Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlamayacağım Ardından

Bırak
Yaşananlar mâzîde kalsın..
Elâlem bizi
Nasıl anarsa ansın..
Yüreklerimiz kor olup
Ateşlerde yansın..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

Güneş doğmasın artık
Uçmasın kuşlar..
Zil takıp oynasın
Yuvamızı yıkan kalleşler..
Her gün
Hayat yeniden başlar..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

Sevdâymış,
Aşkmış,
Hepsi yalan..
Neyimiz varsa,
Malımız, mülkümüz
Oldu talan..
Var git
Biraz da
Başka hayatlarda oyalan..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

29 Temmuz 2005 Burhaniye 01:30

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlarken Gülmek

Ağlarken
Gülmek nedir,
Bilir misin sen?
Gözyaşlarıyla
tebessümün karışması..
Tıpkı,
Yağmur yağarken,
Güneşin doğması gibi..
Ağlamak nedir
Bilir misin sen? ..

24 Ocak 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlayan Gözler

Yolu sevgiden geçenler,
Bir gün olur karşılaşırlar…
Ayrılığın zor olduğuna,
Zaman gelir alışırlar…

Yıllarca ağlayan gözler,
Gün gelir de gülüşürler…
Sevenler sevgilerini,
Sevdiğiyle bölüşürler…

Temiz olunca özler,
Çiçek gibi gelişirler…
Söylersen güzel sözler,
Kızlar yoluna ölüşürler…

5 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlıyorum

Beni benden alan,
Sevdâlara salan,
Zamansız solan,
Güllere ağlıyorum…

Güldürmeyip ağlatan,
Yollarımı bağlatan,
Yüreğimi dağlatan,
Yıllara ağlıyorum…

Sürüm sürüm süründüren,
Acılara büründüren,
Tâlihimi döndüren,
Gül’lere ağlıyorum…

Severek baktığım,
Sevgilime taktığım,
Türküler yaktığım,
Allara ağlıyorum…

Dertlerimi paylaştığım,
Sevgiliye ulaştığım,
Zaman zaman boğuştuğum,
Sellere ağlıyorum…

3 Aralık 2000, Büyükdağdere

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ah Biz Yörükler!

Yörük derlerdi bize,
Göçerdik kışlaktan yaylaya..

Asırlar boyunca yol aldık.
Kimimiz atlı, kimimiz yaya…

Mertlik, yiğitlikle tanınırdık.
Temizdi taşıdığımız maya..

Bir zamanlar kök söktürdük.
Haçlılar’a, Doğu Roma’ya..

Türk-İslâm mührünü vurduk.
Rumeli’ye, güzelim Anadolu’ya..

Yedi düvel karşımıza çıktı.
Bizi yok edeceklerdi, güyâ! .

Mülevves el değdirmedik.
Bacımızdaki alyazmaya..

Kur’ân’dan, töreden alarak ilhamı,
Yeniden açılacağız dünyaya..

Özlem duyarız yıllardır,
Yörüklerin toplanacağı kurultaya..

Ah biz Yörükler,
Ne kadar vurdumduymazmışız ya! .

22 Mart 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen'e Mektup

Aylar oldu
ayrılalı senden..
Haberin alamıyorum
gelenden, gidenden..
Ve…
Kahroluyorum hasretinden…

Sana olan sevgimi, özlemimi;
Sana duyduğum hasreti
Anlatmak istiyorum bu gece..

Seni benden alan,
beni acılara salan ellere;
seni yetim bırakan kadere,
geçmiş, gelecek yıllara
lânet okuyorum…

Yazdığım şarkılara, şiirlere;
kitaplara, defterlere;
içinde sıkışıp kaldığım,
derdimi anlattığım duvarlara,
ilmik ilmik, desen desen
adını, sevgini dokuyorum…

Yokluğun yıkıyor,
yüreğimi yakıyor,
ataşlara atıyor beni..
gün geçtikçe çöküyorum…

Ve…
Doldum, taştım..
Diyâr diyâr dolaştım..
Çok engeller aştım..
Sonunda şaştım! ...

Seni ellere bıraktım,
koştum uzaklara;
aldırmadım hiç
kurulan tuzaklara;
nefretim, kinim
sütü bozuklara..
aldım defterimi, kalemimi
içimi sana döküyorum…

Bilsen,
ne acı kızım!
dün kucağımdaydın,
şimdi karşıdan bakıyorum…

Seni düşündükçe
Kahroluyorum,
Bir cigara, bir cigara, bir cigara
Daha yakıyorum…

7 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen'e Mektup 2

Sevgili Ahsen’im,
dayanamıyorum artık…
Gözyaşlarımla
yazıyorum bu satırları…

İnan,
ben istemedim bu hayatı..
Bu kaderi de
ben yazmadım kızım…
Bir yıldızdın elimde..
Sımsıkı tutarken,
her geçen gün kaydın gittin
avuçlarımın arasından..
Uzaklaştıkça uzaklaştın benden…

“Ya kimlere baba desin
körpe yavrum dillenirse” diye
düşündükçe kahroluyorum..
Senden uzak,
senden ayrı olmak
ölüm geliyor bana..
Ve…
yalvarıyorum Rabbim’e:
“senin başkasına
baba dediğini duymadan”
alsın diye canımı…

Duvarlara,
kitaplara,
defterlere soruyorum seni…
Fotoğraflarda görüyorum,
sevebiliyorum
o gülen gözlerini,
yumurcak ellerini…

Ben
istemez miydim kızım,
kucağıma alıp sevmeyi,
ninnilerle uyutmayı seni…
Ellerinden tutup
parklarda,
çay bahçelerinde gezmeyi
senle…
Senle ağlayıp,
senle gülmeyi
ben istemez miydim?

Senle
umutlarım,
hayallerim de kayıp gitti
avuçlarımın arasından..
Sabrettim,
senin için..
Seni görünce,
seni sevince
bir nebzecik olsun
dineceğini sandım acılarımın..
Olmadı kızım,
sen aklıma geldikçe,
seni gördükçe
daha da
depreşti yaralarım…

Benden
her geçen gün uzaklaştığını
hatırlamak bile
kahretti beni…

Biliyorum,
beni suçlayacaksın.
“babam olsan
yanımda olurdun”
diyeceksin..
Neden yanında olmadığımı,
olamadığımı
Hiç düşünmeyeceksin..
Merak da etmeyeceksin,
dinlemek istemeyeceksin beni belki..
Ben de
bir şeyleri ispatlamak zorunda
hissetmeyeceğim kendimi...

Ve...
Başımı eğip
sessizce,
ümitsizce
çekip gideceğim
o mâlûm yere…
Hoşça kal,
hep mutlu ol kızım
diyerek….

16 Kasım 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen

Ah sene,
Acımıyorum ah Sen’e…
Üzülüşüm, yanışım
Sana değil, Ahsen’e…

12 Şubat 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Anla İşte!

Gözüm gözünün içine bakıyorsa,
Kulaklarımdan sesin gitmiyorsa,
Canım hep senle olmak istiyorsa,
Anla işte! Seni seviyorum…

Seni yabancı gözlerden kıskanıyorsam,
Başkalarıyla konuşmanı çekemiyorsam,
Her zaman sana karşı gülümsüyorsam,
Anla işte! Seni seviyorum…

Seni başkasıyla görünce kahroluyorsam,
Başkasının ismini andığında hasta oluyorsam,
Ben hep senin iyi biri olmanı istiyorsam,
Anla işte! Seni seviyorum…

Senin mutlu olman, beni mutlu ediyorsa,
Senin dertlerin beni de üzüyorsa,
Senin yanında güllerim açıyorsa,
Anla işte birtanem! Seni seviyorum…

23 Nisan 1993, Gaziantep

Mehmet Bicik

[Shekil]

Arzulayış

Derelerin akışında,
Bülbüllerin şakıyışında,
Kekiklerin kokusunda,
Seni duymak istiyorum.

Çiçeklerin saksısında,
Lâlelerin açmasında,
Kadınların takısında,
Seni görmek istiyorum.

Çamların serinliğinde,
Denizlerin derinliğinde,
*******in karanlığında,
Seni sevmek istiyorum.

12 Ekim 1995, Zeytinburnu

Mehmet Bicik

[Shekil]

Âşık mısın Sen?

Geçen gün rastladım
üç eski dosta,,
'Ne bu dalgınlık,
âşık mısın? '
dediler..
Dedim,
'Aşk bizim neyimize? ..'
İnanmadılar..

'Acı çekmekse aşk,
gözyaşı dökmekse aşk,
gözü kara ölüme gitmekse aşk,
ve
göz göre göre bitmekse aşk,
evet,
ben âşığım',
dedim..
Hâlime güldüler,
hiç yanmadılar..
Hızla uzaklaştılar yanımdan,
geçmişi de anmadılar...

4 Temmuz 2005, Burhaniye 02:30

Mehmet Bicik

[Shekil]

Aşk Başkadır Ören'de

Aşk bir başkadır Ören’de,
Dışa vurur insanın kâlp atışı…
Umut verir, hayat verir insana,
Akşam üzeri güneşin batışı…

Sevgiliyle aşk doyasıya yaşanır.
Kadehte içilen, mutsuz dünler…
Mâzî hatırlanınca, gözler yaşarır.
Umuda yelken açar, doğan günler…

Mutluluk çok uzak da olsa bize,
Yitik umuda her gün yelken açarız…
Başımız belâya girer, gelirlerse üstümüze,
Alır sevgiliyi Madra Dağı’na kaçarız…

29 Ekim 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Avuntu

Yolumuz düştü gurbet ele,
İnceden vurduk sazın tele,
Şu ayrılığı bile bile,
İçerimize gömdük kardeş…

Her gördüğümüzü dost bildik.
Gözyaşlarımızı çok sildik.
Eskiden biz böyle değildik,
Deyip teselli bulduk kardeş…

Acılarımız çoğaldı kat kat.
Çekilmez oldu artık hayat.
Hiç bir şeyden alamadık tat,
Anılarımızla avunduk kardeş…

Umudumuzu hiç yitirmedik.
Âilemize de halel getirmedik.
Aşkımızı, sevgimizi bitirmedik,
Her gün sararıp solduk kardeş..

26 Temmuz, 2005 Burhaniye 01:00

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ayrılığın Vakti Geldi

Bozdun ağız tadımı,
Kararttın hayatımı,
Duy artık feryâdımı,
Ayrılığın vakti geldi.

Helâl et tüm hakkını,
Aman kaçırma aklını,
Çıkar gizlini saklını,
Ayrılığın vakti geldi.

Hâtıraları topla, yak.
Başına kırmızı kurdelâ tak.
Ahsen Tuğçem’e iyi bak,
Ayrılığın vakti geldi.

Ardımdan söylenip ilenme,
Benden hiç aşk dilenme,
Gözyaşımla da ilgilenme,
Ayrılığın vakti geldi.

İlk ayrılan, biz değiliz hem.
Bıktım artık senden, 'çem çem'.
Buraya kadarmış vâdem,
Ayrılığın vakti geldi.

30 Haziran, 2005 Perşembe
Burhaniye 03:10

Mehmet Bicik

[Shekil]

Azrâil

Baykuş neden çatımda geziyor?
Yoksa Azrâil, bana mı gelecek?
Kargalar gökyüzünde beni seyrediyor,
Yoksa Azrâil canımı mı alacak?

Unutuldum bir kenarda,
Yanacağım belki de nârda,
Tad almadığım şu dârda,
Yoksa sadece adım mı kalacak?

Karardı gökyüzünde bulutlar.
Havlar durur dışarıda itler.
Korkaklar ortada, nerde yiğitler?
Yoksa nâmertler mert mi olacak?

12 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bakmayın Yalnız Olduğuma

Bakmayın şimdi
Yalnız olduğuma..
Ben de
Gönül verdim,
Nice dilberlere,
Yosmalara…

Hayaller kurdum
Bir yerlere gelmek için..
Zengin,
Meşhûr olmak istedim
Şu kısacık ömrümde…

Gençtim,
Pek yakışıklı olmasam da
Eh,
İyiydim yine..

Hangi yosmalar,
Edâlı, işveli gelinler
Koşmadı ki peşimden?
Ne aşklar çaldı kapımı? ...

Şimdi,
Bakmayın
Yalnız olduğuma..
Bakmayın benim
Zamansız solduğuma…

19 Mayıs 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bana Mutluluktan Bahset

Anlat bana,
Mutluluktan bahset..
Sevgi,
Aşk sözcüklerini
Kullan sık sık.
'Seni Seviyorum' de hep..
Yüreğim sevmeye,
Sevilmeye hasret..
Yıllar oldu,
Gönül köşkümü kapatalı..
Gel,
Kanat ol,
Mutluluk ülkesine uçur beni..
Unuttur
Yaşanan mutsuz dünleri.
Doyasıya,
Dünyaya hiç gelmeyecekmiş gibi,
Yarın ölecekmiş gibi,
Yaşayalım günleri..
Umudum ol,
Karadutum ol,
Bağla beni hayata,
Bağla bugünümü yarınlarıma…
Silelim geçmişin kötü izlerini,
Sadece
Sen ol hayatımda,
Bir de
Güzel kızım,
Ahsen’im…
Dünyayı geniş,
Mutluluğu, sevinci iş eyleyelim…
Gülsün yüzlerimiz,
Bahar gelsin ülkeme,
Çiçekler açsın renk renk..
Bir beni sev,
Bir tek benim ol..

2 Temmuz 2005, Burhaniye 14:38

Mehmet Bicik

[Shekil]

Barak Baba

Yesevî’nin erenleri,
Giymişler postnişinleri,
Sayıları bulur binleri,
Başlarlar yol almaya…

Yıllarca yol alırlar,
Kimileri şehîd olurlar,
Sağ kalanlar varırlar,
Yerleşirler Anadolu’ya…

Barak Baba isminde biri,
Alır Hacı Bektaş’tan emiri,
Bulur yerleşecek yeri,
İslâm’ı anlatır ahâliye…

Asırlarca buralara,
Saçarlar İslâm nuru’n…
Hey gardaşlar nereye?
Bir dakika durun! ...

Binlerce mü’min toplanmış,
Dâhil olmuşlar halkaya…
Cümle Melekler: Âmin! der,
Barak Baba’daki duâya…

Ve… Bir ışık yükselir,
Doğruca ulaşır semâya…
Barak Baba asırlardır,
Veriyor Bigadiç’e ziyâ…

3 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bebek

Bir bebek geldi dünyaya,
Günlerden Altı Nisan…
Sanki dalmıştım rüyâya,
Sevinçle kucağıma aldığım an…

Allah’ım! Ne güzel bir bebek!
Bebek değil, bu bir kelebek.
Yok, yok o nûrânî bir melek.
Adı da kendi gibi güzel: Ahsen! ...

Tuğçe idi bebeğin ikinci adı,
Annesi de vardı âdi mi âdi,
Yuvamız yıkıldı, sevindi dadı,
Çıkamaz oldum insan içine ben…

Yazık oldu sevdâya, açmamış çiçeğe..
Yazık oldu kurda, kuşa, örümceğe..
Yazık oldu kızım Ahsen Tuğçe’ye..
Der de ağlarım gece gündüz demeden…

13 Kasım 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Beklenir mi?

Sevmesini bilmeyen,
Yâr gönlünü almayan,
Yüzü bir gün gülmeyen,
Yârdan bir şey beklenir mi?

Bedrik gibi yağmayınca,
Dağ başlarını sarmayınca,
Üzerinde hiç kaymayınca,
Kardan bir şey beklenir mi?

Sevdiğine saramayan,
Muradına eremeyen,
Mutluluğu göremeyen,
Erden bir şey beklenir mi?

Doğru yanlış bilmeyen,
Kötülükleri silmeyen,
Yâr için fedâ edilmeyen,
Serden bir şey beklenir mi?

Gözlerin yaşla dolduğu,
Ayrılıkların bol olduğu,
Sevenlerin hep ayrıldığı,
Gardan bir şey beklenir mi?

İyi insanların ezildiği,
Kurşunlara dizildiği,
Kul önünde büzüldüğü,
Dârdan bir şey beklenir mi?

Gariplerin sırtlarından,
Haksız yolla kazanılan,
Büyük ümitler bağlanan,
Kârdan bir şey beklenir mi?

Bütün gedikleri açılan,
Üstünde yiğit biçilen,
Düşman tarafından geçilen,
Surdan bir şey beklenir mi?

22 Şubat 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Beklerim

Gittim gurbet ellere,
Düştüm türlü dertlere,
Karıştım akan sellere,
Durulacağım günü beklerim.

Gözlerimden akan yaş oldu.
Bağrım katılaştı taş oldu.
İçki, sigara yoldaş oldu.
Kurtulacağım günü beklerim.

Yıllardır ayrılık çekerim.
Birgün kavuşmayı ümit ederim.
Bana kayırmayın valide ve pederim.
Kavuşacağım günü beklerim.

20 Eylül 1994, Bursa

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bekliyorum Seni

Hadi gel güzelim neredesen,
Tasada, kaygıda, kederdesen,
Seni ölene dek seveceğim dersen,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

Seni sevdiğim kadar beni seviyorsan,
Hep benimle olmayı arzuluyorsan,
Sensiz hayat yaşayamam diyorsan,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

Benimle aynı heyecanı yaşayacaksan,
Benim dertlerime çâre olacaksan,
Dertli gönlümü mutlu kılacaksan,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

25 Mayıs 1994, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ben Beni Dinliyorum

Bu gece,
yalnızım yine..
Ben,
Ben’le,
duygularımla
baş başayım..
Sadece,
kendimi dinliyorum…

Ve,
âniden
Bir sancı başlıyor
Kâlbimde,
İnliyorum…

Önceleri,
Bir’di derdim.
Şimdi binliyorum…

Günler geçtikçe,
Sancılarım arttıkça,
Yaşamın benim için
Haram olduğunu anlıyorum…

Ağırdan alıyorsam,
Biraz vurdumduymazsam,
Sesimi yükseltmiyorsam,
Sanmayın kimseyi tınlıyorum…

Ben,
sadece,
kendimi dinliyorum…

27 Mart 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ben İstemedim Kızım

Ben istemedim kızım
Senin boynu bükük kalmanı,
Gönülden yaralanmanı,
Acılara dalmanı,
Kızım ben istemedim…

Kızım ben istemedim
Oyuncaksız büyümeni,
Buruk buruk gülmeni,
Ezilip büzülmeni,
Ben istemedim kızım…

Ben istemedim kızım
Sensiz geçen zamanı,
Sana acınarak bakılan ânı,
Toplumdan dışlanmanı,
Kızım ben istemedim…

Kızım ben istemedim
Sevgisiz bir hayat sürmeni,
İnsan öğüten değirmeni,
Ölmeden mezara girmeni,
Ben istemedim kızım…

Ben istemedim kızım
Hayatın kararsın,
Mutluluğa hasret kalasın,
Gözlerin başka çocuklarda olsun,
Kızım ben istemedim…

Kızım ben istemedim
Sensizliği,
İlgisizliği,
Sevgisizliği,
Ben istemedim kızım…

Ben
Seni istedim kızım.
Ben hep seni istedim…

19 Temmuz, 2005 Salı
Burhaniye 07:55

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ben Plâtonik Aşklar Yaşadım Hep

Sevdim,
Ama sevilmedim.
Acı çektim,
Uykusuz kaldım,
Sevdiğimin ruhu bile duymadı..
Ben plâtonik aşklar yaşadım hep…

İlk sevdiğim, liseli aşkım: Sündüz..
O’nu düşünürdüm gece-gündüz..
Aşk acısı nedir bilir misiniz siz?
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Râbia: İlk gençlik yıllarımın aşkı..
Yaktı gönlümü edâsı, işvesi, bakışı..
Altüst oldu hayatım, değişti akışı..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

İlknur: Canım, cânânım, İlknûr’um..
Öyle sevdim ki O’na dünyaları veririm..
O’na da açılmaya müsâde etmedi gurûrum..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Gamze: Kültürlü, güzel, tâze..
Gülüşü, konuşması mutluluk verirdi bize..
Sonunda yaşadıklarımı anlatayım size:
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Elif, Yonca, Mefhâret, Yıldız..
Kimisi al yazmalı gelin, kimi de kız..
Gönül yoruldu ama kesilmedi hız..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Tam sevdiğimi buldum derken..
Mutlu, huzurlu bir yuva özlerken..
Doğru zamanda, doğru insanı beklerken..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

1 Haziran 2004, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ben Yârimden Ayrılınca

Lâle, menekşe ağladı,
Yüreğimi dağladı,
İçerimi dert bağladı,
Ben yârimden ayrılınca…

Bülbüller hiç ötmez oldu,
Dertlerim de bitmez oldu,
Gözümden yaş gitmez oldu,
Ben yârimden ayrılınca…

Menekşe, gül karıştı,
Dargın olanlar barıştı,
Düşmanlarım gülüştü,
Ben yârimden ayrılınca…

Güller açtı al al oldu,
Dostlara da bir hâl oldu,
Dertli gönlüm çok del’oldu,
Ben yârimden ayrılınca…

8 Mayıs 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ben Yokum Artık

Ben,
Yokum artık! ..

Güneş doğmasın,
Bulut eksik olmasın
Zirvelerden..
Kar kalkmasın
Yerlerden..
Çamur,
Sel olup aksın
Caddelerden..
Bir ses
Alıp götürsün beni
*******den…
Adım silinsin
Kitaplardan,
Defterlerden…

Ben,
yokum artık! ..

13 Kasım 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bence de Sence

Bir sözle başlamıştı her şey,
Bir söz: Bence de Sence! ..

Aylarca sürdü beraberliğimiz.
Seviyorduk birbirimizi, delice! ..

Korkuyla beklediğimiz an geldi.
Ayrıldım ben senden, sessizce! ..

Ve aradan mevsimler geçti bir bir.
Unutuluverdim ben zamanla, sence! ..

Hani ya! Unutmak yazmazdı bizde.
Dost kalacaktık bir ömür boyunca! ..

Unutulmamak güzel şey diyordun.
Ben sana sık sık telefon edince! ..

Eften püften bahaneler ileri sürerdin.
Ne olur sen de beni ara, deyince! ..

Seni hiç aramayacağım bundan sonra.
Niye mi dedin? Bence de Sence! ..

12 Kasım 1995, Zeytinburnu

Mehmet Bicik

[Shekil]

Beni Düşün

Umutların bittiğinde,
Seviştiğimiz yerlere gittiğinde,
Tüm sevenlerin terk ettiğinde,
Beni düşün…

Bunalıp yalnız kaldığın an,
Sabahleyin erkenden ağarırken tan,
Geçen güzel günlerimize üzül, yan,
Beni düşün…

Olsa da zengin yada fakir,
Hiç kimseyi görme hakir,
Zaman gelir kolun kanadın kırılır,
Beni düşün…

Gurbette yalnız kaldığında,
Hayallere daldığında,
Eline kalem aldığında,
Beni düşün…

Dere kenarına gittiğinde,
Dut fidanı diktiğinde,
Hayattan bıktığında,
Beni düşün…

Görürsen boynu bükük birini,
Kaybetme hiç ümitlerini,
Umursama elin dediklerini,
Beni düşün…

9 Temmuz 2005, Cumartesi
Burhaniye 01:45

Mehmet Bicik

[Shekil]

Benim de Bir Sevgilim Var

Kırıldı sazım, koptu telim.
Tutmaz oldu kanadım, kolum, elim.
Sevdâ yollarında yalnız değilim.
Benim de bir sevgilim var.

Dumanlı dağlarıma karlar indi.
Bildiğm sözcükler öfkeyle kindi.
Bir güzel gördüm, acılarım dindi.
Benim de bir sevgilim var.

Karanlık dünyamı aydınlatır bir ışık.
Aşk şerbetin içtim ben kaşık kaşık.
Hem çok güzel, hem zarif, hem de şık.
Benim de bir sevgilim var.

Güneş gibi ufkuma doğup aydınlatan,
Bana fıkra, masal, efsâne anlatan,
Yorgun akşamlarda kulağımı çınlatan,
Benim de bir sevgilim var…

Ağlamayı unuttum, gülüyorum şimdi.
Mutluluktan, sevinçten ölüyorum şimdi.
Sevdâ türküleri söylüyorum şimdi.
Benim de bir sevgilim var…

12 Şubat 1999. Ş. Karahisar.

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bıktım

Doğsun güneş her yer aydınlansın.
Karanlık hiçbir köşe kalmasın.
Kâlbime senin güneşin doğsun.
Gecenin sinsi karanlığından bıktım.

Ayrılık rüzgarları dinmeyecek mi?
Kâlbime mutluluk gelmeyecek mi?
Ellerin bana doğru uzanmayacak mı?
Senden ayrı olmaktan bıktım.

Gözlerim yolda, kulaklarım telefonda,
Bir elimde sigara, bir elimde kahve,
Seni bekliyorum bıraktığın yerde,
Günlerdir seni beklemekten bıktım.

Sensiz gülmek gelmiyor içimden,
En güzel günlerimde hiç yoktun sen,
Sensiz her şeye elvedâ dedim ben,
Çevrendeki akbabalardan bıktım.

2 Ocak 1992, Bigadiç

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bırak Yakamı

Çektirdiğin çile yeter, bırak yakamı.
Bırak da artık biraz nefes alayım…
Düşürdün dillere, bozdun fiyakamı.
Bırak da bir ömür dillerde olayım…

Yıktın dünyamı hayatımı bitirdin.
Aşktan, sevgiden nefret ettirdin.
Tüm güzellikleri aldın götürdün.
Bırak çirkinlikler içinde yaşayayım…

Bir insan bu kadar acımasız olamaz.
Zulmeden insanlar huzur bulamaz.
Sevdiğini ağlatan kendi gülemez.
Bırak beni de rahat rahat öleyim…

Hiç sevmedim senin iğrenç yapını,
Onun için çabuk dürdüm kitabını,
Dünya’da, Âhiret’te çalmam kapını,
Yeter ki senden bir kurtulayım…

20 Ekim 2005, Burhaniye 21:00

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bigadiç'e Selâm

Bir hayli uzak kaldığım,
Bigadiç’ime selâm olsun! …
İnsanlarına kurban olduğum,
Memleketime selâm olsun! ...

Yaylalarda soğuk suyu,
Kıyısından akar çayı,
Uzaklarda Kırca Köyü,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Ormanları ağaç dolu,
Alaçam’ı, Karagöl’ü,
Şehirlerin gülü, bülbülü,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Bigadiç Kalesi, Gâvur Hamam’ı,
Barak Dede, Hacı İmam’ı,
Hasat zamanı, bağ bozumu,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Boy boy uzanır Ulus Dağı,
Verimlidir çok tarlası, bağı,
Görenlerin hiç unutamadığı,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Dört Eylüller’de hora tepene,
Gurbette sıla hasreti çekene,
Memleketime hizmet edene,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Evlât özlemiyle yanan anaya,
Karasaban başındaki babaya,
Tarih olmuş Ferize Nine’ye,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

“Aşağı yoldan” diyen ağza,
Dertli Ozan’ın çaldığı saza,
Başka bir şey gelmez ağza,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Al al olur Bekirler’in narı,
Şifâ saçar Hisar Kaplıcaları,
Yayla Çeşmesi, Güzeller Pınarı,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Meşhurdur dağların kirazı,
Aldım elime kırık bir sazı,
Söyledim ağzıma gelen sözü,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Gence, ihtiyara, kıza, geline,
Ayırmadan hiç yerlisine, eline,
Sevdiğim köylü Yörük Güzeli’ne,
Bigadiç’e selâm olsun! ...

Görmeyince seni hasretim dinmez,
Sana olan sevgimi kimse bilmez.
Kırcalı söyler, cevap veren olmaz:
Bigadiç’e selâm olsun! ...

13 Mart 1997 Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bigadiç

Kenarından Simav Çayı akıyor,
Şu hasretlik yüreğimi yakıyor.
Dertli anam yollarıma bakıyor.
Döneceğim günü gözle Bigadiç…

Dağlarında yavru ceylân gezermiş.
Şairlerin coşup şiir yazarmış.
Şimdi orda Perşembeler pazarmış.
Anlatamam seni sözle Bigadiç…

Sıladan ayrılalı yıllar oldu.
Başımdaki saçlara aklar doldu.
Yârimin özlemiyle benzim soldu..
Sen de sevdiğini özle Bigadiç…

12 Şubat 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bigadiç Güzeli

Günlerce ağladım, sızladım,
Olmadı gözyaşımı bir silen…

Aradım kendimi teselli edecek birini,
Gece gündüz yorulmadan…

Buldum kumral bir sevgili,
Bigadiç’in Yörük güzellerinden…

Sevgiliyle yaşadım ******* boyunca,
Hiç kendisine dokunmadan…

Aşkımı, sevgimi anlattım kendine,
Zerre kadar bile çekinmeden…

“Seni seviyorum birtânem” dedim,
Hiç kendisinden utanmadan…

Sevgili de aynı şeyleri söyledi,
Dilinin ucuna geldiğinden…

10 Kasım 1994, Kumkapı

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bigadiç Yolları

Bigadiç yollarında,
Yoruldum giderken yaya…
Görenler bayılırlar,
Oradaki doğaya…

Al yaşmaklı gelinler,
Giderler damatla çaya…
Bizde ihânet yoktur,
Sevgiliye, sevdâya…

Hürmetimiz sonsuzdur,
Babaya ve anaya…
Yağcıbedir halıları,
Ün salmıştır dünyaya…

3 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bigadiçli'yim

Nerelisin diye sorma,
Bigadiçli’yim ben…

Bir tarafı dağa dayanan,
Öbür ucu ovaya yayılan,
Her geçen gün büyüyen,
Bigadiçli’yim ben…

Çilekeş insanlarıyla,
Gördüğü depremleriyle,
Meşhur olmuş güveciyle,
Bigadiçli’yim ben…

Uğrayıp bir çok istilâya,
Veren bir sürü yiğitini ele,
Gülmeyen yüzü bir kere bile,
Bigadiçli’yim ben…

Şanlı bir mâzisi olan,
Kalesi tarihi yansıtan,
Sayısız şehidler veren,
Bigadiçli’yim ben…

Ovasıyla ve dağıyla,
Kıyısından akan çayıyla,
Doyum olmayan kaymağıyla,
Bigadiçli’yim ben…

10 Eylül, 1994 Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bildiğin Gibi Yaşa

İkimiz de dertliydik, mutluluğa hasret,
Beklenmedik bir anda buluşturdu kader…
Göremedik geleceği, yoktu basiret,
Aldırmadan başladık, elâlem ne der…

Farklıydı senin hayattan beklentilerin,
Hep hayâller âleminde yaşıyordun sen…
Rencide etti gururumu özentilerin,
Sevdiğinden çok çabuk beziyordun sen..

Geçmişin karanlık, geleceğin umutsuz,
Sen benim hayalimdeki kadın değilsin…
Sen adamı denizde bırakırsın susuz,
Senin önünde senin gibiler eğilsin…

Mutlu ol hep, umutların hiç solmasın.
Koşma peşimden, bildiğin gibi yaşa…
Anıları hatırlayınca, gözlerin dolmasın,
Sil geçmişin izlerini dön tekrar başa…

4 Nisan, 2006 Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bilir misin Sen?

Sen,
Unutulmak nedir,
Bilir misin?
Hem de
Ölümüne sevdiklerin,
Dost bildiklerince..

Sen,
Yalnızlık nedir,
Bilir misin?
Hem de
Asırlarca yalnız kalmak,
Gönlüne,
Kafana göre birini bulamamak..

Sen,
Kâlp yarası nedir,
Bilir misin?
Yıllarca sevip,
Sonunda ay(ı) rıldığın,
Oldu mu?
Hiç
Gönlünü kaptırdın mı
Nice dilberlere,
Yosmalara? .

Sen,
Aldatılmak nedir,
Bilir misin?
Hem de
Hoş,
Lâtif sözlerle,
Bence de sencelerle..

Ve
Sonunda kahrolduğun,
Bir kalemde
Maziye çizgi çektiğin
Oldu mu hiç?

Zaman gelecek,
Olacak…
Hem de neler,
Neler olacak güzelim! ..

Unutulacaksın,
Yalnız kalacaksın,
Aldatılacaksın..

Başka
Neler,
Neler göreceksin sen? .
Daha, yaşın kaç ki? ..

16 Aralık 1995, Cevizlibağ

Mehmet Bicik

[Shekil]

Binbir Bahâneyle Çıkma Artık Karşıma

Hep konuştun ardımdan, tutamadın çeneni.
Yıktın güzel yuvamı, virân eyledin hânemi.
Acımadın bana hiç hebâ ettin senelerimi.

Su katma benim pişip duran aşıma.
Binbir bahâneyle çıkma artık karşıma…

Bırak artık yakamı ne olursa olsun.
Bir nebze benim gönlüm huzur bulsun.
Çalsın davullar, düğün dernek kurulsun.

Su katma benim pişip duran aşıma.
Binbir bahâneyle çıkma artık karşıma…

Geçmişi düşünüp bana kırılma, kızma..
Her sokakta karşıma çıkıp moralimi bozma..
Başına örtünüp de kırmızı bir yazma,

Su katma benim pişip duran aşıma.
Binbir bahâneyle çıkma artık karşıma…

İsterse bu âlemde mutlu olurmuş her kul.
Sen de git kafana, gönlüne göresini bul.
Dilerim aşk, mutluluk denizinde boğul.

Su katma benim pişip duran aşıma.
Binbir bahâneyle çıkma artık karşıma…

13 Temmuz, 2005 Çarşamba
Burhaniye 18:15

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Anlık Heves

Kâlpten silip attım seni,
Hayatımda artık yerin yok..
Seviyorum diye kandırdın beni,
Yalan sözlerine karnım tok..

İstemem aramanı, unut geçmişi.
Yalandı yaşananlar, bir anlık heves..
Yitirdim umudumu, bıraktım her işi.
Duymak istemiyorum senden bir ses..

Aydınlık dünyamı kararttın sen,
Mumları söndürüp attın bir bir..
Umutla güneşin doğuşunu beklerken,
Bütün hayallerimi yıktın bir bir..

7 Kasım 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Beni Sevsen

Kaç kez öldüm yoluna,
Rüyâlarımda bir bilsen…
Gönlüm teselli bulacak,
Göz yaşlarımı bir silsen…

Coşarım, bendimi aşarım,
Sevdâ sularını bir salsan…
Unuturun sende beni,
Türlü düşüncelere dalsan…

Yakma beni aşk ateşinle,
Eller gibi olma sen…
Dünyalar hep benim olur,
Ellerini açıp gelsen…

Ne olurdu be güzelim,
Dünyada bir beni sevsen…

2 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Erim

Huduttan huduta yol bulup koşan,
Kâlbi yiğitlik duygusuyla coşan,
Şehîdlik arzusuyla yanıp tutuşan,
Vatan sevgisiyle dolu bir erim…

20 Ocak 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Gece Çık Gel Ansızın

Bir gece
Çık gel ansızın…
Konuşalım sabahlara dek…
Öyle çaresizim ki,
Sorma!
Kırma
Beni,
Geri çevrilmez
Bu dilek…
Dönüp dolaştırıp
Sevgiye çıkaralım sözü…
Nefretten
Arındıralım özü…
Kanatlarımız olsun
Mavi gökyüzü…
Uçalım,
Başka âlemlere kaçalım.
Yeni bir sayfa açalım
Hayatımızda…
Bozulma olmasın hiç
Ağız tadımızda…

Bir gece
Çık gel ansızın…
Varsın,
Elâlem
Nasıl anarsa ansın…
Gel ki;
Gidişâtı değişsin
Hayatımın…

13 Eylül 2005, Burhaniye 22:45

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Hayâlet Gibi

Bir hayâlet gibi dolaştım şehirde,
Bulamadım kendime derbeder bir dost..
İnsanlar yüzlerine geçirmişler post,
Arınmazlar bir ömür yıkansalar da nehirde..

Yalnızım bu şehrin caddelerinde şimdi,
Kimsesiz sokaklar, kimsesizler bana eş..
Verseler elime kuru sıkı yada keleş,
Acımam vururum sormam bana kıyan kimdi? .

Severim başkalığı, deliler gibi gezmeyi,
Özgürlüğü doyasıya yaşayabilmeli insan..
Yaranamazsın kimseye peygamber, melek olsan,
Sever bu şehrin insanları ezileni ezmeyi..

20 Temmuz 2002, Burhaniye

[Shekil]

Bir Rüyâ

Bir rüyâydı
Gördüğümüz…
Hem de
Çok çabuk biten,
Gerçekleşmeyen
Bir rüyâ…
Bu,
Kaçıncı rüyâ
Bilmiyorum gördüğüm? ..
Ama,
En kısa süreni,
Çabuk biteni,
Buydu gördüğüm rüyâların…
Olsun be güzelim! ..
Zaten,
Hangi zaman
Gerçekleşti ki rüyâlarım? ..
Nedense,
Ben oldum
Hep unutulan,
Acı çeken,
Ağlayan,
Sızlayan,
Uykusuz kalan…
Yine de
Hoşuma gidiyor
Böyle rüyâlar görmek…
Hem de çoook! ..
Sonunda
Ağlayan ben olsamda.

4 Kasım 1995, Zeytinburnu

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Sevdâ Uğruna

Yola çıkarken,
Henüz çok azdık…

Bir sevdâ uğruna,
Diyar diyar gezdik…

Sevdâlandık,
Şiir yazdık…

Sevgiliden,
Çabuk bezdik…

Sonunda kuyumuzu,
Kendimiz kazdık…

Bizi ayıranlara,
Çok kızdık…

Ölürüz de ayrılmayız,
Diyenler bizdik…

Yârdan ayrılmamak için,
Türlü türlü yalan düzdük…

Sevdâ yüzünden için için
Yanan bir közdük…

Gönüllere nağme salan,
Mızrap ile sazdık…

Yolumuzdaki sırları,
Bir bir çözdük…

Bir hayli zaman dillerde,
Dolaşan sözdük…

Aşk şerbetin içip,
Sarhoş olduk, sızdık…

Leylâ ile Mecnun olup,
Sevdâ denizinde yüzdük…

Sonunda;
Bir sevdâ uğruna
Canlarımızı verdik…

14 Mart 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Sonbahar Günüydü

Bir
sonbahar günüydü.
Hayatımın
en hüzünlü
Eylülüydü.
Bir sabah
ansızın
kaçmıştın,
gönlümde
iyi olmaz
yâreler açmıştın…
Geçti
bağrımda açtığın
yara,
Sonbaharla birlikte
bir başka çöküyor
üzerime
yokluğun…
Her düşen yaprak,
sararan toprak
seni hatırlatır bana.

Bir
sonbahar günüydü.
Ömrümüzün,
en büyük hüznüydü
yaşadığımız…
Belki sondu,
görüşmemiz.
Yandı,
için için yandı yüreğimiz.
Çaresizce
bitti aşkımız…
Tenlerimiz
buz tuttu,
dondu…
Konuşamadık,
barışamadık yeniden…
Yeniden başlayalım,
tekrar deneyelim
diyemedik…
Diyemedik,
söyleyemedik
içimizden geçenleri,
hâlâ
delice
birbirimize âşık olduğumuzu
haykıramadık…
haykıramadık
bizim de
sevmeye
sevilmeye
hakkımız olduğunu…
Engelleyemedik
hayatımıza
başkalarının karışmasını..
Yaşayamadık
Kendi hayatımızı..
Başkalarının hayatında bulduk
Hep kendimizi..
Biz
Kendimizi anlayamadık..
İçimizden geldiğini yaptık hep..
Rüzgarın önünde
yaprak misali hep dolandık,
Kendimizi yalanlayamadık..

Diyemedik,
..Söyleyemedik:
…“Senle binmiştik
……ilk kez beyaz bir ata,
Gel
…senle vedâ edelim
……bu hayata…”
Diyemedik,
..Söyleyemedik…

Bir sonbahar günü
bağrımıza taş basıp
anılara vedâ ettik...

9 Eylül 2005, Burhaniye 14:30

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bir Tek Seni Sevdim

Mutlu olayı diye,
Benliğimi bulayım diye,
Ömrümce güleyim diye,
Bir tek seni sevdim…

Çağlayanlar gibi aktım,
Çok güzellere baktım,
Bütün hayalleri yaktım,
Bir tek seni sevdim…

Yanlış yola sapmadım,
Her güzele tapmadım,
Eller gibi yapmadım,
Bir tek seni sevdim…

Enin boyun ölçmeden,
Güzel çirkin seçmeden,
Daha güller açmadan,
Bir tek seni sevdim…

Gözyaşım silmek için,
Dâima gülmek için,
Kendime gelmek için,
Bir tek seni sevdim…

6 Mart 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Biri Anam Biri Babam

Biri doğuran, biri büyüten,
Biri anam, biri babam…
Biri doyuran, biri uyutan,
Biri anam, biri babam…

Doğruyu yanlışı öğreten,
Hem güldüren, hem ağlatan,
Bana şiir, şarkı söyleten,
Biri anam, biri babam…

Giymeyip te giydiren,
Yemeyip te yediren,
Beni bugünlere getiren,
Biri anam, biri babam…

16 Ağustos 1998, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bitmez Kaygılarım

Geçmişe bakınca yaşlı gözlerle,
Sel olup aktı duygularım…
Gönlümü avuttum tatlı sözlerle,
Bölündü *******de uykularım…

Yıkıldı, evim, barkım, yuvam.
Yok artık tadım, tuzum, havam.
Yetim kızım için Allah’a duam.
Bitmez derdim, tasam, kaygılarım…

8 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizi Ayıran

Gözlerini hatırlıyorum,
Bakınca ışıl ışıl parlayan…

Ellerini hatırlıyorum,
Dokununca titreyen…

Ağzını hatırlıyorum,
Konuştuğunda bal akan…

Yanaklarını düşünüyorum,
Beni gördüğünde al al olan…

Ayaklarını hatırlıyorum,
Tıpış tıpış yürüyen…

Sonra, düşünüp kalıyorum,
Sâhi! Neydi bizi ayıran? ..

Sevmeyi bilmeyişimiz mi?
Hayır, zannetmiyorum…

Ayrılık, memleket özlemi mi?
Bunlar da değildi bizi ayıran…

Senin baban, benim anamdı,
Bizi birbirimizden ayıran…

11 Kasım 1994, Kumkapı

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizim Sevdâmız

İlbaharla birlikte
Filizlenen bir
Çiçek…

Alyazmalı güzellerin
Ellerinde kirkit,
İlmik ilmik,
Desen desen
Dokuduğu
Bir kilim…

İlkokul,
Lise,
Üniversite
Sıralarında
Damla damla
Rûhumuza,
Beynimize
Nakşettiğimiz
Bir ilim…

Dört mevsim
Değişen,
Bazen
Kavurucu bir sıcak;
Bazen kar yağışlı,
Fırtınalara gebe;
Bazen de
suya hasret
bir iklimdi…

Bizim sevdâmız.

14 Nisan 1997, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizim Türkümüz

Çıktık meydana yayları gerdik.
Düşmanın kellesini yerlere serdik.
Vatan uğruna binlerce şehîd verdik.
Kanla sulanmış toprağımız bizim.

Başbuğumuz haber saldığında,
Davullar gümbür gümbür çaldığında,
Vefâkâr yiğitlerimiz emir aldığında,
Kurulur hemen otağımız bizim…

Koştuk cephelerde düşmanı ezdik.
Kahramanlıkta bizler birer mehazdık.
İstiklâl uğruna ne destanlar yazdık.
Şehîd dolu ovamız, dağımız bizim…

Düşmanımız bizi meydanlarda tanır, hey!
Bir kükredik mi aslan geliyor sanır, hey!
Sanmayın bizi kavgadan usanır, hey!
Belli olmaz solumuz sağımız bizim…

16 Mart 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizimdir

Gezdim adım adım Anadolu’yu,
Kilis’te, Gördes’te gör halıyı,
Kış gelince kar kaplar Bolu’yu,
Gezilecek güzel yerler bizimdir…

Bâr teper Erzurum’da dadaşlar,
Elazığ’da çayda çıra oynar eşler,
Balıkesir’de bengidedir kardeşler,
Türklük kokan beldeler bizimdir…

Akdeniz’de dört mevsim denize gir,
Karadeniz’de tam hamsi mevsimidir,
Anadolu bütündür, hem de tek, bir,
Edirne’den Karsa topraklar bizimdir…

Antep’te Şahinbey, Şehit Kâmil,
Mevlânâ’yı Yunus’u hep rehber bil,
Câmi, saray, han, hamam ve sebil,
Ecdâttan kalan yâdigârlar bizimdir…

Aşamadık Allahüekber Dağları’n,
Yakılmış, yıkılmış bütün bağların,
Yemen’den, Mısır’dan dönen sağların,
Anlattığı hâtırâlar, öğütler bizimdir…

Yemen’de geçmek bilmedi zamanlar,
“Çanakkale geçilmez” der kahramanlar,
Düşmanlarımız bizi meydanlarda anlar,
Bükülmez bilekli yiğitler bizimdir…

8 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bomboş

Ben kurudum,
Gül kurudu.
İçimdeki çağlayanlar,
İlham kaynakları
Kurudu…

Sen coştun.
Sen koştun.
Sen konuştun.

Çaldığım saz sustu.
Gördüğüm göz sustu.
Söylediğim söz sustu.

Sen coştun.
Sen koştun.
Sen konuştun.

Benim gözümde sen,
Bomboştun…

4 Ekim 2001, Büyükdağdere

Mehmet Bicik

[Shekil]

Boşanan Adam

Yıkıldı yuvam, bitti huzur,
Deyip ağlar, boşanan adam..
Düzenim, sağlığım hep bozulur,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Evinde ağaydı, hem de beğdi.
Zamansız ayrılığa boyun eğdi.
Neden, aşkımıza nazar değdi?
Deyip ağlar, boşanan adam..

Mutlu çiftlere gıptayla bakar,
Kabullenemez, her şeyi takar,
Olmayasıca ayrılık beni yakar,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Ne düşünürken ne oldum,
Hazâna ermeden soldum,
Acıyla, ızdırapla doldum,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Ne yapsam artık dikiş tutmaz,
Hiç bir şey gönlümü avutmaz,
Kimsecikler sözlerimi yutmaz,
Deyip ağlar, boşanan adam..

2 Temmuz 2005, Burhaniye 14:10

Mehmet Bicik

[Shekil]

Boşanan Adam (Öteki Versiyonu)

O bar benim, bu bar senin,
Deyip dolaşır boşanan adam…
Yolları açık olsun gidenin,
Deyip alışır boşanan adam…

Her ortama girer, çıkar.
Başına bin bir dert açar.
Sıkıntı görünce de kaçar.
Hep asabîleşir boşanan adam..

Umursamaz hiç, yaşar hayatını.
Çeker kafayı çıkarır tadını.
Her akşam halleder bir kadını.
Göbeğini kaşır boşanan adam…

Bakkal, çarşı, pazar bilmez.
Çoğu gece hiç evine gelmez.
Yalnızken de düşünceye dalmaz.
Hayatla barışır boşanan adam…

Dünyanın geniş olduğunu görür.
Çevresindekileri bol bol güldürür.
Evli, mutlu çift görünce çıldırır.
Herkese karışır boşanan adam…

Düşkündür keyfine, özgürlüğüne.
Güvenir gücüne, sesinin gürlüğüne.
Karışır milletin sağırına, körlüğüne
Herkesle dalaşır boşanan adam…

5 Temmuz, 2005 Salı
Burhaniye 10:27

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bugün Farklı Bir Gün Benim İçin…

-Ve... Nihâyet bitti-

Bugün
Farklı bir gün
Benim için…
Gitti sevgili, eş.
Daha anlamlı doğdu güneş..
Duygularıma âr,
Hayatıma bahâr geldi
Bugün…

Bugün
Çok farklı benim için…
Rest çektim
Hayatımı karartanlara,
Beni terazide tartanlara..
Umursamadım
Timsah gözyaşı dökenleri..
Kızımın boynunu bükenleri…
Sildim bir kalemde
Beni bekletenleri
Bugün…

Bugün
Farklı bir gün hayatımda…
Sahtekârların hilesini,
Sabrımın meyvesini
Gördüğüm gün
Bugün..

Bugün
Her şey farklı
Benim için…
Seviyorum hayatı.
Yerine geldi ağzımın tadı..
Duymuyor kulaklarım
İkiyüzlü feryâdı
Bugün…

Bugün
Çok farklı benim için…
Gitti kızımın anası.
Dindi hayatımın fırtınası.
Tutmuyorum
Gidenin ardından yası
Bugün…

Bugün
Çok güzel,
Çok özel bir gün
Benim için..
Bitti akılsız karım.
Son buldu acılarım..
Şâha geldi atım,
Kurtuldu hayatım
Bugün…

16 Temmuz 2005, Cumartesi
Burhaniye 10:15

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bugün Okul Açıldı

Bugün
Okul açıldı…
Koştu okula evlâtlarıyla
Analar, babalar…
İlk gün heyecanını
Doyasıya yaşadılar…

Bugün
Okul açıldı…
Daha ilk gününde
Yanında olamadım kızımın…
Tutup elinden
Götüremedim okuluna,
Ortak olamadım heyecanına…
Heyecandan kekeleyemedim,
Başarılar dileyemedim
Kızıma…

Bugün
Okul açıldı…
Açılan
Okul değildi aslında..
Yüreğimde yara,
Vefasızla ara
Açıldı bugün…
Ah ettim,
Karıma…

Bugün
Okul açıldı…
Koştu okula evlâtlarıyla
Analar, babalar…
İlk gün heyecanını
Doyasıya yaşadılar…
Bende ise
Bir başka bahara kaldı
Hevesler, umutlar…

Bugün okul açıldı…

12 Eylül 2005, Burhaniye 17:30

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bundan Sonra

Seni düşündüm diyen güzel,
Seni sevdiğimi bil bundan sonra..
Silelim geçmişin gözyaşlarını,
Ağlamayı bırak da gül bundan sonra..

Unutmaya bak geçen günleri,
İyi değerlendir yaşadığın anları,
Söyledim sana hoşlanmadığım yanları,
Aklını başına al bundan sonra..

Sana saramadan ölürsem eğer,
Geçen günlerime veremem bir değer,
Boşa çırpınmışım yıllarca meğer,
Diyen gözlerimde olur sel bundan sonra..

Sevgimden hoşlanmıyorsan söyle bana,
Ezâ edip durma böyle bana,
İçli içli bakıp da öyle bana,
Kâlbime acıları sal bundan sonra..

Bana ümit verip, çekilme kenara,
Sevmiyorsan beni, başka sevgili ara,
Beni yollayıp da dallı mezara,
Sen sağlıcakla kal bundan sonra..

25 Mayıs 1996, Gaziantep

Mehmet Bicik

[Shekil]

Burnunda Yok Ki Direk

Yandı yürek,
Söndürmeye su gerek.
Burnunda yok ki direk,
Sızlaya…

İster sev, ister at.
Keyfine bak, yan gel yat.
Takıp tahta kanat,
Vızlaya…

13 Ağustos 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Canın Cehenneme!

Gecenin yarısı…
Küflenmiş duygularım
Harekete geçti birden…
Kin,
Nefret kusmaya başladım yine…
Haykırdım
Gidenin ardından,
Avazım çıktığı kadar:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

Gecenin
Issızlığı değildi
Beni bağırtan…
Gidenin arsızlığı,
Gidenin tutarsızlığıydı
Beni delirten…
Hem,
Bir ben değildim
Delice bağıran…
Sesler yankılanıyordu semâda…
Hep bir ağızdan bağırıyordu
Terk edilenler:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

Terk edilmek koymamıştı bana…
Yalnızlığı ben istemiştim zaten…
Gidenin,
Bırakmayışı yakamı,
Tüketmesi takatımı,
Delirtti beni…
Çaresiz kaldığım için bağırıyorum:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

15 Ekim, 2006 Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Çabuktur Benim Sevmelerim

Sesin,
Sesin etkilemişti
İlk kez…
Sonra,
Dokunuşun…
Ürpermeyle
Dolmuştu içim…
Ne hoş bir duyguydu bu,
Ne biçim? ..
Çabuktur
Benim sevmelerim.
Sana da
Çabuk bağlandım.
İşte
Hep bu yüzden yandım.
Hep bu yüzden
Yüreğimdeki acı,
Çektiğim sancı…
Bu yüzden
Terk ettim tahtı, tacı…

Çabuktur
Benim sevmelerim…
Ayrılıklarım
Çabuktur…
Çabuk doyarım,
sevdiğime…
Çabuk kovarım,
sevdiğimi…

Yine
Karşılıksız,
Çabuk bitecek
Bir aşktı benimki…
İlk değildi,
Son da olmayacaktı...
Yine yanacaktı
Yüreğim,
Bozulacaktı
Düzenim…
Yine çıktı
Karşıma gönlümü üzenim…

Çabuktur
Benim sevmelerim…
Ayrılıklarım
Çabuktur…
Çabuk doyarım,
sevdiğime…
Çabuk kovarım,
sevdiğimi…

Ah,
Yine yandı yüreğim…

11 Eylül 2005, Burhaniye 21:50

Mehmet Bicik

[Shekil]

Çıkılmaz Sokak

Çıkıp yoluma karşıdan bakma,
Gönlüm senden soğudu gitti..
Yıktın dünyamı yüreğim yakma,
Sana olan sevgim, aşkım bitti…

Döner diyerek bekleme yollarda,
Gittiğim yollar çıkılmaz sokak..
Mutluluğu ara başka kollarda,
Sevgini, aşkını kalbine saklayarak…

Unut geçmişi, yaşanmış her şeyi,
Bitti, ne varsa, saygısızca yaşanan..
Ölsem de unutamam, unutamam bir şeyi,
Kızımın hasreti, kâlbimde kor, yanan…

11 Şubat 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Çiçekçi Kız

Tarih, doğa, plâj, deniz,
Mevsim her dem bahar Ören’de…
Garip, yoksul, soluk beniz,
Bir kız çiçek satar Ören’de…

Türküler susmaz, çalar saz,
Ören’de her gün, her gece matine…
İnsanlar hayattan alırlar haz,
Çıkarlar dünyanın yedinci katına…

Mavi deniz, masmavi gök,
Denize girmenin tam zamanı…
Dertlerini içine at, ya da dök,
İskele’de geminin hareket ânı…

Tarih, doğa, plâj, deniz,
Mevsim her dem bahar Ören’de…
Garip, yoksul, soluk beniz,
Bir kız çiçek satar Ören’de…

14 Ağustos 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Çok Bakarsın

Kalmamış sende duygu, hülyaya dalamazsın.
Yalvarsan, yakarsan da yanımda kalamazsın.
Bırak benim yakamı, canımı alamazsın.
Ateş olsan, tutuşsan sen kendini yakarsın…

Bitirdin ellerimle büyüttüğüm aşkımızı.
Boynu bükük bıraktın sevimli kızımızı.
Mahvettin hayatımı, batırdın yuvamızı,
Gülersin, oynarsın hep, artık hem zil takarsın…

Sevmiştim, ben seni can, cânân, sırdaş bilmiştim.
Senle olmak için her şeye göğüs germiştim.
Hayatımı, gençliğimi, hep sana vermiştim.
Düştükçe yere bir tekme de sen çakarsın…

Gün oldu bitmedi *******, ağarmadı tan.
Zorluklara göğüs gerdim, yılmadım hiçbir zaman.
Darbelerinle sersemlesem de zaman zaman,
Ayaktayım, yıkılacak diye çok bakarsın…

1 Temmuz 2006, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dağlarım Hep Kar

Açmıyorum perdeleri odam karanlık,
Sen gittin gideli hayatım târumâr…
Sevene seyrân olsa da samanlık,
Sevgimi bitirdin dağlarım hep kar…

Ölüm kol geziyor dört yanımda,
Kaçtı dünyanın, hayatın tadı…
Bir sızı var şuramda, vicdânımda,
Dilimde Ahsen Tuğçe’min adı…

Çektiğim dert, çile… Unutulmuyor.
Geçmişi hatırlar kan ağlarım…
Yârin söylediği sözler yutulmuyor,
Ayaklar altında nâmûsum, şerefim, ârım…

24 Temmuz 2002, Burhaniye

[Shekil]

Damga

Çıktı yola,
Bir seyyâh-ı fakîr…

Gezdi yıllarca
Diyar diyar…

Anadolu ellerinde
Bulamadı tutunacak yer…

Erzurum’a uğradı,
Oynadı Dadaşlar’la bar…

Aydın’da halay çeker,
Efeler, zeybekler…

Horon’un başındadır,
Karadeniz’de uşaklar…

Eğribel,
Aşılmaz kar…

Antep’te dâne dâne,
Şirinnar…

Urfa Dağları'nda
Gezer ceylânlar…

Konya içinde
Neleri saklar…

Meram’ı, Meram yapan,
Bahçeler, bağlar…

Unutulur mu hiç,
Yunuslar, Mevlânâlar…

Tokat yollarında
Takıldı ayağıma taşlar…

Ordu’nun dereleri
Hep yukarı akar…

Giresun uşakları,
Aksu’da keyif çatar…

Elazığlı gençler,
Çayda çıra oynar…

Muş’a gidenler,
Geriye dönmezler…

Ecdâdımız, Anadolu’ya,
Damgamızı vurmuşlar…

Dünya geçse karşımıza
Bizi buradan atamazlar…

Heveslenen alçaklar,
Sonunda avucunu yalar…

8 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dardayım

Olmamak için nâmerde muhtaç,
Duymamak için başkalarına ihtiyaç,
Çalışmayı edindim kendime amaç,
Yine de başaramadım, dardayım…

10 Kasım 1994, Kumkapı

Mehmet Bicik

[Shekil]

Değilim

Deli deli gurbette gezer dururum.
Derdim döküp sazım teline vururum.
Beni yiyip bitiren olmayasıca gururum.

Dokunmayın dostlar, ben bende değilim! ..
Geçmişine lânet edenlerden de değilim! ..

Söyleyip derdimi herkese dermân ararım.
Dokunur faydam, kimseye olmaz zararım.
Kış gelince çekip gitmek burdan kararım.

Gelecek sene dostlar, ben burada değilim! ..
Gönlüm hâlâ kıştadır, baharda değilim! ..

22 Mayıs 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Deli Gönlüm

Yine efkârlandı şu deli gönlüm,
Başım alıp dağlara çıkasım geldi.
Gurbette acıyla geçince ömrüm,
Kendi elimle dünyamı yıkasım geldi.

Gönül sevdiğini arar hemen her yerde,
Tutuldum gurbette iflâh olmaz bir derde,
Çekilince, gözlerime gerilen perde,
Sevdiğimi kollarıma alıp sarasım geldi.

Başka yâr varmış yârimin göynünde,
Armalı, köstek sallanırmış boynunda,
El oğlu yatınca o güzelim koynunda,
Dünyaları üstüne yıkasım geldi.

11 Mayıs 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Depresyon

Vefâsızsın hem de âdi, maskara!
Bulamıyorum seni anlatacak kelime…
Depresyondayım düşünüyorum kara kara,
Gülüyor insanlar ağlanacak halime…

9 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dileğim

Olan oldu.
Vâde doldu.
Ayrıldı yollarımız...

Dileğim senden:

'Mumları yak,
Kini, nefreti bırak,
Kızıma da iyi bak...

Ve...

Yas tutmamı,
Ağıtlar yakmamı,
Dönüp geriye bakmamı
Bekleme benden...'

Bir daha
Birleşmez kollarımız.
Yalan çıkıyor hep fallarımız...

17 Temmuz, 2005 Pazar
Burhaniye 00:55

Mehmet Bicik

[Shekil]

Domates Tarlası

Bir yaz günü karşılaşınca senle,
Ne hâle geldim bak bir dinle:
Ben eridim gittim senin sevginle,
O sıcak, şirin domates tarlasında…

Bitmesin bu rüya diye yazmıştın,
Evlenelim deyince heyecanlanmıştın,
Ayrılık girince araya ağlamıştın,
O güzel, şirin domates tarlasında…

İlyaslar’da senle çarpan bir kâlp var,
Derdin, domateste olduğumuz zamanlar,
Hadi kaçalım deyince etmedin hiç âr,
O güzel, sıcak domates tarlasında…

Neler konuşmuştuk seninle neler,
Şimdi mâzide kaldı o güzel günler,
Hâtıra kaldı yolladığın mendiller,
O sıcak, şirin domates tarlasında…

Nereye gitsen bulurum seni ben,
Diyordun ki, bu sözü unuttun sen,
Filizlenen aşkımızı sen oldun bitiren,
O güzel, sıcak domates tarlasında…

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dönmeyeceğim Sana

Dönmeyeceğim artık sana.
Yeni bir hayat kur kendine…
Sözlerimi attın hep yabana.
Sana ne söyleyeyim ben, ne? ..

14 Aralık 2002, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dört Kitap

Aşkımıza göz dikeni,
Yollarımıza çıkanı,
Dört kitap birden çarpsın
Sana benim gözle bakanı…

17 Eylül 2005, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dudakların Kanamış

Dudakların kanamış, kıpkırmızı olmuş.
Yoksa başkasına mı öptürüyorsun? ..
İnsanlar toplanmış, meydana dolmuş.
Çıkmış davulun önünde döktürüyorsun…

13 Şubat 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dur Demeli

Memleketin hâli berbat,
Bu gidişâta dur demeli…
Dörtnala gitmesi gerekip
Yürüyen ata dur demeli…

Memleketi soyanlara,
Yetim hakkı yiyenlere,
Kıçın başın yayanlara,
Binbir surata dur demeli…

Yürüyene dur demeli,
Vurguncuya vur demeli,
Tefeciye kur demeli,
Demeli de demeli…

Eylül 1998, Giresun

Mehmet Bicik

[Shekil]

Dün Gece Yine Seni Düşündüm

Dün gece,
Seni düşündüm…
Hızlı hızlı konuşman
Geldi aklıma..
Yaşamaya başladım
Seni hemen.
Dalıp gittim rüyalara…
Sonra,
Çığlık atmaya başladım
birden:
“Gel artık” diye…

Dün gece,
Seni düşündüm birtanem.
Seni ve gelecekteki mutluluğumuzu.
Olacak olan kızımızı,
oğlumuzu,
Oluşturacağımız
mesut tabloyu,
Geleceğimizi düşündüm…

Dün gece,
Seni yaşadım güzelim..
Hayallerde,
Rüyalarda da olsa,
Yıllardır
Buydu hep emelim…

Dün gece,
Seni yaşadım…
Kuytu çam altlarında,
Serin deniz kenarlarında,
Dağlarda, kırlarda,
Sen vardın hep yanımda..
Hayata yeniden
Dört elle sarılırcasına…

Dün gece,
Seni düşündüm…
Dillere destan olacak
aşkımızı,
Gerçekleşmesini istediğim
rüyamızı,
Kuracağımız
mesut yuvamızı,
Senle olacağımız günü
düşündüm…

Dün gece yine seni düşündüm…

29 Mayıs 1996, Cevizlibağ

Mehmet Bicik

[Shekil]

Düştüğüm Hâle Ben De Şaşarım

İçmişim yine ağzımda küfür,
Ananın ellerinden öpeyim senin…
Sigaram yanar püfür püfür,
İkinci paket bitti demin…

İçki, sigara yoldaş yalnızlığıma.
Ben ki hayatı yarım yaşarım…
Bakmayın umursamaz, arsızlığıma.
Düştüğüm hâle ben de şaşarım…

Düşmüşüm düşenin dostu olmaz.
Dost ta neymiş, neye yarar? ..
Gönül her yerde sevdiğini arar,
Yârsız yüzüm bir kere gülmez…

21 Temmuz 2002, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Düşünmeliyim

Birgün olup,
Apansız karşına çıkarsam,
Seni çok seviyorum deyip,
Boynuna sarılırsam,
Doyasıya seni öpmek isteyip,
Yalvarmaya başlarsam,
Ne olursun
Kırma beni.
Bir defacık olsun
Anla beni
Veya
Anlamaya çalış..
Yine mi olmadı?
Söyle bana!
Düşünmeliyim…
……..
“Tama,
Olur” de.
Ve
Sarıl boynuma.
Doyasıya
Öpüşelim seninle…

Nisan 1993 Gaziantep

Mehmet Bicik

[Shekil]

Düşürdün Beni Çöllere

Senin sevgini gerçek sandım.
Her sözüne çabuk kandım.
Aşkınla kavruldum, yandım.
Düşürdün beni çöllere, güzel..

Aşkımızı destân ettin dillere,
Utanmadan gidip anlattın ellere,
Dönünce ben solmuş güllere,
Attın beni yerden yerlere, güzel..

“Seni seviyorum”du ilk sözün,
Dışına uymuyordu hiç özün,
Hep başkalarındaydı gözün,
Değiştin beni ellere, güzel..

Orda burda anlattın aşkımızı,
Düşünmedin hiç ne olacağımızı,
Aptal yerine koydular ikimizi,
Çevirdin beni delilere, güzel..

16 Ekim 1995, Cevizlibağ

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ebedî Aşk

Adımızı kazıdım ağaç gövdelerine,
Ebediyen sürsün diye aşkımız…
Sana olan sevgim azaldı günden güne,
Köreltti duygularımı ayrı kalışımız…

Seni çizdim hep duvarlara, kâğıtlara,
İçimdeki özlemi dindirmek istedim…
Kulak asmadan hiç yakılan ağıtlara,
Aşkımızı yeniden diriltmek istedim…

26 Mayıs 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Elvedâ

Umutlarım vardı,
Yarınlara dâir…
Susamıştı kâlbim,
Aşka, sevgiye…
Gönül vermiştim
Onsekizinde bir liseliye…
Henüz
Doyamadan
Aşka, sevgiye;
Çekip gitti yosmam,
“Elvedâ” diye…

19 Mayıs 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Erteleme

Soğuk bir kış gecesi,
Buz kesiyor bedenim…
Aklımda
İsminin ilk hecesi.
“A” diyebildim…
Avazım çıktığı kadar
Bağırmak istedim…
Dağlarda kar,
Yangın yeri yüreğim…

Kızımın adını yazdım kâlbime:

“Ahsen Tuğçe’m…”

Ve
Bir türkü dolandı dilime:

“Ya kimlere baba desin,
Körpe yavrum dillenirse? ”

Yine ölümü
Kızım için erteledim…

22 Aralık 2002, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ertelenmiş Sevdâlar

Ertelenmiş sevdâların
Kurbanıyız
Biz seninle…
Sevmeye,
Sevilmeye
Bulamadık vakit…
Aklında,
Başkası vardı.
Başkasının
Kâlbindeydi yerin.
Sınırsızdı hayallerin,
Çoktu
Hayattan beklentilerin…

Ârsızdın,
Umursamazdın,
Sen benim olamazdın…

Sevdâlarımızdı
Ertelediğimiz…
Hayatımızdı,
Umutlarımızdı…
Kaç kez
Uyardım gönlümü.
İsmini anmayacaktı,
Senin için yanmayacaktı.
Ve
Biliyorum
Yaşanmayacaktı
Ertelenmiş Sevdâmız…

Kader
Çoktan ayırmıştı
Yollarımızı…
Olmayacağını bile bile
Boşa harcadık
Yıllarımızı…

Ârsızdın,
Umursamazdın,
Sen benim olamazdın…

Beni,
Benden aldın.
Kâlbimi çaldın.
Benim için yanmadın.
İsmimi hiç anmadın.
Sülük gibi yapıştın,
İçtin kanımı,
Kanmadın…

Ârsızdın,
Umursamazdın,
Sen benim olamazdın…

Ertelenmiş sevdâlarımızdı
Bizi bitiren,
Deli divâne gezdiren…
Bize şiir yazdıran
Ertelenmiş,
Yaşanmamış sevdâlarımızdı…

1 Kasım 2005, Burhaniye 05:30

[Shekil]

Ferhat Gibi

Dünya,
Dar geliyor artık.
Gözlerim,
Yorgun,
Mahmûr..
Günlerdir
Uykusuz kalmanın
Verdiği sıkıntı,
Giderek
Yiyip bitiriyor beni.
O’na kavuşamayacağımı düşünerek
Kahroluyorum
Kendi kendime..
Birgün
Yok olup gideceğim.
Ferhat gibi,
Dağları aşıp,
Düz yolu şaşırarak..

22 Kasım 1993, Gaziantep

Mehmet Bicik

[Shekil]

Fırtına

Ayrı düşmüş sevdiğinden,
Erememiş murâdına…
Ferhat olup düşmüş çöle,
Kader dermiş bunun adına…

Beyninde esen fırtınalar,
Döndürememiş onu yolundan…
Gözü yaşlı kalan analar,
Tutup götürmemiş onu kolundan…

29 Mart 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gamze

Adı, Gamze..
Yanağı gamze…
Güldü mü
Mutluluk verirdi bize…
Evimizdeki huzurun
Kaynağı Gamze…
Bize gelmez
Mahallenin oynağı Gamze…

23 Temmuz 2003, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gazel

Aşk denizinde yüzeli,
Gönlüm sevmez her güzeli.
Sevdiğim için döktürürüm,
Şarkı, şiir hem gazeli…

7 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Geç Kaldın Be Güzelim

Mutlu bir hayat yaşamaya,
Aşk denizinde boğulmaya,
Sevdâ türküleri dinlemeye,
Geç kaldın be güzelim…

Seviyordum seni delicesine,
Bakmadım güzellerin nicesine,
Yaşamaya, hayatının gecesine,
Geç kaldın be güzelim…

Bunca olaylardan sonra,
Dönemem artık geriye,
Bana kendini sevdirmeye,
Geç kaldın be güzelim…

Seni deliler gibi sevdiğimi,
İsmine sayfalarca şiir yazdığımı,
Senin yoluna baş koyduğumu,
Bilmedin be güzelim…

8 Mayıs 1995, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gel-Git

Kara günler kararıp durmaz.
Zaman gelir ağarır tan…
Unutulur tüm acılar,
Hayat başlar yeniden…

Tutulursun yeni bir aşka,
Uçarsın sevinçten, mutluluktan…
Dersin o günleri yaşamasaydım keşke,
Geçmişe dönüp baktığın an…

Yıkılsa hayaller, yok olsa ümitler,
Bazı insanlar gülermiş sonradan…
Her ne kadar olsa da gel-gitler,
İnsan ibret alır yaşananlardan…

9 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gel

Gözyaşlarım sel oldu,
Neredesin? Gel, gel!
Dertli gönlüm del’oldu,
Neredesin? Gel, gel!

Günlerdir susuzum, açım.
Sensin benim tek ihtiyacım.
Ağardı, döküldü saçım.
Neredesin? Gel, gel!

Günlerim elem, ızdırap dolu,
Unuttum ben sağı, solu.
Bilmiyorum gittiğim yolu.
Neredesin? Gel, gel!

Almıyorum hiçbirşey tadın.
Unuttum, ne idi adın?
Huysuz, sevimli kadın,
Neredesin? Gel, gel!

Ne yapıyorum, ne edeceksin?
Biliyorum yine gideceksin.
Sen de tükenip biteceksin.
Neredesin? Gel, gel!

Yeni bir sayfa açalım,
Mutluluktan uçalım,
Aşk şerbetin içelim,
Neredesin? Gel, gel!

Gel gidelim evimize,
Sevi katalım sevimize,
Yazık geçen günlerimize,
Neredesin? Gel, gel!

6 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gel Artık

Gel artık,
Gel de
Gidişinle götürdüklerin
Dönsün bir bir…
İnsan,
Nasıl öldürürse aşkı
Öyle diriltir…

Gel ki,
Aşkımız tazelensin,
Gönlümde ızdıraplar dinsin,
Gözlerimin içi gülsün…

Güzelim
Dön evine,
Bir sürpriz yap
Sevenlerine…

Dön artık,
Dön de
Dik olsun başımız,
Pişsin ocakta aşımız,
Dinsin gözyaşımız…

Yıkıldı gönül sarayımız,
Yarım kaldı balayımız,
Kesildi halayımız…

Gel artık,
Gel de
Davullar çalsın,
Halaylar kurulsun,
Mutluluk bizi bulsun…

Gel de
Yeniden
Bir yuvamız olsun…
Gel de
Gönlümüz huzur bulsun…

8 Eylül 2005, Burhaniye 07:15

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gidenin Ardından

Sevgiler nefrete,
Mutluluklar hasrete
Döndü…

Hayırlar şerre,
Kavuşmamız mahşere
Kaldı…

Güzelim duygular,
Tatlı uykular
Kaçtı…

Önce sen
Senle Ahsen
Gitti…

30 Ocak 2002, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Giresun'da

Gidelim gidelim de
Eğribel’e çıkalım…
Sevelim sevilelim,
Kavgayı bırakalım…

Yollar hep kapanmış,
Duman inmiş Kümbet’e…
Gel beraber gidelim,
Yârim senle cennete…

Gareysar yolları,
Kıvrım kıvrım kıvrılır…
Kader diyelim gitsin,
Sevenler hep ayrılır…

Gareysar’da gezmesi,
Yârim senle ne hoştur…
Sen hayatımdan çıkalı,
Kâlbimin köşkü boştur…

Giresun’da, sâhilde,
Gezerdik hep el ele…
Diz dize otururken,
Şimdi benzedik ele…

Giresun’da, Kale’de,
Sevişirdik günbatımı…
Kaçıracağım yâr seni,
Alıp tabancamı, atımı…

6 Aralık, 2004 Pazartesi
Burhaniye 16:40

Mehmet Bicik

[Shekil]

Giresun

Giresun’da meydanda,
Otururduk yan yana…
Bir mey sun ellerinle
İçeyim kana kana…

Giresun’da kalede,
Ağaçlarda budaklar…
Hiç aklımdan çıkmıyor
Öptüğüm bal dudaklar…

Giresun, Bulancak
Gördüm evlerini…
Kim ziyan etti yavrum
O içten sevilerini…

Oy Giresun Giresun,
Yaşanılacak yersin…
Sevdiğim sorarsa,
O çekip gitti dersin…

11 Eylül 2005, Burhaniye 15:40

Mehmet Bicik

[Shekil]

Girme Hayatıma

Benim hayatımda
Umutsuzluk,
Tutarsızlık,
Ârsızlık
Var…
Girme hayatıma…

Benim aşklarım
Anlık,
Hayatım karanlık.
Savurganlık
Var bende.
Girme hayatıma…

Çektiğim
Hep zulüm,
Yakın bana ölüm,
Acıma bana gülüm.
Girme hayatıma…

Yaşadığım yer, in.
Gönlüm yorgun, bitkin.
Yüreğim dolu kin.
Girme hayatıma…

Ben, sevgi nedir?
Bilmem!
Ağlarım, hiç gülmem.
Seninle ölmeye gelmem.
Girme hayatıma…

Bırak beni bana,
Yâr olmam sana,
Döneyim aslî vatana.
Girme hayatıma…

22 Ekim 2005, Burhaniye 10:40

Mehmet Bicik

[Shekil]

Git Başımdan Meyhâneci

Kendimde değilim,
Git başımdan meyhâneci..
İçmişim,
Sarhoşum körkütük…
Hâlim perişân,
Hâlim bitik…

Meyhâneci
Git başımdan..
Bırak tek başıma beni
Ayrıldığım karımla,
Acı, tatlı anılarımla,
Kararan yarınlarımla…

Meyhâneci
İşine bak sen..
Beni rahat bırak..
Ayrılık türküleri söyleyeceğim,
Özlem şarkıları dinleyeceğim bu gece…
Ağlayıp,
İnleyeceğim bu gece…

Meyhâneci
Dalga da geçme benimle..
Gülme,
Ağlanacak hâlime..
Takıldım geçmişe,
Söz geçiremiyorum kâlbime…

Meyhâneci,
Erken kapatayım deme mekânı..
Bir ânda görülmez yılların hesâbı..
Hesaplaşacağım geçmişimle,
Dalga geçeceğim geleceğimle…
Sanma
Bu dertler varken bende
Öleceğim ecelimle…

Sonra,
Bırak meyhâneci
Beni tenhâ bir yerde..
Şöyle bir nârâ atayım..
Ortalığı birbirine katayım..
Dünyayı bir pula satayım..
Kararan dünyamı aydınlatayım…

Getir hesâbı meyhâneci
Ben kalkayım..
Bırak meyhâneci yakamı,
Bırak da yarınlara umutla bakayım...

4 Temmuz, 2005 Pazartesi
Burhaniye 03:15

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gitti

Âşık oldum, bir güzele,
Yüreğimi yaktı gitti…
Boşa geçti yıllarım,
Gözyaşlarım aktı gitti…

Gerçekleşmedi rüyâlar,
Yalancı çıktı fallar,
Şimdi gülüyor eller,
Yuvamızı yıktı gitti…

Katlanacaktı her şeyime,
Huzur getirecekti evime.
Bilmiyorum uydu kime,
Benden çabuk bıktı gitti…

Bir gün yüzüme gülmedi,
Gözyaşlarımı silmedi,
Kadir kıymet bilmedi,
Kapıyı vurup çıktı gitti…

9 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gönül

Kimse kalmaz derler dünyada aç,
Yoksul, fakir olsun, ister zengin…
Gönül sevmeye, sevilmeye muhtaç,
Kaç kapı çaldı bulamadı dengin…

22 Ocak, 2006 Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gül

Bir gül vardı,
Öpüp kokladığım…

Bir gül vardı,
Kokusuna doyamadığım…

Bir gül vardı,
Bir de ben…

Şimdi:
Gül de yok,
Ben de yokum…

13 Kasım 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gül Misâli Solmazdım

Ben gurbet ellerde,
Ağlardım, hiç gülmezdim..
Yâr koynuna girseydim,
Bu dünyada ölmezdim..

Giderim ben gurbet ele,
Gözyaşlarım karışır sele,
Bağlanmasaydım bir güzele,
Ağlayıp gözyaşım silmezdim..

Yâr seni sevmeden önce,
Yaşardım kendi gönlümce,
Senden ayrı düşünce,
Unutulacağımı bilmezdim..

Yârime sarılmasaydım,
Sözlerine hiç darılmasaydım,
Bülbülümden ayrılmasaydım,
Gül misâli solmazdım…

2 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Güle Güle Aşkım

Verdiğin güller solsun,
Acılar hep benim olsun,
Belki de mutlu olursun,
Güle güle aşkım, güle güle…

Yeni hayat kur kendine,
Uyma zamâne fendine,
Yetiş ayrılık trenine,
Güle güle aşkım, güle güle…

Götür ne kaldıysa geçmişten,
Vaz geç artık bu serzenişten,
Bırak yakamı geçti iş işten,
Güle güle aşkım, güle güle…

Yalvarma artık, dil dökme.
Her söylediğime dudak bükme.
Tüm hâtıraları sırtına yükle.
Güle güle aşkım, güle güle…

Bana bakıp üzülme, sakın!
Mutlu günler bana çok yakın.
Artık çevrendekilere bakın.
Güle güle aşkım, güle güle…

3 Temmuz, 2005 Burhaniye 12:21

Mehmet Bicik

[Shekil]

Gülmek Gelmiyor İnsanın İçinden

Kalmadı sabrım, hâinlere arttı nefretim.
Her gün yeni bir terör, kan ağlar memleketim.
Görünce sokakta fakir, boynu bükük yetim,
Gülmek gelmiyor inanın insanın içinden…

Bulunan her yeni buluş, yeni bir kolaylık.
Her ayın onbeşinde hesaba yatar aylık.
Hep görünce insanlardan itibar, saygınlık,
Ölmek gelmiyor inanın insanın içinden…

Hırsızı, uğursuzu, vurguncu, talancıyı,
Aslın inkâr eden düzenbazı, yalancıyı,
Dünyada bâki kalacağım sanan hancıyı,
Bilmek gelmiyor inanın insanın içinden…

21 Temmuz 2005, Burhaniye 03:35

Mehmet Bicik

[Shekil]

Günâhımın Sebebi

Bir kez tövbe ettim,
Bin kez bozdum
Tövbemi...

Sensiz,
Bir indeyim,
Sanki cehennemdeyim...

Kalmadı
Vicdân, âr..
Oldum
Bir âsî,
Günâhkâr...

Âhımın,
Günâhımın sebebi
Gel artık! ..

Beni
Her gün
Milyonlarca kez öldürdün..
Gittin,
Sevâplarımı da götürdün...

Ah çekmek,
Günâh işlemek kaldı bana...

Âhımın,
Günâhımın sebebi
Gel artık! ..

Gel ki;
Evim huzur dolsun! ..
Gel ki;
Mutluluk bizi bulsun! ..
Gel ki;
Defterime artık sevap yazılsın!
Gel ki;
Cehennemim cennet olsun..

24 Ağustos, 2004 Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Günbatımı

Serin bir yel eser penceremden,
Uyandırır beni hayaller âleminden,
El eder, Körfez’den uzaklaşan gemiden biri,
Kaybetmeyince bulamazsın der, sevdiklerini…

Giden, uzaklaşan gemi değildi sahilden.
Sevenler, sevilenler gözyaşına boğulurdu ağlamaktan.
Giden sevgiliydi, giden ömürdü, giden her şeydi.
Başka çare yoktu artık yürek dağlamaktan…

Her bitiş, taze bir başlangıçtır dese de şâir,
Yürek bu, silemez gidenden ne varsa geçmişe dâir…
Günbatımı dalar gözler uzaklara, biter her şey,
Çeviremez yolundan sevenleri, çeviremez hiçbir şey…

Gün batarken bitmişti hayallerim, umutlarım…
Sevgilim, bir tanem, her şeyim gün batarken gitmişti…

3 Temmuz 2006, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Güneşe Hasret

Sabah güneşiydin sen
Hayâtıma doğan…
Umut verdin,
Hayat verdin
Kararan benliğime…
Kolu-kanadı kırılmış
Bir şahindim ben…
Senle uçmaya başladım
Hayaller ülkesinde…
Sende buldum mutlulugu,
Senle sevdim hayatı sevmeyi…

Akşam güneşi olup
Uzaklaştıkça uzaklaştın benden…
Her şeyi alıp götürdün,
Göz yaşlarımı silmeden.
Acı verdin,
Gözyaşı döktürdün hep…
Kararttın bahtımı,
Kök söktürdün hep…
Bense;
Umutsuzca yaşıyorum,
Güneşe hasret…

29 Haziran 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Güneyli Kız

Sen,
Güneylisin güzelim.
Boynunu büker,
Sevenlerini
Çabuk terk edersin.
Sonra da gülersin..

Sen,
Güneylisin sevgilim.
Portakal,
Mersin kokuları
Saçarsın.
Muz gibi
Sararırsın,
Eritirsin beni de..

Sen,
Güneylisin bir tanem.
Buram buram
Ter kokursun.
Yanar gider,
Simsiyah olur
Bedenin.
Yakarsın beni de..

Sen,
Güneylisin çingenem.
Gününü gün etmeye,
Günübirlik
Aşklar yaşamaya
Heveslisin.
Oynarsın benimle de

Sonra,
Çeker gidersin
Başka ellere…
İşte o zaman
Yazık olur
Verdiğin
Solmuş güllere..

Sen,
Güneylisin kızım.
Senden ayrılınca
Dinmez oldu
Ağrım,
Sızım.
Şimdi,
Gurbet ellerde
Yapayalnızım..

Sen,
Güneylisin kâlp hırsızım..

19 Haziran 1996, Kırca

Mehmet Bicik