jockeя
08-20-2007, 12:45 PM
Maeltö
Süryaniler'in 2 Şubat'ta kutladığı bu bayramın tam adı "Mesih'in Mabede Sunuluşu ve Yaşlı Mor Şemun Bayramı"dır. "İsa Mesih, Yusuf ve annesi Meryem ile tapınağa girdi ve MÖ 282 yılında, Rab'bı görene dek ölmeyeceği Kutsal Ruh tarafından kendisine bildirilen ihtiyar Şemun'un kolları üzerinde taşındı. Şemun, inançlı gözleriyle Rab'bın insanlara sağladığı kurtuluşu gördü. Çocuk olan Rab İsa'dan şu dilekte bulundu: Şimdi artık, sözün uyarınca, kulunu esenlikle bu yaşamdan azat edebilirsin. Çünkü gözlerim kurtarışını gördü." Maeltö kutlamalarında, Mesih'in dünyanın ışığı olduğunu simgeleyen mumlar yakılır ve cemaatin içinden, Şemun adını taşıyan en yaşlı iki kişi seçilir; bu kişiler, tören boyunca İncil'in önünde mum tutarlar.
Bôutho Dninve
Süryani cemaati bu orucu, Ninova halkının, MÖ 862 yılında Kral Tiğlatpalassar dönemindeki "Büyük Tövbe"sini örnek alarak tutmaktadır. Geçmişi çok eskilere dayanan bu oruç, bir süre öncesine dek altı gün boyunca tutulurdu. İnananlar, herhangi bir sıkıntının ya da darboğazın eşiğine geldiklerinde bu oruca sığınırdı. Daha sonra her yıl bir kez, üç gün süreyle tutulması kararlaştırıldı. Üç gün, üç gece hiçbir şeyin yenilip içilmediği bu orucu, günümüzde özellikle bir dileği olan genç kızlar tutuyor (2001'de 5 Şubat).
Süboro
Meryem, Galile yöresindeki Nasıra'da iken, Tanrı tarafından gönderilen melek, "Tanrısal gebeliği" ona müjdeledi. Süryani Kilisesi bu bayramı 25 Mart günü renkli iplerle kutlar. Kilisede, ayin ve törenden sonra cemaate iki ve üç renkli ipler dağıtılır. Üç renkli ip, Kutsal Üçlüğü, iki renkli ip, tanrısallığı ve insanlığı, Tanrı'nın insan bedeni almasını simgeler. İpler, İdo Dakyomtö'ye (Paskalya) kadar bilekte ya da boyunda taşınır.
Hamşo Droze
İsa Mesih'in öğrencileriyle birlikte yediği "Son Akşam Yemeği" gününü Süryaniler özel olarak anar (2001'de 12 Nisan). İsa Mesih, bu son günde, kendisini ele veren öğrencisi de dahil olmak üzere tüm öğrencilerinin ayaklarını yıkamıştır. Süryani Kilisesi'nin ruhanileri de bu günde, İsa Mesih'in gösterdiği sonsuz sevgi, hoşgörü ve alçakgönüllüğün bir simgesi olarak, seçilen kişilerin ayağını yıkarlar.
Zkifutho
Süryaniler, İsa Mesih'in Haç'a gerildiği Cuma gününü törenlerle anar (2001'de 13 Nisan). Çiçeklerle süslenen bir tabut, kilisenin içinde dolaştırıldıktan sonra, iki kişinin elleri üzerinde dış kapının önünde tutulur ve cemaat onun altından geçer.
İdo Dakyomtö
İsa Mesih'in Diriliş Bayramı (Büyük Kıyam, Paskalya) kutlamaları (2001'de 15 Nisan) sırasında Süryaniler, birbirleriyle bayramlaşırken "Kom Moran men kabro" (Rab Mezar'dan dirildi) ve karşılığında, "Şariroyith Kom" (Gerçekten dirildi) derler. Süryaniler de diğer Hıristiyanlar gibi bu bayramda birbirlerine yumurta ya da yumurta formu taşıyan hediyeler sunarlar. Yumurtanın beyaz rengi, Mesih'in tanrısallığına işaret eder, kırmızı rengi ise özverisinin ifadesidir. Büyük Kıyam'ın ertesi günü mezarlıkların ziyaret edilmesi adettir. Bu günlerde ayrıca, ölülerin ruhu için ayin yapılır.
Suloko
Süryaniler İsa Mesih'in dirilişinden 40 gün sonra, göğe yükselişini kutlarlar (2001'de 24 Mayıs). Eskiden bu günde yaylalara çıkılır, ağaçlara salıncaklar kurulurdu. Bu da, diğer pekçok gelenek gibi günümüzün büyük kentlerinde artık sürdürülemiyor.
Rışeş
İsa Mesih'in, öğrencilerine Kutsal Ruh'u verdiği gündür (2001'da 3 Haziran). Bu bayram Süryaniler tarafından kutlanır. Bir adı da Pantikusti Bayramı'dır. Büyük Kıyam'dan (Paskalya) 50 gün sonra kutlanır. Kiliselerde düzenlenen törenlerde halk, kutsanmış suya ceviz yapraklarını batırarak birbirlerine su serper. Su, Kutsal Ruh'u simgeler.
Şahro Dmor Gabriyel
Süryani Kilisesi'nin azizlerinden Gabriyel, 634-668 yılları arasında Mardin-Midyat yöresinde, Turabdin'de yaşadı. Geleneksel olarak Turabdin bölgesinde birçok azize "Şahro" kutlamaları yapılır. Bu azizlerin en önemlilerinden biri olan Aziz Gabriyel Günü'nde (31 Ağustos) cemaat tüm çevre köylerden gelir, o gece manastırda kalır ve sabaha kadar azizin mezarı başında dua eder. Sabah ayininden sonra ise bir sevgi sofrası kurulur ve hep birlikte yemek yenir.
İdo Dmavlodö
İsa Mesih'in Doğuş Bayramı'dır. "Noel" olarak da bilinir. Süryaniler 25 Aralık'ta bayramı kutlarken, "Brih mevlode Dmoran" (Rabbimizin doğuşu kutlu olsun) derler. Mesih'in doğumunda çobanların yaktığı ateşi simgelemek amacıyla, kilisenin ortasına tepsi içinde çıralar konur. Cemaat, elindeki mumlar ile bu çıraları tutuşturur, ateşin etrafında döner, ilahiler söyler.
Süryaniler'in 2 Şubat'ta kutladığı bu bayramın tam adı "Mesih'in Mabede Sunuluşu ve Yaşlı Mor Şemun Bayramı"dır. "İsa Mesih, Yusuf ve annesi Meryem ile tapınağa girdi ve MÖ 282 yılında, Rab'bı görene dek ölmeyeceği Kutsal Ruh tarafından kendisine bildirilen ihtiyar Şemun'un kolları üzerinde taşındı. Şemun, inançlı gözleriyle Rab'bın insanlara sağladığı kurtuluşu gördü. Çocuk olan Rab İsa'dan şu dilekte bulundu: Şimdi artık, sözün uyarınca, kulunu esenlikle bu yaşamdan azat edebilirsin. Çünkü gözlerim kurtarışını gördü." Maeltö kutlamalarında, Mesih'in dünyanın ışığı olduğunu simgeleyen mumlar yakılır ve cemaatin içinden, Şemun adını taşıyan en yaşlı iki kişi seçilir; bu kişiler, tören boyunca İncil'in önünde mum tutarlar.
Bôutho Dninve
Süryani cemaati bu orucu, Ninova halkının, MÖ 862 yılında Kral Tiğlatpalassar dönemindeki "Büyük Tövbe"sini örnek alarak tutmaktadır. Geçmişi çok eskilere dayanan bu oruç, bir süre öncesine dek altı gün boyunca tutulurdu. İnananlar, herhangi bir sıkıntının ya da darboğazın eşiğine geldiklerinde bu oruca sığınırdı. Daha sonra her yıl bir kez, üç gün süreyle tutulması kararlaştırıldı. Üç gün, üç gece hiçbir şeyin yenilip içilmediği bu orucu, günümüzde özellikle bir dileği olan genç kızlar tutuyor (2001'de 5 Şubat).
Süboro
Meryem, Galile yöresindeki Nasıra'da iken, Tanrı tarafından gönderilen melek, "Tanrısal gebeliği" ona müjdeledi. Süryani Kilisesi bu bayramı 25 Mart günü renkli iplerle kutlar. Kilisede, ayin ve törenden sonra cemaate iki ve üç renkli ipler dağıtılır. Üç renkli ip, Kutsal Üçlüğü, iki renkli ip, tanrısallığı ve insanlığı, Tanrı'nın insan bedeni almasını simgeler. İpler, İdo Dakyomtö'ye (Paskalya) kadar bilekte ya da boyunda taşınır.
Hamşo Droze
İsa Mesih'in öğrencileriyle birlikte yediği "Son Akşam Yemeği" gününü Süryaniler özel olarak anar (2001'de 12 Nisan). İsa Mesih, bu son günde, kendisini ele veren öğrencisi de dahil olmak üzere tüm öğrencilerinin ayaklarını yıkamıştır. Süryani Kilisesi'nin ruhanileri de bu günde, İsa Mesih'in gösterdiği sonsuz sevgi, hoşgörü ve alçakgönüllüğün bir simgesi olarak, seçilen kişilerin ayağını yıkarlar.
Zkifutho
Süryaniler, İsa Mesih'in Haç'a gerildiği Cuma gününü törenlerle anar (2001'de 13 Nisan). Çiçeklerle süslenen bir tabut, kilisenin içinde dolaştırıldıktan sonra, iki kişinin elleri üzerinde dış kapının önünde tutulur ve cemaat onun altından geçer.
İdo Dakyomtö
İsa Mesih'in Diriliş Bayramı (Büyük Kıyam, Paskalya) kutlamaları (2001'de 15 Nisan) sırasında Süryaniler, birbirleriyle bayramlaşırken "Kom Moran men kabro" (Rab Mezar'dan dirildi) ve karşılığında, "Şariroyith Kom" (Gerçekten dirildi) derler. Süryaniler de diğer Hıristiyanlar gibi bu bayramda birbirlerine yumurta ya da yumurta formu taşıyan hediyeler sunarlar. Yumurtanın beyaz rengi, Mesih'in tanrısallığına işaret eder, kırmızı rengi ise özverisinin ifadesidir. Büyük Kıyam'ın ertesi günü mezarlıkların ziyaret edilmesi adettir. Bu günlerde ayrıca, ölülerin ruhu için ayin yapılır.
Suloko
Süryaniler İsa Mesih'in dirilişinden 40 gün sonra, göğe yükselişini kutlarlar (2001'de 24 Mayıs). Eskiden bu günde yaylalara çıkılır, ağaçlara salıncaklar kurulurdu. Bu da, diğer pekçok gelenek gibi günümüzün büyük kentlerinde artık sürdürülemiyor.
Rışeş
İsa Mesih'in, öğrencilerine Kutsal Ruh'u verdiği gündür (2001'da 3 Haziran). Bu bayram Süryaniler tarafından kutlanır. Bir adı da Pantikusti Bayramı'dır. Büyük Kıyam'dan (Paskalya) 50 gün sonra kutlanır. Kiliselerde düzenlenen törenlerde halk, kutsanmış suya ceviz yapraklarını batırarak birbirlerine su serper. Su, Kutsal Ruh'u simgeler.
Şahro Dmor Gabriyel
Süryani Kilisesi'nin azizlerinden Gabriyel, 634-668 yılları arasında Mardin-Midyat yöresinde, Turabdin'de yaşadı. Geleneksel olarak Turabdin bölgesinde birçok azize "Şahro" kutlamaları yapılır. Bu azizlerin en önemlilerinden biri olan Aziz Gabriyel Günü'nde (31 Ağustos) cemaat tüm çevre köylerden gelir, o gece manastırda kalır ve sabaha kadar azizin mezarı başında dua eder. Sabah ayininden sonra ise bir sevgi sofrası kurulur ve hep birlikte yemek yenir.
İdo Dmavlodö
İsa Mesih'in Doğuş Bayramı'dır. "Noel" olarak da bilinir. Süryaniler 25 Aralık'ta bayramı kutlarken, "Brih mevlode Dmoran" (Rabbimizin doğuşu kutlu olsun) derler. Mesih'in doğumunda çobanların yaktığı ateşi simgelemek amacıyla, kilisenin ortasına tepsi içinde çıralar konur. Cemaat, elindeki mumlar ile bu çıraları tutuşturur, ateşin etrafında döner, ilahiler söyler.