Kadir Karaman

[GooD aNd EvıL]

Acil Hasta
Yoldan geçerken bir araç
vurdu savurdu kenara...
kırdı hemen her yerini...
koştu gören...insafı olanlar imdâda...
ele alınacak gibi değildi...
bir telaşla...haber verdiler ambulansa...
saatler sonra gelebildi ambulanssa…

ne doktor…ne hemşire!!??
aklı eren bir kimse yok ambulansta
bir şoför…bir sedye sadece!!??
apar topar koydular
yaralı kıvranırken
acılar içinde...sedyeye….

ambulans zar zor çıkabildi caddeye
ve sirenler çalarak
nice tehlikelerden sonra
yetiştirebildi yaralıyı
yarı canlı...hastaneye…

acil servis kapısı…ana baba günü!!
herkes üzgün…
görmek mümkün değil
kimsenin güldüğünü…

yaralı...çığlıklar atarken
ve yalvarırken yardım için…
başucuna gelen görevli
-kızgın kızgın!!??
bakmadan yaralının haline...
aldırmadan çektiklerine...
sormaya başladı;
sosyal güvencen var mı?
sigortalı mısın?
Paran var mı?
Arkan var mı?
Yok deyinince...yaralıyı haşladı!!??

Kimin kimsen yoksa
bekleyeceksin sen...
-beklemek senin yazgın!
sana yardım edemem…
edersem eğer!!??
mevzuat beni de yer!?
Dedi ve ekledi:

Bekle..yorulma beklemekten…
hasta kahrolurken inlemekten.
Hasta bekledi…bekledi.
Kendini kurtaracak yardımseverleri
Bir türlü gelmedi…
Kan kaybı…
dereken kalbi tekledi
ve birkaç yardımsever el
aldı temelli iyileşen hastayı
sükut aracına yükledi…

O gün...
İğreti...eve benzemeyen bir evde
Akşam...babalarını ve
yiyecek getirmesini bekleyen
başka bekleyenlerde vardı
gözleri yollarda...
beklediler...beklediler
bekledikleri gelmedi
her taraf karardı
sordular...aradılar
gözleri kapıda
kulakları seste
hiç kimse haber getirmedi
ve o eve bir daha
sevinç girmedi...

[GooD aNd EvıL]

Alem Gözlüm
O kadar hastayım ki sana
Âlem gözlüm
İnan o kadar
Özleminle içimde
Erozyonlar
Heyelanlar var.

Acılarım acır
İnan ki ince, ince
Sancılarım sancır
Gayet derince
Aklıma geldikçe yüzün
Kaplıyor yüzümü
Mahşeri bir hüzün

İçime yanardağlardan
Akkor, akkor
Lavlar akar
Lav püskürtmeye başlar
Ruhumdaki sönmüş yanardağlar

Dağ-dağ gezmene lüzum yok
Alem gözlüm
Av peşinde
Taze otları ezerek
Ömrünü tüketmene
Hele hiç lüzum yok
Ancak ahmaklar
Sarplarda av kovalar
Bir bakarsan etrafına
Sana av olmak için
Yalvaran bakışlarla
Can atan binlerce av var.

[GooD aNd EvıL]

Ani Gidiş
Hiç kimseye sormaya cesaretim olmadı
evin dağınıklığından bildim gittiğini…
İsteseydin merakta bırakmazdın
Açıklayabilirdin…bu âni gidişin
bilemediğim sebebini…
Demek ki gerek görmedin
her şeyi birden başlamak gibi
bitirmekte özelliğinmiş
anladım şimdi!...

Ama ne kadar yazık!
Ne denli acı!...
Sen…hiç anlamamışsın beni!
Belli bilmediğin…
Seni nasıl sevdiğimi…
Şâhidim duvarlar…
çeken, biteviye hıçkırıklarımın resmini
ispatım pencereler…
yalnız camlar biliyor yolları nasıl gözlediğimi
sorabilsen, söyler kapılar…
ne ümitlerle beklediğimi

Bir tavsiyem olacak…
Seveceksen eğer beni sevdiğin gibi
sevme kimseyi…
kimse katlanamaz ve çekemez bana çektirdiklerini
senin müzmin hastalığın…anladım!...
terk etmek…üzmek…ağlatmak…inletmek
bekletmek sevdiklerini…
merak ediyorum doğrusu…
sevdiklerin böyle ya…
kim bilir, ne yapıyorsundur sevmediklerini?

[GooD aNd EvıL]

Aşk
Ne okunur, ne yazılır...
Aşk öyle bir hitaptır ki!
Ne silinir, ne kazılır...
Aşk öyle bir kitaptır ki!

Ölüleri diriltir aşk!
Dirileri delirtir aşk!
Düşmesin bir taş yüreğe...
Yavaş yavaş eritir aşk!

Derttir, derman bildirmez aşk!
Çektirir de öldürmez aşk!
Hasret ile örülürse...
Ağlatır da güldürmez aşk!

Bâzen gözde bakıştır aşk!
Bâzen sözde yakıştır aşk!
Bâzen tebessüm, edâdır...
Bâzen gizli akıştır aşk!

Öyle bir kitaptır ki Aşk!
Çok yazılır...Çok okunur...
Sihirli hitaptır ki aşk!
Acemilere dokunur...

[GooD aNd EvıL]

Aşk Güftesi
Gözlerini yazmalıydım
Yazamadım yaktı beni!
Sözlerini yazmalıydım
Kuvvetsiz bıraktı beni!

Gülüşün içimde yara
Meftunum gül dudaklara
Sürükledi uzaklara
Özlemiyle yıktı beni!

Vücudumu sardı acı
Acıların aşk ilacı
Oldu aşkım darağacı
Kemendine taktı beni!

Sıcak bir göze muhtaçtım
Korktum, ateşinden kaçtım
Susuzdum hem de çok açtım
Besleyen kuraktı beni!

[GooD aNd EvıL]

Aşk Tuzağı
Aşk tuzağı zorlu olur dediler
Gülümsedim geçtim, önem vermedim
Sevdâ dağı karlı olur dediler
Her yanımı tipi sarmış görmedim.

Tutuldum, düşürdü ne hâle beni?
Eyledi kendine kul, köle beni
Mahkum etti zorlu emele beni
Aşk içinde aşklar varmış görmedim.

Kör edermiş meğer sevda gözleri
Silinmezmiş aşkın kâlpten izleri
Hem gözü bürürmüş hem de sözleri
Aşk hep gönülde kışlarmış görmedim.

[GooD aNd EvıL]

Ayna
Bu ayna yalan söylüyor
Bu yüz yüzün olmamalı
Canında sevgi ölüyor
Bu yüz hüzün dolmamalı.

Baskında kalmış limanın
Emziği sevdâ zamanın
Çile dikişi yamanın
Çilekeş hiç bilmemeli…

Kimse anlamaz huyunu
Bitmez acının oyunu
Köz öğütür gül suyunu
Gül bundan hiç yılmamalı…

Paramparça şu göz sözde
Umut kordan yağmur gözde
Acı resmedilen yüzde
Ağlayanlar gülmemeli…

Yalnızlık bitmez buruntu
Canın gölgesi kuruntu
Sevgi özlemlerde tutu
Dertler aslâ bulmamalı…

Bu ayna bir can aynası
Bakanın depreşir yası
Kavuşmak olan, sevdâsı
Aynada çok kalmamalı.

[GooD aNd EvıL]

Bayram Başka Bahara
Karlar erir dağlarda, ölü otlar yeşerir
Issız, bâkir köşeler bezenir çiçeklerle
Buzul tutmuş, yıllanmış hayaller filiz verir
Kamaştırır gözleri Var Eden, gerçeklerle

Güneş ışık göndermez olur mahzun diyara
Saklayın çelenkleri, bayram başka bahara.

Bulutlara yükselir, yüreklerden kaynayan
Kanar eski yaralar, el sürmeyin,değdikçe
Öyle bir ah çekiş ki, kalmaz kimse duymayan
Hüzün çöker göklere, yerlere baş eğdikçe

Ne gören, ne duyan var; değişmez hiç manzara
Çekmeyin resimleri, bayram başka bahara.

Çağırır hasret yeller, yalnızlık türküsünü
Nağmelerin yankısı yansır yalnız dallardan
Bozar yorgun duygular, vuslat görüntüsünü
Yanık sesler yükselir, tozlu bomboş yollardan

Sızı çöker âniden, özlemli duygulara
Dermeyin hayalleri, bayram başka bahara.

Doruklarda coştukça hasret hisler önünde
Bekleyenler ümitle bekler yolcularını
Savrulur canlar her an hülyâların yönünde
Gömerken rüyalara umut acılarını

Kasavetli bir anlam çöker sakin sulara
Bulandırman suları, bayram başka bahara.

Unutulur sorulmaz, aranmaz biçâreler
Yaşarlar kavuşmanın tarifsiz arzusuyla
Yıkanır gözyaşıyla boşa giden seneler
Karşılanırlar her an ayrılık pususuyla

Ümitler korku olur, kâlpler düşer yollara
Acı dolar sahneler,bayram başka bahara.

Var oluş bir müjdedir, inanın yok oluşta
Nice labirent yüzler yorgun düşer ummaktan
Bilinsin ki mutluluk, yokluk ile doluşta
Yokluğa sabredenler, ümidi kesmez Hak’tan

Mutluluk uzak değil, dayan konsan mezara
Hüzün ağıt bu âlem, bayram başka bahara.

[GooD aNd EvıL]

Bekledim
Pencere, kapıda seni bekledim
Ümit dolu gelmeni bekledim.

Hasretin depreşti çekemez oldum
İmdadıma yetişmeni bekledim.

Duyar belki, koşar diye, sesimi
Ağladım da işitmeni bekledim.

Hayallerin tuttu buz ellerimden
İnan ki hep ellerini bekledim.

Hazan vurmuş gönül bahçemde her an
Açsın diye güllerini bekledim.

Yakarsın diyerek sönmüş ateşimi
Özlem ile gözlerini bekledim.

Geldiğinde tutup ak saçlarımdan
Yerlerde sürüklemeni bekledim.

Bilmeden kâlbini kırmışsam eğer
Suçu bana yüklemeni bekledim.

Vuslat anı gelmiş ben gelmemişsem
Vazgeçmeyip beklemeni bekledim.

Ağladığım anlar tutup elimden
Sevgiyle desteklemeni bekledim.

Üzüldüğüm anlar koşup yanıma
Sevincini eklemeni bekledim.

Can fedaya hazır kendin bilmeze
Yeniden bir can vermeni bekledim.

[GooD aNd EvıL]

Bekleyiş
Hâre hâre dürülür doruklarda bulutlar
Hasret ile kucaklar bakışlar gökyüzünü.
Buruk bir beklentiye sâbitlenmiş umutlar
Yaşayarak ân be ân ayrılığın hüznünü…

Aydınlığa darılmış gözler ışık aramaz
Ağlar âh’ la yürekler, özlemler yokuşunda.
Adanmamış hiçbir can hedefine varamaz
Buluşurlar sevenler rüzgarın kokuşunda.

Kesif bir hüzün kaplar umutlar limanını
Heyecandan duyulmaz bir çıt bile kimseden.
Düşleyenler visâlin sevinç dolu ânını
Boğulur feryatlara, gelmez ise beklenen!

Bekleyenler hicranlı çelişkiden bayılır
Sanki mahşer ânına döner birden manzara.
Etrafa yanık kâlp kokuları yayılır
Ümidini yitiren girmek ister mezara.

Bekleyen ve gelmeyen; eskimiş resim gibi
Acıların çisesi dönüşür sağanağa.
Aşınan gönüllerin, görünür yanmış dibi
Derdinden bunalanlar muhtaçtır sığınağa.

İnler buruk yürekler sabrın hüzzam telinden
Hazin serâp vehmiyle tekrarlanır sahneler…
Bestelenen hep hasret türküsü aşk elinden
Ayrılık ve hasretle ezilirken sineler.

[GooD aNd EvıL]

Bendek
Seninle tüm hayatım çile olsa aldırmam
Yastığa bir baş koyar,ölene dek kaldırmam.

Gülden güzel tenini muhabbetle sararım
Korurum hazanlardan, sevgim ile, soldurmam.

Yaşamamın manası sen yoksan, inan yoktur
Reddedersen aşkımı, söyle nasıl çıldırmam?

Benimsin, mümkün değil, bırakmam başkasına
Sana göz koyanları, farz ortadan kaldırmam.

Benliğimi büyülü his misali sarmışsın
Terk edersen, yerini, mümkün değil doldurmam.

Vurgununum ezelden biliyorsun sevgili
Koklatmazsan, gülünü, hoyratlara yoldurmam.

Yokluğunda yüreğim kırılmış, paramparça
Hasretinle ağlarım, gözyaşımı sildirmem.

Kaybedersem kıyarım acımadan canıma
Ortalıkta bırakır, cenazemi kıldırmam.

Aradığın, sorduğun yok; kırıldın, küstün mü?
Katlanırım cevrine el alemi güldürmem.

Aşıkların hâlini aşka düşmeyen bilmez
Ârif isen anlarsın, sözlerimden, bildirmem.

[GooD aNd EvıL]

Bendeki Sen
Seninle tüm hayatım çile olsa aldırmam
Yastığa bir baş koyar,ölene dek kaldırmam.

Gülden güzel tenini muhabbetle sararım
Korurum hazanlardan, sevgim ile, soldurmam.

Yaşamamın manası sen yoksan, inan yoktur
Reddedersen aşkımı, söyle nasıl çıldırmam?

Benimsin, mümkün değil, bırakmam başkasına
Sana göz koyanları, farz ortadan kaldırmam.

Benliğimi büyülü his misali sarmışsın
Terk edersen, yerini, mümkün değil doldurmam.

Vurgununum ezelden biliyorsun sevgili
Koklatmazsan, gülünü, hoyratlara yoldurmam.

Yokluğunda yüreğim kırılmış, paramparça
Hasretinle ağlarım, gözyaşımı sildirmem.

Kaybedersem kıyarım acımadan canıma
Ortalıkta bırakır, cenazemi kıldırmam.

Aradığın, sorduğun yok; kırıldın, küstün mü?
Katlanırım cevrine el alemi güldürmem.

Aşıkların hâlini aşka düşmeyen bilmez
Ârif isen anlarsın, sözlerimden, bildirmem.

[GooD aNd EvıL]

Biçare
Yapıştı umuya çökmüş bedenim
Bağrında acılar saklıyor beni.
Kalmadı isteyenim, tek sevenim?
Şifasız umutlar bekliyor beni.

Bir dert ki dermanı içinde saklı
İrâdeyi iter, reddeder aklı
Sızısı, acısı her şeyi farklı
Gelip, gidip sık sık yokluyor beni.

Bilmediğim bilinmeze uçkunum
Başı yar, görünür, girdaplar sonum
Yürürüm, gölgeme el sallar yolum
Sonsuzluk kül gibi kokluyor beni.

Koptum köklerimden, duymadım acı
Anlamsız sarpların oldum haracı
Mükemmele, olamadım kiracı
Emelim hiçlere ekliyor beni.

Bâdireden bâdireye düşerim
Hayallere gizli tuzak döşerim
Kendi giriftimi kendim deşerim
Girdabım habire şokluyor beni.

[GooD aNd EvıL]

Bilmedim
Solmaz sandığım güller, solacakmış bilmedim
Ömür sensiz vîrâne olacakmış, bilmedim
Hayâlmiş, ümit dolu mutluluğu aradım
Yüreğim acılarla dolacakmış, bilmedim.

Hangi yöne yönelsem yüzün karşımda durur
Ağlarım hasretinle, yokluğun içten vurur
Yolunu beklemekten umutlarım burulur
Hicrin bir gün kapımı çalacakmış, bilmedim.

Hayallerim bıkmadan vuslat dağından aşar
Özleminle dopdolu kalbim hep sana koşar
Bitti derler, inanma; aşkın içimde yaşar
Boynum sensiz bükülü kalacakmış, bilmedim.

Tatmadım saadeti, hep ismini işittim
Gölgen nereye gitse, daim peşinden gittim
Özleminle yanmaktan kül oldum, artık bittim
Kaçtığım ânlar beni bulacakmış bilmedim.

[GooD aNd EvıL]

Bir Gülün Hikayesi
Buz gibiydi toprak
gökyüzü karmakarışıktı
üşüyordu elleri
bulutların donuk donuktu gözleri
tesadüfen atılmış bir tohumun
beklentisi çok az bir ışıktı
henüz dalına doğru yönelmemişti yaprak…

kar yağdı lapa lapa
rüzgar esti çılgıncasına
raks ettiren melodiler çalarak
sürgün yapraklara
dallarda çiçek yerine kuşlar açıldı
ay saklandı bulutlar arkasına
yıldızlar çıkmayı hiç istemedi
ayazın tipili balosuna

bir fidanda bir zerre uzandı dal ucuna dudağında
her renkten renkler vardı hediye
son verdi zaman üşüten orucuna
yeniden fırsat doğdu sürgündeki sevgiye

güneşin gitti ürkekliği
ay salınmaya başladı sereserpe
yıldızlar dansa tutuştu
burçlarla her gece
depreşti gülnihâlin yürekliliği
duyguları heyecanlarla tutuştu

ısındı toprak
ne kadar şükretse azdı cemreye su ısındı
nazlanmalar kendiliğinden bitti
açıldı yaprak
goncalarla doldu fidanlar
duygular tomurcuklandı
bir gül açıldı binlerce güle bedel
sevgiden
her yüreğe saçıldı
İtiraz yükselmedi kimseden
San ki o güldü…özlenen…beklenen!.

Bütün güllerin sevildiği
ondandır
güle benzetildiği sevgililerin…sevenlerin

bütün güller soldu
kurudu bütün fidanlar
sevgi gülü solmayacak
görecek yaşayanlar
gülün sevgisi tükenmeyecek
ölmeyecek…ölmemeli…sonsuza kadar.

[GooD aNd EvıL]

Bir Vedanın Hikayesi
Çalkantılı bir hüzün vakti
Gözleri dolduğunda zamanın
saçlarını okşuyordu
zemheri rüzgarı
burukluğunda eriyen bakışların.
Bir yüreğin titremesiydi inilti
son görüntülerini
bir rüyanın,
süpürüyordu dudaklar,
dönmemek üzere giden bir hülyânın.
Dört bir yana savururken suskunluk
paramparça bir yüreğin döküntülerini…
Darmadağın bir sevdânın,
İmkansızdı,
bir araya getirmek çöküntülerini…

Çoktan hükümsüz kalmış hatıraların
bıraktığı derin, paslı izlerdi
gözyaşına yol gösteren,
acılar kılavuzuna.
Perişan
vîrâne olan
beklentinin girdabına dönen gözlerdi
her zamanki gibi
buruk güzlek hasretini
yüklemiş omzuna
seyrederek sevdâsının yıkıntılarını.

[GooD aNd EvıL]

Bitmeyen Kabus
Gündüzün gözlerde söndüğü ândı
Ruhları sancılı hasret sarınca
Kalplerde, küllenen ümitler yandı
Ufuklar güneşle kucaklaşınca.

Kurtulamaz can düştüğü tuzaktan
Gökyüzünün parlar birden gözleri
Kurtların türküsü başlar uzaktan
Küflenen hüzünler kaplar yüzleri.

Kıraç yine özlem yüklü rüyâlar
Kıskaçlarda debelenir düşünce
Duyguları basar bunalmış sular
Ayrılık bir kabusa dönüşünce.

[GooD aNd EvıL]

Bitti
Güneşe tutuldu, yangın gözlerim
Yandıkça yüreğim eridi, bitti
Kaybettim güneşi arar, özlerim
Hep bekle, dönerim der idi bitti.

Hükümlü ruhuma gece sarıldı
Karanlık kalbime gökler darıldı
Ufuklar ümidim ile karıldı
Kavuşmak gözüme fer idi, bitti.

Aşkıma karşılık verdi korkmadan
Dertli güllerimi derdi korkmadan
Gir dedim kalbime girdi korkmadan
Gerçek sevilecek er idi bitti.

Başka bir mevsimde açtı çiçekler
Gizlendi hep benden acı gerçekler
Bıkmadan şu gönlüm bekler hep bekler
Hasretim içimi yer idi bitti.

[GooD aNd EvıL]

Bu Eller miydi Çöl Olan Eller
Kaybetme korkusuyla
sımsıkı tuttuğum
bu eller miydi?
İçimde her zaman
sıcaklığını duyduğum
dokunduğu ân,
her şeyi unuttuğum,
bu eller miydi?

Hatıralar hâlâ tâze,
ayrılık ilk ânki gibi acı.
Anlatamam ne kadar mutsuzum,
ve ne kadar huzursuzum anlatamam!
Saçlarıma tarak;
yüzüme yelpâze
bu eller miydi,
Tutunarak yolumu bulduğum?

Ümitsizken ümit veren bana;
ağladığımda kurulayan,
bulandığında durulayan gözyaşımı;
alev alev yanarken içim,
sâkinleştirmek için
okşayan başımı,
bu eller miydi?

Âniden dinen fırtına
nasıl sessizliğe gömerse her yanı
işte öyle olurdum dokunduğu ân.
En ümitsiz ânımda getirirdi ümidi,
yırtarak, karanlıklardan.
Bu eller miydi,
gözlerime fer
dizlerime derman?

Bilmiyorum şimdi nerede,
karanlık *******imi aydınlık yapan?
Gönlüm çâresiz,
ellerim bomboş,
duygularımda eriyor zaman.
içimde zamana hükümlü bir liman;
kurtarıcı gemisini,
ve kaptanını bekliyor bıkmadan;
beklemekten yorulmuş,
özlemlerle yoğrulmuş,
katığı topraktan,
bu eller miydi,
bana her şeyi
kendimi unutturan?

[GooD aNd EvıL]

Bugün
Yalnızlıktan, hasretten
Hicrâna düştüm bu gün
Gülistanı ararken
Virâna düştüm bu gün.

Yanıyorken yüreğim
Alevlerin üstünde
Kurtuldum sandım tekrar
Suzana düştüm bu gün.

Ararken pür ümitle
Derdimin dermanını
Halden bilmez, insafsız
Bir cana düştüm bu gün.

Kurdurdu kâlbim için
Merhametsiz sehpalar
Rahmet dedim, duymayan
Vicdana düştüm bu gün.

Söndürmeye içimin
Sönmeyen alevini
Her yanı alev olan
Mekana düştüm bu gün.

Ayrılık, âh ayrılık
Dağladı her azamı
Vuslat için yanarken
Efgana düştüm bu gün

Ağlayan, hiç mümkün mü
Gülmek sana âlemde
İçini hüzün eden
Figana düştün bu gün

[GooD aNd EvıL]

Çiçeği Burnunda
Çiçeği burnunda gülüşlerinle…
Küflenmiş kalbime sevdâ dikme gel!
İster git emin gözlerde serinle…
Ruhuma kalkmaz sis gibi çökme gel!

Yabanî her şeyin, alışmak sana
Bilmelisin çok zor, imkansız bana!
Tâze yaram dönüşmeden çıbana
İçime özlemli gözler ekme gel!

Muradın başıma belâ mı olmak?
Gurbetim var, sürgün sıla mı olmak?
Çilem azmış gibi çile mi olmak?
Kalsın umutlarım, bir bir sökme gel!

Ayrılık dersine her gün çalıştım…
İstemem kaybımı bulmak, alıştım…
Kendim ile en sonunda tanıştım…
Muhtaç benim, benden aslâ el çekme gel!

Yollara bakmaktan çöktü gözlerim!
Özlemle ne yaşlar döktü gözlerim!
Hasret ağlarını söktü gözlerim
Bitti bitmez sabrı, çok bekletme gel!

[GooD aNd EvıL]

Çöl Çiçeğim
Şimdi kurşunlar ziyaretine gelir
Ve tanklar geçer üzerinden
-Sense Kelebekleri, Uğurböcekleri beklersin.
İstersin arılar bal alsın çiçeklerinden…
Acımasız vicdanların güdümünde
bombalar yağar
entrikacılar eseri uçaklardan üzerine
sen ki…tükenen insanlığın
kahpece, kalleşçe, câhilce
fedâ ettiği son kurbanısın
kendini insanlığın efendisi sanan;
ihtirasın, tamahın, isyanın son kölesine.

-biliyorum acıdır sızlatan içini
ve yaralarındır seni ağlatan
paylaşmak isterim paylaşamam
ne kederini ne sevincini
ama kanlı yaşlar boşalır
insafımın,
vicdanımın gözlerinden.
Ve hıncım…
ve hırsım…
ve isyanım başkaldırır
böylesine kirli bir amaç için öldürüldüğüne
ve kefensiz toprağa gömüldüğüne.

Vücudumun her yerinden
seninkinden daha derin yaralar çıkar
- yaralar ki sızlayacağı âşikâr
topraktan da ötede.
Depreşir sürekli hicrânım
tesellisi olmayan bir mâtemde.
Ümit etme ve boşuna bekleme
yok bir tâne bile yürekli.

Niye bakamam çöl çiçeğim?
ağlamaktan mı
yoksa…yoksa..!
başka bir sebepten donuklaşmış gözlerine
niye tutamam
kar beyaza dönmüş ellerini
ve isterim okşamayı kıpkırmızı olmuş
-ne zaman olmuşsa..!?
saçlarını okşayamam…

Beni affet çöl çiçeğim
beni mâzur gör
diyemiyorum…
Yüzüm yok senden bir şey istemeye
kopup gittiğin halde benden imdat isteyerek
gözlerim göre göre
bir şey yapamadım
sana kurşun sıkana karşı çıkmak şöyle dursun
uzanıp elinden bile tutamadım;
nasıl sığdırabildimse insanlığıma
ve nasıl sindirebildimse içime?

şimdi pişmanlıklarla doluyum
yol göster
ya da işâretler bırak geride
bir gün
sevinerek gittiğin gibi
gittiğin yere
bende geleyim yüreğimde
demet demet kırmızı gül çiçekleriyle.

[GooD aNd EvıL]

Darmadağın
Başucunda kül yüzümün
Gözleri var, darmadağın!..
Yıkılan umutlar dünün
Közleri var darmadağın!..

Tırmanılmaz yokuşların...
Mağduru can, çöküşlerin...
Kan renginde bakışların...
Gözleri var, darmadağın!..

Dalmış girift hengâmeye...
Belli ki hasret sevmeye...
Yalvarıyor sev, sev diye!..
Sözleri var darmadağın!..

Acıdan sunmuş sâkisi...
Hüzünden yansır akis’i
Her mevsimin tiryakisi
Güzleri var darmadağın!..

Nesi varsa hep tüketmiş...
Ermek için ömrü bitmiş...
Meçhul menzillere gitmiş...
İzleri var, darmadağın!..

Eritir hisli sözleri...
Hüzün soldurur gözleri...
Üzmem demiş ya sizleri...
Bizleri var, darmadağın!...

Nesi varsa talan olmuş...
Adı, sanı yalan olmuş...
Her tarafa ilan olmuş...
Gizleri var, darmadağın!

[GooD aNd EvıL]

Dış Yüz, İç Yüz
İnsanoğlu çiğ süt emmiş güvenme!
Önün dönük olsun, sırtını dönme!
Dili gemi, batar; sakın ha, binme!
Affetmez, eline düşsen kazâra!?
Acımaz, kor, diri diri mezara!?

Sâkin durur, vahşî parsı içinde
Göstermez, gizlidir hırsı içinde
Balyozu içinde, örsü içinde
Gelmez fazla nasihate, azara
Acımaz, kor, diri diri mezara!

Yüzü güler, dili tatlı, ya özü!?
Bâzen kurşun gibi yaralar sözü
Geceden karanlık görünür yüzü
Teline dokunma kırar, kızar ha!
Acımaz, kor, diri diri mezara!

Kıskançtır, hasistir; çekemez yükü
İster, tek kendisi kullansın mülkü
Vicdansız, insafa gelir mi? Belki!?
Gelmezse, çekinmez sürer hızara
Acımaz, kor, diri diri mezara!

Görünümü sık sık değişir, kanma!?
Ağlar, inler roldür; sakın inanma!?
Uzak dur, tehlike; eminim sanma
İnsan, âlemde en girift manzara
Acımaz, kor, diri diri mezara!

Unutma! Bende bir insanım, insan!
İçim, dışım ayrı; kazancım isyan!
Rahmet kapısından ermezse ihsân
Çıkar hâlim, nedir, bir bir pazara?
Alır mı? Koymayın diri, mezara!?

[GooD aNd EvıL]

E mi..
Dikenlerle dolsun sevdiğin güller
Taşlara dönüşsün tuttuğun eller
Essin bağrında hep kavuran yeller
Bir daha neşeyle güleme emi!

Saçların ağarsın, yüzün buruşsun
Hasretle can, tenin; yansın tutuşsun
Gözyaşın dinmemek üzere coşsun
Ömrünce baharı bileme emi!

El içinde boynu bükük kalakal!
Bitsin ümitlerin, boş hayâle dal!
Acıyla başını taştan taşa çal
Bayıl da kendine geleme emi!

Gündüzün geceye döne sonunda
Yapayalnız yürü hayat yolunda
Bitmeyen acılar besle canında
Derdine dermanı bulama emi!

Bana ettiğini hatırla tek tek
Kalmasın içinde ne bal ne petek
Görme hiç kimseden zerrecik destek
Düş, hiç bitmeyen eleme emi!

İçin dışın kalkmaz karanlık dolsun
Çiçeğin bir bahar görmeden solsun
Gördüğün tek mevsim sonbahar olsun
Bir daha da mutlu olama emi!

Bu aşkı yıkmanın ölüm bedeli
Gerçekten seveni reddetmez deli
Dilim bedduada, kalbim misâli
Mutlu olma, murat alama emi!

[GooD aNd EvıL]

En Büyük Sahtekar
Benden hayır beklemeyin
Her şey açık, gizlemeyin
Doğru adamdır demeyin
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Halifeliğe adaydım
Tehlike görünce kaydım
İlk, verdiğim sözden caydım
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Söz söyletmem çıkarıma
Taş koydurtmam tekerime
Aldanamayın vakârıma
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Sözüm süslü, özüm puslu
Çok mal, mülküm; haram aslı
Herkes zanneder nâmuslu
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Kılıfım merhamet, hilim
Çok korkunç, görünmez hâlim
Yalansız edemez dilim
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Menkîbeler anlatırım
Dinleyeni ağlatırım
İşim, böyle aldatırım
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Aç kurt gibi saldırırım
Hortumumu daldırırım
Bulduğumu kaldırırım
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım

İlk kendime ihânetim
Kılavuzum: cehâletim
Felâketim: kehânetim
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Etmez misin biraz merak
Niçin her yan çorak, kurak
Hep aldatma vatan, bayrak
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Vaat büyük, sonuç hüsran
Malzeme din, îman, Kur’an
Nefsim, şeytan yoldaş, yâran
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

Düşene acımam aslâ
Kucaklarım ihtirasla
Ayar, tatlı dil, kumpasla
Sermayemdir ihtikârım
Ben en büyük sahtekârım.

[GooD aNd EvıL]

Erciyes ve Çocuk
Minik ellerinde tartı kantarı
Küçük bir çocuk
Ağlıyor hıçkırarak
Bir soğuk kış akşamında
Ne ise sıkıntısı
Sokak ortasında

Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Yüreğim delilenir!
Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Duyarsa Erciyes celâllenir!

Boşaltır üstümüze
Bütün kar ve kışını
Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Sileyim gözyaşını
Yaklaş, sevgi ile okşayayım başını.

Ey çocuk!
Ne kadar üşümüş
Buz tutmuş ellerin!..
Söyle, soğuktan mı
Açlıktan mı titriyor sözlerin ?
Bakışların tipiye tutulmuşçasına
Ürkek, telaşlı...
Niye ayazdan kavrulmuş gibi güllerin?

Gülmeyi unutmuş gibisin
Bilinmez, kaç zamandır!..
Özleminle içim kandadır
Ey çocuk!
Yaklaş da koklayayım başını!

Ey çocuk! Sus, ağlama!
Göz yaşların ciğerime saplanır.
Ey çocuk! Gel bana, gel!
Duyarsa Erciyes gazaplanır!
Boşaltır üstümüze
Gazabını, hıncını!..
Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Paylaşalım acını!..

Şu soğuk, buz kesen
Tipili havada
İşin ne?
Ne arıyorsun dışarıda ?
Akranların uyurken
Mışıl mışıl
Sıcacık yatakta
Ninni dinlerken şefkatli bir kucakta
El-ayak çekilmiş
Bir canlı bile yokken
Neredeyse ayakta
Üşüyorsun sen
İliklerine kadar
Hücrelerine kadar
Donarcasına sokakta
Ne olur koş ısın
Taşlaşmış sinemi yak da.

Suskun durma!
Bir şeyler söyle !
Gözlerime bak da
Hüzünle yere eğme başını
Yazık olur, dökme yere
Gir, yüreğime dök göz yaşını.

Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Yüreğim hicranlanır.
Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Duyarsa Erciyes üstümüze çullanır!..
İndirir suratımıza
Soğuk soğuk kırbacını
Ey çocuk!
Sus, ağlama!
Sancım edeyim, sancını.

Ey çocuk!
Ayakkabın bile yok ayaklarında…
Yırtık, pırtık bir elbise
Bu yaşta çökmüş omuzlarında
Üşümüş ellerin
Isıtayım
Ellerime uzan da!..
Sen bizdensin
Bizlerse senden..
Sahip çıkmamışsak da!..
Durma öyle
Ürkek ürkek uzakta!..
Koş yürekler bul sığınacağın!?
Ömrünü bitirme
Şu acımasız
Merhametsiz sokakta!..

[GooD aNd EvıL]

Fosillerin Gözyaşı
Fosillerin gözyaşı turbaları emziren
Bir gözün öfkesidir sonsuzluktaki şimşek!
Öyküsü yalnızlığın izbeleri ezdiren
Canlardaki yaradan, rahat olmayan döşek!

Mutluluğu çökerten bir rüya görüntüsü
Elemlerin koyağı gözyaşlarının göğsü
Metânet, sabır, rızâ yaşamanın ölçüsü
İmkânsız son dâveti reddetmek ve gitmemek

Başkaldıran neyine güveniyor, nesi var?
Issızlık kurur muydu, dönse geri yolcular?
Dökülmese damlalar kahrolurdu acılar
Ağlamak, gerekince, olur mu hiç gülmemek?

Yer neyi varsa verir, nispet ederek göğe
Dalların canı çıkar, başını eğe eğe
Arıya bal yaptıran, balı koyan çiçeğe
Bilgiyi yok edemez, anlamamak, bilmemek!..

Düğümler, kördüğümler: canı rehine alan
Doğruları öldüren ihânet, isyan, yalan
Hiçbir şeyi olmazsa edemez kimse talan
Ölümsüzlük düşünen, elinde mi ölmemek?

Almak ise muradın; ver hep, karşılıksız ver!
Karşılık istiyor mu, bak! Verirken yerler, gökler
Emredileni işle, inan ki sana yeter
Sakla ve saklan haydi, mümkünse görünmemek.

[GooD aNd EvıL]

Gereksinme Dürtüsü
yerimi deler
kurşun acılar
acılardan eler
yabancılar
anlamaz
anlatır
anlayanı ağlatır
demirlediğim sancılar…

göz göze geldikçe
inletir bakışlarımı
duygularımdaki paslı kelepçe
kirleterek göz yaşlarımı
kahpece
mahkum eder
yeni acılara kalleşçe…

yok bir kalkanım
canımdı
delik deşik
nerdeler
niye böyle kahpeliklere büründü kardeşlik
hani onlar canım, kanımdı
geleceklerse
kim perdeler?

ben perdesiz bir halde
siperlerde can vermeye hazırken
biliyorum onlar
bohem bardaklarda
kendinden geçmiş uzanmış yatar halde
çardaktalar
yüreğimi yalnızlığın kazmaları kazırken…

gereksinme dürtüsü bu
yadsındığım yüzlerden
ve sürgündür hiç bitmeyecek
ivecen ve sevecen gözlerden…

[GooD aNd EvıL]

Gül ve Sevda
Ben bir nâzenin gülüm
kolay incinir
çok kolay üzülürüm.
Güller açılır gönlümde
bana bakınca gülen gözleri gördüğüm zamanlarda
neşeli, neşeli öter
buluştuğumuz ânlarda
bülbülüm

Bana
bahçıvanın baktığı gibi
bakmayın ne olur!
Hele çiçekçinin baktığı gibi
aslâ bakmayın!
konuşun zaman zaman benimle
ne derdiniz varsa anlatın,
gizli dertlerin dilinden
en iyi ben analarım!

Kim inlerse beni alıp eline
üzülerek onu dinlerim!
Öpmek ve koklamak isterken
dikkat edin,
dudaklarınıza
batabilir dikenlerim!
Ne olur canımı yakmayın
canınız yansa bile
hele kızarak yerlere aslâ fırlatmayın
siz bilemezsiniz ama
ben de ağlar, inlerim.

Bir gerçek, dalımda
daha güzel durduğum!
Ama sevenler elinde
daha mutlu olurum!
Sevenler, ey sevgiye değer vereneler!
Alın, göğsünüze takın beni
suya bırakın
göğe fırlatın beni
ama takmayın çelenklere
üzüntüden kahrolurum.

Her zaman âfili değildir güzelliğim
Sevgisiz ve sevensiz kalınca solmak
en eksik özelliğim!
Ne olur kalbinizin üzerinde tutun
hatıra defteri arasına koyun
açıp koklayın
ara sıra
eski bir dostu ziyâret eder gibi yoklayın!

Yükseldikçe iniltiler
etrafımdaki yapraklardan
daha şefkatle sarılın
lütfen
daha içtenlikle tutun
buruşmuş, kurumuş diye
atmayın çöplüğe kesinlikle
sevin beni
sevebileceğiniz kadar
en az sizin kadar bende
muhtâcım sevmeye, sevilmeye.

Ben bir nâzenin gülüm!
Sevgi kanımdır!
İlgi canımdır!
sevgisizlikse benim için en büyük cezâ
sevgisizlerse en büyük düşmanımdır!
hoyrat davranmak
hor bakmak bana
inanın en korkunç ölüm!
beddualarım onlara
açılınca ellerim
sevin,
beni!
kollayın ve koklayın
sonsuza kadar
ne olursunuz güllerim!

[GooD aNd EvıL]

Gül Yâr
Bana diken diyorlar, sana ise, hep gül, yâr!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!
Vazgeçmez, ezel gönül vermiş sana, gönül yâr!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Gönlümdeki çiçekler ümitlerle açıyor
Neşeyle rayihasın sevdân için saçıyor
Anlamadım, gözlerin niçin benden kaçıyor?
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Tut elinden kalbimin, peşin sıra sürükle!
Külleniyor ateşi, gözlerinle körükle!
Amâdedir emrine, ne derdin varsa yükle!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Canım, kâlbim bendendir; ayırma eşiğinden
Sevdâlanmış, hüsnünün demlenir ışığından
Katlanır her cevrine, razı ol aşığından
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

[GooD aNd EvıL]

Hakkı Söyle
Yalanlarla yürümez iş
Gel ey dilim hakkı söyle
Hak diyene cennet bahşiş
Bil ey dilim hakkı söyle.

Yerli, yersiz övseler de
Kahretseler, sövseler de
Acımasız dövseler de
Öl ey dilim hakkı söyle.

Dağıtmaya malın mı var?
Tutunmaya dalın mı var?
Direnmeye hâlin mi var?
Kul, ey dilim hakkı söyle.

Bükülmem dersin, bükerler
İçine neler ekerler
Her gün hesâba çekerler
Ol ey dilim hakkı söyle.

Mûteber iken hâlimlik
Hâlin olmasın zâlimlik
Yakışmaz sana hâinlik
Yıl ey dilim hakkı söyle.

Ateşlere atsalar da
İbrâhim’ce yaksalar da
Mahpuslara soksalar da
Kal ey dilim hakkı söyle.

Münâfık dillere kanma
Düşman, nefsine inanma
Nefret edilip kınanma
Yol ey dilim hakkı söyle.

Zarar eyleme kârını
Harca Hak için varını
Ne olur düşün yârını
Çöl ey dilim hakkı söyle.

Etkilenme şundan, bundan
Bezdirseler dahi candan
Hiç vazgeçme doğruluktan
Bal ey dilim hakkı söyle.

Kötü hâllerinden silkin
Kalmasın içinde hiç kin
De diline Allah için
Gel ey dilim hakkı söyle.

[GooD aNd EvıL]

Halkımın Hali
Sığlara sığınmış aç, susuz, sefil
Kimi, kimsesi yok, perişan halkım!
Saf kuzu, idâre edenler gâfil
Kimi, kimsesi yok, perişan halkım!

Beyinlere demir atmış tembellik
Ne yolu var, ne su, ne elektrik
Irgatlık tek meslek, rütbe kölelik
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

Okul yok, bihâber nesil ilimden
Göz açmak imkansız baskı, zulümden
Bu nasıl özgürlük, beter ölümden!?
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

Çeker büyüklerin her tür kahrını
Bal ister, verirler külfet zehrini
İçine akıtır isyan nehrini
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

Sen sal, dertler baştan “gitmedi” derler...
Barış ister, savaş “bitmedi” derler...
Kan verir, can verir “yetmedi” derler...
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

Tarlası çoraktır, harmanı kıtlık!
Bir kemik, bir deri; dermanı kıtlık!
Gözü aç beylerin fermanı kıtlık!
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

Duyun bu çığlığı, ağalar, beyler
Sorun; açlar ne yer, ne içer, neyler?
Söylesem dokunur denecek şeyler
Kimi kimsesi yok, perişan halkım!

[GooD aNd EvıL]

Hasretlik
Çok çok uzaklarda yuvamla yurdum
Özüme kaynar su dökülmüş gibi!..
Hasret kavurması oldu vücudum
Ciğerimden canım sökülmüş gibi!..

Yüreğim yakınken, kendim ırağım
Kavuşma bekleyen müzmin kurağım
Her yerim hârabe, viran yüreğim
Kalkamam ayağa yıkılmış gibi!..

Buz tutan çözülen özlem canımda
Ölsem, dirilsem yok, kimsem yanımda
Kaynıyor ayrılık gamı kanımda
Sevgi hislerimden çekilmiş gibi.

Bitmeyen hasrete canım ezilen
Yoktur çektiğim adını bilen
Nerede belirsiz; bekleyen, gelen
Bakarım yollara çakılmış gibi!

[GooD aNd EvıL]

Haydi Uyan Çocuğum
“Hiç uğruna savaş isteyenleri kınamak için”

Savaş tamtamları yeniden çalmaya başladı
-Sebep…? Bir çocuk bir kuşu taşladı..!?
ya da…bir garip, başkaldırmayı düşledi..!?
belki bir kelebek ipek işledi..!?
diyeceksin ki; saçma!
Kapat, üstünü fazla açma!
Bozulmuş bir kez dürüstlüğün dokusu
Açarsan, her tarafı sarar, pislik kokusu!
haydi uyan çocuğum!
vicdanları insafsızlık haşladı!
akıllar durdu birden
izanlar yavaşladı…
sen de gel haydi!
Şimdi kaçma zamanı, kaçma!
başlamak üzere barış yolculuğum!

kabuslar uyandırmadan kalk!
Geçti düşler, hayaller zamanı…
Güzel uykuların kana bulanmadan kalk!
-Belki görünce sen gökte yıldız sanacaksın
üzerine bombalar yağmadan kalk!
Aç, çıplak kalıp donacaksın!
güneş üzerine acılarla doğmadan kalk!
İnsanlık rotasını şaşırmış!
ihtiras ve gözü dönmüş çılgınlık
mâsum boğazını boğmadan kalk!
Sen farkına var olan bitenin hiç değilse
Farkında olmasa da birçok ahmak!

Haydi uyan çocuğum! Haydi!
Nice yiğit unuttu akdini…
Nice mert verdiği sözden caydı!
Kalleşlik ve kahpelik en geçerli rütbe..!?
Yalnız bizim değil âlemin ayağı kaydı
Yalnız bizi değil
Çıldırmış, kana susamış canavarlar
Hakkı, hukuku yok saydı!
Haydi uyan çocuğum!
Olmadan duygular daha hain, daha kıraç!
Belki kucaklayan birileri vardır…
sevgiyle kucağını aç!
Yoksa seni de boğacak bu kancık savaş
ve senin de sırtına şaklayacak namert kırbaç!
Haydi uyan çocuğum! Haydi !

[GooD aNd EvıL]

Her Yerde Aşk
Ben aşkı kelebeklerle
cilveleşirken gördüm çiçeklerle,
gezerken
kendinden geçmiş halde,
bahçelerde…

Ben aşkı …
kırmızlar içinde bâzen…
bâzen beyazlarla dolaşırken gördüm
arılarla peteklerde…
ve bulutlarla kucak kucağa…
dertleşirken rüzgarlarla, yükseklerde…

Ben aşkı mevsimlerle
gezinirken gördüm
büyüleyici desenlerle..
bâzen üşümüş gibi büzülmüş…
bâzen sere serpe
her yerde…

Ben aşkı
oynaşırken gördüm yıldızlarla
gökkuşağında renklerle…
ondördünde ayken göklerde…

Ben aşkı sevinçlerle
coşarken gördüm yüreklerde…
ve el ele dolaşırken caddelerde…

Ben aşkı…
bakışları buğulanmış gözlerde
tepeden tırnağa ıslanmış gördüm…
anadan üryan sevişirken
yakamozlarla kendinden geçmiş halde…

Ferhat’ın dağları deldiği…aşktan!
Aşk ki, teskin eder ne çılgınları! ..

Vahşinin insafa geldiği…aşktan!
Aşk ki, barıştırır ne dargınları! ..

Cahilin meçhulü bildiği…aşktan!
Aşk ki ehilleştirir ne saldırganları! ..

Hâkimin isyanı sildiği…aşktan!
Aş ki canlandırır ne yorgunları! ..

Ey aşk!
Sen ne büyük, ne azizsin! ..
Eğil de başın
eğilmez başlara değsin!

[GooD aNd EvıL]

Hercai Bir Hayalet
Avucunda zamanın hercai bir hayâlet
Bir kelebek misâli, dönüyor gözlerimde!
Sevdiğimin hayâli, diyor, haydi hayâl et
O her zaman ki umut sönüyor gözlerimde.

Bir siluet görüntü bıçaklayan içimi
Kim yaptı, haberim yok, yüksündüğüm seçimi?
Hep aynı, hiç değişmez özlemimin biçimi
İhtiyacım tesellim, yanıyor gözlerimde.

Susmaksızın esmekte özlemimin borası
Met cezire yem oldu hislerimin karası
İyileşmez ne yapsam, bu sevdânın yarası
Bakıştıkça göz göze kanıyor gözlerimde!

[GooD aNd EvıL]

Hovarda
Güneşin
alev alev dudakları
dudaklarında…

Sevgileri besleyen
Umutlarında…
Un ufak eden hasreti
Avuçlarında…

Sevdâ türküsü rüzgar soluklarında…
Koynunda ayın ondördü…
gökkuşağı yataklarda…

Dedikodusu yapılan
bulutlarda…
hücre hücre ateş
zerre zerre yangın
kuraksı vücutlarda…

Hatırına kandiller yakılan
ve festivaller düzenlenen guruplarda…

Irmaklarda çağıltı
denizlerde dalga..
en nâzik dokunuş parmaklarda
ve en büyüleyici gülüş dudaklarda..

çiçeklerde renk
güllerde koku
düşlerde sancı
hayâllerde âhenk…
Eşi ve benzeri olmayan civarda
benim işte!
O, her yerde adı söylenen hovarda…

[GooD aNd EvıL]

İbâdet Sevmek
Seni sevmek ibâdet, sevmemekse isyandır
Müebbet mahkum sevdâm, ayrılık zindanında.
Servettir, bir bakışın; gülücüğün ihsandır
Cezânın en büyüğü, olamamak yanında…

Anlayamam, anlatsam anlaşılmaz açmazım
Yaşamak kolay değil, sürgünlük belge yazım
İşitilmez çığlığım, rağbet görmez niyazım
Taşıyorum özlemi leke gibi alnında.

[GooD aNd EvıL]

İlan-ı Aşk
Ateş basıyorsa yüreğimi
seni anınca...
ve görmüyorsam...
düşünmüyorsam senden başka...
yalnız hayâlin bürüyorsa gözlerimi
sensen en ve tek değerli
kimseye değer vermiyorsam...
bir çılgına dönüyorsam sensiz kalınca...

Bir telini bile...
değişmek istemiyorsam başkasına...
içimde ateş topu gibi duruyorsan...
sana yan bakan bir gözün
yapışıyorsam yakasına...
kalbimle birlikte çarpıyor,
nabzımla bir vuruyorsan...
yokluğunun...dayanamıyorsam şakasına...
söyler misin nedir bu?
Ben bulamadım bir cevap...
sende de bir cevap yok mu?

Sözüm ve sözlüğüm sensen...
her cümlem seni târif ediyorsa...
Sen aklıma düşünce...
- aklımda olmadığın bir ân zâten yok!
aklım başımdan gidiyorsa....
sensen kördüğüme dönen özüm...
ve sensen problemim,
problemime tek çözüm...
gözüm sensen...ağlayan
ve sensen gülen yüzüm.

Bütün cesâretimle söylüyorum...
Sır olmaktan çıksın artık bu...
İlk ve son sözüm!
değilsin ve olamazsın aslâ tabu!
böyle olmasaydı keşke!...
daha nasıl anlatayım!?
anla artık iki gözüm!
ve anlat bana!
düştüğümün delili mi bu, aşka?

[GooD aNd EvıL]

Kalk
Yaramıza hançer değdi
Çâremizi kan tuttu kalk!
Efendiler boyun eğdi
Sözlerini unuttu kalk!

Yürekler koptu yerinden
Acılar vurdu derinden.
Aşkın, kanlar gözlerinden
Aktı, aşkı kuruttu kalk!

Dinamikler ihlâl oldu
Metanetler ithal oldu.
Ortam bir garip hâl oldu
Pire devleri yuttu kalk!

Kurnazların işi hile
Mâsumların bahtı çile
Kör milleti bile bile
Nankörler hep uyuttu kalk!

[GooD aNd EvıL]

Kardelenler Delisi
Çıka çıka usandım içimdeki dağlara...
Harcadım tüm gücümü, menzile eremedim!
Kaptırdım benliğimi hülyamdaki çığlara...
Kardelenleri rüzgar derdi ben deremedim!
Atıldım değersiz bir pul misali sığlara.

Ne sebepse, yaz günü tutuldum tipilere?
Karıncalandı ruhum, yüreğimse paslandı...
Ne kadar çok istedim, çıkamadım göklere!
Gökkuşağım boş yere duygulara yaslandı...
Ağladım teselliye duygusuz şimşeklere.

[GooD aNd EvıL]

Kiraz Kurdu
Kiraz kurdu gibi girdin içime
Erittin etimi, kemiklerimi.
Bitmez sarhoşluklar verdin içime
Unutturdun gayrı sevdiklerimi.

İstilân altında aşkın sarayı
Getirdin başıma bin bir belâyı
Açtın bağrıma onulmaz yarayı
Kimse bilmez, aslâ, çektiklerimi…

Mecnun’unum, sensin çöllerde Leylâ’m
Düşlerim mekânın, mülkündür hülyam
Hüsnünle yoğruldu, kavruldu mayam
Özlemden unuttum öldüklerimi.

Dokudun içime derbeder derdi
Dağladı kâlbimi, baygınlık verdi
Sihrin bedenimde her yere erdi
Unuttum âniden bildiklerimi…

Cevabı zor soru sormuşsun bana
Hasretten tuzaklar kurmuşsun bana…
Mahkumluk damgası vurmuşsun bana…
Acımdan unuttum güldüklerimi.

Yüzüm güleç ama, içim çürüktür
Gözün aşkı tutuşturan körüktür
Atamam bir türlü, bu nasıl yüktür?
Unutur yazarım sildiklerimi!..

[GooD aNd EvıL]

Körkütük
Sızılar ta derinden, karınca ölse kâlbim
Emelim yaşatmaktır, korkarım öldürmekten.
Üzsem haksız birini, tirtir titrer her yerim.
Târifsiz zevk alırım, üzgünü güldürmekten.

Ne anlamsız kin, garaz: ne mânasız dövüşmek!
Güzellikler dururken, çirkine rağbet saçma!
En güzel armağandır varlıklara sevişmek...
Kolaylamak nîmetken; zorlamak, zahmet saçma!

Gözüm sevgi pınarı, göğsüm muhabbet bağı.
Bakarım sevgi ile, muhabbetle sararım
Ruhumdan doğar coşkun sevinçlerin ırmağı.
Kim sevgiye muhtaçsa bulana dek ararım.

Her göz benim mihrabım, evimdir her kâlp benim
Bir yol vardır erişen, ararım bıkmaksızın
Ben herkesi severim, olmasa hiç sevenim
İşlerim duygulara, bir daha çıkmaksızın.

Şu pejmürde hâlime bakıp ta şaşırmayın
Bu rütbe, üniforma seçtiğim şekil değil.
Sabır sonsuz deryâdır, yüklenip taşırmayın
Asıl olan sevgidir, bilinsin nâkil değil.

Çok kötü olsa bile, kimseye hor bakamam
İyilik şiarımdır, neyse bilmem kötülük?
Kâlp sevginin üssüdür; incitemem, yıkamam
Sarhoşum ben sevgiden, inanın ki körkütük.

[GooD aNd EvıL]

Lolipop
Görmüştü de başka bir
çocukta, imrenmişti…
Lolipop şekeriydi,
çocuğun, tek isteği…
Almayınca annesi,
azıcık direnmişti
Acı ki, o gün yedi
unutulmaz köteği…

Acıyordu her yeri,
hıçkırdı gün boyunca
Yatamadı acıdan,
döndü durdu yatakta
Annesine babası
çok kızmıştı duyunca
Düşündü, bulamadı,
nerde yapmıştı, hatâ?

Tek suçu
bir lolipop şekeri istemekti
Bin pişman oldu ama,
istemişti bir kere
Alıp diğer çocuklar gibi
iştahla yemekti
Bir daha kavuşamadı,
perde inen gözlere…

Tüm hayatını zehir etti,
bir mâsum istek
Hatırladıkça döker
kirli küskün yaşları
Bir daha gözükmedi
kayıp ettiği destek
Tökezleyerek aştı
düzlüklerden taşları…

Lolipop…ömrü boyu
kapanmayan yaraydı
Çıkmadı hiç aklından,
o gün yediği dayak
Umudu acısının
renginden de karaydı
Her şey acıydı, daha
Çok acıydı yaşamak!

Hatırladıkça hâlâ,
lolipop çeker canı.
Alır ama nedense
bir tek bile yiyemez.
Kocaman adam oldu,
unutmadı o ânı.
Burulur kalbi,
canı yanar,
saklar, diyemez…

[GooD aNd EvıL]

Meçhul Eşkal
Herkes bilir, tanır; göremez lâkin...
Yürekleri yakan, yıkan sırrım ben!..
Üstlendiğim beden olamaz sâkin...
Yok diyene inanmayın, varım ben!..

Gözyaşı yüzümden dökülür gözden
Benim alev saçan şiirle sözden
Sevincim, yansıyan, kederim yüzden
Ağyar diyen var ya...esas yârim ben!..

Rüzgara ilhamım, dağlara karım
Gönüllere demirlemiş efkârım
Duyguları ateşleyip yakarım
Tedavisiz, iyileşmez urum ben!..

Muhtaçtır gönüller, gözler esirim
Kolay kolay çıkmaz candan tesîrim
Nağmeyim etkili, vuran nesirim
Gözlerin döktüğü kanlı terim ben!..

Bakışların şefkati hem hazzıyım
Yazılınca silinmeyen yazıyım
Yağmurum gözlerde, canda sızıyım
Yağdığında hiç kalkmayan karım ben!..

Çiçeklerde desen, güllerde koku
Altüst eden kanunları, hukuku
Gözlerden, hedefe şaşmayan oku
Doğrultan, fırlatan; vuran erim ben!..

Benim diri tutan usanmış canı
Benim vicdansızın insaf, vicdanı
Eşkâlimi verdim hadi bil, tanı
Gizlenirsem, gizleyeni yerim ben!..

[GooD aNd EvıL]

Melankoli
Çelişkiler içinde bir sevdayı sürdürmek
Kolay mı sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!
Ümitsizce depreşen özlemleri öldürmek
Kolay mı sanıyorsun? bilinmez yaşanmadan!

Hayat, ölüm arası met ve cezir ayrılık
Koymadı yüreğimde zerre huzur ayrılık
Hangi yöne çevrilsem orda hazır ayrılık
Kolay mı sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!

Ağırlaşan hasretin izlerini taşımak
Anılarla ateşten gözlerini taşımak
Darmadağın bir aşkın közlerini taşımak
Kolay mi sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!

Yaşattığın mevsimler bahar mi, sonbahar mı?
Çektirdiğin çilenin, bilmem, dahası var mı?
Sana susamış canım, hayâlinle doyar mı?
Kolay mi sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!

Güneş her gün hicrâna gözlerini yumarken
Depreşen yaraları umutlarla yamarken
Sensizliği yaşamak, kavuşmayı umarken
Kolay mi sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!

[GooD aNd EvıL]

Meyhaneci
Şarkıları sâzendeler
Okusun mest olmuş hâlde…

Gerdan kırsın, raks ederken
Cezbeylesin rakkâseler…

Tutuşsunda, alev saçsın
Aşkın her nağmesi dilde…

Dolsun aşkın meyhanesi
Dolsun aşk ile kâseler…

Zevk eğlence gırla bugün!
Meyhâneci koy şarabı,

Etrafımda turla bugün
Kan ateşi, can serâbı

Ölümüme zorla bugün
Dirilt ya yok et harabı…

Hasret sağanak misali
Yüreğime aşk çiseler…

[GooD aNd EvıL]

Natürmort
Elleri bir sonbahar natürmortu
Gözleri doruklar yaylası.
Sedası kemanlar akordu
Akordu bir sevdâ sedâsı.

Bakışı bir çöl sıcağı gibi sıcak
Gülüşü bir gül goncası nazında
Vaad sahneler ne zaman yaşanacak!
Ayrılık nağmeleri hüznün ağzında.

Duygusunda âh’ın gurup sancısı!
Anlamsız gülüşler bir derin vadi!
Bir melodram gibi yansır yazgısı
Sessizlik derinden der artık, hadi.

Yönelir, ümitle imtiyaz ister
Boynu bükük kalbi, öksüz hislerle
Cömert ikramcıdan hep beyaz ister
Dönmek için geriye süslerle.

[GooD aNd EvıL]

Öylesine Git Ki Gitmemiş Gibi
Gelişin gibi sessiz olsun gidişin…
haydi git:
ardın sıra baktığıma,
her biri canımdan bin parça söken
kırmızımsı güller bıraktığıma aldırmadan…
acımadan perişan hâlime
ve kulak asmadan
gitmesin diye
sessizce yalvaran kalbime…

Haydi git!..
Öylesine git ki gitmemiş gibi
sıcaklığın tâzeliğini korusun hep
kıyıda, köşede
kaldığımda ısıtacak beni
Hep taze buğusu yüreğimde sevginin
hiçbir şey bitmemiş gibi
Hep içimde kalsın izleri
Gözlerinin buğulu eylülsü rengi…

Haydi git!..
Her kapı çalınışında sevineyim
sen çalmışçasına,
mutlulukla dolayım,
seni karşılamışçasına…
hasretinle dolarak
hiç ayrılmamışçasına…

Haydi git!..
gözlerin arkada kalmadan,
vedâ etmeden ağlayarak ve ağlatmadan..
dayanacağım her ne olursa olsun sensizliğe
gökler, yerler olsun şahit!..
sabrım bitmeden haydi...
aklım gitmeden haydi…
yoksa sen olacaksın ölümümün sebebi
dayanabilirsen
öylece gitmeye haydi...
öylesine git ki hiç gitmemiş gibi..
Verdiysen kesinkes gitmeye karar
öyle bir iz bırak ki…bitmemiş gibi

[GooD aNd EvıL]

Perişan
Özlem hislerimde ateşten nehir
Canımda çağlayan lavdır kavuşmak!..
Buluşma rastlantı ânına tehir
Gereken mi? Yaşadıkça savaşmak!..

Tutunduğum sağlam bağlar çözüldü
Ağlamazdı gözüm ağlar, çözüldü
İrâdemdi, sıradağlar, çözüldü
Mümkün değil kendi engelim aşmak!

Gürledi gökleri sevgi yurdumun
Depreşti yarası müzmin derdimin
Gözü doymak bilmez gönül kurdumun
Bilmem, ne gün, kendim ile buluşmak?

[GooD aNd EvıL]

Saltanat
Saltanatı kaldırdık diyenlere şaşarım
Geçilmez memlekette padişah, saltanattan.
Kılavuz şok, belirsiz sistemlere koşarım
Kararlıyım vazgeçmem, azmimdeki inattan.

Gözlerime kül atan eşkıyaya sözüm var
Bilsinler ne ikbalde, ne dünyada gözüm var
Bana diş bileyene, bilenen bir özüm var
Bilendikçe temelim oyulur alttan alttan.

İdâreyi eline alan acâyip şimdi
Ayıp olanlar kayıp, olmayan ayıp şimdi
İrâde felçli gibi, akılsa kayıp şimdi
Herkes söz eder yeni başlangıçtan, mîlattan.

Kullar kendine tapan, uyumlu kullar arar
Çâreyi erler değil sefihler, kıllar arar
Herkes kurtuluş için, yepyeni yollar arar
Bilinmez kimler kalır, kimler geçer sırattan.

Kuş misali yolarlar ülkemin kanadını
Kırmak için baskıya direnen inadını
Sağırlar asla duymaz âhını, imdadını
Çıkılmaz sokaklara, asık asık surattan.

Canınızdan bezseniz, dişinizi sıksanız
En tepeye, laf işte, bir gün sizde çıksanız
En muteber, sevilen kişilere baksanız
Tiksinti duyarsınız, yenen içilen halttan.

Düşmanları güldürür, dostları çatlatırlar
Utanmazlar, hayali çağları atlatırlar
Sabırları katleder, nefreti hortlatırlar
Bıktık, usandık artık dayatılan hayattan.

Umut bahçelerini ihânetle herk ettik
Pırlanta damarlara zehirleri zerk ettik
Eskiler kötü diye birer birer terk ettik
Taze umutsuz vakâ, hayır hakka biattan.

[GooD aNd EvıL]

Şemsi Ana
Anayım ben hem de Şemşi anayım.
Derdim çok, bilmem hangisin yanayım?

Hayatım yoksulluk, yoklukla geçti
Yinede ferahtım, yüzüm güleçti.

Kadere razıydım, asmazdım surat
Derdim: böyleymiş baht, böyleymiş murat.

Tam altı evlat kazandım vatana
Sancım çok inanın onlardan yana.

Ömrümce onları sevgiyle güttüm
Ne zahmet ne çilelerle büyüttüm.

Şimdi her biri bir yere dağıldı
Yüreğim özlemle doldu, yığıldı.

Kimi işte, kimi boşta geziyor
Onların derdi kalbimi eziyor.

Kimi evli, kimi ise boşandı.
Ah bu sine kaç kez acıyla yandı.

Şimdi kim bilir kim nerede özlerim.
Haber bekler öyle arar gözlerim.

Hele biri var ki içimde sancı
Durumu vermekte kalbime acı.

Ne iş tuttu ise gitti iflasa
Ederim sürekli sonunu tasa.

Böyle gider ise sonu perişan
Nasihat kar etmez, uslanmaz insan.

Her namazda dua ederim ona
Gözyaşım, üzüntüm, kederim ona.

Rabbim belalardan kollasın onu
Dilerim tövbekar yollasın onu.

Onu düşündükçe artar efkarım
Onu düşünürüm, ona ağlarım.

Ah evladım, öyle olmasaydı ah!
İnşallah sonunda bulacak felah.

Yok diye yanımda gül çocuklarım
Kalbim paramparça, kor duygularım.

Allah'tan dileğim olsunlar mutlu
Gelecekten umutluyum umutlu.

[GooD aNd EvıL]

Senden Ümidi Kesince
Hiçbir göze bakmadı
Gül iken gül kokmadı
Aklından hiç çıkmadı
O gözlerin, gülüşün
Senden ümit kesince
Neler çekti? bir düşün!

Dağları yurdu sandı
İçin için hep yandı
Usanmaksızın andı
Oldu pelesenk adın
Senden ümit kesince
Çığlığını duymadın!

Kimseye bildirmedi
Çekti, baş kaldırmadı
Kaderi güldürmedi
Sense hep mutlu sandın
Senden ümit kesince
Sığındığı insandın!

Kâlbine çökeldi gam
Sevgisini vurdu sam
Yılmadı, etti devâm
Yolar onu eskitti
Senden ümit kesince
Yazık meçhule gitti.

Ne bahar, ne yaz kaldı
İçinde hep köz kaldı
Verilmiş bir söz kaldı
Umutsuzca ağladı
Senden ümit kesince
Acı oldu çağladı.

[GooD aNd EvıL]

Senin Yüzünden
Senin yüzünden…
terk edersem bu diyarı…
geri gelmezsem;
senin yüzünden,
yüreğimdeki sızılar,
döktüğüm gözyaşları.

İçimde sönmeyen yangın
saklandığım sır
olduğum; her şeye, herkese kırgın
ve sürekli dalgın…
senin yüzünden
yapmışsa sevdâ canımda salgın.

Söylemişsem hüzünlü şarkılar
ve yazmışsam hasret şiirleri
senin yüzünden
suçlu değil birileri.

Dile düştüğüm
tanınamaz hâle düştüğüm
senin yüzünden
kul olduğum, köle düştüğüm.

Değişmez hayat rotamı,
değiştirmem;
tepeden tırnağa giyimimi, kuşamımı
yürüyüşümü, gülüşümü, düşünüşümü
yeniden şekillendirmem;
ve terk etmem bütün güzel alışkanlıkları…
senin yüzünden;
yapmaya başlamam,
yapmayı hiç düşünmediğim yanlışları.

Nefret etmişsem sevdiklerimden,
sevmeye başlamışsam nefret ettiklerimi
kimsiz, kimsesiz kalmışsam,
senin yüzünden
çekiyorum
bütün çektiklerimi.

Bir çırpıda unutmam,
silip atmam gerekirse,
geçmiş unutulmaz ânları,
senin yüzünden;
binlerce kez tepelemem,
ayaklarımı kanatan,
içimi acıtan,
ayrılığa götüren kahırlı yolları.

meğer ne kadar yanlış tanımışım
ve ne kadar hatâ etmişim
sana inanmakta,
hakkında ne denli yanılmışım,
zorlansam da kabullenmekte ve anlamakta,
eğer yüksünüyorsam canı taşımakta…
bil ki sensin tek sebebi
ve senin yüzünden
ölmekte…
yaşamakta…

[GooD aNd EvıL]

Sensiz Ankara
İçimde acılar
yanaklarımda gözyaşları
gözlerimde hayâlin
ilk defa sensiz dolaştım
bu akşam Ankara'yı
sanki senmişsin gibi
çekerek içime
unuttuğun pakette kalan
son sigarayı.

Her hatırlayışımda seni
yeniden depreşiyor
vazoda solan çiçekler gibi
başlıyor canım solmaya
niçin böyle ansızın
ayrılmaya
ve gitmeye karar verdin
boyayarak içimi acılara.
Biliyorum
sende iyi biliyorsun
mümkün değil
sen olmadan tedâvi etmem
ve sarabilmem
kalbimde açılan yarayı.

Anladım bundan sonra
Hep sensiz
Ama içim hep seninle
Yaşayarak sensizliği zerrelerimde
Dolaşacağım Ankara’yı

[GooD aNd EvıL]

Sevdiğimin Adı
Sevdiğimin adı çiçek
Sevdiğimi bilmez, gerçek
Severim ömrüm boyunca
Belki o hiç sevmeyecek…

Sevdiğimin adı güldür
Gönlüm yangınıyla küldür
Severim, eğer sevmezse
İsterim acıma, öldür…

Sevdiğimin adı baldır
Baldan tatlı, tadı baldır
Çiçek çiçek gezer, niye?
İnanın muradı baldır.

Sevdiğimin adı umut
İster ki o, sevme unut
Unutulmaz, unutamam,
Kâlbim dinlemiyor komut.

Bir sevdiğim var, gizlerim
Ararım onu özlerim
Sözlerime inanmayan
Baksın, der belki gözlerim…

Sevdiğimin adı sudur
Tâze buğdayın unudur
Herkes zanneder, aslında
Güzellerin yekûnudur.

[GooD aNd EvıL]

Sevmek Suçu
Suçum sevmek, hüküm özlemle çile
Yalvardım, ağladım âzat nâfile
Döndüm boynu bükük bir karanfile
Solmayı istedim, solamadım oy.

Fâil bir göz, bakış, süzüş vuruldum
Her gün, her an özlem ile yoğruldum
Unutuldum, beklemekten yoruldum
Ölmeyi istedim, ölemedim oy.

Âh, dert sardı viran sevda şehrini
Coşturdu içimde özlem nehrini
Zerketti gizlice, aşkın zehrini
Silmeyi istedim, silemedim oy.

Gecenin, gündüzün zâr olduğunu
Dilin lâl, gözlerin kör olduğunu
Ne bileyim aşkın zor olduğunu
Bilmeyi istedim, bilemedim oy.

Çile, cefâ hayatımın rüyası
Başıma yıkıldı umut dünyası
Ömrüm boyu bir kez olsun doyası
Gülmeyi istedim, gülemedim oy.

Can vermek isterdim, alsa, kucakta
Kıvrandım umutla kör bir tuzakta
Darıldım, kırıldım; ondan uzakta
Olmayı istedim, olamadım oy.

[GooD aNd EvıL]

Son Kez
Son melodisini çaldı gece
karanlığın şiirini okudu son kez,
sessizliğe,
rüzgar son kez esti!

Ayrılık son kez kırdı kalemi
bir sevdâ başkaldırdı hissizliğe
ağlatarak âlemi
bir hıçkırık son kez sesini kesti!

Mehtap serenadını yaptı son kez
ağaran ufuklara, kendince.
Samanyolu son kez ağladı…
ağladıysa niçin, niye, sessizce?

Kutup yıldızı son kez yol gösterdi
bilinmeze gidenlere…
Ay son kez on dördünde göründü,
sanki vedâ edercesine.
Son kez şarkılar ağladı
ve dinleyenlerin ruhu acılara büründü.

Dönmemek üzere gidercesine
- belki dönmeyecekler ardından!?
inledi son kez duygular.
Ve bir yürek son kez
yerinden fırlayacakmış gibi çarptı.
Beklediği müjdeli haber geldi diye
sürgünler yurdundan.

Tuzaklar son kez kuruldu,
söz dinlemeyen kâlbine,
son kez kelepçe vuruldu.
Aradığını bulamayan gözlerde bakışlar
- akarken alevden yaşlar!
Suçunu bilmeyene bir mahkuma
son kez son isteği soruldu.


Çiçekler son kez demetlenmeye razı olurken…
beklentiler son kez
hasretten prangalara bağlandı.
depreşen şifasız yaralar
son kez umutlarla dağlandı.

Gözler dilekler yazdı, okudu gözlere.
Son kez burkuldu yürekler.
Hüzün son kez yükünü dokudu özlere.
Canlar son kez ateşlere attı kendini
son kez, acı anlamlar yüklendi sözlere.

Güneş ufuktan aştı
son kez,
gündüz kucak açtı göklere.
Son kez sabır sınıra yaklaştı
bal işledi küflü peteklere.
Son kez bir sevgi
elvedâ derken sevdiklerine
hazırlandı, merhaba demek için meleklere…

Son kez şiir yazdı bir şâir
Aşkına, hicrânına dâir.
İçini burarken sevdâsı
yırttı kağıdı
fırlattı kalemi
içinde kömürleşirken anlayamadığı elemi.
her şeyden usanan biri
ne ilkler ne sonlar bitmez
dedi, her şeye!
Elvedâ son kez!

[GooD aNd EvıL]

Sözüm Geçmez Gözyaşıma
Neyse derdi? çağlar akar
Dur diyemem, gözyaşıma!..
Derin yaralarda efkâr
Sar diyemem, gözyaşıma!..

Üstüne hicran dökülür
Kalbimin boynu bükülür
Canım tenimden sökülür
Ör diyemem, gözyaşıma!..

Zayıf düşmüş; aç, bi ilaç
Canım mahkum, ruhum kıraç
Bir âsi var mağdur, muhtaç
Gör diyemem gözyaşıma!..

Âsi nefsime âletim
Hükmü veren cehâletim
Sürer bitmez ihânetim
Yâr diyemem, gözyaşıma!..

Emredilenden ırağım
Çırpınır, kan ter yüreğim
Boşalır can zembereğim
Kur diyemem gözyaşıma!..

Aldandı özü körlere
Kapıldı âh! Nankörlere
Akıllansın, zincirlere
Vur diyemem, gözyaşıma!..

İsyan kavurur canımı
Tâciz eder vicdanımı
Sorsa adımı, sanımı
Âr, diyemem, gözyaşıma!..

Müflis, yoktur hiçbir şeyi
Bilmeyenler bilir iyi
Şu affedilmez âsiyi
Er diyemem, gözyaşıma!..

[GooD aNd EvıL]

Suç ve Ceza
Zorla kendini sevdirmeye teşvikten…
Sözlerle sataşmaktan
Bakışlarla tâcizden
Bitmeyen serkeşlikten
Gülüşlerle sürekli tahrik,
Hayal öldürtmeye azmettirmekten
Gizli gizli süzmekten
Yüreğimi insafsızca ezmekten
Yalnız diz bağlarımı değil
Gönül bağlarımı da çözmekten
Canımdan bezdirmekten
Daha sayamayacağım
bir çok gizli açık sebepten
Tutuklanmanı istiyorum senin!
Anla ne olur anla!
Korkuyorum işte sevmekten!
Suç ortağım ol benim!?

Konuşmama
ya da konuşup
Bütün gerçekleri bir bir açıklama hakkını
tanıyorum sana!?
Sakladığın her gerçek
aleyhine delil olabileceği gibi
söyleyeceğin her doğru
hafifletici sebep yerine geçebilir
Dilersen anlat bana!

Eğer bildiklerini
Açıklamamakta inat edersen!?
Sır saklama hakkını kendine
istinat edersen!?
Sevdâ yasalarının
Bana tanıdığı yetkiye dayanarak..
Bütün hislerimin oy birliğiyle verdiği karar göre!?
-İnan içim yanarak!
Affedilmez cürümünden
cürümünün sabit görülmesinden dolayı
-Böylesi belki işin kolayı!?
Seni ilk ve son celsede
gönül mahpushanemin
sevgisiz, şefkatsiz zindanına
Mahşere kadar
Müebbet mahkum olarak
karar verdim koymaya!
Sen duy, başkaları duymaya!

Hakkında verdiğim bu âdil karara(!?)
Uymaya özen göster!
Uğrama başka zarara!?
Uğraş; susuzluğunu gidermeye
acıkmayacak şekilde doymaya!
Dikkat et!
gönlüm yanına
Başka mahkum koymaya!

[GooD aNd EvıL]

Vah Irak, Ah Amerika
Sebep çığlığa
Kükrer sığlığa
Mikrop sağlığa
Yarası ırak?
Bombayı bırak!

Acıma, saldır
Ortadan kaldır
Savaş kutsaldır!?
Neresi ırak
Bombayı bırak!

Kafa tutana
Lafa tutana
Safâ atana
Çâresi ırak
Bombayı bırak!

Kiminmiş parsa?
Güç, kuvvet, forsa
Bilmeyen varsa
Orası ırak
Bombayı bırak!

Hizâya getir
Gelmezse götür
İşini bitir
Töresi ırak
Bombayı bırak!

Haddin bilmeze
Yola gelmeze
Senden olmaza
Merâsı ırak
Bombayı bırak!

Bitsin ödünün
Eşi Ladin’in
Azgın kedinin
Fâresi ırak
Bombayı bırak

Besleyip büyüt
Savaş savaş güt!
Almazsa öğüt
Sonrası ırak
Bombayı bırak!

Ders alsın azan
Kuyunu kazan
Kim oyunbozan
Püresi ırak
Bombayı bırak!

Petrol hârika
Beyinler yıka
Vah Amerika!
Yöresi ırak
Bombayı bırak!

Âlem sorumsuz
Şâki yorumsuz
Ağlar kurumsuz
Şurası ırak
Bombayı bırak!

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık
Yalnızlık içimde aşılmaz bir dağ;
rüzgar olup esiyor, bulut olup aşıyorum.

Yalnızlık içimde dipsiz bir uçurum;
düşüyor, düşüyorum!

Yalnızlık içimde bitmeyen bir azap;
her şeyimi bölüşüyorum;

yalnızlık duygularıma dökülen kezzap
her ânım, her yanım harap!
unutmaya çalışıyorum;

Yalnızlık içimde susuz, dipsiz bir kuyu;
hasretten, hicrandan
gözyaşından suyu!

Yalnızlık içimde gölgesiz bir korkuluk;
özenerek kuran bana her pusuyu;
hedefinde titrer canım;
kaçmak istedikçe, menziline kayarım;
atamam içimden,
ne yaparsam yapayım, bu korkuyu.

Yalnızlık, âh yalnızlık!...
bitmeyen hüznümün;
gitmeyen kederimin tek sebebi;
yalnızlık...yaşar bedenimde
başka bir beden gibi.

Yalnızlık... içimde insafsız bir girdap;
düşüyor…düşüyorum!...
kurtulmam çok zor;
kurtar elinden Ya Rab!

[GooD aNd EvıL]

Yanlış Zaman Yanlış Sevda
Bugün, bu an değil; yıllar önceden
Karşılaşmayı isterdim seninle!
Aradığım hep senmişsin bilmeden
Ne olursun, itirafımı dinle!

Gönlüme ektiğim özlem senmişsin!
Senmişsin, gözümden hiç gitmeyen, sen!
Yıllarca çektiğim çilem senmişsin
Senmişsin özümde hiç bitmeyen, sen.

Ruhumda fırtına, kalbimde tipi...
Estiren o gözler, bakış o gülüş...
Elinde aşkımın idamlık ipi...
Senden her ayrılık, sana her dönüş!

[GooD aNd EvıL]

Yaralarım Gül Ağacı
Hiç fark etmez, yansın gönlüm
İkimizindir bu acı.
Acılarım güldür, Gülüm
Yaralarım gül ağacı.

Sevdân ıtır kokan çiçek
Kâlbim sevdânın bahçesi...
Tebessümün ballı petek
Gülüşün kır menekşesi.

Sonbahar yok, bahar da yok
Çelişki değil, güzellik
Gözden daha hovarda yok
Kâlpte olmayan özellik.

Olsun bütün gül deseni
İşleyelim içimizi
Unutalım seni, beni
Bir bilsinler ikimizi.

[GooD aNd EvıL]

Yaralı
Yaralar var sevgisiz kaldığından kanayan
Yaraları sarması gereken de yaralı.
Sızladıkça yarası, merhemini arayan
Yaralı kendin bilmez, hançer vurdun vuralı.

Yönelir gökyüzüne umutla gündüz, gece
Gözleri yaşla dolu, kâlbi binbir bilmece
Dualara nakşeder hâlini hece, hece
Yaralısını arar, duyguları çıralı.

Düşer binbir denklemli sancılara şifasız
Çâre arar, bîçare acıları devâsız
Seslenir uzaklara duysun diye vefasız
İşitir de sevdiği olmaz belki oralı.

Kayan yıldız misali düşer boş sonsuzluğa
Kızar, beddua okur bitmeyen şanssızlığa
Her sefer yorgun, argın gömülür yalnızlığa
Sığınaksız, sığıntı, umutları karalı.

[GooD aNd EvıL]

Yeniden
Ahududu reçelim
Dut pestili gülüşüne
Çok susadı yüreğim!..
Yediveren tomurcuğu
yanaklarında eriyen kaybolan…
geçtiğin yollarda açılmak için
çan atan çiçek benim!..

Yırtmak istiyorum
ayrılıktan yıpranan kozamı
ipekböceği ömrü kadar..
bir mutluluk için!..
gel el ele verelim!..
Tek başına tat vermiyor…
Yoksunluğun şarabından içmek…
gel yine berâber içelim!..
gülleri kıskandıran sevdâmızı
yeniden ezber edelim!
Yeniden yazsın rüzgarlar adımızı
Göklere, bulutlara
resmimizi çizsin dağlara!..
Yeniden düşler ülkesine
hayâller diyarına gidelim!..

Gülsuyu rengi gözlerinde
kendimi kaybettiğim
bilinmesin, söyleme kimseye!..
ne olup bittiğini yalnızca biz bilelim!..
Kara üzüm pekmezi bakışların
öksüz kalmış resimlerimin tek tesellisi!..
Hatıralarımı özlem emzikleriyle beslediğim
dedikodusu yayılmış her tarafa
deme sakın, yayan değilim!..
Yüreğini damıttığı
rafineri demişler gözlerine!..
Desinler, mühim değil!..
Kıskansınlar, aldırma!..
Biz birbirimizi sevdiğimiz,
ve sevmemiz gerektiği için sevelim!..

[GooD aNd EvıL]

Zor Yangın Kara Sevda
Gül ağlarsa, baharın gözyaşı hiç diner mi?
Zor yangın kara sevdâ, yâr olmadan söner mi?
Yâre kapılan kalbim, köle yapılan kâlbim
Sormakta, “son nefesin vermeden yâr döner mi?”

Doruklarda kar aşkım, şahidim karlı dağlar
Gökyüzünün gözleri gözlerim gibi ağlar
Vaktinden evvel hazan esâretinde bağlar
Gül ağlarsa, baharın gözyaşı hiç diner mi?

Boğarmış hiç alışkın olmayanı hıçkırık
Olurmuş hasretinden canın her yeri kırık
Yangınmış aşk, sönmeyen; körüklermiş ayrılık
Zor yangın kara sevdâ, yâr olmadan söner mi?

Şaşkın çarpılan kalbim, vîrân kırpılan kâlbim
Aşk nedir hiç bilmeden aşkla serpilen kâlbim
Yâre kapılan kâlbim, köle yapılan kâlbim
Sormakta, “son nefesin vermeden yar döner mi?”