Abbas Turan

[Shekil]

Ana Baba Çocukta Küresel Benzeşmeler

parmakları yolunmuş kanat
bahçeleri teknoloji çöplüğü
el kadar yürekleri
küresel yazgılara dijital açılan sanal pencere
yani anlayacağınız
çocukların durumu uzun hava türkülük

yirmilik diş gibi zorluyor zaman
kuduz karanlığın dibi de gece
var eden umutları
anaç yaralara akreple yürüyen merhem
yani anlayacağınız
çoğalıyor dişiliğine pişman analar

köşeli yürüngelerde serili yatakları
dilleri dibine buharlaşan deniz
bıyıkları ile süpürdükleri sokak
tabutun musallaya uzanan yolu
yani anlayacağınız
ölünce kıymete binmeye alışıyor babalar

Abbas Turan

[Shekil]

Ayrılık Boyu Sevmek

l.
umutlar ortasına sızan yarınlar gibi
netleşyor gözlerin turna sesi kokarak
elalığı bir top bulut gülmesi güneş ikizi
kirpiklerini biliyor yüreğime sokarak

yarasını öptürüp
her gece gitmeleri olmasa
sevmek denen bu yalan ayrılık boyu sürecek

[Shekil]

ll.
yıldızlardan eş tuttum canımın acısını bölüp
koynumu o'nlu gösterip uykuyu kandırıyorum
beynimdeki sabaha türküleri dizerken
ışımakta gecikmiş bir dağı andırıyorum

doruklarımı
onsuzluk fırtınası ayaz etmese
bu karanlık mumla arayacak beni

[Shekil]

ııı.
huy ettim özlemeyi kavuşmayı unutup
ihtimaller arasıra şimşek şimşek çakıyor
sokaklara daldığımda elim yüzüm ayrılık
böyle derdi tanıyanlar acıyarak bakıyor

uykuya dalarcasına
boyun bükmeleri yok mu
elin koynunda beni beklediğini sandırıyorlar bana

[Shekil]

lV.
dün de ağacın omzundaki kara kızdım
bu kışta kıyamette taşınacak yük değil
o hayırsızı düşündüm içerledim daldıkça
özgürlük dediği şey yüreğimden büyük değil

ormanlar ki
toplu yalnızlık cennetidir
bu gerçeği yüreğimi yokluğuna kiralayan da bilse

Abbas Turan

[Shekil]

Beni Götür Bu Kentten

yollar katlanırdı ayrılığın silme türkü dolunca
ben de çocukluk yanımı
yanağında güneşletip kirpiğine asardım
gün bitince seni ben ay'a tutar severdim

gölge giyerdi betonlar ben seninle çoğalınca
tenine banılı yorgunlukta su tadında gülerdin

yokluğun hesap kitap çarşısı
ne sokaklar alır beni sineye
ne bulvarlar iner sırtımdan
kılı kırka dolamış deprem dolu yüreğim

gittiğinden bu yana bütün yollar urgan
kırgının keklik kızılına ince kekik kokusuna
küskünüm
çok incindim
beni götür bu kentten

Abbas Turan

[Shekil]

Bulurken Yiten Bizlikler

gönül denizim türkçe'me

I.
bulmaca dolduruyor sözcüklerin peşinde
aradığı kendisi de ah onu bir bulabilse
ağzı kulağa kilitli yalnız belleği tetikte
zaman ona fazla gelir yittiğinde gelebilse
bir de 'objektif' ki aman
'ekstrası' tıpkısının aynısı
kaçışlarda o biçim
'motivasyonu' 'organize' biçimde
gidişata 'paralel' 'pratikten' öğrenmiş
senden gayrısından sananeciliğ
rezaleti 'fifti fifti' bölüşmek isteyene
küfür gibi savuruyor bananeciliği

[Shekil]

II.
gözleri gözlüğünü her bakışta aralıyor
bakışındaki boşluk kendisiyle daralıyor
ciğerinden uçan duman dünyasını aralıyor
bir kaşık suda boğacak geçmişini bulabilse
bir de 'hijyen' düşkünü ki
tipi mipi o biçim
saçı başı 'karizması' 'hit' halde
'layt' desen değil
el altından 'literatür' tarayıp
'maksimuma' çıkarmış kolaycılığı
kirlenişe dur denecek sınırda
meslek etmiş aslında alaycılığı

[Shekil]

III.
tepkiden anladığı tepinmekten dövünmeye
köpeksiz köy görünce başlıyormuş övünmeye
bilek öpüp son verirken geçmişini savunmaya
ata dede düz gidecek hırsını bir alabilse
öyle de 'global' meyilli ki
duyarlığı o biçim
'performansı' 'kumandalı dijital'
'fotokopi' desen değil
'mekanik' davranışa 'heterojen' cilayı
ruh tadında kabul etmiş bilerek
'protest' içerikli yakınıp ağlamayı
anlamazdan geliyor kikir kikir gülerek

Abbas Turan

[Shekil]

Dalında Dikenlik

tükürdümse de içimi tüten yangına
tek koymadım kimseyi acıda ve tasada
sevdim dalında dikenliği
zil takıp kuyruğuna suçun
tuttum sokakları ölüme yasak ettim

Abbas Turan

[Shekil]

Düşerim Açma Gözlerini

sensizliğe
bendeki
seni
anlatıyorum

saçlarını
salkım söğüt
attığında kargaşaya
etimden et gidiyor
öfke mi ararsın
sancı mı
herşey koşaradım düşman

gel bu sarsıntıyı gözlerine sürme yap

Abbas Turan

[Shekil]

Gelir Sandım

Bak yavrum;
Bura huzursuzluk evi...
Sensizliği çoğaltacak ne istersen var.
Tabakta yüzüme bakan elmalar…
Yüzümdeyse,
Elmaya diş bileyen bir isyan kırmızısı
Bak işte,şu ellerimdi;
Sırtında unutulan kartal kanatları.
Kimin aklına gelirdi;
Senin bulunduğun bir dünyada,
Benim ölmek isteyeceğim.

İki gündür dişlerim yitik,
Açım…
Ölüm gibi itekliyorlar yataktan yatağa
Seni özleyen bu kalbe öfkeliyim ben!
Peki ya sen?

Bir adam var burada,
Kara kuru bir adam.
İki de bir soruyor;
“kimin kimsen var mı” diye
Var desem yoksun,
Yok desem olmuyor.
Sussam delireceğim.
Allah kahretsin

Baban senin,
yiğit olacağını söylerdi hep.
Gözlerini puhu kuşununkilere,
Başını kartallı dağlara benzetirdi.
Her defasında,
“maşallah” der öperdi burnundan…
O geldi aklıma, baban
Sana bir bakışı vardı aman Allah’ım!
Sonra da bana…
Durgun dereler gibi.

Ana yüreği denmiş ya bir kere,
Yorgun yorgun direniyor yüreğim.
Kapıda haber misali sabırsız ecel.
Geleceksen haydi gel…

Herşeyi anlardım gözlerinden O’nun.
Senin de öyle.
Sevdalı bir turna gibiydim,
Gülüşünde ikinizin.

Bu bayramda babana git söyle
“Anam sabırsızlanıyor” de.
“İlk fırsatta gelecek” de…
Gülü sevmez oğlum, karanfil ister O.
Küstüğümü söyle kendisine bir daha.
Sensiz kalmalara da öfkeliyim ben
Peki ya sen?

Babanın bir resmi olacaktı
Vefatından sonra hani,
Elmas halandan almıştık.
Kucağında sen…
İki ya da ikibuçuk yaşındasın.
Sol kolu benim omzunda,
İki kaşı arasında;
Umudun gençlik örgüsü…

O gülüştü yine,
Mezara giderkenki yüzünde.
Elmacık kemikleri üzerinde ve ellerinde;
Soluk sarıya çalan bir acı…
Kirpiklerinde zamanı kanatan yiğitlik.

Olur ya hani;
Sözü ömrüne sığmayanların telaşı…
Ha işte,
Öyle bir acelede öperdi baban bizi.

Unutma o fotoğrafı getir.

Aldım yeni yıl hediyenizi
Hasretten pay uzattılar sanki elime.
Hani sen gelecektin diye bekledim de..
Neyse… yaşadığını bilmek de güzel..
Karın oğlun ve sen,
Özlediniz demek beni.
Ne yalan söyleyeyim ben de tek seni.

Şimdilerde iyiyim.
O adam ilgileniyor hastalığımla
Akşam sabah sabırla…
İğnelerimin aksadığı olmuyor değil,
Oluyor.
******* bahşişini acı karşılığında alıyor.

Hüzün gibi perdeleniyor umuda giden yol.
Umut dedimse;
Boyluboyunca değil,
Sana doyasıya son kez sarılmak…

Esma kadın hakka yürüdü.
Bir hafta oldu kavuşalı rahmete.
İki sene dert bölüştük O’nunla.
Belediye gömmüş,öyle diyorlar…
Haydar’ın dizlerine vuruşu bir isyan…

İyi değilim bir iki gündür,
İsyanı,umudu iyice karıştırdım ben…
Peki ya sen?

Yalnızlık sensizlik gibi,
Arasıra azarlandığımız oluyor ağlarsak
Kolayını bulduk ömür törpülemenin.
Mesela;
Haydar benim,
Ben de onunki için duaya duruyorum.
Zekiye’nin de yalvardığı oluyor Allah’a..

Ölüm bu;
Ancak bu günlerde kurtuluşa benziyor.
Sen de gelmedin,
İyice oturdu içime kahır.
Yaşamamış gibiyim dünyada.
Sen doğduğunda doğmuştum oysa ben.
Bir de babanla yattığım gece..

Her sabah,
Yüzüne bakarken yakalardım babanı;
Gözbebekleri damlardı gözlerinin içine.
Sonra beni öperdi minnet edercesine.
Kaval sesini ilk O’ndan duydun sen..
Türküyü de,şiiri de…
Her akşam yüzünden türküler silerdim,
Yüreğimde ısladığım ay beyazı sütümle.

Beklenenler gelmezmiş buralarda.
Meğer,
Yüzlercesi inanmadan ölmüş bu gerçeğe
Ben inandım aslında.
Ama işte..
Sen “canın annene sürprizi severdin,
Ona sebep tetikte duruyor yüreğim.

Ayrılıyoruz sonbaharda yapraklar gibi.
Yaşamak ne biçim dalmış anlamadım.
Seni de…
Bu yaz geldin geldin,
Yoksa daha gelme canım oğlum.
sensizlikle ben sana göre değiliz.

… Gelir sandım gelmedin

Sonra anlarsın,
Alışamayacağın tek şeyin bensizlik olduğunu..
Benim,hasreti zehirli yavrum.


NOT:
…Kucağında, gülen bir çocuk bulunan
bir kadının omzuna elini koymuş,
otuzlu yaşlarda bir erkeğin fotoğrafını
göğsüne bastırmış olarak
odasında ölü bulundu Sultan AYAZ.
Sağ elinde bir tükenmez kalem duruyordu.
Masasında da yarım bardak su…
”dünya bensizliği
çoktan hak etti belki ama,
ben bunca yıl sensizliği asla”
yazılı çizgili bir kağıt parçası…

HUZUREVİ MÜDÜRESİ, 21 Mayıs 2005

Abbas Turan

[Shekil]

Güneş Gözlü Anama

Benim anam;
Romatizmal ağrıları,
Saçından kopan tele dolar dururmuş hep.
Kargaşalarında şaşkınlık mayalı küçük elleriyle
Çocuklar ağlayıp çiçekler gülüyorken de,
Gözlerini yolar koparır gibi yuvalarından,
Yalnızlık kuyusu *******e saldırmış,
Ellerine sarılan küçüklerin hayrına
İndirdiği güneşin yarısını kaldırmış.
O zaman içinde analığın denizi kaynıyormuş,
Bir yaşam düşündeymiş ki cennet yavrusu
Büyük küçük herkes el ele oynuyormuş.

Saray çapkınları her gece
Bitine bildiği hileleri sayarken
Dünyası yarım hödükler yakasına yapışmışlar
O gurbetten bu gurbete yollarda,
Ayak basmış kızgın yağlar gölüne.
Bir de tutmuş yıllarını umutlara çaldırmış
Başlayan her susmayı dişleriyle keserek
Bela yüklü başını yukarıya kaldırmış.
Sevdikçe çoğalttığı geçirgen yaşamını
Ciğerini öksüren bir kent ile süslemiş
Gölgesine alışmışken ayrılığın acının
Oğul denen sancının umudunu beslemiş.

Sütünü yere sağan acılar sağanağında
Duldalarda köpürmüş piç edilmiş kargışlar.
Gülmek denen gelir geçer,
Susmasına teyellemiş gençliği.
Yıllar ile yollara meydan okurken bile
Her haline zor gelen ölümü savacakmış,
Yalnızlığın verdiği korkuyu incitmeden
Üstüne gelen sesi evrene kovacakmış
Ateşe dayadığı sularda duman yağarken başına
Geceyi emziren kuytularda bir aymış o,
Saçlarını gerdiği yıkılmış köprülerde
Kahpeliğe inat bir yaman sevdaymış o

Abbas Turan

[Shekil]

İnsanoğlu Bir Alem

I.
korku yutmuş çocuklar
sağ yanları dostluğun sol yanında yamadır
'insanoğlu çiğ süt emmiş' diye diye
soyup soğan etmişler o güzelim düşleri
yazık mı desem yapyazık mı

[Shekil]

II.
kıllar mezbahası yüzleri
caka satıyorlar eritilmiş agrıları çoğaltıp
'komşunun tavuğu kaz gelini kız' diye diye
doğum doğum doğramışlar o tatlı düşleri
ayıp mı desem apayıp mı

[Shekil]

III
ekran karmaşası gözleri
dertlerini seviyorlar türkülerden habersiz
'at binenin kılıç kuşananın' diye diye
hallaç pamuğu etmişler o sevdalı düşleri
kötü mü desen köpkötü mü

[Shekil]

IV.
çantaları geçimsizlik duvarı
hep banayı diliyorlar paylaşmayı tatmadan
'tırnagın varsa başını kaşı' diye diye
besim besim besliyorlar yalnızlığın şahını
ölüm mü desen öpölüm mü

[Shekil]

V.
dilleri bulmaca döküğü
yarışarak minik minik küçültüyorlar dünyayı
'sanat sanat içindir' diye diye
ören ören bırakıyorlar o tarlamsı çokluğu
sanat mı desem saltanat mı

Abbas Turan

[Shekil]

Sen Söyle Gönül Denen Deliye

l.

temmuz yelim
gül dökümlü saçlarını
ayrılığa bölüştürür gibi örme ne olur
bendeki bir nice hasrettir
dudağında oğul veren kızıllık
kirpiklerine konmuş bulut da
bu hasretin hüzne doğmuş ikizi
kapatma gözlerini
uzak acılardan geldim
yorgunum
akşamların alacasında ezgilediğim türkülerin
can bedeli dileğidir
kucakla da öp beni

[Shekil]

l.

su gülüşlüm
'hançer yalımı' dudaklarını
göğü yarar gibi tutma ne olur
bendeki bir nice figandır
yüzümü biçip giden fırtınayla
göklere yamanmış yalnızlık da
bu figanda büyümüş deliliktir
bana bak sevdalım
son uykudan kaçtım
yol bitti
bana küsmüş sevinçleri yüklediğim türkülerin
gül hatırlı dileğidir
kucakla da öp beni

Abbas Turan

[Shekil]

Sevdiğimsin Zoruma Gider

sen ağrılarımda kullanılmış bir zaman zincirisin
gidişinle ben yalan ve yanılgıyım
hançer eder gibi bileme adımlarını
ben ağlayamam
anlatamam kendimi
bu arada sen
aldanır yüzden düşersin
sevdiğimsin
zoruma gider

gurbet tiryakim olmuş gecesi gündüzü ayarsız
bendeki yalnızlığın önünü sen kesersin
eften püften yaralarda hıncı besleme
ben bilemem
hile mile anlamam
kim dalyan bekler beni
ayrılık akrep huyludur
iyi düşün
pişman olursun

Abbas Turan

[Shekil]

Umutların Mezar Adresleri

l.
gün ile ben
ölüme öpüşme kala bir yerdeyiz
bizi bekleyen sonun eteklerinde
sana düzeltiyoruz alınyazımızı
'nazlı seher uykularımız' birikti
dişlerini dudağına sapla gel
al bizi seni özlemişliğin elinden

haramilerin namlusundan
hasret güdümlü türküler fırlıyor
acele et
'bir bulut kaynıyor sivas ilinden'

[Shekil]

l.
gölgemle benim
gelişine bir ömür kala açıldı ellerimiz
tadı nefrete çalan çaresizlikte
sana sürüklüyoruz kalan sevinçleri
sabah son umudumuz
güneşe tutun da gel
al bizi seni beklemişliğin ayazından

avcıların gürültüsü
tenha koyaklarda yankılanıyor
çabuk ol
'çimenler üstünde gözyaşları var'

[Shekil]

l.
yokluğunla ben
sözün bittiği dönemeçteyiz
tırpanın işlemediği acıların dağında
sana nazlanıyoruz teleşla
umutsuzluk da yıktı yükünü
acıların dağını aş da gel
al bizi seni sevmişliğin pişmanlığından

çakalların çığırtısı
açlık ağıdına benziyor
durma gel
'ela gözden yaş getirdi ayrılık'

Abbas Turan