öZLeDiM SeNi

[вσυя∂¢αη]

öZLeDiM SeNi

Özledim seni...

Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir

Beynimi uyuşturuyor özlemin...

Çok sık birlikte olmasak bile

Benimle olduğunu bilmenin

Bunca zaman içimi nasıl ısıttığını

Yeni yeni anlyorum

Yokluğun,

Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp

Mütemadiyen bir boşluğa

Sabahları seni okşayarak başlamaları

Akşamları her işi bir kenara koyup

Seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum...

oynaşmalarımızı

Yürüyüşlerimizi

Sevimli haşarılarını

Çocuksu küskünlüğünü...

Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken;

Ve ne kadar yumuşak,

Bir çift kısık gözle kendini

Ellerimin okşayışına bırakırken.

Gitmeni asla istemediğim halde

Buna mecbur olduğunu görmek

Ve sana bunları söyleyemeden

^^Git Artık^^ demek.

Beni ne kadar çabuk unutursan;

o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa

Demek,sana ne de zor..

Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda

Bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden..

Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...

[вσυя∂¢αη]

söyle ey sevgili!
seni benim kadar seven oldu mu?
siyah gözlerine bakınca
seni sevdiğini anlatan oldu mu?
dolaşırken ıssız *******de
sensizliğin sessizliğinde kahrolan oldu mu?
her güne hasretinle başlayap
seni sensizlikte yaşayan oldu mu?
kalbindeki sevgisini, yaşamını
yalnızca sana adayan oldu mu?
ellerini tutunca, boynuna sarılınca
senin sıcaklığını sevgini yüreğinde hisseden oldu mu?
hayatın çilesini feleğin silesini
seninle unutan oldu mu?
en ufak bir seste,en ufak bir tıkırtıda
sen geleceksin diye kalbi fırlarcasına çarpan oldu mu?
kalbindeki tahtın en güzel köşesinde
bir daha kalkmamak üzere,evet bir daha kalkmamak üzere
seni oturtan oldu mu?
üzüntüsüne, mutluluğuna ve sevgisine
senin resmini çizen oldu mu?
seninle ağlayıp seninle gülen
dertlerine ortak olan oldu mu?
arkadaşın, dostun, sırdaşın
seniseni benim kadar seven oldu mu?
uykusuz akşamın sabaha varmayan *******ini
senin hayalinle süsleyen oldu mu?
ya uçurumun kenarında bir çiçek olsanda
hayatı uğruna seni kalbinde saklamak için koparmak isteyen oldu mu?
yapa yalnız karanlık odasında
senin sevginle aydınlanan oldu mu?
dertlerin kederlerin içinde çırpınırken senin sevginle ayakta duran oldu mu?
kalbi kırık hisleri buruk olsaya
senin sevgine muhtaç olan oldu mu?
şimdi,şimdi gözlerime bakta söyle
ve kalbinin sesini dinle
seni benim gibi ölümüne seven oldu mu?

[вσυя∂¢αη]

İkimizin Masalı

Sen bir çiçek olsaydın sevda çöllerinde
ömrümce yaş dökerdim kurumayasın diye
seni yalnız güneşin aklığı
güllerin sıcaklığı ile beslerdim
ve mehtabın büyüsü ile süslerdim yapraklarını
her sabah kızıllığında yeniden koklamak için

sen bir defter olsaydın, ben kalem olurdum
seni yazardım gece gündüz şiirlere, romanlara,
dağlara, bulutlara, rüzgarlara
elimin ulaştığı, gözümün gördüğü heryere seni yazardım
dilime destan, yüreğime mühür kazardım
bir ömür seninle yaşamak, seninle yaşlanmak için

sen bir ceren olsaydın avcıların önünde
sevgimi siper ederdim vurulmayasın diye
yaralarını rüzgarın diliyle okşar
güllerin eliyle sarardım
ve seni dağların moruyla gizler
pınarların diliyle seslerdim
kem gözlerden, katı yüreklerden korumak için

sen bir çoban olsaydın sürüler peşinde
kalbimde taşırdım hep yorulmayasın diye
ve kavalını rüzgarın nefesi ile üfler
çağlayanların sesiyle dinlerdim
her gece ayışığında duygularını okşamak için

sen bir kardelen olsaydın dağların eteğinde
ben yaprak olurdum rüzgarda titreyen
dört bir yana kokular saçar dururdum
her dem aşkın ile sarhoş olmak için

sen bir dal olsaydın, ben toprak olurdum
sen bir göl olsaydın, ben ırmak olurdum
kalbine akardım gece gündüz
senden uzak kaldığımda ağlar dururdum
sen güneş olsaydın, ben dünya olurdum

dönerdim ekseninde durmadan
her sabah, her akşam yeniden buluşmak için
ve saçlarını gökyüzünün mavisi ile yıkardım
her dem güzelliğinden sarhoş olmak için

[вσυя∂¢αη]

SeN SEn sEn

Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gel yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir
Gözlerin karşımda mutluluk denizi
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm
Bende sabır,sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim, düşlerimde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasada hiç kimse
Şair gönlümün,sende karar kıldığını
Ve içimin şerha,şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter...
Birgün duysan bittiğimi tükendiğimi
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek
Eğilsen yeter...

[вσυя∂¢αη]

Beni benden,Bensiz Ölüme Gidişin Aldı..

Titreyen bir ben yaşlılıktan,
Ağlayan gözlerim sensizlikten,
Ve isyankar duygularım kaldı özlemekten.
Yılların eskitemediği,
Başkalarının hissedemediği,
Gitmenin bile bitiremediği aşkını yaşıyorum hala..
Taaa ilk günkü gibi.
Bizden kalan tek resmimize bakıyorum saatlerdir.
Canımın sıkıntısına, yüzümde oluşan tebessüm,
Yüzümde oluşan tebessüme,
Gözlerimden akan yaşlar karışıyor tane tane.

Nedeni sadece bana bakan gözlerin değil,
Gözlerime bakan gözlerinle verdiğin özlemin,
Gözlerime bakan gözlerinle verdiğin sözlerin,
Söylesene hepsimi yalandı, hani nerde hislerin ?
Bak işte!
Ne sen, ne gözlerin, nede verdiğin sözlerin kaldı,
Seni benden halimi görmez gözlerin aldı,
Seni benden kendini bilmez bir nisan gecesi çaldı,
Beni soracak olursan bitanem;
Beni benden, bensiz ölüme gidişin aldı.
Ama sanma ki bu kalp dünyada kaldı,
Ve sanma ki bu sevgi ellere vardı.
Sevgim ve herşeyim, gözyaşlarımla beraber;
Birgün kavuşmak üzere,
Senin ardından, toprağa daldı.

[вσυя∂¢αη]

Bilirmisin gelmeyeni beklemeyi
Beklesem ararmisin beni
Duymak istermisin sesimi
Bilirmisin dokunmadan sevmeyi
Yapabilir misin gelmeyeni beklemeyi
Uzaktan seyretmeyi aci ama güzel
Gölgeleri izlemeyi
Ben seni böyle sevdim
Parklarda duraklarda bekledim
Bile bile gelmeyecegini
Sen konusmadan dinledim seni
Gizlice aldim elime ellerini
Ruhlarimiz gizlice bulusurken *******i bir yerlerde
Ben gölgeleri izledim
Bakislarini gülüslerini çaldim senden
Sen hiç farketmedin
Koynumda uyuttum
Hayallerini düzenledim
Umutlarini yeserttim
Ama sen hiç bilmedin
Sen baska hayatlarda
Ben seni ben gibi sevdim

[вσυя∂¢αη]

Oysa ben...Hep içimde Sakladım SeNi !!!

Sessiz bir geceydi ...
Ağlıyordum ...
Korkuyordum ...
Gece kötüydü ,,, yaşattığı da, anlatmaya çalıştığı da.
Bitmesimiydi doğru olan ?
Sen ile ben biz değil miydik ?
Sana bizi anlatabilmişmiydim ?

...

Hayır, anlatamadım.
İnanmadın.
Tuttum gözyaşlarımı yanında hep.
Utandım.
Hep güçlü bil istedim beni.

...

Seni sevmek kolay mıydı ?
Yoksa , beni sevmek mi zor ?
Gittin ...

Yarım bıraktın
Yarsız bıraktın beni
Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...

Hep susmak oldu en iyi yaptığım.
Yine susuyorum.
Bu defa, benim söylediklerime ağlıyorum.
Belki hak etmediklerine ...
Belki ,,, belki seviyor olma ihtimaline ...

...

Hep ..
hem içimde hem bana en uzak olmak zorunda mısın ?
her defasında bırakmak zorundamısın ısıttığın ellerimi ?
her ayrılıkta ,,, beni hep geri dönüşüne inandırmak zorunda mısın ?
oysa ben ... hep içimde sakladım senii !!!

...

Görüyormusun ?
Yine düşlüyorum, yine geri dönmeni umud ediyorum.
Hep bekliyorum, hep geliyorsunn ...
Sonra hayatımı alt üst edip çekip gidiyorsun ...


Sen ,
Yine
Yarım bıraktın
Yarsız bıraktın beni
Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...

Her defasında doyamadım sana ...
Bakamadım dilediğimce ...
Şöyle içimdenn sımsıkıı sarılamadımm ...
Koklayamadımm , kokunu alamadım yanıma ...
Mesafeler değildi seni ve beni engelleyen .
Sen ve ben , biz olamamıştık bir türlü gerçekten.
Anlatamamıştık bizi ...

Yine döneceksin, biliyorum .
Hissedebiliyorum .
Son hoşçakalın diğerine çok benziyordu sevdiğim kadın.
Beni seviyorsun ...
Seni seviyorum ...
Ne olur ,
Beni,
Yarım bırakma
Yarsız bırakma
Issız bırakma ...

[вσυя∂¢αη]

Bu GüN GünLerdeN SeN .!.

bugün günlerden sen,

ve saat tam seni vuruyor yine!

ah senn!

her çaldığın şiirimde akrep biraz daha yaklaştı yelkovanına...

sen kaçmayı tercih ettin...

zaman zamanlığını sergilemekten vazgeçmiyor...

bak!

saat yine senn!


ama aklında bulunsun!

bir dahakine saatin vurduğu değil

ertelediğim kendimin ihtilali olacaksın sen

[вσυя∂¢αη]

Sen

Saatler yine seni vuruyor
Gecenin en dip yerinde
Düşünmekteyim,
Kimse anlamasın,
Kimse görmesin diye
Seni seviyorum
Yüreğimin en ulaşılmaz, en çocuk
En masum yerinde seni öpüyorum
Bazen nefret ediyorum senden
Ama en nefret ettiğim anlarda
Daha bir farklı seviyorum seni
Bir ananın ,
Yavrusunu sevdiği gibi
Okşuyorum yüzünü, ellerini
İşte ozaman yaşadığımı anlıyorum
Sen zamansın ,
Yanındayken herşey avuçlarında
Sen aşksın ,
Sen hüzünsün
SEN,ARTIK BENSİN...

[вσυя∂¢αη]

ben en çok *******in adını seviyorum

ilk defa acı çekerek özlüyorum seni,
ve de *******e öyle isyanım ki...
ne zaman gece olsa bir burukluk çöküyor içime
lanetler yağdırıyorum gecenin zehir zemberek karanlığına..
Sonra susuyorum ve seni düşünüyorum,
aklıma önce o gülüşün düşüyor,
acı bir tebessüm beliriyor yüzümde çok sürmüyor
gecenin katran karası karanlığı bozuyor.
Seni kaybettiğim geceyi hatırlıyorum,
kahroluyorum.
Oysa ne hayallerimiz vardı hatırlasana....
Bir anlık öfke bir anlık sinir ve gecenin ürpertici karanlığı..
Bunlar hazırlamıştı ayrılığımızı.
İsyanım da azalıyor lanetlerim de,
çünkü sabahın ilk ışıkları vuruyor ağlayan gözlerime....[/

[вσυя∂¢αη]

BİTEN SEVDANIN ARDINDAN...

Bir sevdamız vardı sevdalım...
Adına Sevda diyeceğimiz,
Günahsız bir de bebek..
Bu sevda bizimdi sevdalım...

Bir sevdamız vardı sevdalım..
Uğrunda aylarca gözyaşı döktüğümüz.
Ve bin yıl dökmek için
Her şeye vardık sevdalım..

Bir sevdamız vardı sevdalım,
Can diye sardığımız bir canımız..
Bana can derdin ya,
O can şimdiyok sevdalım..

İşte...
Bir sevdaydı bu sevdalım..
Tüm hesapların mahşere kaldıgı,
Bizi bin defa yakacak,
O deli sevda
Bizimdi sevdalım....

Artık yok! Olmayacak artık!
Biten bitti, giden gitti..
Ardında gözlerim yaşlı kaldı..
Artık sevdam yok, neyleyim bu hayatı..

[вσυя∂¢αη]

Ben Hiç Gidemedim ki

Sen sadece bi ömrün varlığından haberdarken

ben her kalp atışını seni düşünen bi ömür yapmışım

Ben sevilmeyi beklememişim ki,

ben sadece seni sevmeyi sevmişim

Umudumun zekati kadar umut beklemişim sadece,bana dair

Hiç olmamışki çektiğim acının dile dökülen ifadeleri,

bir bebeğin ağlaması kadar inandırıcı

Senin için ihtimaller dostum düşünceler sevgilim olmuş





B€N DAHA S€Nİ S€VM€Yİ HAK€TM€Mİ$İM Kİ...

[вσυя∂¢αη]

SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN

Her şey sende gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerin uzağı gördüğü kadar genç

Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin

Yaşadıklarını kar sayma
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna
Ne kadar yaşarsan yaşa
Sevdiğin kadardır ömrün

Gülebildiğin kadar mutlusun üzülme
Bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi
Sevdiğin kadar sevileceksin
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak

Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin
Bunu da öğren;
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN…

[вσυя∂¢αη]

imkansızım

imkansızımdın benim
ulaşılmazımdın
gecede ki en parlak yıldızımdın
gidişini anlamadım
gözlerindeki yaşlara dokunamadım
son bir kez daha sarılamadım sana
tek bakışın mıydı bunları söyleten bana
tek sözün müydü
sana bukadar bağlanmış mıydım
sana mı çizmiştim tüm yollarımı
hayatımın başında seninlemi sonlandırmıştım yaşamı mı
çaresizliğin çaresizliğim
unutacaksın belki beni
şiirlerine üç noktayla devam edeceksin
ben ilk şiirime son noktamı koyacağım
seninle,senin gözlerinle
gitsen bile hayatımdan
almasamda kokunu
hissetmesem de varlığını
sen benim hep imkansızım olacaksın
hep ulaşılmazım kalacaksın
hiç bir şey söylemeden öylece bakışın var ya
sessizce gidişin var ya
uykusuzluğumun tek sebebi
sahipsiz seslere kanıyorum
karanlıkta arıyorum gözlerini
ama tek gördüğüm karanlık
sen yoksun

[вσυя∂¢αη]

A..Ş...k...

AŞk Firtina Gİbİ İnsani Bİr SaĞa Bİr Sola Savuruyor...

Kİmse Kİmseyle Oynamiyor AŞk KİŞİlerle Oynuyor..

AŞk OyuncaĞi Oluyor İnsanlar...

AŞk,ne Kadarda Basİt SÖylemesİ...

Kolaymidir YÜrekden Sevmesİ...

Aman Aman AŞk Mi Adini Duyunca

KaÇin Kİ YapiŞtimi Birakmaz Yakanizi....

[вσυя∂¢αη]

An! G!d!$

Gökyüzünü yine sen ve kardeşlerin kaplamıştınız pırıl pırıl ışıldayarak
Bense bir sigaramdan bir senden nefes çekmekle meşgul
Sigaramın ateşi gibi sensizliğin yanmışlığıyla kavruluyorum.

Kim bilir şimdi nerelerde, kiminle hangi gönüldesin
Bu kadar mı acıtacaktı içimi bu ani gidişin
Bu kadar mı yakacaktı bu kopuşun
Acılar denizine gömdün ayağıma taşlar bağlayarak


Ben seni ne çok sevmiştim senin için ömrümü yoluna sermiştim
Her gecenin zifiri karanlığını aydınlatan gözlerinde kaybolmaya
Güller açtıran gülüşünü mimiklerini izleyip gülmeye,
İçli o denli güzel söylediğin ‘elbet bir gün buluşacağız’ diye başladığın şarkına
Öyle alışmıştım öyle benimsemiştim ki hiç bunlardan kopmayacağımı zannetmiştim

Aynı acıları farklı yerlerde bize çektiren bu kader değil miydi? Bizi yan yana getiren,
Tüm umutların tükendiği, toprağımızın çatlayıp kuruduğu zaman yağan yağmur misali
Bizi kavuşturan aynı dere yatağında sürüklenmemize sebep olan.
Öyleyse neden bu ani kaçışın, sen bunu yapmazdın be gülüm söyle hadi söyle
Söyle ne olur yaratan aşkına söyle neydi seni insafsızca değiştiren.

Ben artık bittim, eski günlerime dönmek istemiyorum artık sensiz yaşamak mı asla.
Alışamıyorum anla sensizlik inan öyle zor ki tüm dünyayı yükleseler omzuma
Ne bu kadar zor gelirdi ne de bu gidiş kadar acı verirdi güçsüz şu vücuda,
Hiçbir şeyim düzgün gitmedi ki şu dünya da baksana yaradana ettiğim dualar,
Sensiz olacaksam al canımı diye ettiğim feryatlar bile tutmuyor kabul görmüyor
Ah canım ama inan bu acı bu yıkılmışlığa rağmen hala bu gözler seni bekliyor.

[вσυя∂¢αη]

BeNi NeReDe..?

beni nereye koyuyorsun böyle?
neresinde yaşıyorum yüreğinin?
var mıyım senin için,
*******inin masalsı düşü ben miyim
yoksa kendin misin?...
beni sığdırabiliyor musun içine?
hangi yana baksam tünel;
sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu
hani içinin aynasıdır ya sevdiğin,
benim aynamda karanlık aksetmekte...
öyleyse anlarım ki ben de yokum sen de.
beni nerede yaşatıyorsun söyle?
cennetin miyim senin,
amber kokulu bahçelerinde gezindiğin?
yoksa kaybolduğun kör kuyun mu,
dehliz yalnızlıklarını yitirdiğin?
artık anlamsız geliyor tüm sorular
yanıtlarını bir gün verecek olsan bile
ben de bir şeyler buram buram,
ben de çok şey ılık ılık,
ben de sen acıtarak, kanayarak
eksiliyor...
ben seni bunca zamana ağırlayamazken ruhumda
aitsizliğim çaresiz çoğalıyor...
ve görüyorum aynada yüzü silinmiş suretimi
sen bende herşeysin belki ama
ben sende yitiyorum için için...
beni nerelerde arıyorsun öyle?
yüreğine sor bir de
mutlaka cevabı gelecektir sessizliğinin...

[вσυя∂¢αη]

BeN Seni Sensiz Sevdim

Ben seni severken
Sen yanımda yoktun ki!
Ben seni özlerken
Sen bilmiyordun ki!
Ben seni sensiz sevdim...
Sen yokken bakışların vardı
Beynime kazınmış
Nereye baksam oradaydılar,
Ben seni sensiz sevdim..
Göremesem de, rüyamdaydın,
Sevmesen de, kalbimin derinliklerindeydin
Ve kimse seni oradan çıkaramayacak.
Sen bile!
Ben seni sensiz sevdim...
Sen olmasan da, hayalin vardı,
Sen olmasan da, şarkılar vardı;
Seni hatırlatan...
Sen olmasan da, her dakika aklımdaydın.
Ben seni sensiz sevdim...
Sen olmasan da,yıldızlar vardı,
Sen olmasan da,bulutlar vardı,
Sen olmasan da,günbatımları vardı,
Sen olmasan da,denizler vardı...
Ben seni sensiz sevdim...
Aslında sen hep vardın,
Aynı şehirde,aynı sokakta,
“Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum”ama;
Ben seni sensiz sevdim...
Ne olurdu sende beni sevseydin?
Ne olurdu bu kadar gözyaşı dökmeseydim?
Ama inanıyorum ki sen uyandıracaksın beni,
Hani kıyamet koptuğunda...
Ben seni sensiz sevdim...
Neden sevdim bilmiyorum ama çok sevdim!!!

[вσυя∂¢αη]

AYRILIK MI BU GİDİŞ

Hep gözlerini sakladın benden.
Sen kaçtın ben yoruldum.
Kanat açtın denizlere.
İzlerini aradım her adımımda.
Işıklarda yansıdın yüreğime.
Kelimelerde yelken açtın,
Tanımadan bilmeden görmeden,
Çocuksu coşkularıma.

Bilmek hakkımsa bilmeliyim.
Bu bir heyecansa dinmeliyim.
Örselenmişse gerçekler,
Yalnızlık limanındaki,tek tekne bensem
Gafil ömrümü sürüklenmeden yaşamalıyım..

Bir kemanın sesidir yüreğimdeki.
Bir türkünün destanıdır yazdığım.
Bir dağ çiçeğidir yalnızlığım,
Ulaşılması güç, kokusu muhteşem olan..
Yinede,
Bilmek hakkımsa bilmeliyim.
Yokluğunun izinden gitmekse hissetmeliyim.
Karanlıksa önüm aydınlığı çağırmalıyım.
Ayrılıksa gözyaşlarıyla çağlamalıyım.
Ama diz çökmeden ve sana görünmeden

[вσυя∂¢αη]

Sana.....


Sana çiçekler getirsem en bakir dağlardan ..


Güller getirsem kan rengi


Uykusuz *******de işlenmiş özlemler getirsem.


Ve bir akşam çıkagelsem gün batarken ..


Yorgun kollarımda hasret


Yüreğimde seni.


...


Bilirim daha gelmeden beni ..


Haber verecekler geldiğimi


Ve işte o zaman ..


Ne sen bir kelime söyleyebileceksin ..


Ne de ben anlatabileceğim neler çektiğimi ..


..


Sana iki uzun saat sunsam gece nöbetlerimden ..


İki çileli saat senin bilmediğin ..


Sonra her saniye hesap verdiğim acılarım ..


Bir kara taş gibi karşına diksem ..


Ve barut kokan ellerimle bir akşam ..


ANİDEN ÇIKAGELSEM........................,

[вσυя∂¢αη]

Sevmeyi bilmeyen ne anlasın

Gül yüzlerde solmuş güller açmaz oldu söyle
Niçin garip aşıklar düşmüş sefil yüreklerde
Sevda bağlarında bülbül feryat eder güle
Aşık şem a yanar sevmeyi bilmeyene

Kaç aşık bir maşuk uğruna düştü çöllere
Umut besledi benim gibi kuru bir gülde
Aşık olanın derdi vuslat bulmaktır sevgiliye
Naz eder sevmeyi bilmeyen merhametsiz zalimce

Kim var benim gibi derde düş olup aşka yanan
Bir hayale uğrunda koşan varmı benim gibi yorulmadan
Aşk ehlinden olup ölümü bekleyen aşkı tatmadan
Varmıdır benim gibi Firavun yürekliye aşk ilan eden

Zaman nedir sevmeyi bilmeyene aşk hikayedir
Çile dost olur şem a yanan aşığa şerbettir
Zehir aşık olan için bir tebessüm ilk bahardır
Sevmeyi bilmeyen ne anlasın aşk sevgi nedir

[вσυя∂¢αη]

Aşk İki Kişiliktir

Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
******* boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir

[вσυя∂¢αη]

Seni Seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri
SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu
Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte...
Güldüğü zaman yukarıya bakardı;
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı...
Ne güzeldiler sen bilmiyordun...
BEN SENİ SEVİYORDUM...
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu, çoğalıyordu
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun,
Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk

Cesurduk...
Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller...
Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun...
Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun
Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yagmurlar yağdı serin haziran aksamlarına
Derken bir gün uzaktan gördüm seni...
Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı
Kalbimi acıttı her zaman ki gibi...
Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...

[вσυя∂¢αη]

-Bu Gece En Hüzünlü Şiirleri Yazabilirim-

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim

Şöyle diyebilirim : 'Gece yıldızlardaydı
Ve yıldızlar, maviydi, uzaklarda üşürler'

Gökte gece yelinin söylediği türküler

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim
Hem sevdim, hem sevildim, ya da o böyle söyler

Bu gece gibi miydi kucağıma aldığım
Öptüm onu öptüm de üstümde sonsuz gökler

Hem sevdim, hem sevildim, ya da ben böyle derim
Sevmeden durulmayan iri, durgun bakışlı gözler

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim
Duymak yitirdiğimi, ah daha neler neler

Geceyi duymak, onsuz daha ulu geceyi
Çimenlere düşen çiy yazdığım bu dizeler

Sevgim onu alakoymaya yetmediyse ne çıkar
Ve o benimle değil, yıldızlıdır *******

Yürek zor katlanıyor onu yitirmelere
Bakışlar sanki onu bana getirecekler

Böyle *******deydi ağaçlar beyaz olur
Artık ne ben öyleyim ne de eski *******

Sesim ara rüzgarı ona ulaşmak için
Şimdi sevmiyorum ya, eskidendi sevmeler

Şimdi kimbilir kimin benim olduğu gibi
Sesi, aydınlık teni, sonsuz uzayan gözler

Sevmiyorum doğrudur, yürek bu hala sever
Sevmek kısa sürdüyse unutmak uzun sürer

Bu gece gibi miydi kollarıma almıştım
Yüreğimde bir burgu ah onu yitirmeler

Budur bana verdiği acıların en sonu
Sondur bu onun için yazacağım dizeler

[вσυя∂¢αη]

BEN HASRETİNDEN ÖLÜNCE

Ayak izlerin kaldı sen giderken kapımda
*******i düşlerimde gördüm
Başımı yastığa koyduğumda
Sanki hayalin dolaşır körpencereli odamda


Yalnızlık sardı yüreğimi sende çekip gidince
Anılar yakamı bırakmaz
Hayalin gözlerime düşünce
Onunla mutlumu olacaksın
BEN HASRETİNDEN ÖLÜNCE...

[вσυя∂¢αη]

~~DAYAN YÜREĞİM~~

Her gidişin
Elbet dönüşü var
Sonuna kadar sabret
Dayan yıkmasın seni
Bu yalan dünya
Sakın kapılıp gitme
O fırtınalara
Ne fırtınalar atlattık birlikte
Ne sevda denizleri gördük
Rüzgarlar savurdu
Bizi hep bir yerlere
Hiç yerimizde kalamadık
Dayan yüreğim..
Bir gün bitecek bu hasret
İşte o zaman hayat yeniden başlayacak
Dayan yüreğim
Seni seveni bulacaksın
Hep fazlasını verdin
Bu sefer karşılıklı olacak
Hep parçalandın biliyorum ama
Bu sefer adı AsK olacak..

[вσυя∂¢αη]

GEL BİR GECE

Taşarken gönül ırmağım hüzün çöllerinde,

Katıp önüne ölümsüz sevdaları gel bir gece...

Savrul önce, isimsiz, sahipsiz bozkırlarda,

Sonra süzülüp enginlerden,

rüyalarıma gel bir gece...



Ellerim kanlı, bileklerimi bulamışım sevdana,

İlmek yapıp hasretini, dolarsam boynuma,

Bir meltem gibi esip gel gittiğin topraklara,

Bir tutam çiçeği çok görme bana,

mezarıma gel bir gece...



Yağmur yağarken yurdumun heybetli dağlarına,

Selam durmuşken Anadolu aya ve yıldıza,

Yediveren gülleri gibi bir hülyalı baharla,

Sürüp göğsüne vatan kokusunu,

allanıp pullanıp gel bir gece...

[вσυя∂¢αη]

ÇaGıR YÜREĞ!M!

Unutmadım, unutamadım seni,o öldüren sevgini,
Vazgeçmedim senden umudu kesmedim gözlerinden,
Bekledim doğan güneşle, belki o getirir diye seni,
Karanlıkta yıldızlara sordum, yoksa onlar mı getirirdi sevdiğimi.

Durmadım,yılmadım kalbimden, kalbine duyurana kadar sevgimi,
Bitiremedim, nefret etsem bile bu yok eden özlemi,
Canımı yoluna verdim, yıkılmamak için savaştım, ah bir görsen beni,
Ben seni sevdim, ben sana kaldım, yeter artık çağır şu yüreğimi.

Elimden gelen sadece büyük bir haykırış,
Umutsuz belki, bir ihtimal bile olmasa da bu yakarış,
Neden bir tanem, neden, gelsen şimdi biter her acı yine kalplerde barış,
Sevgiye senin ki, hadi bir kalp bağışla bana, sanadır bu yalvarış.

Görmüyor musun bitiyorum sensiz, eriyorum bir mum gibi,
Hadi ateş ol tekrar yak beni, hatırla hor görme geçen günleri,
Boş kalmasın anılar kalmasın yaşanmışlığıyla, koparma içimden,
Bitsin bu ayrılık, ellerimi tut yine sen değil misin ki yaşamamın tek sebebi.

Koş tekrar benimle aynı hayallere, sımsıkı tut bırakma benim gibi,
Ben seni tutarken kaybetmemek için, yakala hadi attım sana kalbimi,
Gördün mü ışığı geleceği gösteriyor şimdi, ayrılmayan ikimizi, bitmeyecek sevgimizi,
En güzel duyguların başladığı, senin bana gelen en saf halini.

Anladın mı seni seven bir kalp var yeryüzünde, seni arayan,
Buldun mu şimdi aradığını, yalnızlığın hain kollarında,
Verdin mi kararını, uyandıracak mısın beni bu kötü rüyadan,
Açacak mısın kollarını, yeniden ısıtacak mısın benimle varlığımı, yine her an.

[вσυя∂¢αη]

Seni Beklerken !...

Unutmadım ki gözlerinin rengini.
Yıllar yılı kalbimde saklı birisi.
Hüzünle tararken ufku engini;
Yorgun düşerdi, gözlerimin iris'i

******* ayazı benle bölüşürdü.
Sensiz kalan bu beden titrer üşürdü.
Şakaklarıma çoktan aklar düşürdü.
Özlemin o dinmeyen yakıcı hissi.

Sensiz kalan gönlüme, bin acı verdi.
Ayrılık bedenime, zamansız erdi.
Rüyalarımda bile seni gizlerdi:
Yüzünü perdelerdi, düşlerin sisi.

******* boyu adın düşerken dile,
Kollarına alırdı amansız çile...
Aslı saçıyla yanan kerem'i bile:
Yakmamıştı kimseyi senin gibisi.

Sayamadım, belki bin, belki binelli.
Hasret günleri... yıkacak beni belli.
Her gözyaşımda bana verdi teselli:
''-belki de gelir! '' dedi. umut perisi...

Çektiğim çile aşkın bir özverisi.
Ayrılık daha öte...ölüm berisi.
Ne ağıtlar yakıldı? destan serisi.
Seni beklerken aşkım... yalan gerisi...

[вσυя∂¢αη]

Bir Ayrılış Hikayesi

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...
Ve artık
biliyorum:
Toprağın
Yüzü güneşli bir ana gibi
En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini...

Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olanın parmaklarına
başımı kurtarmam kâbil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak...

Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...

Kadın sustu.

SARILDILAR

Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...

AYRILDILAR...

[вσυя∂¢αη]

Bir Gün Anlarsın

Uykuların kaçar *******i
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
Vurursun başını soğuk taş duvarlara
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın
Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersin de aynalarda güzelliğini
Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın
Dolar gözlerin için burkulur
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların
Sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz
Ama yorgun
Ama bitkin
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden

Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın

[вσυя∂¢αη]

Acılara Tutunmak

Acı çekmek özgürlükse
Özgürüz ikimizde
O yuvasız çalıkuşu
Bense kafeste kanarya
O dolaşmış daldan dala
Savurmuş yüreğini
Ben bölmüşüm yüreğimi
Başkaldıran dizelere
Aramakmış oysa sevmek
Özlemekmiş oysa sevmek
Bulup bulup yitirmekmiş
Düşsel bir oyuncağı
Yalanmış hepsi yalan
Yalanmıs hepsi yalan
Sevmek diye bir şey varmış
Sevmek diye bir şey yokmuş
Acı çektim günlerce
Acı çektim susarak
Şu kısacık konuklukta
Deprem kargaşasında
Yaşadım bir kaç bin yıl
Acılara tutunarak
Acı çekmek özgürlükse
Özgürüz ikimizde
Acılardan arta kalan
İşte bu bakışlarmış
Buğu diye gözlerinde
Gün batımı bulutlarmış.

[вσυя∂¢αη]

"Ben gideyim" Diyor Hüznün

Şiir gibisin; sımsıcak ve biraz buruk
Hazlar ve elemler var sende
Geldiğinde "ben gideyim" diyor hüznün,
Gülemiyorum
Giderken,seni görebilmenin sevinciyle
Ağlayamıyorum
Alt-üst bile değil
Karmakarışık ediyorsun beni
Yaz gününde,kar yağdırıyorsun gönlüme
Serinliğe sevinemeden donuyor,buz gibi
Kışın varlığın ateşliyor;
"ısınmak" gelirken aklıma yanıyorum,
Kül oluyorum
Çöz de git,darmadağın gönlüm
Sessizliğim aldatıcı
Biliyorum; fırtına başlayacak gidişinle ...

[вσυя∂¢αη]

Güller Ellerinde GüzeL

uzaktan seyrediyorum seni
sevdayı sarıp sarmaladığın
o ellerindeki güllerle..

ürkeksin ve bir o kadar sevecen
sağ elinde tenin kadar beyaz, saf gülleri
sol elinde ise yapraklarında geçmişin
bir kaç damlası kalmış olan
kırmızı güller
sımsıkı tutuyorsun

bazen tüm gülleri sol elinde tümleştiriyor
bazen de yine yerlerine koyuyorsun
garip bir heyecanın var farkında olmadığın
biliyorum sen sevmekten korkuyorsun
yüreğimdeki sevdamı anladım ki göremiyorsun

her iki gül de benim için değerlidir
geçmişin ve geleceğin gibi
çünkü o gülleri sevdiğim sen sen tutuyorsun
bana bir tek dikeni de yeter bilmiyorsun..

[вσυя∂¢αη]

BEN mahkum,SEN gardiyan

Bazı gerçekler vardır değişmeyen,
Toprağa dek insanın şahsına münhasır olup,
Ancak onunla birlikte mezara giren.
Ten gibi, ruh gibi, can gibi, birde SEN! gibi...

Sen, benim en aydınlık karanlığım.
Sen benim en yakın ırağım.
Sen benim, ben kadar gerçeğim, tekim,
Vazgeçilmezim...

Ne olur hep yanımda kal, gitme bir yere.
Sonsuza dek yüreğimde olman,
Beynimde, ruhumda dolaşman yetmez bana.
Sen, senliğinle hep ama hep yanımda ol ne olur.

Her ayrılık son olsun, her ayrılık ders olsun ikimize.
Sen ki, yana yakıla hasretini çektiğim,
Sen ki, özleminle günler, ******* eskittiğim,
Sen ki, adına "KADERİM" dediğim...

Kösebaşlarının eşkiya karanlıkları,
Çıkmaz sokakların çıkmaz sonları korkutmaz beni.
Ben sensizlikten korkarım ancak.
Ben sensizliğin karanlık uçurumlarında
Paramparça olmaktan...

Gözlerine mahkum, afsız, infazsız bir müebbet...
Karanlık ve soğuk zindanlarında yüreğinin,
Ebediyete kadar kalmak olsun cezam.
Ben mahkum, sen gardiyan.

[вσυя∂¢αη]

Aracısız Sevdim

dokunamam günü geçmiş küflü mektuplarına
nasıl cümleler kurduğunu iyi bilirim

çiçeksiz bir ilkbaharın utanmışlığını
sevgisiz bir çiçeğin bitkisel yaşamını iyi bilirim
sevgimi çiçeklerle anlatamam

aracısız sevebilir misin sevmişliğimi?
yüreğimde bensiz olabilir misin?

aşk şiirleri yazamam senin için
ismini kazıyamam ağaçlara
fakülte çıkışları yolunu bekleyemem
kaçamak bakışlar atamam kapalı pencerene
hiç aracısız sevdim seni..

olur da belki sen de okuyorsundur
yokluğumda dökülen bu satırları

korkma çevir sayfalarını
sandığın kadar acı değildir şiirlerim
yalana borcum yok her an anlatabilirim seni
vefasız değilim, vefasız sevgilim

*******ime çamur atıp durma
bu kadar nankör olma
hiç aracısız sevdim seni

hangi sabahlar bekledim bilir misin, hangi sabahlar?
yakamda soldu kendiliğinden bir kırmızı gül
posta güvercinim öldü avuçlarımda
olsaydı kulakları çınlardı uçurtmamın
seni gökyüzünde dolaştırdığı saatleri anlatırdı
yine de hiç aracı yapmadım hiçbir şeyi..

hemen heveslenme aldığım bilete
yirmidört trenine binemeyebilirim
sana ulaşmak için koca treni meşgul edemem,
onu aracı yapamam..

affet beni sevgilim beni anla
bu mektubu sana yollayamam..

[вσυя∂¢αη]

Öyle ZOR ki ! ! !

Gidiyorum!
Ama bu sefer
Yollara serptim sevdamı.
Kaybolursam iz sür,
Gel bul beni.
Bırakma uzaklarda,
Unutma, boşverme...

Umutlarım sana emanet
Onlara dikkat et.
Yokluğumda sımsıkı sarıl hayata
Ve beni bekle.
Sen bekle ki ben gelebileyim...
Sen bekle ki ben hayatı daha çok seveyim...

Hayallerle avunmak, kendimi kandırmak...
Öyle zor ki yokluğuna bahaneler bulmak.
Kibrit kutularından evler yapıp
Bacalarında duman aramak...
Öyle zor...
Öyle zor ki...

[вσυя∂¢αη]

HazaN ve HüzüN

Veda eder ağaçlar yapraklarına bu mevsim.
Sevdalar inadına daha koyulur.
Ve doğanın hırkası sarıdır artık.
Renklerin armonisi yaşanır ardı sıra.
Yeşil kırmızıya, kırmızı sarıya bırakır yerini gün be gün.

Hazin bir yitişin ilk çağrısı mıdır sonbahar yoksa,
Yeniden oluşum kozası mı?
Ölü toprağı serpilmiş şehirlerin
Yalnızlığında uyanılır *******in sabahına.

Kelebek bakışlarında hayal edilir okyanuslar...
Bir bir yüzüne kapanmıştır kapılar kalabalığın.
Kordon Boyundaki bank dost arar dertleşecek.
Deniz üstü sohbetler özlenir olmuştur.

Çilingir sofrasının kahkahaları yankılanır balıkçı iskelesinde.
Ağaçlar yavaşça bırakır yaprağını yere,
Asi çiçekler bekleşir toprağın eşiğinde.
Sayfa arasındaki gül yaprağıncadır hülyalar.

Maviye, yeşile mersiyeler yazılır çatlamış dudaklarca.
Ellerinde topaçları yaz çocukları,
Kaçışır her biri bir köşeye.
Camdaki buğuya çizilince sıkıntıların resmi,
Son sıcağı da çekilince bedenden
Yazın, Eylül kuşlarına yüklendiyse menevişler
Artık hazana akmaktadır zaman.
Güneş, Kaf Dağının ardındadır umarsız.

Ve bir seyyahın zulasında bir dahaki dönüşe götürülür umutlar.
Beklemekse eğer yazgımız,
Hazanın sonunda elbet bahar olacak.

[вσυя∂¢αη]

Kanayan Yara..

Merhaba yüreğimin kırık yarısı,
Yine söz geçiremedim
Kanayan şu yarama,
Dur,
Bırak,
Bırak çek git diyemedim işte.
Diyemedim deli gönlüme...
Solmaya yüz tuttu aldığım tüm güller,
Bir şu kanayan yaram kaldı ruhumda,
Bir de sensiz sabahladığım tozlu kaldırımlar...
Şimdi ne sen varsın,
Nede her zaman sırtımı dayadığım
Tozlu kaldırımlarım...
Yine mavi ayazların orta yerinde;
Yapayalnız, çaresiz kaldım...
Gözlerim de sustu
Haykırmıyor artık gidenlerin ardından...
Gidiyorum buralardan,
Bu sefer bende bilmiyorum pusulamı...
Hıçkırıklarla dolu gitarım,
Bir ben,
Birde kanayan şu yaramla
Gidiyorum meçhule.
Kim karşılar,
Kim ağırlar bilmiyorum.
Ama gidiyorum işte...
Yaram durmaz yine kanar.
Belki yine zaptedemem deli gönlümü,
Yook!...
Artık yazmaz ellerim...
Ağaç yapraklarında yüreğim artık,
Günü gelince solar gider usulca...
Gök yüzünde gözlerim artık,
Her yerde, her zaman görür seni...
Güvercin yüreğinde dillerim çaresiz,
Susar gider...
Söylenecek tek cümle kaldı yürek satırımda.
Ne güle güle derim,
Ne de hoşça kal...
Bir cümle sadece...
.........................................
Kaybolur çığlıkların asrında.
Ne sen duyarsın,
Ne de alem...

[вσυя∂¢αη]

Alışamadım Yokluğuna

Merhaba yağmur bakışlım;
Gözleri çiselim.
Gören var mı gözlerindeki süsü?
Benim gibi silen var mı gözlerini?
Mutlu musun oralarda?...

Biliyor musun?
Her kötü olduğunda
Titrerdi yüreğimin köşesi,
Titrer ve incinirdi anlamazdın!...

Şimdi nasılsın diye sormuyorum
Çok iyi biliyorum ki iyisin
Kötü olsan hissederdim,
Titrerdi yüreğimin bir köşesi...

Beni merak ediyorsan,
Yüreğime yağan onca yağmurdan,
Hayallerime çöken depremlerden sonra
Nasılım bilmiyorum...

Titriyor mu yüreğinin bir köşesi?
Canın acıyor mu hani?
Canım diyip uyanıyor musun uykundan?

Susuyorsun!
Tamam!
Anladım boş ver...

Buralarda iyice ısınmaya başladı zaten,
Caddeler kalabalıklaştı biliyor musun?
En kalabalık caddede bile
Senden eser yok,
Öyle kaybettirmişsin ki kendini!...
Ellerinle beslediğin
Güvercinler bile tanımıyor artık seni...

Bir ben hala unutamıyorum seni,
Bir ben gizlice el sallıyorum
Gelip geçen Mavi Trenlere
Ve hala umutlanıyorum biliyor musun?
Belki arasın,
Belki gelirsin diye,
Ve belki seversin diye...

Buralarda zaman
Zaman!?...
Hiç geçmeyecek gibi,
Kolumdaki saat
Hala bırakıp gittiğin yerde,
Akrep de yelkovan da
Alışamadı bırakıp gidişine.

Kader
Mavi Tren'in
Mavi ayazında üşümeyi
*******e günaydın demeyi
Reva görmüş diyorum ,
Bazen kendi kendime...

Her zaman
Bir şeyler eksik olacakmış gibi,
Her an bir damla yaş
Kayıp gidecekmiş gibi geliyor...

Ne tuhaf !
Kaldırımlar bile alıştı bu halime;
Yorgun,
Kaybetmiş,
Ağlamaklı
Biraz da avare halime....
Alıştılar şu gidişine biliyor musun?
Kuşlar bile alıştı yetimliğime...

Bir ben kahretsin
Bir ben alışamadım yokluğuna...

[вσυя∂¢αη]

Hoşçakal Gönlümün Nazlısı

Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
önümdeki uçurumlara aldırmadan
varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın
o gerçekleşmeyen hayallerim.
ardımda yaralı bir yürek
kederli bir ömür
ve yoksul anılar bırakarak
çekip gidiyorum sevdiğim
hoşçakal gönlümün nazlısı, bağrımın sızısı,
hoşçakal

Gidiyorum başım önümde, gözümde nem
duramam artık ey aşk, ey sevdiğim
hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde duramam
hiç bir anı kabul etmiyor beni
bedenim buz gibi soğuk
yüreğim param parça keder
kış kadar soğuk ellerim
ardımda yoksul bir sevda
ve bana ait ne varsa
bırakıp gidiyorum ardıma bakmadan
hoşça kal anlımın yazısı, kaderimin küskünü
hoşçakal

Bütün yaprakları dökülmüş
dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak
ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım
çınar ağacını yaslı
meçhule giden acılar yüklü bir gemide
uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi
şarkıların sustuğu, aşkların vurulduğu
limanlara gidiyorum sevdiğim
hoşça kal kırık sazım, sevdamın yaralı türküsü
hoşçakal

Bir yıldız daha kaymadan gözlerimden
yüreğimden bir arzu daha sönmeden
ıssız bir köşede bırakıp kırgın gülüşlerimi
sabah çiğlerine gözyaşlarımı,
hüzünlü bir fotoğrafta düşlerimi bırakıp
çekip gidiyorum buralardan ey aşk, ey sevdiğim

Bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları
ağlamamalı bu yürek bir daha
yüreğimdeki acıyı, başka bir acıyla sarıp
alıp dağların ve yıldızların gölgesini yanıma
yüzümde kış, bakışlarımda kar
yorgun akan bir ırmak misali
kimsesiz sokaklara bırakıp yanlızlığımı
çekip gidiyorum sevdiğim
hoşça kal *******imin yıldızı, karlı dağların yalnız kızı
hoşça kal

Bütün borçlarını ödedim bu sokakların, alacağımı aldım
geri dönmez bir mevsimdeyim artık duramam ey aşk
bu şehre sığamam bu hüzünle
yoksa acılar üşütür beni
kar kavurur anılarımı
donar bakışlarım
üşürüm... üşürüm ey aşk

Sorma nereye, hangi dağın ardına?
ne kadar uzağa varır yolum?
kim yoldaş olur bana ?
dönüp gelir miyim yine bahar geldiğinde ?
çiçek açtığında mor dağlar
sorma!...

Ey gönlümün sultanı, iki gözüm hosçakal
her sabah gülüşünden öptüğüm,
saçlarını okşadığım her gece
hoşçakal
artık vakit tamam
yıldızlara gözlerimi
ayışığna sessiz gölgelerimi bırakıp
sazımdaki hüznü, içimdeki sızıyı
boynu bükük karanfilimi
ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara
sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma
çekip gidiyorum işte
hoşçakal nazlı çocukluğum, sevdalı gençliğim
bağrımın ateşi, kalbimin ahı, mühür gözlü yar
hoşçakal…

[вσυя∂¢αη]

Aşka Benzetme

Bir çeşit ızdıraptır o,
bir çeşit can çekişme.
Yüreği avuçlayıp
sunmaktır mütemadiyen
gecenin zifiri karanlığında
bilinmez bir güce.

Bir çeşit alışkanlıktır o,
bir çeşit kabullenme.
Şöyle güzelce bir elbiseyi giyip de
çıkarmamak uzun bir süre.
Bir çeşit kirlenme ve kirletme.

Bir çeşit sesleniştir aynı zamanda,
bir bekleyiş.
İnsanların akın ettiği bir istasyonun
buz gibi duvarlarına yaslayıp sırtını
izlemektir geçen trenleri.
Birine atlayıp süzülmektir unutulmuş topraklara
ve terketmek trenleri günün birinde

[вσυя∂¢αη]

Aşka Demlenen Ömür

Sevdam, yüreğinde üşürken,
Denizler yanıyor bakışlarımdan.
Yalnızlığın kalabalığına karıştığı gibi sensizliğim;
Yokluğunun sesine karıştı sessizliğim.
Ellerimde kalan;
Ayrılık acıları
Ve duygularımın dokusundaki bir tek hayalin.
Rüzgarın dokunuşları alnımın ateşini alırken;
Islak gözlerim üşüyor bu sabrın buzulundan.
Zaman dışı saatleri kim anlar ki söylesem?
Çiçekler tutuşturulmuş ayrılığın eline.
Ve bir yokluk yakamozu düşmüş gönül nehrine.
Gökyüzüne düşen *******imden alınmış sabah,
Artık, yalnızlığım doğuyor güneş yerine.
Sesinin yankısıdır bu isimsiz çığlığım,
Hasretin buharıdır bütün bulutlar.
Duyamazsın beni duymayacaksın;
Çünkü acılarım kadar sevinçlerin var.
Bense, elime verdiğin bir bardak zehrin;
Ölümünü yaşıyorum an be an sana.
Sana, can çekişimin her saatini,
Armağan ediyorum, son nefese kadar.
Bin ömür mutlu olmana yetecek kadar
Bir acılı ömür yokoldu sana...

[вσυя∂¢αη]

Mavi Gözlerin

Bahar her mevsim
Gözlerinde
Gözlerin hermevsim
Bahar gibi açar kalbinde

Hangi yesil bakis
Seni alan bu maviliklere
Kuslar gibi bakislarin
Günesin kalbinde

günes gibi parlayan hangi gözlerdi
sen yakma ki kusların canını
günes açsin her sabah onlarla
sen sevki kırmızı goncayı

güneste seni sevsin
duy ki martilarin sesini
denizde sahillerde seni beklesin
gel ki vadilerin ardina

bulutlar hep senle gelsin
sus ki hiç konusma
bülbüller hep seni sevsin
sen gelki oda, sana kossun

sen onu sevki oda, seni sevsin
sudan topraktan, var olmus
mavi gözlerin

[вσυя∂¢αη]

Nedenler Sıralanır Giderken

Akşam mı odu
Böyle döne döne çığlık çığlığa
Neden uçuyor kuşlar havada hiç durmadan
Gri mantosuna mı bürünmüş gökler
Atlasımdaki denizlerin mavisini kimler aparmış
Neden kimsenin ağzını bıçak açmıyor
Kimleri yaralıyor yüreğimdeki sevda

Hüzün mü doldu
Neden buğulandı gözlerin
Altlarında uzanan dere yatakları neden
Ufuklara mı kilitlenmiş göz bebeklerin
Bir of çekimlik havayı kim doldurttu ciğerlerine
Sıkma dişlerini öyle kenetleyip n'olur
Yazık etme kendine

Vakit mi doldu
Neden alıp götürüyor perçemini rüzgâr
Yüzün istasyona mı doğru yöneldi
Kim çeldi aklını böyle habersiz
Ya kim tutuşturdu, söyle
Tıka basa dolu o valizi eline
Yolculuk mu var yoksa
Nereye ? ? ?

[вσυя∂¢αη]

ADAK

Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan

Sana bir dolu umut getireceğim
Küçük ellerine sığmayacak
Sana Afrika *******ini getireceğim
Sımsıcak..

Sana çiçekler getireceğim
Bozulmuş güz bahçelerinden
Sana bir serinlik getireceğim
Yağmur tanelerinden..

Sana avuç avuç yıldız getireceğim
Güneşimden başka
Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim
Köpük köpük dalga dalga..

Sana bir rüzgar getireceğim
Dağlardan, tepelerden
Gitme, sana zamanı getireceğim
Zamanın bittiği yerden...

[вσυя∂¢αη]

DİYEBİLSEYDİM

Anladım diyemem ki! Suçluyum
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle
Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben biterdim
En kötüsü beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde
Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz
Ve nice yıllar kovalardı birbirini
Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kalırdı
Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim

[вσυя∂¢αη]

İşte,Bende...

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven - kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim yar.


Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini...
Sevilmeyeceklerini...
Koklanmayacaklarını...
Okşanmayacaklarını...
Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İşte, ben de seni böyle beklerim yar.


Yar, ipek böceğini bilir misin?
Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını
Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını
Ama aşkına feda eder kendini.
Öyle verir kendini yarenine korkusuzca
İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar.


Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin ?
Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için
Öyle zorludur ki ayrılmaları
Verir meyvesini ağaç
meyve tohum olur, tohum kök olur
Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden
İşte bende böyle yar;
Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak icin