Yok Oluş

[вσυя∂¢αη]

Yok Oluş


Yok oluşlarla başladı
bu sensizlik sonu olmayan
bir uçurum gözlerinde
kaybolduğum
o kadın sen miydin
bu koca yüreği titreten
o küçük ellerinle
sen;
ne de büyük gözlerin
ılık rüzgarlarda
savrulur mu saçların
güz yaprakları gibi
uzaklara
yok oluşlarla başladı
sensizlik biter mi
bilmem...

[вσυя∂¢αη]

Hayata Dair

insan doğar ilk ağlayarak merhaba der hayata
belki yaşamda mutlu olacağının ağlayışıdır bu
belki de acıları için döktüğü ilk gözyaşı
ama doğdun bebek başka çaresi yok yaşayacaksın bu hayatı

büyür yavaş yavaş dur diyemediği yıllara karşı
nede çabuk geçer zaman o farkına varmadan
ne yazık gider habersiz son denilen yollara doğru
her girdiği yaşı terkeder hızlıca ona sormadan

çocukların olur boy boy artık babasın
anana babana çektirdiklerin gelsin aklına
baba olunca düşün yatıklarını için kanasın
iş işten geçtiğini anlarsın ve dönersin şaşkına

kendine gel silkin uyan artık olma derbeder
dost diye sarıldıkların bir gün terkeder gider
söyle bana malın olmasa varlığın kaç para eder
kürkün yediği eşeğe adam dediği bir rezil hayat

ettiğini çeker insan derdi rahmetli babam
şimdi daha iyi anlıyorum bu sözün yüceliğini
her şey çok tuhaf gelir karışır kafan
işte sonunda yıllar bitiriverdi o zalım güzelliğini

yüzün kırışmış ellerin titremiş maskaraya dönmüşsün
alev alevdin gençken şimdi kül misali sönmüşsün
aşık olmuş acı çekmiş mutlu olmuş herbişeyi görmüşsün
yaşadığını zannediyorsun ihtiyar ama artık sende ölmüşsün

aşk meşk iş güç çoluk çocuk
ağarı vermiş saçların nede çabuk
üstü çivili omuzlarda bir tabut
götürüvermiş seni sonsuzluğa doğru

[вσυя∂¢αη]

Sana Bakmak

Bir volkanın içindeyim,üşüyorum
Bir fırtınanı ortasındayım,yanıyorum
Anlatmak istediğim herşeyi anlatmak istiyorum, anlatamıyorum
Çünkü şu an gözlerine bakıyorum,gözlerine bakıyorum ve orada kayboluyorum

[вσυя∂¢αη]

Kaldırımın Kızı



Kaldır kafanı
Bak bir kere gözlerimin içine
Her gün aynı kaldırım taşına bakmaktan bıkmadın mı
Kaldır kafanı
Bir şeyler söyliycem gözlerine
Ne olur kaldır şu kafanı
Fark et beni bir kereliğine
Cesaret gelsin yüreğime
Gözlerin değdiğinde gözlerime
Bir kez söylesem yeter
Seni sevdiğimi
Bir kez gözlerini gözlerimde hissetsem
Yeter oracıkta ölsem

Sen her gün
O sessiz sokaktan
Saçlarını savurarak geçerken
Ben seni uzaktan uzağa severim
Bilmezsin
İsterim ki bir gün gözlerimiz çarpışsın köşe başında
Ama yok
Sen ezbere biliyorsun o köşe başını
Bu inat neden
Niye kaldırmıyorsun kafanı

Diyorum ki
Bir gün o köşe başında
Gözlerini unutsan
Yada saçlarından bir tutam
Bıkmadan, usanmadan okşasam
Saçının bir teline aşık olsam
Yansam tutuşsam ağlasam
Kaldırıp o inatçı kafanı
Gözlerime baksan

Bu şiiri
Yarın sen o köşe başından geçerken
Önüne sereceğim
Hani ezbere biliyordun ya o köşe başını
Farkına varırsın elbet
Altına adımı yazar mıyım bilmem
Ama o köşe başında ben
Her gün yine seni seyredeceğim.

[вσυя∂¢αη]

Unutulmaz Şair'e Unutulmuş Şiir

Bazen seni düşünürüm
Aslanlığı,kardeşliği,dostluğu
Seni kaybetmeyi düşledim
Herkesi kaybetmişken
Umutsuzca haykırmayı düşledim
Karanlık bir bakışın kalmıştı aklımda
Gözlerimi dağlayan
Sanki arkamda bir çığlık bırakmışçasına
Karnıma bıçak saplayan
Seni ayrı bir yerde tuttum
Seni yanıma sakladım
Bugüne ulaşmayan
Bugünü hatırlamayan
Umursamayan
Hiçbir zaman göremeyeceğim yarınımı
Sadece umut edeceğim
Hayallerle güleceğim
Yarınıma
Seni kendime ben yaptım
Yarınımda
Korktum seni hatırlamayacağımdan
Yarınıma koşamadım
Korktum
Seni yarınıma düş yaptım

[вσυя∂¢αη]

Yarın Yok




Yarın geçecek geçmeyen günler
Kavuşmadan kendi halindeki hallerine
Beni sarsacak yine yalnız *******
Düşüyorum sensiz çelişkilerime

Gideceğim bırakmadan seni
Toparlıyorum anlarımı anbean
Bırakırken geriye senli düşlerimi
Kopuyorum artık sorularımdan

En büyük buluşumsun kendimde
Ömrünün unutulacaklar listesindeyim
Sıcaklın kaybolurken ellerimde
Dönüş yok sensizliğin zirvesindeyim…

[вσυя∂¢αη]

Nere Gidiyorsun Kan Ter İçinde

Nere gidiyorsun, kan, ter içinde
Otur bir kenara, söyle derdin ne

Hele bir dur dinlen, acelen nedir
Cenge gider gibi hışmın nedendir

Tüfeğin sırtında, kılıcın belde
Madem cengaverdin, yar neden elde

Sen hangi kaleyi fethedeceksin
Seven yürekle mi cenk edeceksin

Gel ağla, gel anlat, gel iç çayını
Bırak giden gitsin sıkma canını

Bilesin bu masa dert masasıdır
Aşk dediğin aklın hülasasıdır

Başladığı yerde biter yakarak
İşte böyle çekip gider yıkarak

Dert yalnız sendemi, biri gitmeden
Beni de vurmuştu veda etmeden

Sen de benim gibi çok inatmışsın
Sen de yüreğini yaralatmışsın

Boşver dert ortağım boşver düşünme
Yazık gözyaşına, yere düşürme

Sana iyi geldi bir çay daha iç
Hala içindedir mutluluk sevinç

Sanma ki bu hasret seni boğacak
Batan Güneş yarın yine doğacak

Adından bellidir dünya yalancı
Hayatın, derdi de, aşkı da sancı

Ne namert, ne de mert kalır dünyada
Baki olan hani, varmı, bu handa

Düşünme dön artık, onsuz yuvana
Gerek yok benimle fazla durmana

Birde ben başlarsam sende yanarsın
Sen seni unutup bana ağlarsın

Yüzüme iyi bak, bakta unutma
Sözümü dinlersen yasını tutma

Sakalıma bakıp, sanma büyüğüm
Unutma ki ben senden de küçüğüm

Beni böyle yapan, aşktır kederdir
Dün canım bildiğim bugün bir eldir

Yeter artık sorup yaramı deşme
Git artık, gözlerim olmadan çeşme

[вσυя∂¢αη]

Hasret

Bahar bitti
Yaz çoktan geçti gönlümden
Son mevsimidir bu ömrümün
Son kişidir bu besbelli
Üşüyorum
Sıcaklığına hasret

Mavi bitti
Yeşil çoktan geçti yüreğimden
Işıklar bile kesildi düşlerimden
Her yer zifir, her yer karanlık
Korkuyorum
Aydınlığa hasret

Umut bitti
Hayal çoktan geçti gözlerimden
Son uykusudur bu ömrümün
Son rüyasıdır bu besbelli
Ölüyorum
Sana, sevgine hasret...

[вσυя∂¢αη]

Ben Bir Su Damlasıyım

Ben bir damla suyum SEVGİLİM
SEN bir deryasın..
Ben SENİN içindeyim; SENDEN bir damlayım.
SEN benim dışımdasın
sarmışsın dört bir yanımı
o muhteşem derinliğinle.
Ben SENİN içini bilirim
SEN dışımı...

(08 Mart 2004)

[вσυя∂¢αη]

Olmadı mı Hiç Seni Seven?

Kimdi seni sevgiye hasret koyan?
Kelimeleri sıralayıp destan yazdıran?
Hep yabancı gibi mi geldi sana gelen?
Olmadı hiç seni seven?

Hep suratı asık mıydı sevdiğinin
Yoksa çok mu insafsızdı?
Kimdi sana hiç değer vermeyen
Olmadı hiç seni seven?

Kaçmalıydın bu ızdıraplı sevdadan
Bir hediye,akıl veren olmadı mı?
Hiç yakışır mı böyle bir aşkı iki güne sığdırmak,
Hiç yakışır mı seni bırakıp uzak kentlere gitmek
Kırık düşler ülkesinin prensesi
Olur mu hiç seni sevmemek?

[вσυя∂¢αη]

Bu Akşam

Seni düşündüm bu akşam.
Yine nemlendi gözlerim,
Yüreğim burkuldu…

Seni düşündüm bu akşam.
Bir ateş topu düştü gönlüme,
Yandıkça yandım.
Dayanamadım;
Seni söküp atmak istedim!
Ama,
Sana kıyamadım…

Seni düşündüm bu akşam.
Seni düşünmez olaydım her akşam…!

[вσυя∂¢αη]

Güller de ağlar sen yoksan

Çiçekler vardır dokununca dökülen
İnsanlar vardır unutulunca yıkılan
Güller vardır koklayınca solan
Umutlar vardır gelmeyince biten
Sevdalar vardır yanınca kavrulan
Dostluklar vardır darılınca biten
Aşklar vardır karşıllıksız biten
Haya vardır utanınca arda çöken
Mevsimler vardır gelir geçerler
Ömür vardır yaşanır bir gün biter
Sevgiler vardır kavuşunca güzel
Duygular vardır elini tutunca yanan
Uzaklar vardır hatırlayıca yakın
Özlemler vardır aşk gibi rüya gibi.

[вσυя∂¢αη]

Mucize

Hayatının akıntılı denizinde o berraklığa bende kapıldım
Sevgini ise köpüklerinin beyazlığında buldum
Mehtap ve yakamozun bileşiminde doğan ışık
Sadece ve sadece sana olan aşkımın doğuşuydu
Denizin yüreğin, köpüklerin ise gözlerindi
Denizine gururla yansıyan yakamoz ben
Mehtabı ise aşkımın saf göstergesiydi
Yalnızca benden sana

Rüyalarımı süsleyen sevgi
Gerçek dünyama yavaş yavaş adım atmakta
Ya da ben öyle umuyorum
Gözlerindeki parlaklığı hissettiğimde
Yüreğim yer değiştirdi beni aldatırcasına

Gözlerin ya gözlerin
Kahverengi bir gökyüzü sanki
Baktıkça ferahlıyor, nefesin serinletiyordu
Bunlar geçmişte olanlar değil
An be an yaşadığım duygu
Dakikada felakete uğratan sevgi seli
Aşk sularında akıntıya kapılan bir balık
Bunları yaşayan ben
Ama bir günde yaşattığın sevginin sahibi sensin yabancı

Bak canım;
Denizin köpüğü beni nasıl rahatlatıyorsa
Senin gözlerinde de hayat buluyorum
Belki sen beni görmüyorsun ama
Sen her an her dakika benim yanımdasın

[вσυя∂¢αη]

Hadi Vazgeçme

önünü göremediğin
puslu bir bulutun arkasında da olsan
darbeler peşi sıra gelse yaralı günlerinde
acımasızda olsa ateşle yontulmuş yalanlar
dostun yoksa yarınlı günlerinde
demir atamamışsan bir limana
hüzün cirit atsa kaf dağı gönlünde
yağmura yenik düşmüş yollarda yürüsende

bir yarın üşüyen güneş
bir yarın sönük yıldız da olsa
dürüp geçmişini
kırsalarda gözyaşlarını
paraya ibadet de etseler dost sandıkların
ihanet prangasını da geçirseler boynuna
yinede bir yerlerde bir sevgili olmalı seni anlayacak
hadi şimdi tam arama zamanı

cemreleri düşür yorgun da olsa sesin
hadi bak yeni bir gün belki oda seni bekliyor
hadi hiçbir şey için geç değil
hadi aramayı severek öğren
hadi sakın ha vazgeçme
hadi
hadi

[вσυя∂¢αη]

(Başlıksız Şiir)

ağla sevdiğim, ağla ki göz yaşların pınar olsun
pınar ki o, içinde hep umut coşsun
coşkun sürekli sevdiğinin peşinde koşsun
ağla, ağla bende ağlarım gözyaşlarım ölsemde az kalır
artık sevmesende hatıralardan gönlüme haz kalır
yaslarım yüzümü ışığa gözyaşlarım beyaz kalır
gün gelir taze derin bir mezar kazılır
ölürüm ardımda heybetli bir yas kalır..

[вσυя∂¢αη]

Son Vapur



Hadi git son vapur kalkmadan
Gözlerim gözlerine dalmadan
Sevgin yüreğimi sarmadan
Hadi git, ardına dönüp bakmadan

Git belki gönlün uslanır
Git yağmurda durma öyle, yüreğin ıslanmasın
Git ama gönlüne hasret dolmasın
Üzülme, yüzün hep gülsün

Biliyorum gidişin zor ama; gerçek
Bu ayrılıktaki ateş, beni eritecek
Senin gidişin hayatım da yeni bir sayfa açacak
Hadi git, yoksa son vapur kaçacak

Şimdi çiçeklere bakıyorum sensiz
Şimdi çiçekler kokusuz
Yine üşüyorum, rüzgar acımasız
İnan sensizlikte her şey anlamsız

Güneşin sıcağında öğrendim sevmeyi
Demek ki sevgide anlamlıymış, ayrılık isteği
Sevmekte ayrılık demekmiş
Ayrılıkla sevgi eşleşmiş.

[вσυя∂¢αη]

Serencamım

Kara kış dondursa ne olur ki?
Bahar çiçeğini gözlerim sular,
Hasretim yandırsa ne olur ki?
Vuslatı bekleyen gözlerim dolar,
Serencamım ütopya olur ki,
Güneşi görünce gözlerim dalar,
Ayrılık günleri de son olur ki,
Aydınlığı görecek dikenler solar.

[вσυя∂¢αη]

Akıllı Aptallara

kilometre taşının başında olsak
yeniden teorisizce projesiz
duygu aşısına yanıt vermeyen vücutlar
olmuş türünün bir çok örneği
günahlarımızı burada çekiyoruz yorumsuz
terbiyesizlik asaletsizlik adı olmuş bu gün sinirliyim
halbuki hiç bir şeyi duymasak antensiz
ses çıkarmasak yankısız ekosuz
isanın yolunda neredeyim eleştirselerde
bunlarda kim nerelere gömüleceğim
ye sen nereye yarım okunan ilahilerle
kimsenin şekillendiremediği sevgilerle
beklenen ama olmayan mucizelerle
her anı yaşasak sümbülün canlandığı yerde
evcil, fiyaskosuz, vahşi ritimsiz, renk cümbüşüyle
şaşmayan biyolojik saatlerle
küçük insanların masal filizlerinin estetiğinde
tırmanıyoruz devamlı aşağısı kırılan merdivenlerde
egolarımızla ruhsuz hareketli vücudumuzla
sahnede acımalı romantik kuliste realist rolle
yok aslında bunların bir çoğu ot oğlu ot
sohbetleri bende var sende yok akıllıyım denizde bot
orhan veli,aziz nesin,opera,gör ki nedir; pantolonu levis kot.

[вσυя∂¢αη]

Sularım Yükseldi-Taşmam Haylazlık






Bilmiyorum hangi çağ Müstezaflarından,
Şu garip bendeliğin, şu garip sesi,
Kentler pusudadır, eller havada,
Tutuklu mu yüzyıllardır?
Onunçün aranmıyor,
Dilekler, rüyalar, temenniler.

Yoksa ölmüşükte ayaklarının dibine düşmüşük,
Tahta sandaletli-mütekebbir bakışlı,
Duyarsız ilahların-ayaklarının dibine,
Ne işi var ensemin, kulaklarımın, dilimin,
Zarfım zarf atıyorum,
Dilekçem imzalı, pullu,
Sözüm açık, anlaşılır,
Bir diyen yok ki;”Kaybettin kavgalarını!”,
“Derin büzüştü,
çağurun kırıldı,
kanatların düştü”,
Meğer ne zormuş ozan olmak,
İlkin delilik durağına uğramak gerekmiş,
Sonra istediğin durağa giderken,
Yolda sonsuzluğun kucağına,
“Hadi ordan Kerata”,
Diyebilmek arsızlık,
Sularım yükseldi-taşmam haylazlık,
Zafer bana ne yakın ne de uzakta kalkan,

Oklarımda kırılmış,
Alnımı küt küt burkan,
Ya dayak hakedildi,
Ya sürgün ya da ilmik,
Soyca fukaralığı görülmemiş bizde umudun,
Hep dolu tarafa bakar öncüllerim,
Oysa şimdi atılmış hayaller ırmaklara,
Yalandır diye satılmış tüm gerçekler,
Ya terzi diye tanıtmış, -kefen bezcisi-,
Ya kasap diye soyunup, -ölüm çizgisi-,
Yumruklarım sıkıntıda, gözlerimde mil,
Ozanlık yaya kaldı,
Yaya tüm özgüvenim...

[вσυя∂¢αη]

Telaş

Yaşamak degil,
Beni bu telaş öldürecek.

[вσυя∂¢αη]

Kendine İyi Bak

Kendimi ışıktan geçirdim,
Göğsüme değen sıcaklığın kanı akar,
Yaralarım dağlar tutmaz,/Kartal pençeli,
Çürüyen ölüm besbelli geriden,
Dönsem yüzüm kime bakar,

Islıklanır fırtınadan önce mağrurluk,
Yaşamak içindir öncesi bu suskunluk,
Dudaklarında diazem,/Gözlerinde umutsuzluk,
Sürüyen aşk besbelli geriden,
Haritasında bedenin isyana kusursuzluk,

Ertelenmiş arsızlıklar tufanı,/Yalanı her gerçeğin,
Pencerede çırpınan kanatlar,/Zırhını savuran aşk,
Acı giyinen hücrelerde kurşunlanan yasaklar,
Us bütününde karışık bir mevsim salatası,
Bir Kararsızlığım ben kıyısız her denize,
Gerisi dil yarası,/Geçip giden ısırgan otu sancısı,

Dokunsalar ölüm yazar duvarların alnındasın,
Düşünsen kalansız kaldığın yerde,/Çırpınsan,
Tavafı tamamlanan bir ömrün,/Sonundasın,
Ben suskunluk,/Yağmur ve kar ötesi,/Belkisi yok,
Yarım kalmış bir şarkı dilde,/Dursa da yürek birbaşına,
Sen hep koşmalısın,/Beş para etmez hiçbirşey,
Kendine iyi bakmalısın...

[вσυя∂¢αη]

Eserini Rafa Kaldır

Selamın da bitti ya,
Demek ki her şeyi tüketmişsin,
İflas etmiş hislerin,
Besbelli ki,
Gönül galerin kibirinin talanına uğramış,
Kapanmış kapısı,
Kilit vurulmuş,
Anahtarını uzayın derinliklerine fırlatmışsın,
Ohh, ohh be,çok rahatsın anlıyorum canım,
Bebekler kadar rahat uyursun artık,
Tebrikler, bak bunu çok iyi yapmışsın...
Hani nerede o söndürülemez görünen koca yangın,
Hamarat itfaiyeci,
Sen çok yaşa emi, suyunu nereden buldun,
Işıktan da ımı hızlısın,anlamadım,
Nasıl, ne çabuk, ne zaman söndürdüğüne şaşarım,
Enkazıda kalmamış sevdanın,
Hızlı yok edicim, a cicim,
Gurur duy kendinle bak başardın işte, başardın...
Tek arta kalan şey,
Yalnızca bir avuç kül ,
Rüzgarı da ikna etmiş gibisin,
O da tersten esiyor,
Katmış önüne o bir avuç külü,
Savuruyor, savuruyor,
Suskunlukla bitmesini bekliyorsun,
Meraklanma o da biter,
Bir avuç külün şu koca evrende yeri mi olur,
Rivayeti mi edilir sanki...
Varsın olsun,
Bende bir buruk yürek,
Bükük bir boyun,
Kırık bir gurur kalmış geriye,
Ne farkeder ha, ne farkeder,
Evet kader utansın diye düşünebilirsin,
Teselli mükafatı gibi bir şey olur ya,
Sen hiç utandığını duydun mu kaderin,
İnsanların utanmaz ettiği,
O utanmazın,
Bükük boyunlara,
Buruk yüreklere,
Kırık gururlara,
Mahçubiyetini bir söyleyen oldumu hiç...
Her şeye rağmen de,
Hep onu suçlarız ama,
Asıl suçlu biz değil miyiz,
Onu da biz yaratmadık mı sanki,
Al hadi, işte eserin,
Yani ben,
Günahımı kaderemi yüklesem,
Yazık değil mi ona da,
Hep o mu suçlu sanki...

Al hadi dünya senin olsun,
Çekiliyorum içinden,
Kaderi suçlamadan,
Bizdeki kader de, yine biz değilmiyiz,
Ortak etme beni soluduğun havaya,
Bildiğin gibi yaşa,
Dünya senin olsun,
Mutlu ol, kendimi imha etmeye gidiyorum artık,
Kül değil, zerre kalmasın,
Geniş olsun yerin,
Rafa kaldırbilirsin eserin,
İnkar et, kader de istersen,
Bu eser Benim değil de ,
Ört üstünü,
Görmesin kimse,
Ne yaparsın, okunmuyor, okunmuyor işte,
Kötü bir eser o,
Ama yinede, yazarına kader deme,
Kadere de yazıktır...
Bir başka eser yaz, artık deneyimlisin,
İyisini yaz, olur mu, iyisini,
Kaderi suçlama, suçlama sakın...

06.07.2004 Taşkışla/Taksim

[вσυя∂¢αη]

Fahriye Abla

Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye Abla!

Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi,
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi;
Güneşin batmasına yakın saatlerde
Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede.
Yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede;
Bahçende akasyalar açardı baharla.
Ne şirin komşumuzdun sen, Fahriye Abla!

Önce upuzun, sonra kesik saçın vardı;
Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı.
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin
Altın bileziklerle dolu bileklerin.
Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin;
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla.
Ne çapkın komşumuzdun sen, Fahriye Abla!

Gönül verdin derlerdi o delikanlıya,
En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya.
Bilmem şimdi hâlâ bu ilk kocanda mısın,
Hâlâ dağları karlı Erzincan’da mısın?
Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın;
Hâtırada kalan şey değişmez zamanla,
Ne vefalı komşumuzdun sen, Fahriye Abla!

[вσυя∂¢αη]

Alkol ve Entel

İnsan
Hayat
Hayvan
Son yolculuk
Devrim
Evrim

Manyetizma
Dalgalar
Beyinden çıkmalı
Tüm evrene yayılmalı

Sen
Ben
Bacakların ne güzel
Sahi...Ne diyordum ben
En iyisi..
Bir duble daha ver...

[вσυя∂¢αη]

Bulabilir miyim Sence

Dünyada öyle güzellikler vardır ki
Duygulara dökülemeyen
Anlatılması kelimelerle çözülmüyecek bir bulmaca…
Ne zaman çözmeye çalışsam
Karşımda senin sevginle karşılaşıyorum
Umutsuz bir güneş gibi
Doğduğunda
kendimi kaybediyorum güzelliğini görünce…
Umutsuz bir bulmaca gibi çözemiyorum,
Güzelliğinin sevginle olan ilişkisini.
Düşünüyorum da
Şimdi seninle duygularımı paylaşmak için
Hangi bulmacanın kalbini kırıp
Seninle birlikte olabilirim.
Seni seviyorum gülüm…

[вσυя∂¢αη]

Gurbet Mutlaka Olacaktır

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu her yerde insanın
Gurbet mutlaka olacaktır

Sevda ile hasret varsa eğer
Zulüm varsa mahpusluk varsa
Ayrılıklar yakıyorsa içimizi
Gurbet mutlaka olacaktır

Solgun bir ışık altında yazılıp
Uçları yakılan mektupların
Yarısı ağıtsa yarısı türküdür
Ve gurbet mutlaka olacaktır

Bekleyişlerle direnen ömrün
Dağlamaktaysa bağrını hicran
Ve kıskıvrak sarıyorsa keder
Gurbet mutlaka olacaktır

Oyalı bir mendilin kanaviçesindeki
Sabrın kararttığı gül demetine
Usulca düşüyorsa bir damla gözyaşı
Gurbet mutlaka olacaktır

Gerçi taşbaskısı kitaplar
İşportaya düştükten bu yana
Hüzünden epey uzaklaştık
Ama gurbet yine de vardır

Suyun serin göğsüne daldırılan
Kızgın bir demirdir gurbet
Toplar bin yıllık duyarlıkları
Ve acıları hiç eskitmeden

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu her yerde insanın
Gurbet mutlaka olacaktır

II

Hiçbir şey gideremez iç sıkıntılarını
Memleketin şarkıları ve tütünü gibi
Ve usulcacık okşar
Karadeniz vapurunu nazım
Yanar elleri

Zamanın bağrında kanayan
Birer zakkumdur her sürgün
Hasretin elleriyle yoğurur hüznü
Ve kanatır gurbetin
Kadim yarasını

Dersim sürgünden öte birşey
Zilan bir kerbeladır aslında
Hala anlatır ki aşiret çocuklarına
Bir zulümdur gurbet
Zulümden de öte

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu sürece
Dünyada zulüm
Gurbet mutlaka olacaktır

[вσυя∂¢αη]

Serbest Şiir

Serbest şiir yazacağım derken
o kadar kendimi serbest bırakmışım ki
ipi kopan tespih tâneleri misâli
dört bir yana dağılıvermiş bütün mısralarım
Bir araya getirip toplayabilene aşk olsun

(14 Eylül 2006/ Ören-Balıkesir)

[вσυя∂¢αη]

En Katı Yüreklere Adını Yazsam Yumuşar

O en katı yüreklere,
Adını yazsam; yumuşar,
Rüzgarın uğultusuna,
Seni anlatsam, susar...

Şu ağlayan çocuklara,
Ana sütü saflığını,
Aç ve yorgun yolculara,
Sun tokluğu, dindir yorgunluğu...

O gül kokulu; şuh güzelliğini,
Her bayatlığa bir tazeliğini,
Hele ki; emsalsiz sevecenliğini,
Anlatsam da, çözsem çözülmezliği...

20.04.2004 Taşkışla/Taksim

[вσυя∂¢αη]

Cana Yakın



Cana yakın arkadaşımken
neden sonra sevdim seni
canana yakın arkadaşısın şimdi
haberin olmasa da senin
uğruna can feda
aşığımsın şimdi.

Savunmuyorum kendimi
suçum belli susuyorum
kalbim hapiste
sevmekten mahkumum
elimden ne gelir
kaderim böyleymiş
bu bahar da yine
sevilmekten mahkumum.

[вσυя∂¢αη]

Ölümüne Yeminliyim

Benim sessizliğime bakma sakın,
Ben sana ölümüne yeminliyim.
Mutlu günler inanki yakın,
Bekleyeceğim,ölümüne yeminliyim.

İyi günde,kötü günde beraberiz,
Ayrılmasın yeterki gönüllerimiz,
Solmayacak ümitlerimiz,
Eşimsin,ölümüne yeminliyim.

El ele verdikmi dağları aşarız,
Sel olur nehirlerden taşarız,
Ayrı düşsekte hasretle yaşarız,
Hasretimsin,ölümüne yeminliyim.

Bu sevda yarım kalamaz,
Benden başkası kalbinde olamaz,
Sana bakan bu dünyada yaşamaz,
Namusumsun,ölümüne yeminliyim.

[вσυя∂¢αη]

Yine Sen

Her şeyde sen varsın
Saatimde sen, dakikamda sen
Seni sen geçe kalkıp
Sana sen kala yatıyorum yatağıma
Takvimler de hep seni gösteriyor
Yaprakları bir bir eksilse de her geçen gün
Günlerde sen, aylarda sen, yıllarda yine sen
Mîlâdım olmuşsun sen benim ömrüme
Senden önce ve senden sonra
Yaşıyorum seni sendeymişcesine an be an
Mevsimlerde de hep sen varsın
Kışlarda seninle ısınıp, yazlarda seninle serinliyorum

Baharlarda seninle canlanıp, güzlerde seninle
hüzünleniyorum
Yazlarda sen, kışlarda sen
Baharlarda sen, güzlerde yine sen
Yağmurlar hep sen olup yağıyor bulutlardan toprağa
Sen açıyor bütün çiçekler tomurcuk tomurcuk
Sen kokuyor tüm karanfiller söz birliği etmişcesine
Güllerde sen, lâlelerde sen
Sümbüllerde sen, leylaklarda yine sen
Çeşmelerden gürül gürül hep sen akıyor yaz kış
Kana kana içiyorum seni
Sana olan her susuzluğumda
Güneş hep sen olup doğuyor gelen her yeni güne
Seninle aydınlanıyor tüm dünyam
Bahçemde sen, penceremde sen
Odamda sen, tenimde yine sen
Velhâsıl her şeyde sen varsın
Baktığım her yerde seni görüyorum
Seni okuyup, seni dinliyorum hayallere dalarak
Şiirlerde sen, şarkılarda sen
Sende sen, bende yine sen

(16 Eylül 2006/ Ören-Balıkesir)

[вσυя∂¢αη]

Anlayan Yok



Hayat baştan vurmuş acı dolu yükü,
Yüklemiş üzerine çekemeyeceğin acıyı,
Almış senden evladını,
Koymuş toprağa,
Daha doğmadan yazılmış,
Alın yazısı, sana da yüklenmiş,
Evlat acısını,
Konuşmaya gerek yok.
Evlat acısı bir başkadır bunu bilen yok.
Boşuna konuşma anne seni anlayan yok.

[вσυя∂¢αη]

Ölmeyen Sevginin Figüranlarıyız Biz

Yitirme umudunu asla
Yitirme
Ben yoksam bir başkası var
Kaç seven insan kavuşmuş ki
Bırak bizimkisi de efsane kalsın
Sevip de kavuşamayanlar efsanesi
Başroller SEN ve BEN
Ayrılıyoruz yakında
Sen yoluna,ben yoluma
Beni unut,düşünme
Başka birine gönül ver
Ama ben veremem
Sen de veremezsin,bunu biliyorum
Sen başkasını sevemezsin
Sevseydin bunu hissederdim
Sevdanla yanıp tutuşmazdı yüreğim
Bir tek biz biliriz ayrılığı
Biz anlarız ayrılık nedir
Çünkü seviyoruz
Sevmeyi biliyoruz
Unutma beni,ne olur unutma
Kiminle olursan ol
Hangi şehirde olursan ol
Aklında mutlaka ama mutlaka
Hayalim ve sevgim olsun...

[вσυя∂¢αη]

Duygularım Gerçekti

Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Dört duvarlı bir oda
Mum ışığı
Ben ve düşünceler
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Soğuk duvarlar
Yalnızlığın kanayan yüzü
Ve kimsesizlik
Ve inadına içimde bir türlü tükenmek bilmeyen
Hasret kaldıkça daha çok bağlandığım
Bağlandıkça ümitsizliğe sürüklendiğim
Ne olursa olsun vazgeçemediğim o sevgili
Kaç gece rüyalarımda gördüm seni
Kaç gece bana geri dönüşünü seyrettim uzaktan
Ama bir türlü ellerim ellerine değmedi
Rüyaların en güzel yerinde boşluktan düşer gibi uyanmak sessizliği
Ve büyük bir pişmanlık gelirde oturur yüreğime
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey senden ibaret
Bende bıraktığın izler öylesine derin ki
Hala silkeleyemedim üzerimden senin bıraktıklarını
Hala yaşamımın bir tarafında senin adın geçiyor
Geçmiyor da saplanıp, kalıyor
Sana en aşık yüreğimin ortasına saplanıp kalıyor
Kaç gece uykularımdan sıçrayıp da uyanıyorum
Düşlerimde değil de
Birde gerçekten görmek istiyorum yüzünü
Hayallerimde değil de
Gerçekten sevmeni bekliyorum beni
Gelse diyorum
Bir ikindi yağmuru getirsen bana
Birde gökkuşağı
Beraber ıslansak yağmurlar altında
Sırılsıklam sarılsam sana
Gece olunca
Yine beraber izlesek seninle yıldızları
Ve yine sen saran ol yüreğimin bir yanını
Çocukluğuma dair hatırladıklarım üşütüyor beni
Kışın ortasında yalınayak loş ışıklı sokakların arasından geçen
kimsesiz bir çocuk gibi
Üşüyor ve ağlıyorum
Ağlıyorum ve kimse duymuyor göz yaşlarımı
Kimsenin umrunda olmuyor içimdeki ateşten
Senin bile
Birini ayrı tutsam da
Renklerin hepsini seviyorum aslında
Havayı elmayı suyu sever gibi değil de
Bir başka seviyorum seni
Seni ayrı tutsam da insanların hepsini seviyorum aslında
Senden öğrendiklerimle yaşıyorum hala
Senden sonra kimse bir şey öğretmedi bana
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Senin öğrettiklerinle sınırlı kaldı
Gülü nasıl koklayacağımı öğretmiştin bana
Dikenli olsa da sevmeyi bazı şeyleri
Ufak bir kız çocuğunun
Gözlerindeki o mutluluğu görmeyi öğrettin
Ve sevebilmeyi öğrettin nefret ettiğinde
Bana sessiz sakin kalmayı öğrettin
Sabırlı olmayı ve beklemeyi
İnan çok şey öğrendim senden
Sen gittin
Kimse bir şey öğretemez oldu bana
Ben senin bana bıraktıklarınla yaşıyorum
BAK BEKLİYORUM SENİ
Sabrediyorum
Bir gün dönmeyeceğini bildiğim halde
Bekliyorum...
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Bir bekleyişti aslında
Güneşin yeniden doğmasını bekler gibi
Ufukta arar gibi gözlerini
Sonsuz bir bekleyiş bu
Kıyameti yada ölümü bekler gibi
Kurtuluşu bekler gibi yada
Evet doğruydu ben senden çok şey öğrenmiştim
Bir sabah uyandığımda
Yalnızlığa gömüldüm
Gidişinin sebebini anlayamadı çocuk aklım
Üzüldü çocukluğum
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Benim kahramanım olmandı aslında
Artık bir kahramanım yok
Ve artık çocukta değilim zaten
Artık benimde sana öğreteceğim çok şeyim var
Her zaman mutlu olunamayacağı ve yaralı kalp taşımayı
Bir gün kalbimi avuçlarının arasına aldın
Umursamadım
Bana umursamamayı öğreten ilk sen oldun
Vefasızlıktan hep korkardın ya
Unutmamayı öğrettin bana insanları
Çocukluğumdan beri unutamadım seni
Ama sen unuttun beni
Çocukluğuma dair hatırladığım tek şey
Senin gidişin
Ve bir daha aramayışın oldu aslında..

[вσυя∂¢αη]

Yenildik

“Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik”
Dev gibi orduları o gün inançla yendik
Kadırgaları dağlardan denizlere indirip,
Denizleri bu gün bir hiç uğruna verdik

Hey ‘Sevr gülüşlü’ Avrupa,
Timsah öpüşlü Amerika;
Bu vatan uğruna daha kimleri veririz de,
Biz kalleşliğine yenildik

[вσυя∂¢αη]

Soluk Soluğa

Büyük aşklar yolculuklarla başlar
ve serüvenciler düşer bu yollara ancak

Onlar ki dünyanın son umudu
soyları tükenen birer çılgındırlar

Ne bir adresleri vardı onların yeryüzünde
ne de aşktan başka bir sığınakları

Ama yaşarlar dünyanın dört bir yayında
Ölümle alay ederler sanki

Nerede beklenirse oradaydılar
bir kez bile gecikmediler ömür boyu

Neydi onları ordan oraya
savurup duran şey

Onları daima yalnız kılan
neydi bu yaşam denilen gürültüde

Her dilden bir adları vardı onların
ama hiçbir ülkenin kimliğini taşımadılar

Sarışındılar belki de esmer
yani birçok yüzün bileşkesi

Ne altın arayıcısıydılar
ne de aylak bir gezgin

Vurulup düşseler de her kuşatmada
serüvencidir onlar ve hiç ölmezler

Ki onlar hep yalnızdır ve her nasılsa
Bulurlar heder olmanın bir yolunu

Onlar ki bu dünyada
kahraman olmaya mahkumdurlar

Sislenen anılar kaldı bize onlardan
renkleri bozlulup duran solgun anılar

Nasıl yazmalı ki silinip gitmesin
bulutlar gibi çekilmesin gök boşluğuna

Bileği güçlü ve gözüpek avcılar mıydı
onları kuşatıp yeryüzü cennetinden atan

Yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
vurulup düştükçe ışığını karartan

O serüvenlerin günlüğü tutulmadı
yazılmadı o insanların destan şiiri

Parça parça ettirilseler bir kartala
(ki sanırım böyle oldu sonları)

Fışkırır yüreklerinden
başarısız ihtilallerin yangınları

[вσυя∂¢αη]

Hoşçakal

ey yar..
nerdesin..
ben gurbet elde hasretinle yanarken..
sen nerede.. kiminle.. ne yapmaktasın..
iyi misindir simdi.. gülüyor mudur gözlerinin içi..
yüzündeki tebessümü kaybettin mi yokluğumda yar..
kaybetme yarim.. sen gül hep ben ağlasam da..

hiç düşündün mü beni oralarda..
aklına düştü mü gözlerim bir gece vakti..
hayalim gözüktü mü sana issiz anlarında..
nasıl olduğumu hiç merak ettin mi sen iyi olduğunda..
beni boş ver.. sen iyi ol yarim.. ben burda heder olsam da..

dışarıda yağmur yağıyor.. sen ıslanıyor musun..
gir eve.. ıslanma.. üşütür hasta olursun yarim..
kıyamam.. dayanamam sana..
için ısınsın yarim.. ben üşürüm.. ıslanırım yerine.. sen tasalanma..

bir yıldız kaydı bir gece yarışı..
kapadım gözlerimi..
avuçlarımı sımsıkı bastım göğsüme..
seni diledim defalarca..
ama.. yoksun yarim..
yine yoksun..
her gece diliyorum seni..
her gece dualarımda yalnız sen varsın..
ve her gece bir kez daha ölüyorum yokluğundan..
ben ölmeye razıyım yarim.. yeter ki sen hep yasa..

kaçamak buluştuğumuz çay bahçesini hatırlıyor musun yarim..
birileri duyacak diye korka korka..
ama hiç birbirimizden vazgeçmeden buluştuğumuz o çay bahçesini..
soğuk günlerde bana cay içer misin derdin hep..
iç üşümüşsündür.. ısınırsın derdin..
oysa senin yanındayken üşümezdim ki ben yarim..
kalbimde aşkının alevi yanıyordu çünkü..
sen varsan her şey vardı..
sen yoksan hiçbir şey..
çok uzaktasın simdi.. yeter ki orda mutlu ol..
ben hasretine de alıştım yarim.. bir gün kavuşuruz nasılsa..

bak bir zarf geldi yarim..
ismin yazılı üzerinde..
beni unutmamış.. bana yıllar sonra yazmışsın..

beni unutmamışsın yarim..
beni unutmamış.. bir başkasıyla evleneceğini bana haber etmiş..
bana düğün davetiyenizi göndermişsin yarim..
senin ismin.. ve yanında bir başkasının ismi..
oysa yıllar önce ikimizin ismini süslü harflerle düşlemiştik ikimizde..
"bu mutlu günümüzde sizlerime aramızda görmekten mutluluk duyarız" demişsiniz..
oysa bu sözleri biz yazdıracaktık satir satir her düğün davetiyesinde..
evleniyorsun yarim..
mutlu oluyorsun..
en mutlu gününü yasayacaksın o gün..
ve o gün senin mutluluğunu görmeye bende davetliyim yarim..
bende davetliyim..

doğru ya yarim.. haklisin elbet..
hep istemez miydim senin mutlu olmanı..
hep demez miydim yeter ki sen iyi ol diye..
yok yarim.. değişmedi fikrim..
sen yine mutlu ol.. sen yine üzülme..
sen sakin ağlama.. üşüme.. sıkılma.. acı çekme..
sen hep gül.. sevin.. yasa.. rahat ve hep mutlu ol..
hep huzurlu ol yarim..
ben yaşarım yerine tüm acıları.. çekerim tüm dertleri..
günahın varsa ben öderim bedelini.. çekerim cezasını..
yağmur yağdığında yine ıslanırım yerine..
yine korurum seni soğuktan.. yanında olmasam da..
ben yine ölürüm.. yine yaşarım.. yine biterim.. ben..
ben bittim yarim.. ben bittim..

ama..
sen sakin o güzel yüzündeki tebessümü yitirme yarim..
başkasıyla mutluysan mutluluğuna sımsıkı sarıl..
ve hiçbir zaman hiçbir şeyin bu mutluluğunu bozmasına izin verme yarim..
senden artık tek dileğim bu yarim.. senden tek isteğim..
güzümü arkada koyma yarim..

ve..
mutluluklar size..
cennetin kapısında görüşebilmek dileğiyle..

hoşçakal yarim....

[вσυя∂¢αη]

Kırk Sevda



Sana beslediğim sevgiyle
Kırk sevda satın alırdım
boğardım sonra kırkını birden
Bir damla göz yaşında
Yalnız kalırdım kırk sevda bide sen

Sana Duyduğum özlemle
Okyanuslar aşardım
Kuruturdum sonra hepsini birden
Dudaklarında ki kızgınlıla
Susuz kalırdım kırk sevda bi de sen

Sana çocuklaşan bakışlarımla
çocuklar yetiştirirdim
Küçülürdü sonra hepsi
bir çocukça bakışınla
Büyürdüm Çocuklar bide sen

Sana ettiğim dualarla
cennetler alırdım
Cehennem olurdu sonra hepsi
İki çift lafınla
yanardım Cennetler bide sen

Sana uyumayan *******le
güneşler alırdım
Batardı sonra hepsi
bir vedasız gidişinle
Batardım Güneşler bide sen.

[вσυя∂¢αη]

Hayat Arkadaşım

Hayat arkadaşım
Kapıdan girdim mi,gözlerim seni arar,
Yoksan, kaçar huzurum,
huysuzlaşırım..
Koy başını kalbim üstüne,
Sımsıkı sarılır uyuturum...
Soluğun yeter,mutluluk için..
Ben, sensiz darmadağınık,
Giysiler firarda, Çorabımı bulamam..
Harp yeri ortalık...
Uyduruk yemekler,Yapamazsam,
Aç dolaşırım..
Doyuran sensin,hayat arkadaşım...
Kime şımaracağım,Kim katlanır,
Nazlarıma.
kahrımı kim çeker, Senden başka..
Hayat suyum,umut çiçeğimsin..
Ben köprüler atarım, sen tekrar kurarsın,
Sabır taşı iyilik meleğimsin..
Günahlarımın panzehiri,En hoş hazları paylaştığım,
En sıkıntıları kucakladığım,
Ortağımsın.
Kah ezalar verdim,Yıprandın..
çorba yaktı ağzımı,
bahane oldu, acizliğim,
başkalarına kızdım,Senden aldım hırsımı...
Buğdayı nasıl ezer, dibektaşı..
Aynı güç bende ya,Kah aktı gözün yaşı..
Bulgur etti hayat bizi,Ufaladı..
Yuva kurduk ,umutla büyüttük,
Anne baba olabildik mi,
Acaba,çocuklarımıza,
Olsa,,,daha neler sermezdik önlerine,
Doymazdık ki..
gül doldursalar kucaklarımıza,
Kırdım..
Çırpındı yüreğim..Hata ben de affet
Diyemedim...
Nazım sana geçti..bir lokma bir hırka,
hayatı öyle kabul ettin..
Kanaatkar,oldun vara şükrettin...
Her an ,seni sevdiğimi haykırmak,
İstedim...yapamadım..
Esirgedim..Hayat arkadaşım.
oysa öyle tutkunum ki ,
SEN içimdeki cana can,
Sensizliğim..bana zindan...
Nefesiz kalırım ,sensizlik kahredici,
bunalırım.
Bir bilsen..
Nasıl anlatsam,Aldığım, havasın..
Güzellikler perisi, Ahiretimin hurisi,
Cana can katansın.
hayat arkadaşım..Sen gülsün,bahtın gülsün,
ömür içinde ömürsün,
bende sevgiler, hoyratça,sen miski amber,kokladıkça,
kutsal cennet ayaklarına ,serilse
Az gelir, hayat arkadaşım...

[вσυя∂¢αη]

Ağlatma Beni

Sensizlik ağlıyor yine ruhumda
Ne olur bebeğim ağlatma beni
Kıranlar vuruyor yine canımda
Ne olur bebeğim ağlatma beni

Dün bir bugün iki yarın kaçıncı?
Ne zaman bitecek söyle bu acı
Söyle de bileyim nasıl bir sancı
Ne olur bebeğim ağlatma beni

Bir gülüş bir bakış böylesi zor mu?
Kardelen olsan yüreğin kormu?
Geçtiğin yolların Niğde mi Bor mu?
Ne olur bebeğim ağlatma beni

Yakınım ırağım gönül sultanım
Yağmurum boranım deli sevdalım
Kaçağım aymazım derin sularım
Ne olur bebeğim ağlatma beni
Ne olur bebeğim ağlatma beni
Ne olur bebeğim ağlatma beni

[вσυя∂¢αη]

Kısmetse Geleceğim

...Aşıklar sultanı Yunus EMRE’ye;

Bahar çiçekleri döle düşmeden,
Söz sultanım geleceğim kısmetse.
İçeceğim hikmet alan çeşmeden,
Tez sultanım geleceğim kısmetse.

Vücudum can bulmuş bir damla suda,
Geçen ömrüm geçmiş çoğu uykuda,
Bir aşk düşürdü ki, gönlüme Hüdâ,
Köz sultanım geleceğim kısmetse.

Vuslat için aşacağım dağları,
Aşkın ile erittin sen çağları,
Kavuşmaya engel olan ağları,
Çöz sultanım geleceğim kısmetse.

Rahmana gidiyor cümle yönümüz,
Sevgi yoksa gönde tüner canımız,
Vakit tamam kavuşmaya günümüz,
Az sultanım geleceğim kısmetse.

Yunus denilince durulur sular,
Sence yumuşuyor katı duygular,
Şefkatî’yim derken seninle dolar,
Öz sultanım geleceğim kısmetse.

[вσυя∂¢αη]

Dünya

Gözlerimi açtığımda ilk seni gördüm
Bazı gün oldu çok güldüm
Bazı gün oldu çok üzüldüm
Senden hayır gelmez ey dünya

Ben hiç kimse için oturup ağlamadım
Dert ve kederimi hiç kimseyle paylaşmadım
Yenik düştüm bu hayata
Senden hayır gelmez ey dünya

Sevgi yerine dert verir sana
Toz pembe hayaller döner hüsrana
Çile odur dert odur
Senden hayır gelmez ey dünya

[вσυя∂¢αη]

Tahta

Gün doğarken kapından
Unutma bakmayı pervaza
Belli olmasa da
Taze bir iz vardır tahta da

Kuş sesleri vurur sabaha
Çalılıklar arasında gezinen
Dönüşür bildik bir ahşaba
Şah damarı kesilen

[вσυя∂¢αη]

Ömrümün Yorgun Kuşları



Ey gülleri derlemeyi unutan ellerim
Eylülleri mi alayım koynuma şimdi
Uzaklara açılıyor
Hasretin kara yelkenli gemileri…

Sesimi akıtırken içimin dehlizlerine
Kapılar kapanır
Kanatır duvarlarımı
Ayak sesimden ürker
Ağıtsız yiter
Amansız tüter
Bulutun ak ipliği
Ağmaz duvarlarıma .

Sabaha mı çıktık
Aktık mı nehirleri
Kül tutup avuçlarımızda
Yandık mı ateşleri
Yağmurlara değmeden ayaklarımız
Geçtik mi
Rüzgarsız değirmenleri

Kanayarak akıyorum yarına
Gökyüzünden alnıma
Düşerken bir bir
Ömrümün yorgun kuşları.

[вσυя∂¢αη]

Bak Hadi Aynaya Bak



Aşk suyunun dev dalgalarında yıkanalım..
Sulara yazmayalım yaşanacakları..

Ankara’da ne mi var?
Arzu var…
Özlem var…
Güzellik var…

Neredemi?
Bak hadi aynaya bak..
Birde bak diyene…

Kadr’in ile daha güzel anlar…
Onurun yakamoz dolu…
Mis kokuyor tenin…

Ama inliyor..
Gökyüzünde eğreti duran…
Boş..Bomboş
Bensiz anların…

Bir sen..
Birde ben bilelim ...
Dudaklarımızdaki kar tanelerini..

Ankara’da sevgi var…
Neredemi?
Bizde güzelim bizde…

Bak hadi aynaya bak…
Birde bak diyene…

[вσυя∂¢αη]

Boşuna Gitme

Hac kapının önünde,hacca gitmene ne gerek.
Defalarca hacca gidiyorsan,senin işin ticaret.
Allah'ı kandıramazsın,hesap yerin ahiret.
Sen boşuna yorma kendini,boşuna çekme zahmet.

Kul hakkı yemişsen,oralarda arama affı.
Allah için yapıyorsan,evinde yaparsın tavafı.
Bu dünyada dürüstsen düşünme öbür tarafı.
Yemişsen yetim hakkı,boşuna çekme zahmet

[вσυя∂¢αη]

Çöldeyim



Araçlar ve insanlar
Koşuştururken caddelerde
Rengarenk bezenmiş
Kat kat üstüne binalar
Yarış içindeyken gökyüzünde
Ve kaldırımlar...
Bir telaş içinde!
Ben ise...
Koca şehirde
Ve bu gürültüde
Kızgın bir çölde;
Çırılçıplak
Çaresiz
Yapayalnızım...
Kızgın kumlar kaplamış asfaltı
Betonları, pınarları
Ölümcül bir sessizlik
Davet ediyor akbabaları
Çığlık çığlığa
Hücum ediyorlar kulaklarıma
Bedenimde kuraklık izleri
Gözlerimde bir filmin son perdesi
Biliyorum;
Yalnızca...
Yalnızca,
Bir dost eli uzanırsa biter yalnızlık
Bir dost ile tükenir çaresizlik
Yüreğimde bir küçük ümit
Onu bekliyorum....

[вσυя∂¢αη]

Arkadaş

Bitmesi gereken bu büyük savaş,
Onun zaferiyle bitti arkadaş.
Seni sevmiyorum demesi bile,
Beni ağlatmaya yetti arkadaş.

İsmini ismimin yanından atın,
Ona ait ne varsa toplayıp yakın,
Sevdiğim, taptığım, o meçhul kadın,
Elveda etmeden gitti arkadaş,
Bir veda etmeden gitti arkadaş.

[вσυя∂¢αη]

Bırak




Bırak ağlasın gözlerim yağmurlara inat,
Dönüşsün yüzüm tufanlara,
Ziyanı yok,
Onlar alışmış ağlatılmaya,
Kahretmez beni.

Bırak acı çeksin yüreğim,
Kapılmasın bomboş umutlara,
Öğrensin artık,
Sevmenin ne demek olduğunu,
Küçültmez beni.

Bırak ellerin tutmasın ellerimi,
Sıcaklığını hissetmesin tenim,
Kaderim olsun,
Bir defacık seninle sensizlik,
Öldürmez beni.

[вσυя∂¢αη]

Gül Yâr

Bana diken diyorlar, sana ise, hep gül, yâr!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!
Vazgeçmez, ezel gönül vermiş sana, gönül yâr!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Gönlümdeki çiçekler ümitlerle açıyor
Neşeyle rayihasın sevdân için saçıyor
Anlamadım, gözlerin niçin benden kaçıyor?
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Tut elinden kalbimin, peşin sıra sürükle!
Külleniyor ateşi, gözlerinle körükle!
Amâdedir emrine, ne derdin varsa yükle!
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

Canım, kâlbim bendendir; ayırma eşiğinden
Sevdâlanmış, hüsnünün demlenir ışığından
Katlanır her cevrine, razı ol aşığından
Hasret, nâlan gözüme bir kez olsun bak, gül, yâr!

1997

[вσυя∂¢αη]

Yeter Ki Sen İste






Ekmeğime, aşıma kattığım tuzu
Âşığım, aşk ile çaldığım sazı
Çektirdiğin cefâyı, ettiğin nazı
Yeter ki sen iste; unuturum ben.

Güneşin sıcağı, kışın ayazı...
Mevsimler güzeli bahar ve yazı
Seni kıskandıran o güzel kızı
Yeter ki sen iste; unuturum ben.

Senden başkasını hayâl etmeyi
Gücensem de sana, küsüp gitmeyi
Bundan sonra sana sitem etmeyi
Yeter ki sen iste; unuturum ben.

Ömür denen bu kısacık rüyâyı
Özlesem de dostlarımı, sılayı
Senin için yaşadığım dünyayı
Yeter ki sen iste; unuturum ben.

[вσυя∂¢αη]

Masal

Düşünüyordum
Olaylara insan,
İnsanlara olay çıktı
Masalımdan.

Biri varmış, biri yokmuş derken
Yollardan trenlerden,
Sözü aldım getirdim
Dağlardan tepelerden.

Ben de biriktirdim
Hiç'leri hep'e
Bir dağ bozdum
Yaptım binlerce tepe.

Kurdum orada burada
Ev-ev, köyler kentler,
Dağıttım oda oda
Dağıttım birer birer.

Dağıldı tepelere
Dağların önü ardı,
Sevenlere sevilenlere
Artık bir tepe vardı.

Birinde sen, birinde ben
Öbürlerinde onlar vardı.
Aşklar başlayacakken
Sonlar tepelerden başladı.

Başladı ayrılıklar,
Ayrı ayrıydı adları.
Birer birer ayırdılar
Evleri odaları.

Bir zaman oralarda
Seven özleyen kimdi.
Evlerde odalarda
Yaşanmayan bir şimdi.

Bir daha düşünürsem masal
Bozmayacağım dağları.
Düşünmek iyi, düşünmek güzel.
Ama önce iyi çizmeli yolları.

Yakın yakın derine
El-ele olsun yürümeleri
Ayrılığın yerine
Mutluluğun şiiri.

[вσυя∂¢αη]

Şerefe

Nefes nefese uyuyan insanların kilitli kapı ve pencereleri...
Şerefe
Kenar mahallenin kaygısız, telaşsız fahişeleri...
Bir kadeh de sizin şerefinize...
Geçiyorum bu sokaktan da, elveda beton yığınları, elveda görünmez kaleler...
Nice ıslak sokak, nice biçimsiz kaldırım daha beni bekler...
Hey meyhaneci kadehi boşver şişeyi bırak
İçeyim de efkarım dağılsın
Şerefe a dostlar bu şiir de sizin şerefinize

[вσυя∂¢αη]

Dünyalara Bedel

Eskişehir'lerin birinden gelip
Yepyeni şehirler kurdun
Küçük ama sevgi dolu dünyamda
Üzerinde sadece ikimizin yaşadığı
Ve kimselerin asla giremeyeceği

Merhum sevdalar bulamayacaksın
Bu şehirde yapacağın kazılarda
Ne de senin isminden başkalarını bulacaksın
Ağaç kovuklarındaki kalp resimlerinde

Madem ki yalnızız bu şehirde
Özgürce yapmalıyız her ne istiyorsak
Hesap soranımız yok nasılsa

Önce bir çocuk parkı yapmalıyız
Banklarında el ele tutuşacağımız
Salıncaklarında yıldızlara yaklaşacağımız
Yeşilinde yuvarlanacağımız

Sonra şirin bir ev yapmalıyız
Bacasından hasret tütmeyen
Senin ellerinle ısındığımız
Ve içinde güneşi de ayı da hapsetmiş
Bir nehre komşuluk eden

Keyif bu ya!
Daha neler yaparız kim bilir
Sen yeter ki mimarı olduğun
Bu sevda yüklü şehre gel
Şimdi tanışma zamanı geldi diyor saatler
Ben Mustafa Bedelim
Sen Dünyalara Bedel


senem 'e ithaftır...

[вσυя∂¢αη]

Geçiyor Zaman

gece gündüzü kovalıyor
gündüz ise geceyi,
bu kovalamanın ardından
ne de hızla geçiyor zaman.

ya mevsimlere ne demeli?
ilkbahar yaz'ı
sonbahar'sa kış'ı kovalıyor
çaresiz tamamlanıyor seneler..

[вσυя∂¢αη]

Kapalı Çarşı

Kendi yastıklarına gölge salmasın
Çocuklarının öpüşleri onlara anlat
Onlara anlat yağmur karşılıklı yağar
Ruhların içindeki müzikle karşılıklı
Kapalı çarşı içinde bir sigara
Bir keman kılıfı senin saçlarına sürünen yağ
Onlara anlat kadınların gözlerinin içinden geçer
Kapalı çarşı ve kapalı çarşıyı götüren saat

Bir inci gerdanlık dumanları içinde kapkara
Anlamağa başladığı ağır ve çekilmez kelimeler içinde dağ
Senin resmin ince gerdanlığın siyah parlaklığı içinde ışıklı
Işıklı ışıksız yandan ve önden ışıksız arkadan ve içten ışıklı
Onlara anlat ki insan kelimelerden ve şiirden yaratılmadı
Tüyler içinde gelen yeni dünya
Bir sandalye kadar hür olduğu gün
Sen cuma gününün hürriyet kadar kutsal olduğunu onlara anlat

Benim aynamı küçültüp büyülten onlar
Benim aynamı aynalıktan çıkaran
Kapalı çarşılar içinde fikre ve gerçeğe
Neler neler etti anlarsın onlar
Şemsiyeler gibi
Felaketlerin en şakacısına açılıveren onlar
Kendi yastıklarına düşmesin
Dostlarının kadınları üstündeki gölgesi onlara anlat
Kapalı çarşılar içinde
Aslanların ağaç kabuğuna yazdığı şiir
Kapalı çarşı içerisinde
Açık ve keskin yumuşak ve güzel Kur'an sesleri
Kapalı çarşı içinde kapalı rüya çarşıları
Kapalı çarşı içinde öfke ve af çarşıları

Kapalı çarşıya gittiğin zaman
Bir yangın sonrasının gazetelerini okudun
Bir gazete uzun ve kul olmuş bir gazeteydi kapalı çarşı
Mavi gözlü bir gazete
Kapalı çarşı içinde bulutların en senin olanı
Sen bana kapalı çarşı
Şüphesiz o kadar satılan ve alınanlar var ki
Şüphesiz bir harita kırığı
Bir yapma deniz parçasıyla kapalı kapalı çarşı

Sen kapalı çarşılar üstüne yağmur yağanı
Yağmurun iyi ve doğru yağmadığını onlara anlat

[вσυя∂¢αη]

Ben Sana Aşığım

İçimde dermanım dışımda nurum
Bahçemde çiçeğim bağımda gülüm
Şerefim gururum zevkim onurum
Ben sana mecburum sen değil misin?

Güneşim yıldızım mehtabım ayım
Bulutum yağmurum şekerim çayım
Hayatta ki hayım mutluluk payım
Ben sana hasretim sen değil misin

Yarınım umudum elim ayağım
Sıcağım sovuğum yolum durağım
İlkimden sonuma tek sığınağım
Ben sana aşığım sen değil misin

[вσυя∂¢αη]

Yağmurlar Baksın Diye

Rüzgarlarla yoldaş olmuş
denizler gibiyiz.
Yanyana geldikçe ,
Kumsallarımızı dövüyoruz .

Peynirle şarabın yarenliğinde
sigara içimi öfkelerle
Geçmişten gelip ;
Bugünün molalarında ,
Yarının terlemelerinde tıkanıyoruz .

Dalgalarımızın dövdüğü kayalar ,
Buruk şarabın çürüttüğü peynir ,
Bugünün yorgunluğundaki gelecek ,
Ve biz...

Her sevinç , her beis , her yeis ;
Küçücük adalar olmuş yaşam rotamda .
Ne yapsam hepsi sana çıkıyor
Roma olmuş
gün doğumları , batımları

Zirvelerimde sisler var ,
Düşüncelerim çıkılmaz bataklık .
Binbir umar arıyorum
Seni de peşimden sürükleyerek .

Yelkenlerim inmiş ,
Emanet limanlarda
rüzgarlarını bekliyorum ,
Bizim olacak yarınlara , aydınlıklara .

Bitmez bir kasım ayındayım
Denize , güneşe ,yeşile ,dalgaya
doyasıya hasret .

Esmeyince rüzgarların ,
Tutmuyor planlarım .

Sen yağmurlardan özür dilerken
Ben ,bir tutam umudun
vurgunlarındayım sensiz .

Özür dilediğin yağmurlara inat
Yamaçlardan uçasım geliyor
sisler arasından ovaya .

Gelmene özendiğim zamanlarda
Vurgunlarımdan darbe almış
Kuruttuğum çiçekleri , dalları ,
yaprakları savuruyorum
Aşağılara
Aşağılara
Yağmurlar baksın da
Gözyaşı neymiş , görsün diye

21 .03.2003
Afyon 04.00

[вσυя∂¢αη]

Acı Ayrılık






Çalıyor zilim, alacaklım kapıda,
Açmıyorum, çünkü alacak seni benden.
Sende biliyorsun, kapımı çalan delicesine,
Adını duydukça delirdiğim, acı ayrılık...

Ben gitsin diye beklerken,
O daha da yaklaşıyor bana.
Ve hazırlanıyor tüm engelleri yıkmaya,
Adını duydukça delirdiğim, acı ayrılık...

Ayrılacağımı düşündükçe senden,
Kaynar sular boşalıyor bedenime.
Ağlıyorum gözlerimden kan gelene dek,
Ve gitmesi için yalvarıyorum ayrılığa,
Ama anlayışlı değil ayrılık, senin gibi...

[вσυя∂¢αη]

Yeter Ki Aşklar Solmasın

Söyle bana kara bahtımın gonca gülü
Ömrümün baharında neden açmadın
Yol üstünde çağlayan sevgi pınarıydım ben
Bukadar susamıştında bir yudum neden içmedin.

Söyle bana kar altında çiçek açar mı?
Açsa bile uzun yıllar yaşar mı?
Ok yaydan birkere çıkmayı görsüm
Atılan ok hedefinden şaşar mı?

Ben ne baharlar gördüm anlatayım bak
Çiçekler açmıştı lale, sümbül, leylak.
Hepsi bir harikaydı, pür neşeydi ak pak
Bakmakla doyamıyor insan istiyor dokunmak, koklamak

Anlayamaz bunları bu hisleri bilmeyen
Anlatamaz bunları görmeyen,göremeyen.
Sevdim,seviyoyum,seveceğim demek kolay değil
Söyleyemez bunları sevecek bir kalbi olmayan.

Bazan güllerin açışı bile hüzün verir insana
Çünkü bir an solacağını düşünür insan
Bir çam iğnesi gibi ömür boyu solmasa da
Acıtsa da AŞK insana huzur verir.

[вσυя∂¢αη]

Acının Duvarı Asılınca

Kendisi çatlamadan
Toprağı çatlatamaz tohum

Aşmışım sınırını mutsuzluğun
Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum

Acısını artık duyamıyorum
Ki kendim öyle bir acı olmuşum

Nasıl görmezse göz kendini
Kendimi arıyor bulamıyorum.

[вσυя∂¢αη]

Rastgele





Aldım elime gönül
Oltamın billurdan sapını
Savurdum onu engin
Ve berrak duygu denizlerime
Sabırla bekliyorum
Göz kırpan şiir akınlarını ki..

Takılsın güzel güzel şiirler
Takılsın oltamın hisli iğnesine
Haydi arkadaşlarım o zaman
Müsaadenizle bana rastgele.

(5 Aralık 2006/ İstanbul)

[вσυя∂¢αη]

Rüzgarın Hışırtısı

Karardı yine her yer
Güneş yorgunluğunu dağların ardına saklanarak gösterdi
Bir sessizlik çöktü buralara
Ne çocuk sesi, ne ana sesi, ne yarin sesi

Çünkü buralar çok uzaktı onlara
Onlar dağların, ovaların, ufukların
Taaa ufukların ötesinde bir yerdeydiler

Uzandım otların üzerine
Gökyüzüne, birbirine gözkırpan yıldızlara baktım
Onların sesi gelmiyordu buralara

Hayallere daldım, kah bir düğünde, kah bir eğlencede,
kah bir kalabalıktayım
Onlarda seslerini gizlediler benden

Yalnızdım, bir tek gecenin karanlığı
Ve bazen, sessizlği bozan, rüzgarın hışırtısı
Rüzgarın hışırtısı, rüzgarın hışırtısı, rüzgarın hışırtısı,.............

09/05/1999

[вσυя∂¢αη]

Anasını Satem

Yok mu ellerimden tutan?
Ölldüm anasını satem...
Ölürken güler mi adm?
Güldüm anasını satem...

Tarlada gördüm Ceren'i
Tutmadı gözüm fireni
Hiç acımadan kalbini,
Çaldım anasını satem...

Bekle dedi samanlıkta
Hemde zifr-i karanlıkta
Şöyle birtek sarımlıkta,
Daldım anasını satem...

Mevsim kış,aydan Mart oldu
Ceren başıma dert oldu
Gayrı bir çare şart oldu,
Buldum anasını satem...

Tırmaladı her yanımı
Zor kurtardım şu canımı
Şimdi de Bursa'da şanımı,
Saldım anasını satem...

Yamandır Bursa kızları
Bakmaz Hüsam'a gözleri
Payıma düşen sözleri,
Aldım anasını satem

[вσυя∂¢αη]

Ben Seni Hiç Unutmayacağım





Ben seni hiç unutmayacağım
Sen herşeyi unutabilirsin
Yenik ama pişman olmadan gidiyorum
Sen ol istersen,zararı yok
Yeri geldiğinde aşk canımı acıtmalıydı
Suskun kalsaydık bizimkisi aşk olmazdı
Seni de aldım hayatın yüküyle yanıma
Nereye kadar taşırım seni ve ne kadar
Bilemiyorum
Ağladığımda gözyaşlarımı sildin
Bunu hiç unutamıyorum.

[вσυя∂¢αη]

Beyaz gül

Seni arıyorum kalabalık caddelerde,
Tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun...
Perişan hayallerimin başladığı yerde,
Sana sesleniyorum, duyuyor musun?

Beyaz güller açtı bahçelerde, sevdiğin...
Ya o karanfil... Baygın kokulu çiçek.
Gel, yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,
Anladım ki, bu ömür sensiz geçmeyecek.

Odamı süsleyen ellerini uzat,
Hazzından dile gelsin bastığın halı..
Açılsın sevincinden perdeler kat kat...
Işık ve ateş senin için yanmalı...

Sonra çevir düğmesini, radyonun
Sevdiğin musiki dolsun odama,
Dinle şarkısını büyük koronun,
Beni düşün! beni düşün, ağlama...

İçimden bir ses diyor ki; sabret..
Sonu gelecek bu yalnızlığın.
Bütün aynalar gülecek elbet,
Açılacak kapılar ansızın..

Yalnız sen varsın beyaz gülüm,
Evde, bahçede ve sokakta,
Bir eylül akşamı gördüğüm ,
O, beyaz hayalsin uzakta..

Yakınsın; yalnızlık kadar,
Uzaksın; yakınmış gibi,
Sensiz yaşadığım yıllar
Bu kadar güzel değildi.

Yeter... Gel artık yeter...
Karanfiller açtı gel !!
Kış bahçesinde güller,
Beyaz güller açtı gel...

[вσυя∂¢αη]

Sır

gecenin üçünde kağıt toplayan gibi
gönül çöplüklerindeki sevgi kırıntılarını topluyorum
bir seferde yüreği dolduracak sevgiyi gösterecek
olup olmaması sevme grevime etki etmiyor
bu bir var olma hali ki
yokluğuma kudreti yeten karışmıyor
ya da bu karışıklığa akıl yetmiyor
gönlün titreşimleri uyandırmıyor herkesi
uyumayan biliyor aşk nöronları arasındaki
sevginin ne eksi ne artı elektiriğini
nötr değil, yokluk hali sevginin gelgiti
ve sevgili dediğin su gibidir
bazen farklı hallerde bazen de odunda diye
ona sevgililer demenin luzumu yoktur
sevgili dediğin bir tanedir tektir
yaşamanın amacı ölmenin gereğidir
kömürdür sigaradır anandır yarindir
ahbabın dostun kardeşin baban Rabbindir
sudur susuzluktur cennetten kovuluşundur
bir ömür süren gecenin yalnızlığıdır yanlızlığındır
dünyayı ilk görüşünde ağlaman ondandır

[вσυя∂¢αη]

Şeytan Taşlama



Şeytana taş atan atana
Bir izdiham çıkıyor
Yerde yatan yatana
Buna bir dur diyen yok
Ölülere ölü katan katana
Hep aynı hazin manzara.

[вσυя∂¢αη]

Kömürhan'a Kursam Sevda Köprüsü

Kayalar yükselir, bozkır bir çok yer,
Kimi yerler bodur meşe ve dağ armudu,
Sanki gururla dağlara kafa tutarlar,
Nede çoktur,
Tatlı " Ternebi" beyaz üzüm bağları...

Uçurum ganimet,
Yol , kıvrımlı olsa da,
Otobüs beyaz bir kuş misali,
Gider ha gider,
Adeta uçar...

"Beyler Deresi" derler, güzel bir vadi,
En derin yerinde ince su akar,
Ve suyun üstünde eski bir köprü,
"Sultan söğüdü" dür suyun etrafı,
Sonra bir kaç sıra da; selvi kavak var...

Dallar üzerinde ki cıvıldamalar,
Dinlesen kuş sesi değil de,
Sekiz köşe şapkalı çobanın,
Söylediği türkü'ye,
Sanırsın eşlik etmekte dir sazlar...

Bir şey var ki, ince dere yalnızdır,
Sanırsın çağlamaz da,
İçinde dertli bir gelin,
Sessizce durmaksızın ağlar...

Dili de olsaydı, hiç konuşmazdı,
Biliyorum dostlar, biliyorum ki,
İnce dere, kaderim der, hep susar,susar...

"Kömürhan Köprüsü" ,
İiki yanından demir korkuluklu kömürhan,
Ve üzeri ise, çift yönlü asvalt,
Bekler jandarmalar doğu yönünü,
Karakol önünde,
Er nöbet bekler,
Geçeriz önünden, bize el sallar,
İçinden geçeni okurum sanki,
Terhis olmuş ve bizimle bu otobüste yolcu olmak var,
Sanki aklında...
Haklıdır da, benim gülüm, haklıdır,
Sılasında onu bekler hanesinin efradı,
Mahallede ise, gününü sayar durur tatlı yar...

Bazı düzdür asvalt, bazı kıvrımlı,
Bir bakınınca etrafına,
Mevsimidir, sararmıştır artık kaysılar,
Yol boyunca köyler, çiftlikler,
Ve yol kenarlarında,
Siz geçerken,
Çocuklar, çocukça el sallar,
Ve beyaz toprak sıvalıı, kerpiç evlerde,
Hele hele toprak damların üstünde,
Bakakalır bir an gelinlik kızlar...

Ve işte Malatya, görülecek il,
Bir Eski Malatya, bir yeni derken,
Bu yıl kayısı bol, festival bekler,
Hele "Kanal Boyu" off, offf, görülecek yer,

"Şelale" o yarin gözleri mi ne,
Şelale çağlar, çağlar durur da,
O yar ise sanki olmuş benim içimde, binbir şelale,
Sessiz hıçkırıklarla içimde ağlar, ağlar, ağlar,
Kimse duymaz sesini,
Bir yüreğim hisseder, bir o duyar...

"Kermek" neden, neden, neden sensiz dir canım,
Neden dir ki a gönül,kermek sanki ıp ıssız,
Bir yetime benzemekte o gülsüz kermek,
Hele benim içinde ki kermek,hepten virane...

"Fatih Lisesi" nde Canan Öğretmen,
Konu : "Leyle ile Mecnun" ,
Ders edebiyat,
Sınıf sessiz, duyguludur liseli,
Off, offf,
Off, bilir mi ki, öğretmen canan,
Sınıfında o an,
Yirmibirinci asrı temsilen,
Kaç genç kız birer "Leyla" dır,
Kaç delikanlı vardır bilirmi acaba, sanki "Mecnun" ...

Hüzünlenir canan öğretmen,
Yaşarmıştır ya, güzel, badem gözleri,
Çatılmıştır ya , kadere karşı duramayan kaşları,
Onca "Leyla ile Mecnun" un içinde,
Kara tahtaya döner yüzünü,
Siler gözlerini belli etmeden,
Sonra döner; çocuklara yüzünü,
"Ne oldu hocam, yaksa ağladınız mı ?"
"Hayır çocuklar,gözüme tebeşir tozu kaçtı sanırım" ,
Ve dersi bir espriyle bitirir :
"Çocuklar, haydi size bir soru sorayım ,
Bir dişi aslan ile bir erkek kedi nasıl arkadaş olurlar ?
Sorunun ardından zil çalar,
Kapıdan çıkarken canan öğretmen,
Çocuklar merakla sorarlar,
"Nasıl olur öğretmenim, aslan ile kedinin arkadaşlığı,olmaz ki,
Ve öğretmen gülümser,
Olamazlar tabii çocuklar, olamazlar,
Olsa olsa aslandan efendi,
Kediden se köle olur ancak ço cuk laaarrr..."

18.06.2004 Taşkışla/Taksim

[вσυя∂¢αη]

Önce

Önce okumaya çabaladım
Alt yazılı filmlerden
Aktörlerin ağız oynatışı
Katıksız ekmek misali
Ve siyah beyaz ekran
Yazıyı bile okuyamadan
THE END

[вσυя∂¢αη]

Körün Taşı

Sanmayın ki felek hoş tuttu beni,
Ne doldurdu ne de boş tuttu beni,
Düşmanın attığı değmeden geçti,
Hep kendi attığım taş tuttu beni

[вσυя∂¢αη]

Çıkmaz



İçine girip de çıkamadığım
Söylemek isteyip konuşamadığım
Gözlerine bakıp da anlatamadığım
Ne varsa hepsi de bu çıkmazın bir parçası...

Sevgiyse sonuna kadar yaşadığım.
Sabırsa elbet hep yaptığım
Ümitse asla kaybetmediğim
Hepsi, hepsi bu çıkmazın bir parçası...

Özlemini hissetmek bunun en güzel yanı
Sözlerini düşünmek en mutlu tarafı
Hayalimde yaşatmak en büyük rüyası
İçinde bulunduğum çıkmazın bu parçası.

[вσυя∂¢αη]

Nazlı Gülüm IX


“Sensiz yüreğim bir Kerbela olur
İçimde binlerce Hüseyin ölür”

Gönlüm karardı yine sarardı hayal dünyam
Akşam vakti denizde batan bir güneş gibi
İçimde bir kıvılcım alev aldı derinden
Yaktı umutlarımı kavurdu ateş gibi.

Sevgimi buket yapıp gönderiyorken sana
Kutsal bir sevda günü.. yeni bir heyecandı
Sözlerin hançer gibi.. mesajın buz gibiydi
Anladım bu zamanda aşklar dahi yalandı.

Ne bir dost ne bir kardeş.. ne sevda kaldı şimdi
Özlemini duyduğum o uzak diyarlarda
Bir nazlı gülüm vardı.. O da yok olup gitti
Gülşenim öksüz kaldı şimdi hatıralarda.

Şiirlerin rengini bir gün çözersin elbet
Her mısrada yeşeren bir çiçek olduğunu
“Gül Endam”ı bulutun gölgesinde bırakıp
Bir akşam güneşiyle nasıl kaybolduğunu.

Ben bir şairim gülüm.. şairler şiir yazar
Duygular olmasaydı şiirlerde olmazdı
Şairlere senin gibi güzeller mezar kazar
Şiirler olmasaydı şairlerde olmazdı.

*******i gündüzden ayıran kara değil
Aydınlıklardı gülüm.. ışığı aldın benden
İçimdeki acıyı verseler insanlara
Dayanmaz hiçbir damar.. kan akar her bedenden.

Benden bir haber bile alamazsan gün gelir
Unutma sevgi düşüm bıraktığın yerdeyim
Eşkıyalar ölürse dağlar öksüz kalırmış
O dağda nazlı bir gül açan bir kabirdeyim.

Şimdi senden geriye sararmış bir gül kaldı
Onu da ölene dek sevip sevip koklarım
Bir sevda masalıydı.. bu şiirle son buldu
Sevgimi yüreğimde ömür boyu saklarım.

Senden başka bir aşkı artık tatmamak için
Aşkıma zehir döküp öylece içeceğim
“Elveda Nazlı Gülüm.. Elveda kır çiçeğim
Bil ki seninle doğdum, seninle öleceğim”.

[вσυя∂¢αη]

Avuntum

ömrüm sonsuzluğa doğru kaçtığında
güneşin kızıllığıyla elde edilemeyen yegane mefhum
aldı benden bir nebze gençliğimi
sakladım zannıyla yaşarken hayatı
avuntum son buldu,aynaların aksinde
gören gözlerim idrak ile boyandı serbezar

[вσυя∂¢αη]

Sevda Mahkumu

İlkokul sıralarında bakmıştım
Yedisinde bembeyaz bir aşka
Sonra yirmiikisinde
Karanlık aşklara kelepce salladılar
Vuruldum güneşin aydınlığında
Karanlık sevdalara
Gülden sokakalar çizmiştim
bembeyaz tenine
Şimdi anahtarını bulamadığım
Bir kelepce bileklerimde
26/02/2000

[вσυя∂¢αη]

Hak Ettin

bitti ama çok güzeldi
seninle bir ömür geçti
yaratandan diliyorum benim gibi çekmeni
çek de biraz sen de sürün
kurtuluşun olsun ölüm
bu da yetmez sana gülüm
kapansın ardın önün
en sevdiğin nefret etsin
herkes seni böyle bilsin
ağlama üzülme sakın
sen daha fazlasını hak ettin

[вσυя∂¢αη]

Güzel Allah'ım






Nasıl kurtulurduk bunca beladan?
İltican olmazsa, güzel Allah'ım.
Hangi güç alırdı, bizi dünyadan?
''Öl''emrin olmazsa, güzel Allah'ım.

Ellerim üşür gecenin koynunda
Yılların cürmü asılır boynuma
Nasıl yaşanır bu kalpsiz toplumda?
Şefkatin olmazsa, güzel Allah'ım.

Maziyi karanlığa boğar ahım
Harabeden farksız sensiz sabahım
Hangi denizde yıkanır günahım?
Rahmetin olmazsa, güzel Allah'ım.

Sahra düşleri umudu silerken
Nefsim benlerimi benden sökerken
Doğru nasıl bulunur, yalan varken?
Hikmetin olmazsa, güzel Allah'ım.

Bir iflas teri bitmeyen atalet
Canım, ailem, işim hep felaket
Nasıl dönerim vermezsen muhabbet?
''Gel''emrin olmazsa, güzel Allah'ım.

Yalnızlık gömleği giydirilmeden
Mahrum etme beni hidayetinden
Yaprak oynamaz sen izin vermeden
''Kün''emrin olmazsa, güzel Allah'ım.

[вσυя∂¢αη]

Ateşlere Atma Beni

Sevgim cam donatı bilezik,
Ellerinde okşarken kırma, beni…

Sesini uçurum kıyılarında ,
Tane , tane toplamıştım
Acılara tutma beni…


Sümer toprakları kadar uçsuz bucaksız,
Kibele kadar doğurgan,
Maykoski kadar dingin,
Nazım kadar evrensel olabilirsin.
Çıkmaz yokuşlara koşma beni…


Marifet yaşamak diyor Bedri Rahmi ustam,
Ben diyorum ;
Kertenkele inadı ve aşkıyla sarılarak sarmaşığa,
İdamlık bir düşün mahkumunun,
Her geçen güne inat,
Elinde kalın kalın felsefe kitaplarıyla,
Ölümle alay eden bakışıyla yaşamak…



Dinamitlenmiş taş ocağı yüreğim…
Yırtılmış dünya atlası,
Afrika ve Asya’sı parçalanan …
Kainatı yutsam yetinmem,
Ateşlerin ortasına atma beni…

[вσυя∂¢αη]

Dudağında Dudak İzi Olmasın

Belki diye bekleterek avutma
Sevda aştır yiyeceksen soğutma
Eğer bana geleceksen unutma
Dudağında dudak izi olmasın

Cana, candan arıyorsan bir saha
Al aşkımı ne vereyim ben daha
Bu sahaya gireceksen sakın ha
Yanağında yanak izi olmasın

Benim kadar seveceksen ben kulu
Olacaksan bu sevdaya tapulu
Güller gibi buram buram kokulu
Saçlarında parmak izi olmasın

[вσυя∂¢αη]

Güzel Bahçem

Geldi güzel ilkbahar,
Ağaçlarda çiçekler,
Yetti güzel meyvalar,
Bahçemde, ağaçlarda.



Sebzelerim yeşerdi,
Marul, soğan, kel biber,
Kuşlar bahçeme geldi,
Cıvıl cıvıl rengarenk.

Elma, üzüm, şeftali,
Bahçemin meyvaları,
Kuşlarla bahçem şendi,
Sonbaharla gittiler.

Ağaçlar yaprak döktü,
Mevsime de küstüler,
Yeşeren otlar söndü,
Kapkara toprak kaldı.

Üzülme güzel bahçem,
Yine gelir ilkbahar,
Ne kadar dua etsen,
Şimdi mevsim sonbahar.

Güzel bahçem dertlenme,
Sen şimdi yatıp uyu,
İlkbahar hoş gelince,
Kuşlar bozar uykunu.

[вσυя∂¢αη]

Bana Seni Anlattilar

Bütün gece seni anlattilar
Izdirabi yudumlayan ilham avcilari
Nereye oturtmali seni bilemedim
Nefesin Adem'e üflenen ruhtu
Sevgim gönül ufuklari genis sairlerce
Taçlandirilmis misralarda sakli
Gelin gibi tepelerden süzülüp gelen günesi
Seyrediyorum.

Bulutlardaki renk cümbüsünde gözlerim
Hazan kokularini duyuyorum meltemlerin getirdigi
Ebrar sabir ve vefasiyla bekliyorum
Bana kulak ver ey nehir beni dinlemelisin ey sehir
Onun gönlü bir ayna gibi temiz ve pakti

Ne o 'senin kuruntun mu' diyorsun ey ilham avcisi
Sen ne düsünüyorsun yillarin yorgunu sehir
Izdirabi yudumlayan ilham avcilari
Seni anlattilar bütün gece

Bir sofi vakariyla bekliyorum kavusmayi
Hakki hakikati bulmayi bir dervis edasiyla bekliyorum
Izdirabi yudumlayan ilham avcilari seni anlattilar
Uzun uzun bütün gece
Göz müdür gören gönül müdür
Söyle Izdirabi yudumlayan ilham avcisi

[вσυя∂¢αη]

Bir Işık Vardı Ufukta



O gün çıktı alnımız karanlıktan aydınlığa
Gördü düşman alın yazımızın akını
Bir güneş doğuyordu o dağlarda
Göründü ilk büyük Türk orada
''İleri''diye inledi memleket
''Hücum'' diye haykırdı millet
Durmadan, usanmadan
Bu vatan bu hürriyet
Savaştı herkes bir bütün uğruna
Bırakmadı canı, malı uğruna
Çekilmedi korku yoluna
Bir inanç vardı o insanlarda
Sevinç vardı göklerde
Mutluluk vardı yüreklerde
Doğum günüydü o gün
Şanlı ata'nın kalbinde.

[вσυя∂¢αη]

Adı Belli

Orada
sen

uzakta,

Burada
ben

uzakta,

Sarılmışız
uzaklara kafa tutarcasına,

İnadına,

Çılgıncasına
sevişmekteyiz..

[вσυя∂¢αη]

Aklımdasın


Gelsen diye fala baktım
Yollarına düşeş attım
Dilek tuttum lades yaptım
Aklımdasın unutmadım . . .

Dostlarımdan seni sordum
Düşmanlara kafa tuttum
Rüyaları hayra yordum
Aklımdasın unutmadım . . .

Zamansızca yola çıktın
Vuslat değil hasret saçtın
Bile-bile canım yaktın
Aklımdasın unutmadım . . .

Aklımdasın lades gibi
Kalbimdesin kafes (!) gibi
Bestemde fa di es gibi
Aklımdasın unutmadım . . .

[вσυя∂¢αη]

Bir Sabah




Bir sabah uyanıp kalktığında ben yoksam yanında
İçini kemiren bir korku kapladıysa anında
İsmim hece hece harf harf döküldüyse dudağında
Bil ki ben gitmiş olacağım gece karanlığında.

Gözyaşların bir nehir gibi akarsa yanağından
Hıçkırıkların yansırsa odanın duvarlarından
Vurulmuş gibi hissedersen birden şakaklarından
Bil ki ben çekip gitmiş olacağım senin yanından.

Hüzünlerin büklüm büklüm düğümlendiyse boğazında
Düşüncelerin kilitlenip kaldıysa dimağında
Elimin sıcaklığını anımsarsan yanağında
Bil ki ben sensiz olacağım çok uzak diyarlarda.

[вσυя∂¢αη]

Elinden Zehir Olsa İçerem

a canım garışmışsan, damarımdaki gana
anam bir yana, canım bir yana, özün bir yana
Hele birde o deli saçlarının hayeli, hasreti varya
attı meni cehennemin taa otağına

a canım versene bir marşafa su.
yandı bu yürek inan gavruldu.
Nece gasırgalar gördü umru olmadı da.
bir senin rüzgarında döndü savruldu

Sabrederem sabrederem, beklerem sabrederem.
sana yetişmek için ganatlanıp uçaram
İster ağu olsun, isterse zehir,
içerem acem kız elinden senin

[вσυя∂¢αη]

Elveda!



Elveda! Gülüm
Sen demedin ama
Ben diyorum sana
Gidiyorum artık gülüm
Gönlünden değil; dünyadan
Göç ediyorum fani dünyadan
Sakın unutma seni silmem asla…
Yüreğimden, aklımdan
Yürek çürür, toprak olur,
Aklım çürür, taş olur,
Ama sakın unutma gülüm
Toprak olsam da seni unutmam asla…

[вσυя∂¢αη]

Sen At Sevgilim

Kader mi diyorsun çektiklerime
Düşmüşüm sevdaya gel de erime
Yanan yüreğimin derinlerine
Dalıp ta camından baksan sevgilim

Akşam olsa gece sabaha dönmez
Gözümden yaşlar akar hep dinmez
Çektiğim acıyı sevmeyen bilmez
Gel de bu acıyı sen çek sevgilim

Sevgi yuvasına dönüp gelmezse
Polensiz çiçeğe ömrünü verse
Yaradan aşkına bana gülmezse
Uğruna bu canı vermem sevgilim

Bahar ile coşsun çayların suyu
Senin söylediğin adalet bumu
Kahpe felek kurmuş sana oyunu
Çıldırıp canından bezme sevgilim

Geçmez ki saatler cemalin görem
Diz çöküp önünde selama duram
Papatya değilsin kokun alam
Gel de bu çiçeği kokla sevgilim

İnce olur kaşın gözün sürmesi
Gönlümde ki aşkın arş’ın ötesi
Onu bu gönülden silip atması
Kolaysa elinle sen at sevgilim

[вσυя∂¢αη]

Sevgililer Günüydü



Dün çok şey bekledim senden
En azından bir iki kelime söyledim
Ama sen susuyor konuşmuyordun
Oysa o kadar güzel gün ki
İnsanın sevdiğine karşı
En basit cümleleri bile
Kullanabileceği bir gün
Sen geçen saatlere inat
Susuyor susuyor konuşmuyordun
Oysa bütün dünyaya
Doyasıya haykırmak geldi içimden
Seviyorum diye bağırmak
Bütün dünyaya duyurmak
O kadar çok istedim ki
Gözlerinin içine bakarak söylemeyi
Ama kısmet olmadı
Bu iki kelimeyi söylemenide beklemedim
En azından bir yorum bekledim
Bekledikçe ben sen susuyordun
Saatler olanca hızıyla tükendi
Derken o günde bitti
Çünkü o gün dündü
Dün ise sevgililer günüydü...

[вσυя∂¢αη]

Gerçek Aşk



Yine okyanus gözlerinden düştü sevdamın rakım ı,
Boşveer
Getir sen bana dolaptan rakı mı
hiç sevmez zaten tuttuğum takımı
Aşkımda içki dostumda...

Gülünce güller açarmış
bakınca gözler kaçarmış
sevince sevda saçarmış
satınca yürek yakarmış

Umrumdamı sevmem ben
Leyla seni seçmem ben
Bir yetmişlik içmezsem
Aşık diye gezmem ben

Toprağıdır taşıdır
ekmeğidir aşıdır
her kurduğum hayalin
değişilmez tek sırdaşıdır

Bu hayali kuransın
bende yari bulansın
bir damlanı deviren
yaptığından utansın

Senden başka kimim var
kapağında gül kokun var
ben vazgeçmem alkolden
çocuk! git sen yare var

Hayataymış tasası
çekilmiyor tafrası
yetmişliğim olmazsa
bu hafta dert haftası

Her bahçemde bağ olsa
üzümünden şarap olsa
dert etmem hiçbirşeyi
meze bulurum nasıl olsa

Çay benim çeşme benim
yaramı deşme benim
elin boş geleceksen,
kapımdan geçme benim

Güller hastaymış solsun
içtim yine oh olsun
karışırsan içkime
bu kalpten kovulursun

Bu sevda burada bitmez
Dalımda bülbül ötmez
Bir kadeh daha getir
bu aşka ömür yetmez...

[вσυя∂¢αη]

İnsan






Her sabah kalkar kaşlara,kirpikler
İkinci güneş doğar her insana
Uyanır düşten bütün güzellikler
Bedenle doğa gelir heyacana.

Yeni bir güne hoş bir seda ile
Dilden merhaba dolaşır her dile
Coşar duygular gönülden gönüle
Akar gider can içinden canana.

Durdurak bilmez bir an insanoğlu
Yetmez geçse de günü dolu dolu
Azmin elinde kanadıyla kolu
Uğraşı ile ter döker zamana.

Didinir durur can gidene değin
Elden ayaktan çekilene değin
Yaşar uğruna bir dilim ekmeğin
Ne mutlu öpüp başına koyana.

Zaman tüneli uzayıp ta gider
Üstünden nice kullar gelir geçer
Nihayetinde son duraksa kader
Çaresiz inmek düşer yaşayana.

[вσυя∂¢αη]

Dörtlük-4

Ne hoş sevgiliyle rakı paylaşmak
Her yudumda biraz daha yaklaşmak
Duygu denizinde kucaklaşarak
Özlenen doyuma özde ulaşmak

[вσυя∂¢αη]

Sen Gittin ya

Sen gittin ya...
Ardından ben değil gök ağladı.
Sen gittin ya...
El sallarken elim havada kaldı.
Sen gittin ya...
İçimi sensizliğin acısı sardı.
Sen gittin ya...
Gülüyordum ama hüznüm hep saklı kaldı.
Sen gittin ya...
Gözlerim her balkona çıkışta seni aradı.
Sen gittin ya...
Boncuğun uykuyu o balkondan aşağı attı.
Sen gittin ya...
Bir küçük resim senin yerini aldı.
Sen gitti ya...
Günleri sayar oldum.
Sen gittin ya...
Artık gelmez oldun..

[вσυя∂¢αη]

Bugün Öldürdün Beni

bugün ben öldüm
beni öldürdüm
ben artık yaşamıyorum
çünkü hayata tutanabileceğim son kişiyidin
sen yoksan ben ölüyüm
21,07,07 benim ölüm tarihim
seni öyle çook seviyorum ki
anlatamam be güzelim
beni öldürdün
ben ölüyüm artık

[вσυя∂¢αη]

Bazıları

Ruhumuzu karartıyor diye bazıları
Sevmezler hiç yağmurlu havaları
Her zaman günlük,güneşlik mi olmalı
Aydın tutabilmek için gönülleri