi
Umutsuzca aglayan gerçekler.
Akip gitmede zaman içinde
Bahar, toprak, böcekler
Ve anilarda büyümede gök gök
Bizden öncekiler.

Kader-sonuç, nokta.
Yikilmak, yitmek, unutulmak.
Her şey boş.
Doganlar ölecekler

Ankara - Şubat 1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Olduk

Hayatin bagindan dikenler derdik
Özlemin koynunda bahtiyar olduk.
Her gözü yaşliya teselli verdik
Şairiz, bu yolda ihtiyar olduk.

Taktik kolumuza mali, hülyayi,
Dolaştik cepler boş yalan dünyayi.
Bir gerçek zannettik pembe rüyayi,
Sonunda felege sitemkar olduk.

Dermansiz olana verdik biz derman,
Dogruya, güzele her zaman kurban.
Bilmezken dünyada yalanla dolan
Cemiyyet içinde hilekar olduk.

Tapindik dogruya, sevdik Allah’ı,
Bekledik sabırla pembe sabahı.
Bir zaman işledik belki günahı
Sonunda hepimiz tövbekar olduk.

Kalbimiz doluydu çünkü severdik,
Hakikat önünde boyun eğerdik.
Sonunda her şeyi insana verdik
Artık unutulmuş bir mezar olduk.

Edirne - 08.12.1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

On Paralık Şair

Seni yazmış tüm ozanlar
Mısra, mısra şiirlerinde
Suskunluğum bundan.
Yazamıyorum senin için tek mısra
Sözde şair diyorlar bana
Vallahi yalan.
Seni yazamadıktan sonra
Şairliğim neye yarar.
Şimdi yalnız seni düşünüyorum
Kara, kara...
Hulasa sevgilim
Seni yazamadıktan sonra
Benim şairliğim
On para...

Ankara - 16.11.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Orhan Yüksel’e

Başimi dayayacak bir soguk taş olsaydi
Olurdum belki ben de herkes gibi bahtiyar.
Şu kimsesiz kalbime biraz sevgi dolsaydi
Kara kişa dönmezdi bu taze yeşil bahar.

Balikesir - 1937
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Ölen Aşkım

*******in renginde kaybedince izini
Aşkımın şarkısını semalara okudum.
Bu ölen aşk benimdi, onun kefen bezini
Istırabın karanlık tezgahında dokudum.

Maraş - 28.06.1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Özlem

Gelmeyince nazli yar
Ben aglarim, yol aglar.
Sazim da sustu artik
Ben aglarim, tel aglar.

Sonbaharda dal üzgün,
Dag ardinda yol üzgün.
Mektubun gelse bir gün
Ben aglarim, pul aglar.

Bilemiyorum niçin
Peşindeyim bir hiçin.
Bir yudumcuk su için
Ben aglarim çöl aglar.

Yuvarlandim ben yine
Uçurumun dibine.
Can veren bülbülüm
Ben aglarim gül aglar.

Özledigim nedir, kim?
Çekerim çilem benim.
Nerde dost dediklerim?
Ben aglarim, dil aglar.

Ankara - 16.01.1986
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Özlem

Seni görmeden geçen yillar
Koskocaman bir yangin
Dünyami tutuşturan.
Kupkuru bir otum şimdi,
Sonu yok bir çölüm.
Içim dişim özlem...
Bilmiyorum her şey fani iken
Niçin bitmez benim çilem.
Sana gel diyemiyorum
Bir tanem.
Ölmek daha kolay olurdu
Seni bir daha görebilsem.

Ankara - Eylül 1972
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Özlem Gemisi

Bilmedigim limanlardan
Demir alma, gelme,
Çare olsan da ölüme.

Acilarimi taşiyan gemi!
Özlemim bana yeter,
Onunla avunuyorum
Çok görme bana bu özlemi.

Bekliyorum her gece
Sensizligimin
Acilarimla öpüştügü demi.
Sevilmek bir hayal bence
Yetiyor bana yetiyor
Sevgilinin özlemi.

Teknen patlasin
Dökülsün acilarim denizlere,
Istemiyorum gelme
Çare olsan da ölüme.

Özlemim bana yeter
Acilarimi taşiyan gemi.
Avunuyorum özlemimle ben
Çok görme bana bu özlemi

Ankara - 16.01.1980
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Özür

Önümde kafdagi
Ardinda ekmek derdi dururken
Seni düşünemiyorum bir tanem.

Ilk aglayişimda seni sevdim,
En son, sen aglattin beni.
Artik aglayamiyorum Annem.

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Rüya

Uyu sen güvercinler rüya getirsin sana,
Çik mavi yildizlara nur topla avuç avuç,
Sarin şafak tülüne, kurul ayin tahtina,
Kanattan melek gibi ta ... yedinci kata uç.

Gözündeki bahari seyretsin bütün alem,
Rüzgarlari konuştur saçlarinin telinde.
Esirgeme nurunu cennet olsun, cehennem,
Varsin çirpinsin gönül bir kuş gibi elinde.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

S.O.S.

Koskocaman, bir gemi
Içinde ben tek insan,
Dalgalarda yitmiş
Umudunu arayan.

Kaptani yok, dümeni kirik
Terkedilmişligin acisindan.
Bir dev gibi agzini açmiş karanlik
Dalgalardan iri,
Özleminden kocaman.

S.O.S. - S.O.S. - S.O.S.
Kurtar beni bu dalgalardan.
Yaşamak istiyorum!
Fenerim ol, işigini göreyim,
Seslen bana ne olur
Barindigin limandan.

Ankara - Eylül 1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Seni Aramak

"Kaderde ömür boyu
Seni aramak varmış
Seni seven Mehmet için
Mutluluk bu kadarmış"

I

Seni aramakmış kaderim
******* boyu sokak sokak
Yaşantımın çizdiği izlerde,
Martı kuşlarının, üç notalı sesinden usanıp
Mavi şarkılar söyleyen denizlerde.

Seni aramak
Ve bulamamak varmış kaderde.

İnsanların sokaklarında
Seller gibi aktığı,
Mehtabın asfaltlara
Yıldız, yıldız baktığı
Kocaman, sarhoş kentlerde.

II

Seni aramak
Ve bulamamak varmış kaderde.
Kimsenin feryadıma cevap vermediği,
Meleklerin gökten yere indiği,
Gece yarısı
Saat onikilerde.
Tüm çaresizlerin
Kadeh sırçasında
Tanıdık yüzler aradığı
Bodrum meyhanelerde

III

Şimdi sen
Sigaramda duman duman
Kadehimde son damla şarapsın.
Ses gelmiyor çaldığım kapılardan.
Öylesine bitkin, öylesine çaresiz...
Nerdesin... Nerdesin..?
Bir ses ver bana uzaktan,
Kurtar beni bu karanlık tuzaktan.
Eskiden kadehle içerdim
Şimdi içiyorum bardaktan.
Sönmüyor içimdeki yangın...
Kurtar beni yanmaktan.
Seni aramak
Ve bulamamak varmış kaderde.
Nerdesin, yıldız mısın göklerde,
Eridin renk mi oldun çiçeklerde?
Bitsin bu oyun artık,
Kapansın bu perde.
Seni aramak
Ve bulamamak, varmış kaderde.

IV

Sarmış büyük aşkın
Dünyamı bulutçasına
Seni bulamamak, kahrediyor beni.
Sevmişim seni bir kez
Yurtçasına

V

******* boyu sabahadek
Seni sordum yıldızlara
Yok dediler,
Dolaştım tüm bahçeleri
Çiçek çiçek
Boyun büktüler.
Aciz kaldı artık naçiz vücudum.
Mezarsan haber ver
Uzanayım yanı başına,
Toprağım toprağını içsin yudum yudum.
Yanardağ örneği yanan alnımı
Dayayıp mezar taşına,
Ağlayayım, ağlayayım.
Yeryüzündeki tüm çaresizler adına.
Nerdesin, Nerdesin?
Her nefes alışımda içime doluyorsun
Gerçekte yoksun.

Seni aramak
Ve bulamamak varmış kaderde.

Ankara - Mayıs 1966
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Seni Içtim Bu Gece

Bütün şarkilar güzeldi bu akşam
Güzeldi bütün şarkilar.
Saçlarin konuşuyordu kemanin tellerinde,
Dudaklarindi öpüşen notalarla
Tuşlarinda piyanonun.
Bir nameydi bütün gülüşler senden kopmuş.
Işik işik, renk, renk
Sen vardin kadehlerin pariltisinda,
Ve ben seni içtim, bu akşam yudum, yudum
Zaman zincirinin her halkasinda.
Bu akşam o kadar yakindim ki sana;
O kadar yakin olamazdin
Sen bile, senden sana.
Gözlerin bir kelebek gibi
Konmuştu renkli ampullere,
Binbir yerde görüyorum seni.
Bu akşam: Renktin, kadehtin, aşktin
Tuşlarda, tellerde, perdelerde.
Sen vardin içimde,
Her zerremi okşuyordun. Kanimdaydin
Sen bu akşam
Söylenen bütün şarkilardaydin.

Ankara - Ocak 1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Senin Çocuğum

Yolun ahlak, fazilet,
Sana muhtaç bu millet.
İstikbal ve hürriyet
Senin çocuğum senin.

Toprakta şehit yatan,
Anıtkabirde Atan,
Bu yüce mutlu Vatan
Senin çocuğum senin.

Bu ovalar, bu dağlar,
Verimli yeşil bağlar,
Edirne'den Kars’a kadar
Senin çocuğum senin.

Işık ol, yol gösteren,
Doğru ol, iş bitiren.
Bu okul, bu öğretmen
Senin çocuğum senin.

Engelleri yık devir,
Eğriyi, yoldan çevir.
Tarihinde her devir
Senin çocuğum senin.

Kötülüğe sen ol set,
Seninle vardır millet.
Mutluluk ilelebet
Senin çocuğum senin.

Ankara - 26.01.1985
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sensizlik

Eridi ümidim bulutçasina.
Evden, barktan uzak,
Ayakta papuçlar delik,
Saç, sakal uzamiş alabildigine
Haftalik.
Yanmişim, ta cigerden
Bir tanem barutçasina.

Sagimi, solumu bilmem,
Aç miyim, tok muyum.
Ismimi de unuttum
Yedi bitirdi beni gurbet
Kurtçasina.

Sigarayi biraktim,
Kesildim yemekten içmekten,
Haram oldu aldigim nefes.
Hürriyetimden de vazgeçebilirim.
Senden geçmek ne mümkün
Sarmişsin beni, kader aglarinda.
Sevmişim seni, sevmişim bir tanem
Yurtçasina.

Dinar - 14.08.1957
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sevgilim

Takilma ardina ümit kuşunun
Gün gelir ansizin uçar sevgilim.
Bir gün bitecektir bu tatli oyun
Kalirsin yollarda naçar sevgilim.

Güvenme ne yaza, ne de bahara.
Göçmeyen gördün mü meçhul diyara?
Bir sevgi gönülde binlerce yara
Kirkindan sonra da açar sevgilim.

Ne çare gelmişiz dünyaya bir kez,
Soydaşiz bir ömür beş para etmez.
Her şeye dertlenme nasilsa herkes
Gün gelir öteye göçer sevgilim.

Aşkima saygi duy olma vefasiz,
Bir ömür sürelim, sade, cefasiz,
Göklerde gördügün binlerce yildiz
Kabrine işiklar saçar sevgilim.

Ömür bu tükenmez diye düşünme;
Bu yollar ulaşir bir gün ölüme.
Bu dünya tapulu bir bahçen olsa
Can denen o kuş da uçar sevgilim.

Yaşlandik seneler elliyi aşti,
Yapraklar sarardi, topraga düştü
Güz geldi baksana hasat yaklaşti
Ecel hepimizi biçer sevgilim.

Ankara - 10.03.1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sevmek Güzel

Yansan bile üzülme sevgi denen ateşte;
Sevmeği bilen insan Allahına kul olur.
Çok sevmek ve sevilmek, yaşamak budur işte;
Soğan ekmek yesen de lokmaların bal olur.

Sevişen gönüllerde katmerli açar güller,
Sevinç sarkısı söyler sevda dolu gönüller,
Seversen insanları taşlı, dikenli yollar
Mutluluk menziline ulaşan bir yol olur.

Dikenleri ayrı tut, sakın güllere katma,
Gönül sevgi içindir, sakın kinle uyutma,
Kırılsan da, sevenle, sevmeyeni bir tutma
Sevenlerin dünyada mutluluğu bol olur.

Ankara - 15.01.1986
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Silivri Akşamları

Yavaşça esmerleşir tüm evlerin camları,
Bir hoş serinlik okşar kıpkırmızı damları,
Ve coşturur şarkılar masmavi dalgaları,

Ne dert kalır, ne hüzün, eritir tüm gamları
Silivri akşamları, Silivri akşamları...

Konuşur deniz deniz, konuşur mavi mavi
Ve sarar gönülleri büyük aşkın alevi
Mağlup eder neşeler keder isimli devi

Ne dert kalır, ne hüzün, eritir tüm gamları
Silivri akşamları, Silivri akşamları...

İşte lacivert bir gök, sevmenin tam sırası,
Ve kurulmuş doğanın o en zengin sofrası
Mavinin en güzeli, kırmızısı, sarısı...

Ne dert kalır, ne hüzün, eritir tüm gamları
Silivri akşamları, Silivri akşamları...

Silivri - 11.08.1983
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Son Çikmaz

Onikiye beş var,
Günlerden cumartesi, ay otuz
Son çikmaza girdik.
Yaşamla degil, ölümle dostuz.

Mutsuzluk hedefim vurdu onikiden,
Teget geçmede yanimizdan mutluluklar.
Büyük bir suskunluk yöremizde
Hüzünler sonsuz, derin acilar.

Tüm çaresizlikle baş başa
Diyecekler bu şair de yaşadi.
Beni sevgilim degil-ömür boyu-
Acilarim okşadi.

Güzeldi yaşam, sevmek, sevişmek;
Bir oyundu bitirdik.
Vuruldu hedefimiz onikiden
Son çikmaza girdik.

Ankara - Eylül 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Son Durak

Dişarda,
Kar, firtina, bora...
Kimsesizlik, çaresizlik
Konuk bende bu akşam,
Aç ruhlarinda hora tepiyor zaman.
Ne başlarinda islanmadik bir tel saç,
Ne benizlerinde bir damla kan.
Şiirler okuyorum onlara
Ölüp de yaşayan ozanlardan.
Avuntu olmuyor gülen, aglayan dizeler...
Anliyorum.
Sonra kucak, kucak
Anilarimi sunuyorum:
Geziyoruz, kent, kent bucak, bucak.
Yine çaresizligin boynu bükük,
Yine kar, firtina, bora
Kimsesizlik nerdeyse donacak.
Bu an, çok uzaklardan
Bir müjde getirse biri,
Ister melek olsun, isterse şeytan
- Haber salmiş - dese sevgilin
Son duraktan.
Koşacagim, koşacagim.
Son damla kan
Dökülünceye dek damarlarimdan.
Öpecegim taşlarini
Sana varan yolun tek, tek
Görenler zavalli diyecek
Boş gözlerle bakacaklar aciyarak.
Çünkü ne sen varsin,
Ne de o son durak.

Ankara - 01.02.1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Son Soru - Son Cevap

A.Tufan Şentürk'e

Ve bitti hikaye nihayet
Kivraniyor zaman avuçlarimda...
Neden dünya bir mezarlik olmaya mahkum?
Son mevsim daldi son uykusuna
Perişan saçlarimda.

Renk mi, alev mi, ses mi?
Nedir uzayip giden hayat?
Damarlarimda dolaşan son damla kanda
Nedir bu feryat?
Ve neden durdu zaman,
Ne çabuk geldi son saat?

Kim bagladi bu karanliklari
Dünyamin çatisina,
Kim getirdi beni bu karanlik eve
Gece yatisina?

Bütün yollarin sonsuz oldugu yalan.
Bir kitabe-i Seng-i mezara
Ismim yagdiracak kadar
Yaşiyor insan.
Ve bitti hikaye nihayet
Kivraniyor zaman avuçlarimda
Neden dünya bir mezarlik olmaya mahkum?
Son mevsim daldi son uykusuna
Perişan saçlarimda...

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Son Şarki

Tutuştu yine kalbim, yaniyor alev alev,
Kemiriyor içimi istirap denilen dev.
Kaderin cilvesi bu helâk olsan nafile
Taş kalpliyse canan, sen istedigin kadar sev.

Sevmek kolay güzelim sevilmemek inan zor
Taş kalpli küçük yarim sevmek nedir bilmiyor.
Alevsin sen yakarsin, sevmekten ne anlarsin
Sevilmemek çok aci, acisini bana sor.

Anlatmak mümkün degil, yitirdim ben gücümü
Mutluluk dileyerek alacagim öcümü.
Yalniz şuna inan ki sevdigim günden beri
Doldurdun her saniye gündüzümü gecemi.

Göçettik mi maziye kalmiyacak farkimiz,
Dönecek tek plakta, tek olacak şarkimiz.
Söndürecek Alevi evrende ESENYEL'ler
Söylenecek mahşerde yalniz bizim aşkimiz.

Ankara - 15.12.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sonsuzluk Türküsü

Sonsuzluğa varan yol
İçimde kıvranıyor;
Yanmak isterim bol bol.

Sonsuzluk içimde kor,
Arzularım bir umman,
Ruhuma esir zaman,
Ölmek kolay
Yaşamak zor.

Mesafeler cücedir
İçimin aynasında.
Coşkun ruhlar yücedir.
Sevginin deryasında

Ebediyyet ne tatlı.
Seven gönül kanatlı
Sonsuzluk ortasında.

Istırap sarayının
Kapısında bir kilit,
Kapatmış onu ümit.

Varlık tutuşup yandı
Sönmez artık bu ateş.
Aşk ruhumda uyandı.

Mehtap fecir ve ahenk
Tezgahımda dokunur,
Yolu aydınlattı nur.

Şu hür mavi ufuklar
İçinde beni saklar,
Orda fecir soyunur.

Ötelerin ötesi
Çekiyor beni her an,
Tükendi artık zaman.
Yokluk varlığa köle,
Aşkla vuslat el-ele.
Nura döndü ıstırap
Sana şükürler Yarab.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sonu

Mavi ufuklara uzattim kollarimi
Verin bana da biraz aydinlik.
Günahlarin cenderesinde kalbim
Gözyaşlarim, renksiz, ilik.

Rüyamda göremiyorum
Hatiralarimda uyuyan şehri.
Beyaz sabahlarim karardi
Kuşlar getirmiyor bekledigim haberi.

Unutulan yillarin hasreti
Gurbetin sonsuz yollari
Içimde kivraniyor.
Enginle boy ölçüşen günahlarim
Huzursuzluktan yaniyor.
Daha kirilmiyacak mi?
Kara talihimin, kara kollari.

Yikildi duvarlari hürriyetimin, saadetimin
Aydinliklara hasret yaniyor içimde.
Varlikla, yokluk verip elele
Her zerresini kemirdi
Kemigimin etimin.
Gece kuşlari emdi aydinligini, dünyamin,
Kirildi çelikten çemberi düşüncemin
Ben ve herşey hatiralar yigini.

Uzunköprü - 1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Sonu

Çagrilarim seslendi ufuk ufuk
Iç boşlugumu doldurmak arzusuna.
Zaman boyunca agladi sonsuzluk,
Kisirlaşti aşklar
Ve düşünce içindeki öksüz mana.

Varligin tadina doyamadik
Bir iç sizisi uzayan günler: Düş...
Mutluluk borcunu bir türlü ödeyemedik.
Mekan çerçevesinde tutsak, yaşanti ölmüş.

Kanat sesine hasret, bir bahçenin içinde
Kirilmaz diye inandigimiz putlara taptik.
Seneleri yokluga kuledip
Kara bahtin peşinde
Topladigimiz (başimizi yaran) taşlarla
Kendimize yalnizca bir mezar yaptik.

Isparta - 1962
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Şavrole Sebahat’a Mektup

Mektubunda: "Gel bizimle yaşa, bütün zenginligimi sererim ayaklarina.
Gelmezsen ben geleyim, raziyim gecekonduna, bir dilim ekmekle bir baş soganina" diyorsun.

I

Burasi bizim mahalle,
Yollari asfalt degil toprak.
Evleri kerpiçten, tek katli;
Duvar görünür pencerelerinden
Çatlak, çatlak.
Yildizlara hasrettir burada gözler.
Balkonu yoktur evlerin,
Gökyüzünü göremezler.
Bilye taşir çocuklar ceplerinde
Fistik, findik yemesini! bilemezler.
Tüm yaşantilari
Güneş altinda yazin,
Kişin ayazda;
Sen yaşayamazsin aramizda.

II

Burasi bizim meyhane
Yalniz aglanir burda.
Sen gelemezsin,
Aglamasini bilemezsin,
Için kabarir
Içemezsin bu şaraptan;
Şişesi iki liradan.
Hem zenginligine yakişmaz,
Hem de zehir gibidir.
Palamuttur mezemiz
Pişirilmiş, simsiyah bir tavada
Yeşil yeşil zeytin, kokar salata.
Bizim meyhanenin rengarenk işiklari yoktur.
Tavaninda bir tanecik, onbeşlik
Ampul yanar.
Sinekleri vardir kara, kara
Uçuşurlar havada.
Küfürlü, uçkurlu türküler çalinir.
Sahibinin sesi gramofonda.
"Sen ellerin olamazsin
Sen benimsin en sonunda"

III

Senin kokteyline de ben gelemem
"Neden mi?" gülmesini bilemem.
Anlaşamayiz seninle.
Sen aglamayi unutmuşsun
Bense gülmeyi.
Hem yakişmam, o süslü, püslü yerlere
O bin bir işik köreder gözlerimi
Saklayacak yer bulamam
Kocaman ve nasirli ellerimi.
Cevap veremem
Lugatimda bulunmayan sözlere.
Nasil bakarim ben
O yeşil çerçeve içinde parildayan gözlere?
Ben anlamam bar-amerikandan,
Beni sarmaz gavurca şarkilar.
Zevk de duymam piyanodan,
Gelemem dedigim bundan.

IV

Sen şehrin göbeginde oturursun
Evinde şofben vardir banyonu isitan.
Bizim için mutluluktur
Su akinca musluktan
Mahalle çeşmesinde.

V

Benim yolum kenar mahalleye gider
Inişli, yokuşlu, hem de karanlik.
Sen düşünmezsin geçimi
Benimse ekmek derdi
Bir kurt gibi kemirir içimi.
Sen alafrangasin ben alaturka
Benim sözüm açik-seçik
Senin işin: -Mendukka-dukka-.

VI

Bana bahsetme, aşktan, sevdadan,
Birak beni, kendimi yaşayayim
Kendi içimde.
Senin aklin sevdada
Benimkisi geçimde.
Nasilsa ayrilik var
Bu sevdanin sonunda
Çevremde birak beni
Sen de, yürü git, kendi yolunda.

VII

Biliyorum paran çok...
Paran çok amma...
Ne yazik ki çarşida
Gönül satan dükkan yok.
Onun için cigerparem
Bu sevdanin sonu bombok

Ankara - 18.10.1966
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Şimdi

Vakit geçti,
Kapandi tüm kapilar.
Boşlugun uzaylaşti içimde,
Sensizlik atiyor yüregimde şimdi
Damar, damar.

Barajlarda hapsedilmiş,
Özgürlügüne aglayan
Sulara döndüm.
Yokluguna siziyorum şimdi
Azar, azar.

Sensiz bu yaşam
Bilmem ki neye yarar?
Sana varan yollar kesilmiş şimdi
Duvar duvar.

Sensizlik atiyor yüregimde şimdi
Damar, damar.

Ankara - Haziran 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Şimdi

Şimdi gurbet denilen bir elem denizinde
Keder adli dalgalar içimi dolduruyor.
Yürüyorum aşkimin silinmeyen izinde
Andigim her hatira yüzümü solduruyor.

Birden boşaltmak için kalbimi ufuklara
Yaşaran gözlerimle daliyorum engine.
Fakat vermiyor seni bana hiçbir manzara
Yoksun güzelim yoksun, şimdi yalnizim yine.

Balikesir - 08.10.1939
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Takvim

Istedigin kadar yan
Ve yalvar hiçkirarak;
Tatli günler düşüyor
Takvimden yaprak yaprak.

Ne gecesi gündüzü,
Bulutlandi gökyüzü.
Kirkini aşti ömür
Olduk gönül öksüzü.

Dizde derman tükendi
Neye yarar yalvarmak.
Depoda benzin bitti
Yaklaşiyor son durak.

Ankara - 09.12.1971
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Teselli

Hicranı bestele, gönül durma yan.
O sarı yıldızın nuru sönmede,
Kölesi olduğun bu kahpe zaman,
Mevlevi bir derviş gibi dönmede.

Ne çıkar hasrete köle olsan da.
Gurbetin evladı kara bahtlıdır.
Ferhat da can verdi yalçın dağlarda
Istırap Neş’eden daha tatlıdır.

Çilekeş gönüller aşkın sahibi,
Çekmeyen ne bilir mutlu olmayı.
Bir avuç feryattır ömür nasibi
Her çiçek bekliyor bir gün solmayı.

Ayları bağrında eritir yıllar;
Her geçen günümüz bir solgun, rüya...
Kim olmuş bu yolda mutlu bahtiyar
Hep böyle dönecek bu sarhoş dünya.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Tükeniş

Yaşamin gerçekliginde
Birikmiş tüm anilar.
Sevindigimiz günler sayili
Agladigimiz, bilinmez ne kadar.

Ömür boyu direniş boşuna,
Bulunmuyor mutsuzlugun ilaci.
Her geçen gün ne getirdi
- Ayri bir aci...

Bir tükenişe uzayan yoldayiz
Ha batti ha batacak bu gemi.
Vuslatin da mutlulugu boş artik
Elde kalan sevgilinin özlemi

Renksiz bütün gözyaşlari
Sevinçle de, kederle de dökülse.
Umutla bekledigimiz son darbe-i kalpte
Ölümün alnimiza koyacagi son buse.

Ankara - Eylül 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Uyanan Mevsim

Bir kanat sesiyle uyandı dünya,
Ruhlarda yumuşak arzu gerindi,
Bilmediğim renkler yayıldı suya,
Kederler küçüldü ıstırap dindi.

Bir beyaz dünyaya uzandı yollar,
Vuslat ile hasret şimdi yanyana.
Beni kucaklıyor özlenen diyar,
Neşeler hülyanın girdi koynuna.

Mevsimler uyandı meçhul rüyadan,
Rengarenk arzular yolumda rehber
Böyle kim çekiyor beni dünyadan?
Uzağın hasreti ruhta seferber.

Ümitler aşkımı etmede davet
Uyanan mevsimin mavi ufkuna.
Vuslatın koynunda uyur saadet...
Herşeyi verecek bu mevsim bana.

Uzunköprü - 1948
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Varsa

Varsa küçücük bir odan
Ve yaniyorsa soban
Mutlu say kendini.

Şimdi milyonlarca insan
Ölmemek için açliktan
Ekmegine katik eder derdini.

Ankara - 31.12.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Veda Şarkısı

T.M.O. Kampı Silivri, Son gece

Geçti günler habersiz, ne kaldı ki yarına
Yalnız bir özlem içimizde, Silivri akşamlarına.

Öpüştük denizle, buluştuk dalgalarla,
Uçuştuk martı, martı, küçücük sevdalarla,
Ayrılmak acı belki, elvadalarla.

Geçti günler sessizce ne kaldı ki yarına
Yalnız bir özlem içimizde, Silivri akşamlarına.

Deniz mavi, gök mavi, minik sevdalar mavi,
Aşkla keder yan yana mutluluklar müsavi...
Tam yanmağa başlarken gönüllerin alevi

Geçti günler sessizce ne kaldı ki yarına
Yalnız bir özlem, Silivri akşamlarına.

İçimizde bir şey var, tarifi yok/kırık.
Havaya uçan sevda bir kısacık hıçkırık,
Boşuna, kaçamayız, en sonunda ayrılık,

Geçti günler sessizce, bir şey kalmadı yarına
Yalnız bir özlem, Silivri akşamlarına.

Silivri - 26.08.1980
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yagmur

Dişarda yagmur
Içimde sikinti var.
Açabilsem kalbimi
Bu yagmur içime yagsa
Ve yikasa
Içimde ne kadar aci varsa
Uyusam... yagmur altinda
Deniz gibi...

Boyum uzun olsa yagmur kadar
Öpebilsem semayi...
Sonra dökülüp yeryüzüne
Kucaklasam tüm insanlari
Dünyayi.
Hiç birini yapamiyorum
Içim taştigi halde

Aglayamiyorum...

Sende seviyorum tüm insanlari,
Sende büyüyor acilar, sevgiler, inan ki
Bu yagmurda ne var sanki...

Uzunköprü - 21.08.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yağmur

Şimdi Ankara günlük, güneşlik
Havada tek bulut yok.
Neden kapkara ivedik?

Bilmeyene bunu anlatmak zor
Neden ivedik'e yağmur yağıyor.
Başkentte herkes bayram yaparken,
Doyasıya gülerken
Biri var için için ağlıyor,
Hatıralar ortasında, Alev, Alev yanıyor,
İvedike yağmur yağıyor.

Parmağında nişan yüzüğün,
Üzerinde gelinlik elbisen
Uzat ellerini pencereden
Gözyaşlarımdır şimdi ellerine düşen.

Sevmek kolay, unutulmak zor
Havada tek bulut yokken
İvedik'e yağmur yağıyor.

Ankara - 29.10.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yalan Mi Oldu

Kalmadi kalbimin yanmadik yeri
Beni terkettigin o günden beri.
Ne çabuk unuttun güzel günleri
O günler karardi hicran mi oldu?

Şimdi arkadaşim kederle, hüzün
Başimi gögsüne dayadigim gün
Demiştin-seninim işte büsbütün
Verdigin o sözler yalan mi oldu?

Sarmiyor yarami şu yeşil bahar
Bekleyeyim söyle daha ne kadar?
Ayirinca bizi dumanli daglar
Ölmeyen aşkimiz viran mi oldu?

Ankara - 18.08.1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yalnızlık

Şu gönül bir yolcu ıstırap hancı,
Dert beni bekleyen bir han gibidir.
Gölgem de peşimde sanki yabancı
Beni kovalayan düşman gibidir

Balıkesir - 1937
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yapabilsem

Bir gün bakabilsem dünyaya
Ümit penceresinden.
Zamanı dolayabilsem belime
Ve mesafelerin ardında
Kaybolan saadetimi
Önümde diz çöktürebilsem.

Bir gün yıldızları basamak yaparak
Yükselsem Ay'a,
Baksam oradan sarhoş dünyaya
Bol bol gülebilsem,
Bulutlar arasından
Yağmur gibi dökülebilsem.

Benim anam, babam, canım Türkiyem
Ovalarına, dağlarına, denizlerim
Beyaz saadet çiçeğinin
Tohumunu ekebilsem.

Edirne
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yaşamak Lazim

Çöl yolcusuyum ben.
Bir içimde bitirmek niçin
Yudum yudum içmek varken saadeti?
Ömür kisa belki çekmek için
Fakat saadet ne kadar az.
Ömür kisa belki çekmek için
Çilemiz ne kadar çok.
Kafamin içi karinca yuvasi
Düşünmek bile istemiyorum bazan.
Hesap... kitap elde kalan ne?
Işte ömrümüzün muhasebe mizani:
Saadet borçlu, keder alacakli.
Muhasebeci misin be... birader
Işin ne alacak verecekle.
Nafile tutturamazsin hesabi.
Yaşamak lazim, yaşamak gününü
Saadetin borcunu tahsil edip
Hayat mizanini tutturmak için.
Yaşamak lazim
Yaşamak deli şairim yaşamak.

Uzunköprü - 26.04.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yaşıyor Muyum?

İnsanım; fırtınalar, boranların eseri,
Sefalet ateşinde yanmaya gelmişim ben.
Beyhude bekliyorum doğacak beyaz fecri,
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Mezar taşları kalem, birer destan yazıyor.
Bu destanı gözyaşı içmiş bir can yazıyor.
Alnımdaki her çizgi böyle ferman yazıyor:
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Dünya şuursuz tezgah, ustabaşı sefalet,
Kendi kendini yedi, hayal oldu asalet.
Ruhumuzdan göç etti merhametle adalet
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Ben insanlar tanırım maskeli bir şeytandır,
İnsanlık kitabında birer kara destandır.
Mutlu olanlar yalnız, topraklarda yatandır.
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Vicdanlar bir kayadır, ruhu sarmış menfaat,
El, etek öpmek hüner, çiğneniyor hakikat.
Bel bükmekle geçiyor böyle mi olur hayat
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Tanrım, Tanrım! ışık ver şu kararan dünyaya,
Erisin lugatların vicdan dediği kaya.
Sana değil ey Tanrım tapıyorlar paraya.
Yazık ki yaşamağa mahkum edilmişim ben...

Kayseri-İncesu - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yeter

Götürün yildizlar gökten öteye
Bana bu sevginin özlemi yeter.
Bu gidiş son artik, sormayin niye
Kalbimin dinmeyen elemi yeter.

Bilmedi, aşkimi verdim gizlice,
Agladim, bekledim gündüz ve gece.
Hep sevdim, bilmedim sevilmek nice
Kendisi gelmesin, selami yeter.

Mutluluk kadehi hep boş mu kalsin
Sevenler nereden nasibin alsin?
Arada, sirada, yilda bir olsun
Çikip da kesseydi yolumu yeter.

Bilmem ki yurdunu, nerede yeri.
Bekliyorum hala, gelmez haberi.
Her zaman degil de bayram günleri
Yilda bir sorsaydi halimi yeter.

Nasil sevdigimi bir bilebilse,
Kanatlanip uçsa ve gelebilse.
Bir sabah hafiften esenyel olsa
Üfleyip savursa külümü yeter

Ankara - 15.12.1982
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yok Işte

Yok be kardeşim, yok işte.
Sigaramin dumani arkadaşim,
Tesellimi sorarsan: işim,
Evden ayri, barktan ayri...
Ne bir lokanta,
Ne otel, ne han
Çildirir insan
Yalnizliktan

Nasibim buymuş
Gezerim istasyon, istasyon,
Ekmek derdinin ardindan
Vagon, vagon...

Afyon - 1963
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yolcu

Gümüşten işigini aydan dilendin
*******in üstüne çektin perdeyi.
Yildiz oldun, göklerden yere elendin
Üfledin aşk agacindan yapilmiş neyi.

Yolun çakil degildi, çiçekler dikensiz
Rüyalarini gördün durgun sularda.
Yaşadin kişta yazda baharda
Yürüdün için ferah, yürüdün ayni iz.

Tükenmez sandin yolun,
Çiçekler sararmaz, kurumaz sandin.
Işte, bak gökler yarildi
Yagmur, yagmur...
Dökülüyor tanrinin gözyaşlari.
Seller, uçurum açti: Durabilirsen dur.
Hangi yolcu yolunun sonuna varmaz?

Haydi yürü! Yolcu yolunda gerek,
Barinacak bir yer bul kendine.
Bu yolun sonunda en büyük gerçek.
Yagmur, yagmur, işliyor iliklere...
Yolun bitti.
Sigin artik selviliklere.

Edirne - 1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Yolculuk

Aydin *******in beyaz huzuru
Uzandi dünyamin maverasina.
Arzular büyüttü özlenen nuru
Atildik mutluluk macerasina.

Çevrildi anahtar, açildi kilit.
Başladi yolculuk beyaz diyara.
Her yolun sonunda bekliyor ümit,
Sigmiyor arzular geçen yillara.

Ne yollar tükendi, ne de yolculuk,
Hür maviliklerde hala yoldayiz.
Çagriyor bizleri: gidelim... çabuk
Mutluluk tahtinda oturan yildiz.

Maraş - 20.05.1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Zaman

Zaman ki: Tezgahinda dokudu beni,
Ölümü unutturdu dindar ruhuma.

Zaman ki; bir hece de okudu beni
Gül diye dikenleri serdi yoluma.

Özledigim bir rüya bu gün sevgilim;
Iklimlerin bittigi yerde o şimdi.
Zihnimde kanat açan pembe emelim
Bir zaman bana yardi, benim eşimdi.

Fakat savurdu onu zaman rüzgari,
Ebediyyet yolunda agliyor şimdi.
Zaman, aldi elimden yeşil bahari.
Bilmiyorum neyimdi o benim, kimdi?

Zaman yollari diken, derin uçurum,
Maceralarim öksüz, gözlerimde yaş,
- Zamanin kollarinda ah... ölüyorum
Yetişir artik zaman, bagrin niye taş?

Maraş - 27.12.1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Zor

Zembille inmedik ya gökten
Kendimiz çiktik bu agaca.
Elbette meyvenin iyisi, olgunu
Incecik dallarin ucunda.

Gelibolu - 07.01.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim