Yalanmis

[Kéan aRs]

YALANMIŞ

Bir gün gökyüzüne yüzüzümü çeviridim
Seni aradım, bulutların asi maviliğinde
Güneşe yüzümü çevirdim sensin diye
Göremedim seni, neden biliyormusun

Hani seni aşk tanrıçasına benzetirdim
Sonra gökyüzündeki herşeye sen derdim
Alaylı bir gülümseme ile evet derdin
Meğerse hem sen hemde ben yalancıymışız.

Belkide biz değil aşkımız yalancıydı
Yada sevgi diye o yücelttiğimiz kavram