Ayrılığın Soğuk Yüzü

[вσυя∂¢αη]

Taş Bağırlı Şehir

Köpüğün balığa naz edip
kızlığını vermesi gibi dalgalara
şehir düşünlerin anasıdır
taş bağırlı sokaklarıyla.

*******************************

Ayrılığın Soğuk Yüzü

Ben bilmezdim
Ayrılığın bu kadar soğuk
Ve
Acımasız olduğunu.

Çünkü ben hiç yalnız kalmadım
Hep yanımda sen vardın.
Şimdi ise,
Yoksun.

Hayatı boşa sayıyorum artık.
Artık tek dostum ,
Kadehlerdeki içki ve
Canına yandığım sigaram oldu.

Onlar beni yalnız bırakmıyor hiç.
Senin gibi zalimce
Çekip gitmiyorlar.
Senin gibi de acımasız hiç değiller.

Ben bilmezdim
ayrılığın bu kadar soğuk
ve de
acımasız olduğunu.

Bu gece yine hayalini
Karşıma alıp içtim
Ne yapayım be!!
Bu da benim kaderimmiş.

Seni yok mu sayayım?
Senli geçen günleri
Ve senli şiirleri yırtıp atayım mı?
Bir kalemde sileyim mi seni?

Şimdi kim silecek göz yaşlarımı?
Şimdi kim kahrımı çekecek?
Utansın seni benden
Ayrı koyan *******.

Ağlasın hayallerim mahşere kadar
Senden ayrılmanın bir bedeli var
Ve ben,
Ağlayarak,sessizce o bedeli ödüyorum.

Senin için çekip gitmek
Bukadar kolay mı.?
Bilmezdim ayrılığın bu kadar soğuk
Ve de acımasız olduğunu.

Bütün dostlarıma elveda dedim bu gece.
Her şeyi sildim artık. Seni de.
Senden ayrılmanın bir değil bin bedeli var
Onuda ödedim birtanem
Onuda…
Ama yaşarken ölme sırası
Bu defa bende değil,
Sende bir tanem.
ELVEDA…!

[вσυя∂¢αη]

Sevinç ve hüzün...

Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden,
Şimdi bilen yok, nerede oturuyor.
Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda
Adam-adam, sınıyor, arıyor yoldaşını..
Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor.

Görünüp siliniyor o günden beri.
Sevinç bin an gözlerde, dudaklarda.
Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor.
Sevinç'se, uzaklarda hep uzaklarda..
Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor.

İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda
Hüzün, aramaktadır, yitik yavuklusunu.
O günden beri Sevinç yerinde durmaz
Ve kişiliğini ararken uzaklarda
O günden beri kimliksiz hüzün olmaz...

[вσυя∂¢αη]

Maviymiş








Maviymiş
düş renginde yansımalar
Yakılan ateş
umut yüklü trenlerde
Bulutların üstünde uçuşan külmüş
beyaza bezenmiş kar taneleri.
Hayalden ibaret
sinemaskop filmde
Kibritçi kızın hikayesi...

[вσυя∂¢αη]

Olması Gereken

Yüzündeki çizgilerde
Saflığına tutulduğu muzannederken
Hiç habersiz
Yüreğinin derinliklerinde
Cehenem ateşine kapılmışım
Şimdi
Yüreğimden gelen sesle
Olması gerekenler arasında
Yanarak kül oluyorum

Şu anda bulunduğum yer
İnsanların yaşama yenildiği
Yaşarken de
Ölümün parcası olduğu yerdir

10/4/2003

[вσυя∂¢αη]

Kahveci Kız

Allah beni çirkin yarattı,
Cazibem yok yürürken.
Kahveci kızına mı bakılır,
Güzelle dururken.

Fakir doğup büyüdüm,
Annem evlerde çamaşır yıkar.
Onlara git,
Zenginler var.

Okutmadılar orta’dan sonra,
Tahsilim de kaldı yarım.
Güzel olsam, zengin olsam
Anlarım.

[вσυя∂¢αη]

Alarm





Karakollarda bir alarm
Kara geceden kaçan bir firarai
Akpak gündüzlere talip biri
Suskunluğuyla altın
Konuşmasıyla satın alınmış fahişe.

Karakollarda bia alarm
Üstünkörü yalnızlığın bir ferdi
Bazen kör bazen sağır
Siren sesi ölüm mesajı
Ya da mazlumların iniltisi.

Karakollarda bir alarm
Ölüm kovalıyor geceyi
Pusuda çıplak ******lar
Geceyi geceye terkediyor
Öyle ki gece boğuyor geceyi.

Karakollarda bir alarm
Adamlar acımasız zampara
Gece mesaiye devam
Satılık baronların sırtında para
Cop sesleri yükseliyor odadan.

[вσυя∂¢αη]

Ayrılık

Ayrılığın bir anlamı olmalı,
En güzeli ölüm...
Ölmekten beterse ayrılıklar,
Yaşarken ayrılmak niye?

[вσυя∂¢αη]

Gurursuzca



Yaptığım olsa da gurursuzluk
Etsem de bir fütursuzluk
Sensiz çeksem de çok susuzluk
Bil ki vardır olan bir şeyler.

Vursa da bütün haşmetiyle tipi
Varsa da orada olan biri
Yılmayarak kaplasa da kenti sis
Bil ki vardır orada bir şeyler

Sevmek istemesen de birisini
Çeksen de Ona süngeri
Yapsa da elinden geleni,
bu olmayacak bir sevgi.

Unuttun beni biliyorum.
Çok mutlusun bende görüyorum
kış bastırdı olanca kudretiyle
zalim kış, sonunda bende döktüm yapraklarımı.

Yokladım tüm seçenekleri
artık bende anladım gerçekleri,
vazgeçtim senden seher yeli,
ızdırabım artık bitmeli.

[вσυя∂¢αη]

Soluk Soluğa

Yüzün gökten kar misali yağsa
Gözlerin üzerime bir çığ gibi düşse
Ellerin buzdan heykel olsa
Nefesin karakış ayaz üflese
Ne fayda !
Soluğum soğukta demlenir
İçimde yanan ateşi söndüremedikçe

Yüzün yüzümün düşmanı olsa
Gözlerin gözlerime katil baksa
Ellerin ellerime kelepçe vursa
Nefesin nefesimden ömür alsa
Ne fayda !
Soluğum darağacında keyiflenir
Son sözümün sen olduğunu düşündükçe

[вσυя∂¢αη]

Ayışığı

Yüzün beyaz, abajur yeşil, gece mor;
Esrimiş kalbim, şarkısını söylüyor.
Her yanın avuçlarıma dökülüyor
Çeşmeden akan suyun berraklığında.

Dolaşan bir dudak mı var saçlarını?
Ay tırmanıyor zeytin ağaçlarını.
Sürü bulutlar gece yamaçlarını
Otlayıp yayılıyor gök kırlığında.

Üzerinden örtüyü mü çekti bir el?
Gece ayaklarından akıp giden sel;
Seyrine doyulmuyor ruhunun, güzel
Bu manzara gibi, bu ayışığında...

Yeniden yarattı seni gizli bir el!

[вσυя∂¢αη]

*******im Güne Hasret

Hayalinle sabahlarım
*******i sen uyurken
Bekliyorum yollarını
Gelmiyorsun vakit varken

*******im güne hasret
Yalnız sabah yapılmıyor
Bir yatakta bir sen bir ben
Olmayınca yatılmıyor

Düşünürüm çaresizce
Elde kalem beynimde sen
Kendi kendime sessizce
Nasılda yanarım bilsen

Güneş bana hiç doğmuyor
Ay gecemde görülmüyor
Boyun bükmüş karanfiller
Güller yüzüme gülmüyor

Gel derdime dermanım ol
Yoksa çarem kalmayacak
Hasretinle sele dönen
Göz yaşlarım durmayacak

[вσυя∂¢αη]

Sana Vuruluyorum Her Sabah

yıldızları seyrettim,
gökyüzünün eşsiz dekorlarını
yanı basımda kahvem, fincanımda sen
derdim sen iken, keyif alıyorum seni düşlerken.
sarkar gelirim, en yüksek tepeden.
sızar gelirim, en kuytu geceden
Sivas’tan, Hakkari’den
mersinden, dersimden
ummandan, yemenden
sen yeter ki çağır.
ben çıkar gelirim,
taa! cehennemden...

bugünde sensiz geçti.
sabahın dördü.
ezan sesleri,
köpek ulumaları,
sensiz yeni bir gün
yanıp sönen ışıklar.
içim kanar.
ben ise her sabah
böyle vuruluyorum yar...

[вσυя∂¢αη]

Yeminim Var

Sen de bir gün sana olan sevgimi anlamak istersen,
Şehrin ışıklarına değil,
Gökyüzündeki yıldızlara bak,göreceksin,
Çünkü onlar her akşam, hiç sönmeden ordalar,
Ara sıra birkaçı yerini beğenmez kayar,
İşte onlarda gökyüzünde kaybettiğim seni arar.
Taki sabah oluncaya kadar...
Sonra o muhteşem görüntülerini güneşe bırakırlar,
Dağların tepelerin ardından,
Bütün ihtişamıyla,
Sanki dünyaya meydan okurcasına ortaya yavaş yavaş çıkar.
O ilk görüntüsüne bile kimse bakmaya cesaret edemaz,
Bir ateş topudur gökyüzünde,
Oysa nekadarda ufak görünüyor öyle değil mi ?
İşte...
Onda da kalbimi göreceksin,
Senden sonra kimsenin dokunamadığı,
Kimsenin bakamadığı,
Girmeye bile cesaret gösteremediği kalbimi.
İşte...
O gün bu gündür,
Bu kalp senin adınla yanar, tıpkı güneş gibi.
Çoğu zaman bende dayanamam içimdeki bu ateşe,
Elime hançeri alıp,
Yerinden çıkartıp,
Parça parça etmek gelir içimden.
Yapamam...
Kendime verdiğim söz aklıma gelir...
Her gün dualar,yeminler ederim.
Sana soyadımı veremedim...
Kızım olursa adını ona vereceğim....

[вσυя∂¢αη]

Farenin Ölümü

Umutsuzdu, yalnızdı, hali yoktu,
Canı çok yanıyordu günlerden beri.
Ne alnında dolaşan bir dost eli
Ne yardım isteyecek kimsesi vardı,
Ne Tanrısı, ne de peygamberi.

Günlerdir karanlık deliklerde
Yanıp sönüyordu gözleri.
Sevinç değil ki paylaşılsın
Kendi kendinindi kaderi.

Sürüne sürüne dışarı çıktı.
Kıvrıldı ateşte pençeleri.
Kurtuldu rahat etti farecik,
Rahat etti dişleri.

Kibardı, incecikti kuyruğu,
Vücudu, küçücük pençeleri.
Bir makara gibi çözüldü,
Unuttu kedileri.

Farecik! Nazlıcık! Garipçik!
Canı çok yanıyordu günlerden beri.
Kibardı, incecikti kuyuğu;
Boş koydu delikleri.

Bir varken bir yok oldu,
İşte dünyamızın işleri.

[вσυя∂¢αη]

Gönlümü Vurdular

Gönlümü vurdular bugün..
Ne nir acı,
Ne de bir sızı duydum.
Gönlümü vurdular bugün..
Mutlulukla sevgiyle,
Bitimsiz bir aşkla vurdular.

Gönlümü vurdular bugün..
Ölesiye özlediğim duygularda
Yıllar süren sabırların ardından.

Gönlümü vurdular bugün..
Ceylan gözlere asılı kalmış,
Gönlümü vurdular.

Gönlümü vurdular bugün..
Bitimsiz sevdalarda,
Kalan ömrün verileceği vurgunlarda.

Gönlümü vurdular bugün
Ve tabancayla, ne de tüfekle.
Gönlümü vurdular,
Sevgilerin ötesinde.

Gönlümü vurdular bugün..
Bir gönül nikahında
Omuza yaslanmış sevgiliyi duyarken.

Gönlümü vurdular bugün...
Dünden razıydım ya;
İyi ki vurdular...

[вσυя∂¢αη]

Geçmişe Özlem



Bu sabah anılarla dolu evimin perdesini araladım,
Dışarı baktım buğulu penceremden.

Geçmişe dönmek için yola çıktım,
Seneler önce gezdiğim yollarda dolaştım,
Mezun olduğum okulun bahçesine geldim erkenden.

Nasıl da çabucak geçivermişti yıllar,
Göçmen kuşların uçuşu kadar hızlı, küçük bi şehrin üzerinden.

Bir ara gözlerim okulun bahçesine takıldı,
Çocuklar kendilerini oyuna kaptırmıştı,
Bir an aralarına katılıp onlar gibi olabilmek geçti içimden.

Sımsıcak dostluklar, geleceğe dair umutlar,
çoğu platonik, göz göze aşıklar...
Nasıl da karamsarlığımdan sıyrılıp o masum düşlere dalıvermiştim.

Tam da bir öğrenci edasıyla
''Dersimiz boş hocam biraz daha dışarıda kalalım'' diyecekken
Çalan zille irkildim ve kendime geldim
Okula giren öğrencilerin peşinden öylece tek başıma kalakaldım
Sonra oraya ait olamayacağımı hatırladım.

Biraz yaptıklarımdan utanmış,
biraz da içim burkulmuş halde, uzaklaştım o sahneden,
Tabi aklıma takılan şu iki soruyla;
Zaman mıydı? Değişen,
Yoksa ben miydim? Geçen yıllara yenik düşen.

[вσυя∂¢αη]

Leyla'ya

Tespih taneleri gibi kalabalık hayat.
Hayatın trafiği yok ki..

Ozon bile delindi dikkatsizlikten,
Japonlar tamir için uğraşıyormuş,
Bana ne!

Keşke kırmasaydım Leyla'yı,
O'nu kim tamir edebilir ki.
Ağlamaktan gözlerim yaşardı,
Gözün de kurnası yok ki.

Kilitlemek istiyorum bütün acılarımı,
Ne yazık ki,anahtar kayıp gitti.
Keşke sevmeseydim bu kadar O'nu,
Ama aşkın dini imanı yok ki.

Hızla giderken hayat merdivenlerinden,
Kayıp düşmekte varmış,
Bundan kurtulmanın imkanı yok ki.

Aşkım yüzünden dünyam karardı,
Aydınlığın sigortası da yok ki.

Sevip,sevilmemek olmasaydı keşke,
Bunun da mümkünü yok ki.

Kalbim kırıldı Leyla' ya,
Kalp alçıya alınmaz ki.

Keşke kırmasaydım Leyla'yı,
Bak elimden uçup gitti.
Yapacak bir şeyim yok artık,
Zaten şiir de burada bitti...